장음표시 사용
121쪽
PERICLES. 115τον ἀντιτασσομενον ἐν τη-δλει, καὶ την δυναμιν ἀμβλυνοντα, στε μη κομιδη μοναρχίαν εἶναι, Sose κυδίδην τῶν Hωπεκηθεν ανδρα σώφρονα καὶ κηδεστὴν Κίμωνος, ἀντέστησαν ἐναντιωσωπον ' ληττον μεν - πολεμικὁ του κόμωνος, γοραῖος δε καὶ πολιτικ4ς μαλλον, οικουρῶν ἐν στει, καοπερὶ et βημα - Περικλεῖ συμπλεκδμενος, πὸτην πολιτείαν εις ἀντιπαλον κατέστησεν. υ γαρε σε του καλοῖς κἀγαθοῖς καλουμένους ανδρας ἐνδι-πάρθαι καὶ συμμεμίχθαι πρις τι δημον, σμύτερον, πο πλήθους μαυρωμένους δ ἀξιω- - ωρὶς δε διακρινας, καὶ συναγαγών εις ταυτοτην ἀντων δυναμιν, ἐμβρι η γενομένην, σπερ ἐπὶ ζυγου ροπὴν ἐποιησεν. - μεν γαρ ἐξήρχης διπλύη τις πουλος, ωσπερ εν σιδήρω διαφορὰν π σημαινουσα δημοτικης καὶ ἀριστοκρατικῆς προαιρέσεως ' η δ' ἐκείνων αμιλλα καὶ φιλοτιμία των αν- δρων, indet ἐτην τομὴν τεμουσα, της ὀλεως o lia ἐν δημον, το δ ολίγους ἐποίησε καλεῖσθαι ob καὶ τύτε μάλιστα - δημω τὰς νίας ἀνεις ὁ Περικλης, ἐπολιῖεύετο προς χάριν αε μεν τινα θέαν πανηγυρικθν, ἐστἰασιν η πομπην εἶναι μηχανωμενος ἐν στει, καὶ διώπαιδαγωγων ουὶ Οὐσοις ηδοναῖς την ὀλιν ' ξηκοντα δε τριηρεις κακεκωστον ἐνιαυτον ἐκπεμπων, ἐν αἷς πολλοὶ των πολι- των πλεον κτῶ μηνας μισθοι, μελετωντες αμα καὶ μανθάνοντες τὴν -τικην ἐμπειρίαν. φδς δ τούτοις, χιλίους μεν εστειλεν εις ερρδνησον
122쪽
ξιν ἀνθρώποις, μινον ει Ἐλλάδι μαρπτρεῖ, μηνειδεσθαι την λεγομένην δὐναμιν αυτης ἐκει- νην καὶ es παλαὰν ολβον η των ανα- των
πυτασκευὴ, τουτο μάλιστα των πολιτευμάτων ου
Περικλέους ἐβάσκαινον οἱ ἐχθροὶ καὶ διέβαλλω ἐν ταῖς ἐκκλησιαις βοωντες - ὁ μεν δημος ἀμ-εεῖ καὶ κακως ἀκούει τα κοινὰ των Ἐλλήνων χρηματα πως veto ἐκ io μεταγαγώπι η δ' ἔν στιν αὐτω πως τοῖς ἐγκαλουντας ευπρεπεστὰ των προφὰσεων, δείσαντα τους βαρβάρους ἐκεῖθεν ἀνελέσθαι, καὶ φυλάττειν ἐν ὀχυρωτα κοινὰ --την ἀνηρηκε Περικλης καὶ δοκεῖ δεινὴν βριν Ἐλλὰς βρίζεσθαι, καὶ τυραννεῖσθαι περιφανως, ὁρωσα τοῖς εισφερομένοις π αυτης ἀναγκαιως πως
τι πουλεμον, μας την πύλιν καταχρυσουντας και καλλωπίζοντας. σπερ αλαγγα γυναῖκα, περιαπτο
μόνην λιθους πολυτελεῖς, κἄναγάλματα, καὶ ναοῖς
123쪽
