장음표시 사용
221쪽
κατὰ μικων - κατὰ το Ἀδδας, Λακεδαιμδνιοι δε κατὰ τὴν κεφαλὴν καὶ ἀθωως. v μην αλλὰ καιτης γης συνεβουλευεν ἀντέκεσθαι τῶς Ἀθηναιοις, καὶ - ἐν γραώλου προβαλλ4μενον ἀεὶ τοι ἐν βοις. ορκον ἔργω βεβαιουν ' νυουσι γαρ οροις χρήσεσθεατῆς -τικης, πυροῖς κριβαῖς, ἀμπέλοις,
ἐλαιαις οἰκειών πομισθαι διδασκόμενοι την ἡμερον και καρποφουρον. XVI. 'πι δἐ τοιουτοις πολιτευμασι καὶ λουοις, κάὶ φρονήματι και δεινδ τι, πολλὴν α πάλιν την τρυφὴν τ διαιτης, καὶ περὶ ὁτους και πωτας υβρισματα, καὶ θηλύτητας εσθη πιαλ-ργων ἐλκομένων δι ἀγορὰς, και πολυτέλειον περηφανον ἐκτομὰς τε καταστρωμώτων ἐν ταῖς τριηρεσιν, πως μαλακώτερον ἐγκαθευδοι, κειριαις, ἀλλα μὴ σανίσι των στρωμάτων ἐπιβαλλομένων, ἀσπέως τε διαπο- σου ποιησιν, Ουδὸν ἐπισημον των πατρων πουσαν, ἄλλ' χρωτα κεραυνοφύρον Ἀπερ ὁρωντες οἱ μεν - δοξοι μετὰ του βδελυττεσθαι καὶ δυσχεραινειν, ἐφ βουντο την ὀλιγωρίαν αυτου καὶ παρανομιαν
τυραννικὰ καὶ ἄλλουκοτα τονδε δήμου τι πάθος δπρις υτιν ου κακῶς ἐξηγουμενος δυριστοφανης
' Μάλιστα μὲν λέοντα μη ἐν πόλει τρέφειν' Ην δ' ἐκτρέφη τις τα τρόποις πηρετεει.
222쪽
Ἐπιδέσεις γαρ κώὶ χορηγιαι, καὶ φιλοτιμηματα προς την πόλιν περβολην μη ἀπολειποντα, καὶ Me προγόνων, καὶ λουου δύνομις, καὶ σώματος ευπρέπεια,κῶ - μα ἐμπειρι- των πολεμικων καὶ ἀλκης, πὰντα ταλλα, χωρεῖν ἐποιε κά φέρειν μετριως
τους χθηναίους, αεὶ τω πραότατα των νομάτων
τοις ἀμαρτήμασι ιδεμένους, παιδιὰς καὶ φιλανθρω-nιας αIον ν καὶ το ' ἀθασον τον ζωγράφον ε εαι, ἀτα γράφαντα την οἰκίαν, ἀφεῖναι δωρησάμενον καὶ αυρέαν ἀντιχορηγουντα ραπισαι, φιλοτιμούμενον ὐπω της νίκης καὶ το Μηλιαν γυνα α ἐκ των, μαλώτων ἐξεώμενον, κάνσυνύντα θρέφωι παιδάριον ἐξ αυτης. καὶ γαρ τουτο φιλάνθρωπον ἐκάλουν. λην τι του Μηλίους βηδον ἀπο- πηναι την πλειστην αἰτίαν ἔσχε, τε φηφισματι συνειπών χριστοφῶντος δε Ῥέαν γράφάντος, ἐν ταῖς ἀγκάλαις αυτης καθημενον χλκιβιάδηνε υσ ν, ἐθεῶντο κάὶ συνέτρεχον καιροντες οἱ δε πρεσβύτεροι καὶ τουτοις ἐδυσχέραινον, ως τυραννικοῖς καὶ
