장음표시 사용
141쪽
έβδομηκοντα καταναυμαχησας, - εἴκοσι στρατιώτιδες σαν.
XXVI. υμα δε ui νικη καὶ si δι ει του λιμώνος κρανγας, ἐπιλιιρπει του Σαμιους ἀμωσγέπως ετ τολμωντας ἐπεξιέναι καὶ διαμάχεσθαι πρ τοι τείχους. Ἐπεὶ δε μείζων ετερος στουλος ηλθεν ἐκ των 9 νων, καὶ παντελως ατεκλείσθησαν ἱ Σάμιοι, λαβὼν ὁ Περικλης ἐξηκοντα τριήρεις, πλευσεν εις τι ἔξω πύντον ' ς μεν οἱ πλεῖστοι λέγουσι, ομνισσῶν νεων ἐπικουρον τοι Σαμωις προσφερομώνων, ἀπαντησαι καὶ διαγωνίσασθαι πορρωτάτω βου- λύμενος - δε Στησίμβροτος επὶ Κυπρον στελλ&vενος οπερ- δοκεῖ πιθανον εἶναι 'Oποτέρω δ'ουν ἐχρηοατο των λογισμων ἀμαρτῶν ἔδοξε Πλεύσαντος γαρ αντ- Μέλισσος ὁ γ γένους, ἀνὴρ μλύσοφος, στρατηγῶν τουτε της Σάμου, καταφρονησας της ὀλισύτητος των νεῶν, ηοης,πειριος των στρατηγῶν, πεισε του πολιτος ἐπιθέσθαι τῶ ς θη-
ναιοις καὶ γενομενης μυης, νικησαντες οἱ Σ μιοι, καὶ πολλοως μεν αντῶν ωνδρας ἐλδντες, πολλας δε ναυς διαφθείραντες, ἐχρωντο si θαλάσση, καὶ παρετίθεντο των ἀναγκαιων πρις τον πύλεμον, ὁσα μηπρύτερον εἶχον Λωδ δε του Μελισσου κάὶ Περικλέα φησὶν αυτον χριστοτέλης πιηθηναι, ναυμαχον ταπρύτερον. οἱ δε αμιοι τους ααμαλώτους των - θηναιων ἀνθυβριζοντες εμιζον εις ὁ μέτωπον γλυ κας καὶ γαρ ἐκεινους οἱ Ἀθηναῖοι -μαιναν.
142쪽
Σαμίων, δῆμός ἐστιν - πολυγράμματος
XXVΗ. Πυθόμενος δ' ουν ὁ Περικλης την ἐπιστρατοπέδου συμφορὰν, ἐβοηθει κατὰ τάχος και- Μελισσου δ avrιν ἀντιταξομένου κρατησας, καὶ τρεφώμενος τους πολεμιους, ευθῶ περιετείχιζε, δαπάνη καὶ χρόνω μαλλον η τραυμασι καὶ κινδυνοις των πολιτων, περιγενέσθαι κυ συνελῶν την πουλιν βουλώμενος Υπεὶ δε δυσχεραινοντας si τριβη τους Ἀθηναίους, καὶ μἀκεσθαι προθυμουμενους, ἔργον ν' κατασχεῖν, εις κτώ μέρη διελὼν ὁ παν πληθος, ἀπεκληρου, καὶ τω λα ντι τον λευκδν κυαμον εὐ- χεῖσθαι καὶ σχολὰ ιν παρεῖχε, των ἄλλων Μ με- νων. ιδ και φασι, τους ἐν ευπαθείαις τισὶ γενομένους λευκὴν μέραν ἐκεινην απὁ του λευκον κυάμου προσαγορευειν. μορος δε καὶ μηχαναῖς χρησασθαι τον Περικλέα, την καινύτητα θαυμάσαντα, ζωώ -
νος του μηρονικου πορίζοντος, ον χωλδ οντα, καὶ φορειω πως τα κἄτεπειγοντα των ἔργων προσκομιγμενον ὀνομασθηναι Περιφύρητον. ουτ μεν υν ἄκλειδης ὁ Ποντιαδ ἐλέγχει τοῖς Ἀνακρέοντος ποιήμασω, ἐν οἱ ὁ Περιφουρητος Ἀρτέμων νομὰ - ται, πολλαῖς εμπροσθεν λικίαις του περι Σουμον πολέμου, κοντων πραγμάτων κεινων. νιν δ' Min