- νιλιοταλάντους 'Mἱδασκεν Ουν ὁ Περεκλης δν δνμον, τι χρημάτων μεν ον οφειλουσι τοῖς συμμμνις λθον, προπολεμουντες αὐτων, καὶ τους βαρ- ροως ἀνειργοντες, Ουάππον ου ναυν ου ὁπλι-την, u χρηματα μύνον τελούντων - των δωδόντων ο εστιν, ἀλλα των λαμβα ντων, αν παρέχωσιν, ἄγκων λαμβουν σε δει δε της πὀλεως κατε--ασμένης ἱκανῶς τοι ἀναγκαιοι προς δν πόλεμον ει ταυτα την ευπορίαν τρέπειν αὐτης,ἡ ων δόξα μεν γενομένων διδιος, εὐπορια δε μνομένων ἔτοίμη πέσται, παντοδαπης ἐργασιας φωνεισης, καὶ πομιμν χρειων, αιπῶσαν μεν τέχνην. ἐγειρουσαι, πεισαν δε χεῖρα κινουσαι, νεων λην ποιουσιν ἔμμισθον την πάλιν, ξ αυτης μα -- σμουμένην καὶ τρεφομένην δεῖ με γαρ ηλικιανεκουσι καὶ ρώμην αἱ στρατεῖαι τὰς an των κοινων εὐποριας παρεῖκον ' τω δ' ἀσυν--ον καὶ ἀναυσον κλον, υτ αμοιρον ἀναιβημμώπων βουλω νος, υτ λαμβάνειν ἀρρον και σπιλώοντα με - λας κατασκευασμάτων ἐπιβολὰς καὶ πολυτυνους υποθέσεις εργων διατριβὴν εχόντων, ἐνέβαλε φέρωνεις τι δημον, να μηδεν ηψ- των πλεόντων, καοφρουροώντων, καὶ στρατευομένων, ωοικουρουν ἔπι πρύφασιν πωτων δημοσιων ωφελῶσθαι καὶ μετωλαμβάνειν ' ον γαρ λη μεν ην λιθος, χαλκις, ἐλέφας, χρυσ)ς, βενος, κωπάρισσος, αἱ δε αὐτην ἐκπονουσαι καὶ κατεργαζωσαι τέκναι, τέκτονες,
πλάσται, χαλκοτώποι, λιθουργοὶ βαφεῖς, πο s
124쪽
-λακτηρος, παντος πρῶτοι, ποικιλται, τορευται πομποὶ δὲ τουτων καὶ κομιστηρες, ροπωροι, καὶ ναυται, καὶ κυβερνηται κατὰ θάλατταν οἱ δε κακὰ γην, ἀμαξοπηγοὶ, καὶ ζευγοτμφω, καιηνιποι, καὶ καλωστρύφοι, καὶ λινσυργοὶ καὶ σκυ-- μοι, καὶ ὁδοποιοι, καὶ μεταλλεῖς - δε τέχνη, καθάπερ στρατηρος, ἴδιον στράτευμα, ἀνδητικον πλον καὶ ιδαώτην συντεταγμενον εἶχεν οργανον καὶ σωμα της πηρεσιας τινύμενον - πα-σαν, - - ειπεῖν, ηλικιαν καὶ φῶ- αἱ χρεῖαι διένεμον καὶ διέσπειρον την ευπορων.
XIV. Ἀναβαινύντων δε των ργων, περη- νων με μεγέθει, μορφη ' μιμητων καὶ χἁριτι, των δημιουργων μιλλωμένων περ λέσθαι την μιουργίαν τη καλλιτεχνια, μὰλιστα θαυμασιον
δυαῖς καὶ ηλικιαι μώλις ἐπὶ τελο οφιξεσθαι, μυ- τα πάντα μιας ἀκμὴ πολιτείας ἐλάμβανε την συν- τελειαν. καία γε φασὶν Ἀγαθάρχου του ζωγρ φον μέγα φρονουντος - τω - καὶ ἐαδιυς τὰ γα ποιῶν, ἀκούσαντα ιν ευξιν ειπε- Ἐγὼ δ' ἐν πολλω χρουνιο , γαρυν - - ευχέρεια καὶ
et υτης οὐκ ἐντιθησι βουρος επω μουνιμον, via κάλλους ἀκριβεκαν ' ὁ δ' εις την γένεσιν του -- προδανεισθεις ρδνος ἐν τῆ σωτηρία του γενομένου την vis ἀποδίδωσιν. χθεν καὶ μαλλον - - ται τὰ Περικλέους εργα πως πολῖν χρουνον ἐν ὀλι-m γενδμενα. Eἀλλει μεν γαρ ἔκαστον ευθος ν
