Tragoidiai. Tragoediae. Racognovit et praefatus est Guilielmus Dindorfius

31쪽

similiter loquitur e selirius Eunaeu. 670. καὶ τόνδ' πεμψα σῶν δόμων τέστιον, i πως γέν0ιτο πιστος ες το πῶν

χρονου. V. 78. Parodi virginii maliel anarum pars Dialor v. 78 165. tot omnis generis vitiis, sive sententias sive vel 3 singula sive metra spectamis deformata est ut de oriam emendatione prorsus desperandum foret, nisi propitia fortuna lactum esset ut inter immanes iiDruiorii in veteritu laallustinationes tot tamquin eo lice euliceo. iam vis deseripto ex illa vitiosissimo, relicta sint verae scripturae vestigia ut pleraque omnia aut ceria aut pro DaDili coniectura in integritu restitui posse videantur, si quis accurata imDutus sit Aesenuleae dictionis c0gnitiorie, neque aut ab c0I rectoriDus, qui co vicem Medi eum contanai narrent. aut a Burantinis fraudem si Di seri patiatur, oui uius qu0que in carininis apograpnis pauca tantum et levia sustulemini vitia multo plura vero cui ruperiint, qu0rum ego nonnulla tantum quae notari operae pretium sit attingam, reli Pia lectorinus, sima sint uui istiusm0 illi quisquiliis delectentur ex utili laam editores congesseriint diversae scripturae sarragine cognoscenda relinqDo. st autem parodi nutus pars pri0r v. 78 - 165. n0nantistrophica sed, quod aptissime, etsi contra tragicoriim cou- suetudinem, nantum ex paucis quae integrae aut nos perveneriant tragoediis iussi cari potest, instituit Aes nyIus distrinutis inter singulas nota personas singulis carminis partinus, ut ipsis metronim larinis summam exprimeret, qua virgines TneDanas agitam sngit, trepidationem metumque imminentis ab nostili, qui urbi appropinquat Argivoriam exercitu periculi. Hanc igitur carininis ait qui primo apponam ut scripta est in libro Medice ab manu prinia, seriata versuum quae in codice est divisione, de quam ut Dique tacuerunt qui ante me hocli Dro usi sunt parum cogitantes etiam huius rei c0gnitionem saepe non inutileni esse ad in lagandam inveteratorii ut errorum originem. Ne paginarui co licis initia notaverunt, quae ipsalioque c0gnita halbere interdum refert, ut versuum nutus sa Dulae 194-196. exemplo infra ostendam. Sic igitur codex Medi-

32쪽

τρεπη επὶ πτόλιν διώκων. 1 τί ἄρα ρύσεται. ala ἀρ' παρκέσει θεῶν η θεῶν.

πότερα ὁῆτ εγω ποτιπεσω βρέτη δαιμόνων. 4 μάκαρε ευεδροιακμάζει βρετεων χεσθαι τί 20 μελλομεν ἀγάστονοι. ἀκούετ η υκ ἀκούετ' ἀσπίδων κτύπον

5. τυμος Si codex cum spiritu aspero, cui ire ouens in no voca Dulo est in codici Dus propter similitudinem cum adiectivo τοιμος. 6. ελεδέμασJ ecentus stiperis ora sus iura. Ι ελεδεμνὰ σmutatum ab manu ea uuae seu olia seripsit. Porro utrioue Versus margini adscriptum ζτ, i. e. ζήτει, Qua laeuuens est in codici Dus cor ruptoriam locorum nota, de qua supra dice Dan p. VIII. T. τὶ Accentus erasus. βοῆι ι era Sum.11. ρόμενον Sic cum pii ii aspero ni et V 36.

ἀλευσετε ἀλεύσετε litora, ali manu recentiore SuperSeripta: pro recta indicatur Seriptura ἀλευσατε. 14. τρεπὴσJ Ante et litera, una erasa, quae naud dubie π

33쪽

παλαίχθων ἄρηστὰ τεῶν λχρυσοπήληῖ δαίμωνεπιν επι ὁ πόλιν.

