Tragoidiai. Tragoediae. Racognovit et praefatus est Guilielmus Dindorfius

61쪽

PRAEFATIO. L. VIIἹσμηνου λέγω - Legebatur υ απ σμηνοὐ λέγω, promi L. in dorsus dασί- σμηνου λέγω 0i rexerat, cui ego accusativum praetuli δατα, ut non sol una propius accedit a litteras in codice traditas, sed etiam efficit ne λέγω inutili toradiditum esse videatur. In versu praecedente θεοὶ πεδιονόμοι sunt dii qui agros tuentur. Voca Duli aliunde non cogniti exemplum est in inscriptione Spartalia ala Vis enero emta in continentatione d Inscriptioni Dus Spartanis octo Basileae a. 1853. p.

comparandum cum πολιανόμοι pro πολι0νόμοι dicto numen est magistratus , qui γρ0 νόμων et υλωρῶν omne appellatur ab Aristotele Polit. 6 . , . et q. In versi Dus proximis, sic scriptis in codice, ευ ξυντυχόντων καὶ πόλεως σεσωσμένης μηλοισιν αἱμάσσοντας ἐστίας θεῶν, ταυροκτονοῶντας θεοῖσιν, ὁ επευχομαι

στεφω προ ν&ῶν πολεμίων ὁ ἐσθηματα. aut illi aut pauca tantum verba an es ChVlo scripta sunt. praeter versum unum qui omni ex parte Aesenylo lignus est,

partim iam ab aliis animadversum, licenter sunt interpolata, Versuum, ut videtur, ii exciderant vel magna ex parte obliterati erant, restituendoriam caussa in versiDus anus sis nam duine lectum fuit vernum υχομαι, ad quod refertur compositum ἐπευ- χου in versu proximo τοι αὐτ επευχ0υ μη φιλοστόνως θεοῖς. Vulgatae horiam versuum scripturae perversitas non fugit Bit-scnelium in commentatione quam Inalici senolamina Bonnensui aestivariana a. 18b7. praen:xit. V. Ib. πυργων ἀνδρολέτειραν νόσον ρίψοπλον ατανJRestitui νοσον Ii καὶ τῶν uno cor rectoris est inventum duas Iae exciderant sullanas supplenus. Ut ni ανδρολέτειραννῖσον, sic γης τινάκτειραν νόσ0 dixit Aeselarius Prona. 24.

62쪽

LVIII PRAEFATIO. V. 19. και πόλεως si τορες ἔλθετ ευε ὁροί τε σταθητ' Hic quoque duae syllabae exciderant, quas restitui adimi insto De vecto ἐλθεῖν comparanda quae si pra dixi p. XU. Ina svll alba exciderat . 347. προ ανδρος δ ανηρ 0ρὶ καίνεται. ibi στάς post ανηρ addidi. Neque antistro plateias Integer est 359.

πικρόν ὁ ομμα θαλαμηπόλων, ubi p0st δμμα syllatae duae

εν πυλαις καστος ι ληχεν πύλ0ν J iratio versiis tanquam prooemium sunt Septena qui sequuntur nuncii eran0num leseptem Argivorii natatici Dus, qui Dus septena respondent de toti- deni lienanor In duci Dus sermones Eteoelis pari in titraque parte versutis numero, ut Strophis antistrophae resp0 Iulere S0lent quod priuius animadvertit Fridericus Ritsclielitis in Teckeiseni AnnaiiDus a. 1860. 0l. T. p. 76l-80I., cuius acumineno est essectum ut veterrena interpolatoriini et cor rector msraitiles n0 paucae, pariina iam in Annotationi Dus Ioniensi Dus propter alias caussas ala me n0latae certissimis coargui rationisus possint, de qui Dus explicatius vlixi in Philologo vol. 16 p. 208 233. Sunt autem ae serin0n una paria ita c0mposita ut primunt de vile et Melanippo versi Dus constet viginti, secundum de Capane et Polypnon te quindecim, tertitum de Eteoclo et Megare o quindecim, quartum de Hippomedonte et Hyper- Dio .iattuordecini, quintum de Parinenopaeo et Actore viginti et uno sextium de Ampniarao et Lasthene viginti sex septi- in uni de Polynice etate octo viginti et uno. Singulis autemserin0num pari Du Stropnae nori, maximam partem ex versi l)tis eo nap0sitae loelim iacis, in tei'p0sitae sunt, unde sex prode-iunt str0phae totidenunte antis Ῥ0pnae. Bationes emendationum in hac parte albulε vel D aliis vel ah me ipso laetat uni, quas in editionem hanc quintana recepi, quum in litt0l0go sint ex-p0sitae, hic non repetam. V. 402. και νυκτα ταύτην ην λεγεις επ άσπίδος Ἀστροισι μαρμαιρ0υσαν Ῥυρανθυ αυρειν, ταχ tW γενοιτο μαντις