παραν-οις 'Eδόκει δἐ καὶ Αρχέστρατος οὐκ ἀποτρύπου λέγειν ως η Ἀλλὰ οὐκ αν νεγκε δύο 'Aλ- λιβιάδας Ἀπενδἐ ιμων ὁ μισάνθρωπος ευημερη- σαντα o χλκιβώδην, καὶ προπεμπύμενον πωτης ἐκκλησιας ἐπιφανῶς, ου παρηλθεν, οὐδ' ἐξέκλιν-,ωσπερ ειώθει τους αλλους, αλλ' ἀπαντησας καὶ δεξιωσώμενος Ev , φη, ποιεις αὐξδμενος, ω παι 'υθα γαρ αύε' κακδ απασι τούτοις οἱ μεν ἐγέλων,
οι δ' ἐβλασφήμουν, ἐνίους δ κάι πάνυ τι λεχ ν
223쪽
sπέστρενεν. Oντως ἄκριτος ην Ἀδρα περὶ inovδια την της φυσεως ἀνωμαλιαν. XVII. Σιαελιας δε, καὶ Περικλέους τι ζωντος, ἐπεθύμουν ἀθηναῖοι, καὶ τελευτησαντος ηπτοντο, καὶ τὰς λεγομενα βοηθεια καὶ συμμαχιος πεμπον ἀστοτε τοῖς ἀδικουμένοις π Συρακουσίων, ἐπιβάθρας της μειζονος στρατεια τιθέντες. χ δε παντάπασι - ρωτα τουτον ἀναφλέξας αυτῶν, καὶ πείσας, μη κατὰ μέρος, μηδἐ κατὰ μικρον, αλλὰ μεγάλω στd- πλεύσαντας ἐπιχειρεῖν κατέστρέφεσθαι την νησον, Ἀλκιβιάδης ην, τον τε δημον μεγάλα πείσας ἐλπιζειν, uia τε μειώνων ὀρεγύμενος Ἀρον γὰρ εἶναι, πρις α ηλπίκει, διενοεῖτο της στρατείας,ου τέλος, σπερ οἱ λοιποὶ Σικελίαν. καὶ Νικίας-ν, ως χαλεπον εργον ον τὰς Συρακούσας λεῖν, απέτρεπε τον δημον ζάλκιβώδης δε κυνηδύνα καὶ Αιβυην ονειροπολων, ε δε τούτων προσγενομένων, Λώλων καὶ Πελοπύννησον δη περιβαλλύμενος, ολψου δεῖν ἐφύδια του πολεμου Σικελιαν ἐποιεῖτο. καὶ τους μεν νέους αὐτουθεν εἶχεν - ταῖς ἐλπίσιν ιπηρμένους των δε πρεσβυχερων κροῶντο πολλὰ θαυμάσια περὶ της στρατείας περαινύντων ωοιst πολλοῖς εν ταῖς παλαίστραις καὶ τοῖς μικυκλίοις κοθέ σθαι, της τε νησου et σχημα καὶ θέσιν μβυης καὶ καρκηωνος πογράφοντας Σωκράτη μόν- τοι τον φιλύσοφον, καὶ Μέτωνα τι ἀστρολθον, ουδὲν ἐλπίσαι τῆ πόλει χρηστον - της σχρατείας ἐκεινης λέγουσι is μεν, ἰς εοικε του συννθου
224쪽
δαιμονων γενομένου σε προσημαινον ς', δε -- των, εἴτε δεισας ἐκ λογισμου - μέλλον, ειτε μαντικης τινὶ τρουπω χρησώμενος, ἐσκηφατο μεμηνέναι, καὶ λαβον δαδα καιομένην, οἷος ν αυτου την Lκιαν φάπτειν ωνιοι δέ φασι, προσποιημα μεν μα-νως μηδεν ἔσπευάσθαι δν -τω- καταπρησαι δετην θικιαν νυκτωρ, εἶθ', ωθεν προελ - χεῖσθαι καὶ ἀντιβολεῖν ἐπὶ συμφορα τηλικαὐτη τιν Hν-- παρεθηναι της στρατείας. Ἐκεῖνος μἐν - ἔτυχεν, - ἡνου, παρακροωσώμενος τους πολιτας.
