장음표시 사용
131쪽
οἰκονομι- ωπεναντια μεν ουν ταυτα της 'χναξα - ρου σοφίας, σε καὶ την ικιαν ἐκεῖνος ἐξέλιπε, καὶ
την χώραν ἀφηκεν ἀργὴν καὶ μηλωοτον, υπ έν - σιασμου καὶ μεγαλοφροσὐνης οὐ ταὐτδ δ' ἐστὶν, οἶμαι, θεωρητικο φιλοσύφου καὶ πολιτικου βίος, αλ ὁ μεν ἀνύπανον καὶ ἀπροσδεήτης ἐκτις λης
ἐπὶ τοῖς καλοις κινῶ την διἁνοιαν et δ' εις ἀνθρωπείας χρεως ἀναμιγνύντι την αρετὴν, στιν - γένοιτ αν Wτων αναγκαίων μύνον, ἀλλα καὶ των καλων ὁ πλουτος απερ ην καὶ Περικλεῖ βοηθον τι πολλοῖς των πενήτων. καὶ μέντοιγε δ υναε--ραν αοτιν λέγουσιν, - λουμένου Περικλέους, ἀμελοίμενον κεῖσθαι, συγκεκαλυμμένον πη γεραιδν ἀποκαρτερουντα προσπεσδντος δῶ - περι κλεῖ τευ πρῶγματος εκπλαγέντα θεῖν εὐθὐς ἐπὶ τινανδρα, καὶ δυσθαι πασαν δέησιν, ὀλοφυρωπον Οὐκ ἐκεινον, αλλ' ἐαυτὀν ει τοιουτον ἀπολῶ την πολιτεια συβωλον Ἐκκαλυψάμενον ουν τινωνα ξαγδραν εἰπεῖν ροδ αυτουν ra Περικλεις, καὶ αἱτο λύχνου χρείαν εχοντες Παιον επιχέουσιν.
XVII. νομένων M A εδαιμονιων ἄχθεσθαι ets αυξησε των Ἀθηναιων ἐπαίρων ὁ Περικλης τινδημον ἔτι μαλλον μέγα φρονῶν, καὶ μεγάλων αυτὀν
ἀξιουν πραγμώτων, γράφειν φισμα, πάντας Ex ληνας τους ὁ ποτε κατοικουντας υρώπης, om
ἱας, παρακαλεῖν, καὶ μικρὰν πύλιν καὶ μεγα 'εις σύλλογον πεμπειν Ἀθήναζε τους βουλευσομένους περὶ των Ἐλληνικων ἱερων, ω κατέπρησαν, si
132쪽
βαροι, καὶ των θυσιων α οφείλουσιν υπἐλτης Ἐλλαμ mkμενοι τοῖς θεοις mi προς τους βαρ- ρους ἐμ οντο, και της θαλάττης, - πλέωσι πάντες ἀλως, καὶ την ειρηνην ανωσιν. Ἐπὶ ταυτα δ' ἄνδρες εἴκοσι me H - κοντα ἔτη γεγο σων ἐπέμφθησαν, ων πέντε μεν, ' νας καὶ Θωριαῖς του ἐν Asia, και νησιώτας πρι Λέσβου και Ῥωδου παρεκάλουν πέντε δε τους ἐν Ἐλλησπdντω καιωράκη -χρι Βυζαντιου τύπους ἐπώσων παὶ πέντε επὶ τοὐτοις εις Βοιωτιαν καὶ Φωκίδα και Πελοπου- νησον, ἐκ δέ ταύτης δια οπων - την πρύσομκον ωπειρον εως Ἀκαρνανιας και - ακως απεστάλησαπι οἷ δἐ λοιποὶ δι υμιας ἐπ' Οιταίους, καὶ - Μαλιέα κώλπον, καὶ Φθιώτας, κάὶ 'Ἀχαιοῖς, και θεσσαλοῖς ἐπορεύοντο, συμπείθοντε ιέναι καὶ μετέχειν των βοωλευμνων, ἐπ ειρηκη καὶ κομ
συνηλθών, πόλεις, Λακεδαιμονίων πεναντιωθέροτων, ῶς λέγεται, και - πρωτον ἐν Πελοποννησωτης πειρας ιλεχχθεισης. οντο μεν ουν παρεθέμην ἐκδεικνύμενος αὐτου ταφρύνη μα και την Πεγαλοφρο- σὐνην.