63쪽

PRAEFATIO. IXη ἀνοία τινί. J Vella postrena ' ανοία sive sic sive ανοίαs Tiptuni τινι ineptum esse supplenientum versiis, ut videtur, in libro antiquiore desecti ostetuli in nu0l0go vol. 16 p. 22 T. et ut, Triclinii te lio l0co conanient protuit, vol. l. p. 206. Aes clivli quae veri, suerint incertuna est aptis stimum foret τά αν γίνοιτο μάντις , πείσεται Sulnectunt verbi γένοιτο est η νυξ αυτη, pro quo την νυκτα ταυτην ser attractionem dictum est. In versu proximo ει γαρ θανόντι νυξ ἐπ φθαλμοῖς πέσοι pili seli 0ji astana ἐπ μμαGιν scriptum est, qu0 lpraeserendunt videri posset nisi in Eunae n. q. legeretur

Finitis nuncii et te0clis stimoni Dus aliud sequitur cul-l0quium qu0d ipsum quoque ita est con positum ut symmetria quaedam partium sit servata Nain post cliori εω στιχον 677-6M. quinuue sequuntur Elebeiis τρίστιχα interpositis post quattuor prinia dualius stropitis totidem pie antis tropitis nori Genna iacis cum clausi ita cli 0 mauit, ica. Deniuue pus ulti uiuua Eteoclis τρίστιχον stichoni vinia nori et leo elis sequitur per octo trimetros c0ntinuata. Interp0lalonina additamenta in iacparte lalbulae nulla sunt praeter versum nun lacunae X plendae caussa c0nfictum. Nam quum in c0dice an tiuuiore duo tantuni superessent versus 683 68b. Eteoclis. εἴπερ κακυν φέροι τις αἰσχύνης ατερ κακῶν ὁ κασχρῶν υτιν ευκλείαν ἐρεῖς. manifestumque esset prioris versus apodosin excidis Se interpolator ex inferioriDiis vellis Eteoclis v. 694. κέρδ0 πρότερ0νυστέρ0υ μορ0 versum cump0suit qui nunc in codice Mediceo interpositus est, ἐουτω' lio ad sinitIitudineri imperativi ἴτω si et uni, quo teocles utitur . 690. μόνον γα κέρὁ0 εν τε -

θνηκόσι, quem sen0liastae, ut exspectari poterat, interpretati sunt, licet sive sic sive paullo aliter scriptus an alienus an huius loci sententia sit ut pari ere iure scrini potitisset, ἔστω μονον γαρ Uκυθιον απώλεσεν Sententiam oppositam con- Sideranti, κακῶν ὁ κασχρῶν υτιν ευκλείαν ἔρεῖς, non diI- Dium videt itur quin ego si non ipsa escnyli veri a , certe Sen- Sum verDorum in assecutus inserto versu, δεινον μέν ἐστιν, Gλλ μως χει κλέ0ς. Duo igitur malorum genera ponitate-oeles, alterum κακῶν νευ αἰσχύνης, alterum κακῶν μετ

64쪽

IL PRAEFATIO. αἰσχύνης. Pinor istoclis altera Polunt eis est con litio. Pro. xiiii ai vero Diuit lona fiet clus, qui post τεθνηκόσι unius vel 'sus ile sectu in in licavit lutiti dii Die interpolato iis statu lena

an inia iversurus, nisi una fugisset tristicli lii opus esse non tetrasti eno.

