Xenophontis quae exstant opera, Graece & Latine, Volumes 7-8

491쪽

', και ταλλα, σα ἀδελφα ἔφυ ra ἀνθρώ- ις' μῖρες ψιν γαρ, εἰ δέοι αυσας τα

xναιντο -ε δ οὐδ αν επι α ργυιὰν διέχοντα ἔλθοιεν αμα οφθαλμοῦ M, οἱ καὶ κονντες επὶ πλεῖστον ἐξικνεῖσθαι, οὐδ ανῶν ἔτι ἐγγυτέρω οντων - ἔροκω θεν 'M. τα πισθεν ἰδεῖν υναιντο αδελφω δε, φίλω οντε, καὶ πολυ διεσπωτε, πράττετον ἀμ-

gere, quae longiori spatione ae quiuent,ri me o P

sistent inter se vatio, manui accesserint oculi, qui per gere quam lonossime putantur, ne propiori quidem alamite simul et a tergo videre possint. Frati es autem Mais inici sint, etiam mamo tanti intervallo ea simul agunt, qu- et ad utri iri te utilitatem eo dii mant. 4. ΕΛ Soe Bin aliquando de

492쪽

ἀκουειν ως πάντων κτημάτων κρατιστον ν

ε- φίλος σαφης καὶ α γαθός ἐπιμελουμένους

δε παντος μαλλο οραν ἔφη τους πολλους φίλων κτησεως Και γαρ οἰκίας, καὶ - γρους, καὶ ανδράποδα, καὶ βοσκηματα, και σκευ κτωμενους τε ἐπιμελως καν ἔφη, καισα ντα σωζειν πειρωμένους φίλον δε ι --γιιστον αγαθον εἰναί φασιν, ραν ἔφη τους

πολλους ἴτε, πως κτησωνται, φροντίζοντας,ουτε οπως οἰον τε ἐαυτοῖς σωζοντας. λ-λα καὶ κ κυνόντων φίλων τε καὶ οἰκετων,

καν τινας ἔφη τοῖς πιν αεταις κα ἰατρους

εἰσαγοντας, καὶ τἄλλα προς γαίαν προε-

audivi, de quo mihi quidem

videretur aliquis utilitatem maximam ad conciliationem et m

sum amicorum percepturus. Nam uilire se dieebat ex Inuutas, omnium pomemtonum pra stantiminiam esse amicum sapiemem ac bonum videre tamen complures cujusvis rei cura potius affici, quam ut amiticos ibi compararent. Aiebat enim videre se quosdam, qui et domos, et praedia, et mancipia, et rem pecuariam, et suppellectilem studiose comparant, aequisitaque conservare conantur ae complures amMeum quem bonum esse maximum perlubent neque ut sibi comparendi sollicitos essε neque, quantum fieri potest, eum sibi conservantes. Quinetiam videre se inibat nonnullos, an iras et servis simul Myotant,

493쪽

ΜΕΜΟRABILIUΜ Li B. II. 4. ISSλως τααασκευάζοντας, των δὲ φίλων λιγαμρουντας ἀποθανοντων τε ἀελφοτέρων, ἐπὶ μεν τοῖς ἱκεταις χθηλένους, καὶ ζημίαν ηγο-

μενους, ἐπὶ ε τοῖς φίλοις οὐδὲν ηώνους

ἐλαττουσθαι καὶ των ad ἄλλων κτηματων

ουδὲν ἐωντας θεράπευτον ου ἀνεπίσκεπτον, άν δὲ φίλων su/λελείας δεομώνων ἀμελουμτας. Εσι δε προς τούτοις οραν ἔφη τους

τι λλους των μεν ἀλλων κτη λάτων, κοὐ πάνυ τολλων αυτοῖς ὀντων το πληθος εἰδότας, των ο φίλων λίγων οντων υ λόνον το πληθος

ἀγνοουντας, ἀλλα καὶ τοῖς πυνθανοεώνοις

τουτο κατα-λεγει εγχειρήσαντας, ους εν τοῖς

φίλοις ἔθεσαν, πάλιν τούτους νατίθεσθαι' τοσουτον ἀτους των φίλων φροντίζειν. Κοι

bus, ad servos quidem adducere etiam medicos, aliaque V leui fini conducenti studiose parare, quum 4 erim arniem negligant. Itidem utrIsque In raenuinas, servorum eos obitum graviter derre, ac detrimento ducere in amicis nullum se 'innum sevisse putare nec in reliquis Multatibus quicquam non curatum, vel ine ploratum relinquere, quum a micos,egentes ipsorum cura,negligant. Praeterea videre se M sat plerosque facultariam suarum, tametsi admodum multas habeant, numeriam seire sed tantum abesse, ure a corum, quos paucos habent, numerum norim ut etiam quum sesscitantibus aliis indicare conantur, quos inter amicos figebant, hos iter II refigunt: ηmuna scilicet eis amicos esse curael