143쪽
τέμωνα φησὶ τροφερδν μέν τινα τω βίω, καὶ προώτους φήβους Πλακον οντα καὶ κατώπληγα, - πολλὰ μεν οἴκοι καθέζεσθαι, χαλκην ἄσπιδα της κεφαλης αὐτου δυῶν οἰκετῶν περεχόντων, στε μηδἐν ἐμπεσεῖν - ανωθεν ει δε βι-ει- προελθεῖν, ἐν κλι- νιδίω κρεμαστω παρὰ την γην αυτην περιφεριμενον κομιζεσθαι, καὶ δια τουτο κληθηναι Περιφύρητον. XXVIII. πινάτω δε μηνὶ των Σαμίων π&ραστάντων, ὁ Περοκλης τὰ τε χη κωθεῖλε, - τὰς ναυς παρέλαβε, καὶ χρημασι πολλοῖς ζημιωσεν ων τὰ μεν εὐθύς νεγκαν es ἁμμι, τὰ δ' ἐν χρd- ροτωταξάμενοι κατ σειν, ὁμηρους δωκαν Θουρις δ' ὁ Σάμιος τουτοις ἐπιτραγωδεῖ, πολλὴν μύτητα των Αθηναιων καὶ του Περικλέους κατηγορῶν, ην ουτε Θουκυδἰδης ἱσrύρηκεν, ἴτ μορος, υτ Ἀριστοτέλης ἄλλ' οὐδ' ἀληθευειν εοικεν - αρα τους τριη ρἀνους καὶ τους ἐπιβάτας των Σαμόων εις την Μιθλησίων ἀγορὰν ἀγαγών, καὶ σανισι προσδησας ημέρας δέκα, κακῶς - διακειμένους προσέταξεν ἀνελεῖν, ξυλοι τὰς κεφαλὰς συγκόφαντας, ιTα προβαλεῖν ἀκηδευτα τὰ σώματα λυρις μἐν ουν, οὐδ' σπου μηδἐν sm πρύσεστιν ἴδιον πάθος, εἰωθὼς κρατεῖν την διαγησιν ἐπὶ της ἀληθειας, μαλλον ἔοικεν ενταυθα δεινῶσαι τὰς της πατριδος προφορὰς επὶ διαβολὴ των Ἀθηναιων. χ δε Περικλης κατα- ρε μενος την Σάμον, ως πανηλθεν εις τὰς χθήνας, ταφάς τε τῶν ἀποθανύντων κατὰ δν πόλωμον ἐνδύρους ἐποιησε - τδν λθον εἰπών, σπερ
144쪽
ἔθος επῶν, - των πημάτων, ἐθαυμαστώθη. . καταβαίνοντα δ' ἄπτον ἀπό του βηματος H ἐν ἄλλαι νουνῶπες ἐδεξιουντο, καὶ - μοις ἀνέλουν καὶ ταινίαις, σπερ ἀθλαπην νικηφόρον η δ' 'Eaπω προσελθουσαι πλησιον ' ταω, ἔφη, θαυμαστά, Πω- ρόκλεις, καὶ cibo στεφάνων, οὐ μῖν πολλους καὶ ἀγαθους πώλεσας πολίτας, Ῥυ Φώκει πολεμων Ουδ μαις, σπερ- ουμὸς δε -- ων, ἄλλα συμμαχον καὶ συγγενη πολιν καταστρεφόμενος. --τα της Ἐλπινίκης λεγούσης, ὁ Περμης μειδιάσος ἀτρέμα, λάσεται το - ωρχιλόχου προς---ώπων