V. 50-757. Hi versus sic scripti sunt in odi

κρατηθεις ὁ εκ φίλων αβουλίαν

σπείρας ἄρ0υραν, ῖν' τράφη,

ρίζαν αιματόεσσαν,ετλα. παράνοια συναγενυμφωυς φρενωλεις. V. l. laod in uno apograpti et manu recentiore scriptuni est, recte delevit Porsoniis. Nam pendent haec eiqia ab υτε, quod praecedit v. 45. Tun αβουλίαν, cliuod est a ni primana Dei, non in αβουλία aut ἀβουλίαις nautandum erat Piae po-grapnomina cor rectio est, sed ἀβουλιῶν seri ueniluna, tuo lscnoli asta legit, recte interpretatus υπ0 των αυτῶ φίλων do- νῶν. V. 2. γείνατο recte in γείνατο mutat ut in apograpnis. V. 3. ματρος a manu recentissiima in μη προς mitatum est in margine codicis Medicet ut in ap0grapta is plerisque omni Dus legitur, servatum in editioni Diis Aldi et BoDortelli sed marsus in μητρος mutatuna a D urnebo, sive ex apograpta O ili tu sive ex coniectura. Qui recte sensi aDsurit uni esse μη προς αγναν,

Piod etsi pro προ μη γνὰν dici potitit, tamen nec προς liali et quo lina apte confiniatur et ita dictuni est ut non solum Deusipi pii genies sed etiani edipus ipse incesto conuit Dionatus esse videatur, Dedipus inquam, qui legulino si quis alius coniiunio natius erat, Lai et Iocastae. Rectis sinae veri dictuna est ματρος αγναφαρουραν, ῖν τραφη. est desideratiar vernula quo ματρος ἀγνὼ ρουρα nefario modo ala filio violata esse dicatur, quod vix potuit esse τλα, quod nune legitur . 6. Nam thoe verno si usus esset 0eta, quiana non StιStinendi, sed aridendi significati0 ne ni dicendum fuisset cum infinitivo potius piaui cum participio c0ns tmieturiis erat. 0uaim ODI'em non ἔτλα scripsit, sed ἔφλα , piod ex glossa Hesycliti restitui. ετλαγ εμάλασσεν, συνεμίσγετο, συνην. Prima interpretatio

