Vitae parallelae: Ad optimorum librorum fidem accurate editae

231쪽

μην δ' αὐτου καταγνύντες, καὶ τα χρηματα δημεὐσῶντες, τι καταρασθαι προσεφηφισαντο πάντας ἱερεῖς καὶ ἱερείας, ων μύνην φασὶ Θεανώ την Μένω χνος θυραυληθεν ἀντειπεῖν προς τι ηφισμα, s

σκουσαν, υχῶν, ου καταρῶν ἱέρειαν γεγονεναι

καὶ κατεγνωσμένων, ετ χανε μἐνέν γε διατριβων,. - τε πρῶτον ἐκ Θουρίων ἀποδρὰς εἰς Πελοπδννησον δμκομισθη Φοβούμενος di τους εχθροῖς, καὶ παντάπασι της πατριδος ἀπεγνωκώς, προφεν εις ἀρτην, αξιῶν δειαν αὐτω γενέσθαι, καὶ πίστιν ἐπὶ μειζοσι χρειαι καὶἀφελείαις, ων προυτερο αυ- τοὐς αμυνύμενος βλαφε Θύντων δε τῶν Σπαρτι τῶν κά δεξώμενων, παραγενύμενος προθωως, νμεν εὐθὸς ἐξειργάσατο, μέλλοντας καὶ αναβαλλομενους βοηθεῖν Συρακουσιοι πειρας καὶ παροξύνας πέμψαι Γύλιππον ἄρχοντα, καὶ θραῖσαι την ἐκειεῶν Ἀθηναιων δύναμιν ευρον M, κινεῖν si αὐ- θεν λεμον επὶ τους χθηναίους' et ει τριτον καὶ μεγιστον, ἐπιτειχισαι κέλειαν, ου μαλλον ουδἐν διειργάσατο καὶ οἰκοφθύρησε την πόλιν. υδοκι- δἐ δημοσια, καὶ θαυμαζόμενος οὐχ ηττον ιδία, τους πολλοῖς κατεδημαγώγει καὶ κατεγοητεωετη διαιτη λακωνιζων ' σθ' ὁρῶντας εν ρφ κουριῶντα, καὶ προλουτουντα, καὶ μώζη συνύντα, καὶ ζωμῶμελανι χρώμενον, ἀπιστῶν καὶ διαπορεῖν, εἴ ποτε uάγειρον ἐπὶ τηλοικίας ουτος ἀνὴρ επεν, η προσμ

PLVT. . II. P

232쪽

226 PLUTARCHIδος. - γαρ - φασι, μια δει τηλαυτη - πολ- χων ἐν αὐ- καὶ μηχανὴ θήρας ἀνθ ρώπων, συνεξομοιουσθαι καὶ συνομοπάθεῖν τοῖς ἐπιτηδευμασι καὶ ταῖς διαιταις, ὀξυτέρας τρεπομένω τροπὰς τοῖχαμαιλέοντος Πλην ἐκεῖνος μεν ως λέγεται, πρ4ς εν ἐξαδυνατεῖχρωμα τ4 λευκον φομοιουν ἐαυτύν Iam κιβιάδη δε διαχρηστων ἰδντι καὶ πονηρον μοιως, ουδενην ἀμίμητον, οὐδ' ἀνεπιτηδευτον viae εν ἀντη γυμναστικος ευτελὴς σκυθρωπός' ἐνγωνιαχλιδωνις, πιτερπὴς ράμμος ' ἐν Θράκη μεθυστικός μνωτταλία ιππαστικύς' ισαφερνη δε τω σατράπη συνών, υπερέβαλεν ογκω καὶ πολυτελε- ην Περσικὴν μεγαλοπρέπειαν οὐχ αυτον ἐξιστὰς ουτω ραδέως εις τερον αἰτερου τρδπον, ουδ πασαν δεχύμενος τε θει μεταβολὴν, αλλ', οτε τῆ-ὐσει χρώμενος εμελλε λυπεῖν τους ἐντυγχάνοντας, εἰς πειν ἀεὶ vi πρόσφορον ἐκείνοις σχημα καὶ πλάσμα κατεδὐετ καὶ κατ φευγεν Ἐν Ου τὴ Λακεδαιμον πως - ἔξωθεν