γων ' αἰνετο γὰρ τοκυθηναιοι τὰ του πολεμουβέλτιον ξειν, μη προῖεμένοις si 'πικιβιάδην ἄκρω τον, ἀλλα μιχθείσης προς την τόλμαν αυτου της Nωκι- προνοεις και γαρ ὁ τριτος στρατηγις ---χος λικι προηκων, μως ἐωκει μηδεν -- εἶναι τos Hκιβιήδου διάπυρος καὶ φιλοκινδυνος ιν Ouἀγωσι Βουλευομένων δε περὶ πλήθους καὶ τρέπου παρασκευης, ἐπεχείρησεν αυθις ὁ μκως ἐνιστασθαι καὶ καταπαύειν τι -λεμον Ἀντειπέντος ὁ του Ἀλκιβιἁδου κά κρατησαντος, γραφε των ρητήρων in στρατος, - εἶπεν, - χρὴ τον στρο γλαυτοκράτορας εἶναι is της παρα ετη - του πω
225쪽
ίκκομιζομένοις μοι προυκειντο τάῖς γυναιξὶ, καταφὰς ἐμιμουντο κοπτύμεναι, καὶ θρηνου ηδον. Nμεντοι - Ἐρμων περικοπη, μια νυκτὶ των πλει- στων Δρωτηριασώντων τὰ πρδσωπα πολλους κἀτων περιφρονούντων τὰ τοιαυτα διετάραξεν - χθη μεν ου' τι Κορινθιοι διὰ τοὐς Συρακουσω αποικου οντας, ως ἐπισχέσεως ἐσομενης πρὁ τωνο-νων, η μεταγνώσεως τοs πολέμου ταυταδρώσει--ου μην πυτ γε σων πολλων οὐ ουτος ἰδρος, Οἴθ' ὁ των σημεῖον δει- ῶναι μηδεν ωμένων, ario, φιλεῖ φέρειν κρατος σκολάστων νέων εις οβριν ἐκ παιδῶς ποφερομένων ' ργνδ αμα καὶ φοβω τι γεγονὸς λαμβάνοντες, ως ἀπ συνωμοσιας ἐπὶ προμασι με λαις τετολμημένον, σπασαν ἐξηταζον πύνοιαν πικρως η τε βουλη συνιουσα περὶ τουτωκ κάν δημος ἐν ὀλίγαις μερσις πολλάκις. XIX. - δε τουτω δουλους τινὰς καὶ μετοίκους
προηγαγεν υνδροκλης ὁ δημαγωγος, ἄλλων τ αρουμάτων περικοπὰς καὶ μυστηριων παρ' ἀνον ἀπ μιμήσεις του Ἀλκιβιἁδου καὶ των φίλων κανηρο- ρουντας Ἀχερον δε οεδδωρον μεν τινα δρῶν τὰ του κηρυκος, Πολυτίωνα δε τὰ του δαδοίχου, τὰ
δε - ἱεροφάντου ὁ χλκιβιάδην, οὐ δ' ἄλλους
ἔταψους παρεῖναι καὶ μυεῖσθαι, μυστας προσαγωρευδμένους. -υτα γὰρ ἐν τῆ εισαγγελία γέγραπται
226쪽
ἀναφανδο λεγύντων, - δι 'Agκιβιὰδν στρατε o et διαπύντων και μακρὰν στρατειαν, ἐὰν δέ τις αγνωμονῶ περὶ etοετον, ευθος ἀποστησεσθαι ἀνω ρήουν καὶ παρίσταντο - καιρω προς τρο ἀπολογίαν, στε τους ἐά οὐ πάλιν ἀθυμειν καὶ O-βῶμα , μη περὶ την κρισιν ὁ δημος ἀμβλύτερος
