Vitae parallelae: Ad optimorum librorum fidem accurate editae

241쪽

ALCIBIAPES. 235

ἐπιπε ντα, καὶ βροντὰς και ζόφον συνεργησαι και συνεπικρυφα την παε σκεπον. υ αε νον τους πολεμέους ελαθεν ἀλλὰ καὶ πῶς '- αιο- ἀπεγνωκdτας - , Μηναι κελήμας, νη-η. καὶ μετὰ μικρον--τε ζιφος ωλυθη, καὶ κατώφθησαν αἱ των Πελοποννησέων - αἰωροώμενα προ που χιμένος των κυζικηνων -- ουν ὁ Αλκιβιάδης, ειὴ διὰ το αμβο αυτον Μῶαντες ει πην γην ταφώγωσι, τους μεν στρατηγοῖς κέλευσεν suri πλέοντας πολέμεσθαι, αυτω δε τεσσαράκοντα ναυς ἔχων ἐφαίνετο, καὶ προωμαλεῖτο - πολεμέους' Ἐπῶ δ' ἐξηπάτηντο, καὶ καταφρονήσαντες - ἐπὶ τοσαύτας ἀντεαλασων, αυτοὶ μεν εὐθὐς ἐξήπτοντο καὶ συνεπλέκοντο , των δ' αλλων - μα μενως επιφερομένων, ἐκπλαγένσες ευρον. χ δ' Ἀλωιβώδης εἴκοσι ταῖς αρισταις διεκ-ευ- καὶ προσβαλώντη si κέ ἀποβας, Mnemo τοι φεύγουσιν ἐκ τωνεων καὶ πολλοῖς ἔφθειρε Μινδάρου δε καὶ Φαγνα γου προσβοηθουντων κρατήσας, τον μεν --

νάβαζος εφνε muῶν δε α νεων καὶ ὐπλων κρατήσαντες, τάς τε να- πάσας λαβον, χειρωσώμενοι δε και κυζικον, ἐπιώντ- - Φαρναβουζου καὶ των Πελοποννησιων διαφθουρέντων, ου μύνοντο χλλήσποντον εἶχον βεβαιως, ἀλλὰ καὶ της ἄρλης θαλάσσης ηξηλασαν κατὰ κράτος τους Λακεδαιμονίοις 'Euλω δε καὶ γράμματα λακωνικως φράζοντα τοῖs' ὀροις την γεγενημένην ἀτυχία Ἀγρο

242쪽

στρατευσάμενοι, καὶ τοσοωτον ἐφωνησαν, στυπα-pos ἔτι τοι ἄλλοις καταμ νυναι στρατιώταις ἔμυ τους, πολλἁκις et μενοις, ττητον οντας. καὶ γαρ v πολλω πρότερον σενεβεβήκει, πταισαντος περὶ μεσον του Θρασύλλου, - χαλκουν ἀνεστάναι τρύπαιον - των μεσέων ἐπ αισχυνντωνἈθηναίων.

Tαυτ υνῶνειδιζον οἱ με 'Aλκιβιάδου τοῖς μετὰ το Θρασuλλου, μεγαλώνοντες μυτοῖς καὶ τον στρατηγιν, ἐκεινοις δε μήτε γυμναοίων , μήτε χῶρ ς, ἐν στρατοπέδω κοινωνεῖν ἐθελοντες Ἀπει δε α νάβαζος ἱππέας τε πολλos εχων καὶ πεζοὐ μηλθεν αὐτοῖς ἐμβεβληκουσιν εἰς την πιυδπων, ὁ δ' ακιβι δης, ἐκβοηθήσας ἐπ αυτδν, ἐτρέφατο καὶ κατεδίωξεν ἄχρι σκήτους μετὰ του Θρασύλλου καὶ ἀνεμίγνυντο, καὶ κοινη, φιλοφρονουμενοι καὶ χαίροντες, ἐπανή σαν ει το στρατ εδον. η δ υστεραία στήσας τρύπαιον, λεηλάτει την Φαρνα ζον χώραν, Ουδενις ἀμύνασθαι τολμῶντος Σερεῖς μέντοι καὶ ἱερείας ελαβε μεν, ἄλλ' ἀφηκεν νευ λύτρων μυκηδονίοις δ' ἀφεστωσι καὶ δεδεγμένοις φρουρὰν καὶαρμοστρο ακεδαιμονίων ἄρμημενος πολεμεῖν, ἀκουσας, τι τὴν aεων πασαν ε της χώρας συναγα - τες ει Βιθυνοὐς ἐκτίθενται, φιλου οντας, κεν ἐπὶ τους ρους ἄγων το τράτευμα καὶ κήρυκα