XVIII. - δἐ ταις στρατηγίαις ευδοκίμει μωλιστα διὰ την ἀσφἁλειαν, ουτε μώ ς ἐχούσης που λην ἀδηλότητα και κινδυνον ἐκουσίως ἀπιδμενος, Ουτε τους ἐκ τοῖ παραβάλλεσθαι χρησαμένους θηλαμπρα, και θαυμασθέντα ῶς μεγάλους, ζηλῶν καὶ μιμώμενος στρατηγοῖς αει τε λέγων προς -
133쪽
δια τά πρύτερον ευτυχιας, και διατο τιμασθαι διαφερόντως ἐκ των πολεμικων, συν-υδεν καιρο παρασκευαγμενον εις Βοιωτίαν ἐμβαλεῖν, καὶ πεπει κότα των ἐν λικία τους αρίστους καὶ φιλοτιμοτάτους ἐθελοντὶ στρατεύεσθαι, χιλίους γενομένους, ωνευ της αλλης δυνάμεως, κατέχειν ἐπειρaro καὶ παρακαλεῖν εν ἡ δημω, ὁ μνημονευωενον ειπών, ἄλει μὴ πείθοιτο Περικλεῖ, τύ γε σοφώτατον οὐχ αμαρτήσεται σύμβουλον ἀναμείνας χρουνον. τεμεν ουν μετρίως ευδοκίμησε τουτ ειπών ὀλίγαις δ'
vστερον ἡμέραις, ῶς ἀνηγγέλθη τεθνεώς μεν αυτος Tολμίδης, περὶ κορώνειαν ἡττηθεις μάχη, τεθνεωτες ἡ πολλοι και ἀγαθοι των πολιτῶν, μεγάλην τουτ τψ Περικλεῖ με ευνοια δύων νεγκεν ἀνδρι φρονίμω και φιλοπολλη. XIX. ω δἐ στρατηγιων Θαπήθη ἐν η περὶ πιδύδνησον αὐτου μάλιστα, σωτήριος γενομένη τοις αυτόθι κατοικουσι των Ἐλλήνων. v γα μουνον ἐποίκους Αθηναιων χιλιους κομίσας ἔρρωσεν εὐανδρὶ τὰς ὀλεις, ἀλλα καὶ δ αυχένα διαζώσας ἐρώμασι καὶ προβλήμασιν ἐκ θαλάττης ει θάλατταν, ἀπετεικισε τὰς καταδρομὰς των ωρακῶν πωρικεχυμένων τη ερρονήσω και πὀλεμον ἐνδελεχηκαι βαρὸν ἐξώλεισεν ω συνείκετο πάντα ὀναρ
νον ἡ χώρα, βαρβαρικαῖς ναμεμιγμένη γειτνιάσεσι, a, γέμουσα -στηριων μύρων και συνοίκων 'm
134쪽
θρώπους, περιπλεύσας Πελοπύννησον, ἐκ Πηγωντης Μεγαρικης ἀναχθεὶς ἐκατδν τριηρεσιν. v γαρ μουνον ἐπδμησε της παραλιας πύλεις, - ουιδης ὀτερον, ἀλλα καὶ πύρρω θαλὰττης προελθων,
τοῖς ἄπο των νεων ὁπλισαις τους μεν ειλον εις τὰ τεθη συνέστειλε, δείσαντας αυτοῖ την φοδον, ἐνδε Ninis Σικυωνιους, ποστάντας καὶ συνάφαντας μάχην, κατὰ κράτος τρεφώμενος , στησε προυπαιον.
- δ' GHας, φίλης ουσης, στρατιώτας ἀναλαβώνεις τὰς τριηρεις, ἐπὶ την ἀντιπερ πιπειρον ἐκομι- σθη - στύλω, καὶ παραπλεύσας δν Ἀχελῶον, -καρνανων κατέδραμε, καὶ κατέκλεισεν Οἰνεάδας εις τωτευος, καὶ τεμών την γην καὶ κακώσας, ἀπηρεν ἐπ οικου ' φοβερος μεν φανεὶς τοῖς πολεμίοις, σφα λῆς δε καὶ δραστηριος τοι πολίταις. υδἐν γὰρ οὐδ' ἀπδ τύχης -dσκ-υ- συνέβη περὶ τοῖς στρατευομένους.