65쪽

PRAEOTIO. LXIεμύλασσεν ad ii loci θλα, quo veIDO granaimatici φλἀ explicares0 ent etiani apiria Phuti aut ex eoqtie apud Sur lana reperitur, fieri uti potest ut es ventus imore suo duas te eo lena ei Dogisssas in unain coniunxerit. Sed alier interpi'etatio συνεμί- συετο, συντ haiul citiae ad locunia es clivli spectat. Nani quod Albortus ad Aristopn Nub. 1376. rettulit, ubi mucippi des Strepsiaden patrein in convivio verDerasse Lareatur, καπειτ φλαμε κασπόδει καπνιγε καπέθλιβεν, perabsurile exc0gitatum est. Patina Strepsiades non lamnosus puer sit, ea senex decrepitus.llestituto igitur et D εφλα , quo etiam Pindariis usus est viilnerandi sionificatione Nem. 10 l28. gravi aptissimoque vocaliutos e spicia ciuiis sigiti sicaturi cui etiam proxima veri, παράνοιασυνὰγε νυμφίους φρενώλεις ptiliae conveniunt: iam verDo συνῆγε allii litur il συμμιξιν vel συνουσίαν. Constriactio au- tein vel Doriun sic est instituerula, στε ματρὸς άγνὰν σπείρας ἀρουραν ἔφλα , interposuis extra constructionein esse citis signIlleandi ea issa, accusativis ρίζαν αἱματόεσσαν, qui remiens est i Derior accusativi usus, velut Agam. 22b. τλα δ' ουν θυτὴρ γενέσθαι θυγατ90ς , γυναικοποίνων πολέμων ἀραη αν και προτέλεια ναῶν. Nam quo u scnoliastae placuit, participitina σπείρας per Upellaton ante αρουραν collocatum essequiti ante ρίζαν αἱματόεσσαν poni de Duerit, etsi seri possenυ negem, quum Aescnylus . inlimis alii Pie poetae vella saepe nitris 40 lis traiecerint, tamen altera ratio praestare videtur licet ad vectia ρίζαν αἱματόεσσαν verbuin πείρας cogitando pie repetatur. V. 807. φρονουσα νυν κουσον. ἰδίπου τοκοc Sicco lex, et superscripto a c0I rectore γένος, ut animadverterat duos edipi filios non posse numem singulari τόκος designari, sed non ut erat Aesenyluin τόκω scripsisse, ad quod reseruntur proxima nuncii vertia υd αμφιλέκτως μην κατεσποδημένοι, sive sic sive κατεσπ0dημένω scripsit Aeschylus, post interposita verba cli 0ri ι γω τάλαινα, μάντις εἰμὶ των κακῶν, qui audito edipi lioruna nomine nini boni suspicatus nuncii orati0nem iii terrumpit. In ei Dis proximis v. 810. ἐκεῖθι κηλθον nfelici debetur eiusdem correctoris coniecturae. Nana in codice a manu minaci κεῖθι κεῖσθον scriptum, superscripto a c0ITe

66쪽

V. 34b.-349. Post nuncii de clade Pei'sai una itai rationein, inae finitur verbis αλλ' ὁ δαίμων τις κατεφθειρε στ2Gτον,

τάλαντα βρίσας ου ἰσορρόπω τυχύ,

tres in codice sequuntur versus, praestris Mide pel'SOnariun vices inulicant lineolis,

- αν ὁρῶν γα οντων ρκος ἐστὶν ἀσφαλές.Pai quomodo in tei' iussani et nunciuinolis triDuendi sint ilisceptant editores. Apertum est post nunci quae Supra apposui Verba tosfain taerere debere. τ ὰρ Ἀθηνῶν ωτ'απόρθητ0 πόλις, recte vi in codice post πόλις signtina positum esse intereo ga Iuli, nunci una vero Atussae Iesp0Iulere, θεοι

εστιν ἀσφαλες inter Pios urio versus non satis caussae est ut unum Atossae versum excidisse putemus, cui nuncius responderit vernis ανδρῶν γαμ οντων ρκος ἔστιν σφαλές Apti S-Sillae vero et convenienter reginae lignitati lio instituit Ae- sclaylus ut Alossa paucis tantuna veri)is Iaerat, 'τ αρ' 'Aθρ- νῶν ἔστ' ἀπόρθητος πόλις laudes vero inelia ritu nuncio relinquantur, Paemadmodum in colloquio Atossae et non 31 - 245. - uni Atossam eritin Attica rhina adeo ignaram finxit ut ex choro Iaerat π0λτας θήνας φασὶν Dρυσθαι χθονός; omnis Allienariini laus choi ora'elinititur. Ceteruin restituto, ut seca in eclitione tertia a. 1857. recto versuun Ordine se Ploque luerauni ut Allienamini urn prinaum n0mine su0, Minde

67쪽

PRAEFATIO. L. XIII

πόλις Παλλάδ0ς θεας appelle tui luod rationi usui vi loquen limagis conveni quam Ontraritim.

