Xenophontis quae exstant opera, Graece & Latine, Volumes 7-8

501쪽

αυτῶν τεκμαιρόμενοι, ἀλλ' ο ἄν χρωμεν τους πρόσθεν ανδριάντας καλως εἰργασδαμνον, τουτω

Kαι ονορα, λεγεις, φη, ο αν του φιλους τους πρόσθεν εὐ ποιων φαίνηται, δηλον ει ναικα τους στερους ευεργετησοντα Καὶ γαριπποις, φη, o αν τοῖς πρόσθεν ρω καλῶς Zζώροενον, τουτον καὶ λλοις φαι καλως

Axi, καὶ οι θεοὶ εναντιωνται, ἔχεις ειπεῖν,οτως ουτος θηρατέος. Μὰ Δί', ἔφη, οὐ κατα

non ipsorum vectis pro misindubitatis usi, sed quem prius latura meo secisse emi mus, ei fidem habemus, quod etiam recte caeteras sit elab raturus. Ergo tu, in luit, dicis hominem, qui se prioribus ami-em beneficum declaraverit, plane posterioribus quoque benefactumini. Nimimam, ait, quemcunque prioribus AEquis recte usum video, eum rimiror etiam aliis bene usurunt. Sint haec, ait At quo Ret is efficiendus est amicus, qui amicitia nobis divaus esse via deatnes Primum, ait, res divia

nae considerandae sunt, num Ut nobis consulant, ut eum

amicum faciamus. videssetur ' potesne dicere, quo pactoas, qui nobis adjungendus vis

502쪽

γὰρ φίλον λεῖν ἐργῶδες, χαλεπον ε μι

σπάμενοι προς ους α βουλωνται δω Δενοι,

φιλουνται υτ αυτων.

Matur etiam sis haud L vereantibus, venandus iat ' Pr feci o, at non velocitate pedum, Mut lepus; neque mitide, minu aves; neque i, Mutam. Nam invidiam amicum s Pere, Perquam est dimile; nisi minus dissicile, vinctum Tetinere aquam semunt tius is hostes, quam amici sunt, si haec illis meridiant. At quo pacto nutat Esseat vian aiunt incanta ne q in qui Munt, inciuitiauis sis, quoscunque voluerint, amiciniab ipsis effetunt atque esse etiam qu-dam ad amorem Veneficia, quil lis cum tantur e voluerint, ab sis tarpim

Utvle igitur haec perespia mus t ait Ex Homero aucis tr quibus verbis lyssem Sirdijusmodi quintilam principium;

503쪽

μη νομαλακούων τον ἐπαινουντα καταγελωμτα λεγειν. ου- ρον γὰρ ἐυίων τ αν εἰη, δα ἀπελαυνοι του ανθω που αν ἐαυτου, ii ον ιὸότα, τι μικρός τε καὶ αἰσχEος καὶ ἀσθενής ἐστιν, ἐπαινοίη, λέγων οτι καλός τε ηαι Φέγας καὶ ἰσχυρός εστιν Ἀλλας τινας οἰσῖα ἐπωδάς Οἴκ' ἀλλ' ηκουσα Μ', τι IΠερικλης πολλὰς ἐπίσταιτο, ας --

lavidum dioe, ranainum decus Graeco rum .

miae igitur incantationem, nivirates, quum ad alios etiam imities adhibe nuit Sirenes, dum detinebant eos, ne exeam in ab eis 1κederent quaquam; sed his ineantatio. ad iis ad illos utebantur, quio viri item gloriae cupidi mrint. Propemodum dicis eiu nudi verbis virumquemque incantandum esw, quae, audiat, a laudante non irridenda causa proferri existimet. Nam iam dana ita quidem esset odiorio hominesque ab se repelleret; si quern sesentem a parmuna turpem et imbecillum esse, Iam re in piachmam, ut in inmun, ut obumm . Num et alia quamlam eis is nisai

nest moni sed audivi Pin.