XX. Ei δε is Ddντον σπλεύσας στύλω μεγάλω καὶ κεκοσμημένω λαμπρως, ταῖς μεν - νισι πύλεσιν, ων ἐδέοντο, διεπράξατο, καὶ προσηνέχθη φιλανθρώπως τοι ὁ περιοικουσι βαρ ροις εθνεισι, καὶ βασιλευσιν αυτων καὶ δυνάσταις επεδείξω et με της δυνὰμεως τι μέγεθος, καὶ την αδειαν, καὶ τωθdρσος, η μυλοιντο, πλωντων, καὶ πωσανυ αυτοῖς πεποιημένων την θἀλασσαν, Σινωπευ- σι δὲ τρισκαίδεκα νων ἀπέλιπε μετὰ - ου, καὶ στρατιώτας ει τιμησίλεων ἡραννον. ' πω
135쪽
σύντος δε τουτου και των ταίρων, ἐφηφισατο πλεῖνεις Σινωπην Αθηναιων ἐθελοντὰς ε ξακοσιους, και συγκατοικεῖν Σινωπευσι, νειμαμένους μως καὶ χώραν, ην πρύτερον οἱ τύραννοι κατεῖχον. αλλαδ' υ συνεχώρει ταῖς ὁρμαῖς των πολιτῶν, ουδι συνεξέπιπτεν, υπ ρώμης και τύχης τοσαίτης ἐπαμρομένων Λιγύπτου τε πάλιν ἀντιλαμβάνεσθαι, καοκινεῖν της βασιλέως ἀρχης τὰ πρὁ θαλάσση Πουλούς δε καὶ Σικελίας ὁ δύσερως κεῖνος - καὶ δορποτμος ερως ειχεν ον στερον Ἀκαυσαν οἱ περὶ
καρχηδών ἐνίοις νειρος ου αὐελπιδος, δια ἀμέγεθος της ποκειμενης γεμονίας και την εὐροιαν των πραγμάτων.
XXI. - Περικλης κατεῖχε την ἐκδρομὴν
ταύτην, και περιέκοπτε την πολυπραγμοσὐνηπι και τὰ πλεῖστα της δυνάμεως τρεπεν ει φυλακῆν καὶ βεβαιύτητα των παρυντων, μέγα εργον γοὐμενος ἀνειργειν Λακεδαιμονίους, καὶ ολως ὁπεναντιουμνος κείνοις, --λλοις τε πολλοις δειξε, και μάλιστα τοῖς περι ὁ ἱερδν πραχθεῖσι πύλεμον. πεο ρ ει ακεδαιμύνιοι στρατεύσαντες εις ελφοῖς, Φωκέων ἐχύντων δ ιερδν, Θελφάις ἀπέδωκαν, μθὸς κείνων ἀπαλλαγέντων, ὁ Περικλης ἐπιστρα πεώσας, πάλιν εισηγαγε τους Φωκέας καὶ των Αακεδαιμονιων, ην δωκαν αὐrois ελφον προμαθεειαν, εις τι μέτωπον ἐγκολαψάντων το χαλκοῖ abκου, λαβὼν καὶ αυτος προμαντειαν τοι χθη PLVT. . u. I
136쪽
ναίοις, εις δ αυτδ λυκον κατὰ την δεξιὰν πλευρὰν ἐνεχάραεν.
XXV. 'Oτι δ' ὀρθῶς ἐν τῆ Ἐλλάδι τὴν δὐναμιν των Ἀθηναιων συνεῖχεν, ἐμαρτώρησεν αυτω τἀσε μενα πρῶτον μεν γὰρ υβοεῖς ἀπέστησαν,
ω ους διέβη μετὰ δυνάμεως. M ευθῖς ἀπηρογελλοντο Μεγαρεῖς ἐκπεπολεμωμένοι ,. καὶ στρατιώπολεμων επὶ τοῖς ροις της Ἀττικης ουσα, Πλειστώνακτος γουμένου, βασιλέως Αακεδαιμονέων. Πάλιν υν ὁ Περικλης κατὰ τάχος ἐκ τη Evβοιας ἀνεκομιζετο δ τον ἐν τη Ἀττικη πόλεμον καισυνάφαι μεν εις χεῖρας ου ψώρσησε πολλοῖς άιώγαθοῖς ὁπλίταις προκαλουμένοις ορῶν δε τόν Πλεισῶνακτα νέον οντα κομιδη χρώμενον δε λλιστα Κλεανδριδη των συμβούλων, ον οἱ φοροι ψὐλακα καὶ πάρεδρον αὐτω διὰ την λικιαν συν πεμφαν, πειρωτο τούτου κρύφα καὶ τω διαφθειρας χρημασιν αντον, πεισεν ἐκ της ,rικης ἀπαγαγεῖν τους Πελοποννησίους. Ἐς δ' ἀπεχώρησεν η πτρατιὰ καὶ διελύθη κωτὰ πύλεις, βαρέως φέροντες ο Αακεδαιμdνιοι, δν με βασιλέα χρημασιν ἐζημίωσαν, ων τι πληθος υκ κων ἐκτῖοαι, μετω σε εαυτον ἐκ Aακεδαίμονος ' του δε κλεανδρίδου φεὐγοντος θάνατον κατέγνωσαν. υτος δ' ην πατὴρ Γυλίππου του περὶ Σικαιαν ζ θηναιους κωταπολεμησαντος χοικε δ' ἀσπερ συγγενικδ αυ- του προστριφασθαι νύσημα την φιλαργυρίαν η φλ