V. 32 - 583. 3, 680. Haec carmina xlii Dui ut emendanda esse oste tuleram in Leuisculi nil ol0go a. 1859. ol. 13. p. 458-49b. ubi quae lixi summatim lio loco repetani. Prius carmen a luattuor incipit sustematis anapaesticis, quorum primo quaeritui quid Iovem moverit ut Persariani exemitum tam sun est a clade periteret, secunula tertioque moeror deseri tritur in quem matres et uxores eis artim vi vel in terea vel in mari perierint. 0niectae sint, Iari cliori ipsius dolor exprimitur. Horum systematum ipsiau sere initium est conuptum

in collice Mediceo. αεὐ βασιλευ, νυν Περσῶν - στρατιὰν ολέσας Ἀστυ o Gυσων - πένθει νοφερω κατέκρυψας

versu primo desecto, leui Turii ebus inscite explevit, αλ ωZεῶ βασιλευ νυν Περσῶν, alii μεν post νυν inseri volueriant, non sentientes utram ubi particulam inutilem esse. Bestitui

Zε βασιλευ, τίπτε συ Περσῶν - , de pio videnda diae dixi tu nilologo p. 67. V. 37. μαλαῖς χερσὶ Codex απαλαῖς, quod alii παλαῖς vel ταλαῖς scripsemini, qu0rum neutriam convenit provecta aetate milierinus, Piales cogitandae sunt matre caeso -rmn Bectam scripturam ἀμαλαῖς restituit C. Prienius in iis eo Blaenano a. 18b0. Ol. T. p. 224. Sic Euripides Heracl. 70. ἴδετε τον γερ0νς αμαλον επὶ πέὁ χυμενον. V. 43. λέκτρων In apograpnis pluriDus et additi Ina, MOn0 opus, quum duo pariicipia etiam sine copula poni p0tuerint, ut infra v. 660. 0ὁ0ς ευμ αριν αείρων, Ῥασιλείου τι -

αρας φαλα90ν πιφαυσκων.

V. 4b. γόοις ἀκ0ρεστ0ις J 0 lex γό0ις κορεστοτάτοις. eo I rexit Praenus. Inter versum proximum κἀγω ὁ μόρον των O 0μένων et sequentem αἴρω 0κίμως πολυπενθῆ indicavi unius versus desectum propter rationes in lassol. p. 69. 70. exp0sitas. Jermi quae ex ei terrent l)aec sere suisse utentur, φρενο εκ φιλίας θρηνῶν παιῶν ut in Agam. v. 1491. dixit φρενο εκ φιλίας τί πον εἴπω:Proxima stroplia nota v. b48-b57. Sic seripta est in codice Messiceo

68쪽

LXIV PRAEFATIO. νυν γαρ ὁ πρόπασα μεν στένει γαι' ἀσω εκκενουμένα.

τω τότ' ἀβλαβη ἐπην

69쪽

V. 2. Gίας Joccentiis c0i metus ili ap0graptiis. σιά . V. 3. γαγεν DFormam Doricana ἄγαγεν, intra v. 13. etia ita in codice servatana restituit lonas elidus Praecedens γαρ delevi cu in Porson et 0π0 lii et v. 13. in τοτοῖ nautavi.

τίαις, in apograpi iis qui Dus dana restitiata est in ed. AH ina et schosus Buzantinis. V. 7. τί ποτε τίπτε recte in ap0gmipno uno. χαρεῖος, Huic nomini in antistropha v. 17. respondet εκ φυγεῖν, ex quo colligi 0test Aesetiylum altera usui in esse larma Βαριάν quani restitui de qua infra licetur p. LXVIII.