504쪽

δων τῆ πολει, ἐποίει αυτην φιλεῖν αὐτόν. Θεμιστοκλης δὲ πῶς ἐποίη σε την πόλιν φιλεῖν αὐτόν Μὰ Δἴ ου ἐπαδων, ἀλλοι περιαψας τι γαθον αυτ' Δοκεῖ μοι λέγειν, ὼ Σωκρατες, ως ει μελλοιμεν αγαθόν τινα κτησεσθαι φίλον αυτους ηριας αγαθους δώῖ γενέσθαι λεγειν τε καὶ πράττειν. Σωδ ωου,

πηστους φίλους κτησ-θαι; Εωρων γαρ, φηο Κριτόcουλος, ρητορας τε φαύλους αγαθοῖς δηριηγόροις φίλου οντας, και στρατηγεῖν οὐχ

ἱκανους πάνυ στρατηγικοῖς ανδρα ν ται-

ρους 'Αρ οὐν ἔφη, καὶ περὶ οὐ διαλεγόμ-

θα οισθά τινας, οἱ ἀνωφελεῖ ὀντες, φελι-

elem multas Mirime, ilibus hiari civitatem incantamla eL Deerit, ut ipsum diligeret, tquo pacto Themistocles ad

amorem sui civitatem hanc peLuxit non incantando mesercule, sed honori 1 Ham eam a sciendo. Videris militiscere, mi Soerium, si quidem bonum arnicum Maturi simus, no 'psos oportere tarn in dicendo An tu existimabas, ad Sin rates, fieri posse, ut pravus qui piam bonos amicos pararet 'Videbam enim, subjecti Crit

bullis, et Maen Oratores viles N,-nis concionatoribus ansicos e se, et non satis ad imperatorium munus idoneos viris ejusdem muneris peritissimis esse

familiares. Num igitur, inquit, etiam de quo Aserimus. nosti quosdam, Psi quum inii

505쪽

tum pia sint viros utiles ibi emere amicos pomines Minii. me eis, inquit. At, non oleae, ut vir lamininis pule iri Niniqua studiosos raniisciis N eompasee, hoc mihi

st inoris amisim fieri Minoe, mi Critia . Immturi at, quod Nim vulos homines res etiam in Ichras a --tes, at alis inimis turpibus, non an is esse, ad hum dia m. et imissius Mae remorare, quam homines nulliuspretu At non mo , in uit -- is, privati homine hoe Matini; sed etiam illae cimtates, quae pulchammam maxima amma sum, tur invio minime admittunt, sis.

506쪽

κτησιν. υτ γαρ τους - ρους κλήλους ἀλληλοι δυναμένους εἶναι πῶς ἀρῶν η χάριστοι η αμελεῖς η πλεονέκται, ἄπιστοι η ἀκρατεῖς ανθρωποι δύναιντο φίλοι γεώσθαι οἱ - ουν πονηροὶ παντως - 7

δοκουαν ἀλληλοις ἐχθροὶ ἄλλον η -

ποιουντες τοῖς τα τοιαυτα μισουσι φίλοι γ'

Metae vine me In reputans, vehementer de M ux-Sis inscia despero. Nec enim improbos inter a mni eos es- posse video. Nam quo pacto vel inter ingratos, vel pulchri non fluviosos, vel plus habendi eupidos, vel infidos, vel inter Perantes, amicitia eoneiliari possis adeo ut improbos onsen potitia a gistuum inter se inimicos esse cilina an in existanam. At vero, uti quidem ais, ne inius civiliam

in innitati pravi congruer Pomunt. Nam quo pacto ii P Inprobis agunt, Inies se sint esse iis qui tali oderunt tQuod si etiam illi, qui ui tena colunt, inter se per mia tiones in civitatibus de priori Patu contendunt, et prae iuri

507쪽

ἀνερώποις εὐ-- καὶ πίστις ἔσται;

