장음표시 사용
151쪽
κατιουντος ἐν --ει, θέμενος ευ πάντα καὶ κατατεινας τὰ οπλα, χρναι I τέχνη, ωκρυα και δεησεις ἐπιβατων ναυτιώντων καὶ φοβουμένων ἐάσας, ουτως ἐκεῖνος, τὐτ αστυ συγκλεισας, καὶ καταλαβών πἀν- τα φυλακαῖς προς ἀ ἁλειαν, ἐχρητο τοῖς αὐτου λογισμῶς, βραχέα φροντίζων των καταβοώντων καὶ δυσχεραινύντων. καιτοι πολλοὶ μεν αυτο των φώλων δεδμενοι προσέκειντο, πολλοὶ δε των ἐχθρων ἀπειλουντες καὶ κατηγορουντες πολλοὶ δ'/δονα--τα και σκώμματα πως αἰνώνην, ἐφυβρίζοντες αυ- του την στρατηγιαν, ῶς ανανδρον καὶ Mo: μένην τὰ πράγματα τοι πολεμωις. Ἐπεφυετο ὁ και κλέων, ηδη διὰ της προς μεῖνον ὀρρος των πολιτων πορευο ιιιενος ἐπι την δημαγωγίαν - ἀνώπαιστα ταυταλλοποιεῖ τὰ Ἐρμιππου
XIV. Πλην π ουδενδ εκινηθη των τοιο - ὁ Περικλης, ἀλλὰ πράως και σιωπη τον ἀβαιαν καὶ την ἀπέχθειαν φιστάμενος, και νεων ἐκατον ἐπὶ τὴν Πελοπδννησον στδλον ἐκπέμπων αυτος ου συνεξεπλευσεν, αλλ' εμεινεν οιαουρων και δῶ χειρὸς εχων την πόλιν ἔ- ἀπηλώγησαν οἱ Πελοποννησιοι. R. T. T. II. Κ
152쪽
υπαντας, διένειμε την νησον χθηναίων τοῖς λα - σιν - δε τις παρηρορια καὶ ω - ἔπασχον οἱ πολέμιοι και γὰρ οἷ περιπλέοντες την mundis. σον, χωρον τε πολλὴν κώμας τε και πολεις μ ρας διεπωθησαν ' καὶ κατὰ γην viaς - λων εις την Μεγαρικην, φθειρε πασαν - καὶ δηλον ην, τεπαλὰ μεν δρωντες κακὰ τοὐς Ἀθηναίους, πολλὰ δε- οντες, ἐκείνων ἐκ θαλάττης, οὐκ αν εις μηκος πολέμου τοσουτον προύβησαν, ἀλλα ταχέως ἀπεῖπον, σπερ ξένης ο Περικλης προηγορευσεν ει μητι δαροδνων πηναντιώθη τοι ἀνθρωπίνοις λοι- σμοῖς. Nυ δε πρωτον μεν η λοιμώδης ἐνέπεσε φθ ρὰ, καε κατενεμήθη την ἀκμάζουσαν λικίαν και δύναμιν s η και τὰ σώματα κακούμενοι καὶ τὰς φ ὰς πανωπασιν γριώθησαν πως δν Περικλέα, καὶ καθώπερ ἰατρδν η πατέρα, την - παραφρονήσαντες, ἀδικεῖν ἐπαείρησαν, ἀναπεισθέντες ποτων Φθρων - την μεν νύσον η του χωριτικου πλη-
θους εἰς δ αστυ συμφύρησις ψ ζεται, θέρους α πολλων μου χυδην ἐν οἰκημασι μικροῖς καὶ σκηνώμασι πνιγηρῶς ηναγκασμένων διαιτασθαι διαι - οἰκουριν και ἀργην ἀντὶ καθαρας καὶ ἀναπεπταμένης της πωτερον τούτου δ' αιτως ὁ um τὸν ἄπι της χώρας υλο εις τὰ τείκη κατα- ροώμενος, α πρις ovδιν ἀνθρώποις τοσοὐτοις χρώ-
153쪽
πινος ἄλλ' ἐων σπερ βοσκήματα καθειργμένους ἀναπίμπλασθαι φθορας α αλλήλων, καὶ μή
μιαν μεταβολὴν μηδ' αναφυχὴν ἐκποριζων.
