Vitae parallelae: Ad optimorum librorum fidem accurate editae

211쪽

ALCIBIADES. 205νωγοος ευθῶς, ἀλλα κα την Περικλέους δυναμιν ἐν- 'ελλησι και δοξαν περβαλούμενον. Ωσπερ ιν σιδηρος ἐν τε πυρὶ μαλασσύμενος αυθις - τουνυπου πυκνωνται καὶ σῶνεισι τοῖς μοριοι εις -ἀν, υπως κεῖνον ὁ Σωκράτης, θρυφεως διἁπλεων και χαυνύτητος σάκις αὐλώβοι, πιέζων modis καὶ συστέλλων, ταπει ν ἐποίει - τολμον, λικων ἐνδεής ἐστι και τελὴς πρ4ς ἀρετὴν, --μ

νοντα.

VII. 'ν δε παιδικην λικιαν παραλλασσων, ἐπέστη γραμματοδιδασκάλω, καὶ βιβλιον ρτησεν χμηρικύν. ι ντος δε του διδασκάλου, μηδὲν VMνχμηρου, κονδύλω καθικωμος αυτοπι, παρημεν. Ἐτέρου δε φησαντος, εχειν Θηρον υ αυτου διων μένον Me πη γρώμματα διδάσκεις, Θηρον ἐπανορθουν ικανωπιν, πανουὶ τους νέους παιδεὐεις; Περικλεῖ δε βουλωενος ἐντυεῖν, ἐπὶ θυρα ηλθεν αὐτου πυθύμενος δε, μη σχολώων, ἀλλα σκωπεῖν καθ' έαττ4ν, πως ἀποδώσει λύγον χθηναίοις, ἀπιὼν ὁ Ἀλκιβιάδης' ιτα, ἔφη, βέλτιον οὐκ ην σκοπῶν αυetδν, πως οὐκ αποδώσει λουον Ἀθηναι-οις; πιι δε μειράκιον ν σπατευσατ την εις Ποτιδαιαν στρατειαν, καὶ ωπρώτη σώσκηνον ευε, καὶ παραστάτην ἐν τοῖς ἀγωσιν ' πυρας διγενομέ- ης μήχης, ριστευσαν μεν αμφμεροι του δ' AD κιβιάδου τροὐματι περιπιωντος ὁ Σωκράτης προ στη κά ηρονε, και -λιστα δη προδηλως σωσεν αὐτον μετὰ των πλων. μνετο μεν ουν τω δικαιο

212쪽

ram Θω Σωκρἁτους' ἀριστεῖον Ἐπει δ' ἱστραπηγοὶ δια το αυ- τω χλκιβιάδη σπουδάζομrες ἐφαινοντο περιθεῖναι την δόξαν, ὁ Σωκρήτης, βουλόμενος αυξεσθαι - φιλύτιμον ν τοῖς καλῶς

αντον, πρωτος μαρτυρει καὶ παρεκάλει στεφανου νεκεῖνον καὶ διωναι την πανοπλιαν. πιι δε της επε

λώω μώχης γενομένης, καὶ φευγόντων Ἀθηναιων, κων tamomo χλκιβιάδης, του ει Σωκράτους πεζη- ολιγων ἀποκωρουντος, οὐ παoηLσεν ἰδών, ἀλλα παρέπεμψε καὶ περ μυνεν, ἐπικειμενων των πολεμων καὶ πολλους ἀναιρούντων καὶ ταυταμενυστερον ἐπράχθη. VIII. ππονικω δι τῆ καλλιου πατρὶ, καὶ ωων χοντι μεγάλην και δυναμιν ad πλούτου κάὶ γένους, ἐνετριφε κόνδυλον - Οργης η διαφορας τινος προ θεὸς ἀπ ἐπὶ γέλωτι, συνθώμενος πρις τοὐς ἐταιρους περιμητου δε της ἀσελ- γεως Dor λεν γενομένος, καὶ συναγανακτούντων,

ωσπερ εικις, πάντων, - μέρα παρην ὁ 'πικι- μἀδης ἐπὶ την οἰκειαν του Ἱππονίκου, καὶ την - ραν κουφας, εἰσηλθε πρις αυτον, καὶ θεὶς is των, παρεδώδου ὁ σωμα μαστιγουν καὶ κοχὰζειν

κελεύων 'oti συνέγνω, κα την ὀρρον ἀφηκε υστερον δε καὶ της πατρις Υππαρέτης ἐποιήσατο

νυμφων. -- δε αδεσιν, Moπύνικον, ἀλλὰ καλ- λίαν, δν via αυτου, δουναι ψακιβιάδη την παρέτην επὶ δέκα ταλάντοις εἶτα μέντοι τεκολ

