Vitae parallelae: Ad optimorum librorum fidem accurate editae

발행: 1829년

분량: 313페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

FABIVS MAXIMVS. 185

αὐτου--ανιας Ταραντῖνος εχων ἀδελφὴν εις πάραντα, πιστῶς πάνυ καὶ φιλο-δργως διακειμένην προς- ν. φα δε ταύτης ἀνὴρ Βρέττιος των τεταγμένων ὐχνώβου την πύλιν φρουρεῖν ἐφ γεμονιας.-ῖτο πράξεω ελπὸδω - αραντίνω παρέσχε, καὶ το Φαμου συνειδύτος εις την πdλιν ἀφειθη, λόγω δ' ἀποδεδράκει προς τ' ἀδελφὴν Αἱ μεν ουν προ-- των μερων ησαν, καὶ καθ' ἐαυτιν ὁ Βρεττιος ἀνεπαύετο, λανθάνειν - ἀδελφον οἰόμενος ἐκείνης. Emnae λέγει προ αυτὴν ὁ νεανιας καὶ μην ἐκεῖ λύγος ἐφοίτα παῖς ἀνθί σε - δυνατων καὶ με - λων συνεῖναι. - ουUς ἐστιν; εἰ πλευδουκιμος τις ες φασιν, ἀρετη καὶ λαμπρος ελ ιστα φροντίζει γένους ὁ πάντα συμμιγνὐ πύλεμος αἰσχρονει με ἀνάγκης ουειν, αλλ' εὐτυχία τις, ἐν καιρῆτο δικαιον ἀσθενες εχοντι, πραοτάτω χρέισασθαι τψ βιαζομένω Ἐκ τουτον μεταπέμπεται με ἡ γονὴ τδν Βρεττιον, καὶ γνωριζει - ἀδελφδν αυτω ταχοδε συμπράττων την επ-μων εκεῖνος, καὶ μαλλον, η πρύτερον, . -νουν καὶ χειροήθη et βαρ ρω δο- κων παρέχειν τὴν ἀδελφὴ σχε πιστῶς, Πτε μηχαλεπῶς ερωντος ἀνθρώπου μισθοφόρου μεταστησαι διάνοιαν ἐπ' ἐλπίσι δωρεῶν μεγάλων, α ἐπηπῶρολετο παρέξειν αυτω o Φάβιον. αυτα μεν ουν οἱ πλεῖστοι γράφουσι περὶ τούτων ἔνιοι δε την--θρωπον υ ης ὁ Βρέττιος μετήχθη, φασιν νTαραντι-, αλλὰ Βρεττιαν το γενος ουσαν, - M

192쪽

186 - PLUTARCHI, γνωριμν δντα τον των Βρεττίων αρροντα, - τε α βίω φρώσαι, - συνελθουσαν εἰς ad υς - τοτεῖχος, ἐκπέλαι καὶ κατερ σα-- - ανθρωπον. XXII. Πραττομένων δε τοὐτων, ὁ Φάβιος -- ρισπώσαι - Ἀννιβαν τεροκων, ἐπε aias τῶς ἐν Ῥηγιω στρατιῶται την Βρεττιαν καταδραμεῖν, καὶ καυλωνιαν ἐξελεῖν κατὰ κρώτος στρατοπεδεύσαντας ὀκτακισχιλιοτ οντας, αυτομύλους δῶ τους πολλοῖς, καὶ των ἐκ Σικελιας πο Μαρκέλλου κεκομισμένων ἀτμων του πρηστοτά-ως, καὶ με ἐλακιστης τηπύλει λύπης καὶ βλάβης ἀπολλυμεν-o manca