233쪽

ψω κατευε τὴν ανθρωπον. χ δ' ἐντρυφων λεγεν, Ου ἔβρει τουτο πράττειν, uti κρατούμενος υ ηδ νης, u πως Λακεδαιμονίων βασιλεισωσιν οἱ εξαυτου γεγο τες. υτ πραττδμενα ταυτα πολλοὶ κατηγόρουν προς τιμ ιν. πιστεωσε δε τεχρύνω μὰλιστα, τι, σεισμου γενομένον, φοβηθεὶς αιδραμε του θαλῶμου παρὰ της γυναικύν' εἶτα δέκα μηνων οὐκετι συνηλθεν αυτή, μεθ' ους γενόμενον υνυμ ωτυχίδην ἀπέφησεν ἐξ αὐτου μη γεγονέναι καὶ διατοντο της βασιλεια ἐξηπεσεν στερον ὁ Λεωτυχιδης. XXIV. Μετὰ δε την ἐν Σικελία των 'Ἀθηναίων--πων ἐπρέσβευσαν εις Σπάρτην αμα πιοι, και-σβιοι, και κυζικηνοὶ περὶ ποστάσεως μα- τύντων δῶ Βοιωτων ἐν εσμοις, Φαρνα ζου δε ζικηνοῖς Λακιμώδη πεισθέντες, εἱλοντο ἰοις δ πάντων βοηθεῖν Ἐκπλεύσας δε καὶ αυτ4ς πεστησεν ολόγου δεῖν πασαν μνων, καὶ πολλὰ συι- ῶν τοις των Λακεδαιμονιων στρατηγοῖς, βλαπτε τους Ἀθηναίους ' δ' Aγις εμρδς ἐν οπηνεναυ- δια την γυναῖκα, κακως πεπονθώς ηεθετο δῶκαι pido. α γὰρ πλεῖστα γένεσθαι καὶ προ rωρεῖν δι Ἀλκιβιὰ ν λύγος ν. ων δ' ἄλλων Σπαρτιατων οἱ δυνατώτατοι καὶ φιλοτιμουτατοι δητδν Αλκιβιάδην ἐβαρίνοντο διὰ θύνον Ἀσχυσανουν καὶ διεπρὰξαντο τους οἴκοθεν αποντας ἐπεοιεῖλαι πως 'μνων, πως ἀποκτεινωσιν αὐτδν χ δ' ηστρο προγνοὸς καο φοβηθεὶς, των μιν πράξεων πα-σων ἐκοινώνεε τοῖς Λακεδαιμονιοις, ὁ δ' εις χεῖρας

234쪽

228 PLUTARCHIVναι παντ-ασιν εφευγε. ισαφέρνη δι τοῦ σωλέως σατράπη, οὐ ἔαυτι νώ ἀσφαλειας ευθος. παρ αὐτω πρῶτος καὶ μέγιστος Nise γὰρ πολίτροπον καὶ περιπῶν αυτου της δεινύτητος, οὐκων πλους, υλλὰ κακοήθης και φιλοπδνηρος, ἐθα μαζεν ὁ βάρβαρος ταις δε καθ' ἡμερα ἐν του -- σχολάζειν καὶ συνδιαιτασθαι χάρισιν ουδιν ν τεροκτον θος ουδἐ φύσις ἀνώλωτος. Ἀλλὰ καὶ δεδιμι xta φθονουσιν μως ὁ συγγενεσθαι καὶ προσιδεῖνικεῖνον ἡδονήν τινα καὶ φιλοφροσύνην παρεικα αλλ' ουν ωμις ων καὶ μωίλλην ἐν τοι μάλιστα Περσων ὁτισαφέρνης, οὐτως ἐνεδιδου τοι Ἀλκιβιάδη κολακευ

μενος, σν υπερβάλλειν αυτον ἀντικολακεύων ἐκεῖνος χν γαρ ἐκέκτητο παραδείσων τι κάλλιστον, καὶἰδάτων καὶ λειμώνων γιεινων ενεκεν, καὶ διαπριβὰς ποντα καὶ καταφωρος ήσκημένας βασιλικως καὶ περιττῶς, Ἀλκιβιάδην καλεῖν εθετο καὶ πάντες Ουτω καλουντες καὶ προσαγορεύοντες διετέλουν. XXV. 'Aπογνούς Ουν ὁ Ἀλκιβιάδης τὰ των πασἔιαzῶν - πιστα, καὶ ο ὐμενος ὁ Ἀρον, ἐκ