494쪽

τοι προς ποῖον κτημα - αλλων παραζαλλ μ ενος φίλος αγαῖος, ου ἄν πολλω κρείττων

φανείη ποῖος γαρ ππος, η ποῖον ζευγος

χρηστον G γὰρ γαθος φίλος αντον

τάττει προς ἄν το ἐλλεῖπον τω φίλω, καιτης τῶν ἰδίων κατασκευης καὶ των κοι νπράξεων καὶ αν τε τινα εὐ ποιησαι - συνεπισπύει, αν τε τις φόcος ταράττ', ero gr&ηθεῖ, τα - συναναλίσκων, τὰ δὲ συμ

πράττων, καὶ τα ρον συμπείθων, τὰ δε βια ζόμενος, καὶ ε - πράττοντας πλεῖστα εὐφραίνων, σφαλλομένους δὲ πλεῖστα ἐπανορ

Atqui amicus bonus cum qua . nam possesώone Omparatus, non sit multo meliori nam quie uus, quodve jumentorem paraue fuerit utile ac bonus a iniciis quodnam manespium adeo benevolum fuerit, tecumque manendi studiosum t quaenam alia possessio sic ex omni

parte sit utilis i Etenim amiciis bomis seipsum instrifit, ad omne, quod deest mniess sum dum et in rebus privati, et id publicis Ideni sive quis aff-cienduin est beneficio, vires sus ficit seu quis metus pertu bet, fert opem partim Mimpta impertiendo, partini operas multi 'indendo praetim us persuademto, praetim Iura eo mado Mein bene avntes hilarat, et illainitatibus pros o

495쪽

προ αυτου τις η οὐκ ἐξειργάσατο et οὐκ

φίλος προς τους φίλους ἐξήρκεσεν. ἀλλ' η - ἔνιοι - ὸέι ὸρα πειρωνηται θεραπευω

το καρπου ἔνεκεν του δὲ παμφορωτάτου κτήματος, ο αλεῖται φίλος, ἀργῶς κω ἀνειμενως οἱ πλύστοι πιμέλονται. a. Ηκου- x ποτε και ἄλλον ἀτου λογον, ς όκει - προτρέπειν τον κούοντα ιξετάζειν αμον, πόσου τοῖς φίλοις αξιος ιιη ἰών γάρ τινα των ξυνόντων μελουντα

rivi. Quaecunque vero vel manus IIque subministrivat, vel prospiciunt oculi, vel aures ante percipiunt, vel perficiunt pedes in eorum nullo amici benefies est inferior opera. saepe Me quis a seipso non elabortivit, non vidit, non Massi,vit, non perfecit, ea a cui iudainaeos sinecis Arbores nonnulli multo ciun labore student Molate. fructus causa; Τω- sessionem vero illam sertilissi-mina, quae anxieus Ucaitur, segniter remisseque plurima

5. Ait livi alimando etiam aliud ejus colloquium, quod

mihi videbatur auditorem excitare, ut ' seipsum exploret, quanti amicis pressi esse possit. Nam quum vicisset quendam ex familiaribus suis amicum, qui egest te premeretur, negli-

496쪽

ἐναντίον του μελου- αυτου, καὶ λλων

πολλών 'Αρα, ἔφη, ω Αντίσθενες, σέ τινες

ημμοναίου, o si πέντε κωνων, ora και δεκα Nικια δε ο Νικνηράτου λέγεται ἐπιστάτην εἰς τἀργύρια πρίομαι ταλάντου σκοπου-- ὸ τουτο, ἔφη, εἰ αρα, σπερ τῶν οἰκε- των, ἴτω καὶ των φίλων εἰσὶν αξίαι Ναι

λοίμην αν τον ριεν τινα φίλον μι εἶναι μαλ- λον η - μνας, το δ υδ αν εγιιμναιον

προτιμησαίμην, τον δὲ καὶ προ δέκα μνῶνελοίριην, τον δὲ πάντων Eηματων καὶ πονω

gere interrogabat Antisthenem in illius praesentia, qui

amimina negligebat, aliorumque multomim: Sunine, inviit, amicorum quaedam, ni Antisthenes, perinde ac sero rum, aestimationes t iam ex servis hie duabus arsinis aestimatur, ille vix mina dimidia, alius minis quinque, alius etiam decem. Quinetiam Nileias, Nicerati filius, eruisse talento dicitur eum qui argenti laclinia Praeesset. Itaque coniam, an perinde ac sermoriam, u et amicomam sint aestiniation sunt profecto, inquit Antisine-nes nam erudem velim hune Potius amicum mihi esse, amduas habere minas illum ne di diae quidem minae praeserrem alium potius, iam decem minas, elimrem in tu vero omnibus pecuniast