Vὰρ τούτους προέμενος - Ἀννιβα καὶ δελεώσας, ἀπάξειν αυτον ἀπο - ἀραντος - καὶ συνέβαι-- νεν. υθῖς γαλεκεῖ διώκων ὁ Ἀννίβας ἐρρυη με- της δυνάμεως. φερα δ' ατ τοὐς αραντίνους του Φαμου περιστρατοπεδεύσανεος, ὁ προδιειλεγμένος - Βρεττίω μετὰ της αδελφης νεανίσκος ηπε νύκτωρ προ αυτον, εἰ δῶ ἀκριβως καὶ καθεωρακως τον τύπον εφ υ παραφυλάττων ὁ Βρέπτως μελλεν ἐνδώσειν καὶ παρησειν τῶ προσβαλλουσιν. υμὴν πλως γε της προδοσιας 4sρτησεν έ. Oώβιος την πραξιν ' viae αυτος μεν ἐκ- παροψών --ει- ρον η δ' ἄλλη στρατιὰ προσέβαλλε τοῖς τε χεσιν ἔκ τε γης καὶ θαλάττης, ---ωυσω πολλὴν κραυρον καὶ θόρυβον αερ-- των πλει-- Ἀμραντινων ἐκεῖ βοηθούντων καὶ συμφερομώων ac πει μαχουσιν, σημην - Φαβω τον καιρον Βρεττιος καὶ in λιμώκων ἀναβὰς ἐκράτησε της

193쪽

FABIVS MAXIMVS. 187

-λεως. 'E--θα μέν- ακει φιλτιμας πτων γενέσθαι ' τους γὰρ ρε--ος προ-υς ἀποσφάντειν ἐκέλευσεν ως μὴ προδοσι πην πήλιν πων φανερος γένοιτο - ταώτης τε διημαρτε τη δ ρος, καὶ διαβολην ἀπι-τως προσελαβε καὶ μου - τος ωπεθανον δε nouo καὶ τω T ἄντινων ' ἔδε πραθέντες ἐγενοντο προσμιγοι, καὶ την πέλιν στρατιὰ δαῆρπασεν ἀνηνεμη δ' εις et δη σιον τρισχιλια ἁλαντα Πάντων δι-- αλλων ἀγρομνων καὶ φερομένων, λέγεται τον γραμμαπέα πυθμσθαι του - - περὶ των θεων τι κελευμ, τὰς γραφας οντω προσπορεύσαντα καὶ τους ανδριάντας τον ac βιον ειπεῖν ' Ἀπολὲλωμεν του θεοῖς ταραντινοις κεχολωμένο*ς Ου μην ἄλλὰ - κω

σσον τονωρακώους μετακομισας ἐκ μαντος, εστησεν ἐν καπιτωλιο καὶ πλησίον πιππον εἰκέναχαλκην --od πολἡ Μαρκελλου φανεὶς ἀτώ τερος περὶ ταυτα, μαλλον δ' ολως κεῖνον ανδρο πραδ τι καὶ φιλανθρωπία θαυμαστ- ώπω.ιως, ως ἐν τοῖς περὶ ἐκεινου γεγραπται.

κοντα μόνοις ἀπολειφθηναι σταδιοις, καὶ φανερως Mεν ειπεῖν ' ν αρα καὶ Ῥωμαιοις υππιβως τις ετερος ἀπεμλομεν γαρ την αρανἀνων πουλιν, σπερ ἐλάβομεν Ἀδια ει το πρωτον αὐτεπαγαπηναι προς τους φίλους ειπεῖν - πάλαι μεν , α χαλεπον, etola νυν δ αδύνατον, κρατῶν ἀπο των πανύν

194쪽

βε- λαμπρουτερον του προτέρου Φάβιος, σπερ ἀθλητης ἀγαθος ἐπαγωνι μενος τῆ Ἀννιβα, καιῆαδίως ἀπολούμενος αυτου τὰς πράξεις, σπερ νι- ματα καὶ λαβὰς ουκέτι τον αυτον ἐχουσα τόνον. 'Nμεν γαρ ἀνεῖτο της δυνὰμεως αυτ δια τρυφην καὶ πλουτον, χ' ωσπερ ἐξημβλυντο και κατατέτριπτο

τοῖς ἀλωφητοις ἀνωσιν. - δε Μάρκος Αιμος, υτον ἀραντα φρουροουντος ὁ Ἀννίβας ἀπέστησεπιδμως δὲ την,κραν κατέχων, ου ἐξεκρούσθη, καὶ διε λαξεν χρι του πάλιν υπο Ῥωμαίοις γενέσθαι τους αραντινους Toυ-ν νω Φάβιος τιμώμενος, και ποτε προς την συγκλητον, υπὸ φθύνου - φιλοτιμιας ἐξενεχθεὶς εἶπεν, ω ον Φάβιος, ἀλx αυ-