κου καὶ διέβαλλε προς ιν ισαφέρνην, οὐκ ἐῶν μνθεῖν αυτοῖς προθύμως, ουδἐ καταλύειν τοὐς 'Aθνναίους, αλλὰ γλισχρως χορηγουντα θλίβειν και ἀποκναίειν ἀτρεμα, καὶ ποιειν αμφοτερους βασιλεῖ χεμροήθεις, καὶ κατα-νους ὁ ἀλλήλων ' O δ' ἐπει θετο ραδιως, καὶ δηλος ην παπων καὶ θαυμώζων - ἀποβλέπεσθαι τιν Ἀλκιμώδην κατέρωθεν πωτων Ἐλλήνων, τους δ' Ἀθηναιους καὶ μεταμώ

235쪽

AI CIBIADES. 22s1εσθαι His γνωσθεῖσι περὶ αυτου, κακως πάσχοντας, μεσθα δἐ κἀκεῖνον δη και φοβεῖσθαι, μὴ παντάπασι της πόλεως ἀναιρεθεισης, πο Λακεδαμ μονιοις γενηται μισουμενος 'E M 4 Σάμω τότε πάντα τα πράγματα τοῖς Ἀθηναίοις πεδιν υπηρχε' κἀκεῖθεν ὁρμώμενοι τῆ ναυτικη δυνώμει, - ἐν

ἀνα-- των ἀφεστώσων, τα δ' ἐφύλαττον, ἀμω γέπως ετ τοις πολεμίοις κατὰ θάλατταν δντες αξι μαχοι, πισαφερνην δε φοβουμενοι, και τὰς λεγομε-

νας σον.ούπω παρεῖναι Φοινισσας τριηρεις πεντηροκοντα καὶ ἔκατδν ουσας, - ἀφικομένων ὐυδεμια --τηρίας ἐλπις ὐπελείπετο τῆ πόλει. παυτα δ' εἰδὼς λκιμώδης, πεμπε κρύφα προς τους εὐαμω δυνατους των Ἀθηναιων, ἐλπίδας ἐνδιδοῖς παρεΘιν. - ψαφερνην φιλον, ου τοι πολλοις χαριούμενος, Ουδ πιο bων ἐκεινοις, ἀλλα τοι ἀρίστοις, εἰ τολμήσειαν ἄνδρες ἀγαθοὶ γενύμενοι, και παύσαντες, Lζοντα τον δημον αυτοὶ δι αυτων σώζειν τα πρά-

ματα καὶ την πύλιν. οἱ ἐν ουν ἄλλοι φύμαπροσευον τῆ Ἀλκιμώδη ' των ὁ στρατηγῶν εἷς, ἡγιρος ὁ Θειραδιωτης, ποπτεύσας, περ ην, τον 'πικιβιάδην Ουδέν τι ἄλλον λιγανιας, η δημοκρατιας δεύμενον, ζητουντα δὲ πάντως κατελθεῖν, ἐκ διαβολης του δήμου προθεραπεύειν και ὁποδύεσθω τοὐς δυνατοῖς ἀνθωτατο κρατούμενος ει τὴ γνῶμη, καὶ φανερως η του Aλκιβώδου γεγονώς ωθρὸς, ἐπειλε κρώφα προς Ἀστυπον τον - πολεμων-ἡαρπον ἐγκελεούμενος φυλώσσεσθαι καὶ συλλαν-

236쪽

εἰς Σάμον επεμφε τοῖς του Φρυνι ον κατηγορήσον- τας ' ανακτοὐντων M πάντων καὶ συνισταμένων

ἐπὶ τον Φρύνιχον, ου ὁρων ἐτέραν διαφυγην ἐκ των

προδοσιαν. και γαρ καὶ ταυτα κατεῖπε του Φρυνθου

προαισθύμενος καὶ προσδεχουμενος δευτέραν κατηγο- ριαν παρὰ του -κιμώδου, φθάσας αυτος προεῖπετῶς Ἀθηναιοις, τι μελλουσιν ἐπιπλεῖν οἱ πολέμιοι, - - ηνεσε προ τά- ωυσὶν έbαι, - περιτεικασαι et στρατdπεδον Ἐπεὶ δε πρώτωντων ταυτἈθηναίων, ηκε γράμματα πάλιν παρὰ του Ἀλκμβιάδου φυλαττεσθαι κελεὐοντος ο Φρύνιχον, - προδιδόντα τοῖς πολεμοις τον ναισταθμον, πιστ'εναν, οἰδμενοι τον -κιβώδην εἰδουταπι - τηντων πολεμίων ααρασκευην και διώνοιαν, ἀποερησθαι προς την Φρυνθου διαβολην, οὐκ ἀὶ Θως. Tστωρον ἐντοι, τον Φρονι ν ένος - περιπdλων προ

237쪽

ALCIBIADES. 31μωνος ἐν ἀγορα πατάξαντος ἐπειριδίω και διαφθε ραντος, οἷ Ἀθηναῖοι, δίκης γενομένης, του με Φρυνίχου προδοσιαν κατεφηφισαντο τεθνηκδτος, τον δ' ' μώνα καὶ τοὐςμετ αυτου συστάντας ἐστεφάνωσαν.

