Vitae parallelae: Ad optimorum librorum fidem accurate editae

발행: 1829년

분량: 363페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

DEMOSTHENES. 8l

ὶειομενων δὲ των Αθηναίων καὶ διαπορουντων, --δης λαβὰν πέντε τάλαν παρα των ἀνδρων, ωμολόγησε πρεσβευσειν καὶ δεήσεσθαι του βασιλειυς

υπε. αυτων, εἴτε si φιλι πιστευων, εἴτε προσδο- κων μεστον εὐρ ὴσειν, σπερ λέοντα δνου κεκορεσμένον. χπεισε δ' ουν και παρητήσατο τοὐς ἄν

μεν ησαν ουτοι, ταπεινὰ δε πραττεν ὁ Λημοσθ'

συνεκινηθη πάλιν, ἀτ επτηξε, των μεν μηναιωνου συνώναστάντων, του δ' ἴθιδος πεσόντος, καὶ των Λακεδαιμονίων συντριβέντων. εἰ χθη δε et re και η περὶ του στεφάνου γραφὴ κατὰ κνησιφωντος, γραφεῖσα μεν ἐπὶ λαιρώνδου ,αρροντος, μι ὁ ἐπάνω των Σαιρωνικῶν, κριθεισα δ' ουστερον ἔτεσι δέκα ἐπωριστοφωντος, γενομένη δε - ουδεμιστων δημοσίων, περιβόητος, διὰ et την δειν των λεγύντων, κα την - δικαζουντων πένειαν a τοῖς λαύνουσι δν Ῥοφθένη, ὁτε πλεῖστον δυναμένοις καὶ μακεδονίζουσιν - προήκαντο την καταυτο φηφον, tau Οὐ- λαμπρως ἀπῶυσαν, ωστετο πέμπτον μέρος των νήφων ιπι- μη μεταλ- βεῖν. 'Haνος μεν ουν εὐθὐς ἐκ της ὀλεως λετ' ἀπιων, καὶ περὶ Ῥύδον καὶ γωνιαν σοφιστεὐ- κατεβίωσε.

92쪽

82 PLUTARCHI

πρώματα συνειδως πονηρὰ δι' ἀσωτίαν, κἀκεῖνον ῆδη χαλεπ4ν οντα τοῖς φιλοις δεδοικώς καταφυ- ὀντος δῶ πρὁ τι δημον αυτοῖ καὶ μετὰ των χρεμάτων κάντων νεων αυrδν παραδιδύντος, οἱ μεν ἄλλοι ρήτορες ευθὸς ἐποφθαλμιὰσαντες προς τον πλουτον, ἐβοηθουν, και συνέπειθον του ζάθηναιους

δέχεσθαι καὶ σώζειν δν ἱκετην. χ δε Θημοσθένης πρωτον με ἀπελαύνειν συνεβουλευε ὁ ζ παλον, καὶ φυλάττεσθαι, μὴ etην πύλι ερβάλωσιν εἰς πωλεμον ἐξ οὐκ ἀναγκαίας καὶ ἀδικου προφάσεως ημέραις τολιγαις στερον ἐωαζομένων των χρημάτων, ιδῶν αυτον ὁ Τάρπαλος σθέντα βασιλικὴ κύλικι, καὶ κατρο ανθάνοντα την πορείαν καὶ το Dosi ἐκ λευε διαβαστάσαντα, την ὁλκὴν του χρυσιου σκεφα- σθαι θαυμάσαντος δε του Λη σθώνους τι βάρος, καὶ πυθομένου, πόσον ἄγει, μειδιάσας ὁ πα

μένης et ιστα της νυκτος, πεμφεν αὐτῆ την κυλικα μετὰ των εἴκοσι ταλάντων - δ αρα δεινδς

ἀντέσχεν ὁ Λημοσθένης, ἀλλα πληγεὶς πωτης δαμροδοκιας, σπερ παραδεδεημένος φρουρὰν προσπεχωρηκε - 'Αρπάλιν. καὶ in μέραν ευ καὶ κήλως ἐρίοις καὶ ταινιαι κατὰ - τρὰ λου καθελιωμενος, εις την ἐκκλησἱαν προηλθε καὶ κελε--των ἀνιστασθαι καὶ λέγειν, διενευεν - ἀποκρο- ομμνης αυτω της φωνης. Os 4υφυεῖς χλευώγει.