λώσας ουν ὁ Φάβιος 'AMθη λέγεις, εἶπεν ' εἰ μὴ ρορ συ την πόλιν ἀπέβαλες, Ουκ αν θω παρέλαβον. XXIV. PM Ῥωμαῖοι τὰ τ αλλα τω Φαβίω προσεφέρsντο λαμπρος, και τον υἱὸν auroru Φάβιονανέδειξαν πατον παραλαβουντος ὁ την ἀνην, -

πειρώμενος του παιδὸς ἀναβὰς ἐφ ππον, προ εο δια των ἐντυπαν των και περμοτώτων. O δὲ νεανιας, κατιδῶν πύρρωθεν, ου κνισχετο, πέμψας δ' υπηρέτην, ἐκέλευσε παεα να τον πατέρα, καὶ διωυτου προσελθεῖν, ει δὴ ,τι ταμνε της ἀρκης δε μενος καὶ τους μεν ἄλλους νιασε το ἐπιταχμα, παὶ σιωπῆ προ τον Φάβιον - νάξια πώποντα nς

195쪽

τάχος, ασσον η βάδην προς τον Io ἐπεσθεὶς

καὶ περιβαλων καὶ ἀσπασάμενος' υ , εἶπεν, παῖ, φρονέῖς παι πρἀττεις, απιθύμενος, τίνων ρογεις, καὶ πηλικης μέγεθος ἀνείληφας ἀσης. . ωτω καὶ ημεῖς και οἱ πωγονοι Hi Ῥωμην ηὐξήσαμεν ιν

δευτέρω καὶ γονεῖς καὶ παῖδας υεντων της πατρίδος καλων τι θεμενοι. θεται δ' - ἀληθως του μου - πωπαππω ἐν dis καὶ δυνάμει μεγίστη Ῥωμαίων γε μενον, πεντάκις μεν πατευσαι κάὶ θρι- ους ἐκ πολεμων μεγίστων ἐπιφανεστάτους κα - ταγαγεῖν, πατευοντι δ' υἱου πρεσβευτην συνελθεῖν ἐπὶ τον πουλεμον, ἐν δ θριάμβω, τον μεν εἰ--λαύνειν ἐπὶ τεθριππω, τον δ' ππον εχοντα μετὰ των ἄλλων ἐπακολουθεῖν, ἀγαλλύμενον, τι os μεν in κύριος των ὁ πολιτων μέγιστος καὶ -

- προσαγορευουμενος, στερον αυτον του δμου

καὶ το αρχοντος τιθησιν. Ἀλλὰ γαρ ἐκεῖνος οὐκα- τούτων μdνον θαυμαστος ην. ολει Φαμbo τον υἱον ἀποθανεῖν συνέβη, καὶ την μεν συμφορὰν,ἄς ἀνήρ τε φρύνιμος καὶ πατὴρ χρηστος, νεγκε μετριώτατα το δ' ἐγκώμιον, ο ταῖς ἐκκομιδατ των

ἐπιφανων οἱ προσήκοντες ἐπιτελουσιν, αυτ4ς ἀπεκωπαστὰς ἐν ἀγορῆ, καὶ γρουφας τον λθον, ἐξέδωκεν. V. Ἐπεὶ δε κηπιων κορνηλως, εἰς πη- ριαν πεμφθεις, καμηδονιον ρὸν ἐξηλασε μὰ ις πολλαῖς κρατησας, θνη ὁ πάμπολλα καὶ πdλεις αεγάλας καὶ προματα λαμπρὰ Ῥωμαιοις κτη μω

196쪽

λιας ἐκβαλουντος, αντις ἀργις φανῆ καὶ μαλαῆς, ιν sσοί- ων διειπεπολεμηκώς. χοικε δ' ὁ μησαι ἐν α πης ὁ Φάβιος πρις δ ἀντιλέγεινοπι πολλης ἄσφαλειας α προ-ως, μεγαν οντα δεδιως τὀν κινδυνον ' ἐντεῖναι δέ πως μαλλον ἐαυῶν καὶ πορήωτέρω προ- ναι, φιλοτιμι τινὶ καὶ φιλονεικι κωλυων τρυ Σκηπι-νος την - σιν ' sys καὶ μἀσσον ἔπειθε, τω συνυπατευοντα ροακη πιωνι, μη παρεινα την στρατηγίαν, μηδ' υπεικειν,ἀλ αυτδν, ει δαειεν, ἐπὶ καπηδονιους περο-- σθαι καὶ χρήματα δοθηναι πρ4 τον πώλεμον οὐκ