243쪽

vlς, την τε λειαν ἀπέδοσαν αυτω και φιλιαν - λιγησαν.

XXX. -οτεσιζομενης ὁ της αλκηδώνος ἐκ θαλάττης εις ἁλατταν, ὁ Φαρνώβαζος κεν λύσων την πολιορκιαν ' κάὶ Ἱπποκράτης ὁ αρμοστὴς

ἐκ της πόλεως συναγαρον τὴν σὐν αυτ δύναμιν,

ἐπεχειρει τοῖς Ἀθηναίοις. πι δ' Ἀλκιμώδη ἄμαπρις αμφοτερους ἀντιώξας το στρώτευμα τον μεν Φαρνήμων αισχρῶς φευγειν ἐν-κασε, τον δ' --ποκράτη διεφθειρε, καὶ συνοὐ των περ αντονηττηθέντας es αυτος μεν ἐκπλευσας εἰς τὀν Ελλή ποντον πυρολύγει, και ηλυβριαν ἀλεν, φεμ σας ἐαυτου παρὰ τι καιρύν. οἱ γαρ ἐνδιδώτες τὴν πdλιν, συνέθεντο μεν ἀνασχήσειν πυρσδν αυτώμεσοώσης νυκτd ' ναγκάσθησαν δε τουτο ποιησαι

προ που καιρου, των συνωμοτων φοβηθέντες τινα

μιφνης μεταβαλύμενον ' θέντος ουν του πυρσοῖ μηδέπω της στρατιας ουσης ἐτοίμης, ἀναλαβών ὁσον τριάκοντα περὶ αυτον, πείγετο δρω- ὁ τὰ τε rq τους ἄλλους πεσθαι κατὰ τάκος κελεύσας Ἀνοι μει λει της πύλης αὐτω, καὶ προσγενομένων τοῖς τριάκοντα πελταστων εἴκοσι, παρεισπεσών εὐθὐςησθετο τους Σηλυβριανοῖς ἐξ ἐναντίας μετὰ τωνοπλων ἐπιφερομένους Ἀπεὶ δ' υποστάντι μν ουκεφαίνετο σωτηρία, πρὁ δ τι φυγεῖν, ηττητος σερι της ἡμερος επεινης ἐν τῶ στρατηγίαις γεγωνώς, φιλονεικότερον εἶχε, πῖν σάλπιγγι σημήνας σ--πῆν, ἐκέλευσεν νήτων πανύντων ἀνειπεῖν Σηλυ

244쪽

προς την μάχην, - των πολεμίων ενδον οντωναπάντων ' οἱ δε ταῖς ἐλπισιν δίους ἐγένοντο προς τὰς διαλύσεις 'εν χε ---τες ἀλλήλοις εδίδοσαν λύγον, πηλθεν η στρατιὰ - Ἀλκιβιάδη, καὶ τεκμ ιμμενος, περ ην ειρηνικὰ φρονεῖν τους Σηλυβριανους, ἔδεισε, μὴ την πουλιν οἷ Θρακες διαμώσωσιν. Ἀσαν δι πολλοὶ χαροι του -κιβιάδου

καὶ δι ευνοιαν στρατε μενοι προθυμως ' πέπεμ-φεν ουν τούτους παντας ἐκ τηρ πουλεως, τους sta

Σηλυβριανοος δεηθέντας ουδἐν δόκησεν, αλλὰ χρηματα λαρῶν, καὶ φρουρὰν ἐγκαταστῆσας, -

πηλθεν.