125쪽
PERICILE S. 119 et με ἀρχαῖον, ακμὴ δὲ μέχρι νυν προσφατουν ἐστι
καὶ νεουρμν ' ουτως ἐπανθεῖ τις και της ἀεὶ μικτον υ του χρόνου διατηρουσα την φιν, σπερ ἀειθαλες πνευμα καὶ, ην ἀγηρω καταμεμιγμένηντων πων χύντων Πάντα δε διεῖπε καὶ πάντωνεπισκοπος η αὐτω Φειδιας, καιτοι μεγάλους αγχιτέκτονας οδντων καὶ τεχνιτα των ἔργων. ινμεν γαρ ἔκατωπεδον Παρθενῶνα καλλικωτης εἰρο- τ καὶ κτινος, ὁ δ' ἐν Ἐλευσἔνι τελεστήριονηρωτο μεν κουροιβος οικοδομεῖν, καὶ τους ἐπ εδ φους κίονας ἔθηκεν -- καὶ τοῖς ἐπιστυλαις - ζευξεν ' ποθανόντος δε τουτου, Μεταγένης ὁ Σμπέτιος ὁ διάζωμα καὶ τους tam κίονας ἐπέστησε
si δ' ὀπαλν ἐπὶ του Ἀνακτδρου Σενοκλης ὁ πιλαρογευς ἐκορύφωσε ' ὁ δε Μααρδν τεῖχος, περνου -- κράτης κοῖσαι φησι αυτὁ εἰσηγουμένου γνώμην Περικλέους, πολάβησε καλλικράτης κωμωδεῖδε τ εργον κρατῖνος A βραδέως περαινύμενον
Πάλαι γα αδτι φησὶ λόγοισι προάγει Περικλέης,
ει δ' πιιδεῖον τῆ με, ἐντ4ς διαθέσει πολυεδρον καὶ
πολυστυλον, η δ' ἐρέφει περικλινἐ καὶ κάταντες ἐκμιας κορυφης πεποιημένον, ει δνα λέγουσι γενέσθαι καὶ μιμημα της βασιλέως σκηνης, ἐπιστατουντος καὶ τούτω Περικλέους A. καὶ πάλιν κρατῖνος ἐνωράτταις παι ι προ αυτ4W
is σχινοκέφαλος πιυς δε προσέρχετα Περικλέης, τψδεῖον ἐπὶ του κρανιου μων, πειδὴ τἀστρακον παροίχετα .
126쪽
Φιλοτιμουμενος δ' ὁ Περικλης ὀτε πρωτον ἐφηφισατο μουσικης ἄγων τοι Παναθηναίοις προσθαι,
καὶ διέταξεν vias αθλοθέτης, εθεὶς καθει χρὴ τους ἄγωνι, μένους αὐλεῖν, η δειν η κιθαριζειν. --- δε καὶ τότε καὶ τον αλλον χωνον ιν γλι- δειον του μουσεκοὐ πωπας - δε Προπυλαια της ἄκρο λεως ἐξειργάσθη με ἐν πενταετια, Μνησωκλέους ἀπετεκτονουντος τυ δι θαυμαστὴ συμωσα περὶ την οἰκοδομίαν ἐμήνυσε την θεδν ουκα-στατουσαν, ἀλλα --φαπτομένην του πονκώνσυνεπιτελουσαν. Ἀαρ ἐνεούτατος καὶ προ- μδτατος των τε ιτων ἀποσφαλεὶς ἐξέφους επεσε, καὶ διέκειτο μυθηρῶς, πωτων ἰατρον ἄπεγνωσμ μος. θυμου τος M o Περικλέους, ψεδ οναρφανεῖσα συνέταξε θεραπειαν η χρώμενος ὁ Περικλης, ταχλκαν αδίως ἁσατο 4ν ἄνθρωπον 'Eπὶ τοὐμ δε καὶ τ χαλκουν γαλμα της νειας Ἀθη- νας ἀνέστησεν ἐν ἀκροπdλει παρὰ τον βωμδ' ς καὶ πρύτερον ην, - λέγουσιν 'o δἐ Φειδιας ειργάζετο μεν της θεοWis χρυσουν εδος, καὶ τούτου δημιουρογις ιν τῆ στηλη εῖναι γέγραπται πάντα δ' ην πω Mν ἐπ αυτω, καὶ πασιν, - εἰρήκαμεν, ἐπεστάτει τῶς τεχνίταις δια φιλιαν Περικλέους. και τουτοτεμεν φθινον τωδε βλασφημιαν νεγκεν - ἐλευθέρας - Περικλεῖ πιναῖκας ἐς τὰ εργα φοιτώσας υποδεκομένου του Φειδιου. εξάμενοι δέ τ4 1μρον οἷ κωμικοι, πολλὴν ἀσελγειαν αντου κατεσκέδασαν. εις τε την Μενίππου γυναῖκα διαβάλλοντες