93쪽

τες, οὐχ π συνάγχης φραζον, ar π ἄπυ- ράπης ληφθαι νώκτωρ τι δημαγωγουν υστερον δε του δήμου παντὁ αἰσθομενου την δωροδοκιαν, καὶ βουλύμενον ἀπολογῶσθαι καὶ πειθυν υκ ἐων- τος, αλλὰ χαλεπαινοντος καὶ θορυβουντος, ἀναστὰς

δειπεμφαν ἐκ της πὀλεως ὁ 'A Hoν δεδιδτες δε, μη λθον απαντωνται χρομάτων, ων διηρπάκεσαν οἱ ρήτορες, ζήτησιν ποιουντ νεανικὴν καὶ τὰς οἰκως ἐπιόντες ρεύνων, πλὴν της καλλικλέους αενυρρενιδου -κην γὰρ την οὐτου νεωστὶ γεγαμηκιτος οὐκ ειασαν ἐλεγχθηναι, νωνης ενδοηούσης; ἰς ἱστορεῖ Θεουπομπος.

XXVI. χ δε Λημοσθένης Dd χωρων, εἰσφνεγκε φήφισμα, τὴν ἐξ Ἀρειου πάγου βουλὴν απιώ-

σαο δ πρυγμα, καὶ τους ἐκεινη ὁξαντας ἀδικεῖν δουναι δίκην. Ἐν δε πρώτοις αυτου της βουλης ἐκείνου καταφηφισαμένης, εἰ in μεν εις et δικαστήριον, φλων δε πεντήκοντα ταλάντων δίκην, καὶ παραδοθεὶς εις ὁ δεσμωτήριον, αισχώνη της αιτιας, φασὶ, καὶ δι ἀσθένειαν του σώματος ου δυναμ νον φέρειν τιν εἱργ ν ἀποδραναι, τους με λα- Odντα των δε λαθεῖν ξουσιαν δύντων. εγεταε

γουν - ου μακρὰν του υστεος φεύγων, αἴσθοιτουτινας - διαφύρων αὐτω πολιτωνεπιδιώκοντας, καὶ

94쪽

M PLUTARCHI

οντο λαθεἔν ωδδι παρ αυτων, ἐπ αυτωτουτ α 'μιζοντες ἀργύριον οἴκοθεν, καὶ τούτου χάριν ἐπιδιώξαντες αυτον αμα δε θαρρεῖν παρεκάλουν, καὶ μὴ φέρειν ἀνιαρῶς ὁ συμβεβηνύς ετ μαλλον ἀνα--αλαισασθοι, δν Λημοσθενη, και εἰπεῖν ' ,Πως δ' o μέλλω φέρειν βαρέως, ἀπολιπων πύλιν ἐχθροὐς τοιοὐτους ερουσαν Oroυς ἐν τέρα φιλους ευρεῖνο ράδὰν ἐστιν; - Ἀνεγκε δε τὴν φυγην μαλα πως, ἐν Ῥίνη και ροιὼ νι καθεζύμενος τα ποιλα, καὶ πρ4 την άττικὴν αποβλέπων δεδακρυμένος, ωστε φωνὰς ου ευγνώμονας ουδ' ὁμολογούσας τοῖς ν τῆ πολιτειρ νεανιεύμασιν re μνημονεύω in m. ἐγεται γαρ ἐκ του ἄστεος ἀπαλλαττουμενος,

καὶ προς τὴν ἀκρύπολιν ἀνατεινας τὰς χειρας εἰπεῖν ,,n δέσποινα πολιὰς τι δὴ τρισὶ τοῖς χαλεπωτάτοις χαιρεις θηριοις, γλαυκὶ καὶ δράκοντι, καὶ δημω; ε υς δε προσιώντα αυτῆ καὶ συνδιατριβοντας Φωνασκους πέτρεπε της πολιτείας, λέγων, - ει, δυοῖν προκειμένων ὁδων, ἀρχης, της μεν επὶ si βημα καὶ τὴν κκλησιαν, της Ἀντικρυς εἰς τον otio ori ἐτύκχανεν προειδῶς τὼ κατὰ τὴν πολιτείαν κακὰ, φήβους, καὶ θύνους, καὶ διαβολὰς καὶ πωνας, ἐπὶ ταὐτην αν ὁρμησαι τὴν εω του θανώτου τε

