장음표시 사용
71쪽
ἱκανὴν λαβών, καὶ ρουσαμενος της περὶ οὐ πῶ-
νας φιλοειμίας καὶ δυνὰμεως, ἐπεχειρησεν ἰς DGον παριέναι, καὶ τὰ κοιμι πράττειν. αὶ καθώ- περ αομέδον- τι 'υρχομένιον λεγουσι καχεξίαν τινὰ σπληνις ἀμυνέμενον δρύμοις μακροῖς χρησθμι, των ἰατρον κελευσάντων, εἶθ' ουτωίδιαπονησανzατην ξιν πυθέσθαι τοι στεφανιταις γωσι, καὶ των κρων γενέσθαι δολιχοδρύμων -τως ἡ Θμοσθένει συνέβη, et. πρωτον ἐπανορθώσεως νεκα etων διων ἀποδύντι προς et λέγειν, ἐκ δε τούτου κτησαμένω δεινήπια καὶ δύναμιν, ἐν τοις πολιτικοῖς - καθάπερ στεφανιταις, ἀγωσι πρωτεύειν των πωτου βηματος πωπιζομένων πολιτων καιτοι ὁ πρωτον ἐντυγχἀν- του δημω θορυβοις περοριέπιπrε, καὶ κατεγελῶν δι ἀηθειαν το λου συγκεχύσθαι ταῖς περιδδοις καὶ βεβασανισθαι τοῖς ἐν ' Ῥημασι πικρος αγαν καὶ κὰτακύρως δοκουντος. ν δέ τις, ως εοικε, - φωνης ἀσθένεια, καὶ γλώττης μὰφεια, καὶ πνευματος κολοβύτης, ἐπιταράττουσα ὁ νοῖν των λεγομένων τῆ διασπῶσθαι
τὰς περιδδοπις Ἀχος δ' ἀποστάντα του δήμου, καὶ in μενον εν Πειραιεῖ δι ἀθυμίαν, πινομος ὁ Θριάσιος, δη ἀνυ γέρων, θεασὰμενος ἐπετι-
μησεν, τι τον λύγον κων ὁμοιύτατον τε Περικλέους, προδίδωσιν π ατολμίας καὶ μαλακια εαυτον, ουτε του πλους φιστάμενος ευθαρσως, ἴτε τοσωμα πρὸς τους πωνας α ρτνύμενος, αλλὰ τροπιπεριορων μαραινύμενον.
72쪽
VII. Παλιν δέ ποτε φασὶν ἐκπεσοντος αυ-
καὶ απιοντος Ῥικαδε συγκεκ&λυμμένου, καὶ βαρέως φέροντος, υπακολουθ' ῆσαι Σάτυρον, τον ποκριτην ἐπιτηδειον οντα, καὶ συνελθῶν 'Oδυρομένου δεε- Λημοσθένους προ αυτον, ora πάντων φιλοπονώτατος ων των λεγοντων, και μικρου δέων καταναλωκενοι - του σωματος ἀκμην εἰς τουτο, χάρινουκεχει προς τονδημον, ἀλλα κραιπαλῶντες ανθρωποι ναυται καὶ ἄμαθεῖς ἀκουονται καὶ κατέχουσι To
σθενες, φάναι τον Σάτυρον' ,ἀλ ἐγώ, το αἴτιον ἰάσομαι ταχέως, αν μοι των υριπέδου τινα ροι- σεων, η Σοφοκλέους, ἐθελησy ειπεῖν ἀπ στόματος. Eἰπόντος δέ του Λημοσθένους, μεταλαβοντατον Σατυρον, ουτω πλάσαι καὶ διεξελθεῖν ν θει πρέποντι καὶ διαθέσει πην αυτην ρεσιν, σωίλως ἐτέραν του Λημοσθένει φανῆναι. Πεισθέντα δ', Oσον ἐκ της υποκρωεως τω λογω κοσμου καὶ χάριτος πρόσεστι, μικρον γησασθμι καὶ το μηδἐν εἶναι etsὲν ωσκησιν, ἀμελουντιτης προφορας καὶ διαθέσεως των λε- rouένων , τουτου κατάγειον μεν οικοδομησαεμελετητηριον, Ῥη. διεσώζει καὶ καθ' ημας ἐν ταυ θα δε πάντως με ἐκάστης μέρας προσιονταπλαττειν την πόκρισιν, καὶ διαπονεῖν την φωνην