497쪽

Σωκράτης, εἴ γε ταυτα τοιαυτα ἐστι, καλως α ενοι ἐξετάζειν τινα αυτον, πόσου αρατυγχανε τοῖς φίλοις αξιος ων, καὶ πειρῶσθαιως πλείστου αξιος εἰναι, ν ησσον αυτον οἱ φίλοι προδιώσιν ἐγω γαρ τοι, φη, πολλάκις κούω του ρον, τι προύδωκεν αυτον φίλος ἀνηρ, του δε οσι μναν ἀν εαυτου μαλλον

οἰκετην πονηρον πωλῆ, και ἀποδωται του ευροντος ουτ καὶ τον πονηρον φίλον, ταν

que laboribus emerem, ut e se mihi amicus. Ergo, sub jecit Socrates, siquidem haec ita se habent, bene esset, si unusquisque seipsum exploriiret, quanti amicis aestimamius it aliive operam staret, ut quam maximi sit pretu, quo Inianus amici eum deserant. Narne uidem saepe audio, inquit, dicentem alium, b homine amico se esse desertimis alium, quod is, quem amicum esse arbitratus sit, vel unam sibi

minam praeferret. Haec I ni considero, num quemadmo

ditam ubi quis servum malum vendit, alterique addicit eo pretio, quod toti soro coIIImune est ita etiam amicum In lum, quum pro eo liceat Plus accipere quam valet, Vendere expediat. At ne perinagno

quidem pretio servos bonos

498쪽

φίλους, οποίους αξιον κτασθαι, κενουν, τοιάὸ

λέγων' ιπε μι, φη, ὼ Κριτόcουλε, δεοίμεθα φίλου ἀγαθου πως ἀν ἐπιχειροίημι

σκοπιῖν ἄρα πρωτον ρον ζητητέον, σπις ut πει γαστρός τε κα φιλοποσίμ, καὶ λαγνείας, καὶ πνου, και ἀργίας γὰρ ii

vendi video, neque bonos mueos deseri. s. Visus est etiam mihi ad explorandos amicos, quales parari debeant, suos ad animum sanum revocare, hujusmodi proferens: Dic mihi, in Critobule, si amico nobis bono sitvPus, quo pacto consulerarerem conabimur t num primo quaerendus erit, qui imperet

gulae, Potus cupiditati, lase iste, somno, ignaviae nam qui ab iis vincitur, is neq' sibi ipsi, neque anile pomit Praestare, quae operiet. Nos profecto, inquit Critoludi Ergo tisi vicimur stinendum ab eo, quis us hisee serviat tomnino, Ruiuit. 'id vero t

ali: qui a mptuosus quum sit, suis rebus non est mutes

499쪽

πὸς φίλος ναι Πάνυ, ἔφη. Ουκουν ἀφε

ἔφη, ουτος ἔτι πονηρότερος κείνου εἶναι Τί M; οσσις ια τον ἔρωτα του δηματίζεσθαι μηδε προ ἔν αλλο σπολην ποιεῖται, η πόθεν αυτος κερδανεῖ 'Αφεκτεον καὶ τούτου, ως 'μοὶ δοκεῖ ανωφελης γαρ αν εἴ τ' ra μέν' M οστις στασουώδης τε στὶ καὶ

tus, sed semper actus vicino in eget, eas*re impetrans reddere non potest, non impetrans vero, odio non dantem

habet; non in videtur hic quoque difficilis amicus esse 'Dimino, inquit. Igitur ab hoc

etiam abstinendum ' Abstinendum scilicet, inquit. Quid autem si quis rem facere potesi, multasque pecunias con cupiscit, et propterea dissicilem se in pactis praebet, et accipiendo delectatur, reddere vermnon vult ' Videtur is mihi, miseetiam improbior esse illo altero. Quid autem y si quis ob rei laesendae cupiditatem nutu alii rei vacet, quam unde I crum possit capere tot hoc quoque, mea quidem sententia. est abstinendum nam inutilis

illi fuerit, qui eo utatur. Quiqverest si quis homo sit pessitI-

500쪽

πάσχων ἀνέχεται, μηδὲν φροντίζων του ἀγρο

τοποιους, ἔφη, δοκιμάορον, ου τοῖς λογοις

sus, ac Invitos anticis inimicos velit excitares Fugiendus et ille profecto. At si quis horum quidem vitioriam expers sit, beneficiis autem se Elei patiatur, nulla vicissim benes

Hendi mitione habita Inutilis et ille fuerit. Sed qualem, mi

Socrates, enitemur amicum n

bis adiungeret Eum arbitror, qui, diversa ab alis ratione, corporeis voluptatibus domin tur, juramentum servet, a pactis laestem se extilineat, de nique conetur, ut suis benefictoribus, vicissim binefaciendo, non sit inseriora ita uia sis, qui eo inantur, usui sit. At quo pacto hinec explorare, ni Scu:rates, possvno priusquam ei utamur ' Si tuarios, inquit, sic exploramuh