αυτ γένηται δια ν χρεων προς ταυτα υντεχνάζουσι, των ρητύρων του ου δοκουντας ἐχθροῖς του ζακιβιώδου, μισουνet G αυτον οὐχ ηττον των ὁμολογοώντων, ἀνισταμένους ε τω δημω λέγειν ατοπον ἐστιν αὐτοκράτορι στρατηγω τηλικαύτης αποδεδειγμένα δυνὰμεως, θροισμένης στρατιας καὶ των συμμάχων, μεταξ συγκληρουντας δικαστήριον, και δωρ διαμετρουντας, ἀπολλύναι ὁ καιρόπι, χλὰ νυν με ἀγαθη τυχη πλεέτω, του δε πολέμου διαπραχθέντος, ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς δμοις ἀπολογείσθω παρών. οὐκ ἐλάνθανε μεν ου η κακοήθεια χης αναβολη τον ἀλκιβιάδην, αλλ' ελεγε παριών, ς δεινύν ἐστιν αιτιας ἀπολιπόντα καθ' ἐαυτου. καὶ διαβολὰς ἐκπέμπεσθαι μετέωρον ἐπὶ τοσαύτης in νάμεως. 'Aποθανεῖν γαρ αυτω προσηκειν μη λύσαντι τὰς κατηγορίας, λυώαντι δἐ καὶ φανέντι καθαροι,
227쪽
ALCIBIADES. 22Iτρέπεσθαι πως τοῖς πολ-όους, μη δεδοιώτι τοῖς
ρεις μεν ου πολλήτων τεσσαράκοντα καὶ ἔκατδν - ποδεούσας, ὁπλότας δε πεντακισχιλίους καὶ ἔκατδν,
ταύτας δε καὶ σφενδονητας καὶ φιλοῖς περὶ τριακοσιους καὶ χιλιους, καὶ τὴν αλλην παρασκευὴν ἀξιόλογον προσβαλὼν δ' ταλια, κα Ῥηγιον ἐλῶν,
εἰσηγησατο γνώμην, - τωπω πολεμητεον ἐστι. καὶ μώ- μεν ἀντιaποντος, - οὐδε προσει- μένον, πλευσα εις μελέαν, προσηγάγετο κατάνην, ἄλλο δ' ovδὲν πραξε, μετὰπεμπτος πωτων χθηναιων ἐπὶ τὴν κρισιν εοθύς γε μενος Πρω- τον μενσαρ, σπερ ἀρηται, προ τινες ποφίαι καὶ διαβολαὶ κατὰ et Dιβιάδου προσέπιπτονἀ Gobis καὶ μετοικων 'Eπειτα των ἐχθρων πεντος αὐτου καθαπτομένων σφοδρύτερον, καὶ τῶς περὶ τους σας βρωμασι καὶ τα μυστικὰ συμπλεκόντων, - π μιας ἐπὶ νεωτερισμεσυν- σίας πεπραγμενα, τους μεν ὁπωσου ἐπαιτιαθένται
ι ηδε κριναντες - αιτιαι τηλικαύταις. χ δε a 4ς ἐκεῖνον πη παραπεσὼν οικεῖος, η φίλος, σννηθης, χαλεπωτέροις αὐτῶ πρησατο. οὐς δι μηνώσαντας ὁ με μυκοδίδης ὀνομάσαι πωρηκεν, ἄλλοι δ' ὀνοuώζουσι ιοκλείδαν καὶ ε
228쪽
καιτοι βουβαιον οὐδέν, οὐδ' ἰσχυρὸν οἱ μηνυοντες ἐδεικνυσαν. E ' αντων ἐρωτώμενος, οπως απρύσωπα των Ἐρμοκοπδων γνωρισειε, καὶ ἀποκομνώμενος. 3τί πρω την σελήνην, ἐσφάλη του παντος, νης καο νέας -σης, τε αυτ ιδ τωρ ὁ θο- ροβον μεν παρέσχε τοῖς νουν ἔκουσι, τι δημον δ'ουδῶ τουτο μαλακώτερον ἐποίησε πρω τὰς διαβ λὰς, αλ ἰσπελ ωρμησεν α ινης, οὐκ ἐποισατο φέρων καὶ καταμλλων εις δ δεσμωτήριον, ου τις
229쪽