137쪽
τοῖς περὶ Avσάνδρου δεδηλώκαμεν. XXIII. To δε Περικλέους ἐν του της στρατηγίας ἀπολογισμω, δεκα ταλάντων ἀνάλωμα γράφαντος, ἀνηλωμένων εἰς δ δέον, ὁ δημος ἀπεδεξα ro, μὴ πολυπρανσγησας, μηδ' ἐλέγξας το α ρρητον. μιοι δ' ἱστορηκασιν, ων ἐστι καὶ ωεόφραστος ὁ
Σπάρτην ἐφολα δέκα ἀλαντα παρὰ Ου Περικλέους, οἷς τους ἐν τέλει πάντας θεραπεύων, παρη-zar τδν πύλεμον, ου τρο εἰρήνην ώνουμενος, αλλια T- ρδνον εν ω παρασκεω-άμενος καμψυχίαν-ελλε πολεμησειν βέλτιον. υθος - ἐπὶ τους ἀφεστωτας τραπύμενος, ἡ διαβὰς εις υβοιαν, πεντηκοντα ναυσὶ καὶ πεντακισχιλίοις ὁπλιται κω στρέφατο τὰς πύλεις καὶ Ααλκιδέων μεν ΟυἔIπ- τας λεγομένους, πλού- καὶ δαν διαφέρον τως, ει λεπι Ἐστιαιεις δε πάντας ἀνασο σας κτης χώρας ut ναιους κατωκισε, μύνοις τοἡτοις υπαραιτήτως χρησώυενος, τώ ναυν έττικὴν αἰ λωτον λα ντες ἀπέκτειναν του ανδρος. IV. Ἐκ τούτου γενομένων σπονδων Ἀθηναίοις καὶ Αακεδαιμονίοις εος ετ τριώκοντα, φηφμγιαι δν εις Σάρον πλουν, αιτιαν ποιησάμενος κ FGυτῶν, τι τι προς Μιλησιους κελευουμενοι διαλυ- σασθαι πύλεμον, ου πήκουον. Ἐπεὶ δ' Ἀσπα
138쪽
ἀνθρώπου, τινα τέχνην η δυναμιν τοσαυτην ε -
- των τε πολιτικων του πρωτευοντας χειρώσατο,
καὶ τοῖς φιλοσδφοις ου φαυλον, οὐδ' ou Wυώραὐτης παρέσχε λθον. υτ μεν γὰρ ην Μιλησια γένος, Ἀξιθου θυγάτηρ, ὁμολογεῖται Φασι δ' αὐτὴν Θαργηλίαν τινὰ των παλαιων Σάδων ζηλώσασαν, ἐπιθέσθαι τοι δυνατωτάτοις ἀνδράσι και γὰρ ἡ Θαργηλια, του, εἶδος ευπρεπὴς γενομένη, και χώρορι εχουσα μετὰ δει τητος, πλειστοις μεν Ἐλλήνων συνωκησεν ἀνδράσι, πάντας δε προσεποιησε βασιλεῖ τους πλησιώσαντας αυτὴ και ταῖς πὀλεσι μηδισμοδι ἐκείνων πέσπειρεν απὰς δυνατωτάτω οντων και μεγιστων ' δ' Ἀσπασιαν οἱ μεν - σοφὴν
ναι λέγουσι πιι γὰρ Σωκρώτης εστιν τε μετὰ των γνωριμων ἐφοίτα, και τὰς γυνάικας ἀκροασομένας οἱ συνηθεις γονὼς αυτὴν, καιπερ υ κοσμέου προ- εστῶσα εργασίας, ουδε σεμνης, αλλὰ παιδίσκας ἡταιρουσα τρεφουσαν. ισχίνης δέ φησι, καὶ Amσι λέα, δν προβατοκάπηλον, ξ πενους και ταπει- νου την φύσιν, Ἀθηναίων γενέσθαι πρωτον, ---σια συνύντα μετὰ την Περικλέους τελεωτήν. Ἐνει τῶ Μενεξένω et πλῶτωνος, ει και μετὰ παιδιῶς τὰ πρωτα γέγραπται, τοσsυτιν; ἱστοριας πεστιν,οτι δάξαν εἶχε ὁ γύναιον ἐπὶ τορικῶ πολλοῖς Ἀθηναιων ὁμιλεῖν Φαινεται μέντοι Gaio ἐρωτική τις του Περικλέους ἀγάπησις γενομένη προς - σιών. - μεν γὰρ αὐτῆ γυνὴ προστμουσα μεν κατὰ γένος.
