Tragoidiai. Tragoediae. Racognovit et praefatus est Guilielmus Dindorfius

51쪽

PRAEFATIO. XLVIIνοιτο Καδμείων πόλει, ubi Iovis averriinci auxilium contrag mittis illos tali eadem ratione invocatur qua in eo de quo agimus loco pollinis υκεχυ. Recte igitur hane στόνων. Rursus vero eo I ruptum est quo sequitur ἀυτας, licet nihil mali suspicatus sit scnoliasta, pli altis suae interpretan li iucspecimen stulit, Λυκει0ς γεν0s: 0λέμι0ς. ἱον σπερ λυκος αυτοῖς ἐφορμησ0 αν ων μεῖς νυν θρηνουμεν ουτω τινες et Αυκειος η επιβλαβης τ0ις πολεμωις ἐπι της αυτη των στυνων γε νου, ι0 επὶ του πολέμ0υ. duo sensu Apollinena Αυκειον γίγνεσθαί τινι ii dixerit nemo dum at interpretitiis est productus, nec IVelcheriis pii liixit, qui de polline υ- κείω dixit vinologiae Graecae Vol. I. p. 476-482. hoc quoque es clivi loco usus p. 479. V. 60. υ Aατογένεια κουρα τόξ0ν πτυκάγυJ diuturn

reliquarum liori virginum versus similiai de omini de animve opem implorant, a veri,is G τε vel καὶ συ exorsae, omnesilocli mi ac sint, parti, cum antispasticis, cognat metri genere, coniuncti clifficile dictu est quid liuic uni virgini in mentem venerit ut ad genus dactylico, trochaicum DeITaret quod iam Seidlero suspectum sui in libro de vers. Ocnm. p. 106. Manifestum est liae quoque ei Da nilii alim esse quam duorum ver suum reliqitias, quorum prior doctam iacus fuit, alter antispasticus, verbo ευτυκά nam liae vera scriptura est terminatus. Accedunt ad haec alia argumenta duo, quiDII verba non integra se pro Detur. Primo enim pariun verisimile est Dianam, deam a virginiiuus prae ceteris colendam, non esse paullo splenili li0re oratione an noro invocatam quam verbis συ Aατογένεια κουρα, τόξ0ν ευτυοκάζου. Dein uis post ευτυκά-

perinepte solitaria in latetur lipodia iam Dic Ἀρτεμι φίλα:laam qui ita removere tu luem in ut assumtis quae in codice Separatim scriptae sequuntur interiectioninus ἐεε doctanti tunsngerent 'Αρτεμι φίλα εέ, malum non et inuerunt, sed auxerunt. Nam quum interiectiones illae non ad invocationena leae pertineant, sed alius sint personae, quae eas Verbis Suis το-β0ν αρματων αμφι πόλιν κλυω praemittit timoris significari licaussa, n0n possunt cum praecedentu us alitis personae veri,is

in unum doctimium coagmentari. Recte igitur in codice vecta αρτεμι φίλα et interiectiones illae in duo versus dividuntur.

52쪽

XLVIII stAEFATIO. etsi in eo peccat una albiDrari est quot eatini OS V. 66. repetivit, aut negligentia aut errore inde explicandri quod in imargine anti pilor is exena piaris litie ita clipta suerant ii dubitari posset quo loco inserenda essent,

in dactylicum dimeti uni re legeriint elisa liter α. - πότνιφα, de quo tanto Ininus si tibi tamini ualos ille in metrum versus Tl esse videbatur, φίλ' πολλον Venim nec metii laec sol ina a limo litui pro DaDilis in hoc carini ne est, et pennini in Iunonem, Iovis coniugean, io uno carni in is l0co appellatain. non pluralius quana trilnis veritis es πότνι - invocari, et ita qui istin ut eius nona iiii non Imagis quana Apollinis in versualtero aliquot verita adiringantur, qui Diis utriusque numinis auxiliuin imploretur, ut per totuna no carmen colastanter a ti in est exceptis du0Dus his versiculis, Ionim alteriim non integriim esse alia l0que ratione infra proba D0. A paret exlii vat te inceriunt esse quod e litores scripseratnt πότνι φα quunt literae AHPH vel A A etiam exti'emae versus partis reliquiae esse p0ssint AP superscripto olina re vel HO. V. 70. 0ριτίνακτος ε αιθὴρ επιμαίνεται δε si seraptu nisi aD Aeschylo, non eo quo c0 lex nanet loco, set post αἰθὴρ

ponenimina esse pri leni an aliis non ituna est, nisi elicere prae

t ei restitue ire conati stini ego tantun recte lina vidi, επάγει ex πάξει esse c0i ruptuni, etsi me fugerat excidiisse participi uineuna ποῖὰ0nsti mendium.