XXXI. οἱ δε πολιορκουντες τὴν παλκηδόνα στρώτηγοὶ σπονδὰς ποιῆσαντο πρους Φαρνάβαζον επὶ τω χρήματα λαβειν, καὶ παλκηδονιους - πέους πάλιν Ἀθηναιοι εἶναι, την δε Φαρνα γοχώραν μή ἀδικῶν Φαρναβαων δε πρέσβεσιν Ἀθηναιων προς βασιλέα πομπὴν με ἀσφαλείας παρασχεῖν Σὶ ουν ἐπανελθόντα ῶν λαιμώδην ὁ Φαρνουβαζος ἡουου καὶ αυτιν ὀμόσαι περὶ των ἀμολογημένων, - εφη προτερον η ἐκεῖνον αὐτοῖς μουσαι νενομένων δῶτων πκων ἐπι Βυζαντίους ἀφεστωτας με, και περιετείπιζε την πόλιν 'Aναpλάο δ - Αυκοὐ

ρου και τινων Maων συνθεμίνων ἐπὶ σωτηρια παραδώσειν τὴν πόλιν, διαμὸς λόγον - ἀνέστησιν αυ- τους πρήγματα νεώτερα συνιστώμενα περὶ τῆν' νιαν,

245쪽

ALCIBIADES. 239ημέρας πιμπλει αἷς ναουσι πάσαις, νυκτος δ' υποστμφας, αυτὸς μεν απέβη μετὰ των ὁπλιτων, καὶ προσελθών τοῖς τεθεσαν συχίαν ροπι PM νη ἐπὶ τι λιμένα πλεύσασαι, καὶ μαζουρονμι κραυγῆτε πολλη και θορώβοις καὶ μοις, αμα ἐν ἐξ

πληττον τω ἀπροσδοκητω τους Βυζαντίους, αμα δετοις ἀττικιζουσι παρεῖχον - ἀδεια τιν Ἀλκιβι δην δεχεσθαι, πάντων μνῶν λιμένα καὶ τὰς νυ βοηθουντων. v μ' ἀμαχεὶ προσεχωρησαν ' οἱ γαρ παρδντες ἐν τω Βυζαντίω Πελοποννησιοι καὶ Βοιωτοὶ καὶ Μεγαρεῖς, τους μἐν ἀπδ των νεων ἐτρέφαντο καὶ καθεῖρξαν εις τὰς ναυς πάλιν, τοὐς δ' Ἀθηναίους ενδον οντας αιυ μενοι, καὶ συν- αντες ιαυτοῖς, ἐχώρουν ὁ σε καρτερῶς M μάχης γενομ νης, ἐνίκησεν Ἀλκιβιάδης το δεξιδν κέρας εχων θηραμένης δ το εὐώνυμον, καὶ των πολεμέων τους περιγενομένους, σον τριακοσιους, ζωντας λαβε. Βυζαντιων δἐ μετὰ την μώκην οὐδεὶς ἀπέθανεν, οὐδ' εφυγεν Ἐπὶ τουτοις γαρ οἷ ανδρες παρέδοσαν την πύλιν, καὶ ταυτα συνέθεντο, μηδἐ αυτῶ τδιονυπεξελύμενοι Θι καὶ δίκην προδοσιας εν ἄκεδαίμονι φεύγων ὁ χναξιλαος, ἐφάνη - λόγω τι εργον ου αισχυνων χνη γὰρ οὐκ, Λακεδαιμόνιος, αλλὰ Βυζάντιος, Ουδ την Σπάρτην κινδυνεύουσαν, αλλὰ τι νωντιον ὁρων, της ἐν πωλεως ἀποτετειχισμένης, μηδενος δ' εισαγομένου, δνδ οντ σῖτον ἐν τη Mλει Πελοποννησίων καὶ Bo--των ἐσθιδντων, Βυζαντίων ἡ πεινῶντων συν τε