πολλάκις δε καὶ μηνα εξης δυο καὶ τρεῖς συνάπτειν, ξυρουμενον της κεφαλης- ὰτερον μέρος, πἐρ του
μηδἐ βουλομένου πάνυ προελθῶν ἐνδέκεσθαι δ αἰ
73쪽
DEMOSTHENES. 63WH. οὐ μην ἄλλὰ καὶ τὰς πρός τοῖς ἐκτ4ς
ἐντεύξεις καὶ λύγους καὶ ωσχολίας bno θέσεις ἐπι-- καὶ ἀφορμας του φιλοπονειν- ἀπαλλαγεὶς γαρ αὐτῶν, τ ι α κατέβα εν εἰς το μελετητήρων, και διεξώι τάς τε πράξεις ἐφεξης καὶ τους περ αυῶν ἄπολογισμους Στι δἐ τους λήρους, οἷς παρετ ελεγομένοις, ἄναλαμβάνων εις αττω, εις γνώμας ἀνηρο καὶ περιδδους' ἐπανορθώσεις τε Πντοδαπὰς καὶ μεταφράσεις ἐκαινοτύμει των , ειρημένων φετέρου προ αυτον, si υέ αυτου πάλιν πρις αλλον. Ἐκ τούτου ὁδων εἶχεν ως οὐκ ευφυὴς ων, ἄλλ' ἐκ πόνου συγκειμένη δεινύτητι και δυνώμει χρώμωνος Ἐδύκει τε τουτου σημεῖον εἶναι μεγα το μὴ ραδιως ἀκουσαι τινα Λημοσθένους καιρου λέγοντος, ἀλλὰ και καθημενον ἐν ἐκκληοια πολλἁκις του δῆμου καλουντος νομαστὶ μὴ παρελθεῖν, ε μὴ τύχοι πιφροντικώς και παρεσκευασμένος. ις τουτοαλλοι τε πολλοι των δημαγωγων ἐχλεύαζον αυτδν, καὶ Πυθέας πισκώπτων ἐλλυχνίων φησεν ο ιναυτου τα ἐνθυμηματα τουτον μεν ουν Μείφατοπικρως ο Λημοσθένης. , οὐ ταυτα γὰρ, εἶπεν, ,,εμοὶ καὶ σοι, ω Πυθέα, ὁ λύχνος σύνοιδε ὁ δε τοὐς αλλους Ου παντάπασιν την ξαρνος, αλλ' ουτε ρὰ- ας οὐ πραφα κομιδη λέγειν μολθει. καὶ μέντοι δημοτικδ ἀπέφαινεν ανδρα, τὸν λέγειν μελετωντα θεραπείας γαρ εἶναι τουτο ΘΟ παρασκευηπι δ δ', πως ξουσιν Ο πολλον ὁ τονὶθον. ἀφροντιστειν, λιγαρκικos, και μ' ciuον,
74쪽
Orracta, προσέχοντος. ης δε πρὸς παιωνἀτολμωραυτο κά τ-το ποιουνται σημεῖον, τι Λημά εμεν tauri θορυβηθέντι πολλἁκις ἀναστὰς ἐκ προχειρου συνεῖπεν, ἐκεῖνος δ' -δέποτε Λημώθ. IX. Πύθεν ουν, φαίη τις αν, Αἰσχινης προς τὴν ἐν τοι λύγοις ὁλμαν θαυμασιώτατον απεκάλει τινανδρα πως δε Πυθωνι, τω Βυζαντιω θρασυν- νω καὶ ρέοντι πολλω κατὰ των A-αιων, ἀναστὰς μύνος ἀντεῖπεν; Aαμώχου του Μυρρηναιου γεγραψοιος ἐγκώμιον Ἀλεξώνδρου καὶ Φιλίππου, - βασιλέων ἐν, πολλὰ θηβαιους καὶ 'ολυνθίους εἰρωκε κακως, καὶ ναγινώσκοντος 'Oλυμπιάσι, παραναστὰς κά διέξελθών μεθ' ιστοριας άὶ ἀποδείξεως, σα Θηβαιοι καὶ λαλκιδευσιν πάνει καλὰ προς την Ἐλλἀδα, καὶ πάλιν, σων αἴτιοι κακων γεγύνασιν οι κολακεύοντες Μακεδόνας, υτως στρεφε του παρέντας, στε δεισαντα του θορύβοιτον σοφιστὴν πεκδυνα της πανηγύρεως Ἐλλ εοικεν ὁ ἀνὴρ του Περικλέους τὰ με αλλα μη πως αυ- τον γηπασθαι, ὁ δε πλάσμα καὶ τον πηματισμοναυτου, καὶ τωμη ταχεως, μηδὲ περὶ πανῶς, ἐκ os παρισταμενοv λέγειν, σπερ ε τοὐτων μεγάλου γ γονύτος, ζηλων καὶ μιμοώμενος, o πάνυ πραεσθαι την ἐν τω καιρω δόξαν, οὐδ' ἐπὶ τ η πολλἀκις ἐκμευαι ποιεῖσθα την δυναμιν. Ἐπει ὁλμαν γε καοθῶρσος οι λεχθεντες, αυτοῖ λδγοι των γραφέντων μαλλον εἶχον, εἴ τι δει πιστεύειν Ἐρατοσθενει, καὶ σημα ριω ἡ Φαληρεῖ, καὶ πῶς κωμικῶς. dὸν