22. στεφέων radendo factum X στεφάνων, 10d primo seriptum fuerat. 23. ἀμφίλιταν ἀμφὶ λιτὰν manu recens.s'ξ. ομεν radendo X ξωμεν saetum Videtur. Tum εξ.μεν, et a manu recentiore inter distis inserta litera. . 27. τῶν τεῶν Lineae trioae α Superscriptae indieantis longum esse, Iod Saepe noe modo inclio aliisque alionii poetarum coiticibus notatur, ut v. 29. 49 δαίμων In δαιμον initutum ab manu, ut Videtur, Seno-liastae. 29. ευ ριλήταν mali eadem manu SuperseraptUm, ut Saepe fit in forinis Doricis, velut v. 49 51. In Agam. V. 47. Odex ἀρω-

34쪽

XXX PRAEFATIO.

κινυρονται φονον χαλινοί.

κεισθον Pers. 78. εχυροῖσι. 618. πληκτὰ. 774. πάτρηι, et alibi, mali plures in punctis. 41. διαδέ τοι διάδετο in margui a manu recentiSSima. 44. δορυσσόοι σαγαῖσJ Litterae septem G αγαῖ in lithia a Nainoae literanu scripta sunt. Alteriun vocarilli σαγαῖ Sigma Si a prima manu scriptum exstitisset, cum literam, Iae Se U1itl1r, e more prope constanti nutus alior itin yi Vetustoriam libro-rrum uno di ictu scribi debuisset σαγαῖ στυλαις, simod non factum est. Nam literae mea est sorina ut non cum alia liter coniunctam fuisse pateat. Anti uua igitur scriptura δορυσσόοι σαγαι suit, cuius qui usus sit infra ostendetur. 49. μῶχανα V ad . 27 et s. . βου-50. τόνων V. ad V. 39.

35쪽

PRAEFATIO. XXXI

ἴτοβονάρμάτων με τι πόλιν κλυω. 65 . πότνια ρηελακον ἀξόνων βριθομένων χνόα ἄρτεμι φίλα.

36쪽

XXXII PRAEFATIO.

επτάπυλ0ν do επιρρυου- Versuum divisio etsi naultis bulis lab0rat, ainen ala vel arati0 ne pauli propius abest qua in in ap0grapnis plerisque By-etantin0ruin Ninus expertis de qu0 0st ea quae pii lena vel ad aliis vel si inu pgo ali ibi licta sunt pauca tantus ad lendaenint. Tanto plura te versu uni pluri in0runa scriptui restant licenda. In ipso carininis initio recsenti0risi hiscitule a Blonastellio emt 0ri Dus ouantibus et, qu0ul pudet licere, multos per ann0S

mihi ipsi ratis acta est D 01 recture Bygantino, qui nae tri luctamiae ignarus veri , θρέ0μαι φ0βερα μεγάλ' ciχη in versu uitanaviculi dimeti una redegit θρευμαι φ0βερα μεγαλα τ αχη, Piae scriptura ita est per ap0grapna propagata ut vix duo vel tria innotuerint in Miluus vel θρέομαι vel μεγά ἄχη vel ut minaque stimul serva tuu sit Temerariae mutationis partem alterani, μεγάλα τ χη, repudiar ni edit0res, utina nae trun) 0chiniacum es Se Vidis Sent, prunarunt vero priorena, una nihilo illanaelior est, θρευμαι, pusillana ingentes quatilior vocaDut 0rum pro Odunt, quae ex uno spondeo unoque loen o 0 inposita sit: quo 1etro si usqtiana usus esset Aeselaylus, sensisset ceri aptius ut esse n0r sentu gravi sedat0que gressu renesti antintranti quana cla0r virgintina trepidanti una. Has a plenis incipere oporteibat Mennalis, iisque, si seri p0terat, arses solutas nabentibus. ualent versum ii aD Aeschylo actuna esse, ut ipsis pi 'imis cliori verDis ientes uillienti uni percellerentn t0tius.1 carminis unania paueis vel Dis significaretur, clarissimo in lici sunt tres ulti inae l0climii syllalbae θρε0μαι, seri alae in libro Medice0, imissis quatitio praecedentibus, diae vel Casu exciderunt, ut alia plura in lio carini ne de viilnis in si a licetur, vel pr0pter sinat lituillinen cuna p0stremis prae dedentis vocabuli