197쪽

FABIVS MAXIMVS. 191

εἴασε πρηματα μιν ο ὁ Σκηπιων ἔαυτω ποριζειν ἀναγκαζύμενος, γειρε παρὰ των ἐν Ἀρρηνια πολεων, ἰδια πρις αυτὀν ωκείως διακειμένων καὶ χαριζομένων. κρώσσο ει ταχεν ἡ φύσις, ου οντα φιλόνεικον, ἀλλὰ πραον, οἴκοι κατεῖχε, τα δἐ καὶ νωος θεῖος, ἱερωσύνην χοντα την μεγιστην. XXVI. υθις Ουν καθ' ἐτέραν ὁδιν απαντων ὁ Φάβιος τω κηπιωνι, κατεκώλυσε του ἄρμημήνους

αὐτω συστρατευεσθαι των νέων, καὶ κατεῖχεν εν τε

ταῖς βουλαῖς καὶ ταῖς ἐκκλησίαις βοῶν, - ου αυτ4ς 'Ἀννίβαν ἀποδιδράσκοιμδνος ὁ Σκηπιων, ἀλλα καὶ τηνυndioins ἐκπλέοι λαβών δύναμιν ἐκ της Ἱταλ-δεδημαγωγων ἐλπισι τους νέους, καὶ ἀναπειθων ἀπολιπεῖν γονέας καὶ γυναῖκας κά -λιν ης ἐν θώραις ἐπικρατων καὶ αητχητος ὁ πολεμιος κάθηται καὶ μέντοι τυυνα λέγων, ωδ σε δυς Ῥωμαιους, καὶ μύνοις αυτῶν ἐψηφίσαντο χρησθαι τοῖς ἐν Σικελιαστρατεύμασι, καὶ τῶν ἐν Ιβηρια γε νύτων με αὐτου τριακοσιον πειν, ἐς Φρητο πιστοῖς. -υταμεν ουν ἐδύκει πολιτεύεσθαι πρός τ' ἐαυ-υ φύσιν

ὁ Φάβιος Ἐπεὶ δῶ Σκηπίωνος εἰς Αιβύην διαμντος, υθυς εργα θαυμαστὰ καὶ πρώοις περηφανοι τδμέγεθος καὶ vi κάλλος ει Ῥώμην ἀπηγγέλλοντο, καὶ μαρτυρουντα ταῖς φήμαις εἴπετο λάφυρά πολλά, και βασιλεῖς ὁ ομάδων αιχμάλωτος, καὶ διο στρατοπέδων ὁ ενα καιριν ἐμπρησεις, καὶ φθορὰ πολ- λων με ἀνθρώπων, πολλων δ' ο - ναὶ λπων, ἐναυτοῖς συροατακεκαυμένων, καὶ πρεσφωι πρις --

198쪽

νιβαν ἐπέμποντο παρὰ καρ δονέων καλούντων, μεδεομένων ἐάσαντα τὰς ατελεῖς ἐκείνας ἐλπίδας οἶκαδε βοηθεῖν ἐν δε Ῥώμη, πάντων υόντων τιν κη- ωνα διὰ στύματος ἐπὶ τοι κατορθώμασιν, ὁ ἁβιος ηξόου πέμπεσθαι κηπιων διάδοκον, αλλην μεν ουπε ων πρόφασιν, ειπών δε ὁ μνημονευωενον, ς ἐπισφαλές ἐστι πιστεύειν ανδρος ἐνδ τυχ τηλικαυτα προυγματα χαλεπιν γὰρ εὶ εὐτυχέῖν δ αυGν ουτω προσέκρουσεν δη πολλοῖς, Α δὐσκολος ἀνὴρ και βάσκανος, η πάμπαν πο ν ρως τολμος γεγωνώς και δύσελπις, περαιτέρω τε του μετριου κατατεθαμβημενος ὁ Ἀννιβαν. υδ γὰρ ἐκπλεύσαντος