θαυμαστὸν δι-ικα μέγα φρονησαι, καταπόλεμ- σαντα τους Σαμους, νησιν αυτὸν ὁ γων, - τουμεν Ἀγαμέμνονος ἔπεσι δέκα βάρβαρον πόa , inovM μησὶν ἐννέα τους πρώτους κω δυνατωτάτους fώνων ἐλόωτος και - ,δικος ἰξωσις, αλλ' οντως πολλεα λώπια καὶ μέγαν σχε κινδυνον ὁ πόλεμος, εἴπερ, - Θουκυ&δης φησι, παρ' ἐλάχιστον λθε -- η πόλις ἀφελέσθαι τῶς θαλάττυτο κράτοςυθηναίους. XXIX. Μετα ταυτα κυμαίνοντος - του Πελ κοννησιακου πολεμου, κερκυραιοις πολεμουμένοι uno κορινθέων πεισε τον δημον ἀποστειλαι βοηθειαν, και προσλαβεῖν ἐρρω - ουτια δυνάμει νησον, ως - ουδέπω Πελοποννησων ἐκπεπολεμω- μἐνων προς αυτους νηφισαμένου ει τον μου βοηθειαν, πέστειλε δέω ναυς μονας εχοντα Λοπε-
145쪽
PERICLES. 139δαροδων, τονε ωνος υιδν, οἱον ἐφυβριων 'sin γὰρ ν εννοια και φιλια - Κιμωνος ο--πρδς Au ' κεδαιμονἰους. YZ ανχ- ει ηειν επον μεγα, μηδ' ἐκπρεῶς εν si στρατηγέ- os ακεδαιμονιου γένοιτο, προσδιαβληθείη μαλλον - ῶν λακωνισμον, λιγας αυτω ναυς εδωκε, καὶ μη βουλώμενον ἐξ-- . και λως διετέλει κολούων, ς μηδἐ τοις ὀνύμασιγνησέους, αλλ' ὀθνειους και ξένους οτι των κιρονας vἱῶν - μεν ην Λακεδαιμουνιος ἔνομα, τῶ δε Θεσσαλος,τω δ' 'Hλεως χωκoυνει πάντες εκ προαικος ' κω δικης γεγονέναι κακως ουν ὁ Περικλης ἀκούων διὰ τὰς δέκα ταύτας τριηρεις, ως μικρὰν μιν βοήθειαν τοις δεη θεῖσι, μεγάλην δέ πρύφασιν ηοῖς ἐγκαλουσι
παρεσχηκώς, τέρας Ουθις εστειλε πλειονας εἰς την ρπυραν, αδ μετὰ την μάρον ἄφίκοντο. αλεπαίνουσι δὲ τοις κορινθιοις, καὶ κατηγορουσι των Ἀθηναιων ἐν Λακεδαιμονι, προσεγένοντο Μεγαρεῖς, α τιώμενοι πάσης - πορος, πάντων δ λιμενων, ων Ἀθηναῖοι κρατουσιν, ἀπε- αι καὶ ἀπελαύνωσθαι παρα et κοινὰ δίκαια και τους γεγενημέ κου τοις Ελλησιν ' ιγινηται δἐ κακου M-κουντες και βίαια πάσχειν, ἐποEυωντο κρω πρὸς τους -κήδαιμονιους, φανερως ἐγκαλεῖν τοῖς Ἀθη- ναιοις - θαρραντες 'πι δἐ τούτω και ποτιδαια, πύλις υπηκοος A Wαίων, ποικος ἐκορινθιων,
αποστασα και πολιορκουμένη, μυλλον πετά νιτον πουλεμον. οὐ μην ἀλλα πρεσβείων τε πεμπομετωνυθήνυζε, καλτου βασιλέως των Αακεδαιμονιωπ
146쪽
αγοντος, καὶ τους συμμάχους πραυνοντος, υκ αν
ἐδμει συμπεσεῖν, ad γε των αλλων αἰτιων, ὁ πόλεμος τῶ Ἀθηναίοις, ει ὁ ψήφισμα καθελεῖν το Μεγα- ριῆν ἐπεισθησαν, κα διαλλαγηναι προ αυτούς. in και μύλιστα - τουτο Περικλη παντιωθεὶς, και παροξύνας τον δημον - ναιέ προς Μεγαρεῖς φιλονεικια, μόνος ἔπε του πολέμου τὴν αἰτίαν.