246쪽

κνοις καὶ γυναιξὶν ου προδουναι τοῖς πολεμλις, σιλὰ πολέμων καὶ κακων ἀπαλλάξαι την πΩιν, μιμουμενος τους ἄριστους Αακεδαιμονίων, si εν κωλον απλως καὶ δίκαιδν εστι ὁ της πατριδος συμφώ- ρον οἱ μεν ουν Λακεδαιμdνιοι ταυτ ἀκουσαντες, ἡδέσθησαν καὶ ἀπέλυσαν του ανδρας.

XXXII. δ' Ἀλκιβιώδης, δεῖν τε ποθων δητα οἴκοι, καὶ ετ μαλλον ὀφθηναι βουλδμενος το πολλαις νενικηκώς τους πολεμίους τοσαυτάκις, ἀνήχθη, πολλαῖς μεν σπισι καὶ λαφύροις κύκλω κεικοσμημενων των Ἀττικων τριηρον, πολλὰς δ' ἐφελκύμενος σι μαλώτους, ετ δε πλειω κομίζων ἀκρωστὀλια των διεφθαρμένων et αυτου καὶ κεκρατημένων. Ἀσαν γα ου ἐλάττους συναμφουτεραι διακοσιων υ δε -υρις- Σάμιος, 'Λλκιβιάδου φα-σκων α γονος εἶναι, προστίθησι τούτοις, αὐλεῖνιαν εἰρεσίαν τοις ελαύνουσι ρυσθονον τον πυλωνίκην, κελεύειν δε καλλιππέδην τον των τραγωδιωνυποκριτὴν στατοὐς καὶ ξυστίδας και δ αλλον

ἐναγώνιον ἀμπεχομένους κόσμον, ἱστίω δ' ἄλουργωτην ναυαρχίδα προσφέρεσθὰ τοῖς λιμέσιν, σπερε μέθης επικωμώζοντος, οἴr Θεύπομπος, Ουε μορος, υτ αενοφων ἐπαφεν ουτ εικος νου- εντρυφησαι τοῖς 'Aθηναίοις, μετὰ πην καὶ

συμφορὰς τοσαύτας κατενύμενον. - ἐκεῖνος καὶ δεδιὼς κατηγετο, καὶ καταχθεὶς ο πρdτεροναπέβη της τριηρους, πριν στὰς ἐπὶ του καταστρωματος Hiis Evρυπτύλεud τε τον ἀνεφιδν παρδντα,

247쪽

κα των ἄλλων φιλων κά οικειων συχνοὐς ἐκδεχομέν- καὶ παρακαλουντας Ἐπεὶ δ' απέβη, οὐ μεναλλους στρατηγους Ουδ' ὁραν ἐδύ-υν παντωντες οἱ ανθρωποι, πρ4ς δ' ἐκεῖνον συνερέ ντες ἐβύων, η-ἀζοντο, παρέπεμπον, ἐστεφάνουν προσιδντες ' οἱ δε μη μνώμενοι προσελθεῖν, ἄπωθεν ἐθεων , και τοῖς νέοις ἐδείκνυσαν οῦ πρεσβύτεροι. Moab δ και τι δακρύον - χαιροντι της πύλεως ἀνεκωπρατο, καὶ μνημ' 4 την παρουσαν εὐτυχίαν ων πρισθεν τυ -των, λογιζομένοις - ουτ αν - κελίας διήμαρτον, υτ αλλο τι των προσδοκηθέντων

ἐξέφυγεν αυτοῖς, ἄσαντας θώκιβιήδ. ἐπὶ των τότε πραγ-των καὶ της δυνάμεως ἐκείνης, εἰ νυν την

πύλιν παραλαβων λόγου δέουσαν ἐκπεπιωκέναι της θαλάσσης, καὶ κατὰ γην ti,Mις των προαστείων κρατουσαν, συτὴ δἐ προς έαυτὴν στασιάζουσαν, ἐκ λυπρων τι λειφώνων καὶ ταπεινῶν ἀναστήσας, οὐ νον γε της θαλἀσσης ὁ κρὰτος ἀπέδωκεν, ira καὶ nεω νικωσαν ἀποδείκνυσι παντα ου τοὐς πολεμωκ.