XXVII. λλὰ γαρ εα φεύγοντος αὐτου τὴν ρημνην φυγὴν Ἀλέξανδρος με ἐτιλεύτησε, τὰ δ'

Ἐλληνικὰ συνισταντο πάλιν, Αεωσθένους ἀνδραγ- θοῖντος, καὶ περιτειχιζοντος Ἀντιπατρον ἐν ἄμω

95쪽

DEMOSTHENES. 85

έαντδν, γωνι - καὶ συνέπραττεν, πως αἱ --λεις συνεπιφήσονται τοῖς Μακεδδσιὸ καὶ ουνεκβα--λουσιν αυτοὐς ης Ἐλλάδος - ' θάρκαδια καὶ λοιδορίαν του Πυθεου καὶ etsi Λημοσθενους γενέσθαι προ αλλήλους ψηκεν ὁ Φύλαρχος ἐν ἐκκλη-

οια, που μεν περ των Μακεδόνων του ἰώρ ων χλλήνων λέγοντος. πεται δε, δν μεν Πυθεαν ἀπῶν, τι, καθάπερ οἰκιαν, ει ην ἔνειον εἰσφέρεται ἀλα, κακουν τι πάντως κειν νομιζομεν, υτω

καὶ πουλιν ἀνάγκη νοσεῖν, ου ην Ἀθηναιων πρεσβεια παραγινεται ' τι δἐ Θημοσθεν στυφαι δ παρ δε μα, φήσαντα, και τι γάλα τὸ ονειον ἐφ' υγεια, κάντους la ναἰoως παραγίνεσθαι ἐπι σωτηρkie των νοσούντων. I ησθεὶς ὁ των Ἀθηναίων - μος, νηφιζεται τε σημοσθένει κάθοδον. ὁ ἐν Ουν φήφισμα σήμων, ὁ Παιανιεῖς, νεφιος ων μοσθένους, εισήνεγκεν ἐπέμφθη ὁ τρήρη

ἐπ αντδν εις ώγιναν. - δἐ Πειραιως ἀνέβαινεν,οει σποντος, υτ ιερεως, ἀπολειφθέντος, αλλὰ καὶ των αλλων πολιτων ὁμου πάντων ἀπαντώντων καὶ δεχομέναν προθυυως. Ore καί φησιν αυτιν ὁμογνης ημήτριος νατείναντα νὰς χεῖρας μακαρι-

96쪽

86 PLUTARCHIυ- της μέρας ἐκείνης αὐτον, ω βέλτιον ζάχκιβι

-δου κατιδοα - πεπεισμένους γὰρ, ου βεβιασμένους,υ αυτου δέεεσθαι τους πολιας ' δι χρημα--τικης ζημιας αὐτω με-ὐσης, ου γαρ ri χῶροι λυσαι καταδικην ἐσοφισαντο προς ὁ νωον. --θότες γαρ ἐν τῆ σια τοῖ ιδ του σωτηρος αργυριον τελεῖν τοῖς κατασκευάζουσι καὶ κοσμουσι ὀνβωμον, ἐκεινου det ταυτα ποιησαι καὶ παρασχεῖν πεντηκύντα ταλάντων ἐξέδωκαν, σπερ . τιμημα

της καταδίκης.