XXX. Λέγουσι δε πρεσβείας εθυαζε περὶ του-
των ἐκ Λακεδαίμονος ἀφιγμένης, καὶ - Περικλέους νωον τινὰ προβαλομένου κωλύοντα καθελεῖν 4 πι--κιον ἐν- δ φηφισμα γεγραμμένον ἐτροχανεν, - πεῖν Πολυάρκη των πρέσβεων τινε Συ δε μὴ καθ λης, ἀλλα στρέφον εἴσω τε πινάκιον ου - στινύμος ὁ τουτο κωλύων κομφου δε του λύγου φωνέντος ουδέν τι μῶλλον ὁ Περικλης ἐνέδωκεν υπην
μεν υν τις, ω εοικεν, αὐτω και δια πρις τους
Μεγαρεῖς ἀπέχθεια κοινὴν δε και φανερὰν αἰτίαν κατ αυτων ποιησάμενος, ἀποτέμνεσθαι την ιερὰν ὀπήδα, γράφει φήφισμα, κηρυκα πεμφθηνα προς αυτοῖς καὶ πρδς ακεδαιμονίους vi αυτον, κατηγορουντα των Μεγαρέων. υτ μεν ουν το φῆφυ-
σμα Περικλέους ἐστὶν ευγνώμονος καὶ φιλανθρώπου δικαιολογίας αδμενον Ἐπεὶ δ' ὁ πεμφθεις κήρυξ χνθεμδκριτος αμια των Μεγαρέων ἀποθανεῖν ἔδοξε, γρώφει νήφισμα κατ αυτων αρῖνος, σπονδον μεν εἶναι και ἀκήρυκτον εχ θραν, οὐδ' αν επιβη ης Ἀττικης Μεγαρέων, θανάτω ζημιουσθαι τους δε
147쪽
στρατηγοῖς, ταν ὀμνύωσι δν πάτριον ρκον, ἐπ μνύειν, τι καὶ δι ανὰ παν τος εις την Μεγαρικὴν ἐμβαλούσι ταφηναι δ' Ανθεμοκριτον παρὰ τὰς ωριασίους πύλας, αἶ νυν Ἀπυλον νομάζονται --γαρεῖς δε δν Ἀνθεμοκήτου δνον ἀπαρνούμενοι, τάς αἰτιας εις ἔσπασίαν καὶ Περικλεα τρέπουσι, χρώμενοι τοι περιβοήτοις και δημώδεσι τούτοις ἐκ
τῶν 'Ἀχαρνέων στιχιδίοις 'Π-νην δὲ Σίμαιθαν ἰοντες Μεγάραδε
νεανίαι κλέπzoυσι μεθυσοκότταβοι, καθ' o Μεγαρεῖς, δίναις πεφυσιγγωμένου ἐντεξέκλεφαν Ἀσπασίας πόρνα δύο.