75쪽
76쪽
ηθεις ,, των ἐμων λδρον κοπὶς ἀνισταται. muro vitis υν δηλον ἰτε προς ὁ λδρον του ανδρὸς ὁ Λημοσθένης, εἴτε πρις τον βιον καὶ νην ωξαν ἐπ πύνθει, rotaων πάνυ καὶ μακρων περιόδων ν ρημα και νευμα πιστιν κοντος ἀνθρώπου τριώτερον η Οὐμενος. XI. festi σωματικῶς ἐλαττώμασι τοιαύτηνἐπη - γιν ασκησιν, ἄς ὁ Φαληρεῖς σημητριος ἱστορεῖ, λωγων αυτου Λημοσθενους ἀκούειν πρεσβύτου γεγονὐτος την με ἀσἀφειαν καὶ τραυλιτητα της γλώττης
ἐκβιαζεσθαι καὶ διαρθροῖν εἰς τι στιμα ηφους λαμβάνοντα, καὶ ρησεις αμα λέγοντα την δέ - ην ἐν τοῖς δρωοις γυμνώζεσθαι καὶ ται πως τα σιμὰ προσβάσεσι διαλεγδμενον, καὶ λ θους τι ὰς ε -
χους, αμα - πνεώματι πυκνουμένω προφερωενοπι ευαι δ' αὐτω μεγα κάτοπτρον Οἴποι, καὶ πρὸς τουτοτὰς μελέτα α ἐναντιας ἱσταμενον περαίνειν. ἐγε- ται δ' ἀνθρώπου προσα ντος δεομένου συνηγο- ριας, και ι, δντος, ως - του λώβοι πληγὰς - 4λλὰ σωγε ἀνωι τον Λημοσθένην ,,τούτων, -
77쪽
μητριος ὁ Φακρεὴς ἐσπιν. --να δέ φησιν' - μιππος, ἐρωτηθμα περὶ των πώλαι ρητόρων καιτων καθ' αὐτδ' εἰπεῖν - ἀκούων μἐν ἄν τις ἐθαὐ- μαειν ἐκεινους εὐκουσμως καὶ μεγαλοπρεπως τω δή - μ ν διαλεγομένους ἀναγινωσκουμενοι δ' οἱ Λημοσειν- λθοι πολvos κατασκευὴ καὶ δυνάμει διαφώρουσιν οἱ μεν ουν γεγραμμένοι - λθων τι δαὐστηρδν πολὐ καὶ π μ hovσι, τι ἄν λεγοι τις ἐν δ ταις ἀπαντήσεσι ταῖς παρὰ τον καιρδν ἐχρητο καὶ - γελοι- ημώδουμεν ρεἰπόντος A' ἐ- μοσθένης η ς την ἄθηνῶν is ἄτη, εἶπεν, Ἀθη-
τὀν κλέπτην, - ἐπεκαλεῖτο παλκους, καὶ αυτδν εις τὰς γρυπνιας αντον καὶ νυππογραφιας πειρώμενιν et λέγειν ' is οἶδα, εἶπεν, Ora σε λωπω λυνον καίων. 'νεῖς δε,- ανδρος 'Ἀθηναῖοι, μη θα ἁ τε τὰς γενομενας κλοπὰς, ταν τοῖς ἐν κλέπτας χαλκοῖς, πονς δε τοι - πηλίνους εχωμεν. Ἀλλὰ περιμεν τοὐ- των καιπερ τι πλει λεγειν κοντες εν-- πα- μεθα si δ' Mao suetos τρόπον, και ὁ ηθος, απι των neue est καὶ της πολιτεως θεωρεισθαι δ 'ααιδν ἐστιν. XII. N.ρμησε μεν ουν ἐπὶ ν ἀττειν τα κοινὰ, του Φωκικοῖ πολέμου συνεστωτος, ῶς αυτ πεφησὶ,
alia λαμιν ἐστιν απι των Φιλα- ῶ δημηγοριων. APμεν γὰρ, εδη διαπεπραγμένων ἐκεινων γεγεν
78쪽
σας, ἐπ ἀργυριω καταθέσθαι την προστιν αν--πον ἐκθραν.