ωιβιάδου φιλοι, πέμπουσι πεισανδρον εις αστυ κινήσοντα την πολιτιιαν, καὶ παραθαρρυνουντα τους δμωατοὐς των πραγμώτων ἀντιλαμβάνεσθαι καὶ καταλύειν - δημον, ς ἐπὶ τουτοις του -κιβιάδουπι--φέρνη ν αὐτοῖς φιλον καὶ σύμμαχον παρέξοντος. Avm γαρ ν πριφασις, καὶ τουτο πρωχημα τοις καθιστασι την ὀλιγαρχιαν 'Eπεὶ δ' ισχυσαν αἰπαρέλαβον τα πρήγματα οἱ πεντακισχίλιοι λεγύμενοι, τετρακόσιοι δε οντες ἐλάκιστα φ Αλκιβιάδη προεῖχον - καὶ μαλακώτερον πτοντο ου πολεμου, ταμεν, ἀπιστουντες ἔτι προς την μεταβολην ξενοπαθουσι τοῖς πολλαις τα δ', οἰδμενοι μαλλον ἐνδώσειν αὐτοῖς τους Λακεδαιμονιους ἀεὶ os ὀλιγαροχιαν ἐπιτηδείως ποντας. χ μεν ουν κατὰ την πωλιν δημος ἄκων πο δέους σπων γε καὶ γαρ ἀπεσφάγησαν Οὐκ ολιγο των ἐναντι μένων φανερως τοι τετρακοσιοις. οἱ δ' ἐν Σάμω ταυτα πυνθαν μενοι καὶ ἀγανακτουντες ρμηντο πλεῖν ευθὼς ἐπιπον Πειραια καὶ μετα-φάμενοι τον Ἀλκιβιάδην, πανστρατηγον ἀποδειξαντες, ἐκέλευον γεῖσθαι καὶ καταλύειν -- τυράννους 'O δ' οὐκ οἷον ἄν τις εξαιφνης τάραι - πολλων μέγας γεγονώς, παθεκαὶ πάπησε, πάντα δεῖν εὐθὐ oia νος χαριζεσθαι

238쪽

2M PLUTARCHI

aa. μηδὸν ἀντιλέγειν τοῖς ἐκ πλώνητος και - ως

- ν νεων τοσούτων καὶ στρατοπέδου καὶ δυνάμεως τηλικαὐτης ἀποδειξασιν γεμόνα και στρατη-μ αλλ' οπερ ην ποντο με λω προσηκον, ἀνθιστασθαι φερομένοις π Ἀπης, κωλύσας ἐξαμαρτεῖν Gτε γουν τὰ πράγματα τη πήλει περπανως σωσεν. E γαραραντες απέπλευσαν οἴκαδε, τοι μεν πολεμίοις -

θῖς νειν πησεν ἀμαχεὶ γωνιαν ἄπασαν, EaM ποντον, καὶ τὰς νησους, Ἀθηναιοις ἡ προς 'A - ναιους μάχεσθαι, ἀν-δλεμον εἰς την πουλιν ἐμβα-Mντας - μουνος η μάλιστα μη γενέσθαι δωκώλυσεν ὁ Ἀλκιβιάδης, ου μόνον πείθων καὶ διδάσκων πληθος, αλλὰ καὶ καθ' ενα τους μεν ἀντιβολων πων δ' ἐπιλαμβανουμενος Συνέπραetet δ αυ- καὶ Θρασυβουλος ὁ Στειριεῖς αμα παρῶν καὶ κεκραγώς ην γαρ - λέγεται, μεγαὶοφωνύτατος χθηναιων ωκε,ν τε δὴ καλ4ν του Ἀλκιβιάδου καὶ δευτερον,

οτι ποσχόμενος τὰς Φοινίσσας ναυς, α προσεδε -- ακεδαιμνιοι, βασιλέως ἐμφαντος, η μετασπνοειν πως αυτοὐς, η διαπράξεσθαι μηδ. πως κε νους κομισθηναι, δια ταχέων ἐξέπλευσε. και τὰς με ναν ἐκφανεισας περι ' σπενδον ουκ παγεν ὁ πισαφέρνης, αλλ' εφεώσατο τους -εδαιμονιους'