127쪽
αἷς ὁ Περικλης ἐπλησιαζε καὶ τι ἄν τις ἀνθ -
οπων - Στησίμβροτος ὁ Θάσιος δεινον ἀσέβημα
και μυθῶδες ἐξενεγκεῖν ἐτόλμησεν εις την γυναῖκα του ιου κατὰ του Περικλέου οντως ἔοικε πάντη χαλεπον εἶναι και δυσθηρατον ἱστορια τἀληθες, οτων ό μεν στερον γεγονότες ον χρόνον χωσιν ἐπιπροσθουντα τη γνώσει των πραγ-αωπι η δετων πράξηων κα των βίων λικιωτις ιστοριο μεν φθόνοις και δυσμενειαις, τὰ δε χαριζομένη καὶ κολακευουσα, λυμαί - και διαστρου την ἀληθειαν. XIV. ων δε περι o Θουκυδίδην ητορον καταβοώντων του περικλέους, ῶς --ωουπος ἀχρηματα - τὰς προσόδους ἀπολλυντος, ηρώτησεν ἐν ἐκκλησια τον δημον ει πολλὰ δοκεῖ δεωπωνη- σθαι φησάντων δε πάμπολλα - ποινυν, ειπεν, Ῥῖν, ἀλλ' ἐμοὶ δεδαπανησθω καὶ - ανα μώ-
των διαν ἐμαυτου ποιησομαι την επιγραφην Εἰ πόντος ουν ταυτα του Περικλέους, εἴτε την μεγαλωφροσώνην αντο θωυμάσαντες, εἴτε πρις την δόξαναναφιλοτιμώμενοι - πων, νέκραγον κελεύοντες - των δημοσιων ἀναλισκειν καὶ χορηγεῖν μηδε
128쪽
νδ φεδόμενον. Tnος δε ροδ τον Θουκυδέδην κἀγωνα περὶ το οστράκου καταστὰς και διακινδυ- εὐσος, ηεῖνον μεν ιγ λε, κατέλυσε ti τῶν ἀντι-' τεταγμένην ἔταιρείαν. XV. 21 ουν, πανώπασι λυθεισης της διαφωρας, καὶ της πόλεως οἷον μαλης καὶ μιας γενομένης, κομώδη περιήνεγκεν εις ἐαυῶν τὰς Ἀθήνας, καὶ τα των θηναιων ἐξηρ μενα πρήγματα, φόρον καὶ στρατείματα, καὶ τριηρεις, καὶ νησους, κάνθωὶασσαν, καὶ πολλὴν ε δ Ἐλλήνων, πολλὴν δεκαὲ δια βαρβουρον κουσαν ἰσχῖν καὶ ἡγεμονιον, υπηκόοις θνεσι, καὶ φιλίαις βασιλέων καὶ συμμα χέαις πεφραγμενην δυναστων, - ra via ην, οὐδ' οΜως χειροήθης τοῦ μω καὶ ράδιος πείκειν καὶ συνενδιδόναι ταῖς ἐπιθυμιαις, σπερ πνοαῖς,των πολλῶν ἄλλ' ἐκ της ἄνειμένης iam καὶ υ- θρυπτομένης ἔνια δημαγωγίας, σπερ ἀνθηρας καὶ μαλακης αρμονιους, ἀριστοκρατικὴν καὶ βασιλικοέντεινάμενος πολιτείαν, καὶ χρώμενος αὐτῶ πως τι βέλτιστον ὀρθὴ καὶ ἀνεγκλήτω, τὰ μεν πολλὰ βου- λόμενον γε πείθων καὶ διδάσκων τον δημον ' ην δ' ὁτ καὶ μὰλα οπεραινοντα κα-τώνων καὶ προς- βιβάζων, Ἀροιροντο - συμφέροντι- μιμούμενος ἀτεχνως ἰατρὸν ποικιλω νοσηματι καὶ μακρου, κατὰ καιρον μεν ἡδονὰς λαβεῖς, κατὰ καιρδ δε δε