V. 73. κροβόλων δ' πάλξεων λιθας ερχεται diiuni

liuic versui, a quo alia cli 0ri persona loqui incipit, interiectiones η η praeniissae sint, locum non abet δε particula post

ἀκροβόλων ala librario illata, scitasse quod . 69. pariter sca ip- tum videret δοριτίνακτος ὁ αἰθηρ-. V. 75. κόναβ0ς εν πυλαις χαλκοδετων σακέων Jod tui ne versum illi annotatum in cnollis Mediceis recenti0res in tei pretes ad κόναβ0 intelligunt εστι, laod etsi nemo ignorat

saepissime mitti, tamen qui praecedentes versus inrites con1 paraverit, quorunt unusquisque signiscantius aliquod verDum additum liabet, vix verisimile esse iudicalbit nulluna gravitas

53쪽

PRAEFATIO. XIIX Aes cliylo lii in promptu fuisse verbuni quana debile illiu εστ id tu ne expressuim qui lena, sed cogitatione supplendum. Verum lite quoque Aeschyliis non sua, sed lil rarioria In culpa sui dissimilis laetus est ut infra ostenda in Neque lio Satis certum est, Aeschvluri, Supra v. 40. φόβος es ἀρεῖων πλων dixisse intellecto εστί. Nam fieri potest ut illic quo alii aliquot vel ba exciderint et aliud qui l uuam φόβ0 scripserat Aescii yliis, quae Walces et si suspicio est aut Lucret. 2, 48. ψόφος coniicientiS. V. 76. Veri, και διόθεν nun in codice versiculum sa-ciunt, uena desectunt esse et ametriina et pr0Xima verDa arguunt, ut iam ala aliis ani in adversuin est. Accidit igitur uic versu idem i0d versiluis b. et q. de quiDu Supra dicebatu, Iaauci dubie antiquioris coitieis vitio, in ii versus Uius carininis luabus iuxta se positis coluinnis, quae dicunttir, Scripti fuisse utenti ir, iamini alterius potissiluunt scriptura situ et vetustate locis pluribus assecta fuit, idque in sine versuuin frequentius quam in initio uiui liae quoque verDa και διό- θεν ex initio versus potius quaim ex me lio versu remansisse videntur. Quod si ita est, non p0ssunt culi κόναβος εν πυλαις χαλκοδετων σακέων ala es clayio c0Diuncta esse, sed versui a litingi deDueriint in iii alius qua in I 0vis dei auxilium peteretur. Is versus laudolui te ille ipse est de uno nunc tria tantuni supersunt veri, φίλ' Απ0λλον duou perspexit, etsini nil aliud legit quain quod in ossice Medice etiamnum legitur, auctor cli0lli., φίλ' Ἀπολλον ἁ φίλε υπολλον καὶ θηνῶκαι χιόθεν πολεμόκραντον isti verDa και θην spectant ad Oγκας nun)e v. 78. non perspexit R0Durtellus, cui iis in editione εὐδιόθεν interpolatum est, ortasse Michaelis Sophiani consilio, cui coniecturas non paucas se lebere in Praelatione dixit BoDortellus. V. T. Leve cossicis vitium εν μάχαισί τε, religi0se pr0pagatum per cuncta Buganti nonim ap0gra plia, correxit Hermannus

V. 78. Ῥάκαι ανασσ' ἰγκα rectae correctium ογκα προ πόλεως πτάπυλον do επιρρύουJ De Minerva tica non indocta est ii notati antiquioris grammatici in codice ediceo. in qua hoc unum miraDile et fortasse excerptori inaputantam