αλλ' εντονος καὶ μαιος περὶ τὰς ἀμίνας χρων δ' o φαυλον, Ουδἐ της ἄὐτου δυνώμεως εργον, ἄνδρα
καὶ πλούτω, και λόγον, καὶ φιλοις ευ πεφραγμένον καθελεῖν, δν Μει ἄν, ἐνέδωκε τοῖς H αὐ-υδε ιιένοις in δε τρισχιλιαι καθ' ἐαυτὰς υκ αν μοι δοκοῖσι ν ημοσθένους ἀμβλυνα πικρίαν, λει -
ζοντος καὶ δυναμένου περσενέσθαι. αβωνί. της πολιτείας καλὴν undθεσιν, την προς Φιλιππον δῶραtων Ἐλληνων δικαιολογίαν, και πρω ταὐτην ἀγωνι ζύμενος ἀξιως, ταχλδδων εοχε, και περίβλεπτος ποτων λύγων ρθη καὶ της παρρησία ζ' στε θαυμάζω σθαι μεν ἐν τῆ Ἐλλάδι, θεραπεὐεσθαι δ' υπLetouμε λου βασιλέως, πλεῖστον δ' αὐτου λύγον εἶναι παρὰ τω Δίππου των δημαγωγοὐντων, ομολογεῖν δὲ και τοῖς ἀπεχθανομνους, τι πως ενδοξον αὐτοῖς ἄνθρωπον ὁ ἀγών ἐστι. καὶ γαρ Αἰσχίνης καο
79쪽
DEMOSTHENES. 6sἀπ ἀρχης των πραγμώτων μεριδα abia τάξιν αὐτον ἔντη πολι rus κατέστησε, ταύτην χρι τέλους διαφυ
πολιτειε μεταβολην, λεγεν ' αυ- μεν Ουἔδν τἀναν- τια πολλάκις εἰρηκέναι, τη δ πύλει μηδέποτε καὶ Μελάνωπος, ἀντιπολιτευδμενος καλλιστρἄτιμ αε πολλάκις π αυτου χρημασι μετατιθέμενος, εἰώθει
νιος, Κασάνδρω προστιθέμενος πρύτερον εἶ αυ θις οπερ του Θημητριον πολιτευδμενος, Ους η τἀναν- τια λέγειν ' ἀεὶ γαρ εἶναι συμφέρον ἀκροῶσθαι των πρατοὐντων ' οὐτω και περὶ Λημοσθενους κομεν ει - πῶν, οἱον κτρεπομένου και πλαγιαζοντος, φωνὴν,
γρώμματος της πολιτείας να δνον εχων ἐν τοῖς ηρώγμασιν αε διετέλεσε Παμιτιος δ' ὁ φιλd--φος, καὶ των λύγων αυτο φησὶν οὐτω γεγράφθαι τους πλειστους, - μύν- νυ καλου δι αυτο ἄψ του οντος, τον περὶ του στεφἀνου, τον κατ χριστο- κρώτους, τον περ των τελειων, οὐ Φιλιππικους' ἐν οἶς πασιν ου πρὸς ὁ διστον, φρεστον, η λυσιτελέστατον, ἄγει τους πολιτας, αλλὰ πολλαχου τὴν ἀπώλειαν και η σωτηριαν οἴεται δεῖν ἐν δευτέρετάξει του καλου ποιῶσθαι και του πρέποντος ' se
ευ τη περὶ τὰς - θέσεις αὐτos φιλοτιμια καὶ τη
80쪽
N PLUTARCHI τῶν χθων επενει παρην ἀνδρεια --λεμιστήριος.
και δ καθαρως καστα προυττειν, ου ἐν του κατὰ
μησασθαι δ' ου ὁμοιως. Ἐπεὶ τούς γε ad αοεδνρήτορος, et δε λόγου τιθεμαι Φωκιωνα, καὶ τωβών παρηλθε Φαινεται δ καὶ μετὰ παρ σως ἀ- λιστα τῆ δήμου διαλεγιμενος, καὶ πρις τὰς ἐπιθυ