213쪽

ΑLCIBIADES. 207δην, ως τουτο συνθέμενον ει γενοιντο παῖδες 'o

δου καλλιας ἐπιβουλὴν δεδοικώς, προσηλθε - δή-- τὰ χρηματα διωλ καὶ τον οἶκον, ανπερ αὐτω συμπέση μὴ καταλι ντι γενεὰν ἀποθανειν. υτακτος δ' ουσα καὶ φιλανδρος η παθέτη, λοπουμένη δ' re αὐτου περὶ τιν ἁμον, ἔταιραις ξέναις καὶ

ἀσταῖς συνδντος, ἐκ τηνοικως ἀπιουσα, πρις ιν

ἀδελφδν,χετο. To δ' 'πικιβώδου μη φροντι - τος, αλλὰ τρυφωντος, δει τι της ἀπολειφεως ραμμα παρὰ τρίνοντι θέσθαι, μὴ δι ἐτέρων, ἀλλ αυτὴν

παρουσαν Ἐλουν παρην τουτο πρα-σα κατὰ τον

νόμον, ἐπεξελθὼν ὁ Ἀλκιμώδης, καὶ συναρπάσας αυτην ἀπηλθε δι- ρας οἴκαδε κομίζων, μηδενις ιναντιωθηναι, μην ἀφελέσθαι τολμήσαντος Σμεινε μέντοι - αὐτω μερι τελευτης Ἐτελεύτησε δε με - πολὸν χωνον εις μεσον του 'πικιμώδου πλεύσαντος Λυτη μεν ουν Ου παντ-ως δοξεν ἡ μα-ρὰνομος, οὐδ' ἀπάνθρωπος Iναι. καὶ γαρ ὁ νωος δοκεῖ διὰ τουτο προήγειν την ἀπολειπουσανεις τι δημμιον αντην, πως ἐγγένηται - ἀνδρὶ συμμναι σὲ κατασχεῖν. IX. 'οντος δε κυνὸς αὐτω θαυμαστοῖ - μερο θω καὶ τι εἶδος, ον ἐβδομήκοντα μνων ἐωνημένος πανεν, ἀπέκο- την οὐρὰν πάγκαλον οἶσαν. Ἐπιτιμωντων δἐ των συνήθων, καὶ λεγουντων, τι πάντες ἐπὶ - - δ νονται καὶ λοιδοροῖσιν αὐ-τον, ἐπιγελώας' ινεπαι τοίνυν, ειπεν is Οὐλω

214쪽

μαι. Ῥουλομαι γὰρ χθηναιους τουτο λαλεῖν, 'τνα μή τι χεῖρον περ ἐμου λέγωσι. X. Πρωτην δ' αὐ- πάροδον ει - δη σιον γενέ-αι λέγουσι μετὰ χρημἁτων ἐπιδόσεως, vn ἐκ παρασπεπης, αλλὰ παριόντα, θορυβοωντων Ἀθηναιων, ρεσθαι την αιτιαν του θορυβου ' πυθω

νον δε χρηματων ἐπιδοσιν γένεσθαι, πυρεψῶν και ἐπιδουναι ' του δε δήμου κροτουντος καὶ βοω- τος ὐφ δονης ἐπιλαθέσθαι τολερτυγος, νυτυ- χανεν εχων ἐν τῆ ἱματίω πτοηθέντος ουν καὶ διωφυροντος, ἔτι μαλλον ἐκβοησαι τους θηναιους,

πολλοὐς δε συνθηρῆν ἀναστάντας, λαμιν δ' --νωντινον τὸν κυβερνήτην, καὶ ἀποδουναι δι και προσφιλέστατον του χλκιβώδη γενέσθαι μωλας δ' αὐ- κλεισώδας ἐπὶ τὴν πολιτείαν ἀνοιγοντος

του τε γένους ἄντου πλούτου της τε περὶ τὰς εας ἀνδραγαθιας, φίλων τε πολλων καὶ οικειων παροχόντων, αἱ ουδενος ηξιου μὰλλον η της του μγου ἀριτος, ισχύειν ἐν τοι πολλοῖς. καὶ - μενῆυνατος πιειπεῖν, οι τε κωμικοὶ μαρτυρουσι, καὶ των ρητύρων ὁ δυνατώτατος, εν et κατα μειδιου λέγων, δν Λακιβιάδην καὶ δεινύτατον επῶν γενέσθαι πως τοῖς αλλοις E M Θεοφράστω πιστεύωμεν, ἀνδρὶ φιληκύω καὶ ἱστορικου - ὁντινουν των φιλοσύφων ευρεῖν με ην τὰ δέοντα καὶ σαι