54쪽

L PRAEFATIO.

quod γκαία θη se licitur τιμῆσθαι παρὰ Θηβαίοις, oγκαδε παρὰ τοι Φοίνιξι, quasi lienani γκαίαν dixerint quam Oγκαν Plioenices quod non solum tuo Dus es clavii insta v. 487. 501. . sed etiam alioni ni scriptoriina locis convellitur in quibus Oγκα Παλλὰς neDa nomina nominatur, a qua πυλαιογκαῖαι nebar ni nomen acceperint ut lariasse De Senoli astae qui lem Sopnoclis eis p. R. v. 29 Oγκαίας Ἀθηνῶς nomen retinuuenuum sit, sed ipsi quo Pie Oγκας restituendum, ut Liuisleius monti t. a re sis πρ πόλεως an sch0liasta vetere nini annotatum aDemus. Tanto l0quaciores sunt mistri Bygantini, uu0rrum commenta legere licet in editione mea . 320. similia recentiorum interpretiim Opinion tuus, quum1m alii Minervam ante urDem collocataui intelligi voluerunt, quae πρυπόλεως σταθεῖσα vel simili aliquo modo dicenda suisset, aliiiiubem pro ιrbe, i. e. pro salute hirDis, Servari volueriint, Iasi caventium uerit ne quis ui Dena pro alioruli nescio quoi impraeteraneDan0s norminuua salute a Mineri a servari posse cogitaret. Expositis suae in his viginti luonus versi inis 5 - 79ὶ vel manifesto vitiosa vel vitii suspecta sint, relissuum est ut proDaDilem eorrum scripturam I'Op0nani suppletis etiam 1ae excidemini, etsi in ius non siti gula uuaeque verna praestari possunt Aeschylus igitur laaec sic sere scripsisse videtur, Kα συ Αυκε ἄναξ, υκειος γει οὐ στρατῶ αμίω στόνων αλλυτας. συ τ', δε φιλτάτα ατ0γενες κοραχιὴς, σὸν τόξον ευτυκάωυ. 5 η η,

οτοβον αρμάτων ἀμφὶ πόλιν κλυ- ῶ πότνι ἴθι χιος παραγενου Ζάμαρ.

τί πόλις αμμι πάσχει τί γενησεται; ποῖὰ τέλος προβα επάξει θεός;

ἀκροβόλων πάλξεων λιθας ερχετοι,

55쪽

PRAEFATIO. II

στρατῶ et Sopnoetes lectr. 749. στρατ0ς ὁ Ο πως ὁρα νινεκπεπτωκότα Nostro Ioco, ne στρατος de exercitu Pispi prie dicitur accipiendunt videretur, δημίω quo adiectivo Sopli 0cles et Euripides nusqliam, Aeseli us veri saepe usus est uidendum erat, Pie forma a Dorica δαμω, quae servata in codice est liueph. b. δι' των φρενος τε Ῥαμίας περαίνων, sublata vero Silppl. 370 G τοι πολις, υ δε τοdημι0ν. et 699. O δήμων το πτόλιν κρατυνει, ubi Aes clivium dαμιον scripsisse ex aliis illo ritu carini uunt somnis Doricis c0l

selioli asta per ημ0σίαν explicat, vel τιμῶν δαμιαν, male illa- tui est pro τιμῶν δαμαίων quotl est in codice ediceo, cor-riiptuna ex τιμὰν δαναιῶν, quod restilliit L. inularsiis in nos auro vol. 2. p. 8b., ut in aliis illius a Dulae locis ubi de anuviis Furiarum iuriDus et nonori Diis agitur, παλαιὸν γέρας, παλαι0ι νόμοι, παλαιὰ διανομὴ, παλαιόφρων dicta sunt Alionr0 lo reatum ibid. v. 160. πάρεστι μαστίκτορος δαχυ δαμωυ, uni tolleti luna αχυ est illographia alterius adiectivi,

ut 0riim duo pacto versus ex lipodia iamDica lio Dus Pie creticis est c0mpositus, usitatissilia metri forma.