V. 10. σουσίδες G0υσίδες non in Goυσίδος est mutan litin. quoi l corrector superscripto O in illi cavit, sed in Σουσ&αις. puod recte legitur in apograpitis quilius lana. Post ακτωρ, qu Stro-plia finitur, Onania p0nen lum, oratione in antis tropna continuata quod inter luna si Di perini sit esetiylus, velut in Suppl. v. b81., Di stropia finitur ver Dis γείνατο παῖ αμεμφῆ verius reliqliis in antis tropliae initio sequenti inis ὁ αἰῶνος κρεων

V. 11-16. non solum a lilarariis coITripti, sed etiana ancoreectoribus ausurile interpolati leguntur in codice . . l. πεζούς τε γαρ καὶ θαλαεσίους particulana γάρ, quae abest alia pos rapti Veneto et e litione AHina . recte delevit correctorimetri iniicio, sed non animadvertit lativos esse estituendos πεζοῖς τε καὶ θαλασσίοις quae verim ulla praece lentibiis c0naerent Σουσίδαις φίλος, κτωρ de tuo lixi in Plii lol. p. 474. V. 12. αἱ corruptum est ex νυν ὁ qu0 Popp0situm est superiori v. T. μεν - τότε ' Tiana μόπτερ0ι, quo ne triam violatur, loco alieno illatium esse patet. I lii ne dimoto verita re-

Aeschylus e

70쪽

LXVI PRAEFATIO.nnini iit νῶν ὁ κυανώπιδες, versu linae tro lutilius Sylla hiis

desecto, Ias supplevi a Milo θ0αί, ut Aristophanes Eq. 54.

vixit

καὶ κυανέμβολοι θοαι μισθοφ0ρ0 τριηθεις. Versus 15. νῆες πανωλέθροισιν πανολέθροισιν pri Meil. εμ- βολαῖς a correctore interpolatus est, non antimadvertente laucreseremtum esse a liectivum ὁμόπτεροι, de quo uiodo diceDam, scribetulumque ὁμ0πτέροισιν ἐμβολαῖς, sutilato νῶες ὁμοπτέ- ρ0ισιν deni est quot όμ0χρόνοις, maaui significationem inter alias annotavit Hesycnius, μόπτερ0ι δμ0ι0ι, μότριχ0ι, μό- χρ0ν0ι,-Jελφοι, λικες, ὁμ0υ υβημένοι. Quae interpretati0ites paritu ad hunc Aes cliyli Ioeunt spectare videntur, partim

ad duo alios, Choeph. v. 175. καὶ μην ὁ ο βόστρυχ0ς εστι κάρτ ιδεῖν μόπτερος, et Stippi. v. 224. εν αγνω δυσμος ως πελειάδων Ἀζεσθε κίρκων των μοπτέρων φόβω. V. 16. ια ὁ γαόνων χερας optini correxit Engeriisti P γαόνων χέρες, nisi uul ὁ γαόνων χερες scribere debellat, ut steruli in nilol. p. 476. V. 17. τυτθα ὁ ἐκφυγεῖν νακτ αυτον- ακούομεν JPro αυτ ον ως coi rex αυτόπουν, dis 1 dixi in Philologo p. 476 4TT. Idem aliis verDis iniri dicitur . 734. μονάδα ὁ Σερ- ξην ρημόν φασιν ου πολλῶν μετα Ἀσμενον μολεῖν γεφυραν γαῖν δυοῖν ζευκτηρίαν. Vulgatae scripturae vitium animadverterat Pamvius, Mi αυτον ισακουομεν coniecit non sentiens εισακουομεν nili loco minus aptum esse Gaiam veri una Sin1-

V. 21-35, Verae quana ni versinus restitui scripturae rationes redissiti in nilologo p. 77-481. Inpi limis mein ora- Ditis versus 33. OITilptela est, ubi literae ερα, vitae in c0dice ante δαιμόνι χη legunti ir, a coI rectore aliquo Bygantino absurile in ερρανται nautatae, ni nil aliud sunt quam adscriptum olini in imargine vernum ερρουσι, qu0 l . 24., Di tres ante στένε syllalbae desiderantur, inserendum erat. Proxiuae ab vero

ab tat Bl0nifiel lus quum ερρ0ντες corrigeret idque ipse qu0que

ante στένε insereret. Non minus male a Dituna est proximum carmen ch0ri v.

632-680. sic scriptuni in c0dice Medice o