πάντων ἱκανώτατος ὁ Ἀλκιβιάδης ζητων δε η μό- ον α δεῖ λέγειν, αλλὰ κανῶς δε τοι ὀνωα καὶ ποῖς ρήμασιν, οὐκ εὐπορων δε πολλάκις ἐσωλλετο,

215쪽

A IBIADES. os και μεταξύ λέγων ἀπεσιώπα καὶ διέλειπε, λέξεως δι

αφυγοὐ ς υτιν, ἀναλαμβάνων και διασκοπούμενος. XI. ἱ δ' ἱπποτροφίαι περιβόητοι ἐν ἐγένοντο καὶ τω πληθε των αρμάτων ' πτὰ γαρ ciuo ovδεὶς καθηκεν λυμπιάσιν ιδιώτης, ουδ βασιλεῖς, μινος δ' ἐκεῖνος καὶ ὁ νικησαι δε και δεύτερον γενέσθαι καὶ τέταρτον, ως Θουκυδιδης φησὶν, ὁ δ' τριπιδης, τρίτον, περβάλλει λαμπρύτητι καὶ Mis πασαν την ἐν τούτοις φιλοτιμιαν. θει δ' ὁ Εὐριπίδης ἔν τερνατι ταυτα ' a δ' ἀείσομαι, ω κλεινιου παῖ. 13ν α νικα κἀλλωτον M, O μηδεὶς ἄλλος Ἐλλάνων, αρματι πρωτα δραμεῖν, και δεύτερα, καὶ τριτα, να δ' ἀπονητι, τρις στεφθέντ ἐλαία κάρυκι ἐν παραδοῖναι. XII. Toum μέντοι et λαμπρδν ἐπιφανέστερον ἐποιησεν των πὀλεων φιλοτιμία. κηνὴν μεν γαρ αὐτω κεκοσμημένην διαπρεπῶς στησαν χωσιοι, τροφὰς δ λποις κω πληθος ερείων παρεῖχεν αιων πύλὲς, ἀνον MOεσβιοι, καὶ την υλλην ὁπο- δνην, φειδῶς εστιῶντι πολλούς. καὶ μην καὶ διαβολη τις η κακοήθεια γενομένη περὶ την φιλοτι μίαν ἐκείνην πλείονα λύγον παρέσχε. ἐγεται γαλῶς ην Ἀθηνησι Θιομηδης, ἀνὴρ ου πονηρος, 'πικιβιάδου φίλος, ἐπιθυ- δἐ νίκην λυμπικὴν αὐτῆγενέσθαι, καὶ πυνθανὀμενος αρμα δημύσιον Ἀργε οις εἶναι, δν Ἀλκ βιάδην εἰδως ἐνυπει μέγα δυνάμενον καὶ φίλοις εχοντα πολλοὐς, Πεισεν αυτ πρι'

216쪽

φέροντα καὶ μαρτνρύμενον θεους καὶ ἀνθρώπους Φαινεται δῶ καὶ δίκη συστασα περ τούτου, καὶἰδ- νος ἔσοκωτει γέγραπται περὶ του ζευους πέρ του λαι-ου παιδδς ἐν- ισιας ἐστὶν οὐ ομήδης, ὁ δ --ενος. XIII. Ἐπεὶ δ' ἀφηκεν αὐτον εἰς τὴν πολιτειαν in μειρήκιον ' τους μεν αλλους εὐθὐς ἐταπείνωσε μαγωγοῖς, αγμα δ' ευε πρύς τε Φαίακατιν ασι-

στράτου, καὶ πικιαν οὐ κηρώτου ' δν μεν η καθ' ηλικιαν προήκοντα, καὶ στρατηρο αριστον ἀ- ναι δοκιμντα Φαίακα δ' ἀρχόμενον, σπερ αυῶς, αυξἀνεσθαι τύπε, καὶ γνωρίμων οντα πατέρων, ἐλα-

τούμενον δε τῶ τ αλλοις καὶ περὶ vi λύγον. τευκτικδ γαρ ἰδια καὶ πνθανδς ἐδύκει μαλλον, πώρειν πωνας ἐν δήμω δυνατω Πν γὰρ ω Evπολις φησιν

Φέρεται δε καὶ ad ος τιςκατωλκιβιάδου ὁ Μαωκος. γεγραμμενος ἐν, μετὰ των αλλων γέγραπται, καὶοτι, της πύλεως ηολλὰ πομπεῖα χρυσα καὶ ἄργυρα κεκτημένης, λκιβιώδης ἐχρητο πασιν αὐτοῖς σπιριδίοις πρις την καθ' ημέραν δίαιταν ων δέ τις πιέρβολος Περιθοιδης, ου μέμνηται μενῶς ἀν-