την δ' αἰτιαν του ἀποτρέφαι - ἀμφοτέροις ὁ Ἀμ

239쪽

A IBIADES. 233

μνη, τους τερους ἀφηρεῖτο κομιδη τι κρατος της θαλώσσης, XXVII. Ἐκ Οὐτου κατελύθησαν μὲν οἱ τετρα- αδσιοι, των -κιβιάδου φίλων προθύμως συλλαμβανομενων τῶ τὰ του δημου φρονουσι Βουλομένων

δε των ε αστει καὶ κελευόντων κατιέναι τιν Ἀλκμ

κτοις, οἴκτω καὶ Nριτι των πολλων, ἀλί μεως κατελθεῖν - πρῶτον μεν λιγαις ναυσὶν καμου περιέπλει την κνιδίων καὶ κώων θάλασσαν εκεῖ δ' ἀκοίσας Μινδαρον ὁ Σπαρτιάτην εις χυλησποντον ἀναπλῶν τω στύλω παντὶ, καὶ τολυθηναιους ἐπακολουθεῖν, πειροτο βοηθησαι τοῖς στρατηγοῖς και κατὰ τυχην εις τουτο καιρον συνηνυσε πλέων ὀκτωκαίδεκα τριήρεσιν, ν ω πάσαις μου ταις

ναυσὶ συμπεσύντες ει τι αυτο και διαναυμαχουντες περὶ 'Aβυδον αμφύτεροι, τοις με ηττώμενοι μέ ρεσι, τοι δε νικῶντες, χρι δειλης ἀγωνι, μεγάλωσυνευοντο και παρέσχε με ἐναντίαν δόξαν ἀμφοτεροις ἐπιφανεις, στε θαρρεῖν με τους πολεμίους, θορυβεῖσθαι δε του χθηναιους. ποδε σημεῖον αρας - της ναυανίδος φιλιον, ωρομησεν εὐθύς επὶ τους κραrουνeta και διώκοντας των Πελοποννησέων. ρεφώμενος δ' υτοὐς αε-Uεν εις την γην, καὶ προσκειμενος κοΠτε - ναυς, καὶ συνετιτρωσκε των ανδρῶν κνεόντων, και Φαρ

240쪽

M των μεν πολεμων τριήκοντα - ντες, ἀνασώσαντες ει - αυτων, τρdπαιον στησαν. ουτω δελαμπρα χρη- νος εὐ- ει, καὶ φιλοτιμουμενος εὐθους ἐγκαλλωπέσωσθαι v ισαφέρνη, ξένια καὶ δωροπαρ σκευωσώμενος, καὶ θεραπειαν κων φονικὴν, επορεὐπο προ αυτήν. v μην λυγεν ων προσεδωκησεν, αλλὰ πῶλαι κακως ἀκου- ὁ τισαφέρνης ποτων ἄκεδαιμονέων, καὶ φοβούμενος αἰτιαν λαβεῖν ἐκ βασιλέως, δοξεν εν παι- ῶν Ἀλκιμῶ ν ἀφλχθαι, καὶ Ουλλαβών αυτ4 εἰμεν ἐν αρδεσιν, - λυσιν ἐκεινης της διαβολῆς την ἀδικων αὐτην do μήν . XXVIII. ριάκοντα δ' ἡμερων διαγενομενων, Ἀλκιβιαμ ειπου ποθεν ευ-οήσας, καὶ ἀποδρὰς τοῖς φιλακας ει κλωγμενῆ διέφυγε κἄντιν μεντισαφέρνην προσδιέβαλεν, - π έκεένου μεδει-

μένος, αυτὸς δε πλεώσας ις δ στρατύπεδον των et νυἱων, καὶ πυθουμενος, ἐνδαρον μου καὶ Φαρνάβαζον εν κου κω γεγονεναι, τους μεν στρατι πως παρώρμησεν ολ ἀνώγκην ουσων ωυτῶς καὶ ναυμαχεῖν καὶ πεζομαχεῖν ex νὴ is τειχομα εῖν ρδς τους πολεμιονς ' χρηματα γαρ υκ εἶναι μῆ-ἀντη κρατοῖσι πληρώσας δ. τὰς ναν καὶ κατ-ας ἐς Προκόνησον, ἐκέλευσεν ἐντὁ περιβάλλειν τὰ λεπτὰ πλοῖα καὶ παραφυλάσσειν, πως μηδεμια τοις πολεμέως ἐπιπλέοντος αὐτου γένοιτο μηδαμουθεν προαίσθησις. Erum 4 καὶ πολυν ομβρον ἐξαιφνησ