XXXI. ην μἐν ουν αρχὴν οπως επεν, οὐρεδιον Πωναι Ἀνδε μὴ λυθηναι δ φηφισμα πὰντες, αὐτως την αἰτια επιφέρουσι τω Περικλεῖ Πλην οἱ μεν ἐκ φρονηματος μεγἁλου μετὰ γνώμης κατὰ τι βέλτιστον ἀπιπυρίσασθαι φασιν αυτδν, πεῖραν ἐνδύσεως ὁ πρύσταγμα, καὶ την συγχώρησιν ἐξομολ γησιν ἀσθενείας γούμενον ' οἱ δε μαλλον αὐθαδεία3ινὶ και φιλονεικία, προ ενδειξιν in ἡος, περιφρονησαι Αακεδαιμονίων , δε χειρίστη μεν αιτια πασῶν, χουσα δε πλείστους μἁρτυρας, ἴτω πως λέγεται Φειδίας ὁ πλάστης πολαβος μεν ην τουπάλματος, σπερ ψηται φίλος δε τω Περικλεῖ γε μενος, καὶ μεγιστον παρ αὐτου δυνηθεις, τους μεν δι αὐτον σχεν ἐχθροῖς φθονοῶμενος, οἱ δειτο δημου --ἡμενοι πεῖραν ἐν ἐκείνω, ποῖ 'κεσοιτο Περικλεῖ κριτὴς, Μενων τινα των Φειδιου
148쪽
συνεπων πεισαντες, ἱκέτην ἐν ἀγορα καθιζοτσιν, αἰτουμενον αδεων ἐπὶ μηνυσεν και κατηγορι του Φειδιου Προσδεξαμένου δὲ του δημου τοπιανθρωπον, καὶ γενομένης ἐν εκκλησι διώξεως, κλοπαὶ μενου ηλέγχοντο ' τι γὰρ χρυσων ουτως ευθῶς αἰροχης του ἀγήματι προσειργάσατο καὶ περιέθηκεν ὁ Φειδιας, γνώμη του Περιαλέους, στε -- δυνατον εἶναι περιελουσιν ἀποδεῖξαι δν σταθμον ' ὁ καιτότε του κατηγόρους ἐκέλευσε ποιεῖν ὁ Περικλης.
ποιων, υπου τινα μορφην ἐνετύπωσε, πρεσβύτου
φαλακρου, πέτρον ἐπηρμὰγο δ αμφοτερων των χειρων, πάντου Περικλέους εικύνα παγκάλην ἐνέθηκε - μενου προς ' ἄγνα δἐ σχημα της χειρορος, ἀνατεινούσης δωτ προ σης φεως του Περι κλέους, πεποιημένον εὐμηχἁνως, οἷον ἐπικρύπτειν βουλεται την μοιδτητα παραφαινομένην κατέρωθεν ' μεν ουν Φειδιας ει α δεσμωτήριον ἀπωχθέὶς ἐτελευτησε νοσησας, - δέ φασιν ἔνιοι, φαρρ ἁκοις, ἐπὶ διαβολὴ του Περικλέους των ἐχθρων παρασκευασάντων - δὴ μηνυτὴ Μένωνι, γράφαντος Ουκωνος, ἀτέλειαν ὁ δωος εδωκε, κα προσέταξε τοι στρατηγοῖς ἐπιμελεῖσθαι της ἄσφαλείας του ἀνθρωπου. XXXV. Περὶ δῶ τουτον τιναρδνον Ἀσπασία δίκην φευγεν σεβείας, Ἐρμιππου του κωμωδοποιου
διώκοντος, καὶ προσκατηγορουντος, ῶς Περικλεῖ rin
149쪽