217쪽

ALCIBIADES. uti

ἀπόνοιαν ουσαν, στολμίαν mo καὶ ἀνδρειαν καλαυσιν, οὐδενὶ μὰν ρεσκεν, ἐχρητο δ' αὐτ πολλάκις ὁ δημος, ἐ- μων προπηλακιζειν τους εν ἀξιώματι

και συκοφαντεῖν χναπεισθεὶς ουν π αντου τότε,

τὐδστρακον ἐπιπέρειν μελλεν, ω κολουοντες ἀεὶ τ4ν προυχοντα δύο καὶ δυνάμει των πολιτων ἐλαύνουσι, παραμυθουμενοι τιν θύνον μαiλον η τον ψον. 'Em, δε δηλον ην, τι ἐνὶ των τριτων τ εστρακον ἐποίσουσι, συκηγαγε τὰς στάσεις ει ταυτ4ν ὁ Ἀλκιμμώδης, καὶ διαλεχθεὶς προς δν ικιαν, κατὰ του nπερ λου τὴν ὀστρακοφορίαν ετρεφεν 'ra δ' εν μοι φασιν, ου dc κων, αλλὶ ὁ Φαιακα διαλε- μεις, αντην ἐκείνου προσλαβών ἐταιριαν, ἐξηλα τινυπέρβολον, Ουδ'αν προσδοκwαντα σαυλος' ovδεὶς ἐνέπιπτεν εἰς τουτον ὁ κολασμιν okδ' ἄδοξος, σπερ καὶ Πλάτων ο κωμικος ἀρηκε του ' περβύλου μκησθεὶς

Περὶ μεν ουν τοὐτων ε ἔτεροι μαλλον ἀρηται τὰ ἱστορουμενα.

218쪽

Nικίου μὰλιστα της εἰρηνης - ντες, καὶ τοὐς--δρας ἀπο- ντες, περηγάπων αυτέν' εντε τοῖς λησι λυγος ν ως Περικλέους μεν svνἀφαντος αὐ-τάχ, ικιου δε λύσαντος δν λεμον, or τε πλεῖστοι την ειρήνην ικίειον - αγρο υ μετριως ἀνι- ωος ὁ 'χειμάδης καὶ φθονων, ἐβοῶλευε σύγχυσιν ὁρκίων κα πρωτον μεν Ἀργειοτ αισθανύμενος μισει καὶ ὁ Ἀων Σπαρτιατων ζητουνetας ἀποστρων , ελπιδας αὐτοῖς ἐνεδιδου κρώφα της Ἀθηναιων συμμαχιας, και παρεθώρρυνε πέμπων καὶ διαλεγόμενος τοῖς προεστωσι τοω δημου, μὴ δεδιέναι, μηδ' υπε κειν Λακεδαιμονίοις, υλλὶ ὁ ω να υς τρέπεσθαι, καὶ περ νειν σον οὐδέπω μεταμελομένους καὶ την εἰρηνην ἀφιέντας Υπε δε ακεδαι νι

πρές τε τοὐς Βοιωτοὐς ποιήσαντο συμμαχίαν, Mnἀνακτον οὐ ἔστωσαν, σπερ εδει, τοις 'Ἀθηναιοις

παρέδωκαν, ἀλλα καταλὐσαντες, ὀργιζομένους λαβῶντους Ἀθηναίους, ἔτι μαλλον ἐξετρώχυνε. καὶ τον κων ἐθορύβει καὶ διέβαλλεν ικύτα κατηγορων, οτι τους ἐν Σφακτηρια των πολεμων ἀποληφθέντας, αυτδ μεν ου ηθέλησεν ἐξελεῖν στρατηγῶν, λψων δ' ἔξελύντων ἀφηκε και ἀπέδωκε, χαριζομενος-κε -

μονιο ις' ι ἔκεινους μεν ου επεισε, φίλος ων,

Βοιωτοι μη συνωνυσθαι, μηδἐ κορινθιοις, ω - ναιοις ει κωλοει τὸν βουλύμενον των Ἐλλήνων φιλον ἀναι καὶ συμπον ει μη διξεμ ακεδαιμονιοις - δἐ τοὐτου κακως φερομένω ν κω παρησαν ωσπερ πατὰ τυπην πρέσβεις απὸ της Λακεδαιμονος. αυτ