XXXV. αυτ β λυμενο ιασθαι, και τε παραλυπεῖν τους. πολεμίους, κατον καὶ πεντήκοντα
γαῖς ἐπλήρου, και πολλους καὶ ἀγαθοῖς ὁπλιτας καιιππέας ἀναβιβασάμενος, μελλεν ἀνώγεσθαι, με - λην ἐλπιδα τοι πολίταις καὶ φυον οὐκ ἐλάττω τοῖς πολεμίοις ἀπωτο-ὐτης ἰσχυος παρασχων. Ηδη διπεπληρωμένων των νεων, και του Περικλέους ἀνα-
βε κύτος - τὴν ἐαυτο τριήρη τον μεν λιον
έκλιπεῖν συνέβη, καὶ γενέσθαι σκύτος εκπλαγηναοδε πάντας - ὁ μέγα σημεῖον χρων ov d περιαλης περιφοβον τον κυβερνητην καὶ διαμο μένον, ἀνέσει τὴν χλαμυδω πω της δροως αυτου, καὶ πωρακαλἡφας, ἡρώτησε, μη τι δεινδν η δεινου τινος ο ται σημεῖον - δ' οὐκ εφη, ζουν, ἀπεν, κεῖνο τοὐτου διαφέρει, πλην τι μεῖγν τι της χλαμύδος ἐστὶ τδ πεποιηκος τὴν επι δεησιν; αυτ μεν οἶνιν ταῖν σχολαῖς λέγεται - φιλοσόφων Ἐκπλεύσας δ' - ὁ Περικλης, ου ἄλλο τι δοκεῖ της παρα--ενης ξιον δρασαι, πολιορκήσας τε τὴν μων' μδαυρον, ἐλπιδα παρασχουσαν - αλωσομένην, MAE τορο δια τὴν νόσον Ἐπιγενομένη γαρ οὐκ αυτοῖς μύνον, ἄλλὰ καὶ τοῖς ὁπωσουν τηοτρατιή συμμίξαντας προσδιέφθειρεν Ἐκ τούτου χαλεπως διακειμένους τους ψηνα ους πρὸς αυτον ἐπειρωτο παρηγο
154쪽
148 PLUTARCHIouti μετεπεισε προυτερον η τὰς νήφους λα νταιέ αυτὀν εις τὰς χειρας, και γενομένους κυριους, ἀφελέσθαι τὴν στρατηγιαν, και ζημιωσαν χρημασκων ἀριθμ3ν PMν ἐλώχιστον πεντεκαιδεκα ἁλατα, πεντηκοντα δ' οἱ τον πλειστον γράφουσιν. En
παισεσθαι, καθάπερ κέντρον εις τουτον Ῥαπληγῆτον θυμ αφεμύτων - πολλων τὰ δ' ιαεῖα Mog ρως ειχεν αὐτω κατά τε τδ λοι ν ovae λιγους ἀποβαλδντι των επιτηδείων, και στήσει διατεταραγμέ-νωπιρρωθεν ἰθαρ πρεσβυτατος αυτο των γνησιωντιων, ἁνθιππος, φυσει τε δαπανηρις ἄν, καὶγυναικο νέα και πολυτελεῖ συνοικων, Ἀσάνδρου θυγατρι του Ἐπιλύκου, χαλεπως εφερε 'ν του πατως ἀκριβειαν, γλισχρως και κατὰ μικρον αὐτω χορηγουντος Πωφας ουν πρους τινα των φίλων, λαβεν ἀργώριον, ς του-ρικλέους κελευσαντος υ κεινου δ' υστερον απα τουντος, ὁ μεν περικλης και δίκην αὐτω προσέλώπι' τδ δε μειρἁκιον ὁ Σάνθιππος ἐπὶ τούτω χαλεπως διατεθεις ἐλοιδδρει δν πατέρα, πρωτον με επφέρων
155쪽
τους πολλοὐ διασπαρηναι, καὶἰλως ἀνηκεστον, επης τελευτης του νεανίσκω πως τον πατέρα παραμεῖ
ναι την διαφορὰν ἀπεθανε γαρ ὁ Σάνθιππος ἐντωλοωω νοσησας Ἀπέβαλε δε καὶ την ἀδελφὴν ὁ Π
ρωίλης ὀτε, καὶ των κηδεστων καὶ φιλων του πλει- στους και χρησιμωτώτους πως την πολιτείαν. Os
μὴν ἀπεῖπεν, ουδ προυδωκε τι μνημα καὶ τὸ μ
γεθος της φυρος ὐπντων συμφορον ἄλλ' oυδε κλαιων, ουει κηδεύων, ουδ προς τἀφω τι ς ωφθη των ναροκαίων, πριν γε δὴ καὶ τι περίλοιπον αυτου γνησιων ἀποβαλειν Πάραλον. 'Eπὶ τουτ δε αμφθεὶς, πειρατο μεν ἐγκαρτερεῖν τω θει καὶ δή- φολώττειν τι μεγαλδφ οπι πυερων δε - νεκρωστέφανον, ηοηθη του πάθους πως την φιν - κλαπυδ τ ρηξαι, καὶ πληθος ἐκπια δακρυων, ουδε ea τοιουτον Ουδῶν ἐν του λοιπῶ μω πεποιηκώς.