αυτου μετὰ των δυνάμεων ἐξ 'Ιταλιὰς ε σε ὁ χαῖρον κα τεθαρρηκδ των πολιτων ἀθδρυβον και β βαιον αλλὰ τύτε δη μάλιστα τὰ πράγματα τῆ πόλεε θεουση τον σχατον κινδυνον, ἐπισφαλως χειν

αὐτῶ Ἀννιβαν ἐμπεσῶσθαι, και στρατον παν- σειν Σκηπίωνι ποLλῶν ετι θερμδ αυτοκρατύρωνάψατι καὶ δικτατώρων καὶ πάτων ' στε την μὲιν αυθις πωτων λύγων τούτων ἀναταρήττεσθαι, και του πολέμου μεθεστῶτος κ ψὐην, πυπρωτης Ῥώμης οἴεσθαι γεγονέναι τιν ωον. XXVII. Ἀλλὰ Σκηπίων μεν οὐ μετὰ πολῶν χρόνον αυτdν τε μησας μὰχη κατὰ κράτος Ἀννίβαν, κά καταβαλῶν et φρύνημα καὶ καμπατήσας της πηδύνος ὐποπεσουρος, ἀπέδωκε μειζον χαρὰν

199쪽

Φάβιος δε Μάξιμος ου διήρκεσε - - ὁ τι του πολέμου τέλος, οὐδ' ηκουσεν ωννιβα ηττημένον, ουδλτην μεγάλην καὶ βέβαιον ευτυχίαν της πατρίδος ἐπεῖδεν αλλα περὶ ον χρόνον Ἀννίβας ἀπηρεν ἐξ λαλίας, νύσω καμών ἐτελεύτησεν Ἐπαμινώνδανυεν υν Θηβαῖοι δημοσία δια πενων, ην ἀπέλιπεν ὁ ἀνὴρ, θαφα ουδἐν γὰρ οἴκοι τελευτήσαντος εὐρεθηναι, πλην ὀβελίσκον σιδηρουν, λέγουσι Φάβιον M' μἀοι δημοσία ἐν Ουκ κήδευσαπι ἰδία

δ' κάστου το σμικρότατον αὐτω των νομισμώτων ἐπενεγκόντος, ο - δι ενδειαν προσαρκουντος, ωir ως πατερα του δήμου θάπτοντος, σχε τιμὴν

200쪽

II μεν ουν μοι των ανδρων τοιαυτην χουσι τλὶνιστορίαν. Ἐπεὶ δε καὶ πολιτικης καὶ πολεμικης ρε- της πολῖ - καλὰ παραδείγματα καταλελοιπασιν προύτεροι, φέρε, των πολεμικων ἐκεῖνο πρωτον λάβωμεν, μι Περικλης με αριστα πράττοντι τῆ δήμωκαὶ μεγιστω καθ' αὐτον οντικάὶ μάλιστα πρωδώναμιν ἀκμὰζοντι χρώμενος, πο κοινης ἁ δύξειεν τε χόας καὶ ἐώμης πραγμουτων σφαλὴς διαγενεσθαι καὶ ἄπταιστος αἱ δε Φαβίου πρήξεις, ἐν αἰσχίστοις καὶ δυσποτμοτάτοις καιροῖς ἀναδεξαμένου την πόλιν,ο- - ἀγαθοῖς ἄσφαλη διετήρησαν, αλλ' ἐκ κακῶνώς βελτιω μετέστησαν. καὶ Περικλεῖ μεν αἱ κω- νος εὐπρασαι, καὶ τὰ Μυρωνίδου καὶ ταυε-ρ του τρύπαια, καὶ πολλὰ καὶ μεγάλα Hμέδης --ρθων, ἐνεορτάσαι μαλλον καὶ ἐμπανηγυρίσαι στρατηγοντι την πdλιν ἡ κτήσασθαι πολεμω καὶ φυλ ξαι παρεδωκαν Φάβιος δ' ὁρων πολλὰς μεν πῶς κανηττώς, πολλοῖς δε θανάτους καὶ σφαγὰς αυτοκρα- τιρων καὶ στρατηγῶν, λιμνα δἐ καὶ πεδία καὶ δρυ- μοις νεκρων στρατοπήδων ni θοντας, ἄψατι δἐ καὶ

SEARCH

MENU NAVIGATION