της πατρίδος κατελθὼν, αλλὰ τακωτων Ἐλληνικων πρανἀτων συντριβέκων, μεταγειτνιῶνος ἐν περὶ κρανωνα ἀχη συνέπεσε, Βοηδρομιωνος ἐπαρηλθεν εἰς Μουνυχιαν η φρουρὰ, Πυανεμωνος δε Λημοσθένης ἀπέθανε τύνδε τον τρύπον ' Ως--τιπατρος - Ηρατερος ηγγέλλοντο προσῶντες ἐπὶ τὰς ζάθηνας, οἱ μεν περὶ τον Λημοσθένη φθάσαντες πεξηλθον ει η πύχεως, ὁ ἡ δημος αὐτων θάνατον κατέγνω, Λημάδου γράφαντος '-ων δ' ἀλλαχου διασπαρέντων, ὁ Ἀντίπατρος περιέπεμπετους συλλαμβάνοντας, ων γεμῶν η Ἀρχιας, κλη θεὶς Φυγαδοθηρας. ουτον δε, οὐριον οντατῆγενει, λύγος χει τραγωδίας ποκρίνεσθαι πOT' καὶ τον ιγινητην Πωλον, τον περ λύντα etsi et omπἀντας, ἐκείνου γεγονέναι μαθητὴν ἱστοροῖσιν. Ἐρμιππος δε ὁ χρειαν ἐν άῖς Λακριτου του ρη--ρος μαθητρο αναγράφει Aημ ήτριος ὁ της Ἀναμ

97쪽

μένους διαrριβης μετεσχηκέναι φησὶν αυτόν. ου- τος ουν ὁ χνως, 'Tπεριδην μεν, δν ρητορα, καὶ χριστύνικον, τὐν Μαραθώνιον, καὶ εὐν Θημητριον, του Φαληρέως, ἀδελφον, μεραιον, ἐν Ἀγινη α - ταφυγύντας ἐπὶ το ιάκειον, ἀποσπάσας, πιμφεν εἰς Κλεωνας προς χντίπαπρον ' ἀπεῖ διεφθάρησαν. 'Oερίδου δε καὶ την γλωτταν ἐκτμηθηναι λέγουσι.

XXIX. ὁ δ Λημοσθένη πυθόμενος κεινεν καλαυρι εν et ἱερω Ποσειδῶνος καθεζεσθαι, διαπλευσας πηρετικοῖς, καὶ ἀnoβας μετὰ Θρακῶν δορυφύρων, πειθεν ἀναστάντα βαδιγιν με αὐ- του πρις' Αντίπατρον, - δυσχερες πεισόμενον ουδεν ' δε Λημοσθένης ἐτύγχανεν φιν ἐωρακώς κατὰ τοὐς ὁ πους ἐκεινης της νυκτδς ἀχλύκοτον Ἐδδ-κει γαρ ἀνταγωνίζεσθαι - χροια τραγωδέαν πο- αρινύμενος' εὐημερων δ και κατέχων το θέατρον, ἐνδεια παρασκευης καὶ χορηγίας κρατεῖσθαι. ιδ του Ἀρχίου πολλὰ φιλάνθρωπα διαλεχθέντος, ἀνα- βλεφας πρὸς αυτον, σπερ et χανε καθημενος' ,,ra AMM,' εἶπεν ,,ουτε ὐποκρινύμενd με πεισας πώποτε, ἴτε νῖν πεισεις ἐπαγγελλωενος ' υνξαμένου δ' ἀπειλεῖν του Αρχιου με ὀργης' , Νυν,

ρησε του ναου καὶ λαβὼν βιβλιον, - ρώφειν

μέλλων, προσήνεγκε τω στόματι ὁ κάλαμον, καὶ δακών, ωσπερ ἐν τοι διανοεῖσθαι καὶ γρά*ειν ι .