XXXVII. - δε πόλεως πειρωμένης - λών στρατηγων εος ιν πουλεμον - τύρων, - ουδεὶς ρος ρον ι ρωπον, οὐδ' αἰ- ὁ τοσαύτην Φεπνον γεμονιαν ἐφαινετο, ποθούσης δ' ἐκεῖνον καὶ καλοώσης επὶ τι βημα καια στρατηγιον, - μων καὶ κείμενος Δοι δια et πένθος, - --βιάδου καὶ των ἄλλων ἐπει- φιλων προελθεῖν.
156쪽
'AM1πησαμενου δε τοὶ μυτὴνἀγνωμοσυνηντην δ ανῶν, υποδεξάμενος συθις τὰ πωγματα, καὶ στρατηγὸς αἱρεθεὶς ἀσηροσατο λυθηναι δ περὶ
των μων νόμον, o cives εἰσενηνδροι πρότερον
πω -- πολλων χρύνων, κά -ῖδας νων, σπερ εἴρηται, γνησιους, νιμον γραφεν δνους Ἀθηναιους εἶναι τους is δυοῖν Ἀθηναίων γερο - Υπε δε του βασιλέως των λιγυπτειν δωρεὰν τω - πέμφαντος τετρακισμυριου πτρων μεδίμνους, εδει διανέμεσθαι τοHπολίταις, πολλαὶ μεν ἀνεφυ--δικα τοῖς νουθοις ἐκ του γράμματος ἐκεινου, τέως διαλανθάνουσαι καὶ παρορώμεναι, πολλοὶ -κα. συκοφαντήμασι περιέπιπτον. πιρώθησαν Ῥυπιαλόντες ὀχθω πεντακισχιλιων ἐώττους. οἱ δε Mειναντες ἐν τη πολιτεία καὶ κριθέντες χθηναῖοι, μυριοι καὶ τετρακισχίλιοι καὶ τεσσαρὰκοντα et πλη i τά- σθησαν. χντος ουν δεινου δν κατὰ τοσοὐτων ἰσχύσαντα νόμον υ αυτο πάλιν λυθηναι τουγρήφαντος, η παρουσα δυστυε- τω Περικλεῖ περὶ vi otioν - δικην τινὰ δεδωκύτι της περοφιας καὶ της μεγαλαυχίας ἐκεινης, ἐπέκλωσε τους 'Aθηναιους καὶ ωξαντες αυῶν νεμεσητά τε παθεῖν, - θρωπόνως τε δεῖσθαι, συνεχώρησαν ἀπογράφασθαι τὸν - ν εις του φωτορας, νομα θεμενον τι αυτOs και τουτον μεν στερον ἐν Ἀργινουσαις
157쪽
κατανα πησαντα Πελοποννησίους απέκτεινενδ μος μετὰ των συστρατηγῶν.
XXXVIII. τε ἡ του Περικλεους εοικεν ὁ λοι ς λαβέσθαι, λαβὴν ου ὀξεῖαν, σπερ αλλων. ουδἐ συντονον, ἀλλὰ βληχρα τινι νύσω καὶ μηκος
ἐν ποικίλαις εχουση μεταβοMῖς διαχρωμένην το -- μα σχολαιως, καὶ περειπουσαν το ρδνημα της φορος 'O γουν Θεδφραστος ἐν τοῖς ' θικῶς διαπορήσας, εἰ προς τὰς τυχας τρέ-ται - θη, καὶ
κινουμενα τοις των --των πάθεσιν ἐξισταται της Ορετης, στόρηκεν, τι νοσων ὁ Περικλης ἐπισκοπουμένω τινὶ των ἱλων δείξειε περιαπτον πωτων 'ναικων τω τραχηλω περνηρτημένον, -- δρα κακως χων, πύτε καὶ ταύτην ὁπομένοι την ἀβελτερίαν. - δὐ δ τω τελευτρν οντος αυτου περικαθημενοι των πολιτων οἱ βέλτιστοι, καὶ των Dλων οἱ περῶντες, Θον ἐποιουντο της ἄρετης καὶ της δυνώμεως, ση γένοιτο, καὶ τὰς πράξεις ἀν- μετρουντο, καὶ των τροπαιων ἡ πληθος ἐννέα γαρην, στρατηγων καὶ νικων στησεν περ της πὀλεως. ταυτα, - ουκέτι συνιέντος, αλλὰ καθηρημένου την ἀσθησιν αυτου, δαλέγοντο προ αλληλους ὁ δ πασιν ἐτύγχανε δν νοον προσεσχηκώς, καὶ φθεγ- ωμενος εος μέσον, - ω ζειν, τι ταυτα μεν ἔπαινοῖσιν veto, καὶ μνημονεύουσιν, α καὶ πως
τύχην στὶ κοινὰ, καὶ γέγονεν ηδη πολλοῖς στρατηγοῖς τι δἐ κάλλιστον καὶ μέγιστον υ λέγουσιν.