ALCIBIADES. 223των eadντων ἐν ταδεσμωτηριωνενέσθαι συνηθη καὶ φιλον ενδοξον μεν ουπομοιως ,εἰνω, συνεσει δε καιτύων πιττιν, νομα μαιον ουτος ἀναπειθειτὀν Ἀνδοκίδην αυτου κατηγορον και τινων αλλων γενέσθαι μη πολλων ' ὁμολογησαντι γὰρ αδειαν ἶναι κατὰ φηφισμα του δημου, τὰ δε της κρίσεως - ' δηλω πωσι, τοῖς δε δυνατοῖς φοβερωτατα βελτιον δῶ σωθηναι φευωμενον, η μετὰ τηλαυτης αιτιας ἀποθανεῖν ἀδδως καὶ et κοινη σκοπουντι συμφέρον ὁπάνειν, λιγους καὶ ωτι λους προέμενον,-λλοὐ καὶ ἀγω - ξελέσθαι της νης. αντα - του ιμαίου λέγοντος καὶ διδάσκοντος, ὁ χνδοκώδης ἐπεισθη. και γενόμενος μηνυτὴς καθ' ἐαυτο καε καθ' ἐτερων ἔσχε την ἐκ του φηφόσματος ἄδειαν - τους - ου δ' νόμασε, πάντες πλην των φυγύντων ἀπώλοντο και πίστεως νεκα προσέθηκεν αὐτόχοι τας ἰδιους ὁ Ἀνδοκίδης Ου μην ο γε δημος τον ὀργὴν πασαν ἀφηκεν ἐνταυθα, ἄλλὰ μαλλον απαλλαγει - Ἐρμοκοπιδων, σπερ σχολὰζοντι - - - προς - Ἀλκιμώδην λο ερρύη. καὶ τελος απέ-εα την χαλαμινιαν προ αυῶν, ου αὐλως αυτ γε τουτ προστάξας μὴ βιάζεσθαι, μηδ' απτεσθαι του σώματος, αλλὰ - μετρίω λουγωκεχρησθαι, κελεύοντας ἀκολουθεῖν ἐπι την κρισιν, καὶ πείθειν ἀν δημον 'E βουντο γὰρ ταραχὰς του στρατεύματος ἐν πολεμι γῆ καὶ στάσιν, o Φαδι- αν ἐξειρ
γάσατο μοληθεὶς Ἀλκιβώδης καὶ γὰρ θλ
μουν ἀπιδντος αυτου, και πολλὴν τριβὴν προσεδ
230쪽
κων καὶ μηκος ἀργὸν ἐν τεμῶ τὸν πήλφον ξειν, κα περ μιωπος α ρημένον των πράξεων χ γὰρ A- ος ἐν πολεμικος και ἀνδρώδης, ξιωμαδ' οὐ προσῆν, οὐδ' oγκος αυτω διὰ πενίαν. XXlI. υθῖς μεν Ουν αποπλέων ὁ Λακιβιάδης, ἀφειλετο Μεσσήνην ψηναιους. σαν γαρ οἱ μέλλοντες ἐνδιδύναι τὴν ἡλιν, ους ἐκεῖνοςεἰδὼς σαφέστατα, τοῖς των Συρακουσίων φιλοις ἐμήνυσε,καὶ διέφθειρε την πραξιν. - δε Θουριοι γε μενος, καινα--βὰς της τριηρους, κρυφεν ἐαυῶν, και διέφυγε τοῖς ζητουντας - νδντος δέ τινος καὶ εἰπόντος ' οὐ πιστεύεις, υλκιβώδη, ct πατρίδι - μεν ἄλλ', ἔφη, πάντα περνει της φυρος της ἐμης, ουει τημητριδι, μηπως ἀγνοήσασα την μέλαιναν αντὶ της λευ- πης ἐπενέγκη φηφον υστερον δ' ἀκούσας, τι θ νατον αὐτοῖ κατέγνωκεν odλις ' vi ἐγώ, tari δείξω αυτοῖς, τι ζω 'ν μεν ουν ισαγγελιαν ου- τως πουσαν ἀναγρώφουσι - Θεσσαλδς κιμωνος A κώδης, Ἀλκιβιάδην κλεινίου Σκαμβωνιδην εἰ πεμλεν ἀδικεῖν περὶ τω θεώ, την ημητρα καὶ την κω ρην, ἀπομιμο ενον τὰ μυστήρια, καὶ δεικνύοντατῶς
οῖανπερ ἱεροφάντης πω δεικνύει τὰ ἱερὰ καὶ ὀνομάζοντα αυτδν μεν ἱεροφάντην, πολυτίωνα δἐ δα- δουχον, κήρυκα δἐ Οεδδωρον Φηγαιέα τοῖς δ αλλους λαψους ἡστας προσαγορεύοντα κάὶ ἐπόπτας, παμ- νύμφα καὶ τὰ καθεστηκdτα -- υμολπιδων- κηρυκων καὶ των ἱερέων των Ἐλευσῖνος. r