98쪽

88 PLUTARCHI

θει, χρδνον τινα κατέσχεν, εἶτα συγκαλυφώμενος ἀπέκλινε την κεφαλην οἱ μεν ουν παρὰ τὰς θορας ἐπιωτες δορυφύροι κατεγέλων- ἀποδειλιωντες αυ- του καὶ μαλακδ ἐκάλουν καὶ νανδροπι ὁ δ' -- χίας προσελθών ανιστασθαι παρεκάλει, καὶ τους αυrob ἀνακυκλῶν λύγους, αυθις επηγγέλλετο διαχ- λαγὼς μδ το Ἀντιπατρον Ηλ δε συνησθημένος ὁ Θημοσθένης.μπεφυκότος αὐτω του φαρμάκου καοκρατουντος, ἐξεκαλυφατο καὶ διαβλέφας προ υν - ιαν ,,ου αν φθάνοις, εἶπεν, - τον ἐκτης τραγωδίας ποκρινύμενος κρεοντα, καὶ το σωμα τουτοριπτων,ταφον. Em , ω φίλε Πύσειδον, τι ζων ἐξανισταμαι τοῖν ἱεροῖν ταδὶ Αντιπάτρου καὶ Μακε-δδσιν οὐδ' ὁ σος αδ καθαρδς ἀπολέλειπται. αυτ εἰπών, καὶ κελεόσας υπολαβεῖν αυτον - τρεμοντωκαὶ σφαλλύμενον αμα τῆ προελθεῖν καὶ παραλλάξαιτον βωμον πεσε, καὶ στενάξας ἀφηκε την φυχην. XXX. 23 δε φάρμακον χρίστων με ἐκ τοῖ καλάμου λαβεῖν φησὶν αυτον, A ει ρηται Πάππος δέ τις, ου την ἱστοριαν ' μι-o ανείληφε, φησὶ,

σύντος αὐτοῖ παρὰ τον si δ' εν μεν τέ βιβλιωγωγρομμενην επιστολης μνὴν ευρεθηναι ,,Aημοσθένης χντιπάτρω, καὶ μηδεν ωλλο θαυμαζομένης δἐ της περὶ τι θάνατον ὀξύτητος, διηγεῖσθαι τους παρὰ ταῖς ἡραις Θωκας, - ἔκ τινος ρακιου λαφῶν κτην χεῖρα, προσθοῖτο τω στύματι καὶ καταπίοι το

99쪽

ἐπιγραμμα τι θρυώυούμενον ἐπεγράφη is ει τον

100쪽

ευε χρυσιδιον, εἰς τὰς χεῖρας ἐνέθηκε τοῖ ἀνδροάν- τος 'Eστηκε δ τους δακτύλους συνεχων δι αλλήλων, καὶ παραπέφυκεν ο μεγάλη πλὰτανος uno ταύτης πολλὰ των φύλλων, εἰτε πνεώματος ἐκπυης καταβαλόντος, εἴ αυτος ουτος ὁ θώς ἐκώλυφε, περικειμεν καὶ συμπεσύντα λαθεῖν ποίησε ὁ χρυσαν

οὐκ ολθον χρύνον γλ σἰ ανθρωπος ἐπανελθών ἀνευρε, καὶ διεδύθη λύγος πἐρ τούτου, πολλοὶ τωνευφυῶν ὐπύθεσιν λαβύντες, εἰς δ ἀδωροδύκητον του μοσθένους διημιλλωντο τοῖς ἐπιγράμμασι -- μώδην δ' Ἀδνον ου πολῖν ἀπολαύσαντα της φυομένης δύξης η ημοσθένους δίκη καrηγαγεν εις ώκεδονιαν, Ους ἐκολώκευεν ἰσχρως, πο τοὐτων ἐξολούμενον δικαίως ἐπαχθη μεν οντα καὶ πρύτερον αὐτοῖς, ὁτε δ ει αἰτίανε νυκτον ἐμπεσδντα. ρώμματα γὰρ ξέπεσεν αὐτοῖ, δι ων παρεκάλει Περδίκκαν επιχειρεῖν Μακεδονια, καὶ σώζειν τοῖς 'Hληνας, ως Πωσαπρου καὶ παλαιου σπήμονος λέγων τιν Ἀντίπατρον ηρνημένους , οἷς Λεινάσου του Κορινθίου κατηγορήσαντος, παροξυνθεὶς ὁ Κάσανδρος ἐγκατέσφαξεν αυτο τεκουλπιν τιν υἱον, εἶτα ουτως ἐκεῖνον ἀνελεῖν προσέταξεν, . τοῖς μεγιστοις διδασκύμενον ἀτυχημανιν, τι πρώτους αυτοῖς οἱ

νους ἀπέδεις, ὁσσιε, βίον, ξ ων μεῖς ἀνέγνωμενη διηκούσαμεν.

SEARCH

MENU NAVIGATION