158쪽
μέλαν ἱμώτιον περιεβάλετο. XIX. θαυμαστὁ Ουν ὁ ἀνὴρ owμμον της ἐπιεικεως καὶ πραδτ ος, η εν πρήγμασι πολλοῖς καὶ μεγάλαις ἀπεχθειαι διετήρησεν, αλλὰ καὶ τ φρονηματος εο των αυτου καλων γεῖτο βέλτιστον εἶναι τι μήτε θύνω, μητε θυμω χαρισασθαι πιειν is τηλικαύτης δυνάμεως, μηδι χρησασθαι τιν. των ἐχθρων, ἀνηκέστω και μοι δοκεῖ την μεμρακιώδη και σοβαρὰν ἐκείνην προσωνυμιαν, εν τουτο ποιεῖν ἀνεπιφθονον καὶ πρέπουσαν, ου- ευμενές ωος, καὶ βιον ἐκ ἐξουσία καθαρδ και ἀμίαντον, ἰλύμπων προσαγορειεσθαι καθάπερ τι των θεων γένος ἀξιουμεν, αἴτιον με ἀγαθων, ἀναίτιον δεκακων πεφυκω, σειν καὶ βασιλεύειν των οντων 'ora σπερ οἱ ποιηταὶ συνταράττοντες μας ἄμα -- ται θααις, ἁλισκονται τοῖς αντων ποιημασι, τον μεν ὁπον ἐν, τοὐς θεοῖς κατοικῶν λέγουσιν, ἄσφαλε εδος καὶ ἀωλευτον καλουντες, ου πνε-
σιν, ου νεφεσι χρωμενων, αλλ' αἰθρια μαλακὴ καιφωτὶ καθαρο ὁ ἄπαντα χρύνον ὁμαλως περιλαμ- μενον, ς τοιαύτης ω μακαριω καὶ ἀθανάτω διαγωγης μώλιστα πρεποὐ ς' αυτοὐς δε τοὐς θεοὐς ταραχης καὶ δυσμενεια καὶ οργης, ouaων τε μεστοὐς θων ἀποφαινοντες, Ουδ' ἀνθρώποις νουν κουσι προσηκdντων χλα ταυτα με ἴσως ἐτέρα δαει πραγματείας ἀναι ' του δε Περικλέους ταχεῖαν αἴσθησιν καὶ σαφη πουθον Αθηναίοις ἐνειργάζετο ταὶ
159쪽
PERICLES. 153πράγματα και γαρ ἡ ωντος βαρυνύμενοι ην
δὐναμιν ως ἀμαυρουσαν αυτοῖς, εὐ ς ἐκ ποδων γενομένου, πειρώμενοι ητδρων καὶ δημαγωγῶν ἐτέρων, ἀνωμολογουντο μετριώτερον ἐν Ρω, παεσεμ τερον ἐν αδτητι μη φυν- τωπον η δ' ἐπιφθονος ιπὸς ἐκεινη, μοναρκια λεγομένη καὶ τυραννὶς πρύτερον, φώνη τύτε σωτήριον ερυμ της πολιτείας γενομένη. ροσαύτη φθορὰ καὶ πληθος επέκειτο κακίας τοῖς πράγμασιν, ην ἐκεῖνος ἀσθενῆ καὶ ταπειν. ποιων ἀπεκρυπτε, καὶ κατεκώλυεν ανήκεστον ἐξουσι γενέσθω
160쪽
μης πονύτος - παρειλήφαμεν, ἐπὶ δν ἀβιον τὴν ἱστοριαν μεταγάγωμεκχυμων μιας λέγουσιν, or δε γυναικδ μιροριας, ' μακλεῖ μιγείσης περὶ ἀν Θυμβριν ποταμδν, γενέσθαι Φάβιον ανδρα πολύ καὶ δμιμον εν Ῥώμη ὁ Φαβων γένος α α