129쪽
ἔκαστα διπαρέσασθαι πεφυκως, diaστα δ' ατίσι καὶ φόβοις, ωσπερ οἴαι, προαναστέλλων ὁ θρασυνόμενον αυτων, κἀ τὸ δυσθυμον ἀνιεὶς καὶ π ραμυθουμενος, δειξε τηε τορικην, κατὰ Πλώτωνα, φυχαγωγόαν ουσαν, καὶ μέγιστον επον αυτης, την περὶ τα θη καὶ πάθη μέθοδον, σπερ τινὰς
τόνους καὶ φθόγγους φυρος, συμμελsu ἀφης καὶ κροὐσεως δεομένους. -τία δ' οὐχ η του λόγου φιλως δύναμις, αλλ ---κοδιδης φησὶν, η περιτον φον δόξα καὶ πίστις του ἀνδρις, ἀδωροτάτου
περιφανῶς ηπομένου, nos χρη των κρειττον ' ς την πήλιν ἐκ με λης μεγιστην καὶ πλουσιωτώπην ποιήσας, καὶ γε μενος δυνάμει πολλων βασιaέων καὶ τυραννων πέρτερος, ων ἔνιοι καὶ ἐπὶ τοις υμ διέθεντο, ἐκεῖνος μια δραχμη μείζονα την ουσιανοοκ ἐποίησεν, ης ὁ πατὴρ αὐτῆ κατέλιπε. XVI. καἱτοι ην δύναμιν αυτου σαφως με ὁ ωουκοδιδης διηγεῖται, κακοήθως δε παρεμφαίνουσινοι κωμικοὶ Πεισιστρατιδας μεν νέους τους περ αμῶν ἐταψους καλουντες, αὐτὁ δ' ἀπομουσαι μη - ραννησειν κελευοντες, - συμμετρου πρις δημοκρατιαν καὶ βαρυτέρας περὶ αὐτὸν Ουσης περπης.' δε ηλεκλείδης παραδεδωκέναι νησὸν αυτω τους Ἀθηναίους
130쪽
ντ-τα καιρις ου ην, οὐδ' ἀκμὴ καὶ ωρις ἄν- νοης ἐφ' - πολιτεως, ἀλλὰ τεσσαράκοντα μενου πρωτεὐων ἐν Ἐφιάλταις, καὶ Αεωκράταις, καὶ Μυρωνιδαις, καὶ κω-ι, καὶ Toλμιδαις, και μυκυδίδαις met δε την Θουκυδέδου κατάλυσιν καιτον ὀστρακισμον, ουκ ἐλειτήτων πεντεκαίδεκα ἐτων διήνεγκε, και μιαν Ουσαν ἐν ταῖς ἐνιαπσιοι στρατη-μαις αρχὴν καὶ δυναστειαν κτησάμενος, ωὐλαειν ἀαυτον ἀνάλωτον - χρη-των, καίπερ υ παντάπασιν ἀπως - ὁ χρηματωμιν, ἀλλα τον πατρωον καὶ δικαιον πλουτον, ω μὴτ ἀμελοὐμενοσέκφθοι, μήτε πολλὰ πωγματα καὶ διατριβὰς ἀπωλουμένω παρέροι, συνέταξεν εις οἰκονομίαν, ην,ετορεστην καὶ ἀκριβεστἀτν εἶναι Toυς γὰρ ἐπε-τεων καρπούς απαντας ἀθρύους ἐπιπρασκεν, εἶτα των ἀναγκαιων καστον ἐξ αγορας νούμενος, διωκε τον βίον καὶ τὰ περὶ τὴν δίαιταν 'χθεν Οὐεηδ- ην ἐνηλίκοις παιsὶν, ουδε γυναιεῖ δαφιλὴς et ρηρος, αλλ' ἐμέμφοντο τὴν ἐφήμερον αὐτην καὶ συνηγμένην εἰς τι ἀκριβέστατον δαπώνην, οὐδενδο oso ἐν oinis με - καὶ πράγμασιν ἀφθύνοις πωριρρέοντος, αλλὰ παντδ μεν αναλωματος , παντδς