139쪽
PERiCLES. - 133---ηκυῖα δ' Ἱππονίκε δτερον, ἐξ υ καλλιανετεκε δν πλουσιοπι τεκε δε καὶ παρὰ et Περικλειδάνθιππον καὶ Πάραλον. ιτα της συμβιώσεως οὐκ ουσης αὐτοῖς ἀρεστης, κεινην μεν τέρω μωλο- μένην συνεξέδωκεν, αυτδ δε την Ἀσπασίαν λαβώνεστερξε διαφερδντως καὶ γὰρ ἐξιών, ς φασι, καὶ εἰσιῶν, πορας, ἡσπάζετο καθ' ημέραν αυτὴν μετὰ του καταφιλεῖν. - δε ταῖς κωμωδίαις ' φάλητε νέα καὶ Βηώνειρα καὶ πάλιν Ηρα προσαγορευμται κρατινος δ' ἄντικρυς παλλακὴν αυτὴν είρηκεν
- τουτοις - πραν Loid σπασων τίκτεν καὶ καταπυγοσίνην παλλακην κυνώπιδα.
Οἴτω δε την σπασιαν ὀνομαστὴν καὶ κλεινὴν γενέσθαι λέγουσιν, στε καὶ κυρον τον πολεμήσαντα βασιλεῖ περὶ τη των Περσων γεμονιας την πω πωμένην που του μάλιστα των παλλακίδων - - σιαν ὀνομάσαι, καλουμένην Μιλτὼ πρύτερον. -
140쪽
Mη κατὰ τὴν ρσφην, ἀπώσασθαι κὰ παρελθών. - ἀπώνθρωπον ην. XXV. ὁ δε πρὸς Σαμους αδλεμον αἰτιωνταευάλιστα ὁ Περικλέα φηφισασθαι δια - σιο , Ἀσπασέας δεηθεισης is γὰρ πύλεις ἐπολέμουν τον περι Πριήνης πύλεμον ' καὶ κρατουντες οἱ Σάμιο παύσασθαι etων Ἀθηναίων κελεωύντων, καὶ δικας λαβεῖν καὶ δουναι παρ αυτάις, ου ἐπείθοντο. Πλεύσας ουν ὁ μερικλης, την μεν ουσαν ὀλιγαρχειν ἐν Σάμω κατέλυσεν - δε πρώσων λαβών --- ρους πεντήκοντα καὶ παῖδας σους, εἰς Aημνον
απέστειλε. και- φασὶν, καστον μεν-ὐτω τῶν
προς Σαμίους ευνοιαν, ἀπέστειλεν αυ- μυρίους χρυσους, παραιτούμενος την Miιν. . O μην λαβετούτων ουδἐν ὁ Περικλης, ἀλλα χρησάμενος, ῶσπερ εγνώκει, τοῖς Σαμίοις, καὶ ναταστήσας δημοκρα πων, ἀπέπλευσεν εις τὰς Ἀθηνας οἱ δ' ωὐς
ἀπέστησαν, ἐκκλέφαντος αὐτῶ τους μήρους - σοὐθνου, καὶ ταλλα παρεσκευ αντ προς ὁ πολεμον. υθις - ὁ Περικλης ἐξέπλευσεν ἐπ α τοὐς, ου ησυχάζοντας, ουδἐ κατεπτυδιας, ἀλλακαὶ πάνυ προθέμως ἐγνωκdτας ἀντιλαμβώνεσθαιτης θαλάττης Γενομένης δε καρτερας ναυμαχως Π DPνησον, ην ραγια καλουσι, λαμπρος ὁ Περιπλης Ἀνικα τεσσαρσι και τεσσαρὰκοντα ναυσιν.