37쪽

PRAEFATIO. XXXIIIplati doni pendi, scriptuna fuit, litiram a litem: ad Itieras SP a quibus θρέ0μcit incipit, aberrante. Itina es clivius aud

citiusmodi gravio Ie vocaliuio, non deli ili aliquo atque inutili epit lieto, in trutio carminis opus erat. Ἀεόκοτα autem ' η

cuntur ratioti lia Ditae pri0rum eventoriam, quae praecessi S se ex

prologo Eteoclis cogito verant spectatures Adiectivo νεόκοτος utitur infra v. 804 in veritis nota τί ὁ εστ πρῆγμα νεόκ0τον πόλει πάλιν, et in Persis v. 256. ubi κακὰ νεόκοτα και άῖα si xit Sinnie etiam νε0 ἄχ0ς μέγα Agana II 0 l. Vertii θρέ0μαι tria praeter no apud Aeschylum exempla sunt, Suppl. 1ll. τοιαίτα πάθεα μέλεα θρε0uένα ὁ γῶλιγέα βαρεα ὁακρυοπεζῆ- . Ag 1l65. μινυρα θρε0μενας. et Cn0epn. 70. θρε0μένοις, nulla apud Sopnoelena, duo apud Euripidem, alterum in trimetro Me ibi. εστηκας αὐτὴ θρεομένη σαυτν κακά, alteriam in versu doctim laeo Hippol. 363. τυράνν0υ πάθεα μέλεα θsε0μένας, ad quos locos tres accesint glossae Hesyenii, iam duDie ex tragicis Sunitae, θρέειν θρε0μένη naec sociasse ex Euripidi Med. l. et θρεόμενον. Nulla igitur supersunt formae contractae exempla nisi quis Euripi lis loco altera restitui eam velit, τυράννου πάθη μέλεα θρευμένας quo Mennali accuratius respondeantantis tropnicis v. 670. τίνας νυν τέχνας εχ0μεν η λόγους ut relivi omnes huius carminis uinclinati exaequati sunt, uno X-cepto v. 368. τίς σε παναμέριος δὁ χρόνος μένει uni ultima prioris doctanti sullat, in stropnico tantum versu soluta SLV. 2. μεθεῖται στρατος P0st verba νεόκοτα θρέ0μαι φ0βερὰ μεγάλ' αχη inepte insertur μεθεῖται, vernum ambiguum,h Apud Sopnoelen Traen. 1219. παρθένον compendio e St

EXPre S Sum παρνον in codico Mediceo

ς πόλει πάλιν In Messi πόλει πλέον, pro Pio in apograpuis

multis πόλει παρόν positum est ex coniecturi Corrector1S, Cui propius ad litera in codice traditas accedere potuisset si πί- λον seripsisset, participi non minus Iam παρόν inutili Ae-