στοιων ἀχλυτας pro στόνων αυτῆς, ut Homerus ἀνα- λυεσκε in λλυεσκε contraxit, coirigere malui quam qu0ulapsum

quens apti l tigi eos haec praepositionis ανά apocope etiam in aliis c0Inpositis, etsi ab librariis pleni Inlae olbscurata. Sic in Promeliae v. 17. πανα dίπλαζε και σαφῶς εκμάνθανε scrip

56쪽

MI PRΛΕFATIO. semini, quod Astselavius πανὁίπλαζε scripserat, ut ἐπαντείλασαν et ανδαίοντες, quae librata intacta reliquerunt, in trimetris lixit Agaui. 27. et 305. et quae sunt alia limius in O li multa , inquiniis tanta est inconstantia Dimmina ut iactoritatem eo rhinatio in genere nullana esse appareat. Si stantivi αναλυτης altera forma est ἀναλυτήρ, qua utitur Choepti. 158. υλλύτας autem in αυτῆς pariter cui ruptuna Suppl. 806. V. 3. , ω φιλτάτα ατογενες κόρα ιὸς Lacunam explevi addito φιλτάτα. Poterata etiam καλλίστα sed praetuli φιλτάτα non solum propte illud de quo sura dicebant, Ἀρτεμι φίλα, quod in codlice post ευτυκάζου legituri in quo superlativi φιλτάτα vestigium superest, sed etiam propter aliam rationem. Pulcritudinen Dianae pleiululis verbis celeDriant Hippolytus eiusque coimites in cognouitne sabula uripidis v.

61-72. Θεράποντες. πότνια πότνια σεμνοτάτα,

καλλίστα πολυ παρθενων, μεγαν κα Ουρανον ναίεις ευπατέρειαν αυλαν,

Ζανὸς πολυχρυσον οἶκον. Ιππόλυτος. χαῖρε μοι es καλλίστα, καλλίστα των κα Πολυμπον παρθένων, Ἀρτεμι. et quae sunt alia silmilia alioruIn poetamina dicta, qui Dus Ae- sclavi locum in ratione Calenantis Agam. 140. ad leniam esse infra ostendam. Virgini Diis vero es clivi eis φιλτάτα potius illicenda erat Diana diana καλλίστα, Iemadmodum lio die quoque somnosarunt virgiluim pulcri titillinem matto relaenthas a Diuueninus et viris mali ab virginibus celebrari videntus. Nonna inus apto epitlieto χνὰ Diana dicitur ab horo virginum Suppl. 145. θελουσα ὁ αὐθέλουσαν αγνά, πιὁέτω Λιὸς κόρα. Vocationa ατογενες, cuius terminatio nomitii neutri piam lanainin sinussior est, per ατογενεια, quod legitur in

57쪽

PRAEFATIO. LiII1 codice, interpretatus est mirarius. Idem quod κουρα scrip. sit, nullius Ionaenti est. Nam quod Aes clivius scripseriit Κου et κόρα et κούρα significare poterat. κουρη in sexto

pede trimetri scriptum est unlen. v. lb liter erasa. V. d. 0 vicis scripturiin πτυκάζου in εντυκάζου nautavit corrector, una liter a vero Deri an s. Nam Aescnylus ευτυ- κάζου scripserat, quod Li. in dorsus restituit ex glossa Hesycni a se cor recta , ευτυκα codex ευτυκαγν) ευτυκτον εχε, τοιμον. hi υτυκον, PIO idiectivo i liquoties usus est Aesen ylus, convenienter soranae ei Di υτυκάζου potius piam ευτυκτον scripsisse videt ut grammaticiis. Sinailiter noriis p. Sophocle in ed. R. 203. ssi Apolliine Wκείω malo ritu ave ITunc O, petit ut arcuna contra pestella, Iae urnem perilit, intendat.

s crit)endum erat. Nam de lauibica interiectionis ornia plurinus exenapiis quunt aliunim tum ipsius Aeschyli constat, velut in aesa Dula v. 327. ἡ νέας τε και παλαιάς. et in alitis tropna v. 339.ελὶ δυστυχ/ τε πράσσει. ulli os metrii In ex ac ne et pentnemimere iambico c0 inpositum est, te quo lixi in descriptione metroriam p. 6. vocatallo νέας in Linam sylla Dan contracto, ut De νῆς pro νέα et νίης dictum ex Σαμίων ροις et Aeolosi cone Aristopnanis memorat

τελεία, Ζηνος υναία δάμαρ dicitur a Aeselavio Fragm. 29. Ἱθι παραγενου victum ut tare de diis supra v. 1l0. ἔλθες αρηέατε de Furiis apud Sophoclem lectr. v. 1 Id.