νάῖλας ἐλευθέρας εἰς δ αυτ φονώσας ποδεκοιτο. ι φήφισμα ιοπείθης γραφεν, εἰσαγγέλλεσθiτους τὰ θεῖα μὴ νομίοντας, φλόγους περὶ των ταρσίων διδάσκοντας, ἀπερειδόμενος ει Περικλεαδι Ἀναξαγύρου την πύνοιαν. εχομενου δέ του δήμου καὶ προσιεμένου τὰς διαβολὰς, οὐτως ηδη ν - φισμα κυρουται, ρακοντίδου γράφαντος, - οι λύγοι των χρημάτων πι περικλέους εις τοὐς μυ- τώνεις ἀποτεθεῖεν οἱ ὁ δικασται την φηφον ποτον βωμου φέροντες ε et πύλει κρίνοιεν ' νωνει τουτο - ἀφειλε του φηφισματος, κρινεσθαι ἐτhν δίκην γραφεν εν δικασταῖς χιλίοις καὶ πεντακοσίοις, εἴτε κλοπης καὶ δώρων εἴ ἀδικίας οὐ-λοιτὀ τις νομὰ ιν την δίωξιν υσπασιαν - ουνεξητήσατο, πολλὰ πάνυ παρὰ την δικην, ς ιπι- νης φησὶν, ἀφεις πιλαυτης δάκρυα, καὶ δεηθεις των δικαστωπι Ἀναξαγύραν δ φοβηθεὶς ξλεμφεκαὶ προυπεμφεν εκ της πύλεως. Ἐς δ ιὰ Φειδίου προσεπταισε et δημου. φοβηθεὶς το δικαστήριον. μέλλοντα τον πύλεμον καὶ υποτυφωενον ξεκαυσεν, ἐλπίζων διασκεδῶσειν τὰ ἐγκλήματα, καὶ ταπεινώσειν τὸν θύνον εν πωγνασι μεγάλοις καὶ κινδυνοις της πύλεως ἐκει- μμ διὰ το αξίωμα καὶ την δύναμιν ἀναπιδείσης ἐαυτὴν in μν ουν αιτιοι, δε- - ε σεν ἐνδουναι Λακεδαιμονιοις ὁ δημον, ἄωται λέγονται et δ' ἀληθῶς ἄδηλον. XIII. OP δἐ ακεδαιμμιοι γινώσκοντες, ως ἐκεινου καταλυθέντος ει πάντω μαλακωτέροις
150쪽
χρήσονται τοῖς Ἀθηναιοις, κέλευον αὐτοῖς δ αρος ἐλαύνειν, ω τὸ μητριθεν γένος του Περικλέους εν χον ν - Θονκυδἰδης ἱστύρηκεν is δε πῶρα πωριέστη μῖς πέμφασιν, τουναντίον αντὶ γὰρ n νως καὶ διαβολης ὁ Περικλης τι μείζονα πίστινεπε καὶ τιμὴν παρὰ τῶς πολίταις si μάλιστα μι- σοὐντων καὶ φοβουμένων κεῖνον των πολεμίων. καὶ πριν ἐμβαλεῖν εἰς τὴν 'Ἀττικὴν ὁ χωίδαμνυοπια τοῖς Πελοποννησιους, προεῖπε τοῖςχθηναισις, υν αρα, δειλα Θων, ουνιδαμος ἀπέχηται - εκε νου, διὰ τὴν ξενων την ουσαν αὐτοῖς η διαβολης
τοῖς ἐχθροῖς ἐνδιδους ἀφορμὰς, τι τό πουλμ αδ et ν χωραν καὶ τὰς ἐπαὐλεις ἐπιδζωσιν. Ἐμβάλλουσιν ουν εις την Ἀττικὴν στρατω με u Αακεδαιμ4νιοι μετὰ των συμμώχων, νιδάμου του βασιλέως ηγουμένου. καὶ δ νουντες την χωραν, προηλθον εις χχαρνὰς καὶ κατεστρατοπέδευσαν - των Ἀθηναίων
οὐκ νεωμένων, ia ἡ πης καὶ φρονηματος
διαμαχουμένων προς -τους. ω δε Περικλεῖ δεινον ἐφαινετο δ εξακισμυριου Πελοποννησων καὶ Βοιωτων ὁπλιτας τοσουτοι γαλησαν οι το πρωτον
ἐμβαλουντες υπερ αυτης της πύλεως μάχην συνώφαι τοὐς δε βουλομένους ἀχεσθαι, καὶ δυσπαθουντας ὁ τὰ γινωσα, κατεπράυνε λέγων, ω δένδρα μεν τμηθέντα και κοπέντα φύεται ταχέως, ανδρων δεδ φθαρέντων αυθις τυχεῖν ουέρδιον ἐστι. ὁ δῶδημον εἰς ἐκκλησια ου συνηγε, δεδιως βιασθηναι