38쪽

XXXIV PRAEOTIO.iluod exercitum dimis Suni domu sue Deuntem potius significat viilcatur quani exe itum ut bent aggressuriana Talis exere itus καθεῖσθαι dicendus erat, ut emulo tus lixit , I 38. στρατηλασίη βασιλέ0 0υνομα μεν εἶχε ς ε 'Aθηνας ελαυνοι, κατίετο ὁ ε πῆσαν την Et λάdci et Polythius 3 92, 7. εἰς δ το πεδίον ου καθίει την υναμιν, ut alia ali Onim exenipla OInitia in Praepositiones autem κατά et με τί saepissini ab li- lirariis esse ei mutatas nemini ignotum est. Aliud liuius πο-ris exeniplum est apii iraesen luna in Clio eph. 661. ρα δ' εμ-π0ρ0υς μεθιέναι αγκυραν εν O0ισι πανὁύκοις fi/ων. Ἀγκυραν μεθιέναι qui diceret hoc significaret, ancorari in navi alligatam initti, eo videlicet consilio ut in litore gathir. Verum hae cogitandi Inlia ges non placueriin Graecis, qui clare breviterque uule Diei'0d0t iisque ad infimae aetatis scriptores αγκυραν καθιέναι lixenInt. Hoc igitii Aesetiylo quoque restituendit . Nec clioliasta uripi ulis adii est. v. 54 την πλάτην μεθίεσθαι εις την θάλασσαν dixit, qu0d adhuc legebatui', sed καθίεσθαι, a0d ego ex antiqu0 optimae n0tae codice restitui in editione x0niensi. V. 6. 0nstro sum vocaDulti In ελεδέμα in λεδεμνὰ mutatum est a manu quae seliolia scripsit quas ineptias, nulla metri ratione nainta, interpretari e01Litus est qui seculo circiter decimo tertio naairgini codicis nae adscripsit, ελεδεμας η τοδεμας μῶν ω φόβω λαμβάν0υσα και ταράττουσα, η ελε- δεμνὰς η λουσα απὸ των δεμνίων, quae Omnient pleniora legere licet inter cliolia Bygantina in editione mea p. 311 11 - 29. Manifestum est antiquam scripturam fuisse EAEAEMAC. quae nini aliud significare potest quam λε δ' εμὰς, qtio indicio non difficile erat duo quae exciderunt vocisula supplere. ελε δ' εμὰς φρένας δέος. Nam p0st quattuoi de exemith Urbem

petente versus rationi consentaneum erat ut cli 0rus aliquam1netus, quo ipse agitaretur, signiscati0nem iter ut interponeret, ne nimis cuinulata evaderet exercitus huius descriptio. Illud igitur restitui, in εἷλε nuitato. Nam quum prima ars siloclinii soluta esset, ni nil caussae erat cur revem anacius in longae, Pla uti in proniptu erat, praesereet poeta. Cum l0cutione autem εἱλε δ' εμὰς φρένας δέος c0mparantia similia plura quae Aesenultis dixit, velut Prbmeth. 181. ἐμὸς ὁ φρένας ἐρέ-

39쪽

PRAEFATIO. XXXV

In proximis syllaDis πεdιοπλ0κτυπο τι χρίμπτεται noli magnae sagacitatis erat lanifesta, tuae ante triginta annos restitui agnoscere eiq)a se ii sui lautus loci inereoque aptis sinia