σεμναί τε θεῶν παῖδες Ἐρινυες ἔλθετ αρηξατε.

et quae stitit ilia uiusmodi plurimar erui παραγίγνεσθαι, quod restitui, casu accidit ut unum tantum in uagicorum aDulis quae nossi supersunt exemplum reperiatur, dum ipsius Aeschvli timeri. 19. μάρτυρες ορθαι τοῖσι θανοίσιν παρα- γιγνόμεναι. V. . Interiectiones , εή, 'εεε in codice scriptas, nuctransposui. In codice post nunc versum leguntur, interposito Versiculo αρτεμι φίλα e loco superiore repetito. Nam ante

58쪽

M PRAEFATIO.

V. 12. ποῖ ὁ τέλος προβα ἐπάξει θεός Stipplevi quod

exciderat vernum προβάς, ut π0 προβαίνων dixit Aeselivius Agam. v. 1511. et παζε restilii pro πάγει ut 0ῖ τόδε κυμαπάξει est in Suppl. v. l27. Porio tuu in c0ilice legitur ποῖ ' τι τέλος 1T0 lil)rarii est, ii mimo iis pectu literas ET pro iv d acceperat errorenaque corrigere neglexit. V. 13. Hic quoque η restitui pro ἐε ε particula inqued post ἀκρ0βόλων male illatam delevi, te Pio supra licet 3ID. v. ib. 0 U0 ε πυλαις δεινα προμυχθίζει χαλκ0dετων κέων Tranie torolocluuiacu inter dimetr0 positus, quem admodum in prima liuius carininis parte trimetra et inae trinuxti sunt. Post εν πυλαις duae exciderunt vllauae, quae etsi facile sic p0ssunt supplet rit εν πυλαισι δε scri Dalaita tamen proliabilius est vocabulum aliquotl disylla Dum excississe, vellit quod exempli caussa inserui δεινά. Vectum προμυχθίζει supplevi ex glossa Hesycni sic scripta in codice προμυχθίζει χαλκ0dεσμῶν πλῶν αντὶ του προσχωρίου. Quae sic sunt in or linem redigenda. προμυχθίζει χαλκ0dετων σακέων αντὶ του πρόσω χωρεῖ χαλκοδέσμων πλων. Brevius notius p. 455, 2b.

πρ0μυθίζει πρόσω χωρεῖ, ubi προμυθίζει pro προμυχθίζει

vel librarii errore scriptum est vel ipsius notiti, tum glossa ante 90μυλαω posita sit, etsi huic argumento non uil tu Π tri Duendum est, 1um ordo saepe neglectus a D notio sit. Alioliuius verbi compositu ναμυχθίζεσθαι Aes clavius usus est in Proni et lae V. 43. V. 16. - φιλ Ἀπολλον, 1ae in codice versu praece denti male praeposita esse supra ostendi, nuc uansposui Vertia Ple ad sensum necessaria ἔλ/ αρωγος πόλει addidi, etsi fieri potest ut es clavius i leni alio modo dixerit. Non minus probalbiliter post καὶ ιόθεν stipplevisse inihi videor γενοί γ' μετέρω στρατῶ. V. 19. Quod in codice scriptum est γκα προ πολεως επτάπυλον δος επιρρυου cur serri nequeat supI' exposui. In

antiquiore lilbro alid dulii scriptum fuit Γ ΠPO .....