219쪽

ALCIBIADES. 213θεν τε adro επιεικεῖς ποντες, και προς παν T. συμβιβαστικδν καὶ δίκαιον αντοκράτορες κειν --οντες Ἀποδεξαμένης δε της βουλης, του δεχημον Μ στεραί μέλλοντος ἐκκλησιαειν, δεισας ὁ ζάλκω ἀδης, διεπράξατο τους πρέσβεις ἐν λόγοις γενέσθαι

δ αυτόν. n. δε συνηλθον, λεγε ,, Tl πεπονθατε, ανδρες Σπαρτιαται πως λαθεν μυς, τι

τὰ της βουλης σε μέτρια και φιλώθρωπα πως τους ἐντυπάνοντάς ἐστιν, ὁ δε δημος μέγα φρονεῖ, καὶ με λων ρέγεται παν ἀσκητε κυριοι πάντων ἀφλεθαι, προστάττων καὶ βιαζύμενος ἀγνωμονησει. ἐρεδι την εὐήθειαν ταύτην αφέντες ει βούλεσθε χρήσασθαι μετριοις Ἀθηναίοις, καὶ μηδἐν ἐκβιασθηναι παρὰ γνώμην, υτ διαλέγεσθ' περὶ των δικαιων, - ου οντες αυτοκράτορες πιμπράξομεν δ' ημεῖς

Αακεδαιμονιοις χαρώμενοι. αυτα δ' ειπών, in κους εδωκεν αὐτοῖς, καὶ μετέστησεν ἀπδ του ικίου παν--σι πιστευοντας αυτω, καὶ θαυμάροντας αυ- του αμα την δει τητα και συνεσιν, ἄγου τυχύντος

γμένοι τυπάνουσιν, Ουκ φασαν ηκειν αυτοκράτορες.

Ev9 Ῥυνδωλκιβιάδης ἐνέκειτο μετὰ κραυγης καὶορογης, σπερ οὐκ ἀδικῶν,ἀλr αδικούμενος, απιστους καὶ παλιμβύλους ἀποκαλων, και μηδόν γιἐς μητε πρώ- ξειν, μη εἰπεῖν κοντας. Ἐπηγανὰκτει δ' η βουλὴ, και ὁ δημος ἐχαλέπαινε ' Ἀ- αχικια εκπληξις

220쪽

214 PLUTARCHI

ευε καὶ κατήφεια των ανδρον της μεταβολης, ἄνουντα την ἀπάτην και ἀν ωλον. XV. υτ δε των σκεδαιμονιων ἐκπεσώτων,

καὶ Μαντινεῖς καὶ Hia ες συμμάρους ἐποιησε τοκυθηναιοις καὶ τον μεν ρύπον ουδεὶς της πραε-- νει, μέγα δ' ην τι πεπραγμέ-ν π αὐτου διαλ-στησαι καικραδαναι πεMMννησον Oλιγου δεῖν ἀπ- σαν καὶ τοσαύτας σπιδας ἐν μέρα μια περὶ ἄν- τινειαν ἀντιτάξαι Αακεδαιμονιοις, και πορρωτώτωτων 'A νων πων κατασκευάσαι καὶ κάνδυνον α - , έν ω μέγα - ουδιν η νικη προσέθηκε κρα- σασιν ει δ' ἐσφάλησαν, πον ν την ἄκεδα - να περιγενεσθαι. Μετὰ δε την - ν ευθῶ ἐπ- θεντο καταλυε ν ἐν Ἀργει τον δημον οἱ πόλιοι, καὶ την πέλεν ὁ κοον ποιῶν. Αακεδαιμουνιοι ἡ παραγενύμενοι κατέλυσαν την δημοκρατιαν ' Avθις δὲ των πολλων ἐξενεγκαμένων τα οπλα καὶ κρατησαν-

των ἐπελθών ὁ ' λκιβώδης την τε νικην ἐβεβαιω-

σε - δημω, καὶ τα μακρὰ τεθη συνέπεισε καθεῖναι, καὶ προσμιξαντας τῆ Mσση, τὴν πήλιν ἐξώφαι παν- τάπασι της la ναίων δυνάμεως. καὶ τέκτονας καὶ λιθουρρους ἐκ των ω νων ἐκόμισε, καὶ πασαν ἐν δείκνυτο προθυμων, ουντ τον ἐαυτ πτώμενος, την λει, χάριν καὶ ἰσχυν 'Eπεω δἐ καὶ Πατρε ομοιως ἀκεσι μακροῖς συνώφαιτὴ θαλάσση την --λιν εἰπόντος δέ τινος τοῖς Πατρευσιν, Σ κατα--