πος π0rιχρίμπτεται, lueris HEBI, ad versum proximum redintegrandum adlubitis, ubi verba β0ὰ ποτῆται nec ira et mini explent nec sententiam exspectes elli In ut clueatur ulu lainor o Iitet. Hoc Aescthylus naud duDie dixerat ὁια πέδον β0ὰ ποτὰ ται βρέμει ' etc. Gravioris verDOriun c0I ruptelae nullana suspicionemna Duit scriptor scitolii codicis Iedicet, καὶ τα της γης ὁ μου πεδία καrακτυπουμενα τοῖς ποσὶ των Iππων καὶ τοι ὁπλοις ποιεῖ μου πρ0σπελάζειν τ0 ηχον τ0ῖς σίν, Plae non veteris grammatici annotatio est, sed aut ei his qui scholia vetera in codicem Medliceum transscripsit suis ipsius addita mentis aucta, aut alius grammatici, qui nec doctior illo nec multo antiqui 0rsuit. Quod τοῖς σιν dixit, lucet accipit an annotatiuncula uuam manus recentior seculi, ut videturi decimi tertii inargini codicis allevit ad τιχρίμπτεται), τινες ωσὶ χρίμπτεται βοά. duo commentum Byzantini quoque interpretes secuti sunt, quorum annotati0nes in ulnione mea collectae p. 3ll. 10t contineant incrediDilis documenta stuporis osteruli in Plii lologo Vol. 16 p. 23. 224. V. 10. ἰωάω ἰὼ θεοὶ Teletium ιὼ, quod loenini mensuram ex ce lit, recte omissum in paucis tui usitan atagrapnis. V. 12. 0ῆ περ τειχέων ο λευκασπις ορνυται λαῖς ευ- τρεπης vel εὐπρεπης επι πτόλιν διώκων Leve vivii in πτόλιν pro πόλιν recte c0ITectum in apograpnis, tuae in ceterris vertiis init dissemini an libro Mediceo, in quiDus quo 1 legitur τειχέων duabus de caussi aD si trulum est. Primo enim exercitus Algivorum, etsi urDi appropinquat, tamen paullo longius aditu a Dest in ea tiam ut iam nunc mures ut Dis transsilire dici possit. Dei tute qui πε τειχέων ἴρνυται non ἐπι πόλιν δι- ωκει, sed an ipsa in uri in versatur. Non cadit nanim ineptiarum culpa in Aescnylum, qui vii gines ne Danas trepidantes quidem finxit, verit ni 0 delirantes Quamobrena restitui ei

40쪽

XXXVI PRAEFATIO.liod scripserat, περ τάφρων. Nam lassas transgredi oportebat Argivos antequaui mir0s urtiis aggressi possent. Nec lassas licit urin proxinias, sed remotiores. Accurate laec distinxit Euripi ues Plioen. 1098.

λευκασπιν ισ0ρῶμεν Ἀργείων στρατον Τευμησον ἐκλιπυντα ' και τάφρου πέλας

εκεῖθεν κ τε τειχέων μῶν πάρα. Alio in0 lo in verbis proximis peccatuna, quitius manifestum ibi alunt gl0ssetna estis λευκασπις λαος εὐτρεπη ὁιώκων, relicto auten in υτρεπης vel ἡπρεπης verae scripturae vestigio, illiani restititi, λευκ0πρεπης λεὼς ὀρνυται επὶ πόλιν. Exercit una Argivorum λευκασπιν appellant estorias senum Tne n umapud Sopnoclen Antig 100. et nuncius, aut pugnae Tnebanorum et Argiv0iuin testis culatus interfuerat, apud Euripidem in Ph0enissis loco supra apposito v. 1099 virgines em lielianae

Aesctiyli, uuae in re militari minus iani viri ei satae sunt et exercituni Argivolum e longin Pi tantum conspiciunt, aptissili40a liectivo λευκ0π9επη utuntur, quo splenuor, auem alba militium guta disi hindunt, satis clare, etsi vocaDul minus de unito

designatur, sunt si in iliter ornaallina est assiectivo ὁμ0ι0πρεπής, Pa ipso Iouile sulus Aeschyliis uno in loco usus est Agam. 793. και ξυγχαίρ0υσιν μοι0πρεπεῖς γελαστα πρόσωπα βιαζόμενοι.

cabuluin δαιμόνων laod in collice in versum proximum est tranStatu in indicio est in antluuio rilnis exe lata Dus versus sic suis Sessivis0S

ποτερα δῆτ' γὼ ποτιπέσω βρέτη

δαιμόνων. ἰω μάκαρες ευεdρ0ι, ut alii trimetri uocliiniaci non pauci in duo versus dimetrum et In0nometriam, in hoc aliis uni Aescnyli carmininus in codice divisi sunt. Horuni versinam aedius, αιμόνων, GUUm nimis Dre Vi esset, cum vectis proximis, ἰῶ μάκαρες ευεδρ0ι, in lituus ἰώ extra naetrum positum est, in unum versum St On-