59쪽

literis, inde πόλεως trians positu IIa St, Ut praepo Sitio προ qu i poeta iis iis esse villelial in laalberet lio tun 0ns trili posset.

hi ut ego restititi Oγκα πρ0τρόνως alteri qualia quis ortasse faciat coniecturae καί πρόφρων, praetuli, quum γκαίας 'Aθηνῶς n0men parum testatum sit, ut Supra Stenuli, 'Dγκας 'Aθάνας veri Aes clivitis ipse dixerit usi a v. 487. Προτρύνω autem non solum ad seristin est aptissinuini, sed etiana de rore Aeselivli die luna. iii in septem quae supersunt saliuiis n0 advecti quinquies, adlectivo π9ότ9ων quater, et ut Isequepleminaque de sitis ave illi l)iis, istis est. Contra Sopn0eles et Euripides in saluilis superstitibiis semel tantii in uterque me clivo, his vitalia ut vel bi usi sunt, cuius exenipla aliquot etia in aput Pindarurn reperii intum, producta sullatia mima Praeivit auten onanibus Homeriis qui non raro προτ90νεως dixit, qua inforrnaria metrum ieroicum postulanat. D nil carminis parte non antistro pillea , qua Singulo I nadeoniim deaminave auxilium ina ploratur, n0mas an inio paullo se lati0re ad stropliam et antis troplaam, Uaibus paro lius finitur, transit versi Dus 160 173 - 174-181. quos in laetos relique mini librarii nisi Piod versiiuna 170 et 1 8. responsionem illat alterii ita versiti gl0ssemate tui l amant. Naua verDis in

potest quin tale qui l scripserit, τ0ιγαρ προνωνῶ πῶσιν V-χως εχ ει tu i κει μη τις 'χῆς etc. V. 207. πυριβ9εμε τῶν Lege natur πυριγενετῶν. Restitui

60쪽

nihil caussae est cur post χαλινός ali Piot ei'ha interpretanili caussa addita excidisse putentur. Alivianto Imanifestior interpolatoris veteris statis est iii versit,us 216-2l8 ubi Eteocles et clionis sic colloquuntur ET. πυργ0ν στέγειν ευχεσθε π0λέμιον όρυ.XO. υκ0υν τάδ' εσται προς θεῶν, ET. αλ οὐνθεους τους της αλουσης πόλε0ς κλείπειν λογος. duae vel propterea vitiosa sunt rati eiula turil mine trioli vectior in nusquam inter duas personas distribuuntur albo es clivio: de quo si pra dixi ad irona ella. s. 980 Polio ma ira est

interrogatio chora υκουν τάδ' εσται προς θεῶν ineptique sunt articuli τους της, ii recte leguntur in loco simili Agani v. 389. εἰ ὁ ευ σεβουσι τους πολισσ0υχους θε0υς 0υς της αλ0υσης γης θεῶν θ' ιδρυματα. Itaque non duintaiulum quin verita desecta utcunque restituerit interpolator, Aesetiylus autenialiud mihi scripserit, Velut EP πυργον στέγειν ευχεσθε πολεμι0ν όρυ και γαρ τά εσται προς θεῶν, πει θεους εδρας ἀλουσης πόλεος κλείπειν λόγος. Θεῶν δρας locis pluribus lixit Aeschylus. Ceteriina ad defendendana vulgata in lautus loci scripturam inii conseri quoa infra

v. 961 Antigotia dicenti παισθεις παισας Ismena contini lato metro respotulet συ δ' ἔθανες κατακτανών. Nam totum liuicarineri ita est cormpositum ut Antigona et Isinen partini plenis partim limidiatis versibus vel iambicis vel dactylicis sibi invicem respondeant. V. 239. Cudex Med. ποταίνι0ν κλύουσα πάταγον ὰμμιγα quod correctoris inventum est qui trimetriina sacere volvit, nillil curans versum strophicula 233. Pii docti acus dimeter est.

δια θεῶν πόλιν νεμόμεθ δάματον, nisi uinc i0Ple pro

senario tali uil. Veram scriptiiram ποτίφατον κλυουσα πάτα -

γον ἀναμίξ, restituit Heinis oetinus, de Pia pluribus dixi in Plii-lologo vol. 21. p. 201. 202,

V. 273. εγὼ δε χώρας τοι πολισσούχοις θεοῖς ,ε ὁιο- νόμοις τι καγορῆς επισκόπ0ις, Λίρκης τε πηγαῖς, δατα τ