XXXIII. ὁ μεν οἶν φήφισμα της καθύδουπωτερον ἐκεκυρωτο, κραιου του καλλαισχρου γρώ- ναντος - αυτις ἐν ταῖς ἐλεγειαι πεποὶηκεν, υπομιμνήσκων τον ἀλκιβιάδην της χάριτος ἐν τοὐτοκ'

248쪽

παρελθων Ἀλκιβιάδης, και τὰ μεν αυτου πάθη κλαυσας καὶ ολοφυράμενος, ἐγκαλέσας ει μικρά καὶ

μέτρια του δημω, το δε συμπαν αναθεὶς αυτου τινὸτ α πονηρῆ, καὶ Osνερ δαίμονι, πλεῖστα δ' εἰς ἐλπίδας των πολιχῶν καὶ προς et θαρρεῖν διαλεχθεὶς - παρορμησας, στεφάνοις μεν ἐστεφανώθη χρυσῶς, ρέθη δε καὶ κατὰ γην αμα καὶ κατὰ θάλασσαν στρατηγο αυσοκράτωρ. 'Eφηφἰσαντο ει την οὐσίαν ἀποδοὐναι--ω, καὶ τὰς αρὰς ἀφοσιώσωσθαι πάλιν Evμολπιδας καὶ κήρυκας - ἐποινσαντο του δημου προστάξαντος Ἀφοσιουμένων Metων,λλων, Θεδδωρος ο ἱεροφάντης, χλλ' - Ω-πεν, Ουδ κοτηροσάμην αὐτω κακιν ουειν, εἰ μν

ευημερουντος, πέθραττεν ἐνωυς ομως ὁ της καθοδου καιρός - γαρ μέρα κώτέπλευσεν, ἐδρατο τὰ

Πλυντήρια τηψεθ. ρωσι δε τὰ οργια Πραξιεργι-

δαι Θαργήλιωνος κτη φθινοντος πόρρητα, τύν τε κόσμον καθελύντες, καὶ, εδος κατακαλυφαντες χθεν εν ταῖς μὰλιστα - αποφρὰδων την μέραν ταυτην πρωκτον Αθηναῖοι νομέουσιν. οὐ φιλο-

φρύνως ουν, οὐδ' ευμενῶς δύκει προσδεχομένη ὁνω λκιβιάδην η εὐ παρακαλύπτεσθαι καὶ ἀπελαυ- νειν αυτης. O μην ἀλλα πάντων γεγονdrων - έλκιβώδη κατὰ γνώμην, καὶ πληρουμένων ἐκατον τριηρῶν, αἴ αυθις ἐκπλεῖν μελλον, φιλοτιμία τις υκ ἀγεννης προσπεσουσα κατέσχεν αὐτώ πρι μυ-τ

249쪽

ρων. χ ο γὰρ ἐπετειχισθη - λεια, καὶ τῶν εις Ἐλευσιν παρδδων ἐκράτοουν οἱ πολέμιοι παρύ- τες, ουδένα ὀσμον εἶχεν η τελετὴ πεμπομένη κατὰ θήλασσαν, ἀλλα καὶ θυσίαι καὶaoρεῖαι και πολλὰτων δρωμένων - ὁδδν ἱερων, ταν ἐξελαύνωσι δν Σακχον υ ἀνὰγκης ἐξελειπετο καλιν ουνέφαινετ του θώκιβώδη καὶ πρὸς θεῶν ὁσιδτητα, καὶ δ ανθρώπων δύων, ἀποδουναι τι πάτριον σχημα τοῖς ἱερῶς, παραπέμφαντα πεζὴ την τελετὴν, καὶ δορυφορήσαντα παρὰ τους πολεμους' η γαρ

ἀτρεμήσαντα κομιδη κολοίσειν και ταπεινώσειν τον' ιν η μ ην ἱερὰν καὶ θεοφιλη περὶ των Θιωτάτων και μεγιστων ἐν ψει της πατρίδος μαχεῖσθαι,

καὶ πάντας ξειν μάρτυρας τους πολίτας της ἀνδρωγαθως. Ἐς δε αυτ εγνω καὶ Moiaπεν υμολπνδαις καὶ κήρυξι, σκοποῖς με ἐπὶ etων κρων ἐκ θισε, καὶ προδρύμους τινὰς, ημέρα προαλεροφεν Σερεῖς δ καὶ μύστας καὶ μυσταγωγοῖς ἀνα λαβών, καὶ τοῖς ὁπλοις περικαλύφας, πεν ἐν κωνω καὶ μετὰ σιωπης, θέαμα σεμνον καὶ θεοπρε-πἐς την στρατηγίαν ἐκεινην ἐπιδεικνύμενος, πντων u φθονούντων ἱερbφαντίαν και μυσταγωγιαν προς- αγορευομένη . Μηδενδ δἐ των πολεμιων ἐπιθέσθαι

τολμήσαντος, σφαλως ἐπαναγαγών εις την ἡλιν, ηρθη μεν αυτο τω φρονήματι κα τον στρατιὰν ἐπηρεν ως μαχον καὶ ἀήττητον ουσαν ἐκείνου στρατηγουντος, τους δ φορτικούς καὶ πένητας ου-

τως δημαγώγησεν, -- ώραν ερωτα θαυμαστον

250쪽

υπ έκείνου τυραννεῖσθαι, καὶ λεγειν ἐνω καὶ προς- ιέναι παρακελευομένους, οπως του φθδνου κρεἱν- των γε μενος, καὶ καταβαλων πωματα, καὶ νῶμους, καὶ φλυάρους ἀπολλὐντας την πdλιν εις ων,

My καὶ χρήσηται τοι προυγμασι, μὴ δεδι- Οὐe

συκοφάντας.

XXXV. υιδ μεν ουν κεῖνος ην εἶχε διάνοιαν περὶ της τυραννιδος, αδηλδνώστ ' οἱ δε δυνατ

τατοι πων πολιτων φοβηθέντες ἐσπούδασαν αυτον ἐκπλευσαι την ταχιστην, τἀ, αλλα φηφι μενοι, καὶ συνάρχοντας, Ους ειῶνος ἡθέλησεν Ἐκαλεώσας ουν ταῖς ἐκατδν ναυσὶ καὶ προσβαλων δρω, μάχησεν ἐκράτησεν αυτων και Λακεδαιμονιων, σοι πα-ρησαν, in ἀλε δε την ἡλιν. Ἀλλὰ τουτ των κομνων ἐγκλημήτων πρωτον πηρξη κατ αυτο τοῖς ἐχθροῖς χοικε δ' ει τις αλλος, Π της αντον

ουσα, και ὁλμης καὶ σπινέσεως γέμουσα αν κατώρθωσεν, υποπτον αυτου τι ἐλλεῖπον, - Οὐ σπουδάσαντος, απιστέα του μὴ δυνηθροα παρεῖχε

σπουδάσαντα γαρ οὐδἐν α διαφυγεῖν. Ηλπιον δεκα πιου ἔαλωκότας ἀκούσεσθαι, καὶ την ἄλλην γωνιαν χειν γανάκτουν, μὴ et u πἀντα, μηδ'ευθέως, ω βουλοντο, πυνθανύμενοι λαπεπρα-rμενον ' ον υπολογι μενοι την ἀχρηματων, o ης πολεμων προς ἀνθρώπους βασιλέα μέγαν χορηγὸν αοντας, ναγκάζετο πολλακις ἐκπλέων και ἀπολει- πων τι στρατύπεδον, μισθοὸς καὶ τροφὰς πορίζειν