Ἀλλ' ἔχει - ν, ἔφη ο Σωκράτης, ποικίλως

Tas ταυτα, ω Κριτόcουλε φυσει γὰρ ἔπνο- σιν οἱ ἄνθρωποι τα ρον φιλικοὶ, δέονταί γαρ ἀλληλών, καὶ ἐλεουσου, και συνεργοφος.φελisum, καὶ τουτο συνιέντες χαριν ἔπουσιν ἀλληλοις ταί πολεμικά τά τε γαρ αυτα καλα κώ Mα νηηγίζοντες, υπὲρ τούτων μά-χ 'παι, καὶ ι γνω νουντες ἐναπιουνται'τολεμικον δε κιὼ ερις κα οργη, καὶ δυσροενὲς is o του πλεονεκτεῖν ἔρως, μισητον δὲ φθόνος Ἀλλ' μως δια τούτων παντων φιλία διαδυομένη συνάπτει τους καλούς τε

lia alia os invicem oderam; qui in deinceps inter se amicierunt, et quos inter homines benevolenta fidesque reperiatur triumvero. ait Socrates, haec varie se habent, mi Critobule. Nam hora es a natura partim in anxieitiam comparati sunt; etenim assi aliis h gent, ac invicem miserentur, at cooperarum invicem prosunt, adque quum intellexere, intiam sibi invicem habent partim ad inimicitias properulent. Nam quum eadem bona et a Munda

putent, de iis laniciun et si sentientes contrariantur. Contentio mitem et ira, res quaedam hostiles sunt itemque pius haben si cupi sitas, infe tum auiddam est et Odio ι -

508쪽

φίλοις οἰαεῖα παρέχοντες, τα δὲ τῶν Δώημοτῶν νομίζοντες. Πῶς ουν οὐκ εἰκος τους

num, Inviam Nili inimis amicitis per line muris P -- remis pultari bonique stratio. - copulat. - mpter vim vitem uiam alisque latiues minates mediocres postidem, quam bello in omnia domin ri; et pomum emtrientes Marie ues sine dolore misi M. M.tiis pinicipes fieri, et forinum. rum inorit, is desectati ita is

quos non convenit. Possunt

etiam, plua ha- si non mise-di, non modo praticipare in i, Esteminita, quae limine sum; sad etiam sibi inui in Iamri.

Possunt et simultatem non uuae sine molestia, adit erum ex utilitato mutua moderari; ac prohibere, quo animis ad

bo ira pros adiar, cujus irsos deinde poeniteat. Inuvi, an prorae tollunt, Pinianam.

509쪽

ἀλλήλοις κοινωνους ναι; ο ρον γα επιθυ-

μοντες ἐν ταῖς πολεσι τιμῶσθαί τε και ἄρχειν, ἴνα ἐξουσίαν χωσι χ ρηματά τε κλέου Niν, καὶ ἀνθρώπους βιάζεσθω, καὶ η παμ- ά κοί- - πονηροὶ ν εῖεν, καὶ ἀδυνατοι αλλω ναρ σαι. ι - ἐν πόλει τιμῆσθαι βουλόμενος, πως αὐτος τε μ ἀλ- ηντα, καὶ τοῖς φίλοις - καια βοηθεινώνηται, καὶ αρξας ἀγα/ον σι ποιεῖν την, qa πειραται, λων ο τοιουτος αλλω τει-

ουτω οὐκ αν δυναι- συναρ σαι; πότερον

φον φίλους μελεῖν μετα τῶν καλων ἀγα-

m propria amicis mancipando, pretii amicomam bona promis duom . Qui em non uentaneum ait, vis 3 deliri lanique mutarios non solum in iuutino, d Ectim muttinoim utilitate honorius civili- Nn paris es fieri nam Mitratus arvinum, Mindi uis levi in taberare pecuniam pu-

rarum si voluptatibus amni isti sint M improbi ne is est nolis fierii tore, ut muri alio conjur quatur. At si quis velit honoribus in republica friti, ut tum ipse non inciam injuria, tum iure is in rebus opem amicis serae mini; manu ue imperans aliquo bono paratam amere conetur; quamobrem talis homo mim

510쪽

si ἔσσον δυνήσεται, η την πόλιν ευεργετῶ ἀδυνατωτερος ἔσπαι, καλούς τε κἀγώους εχων συνεργούς ;Ἀλλοι και ἐν τοῖς γυμνικοῖς ἀγῶνι δῆλον ἐστιν, τι, εἰ ἐξῆν τοῖς κρατίσποις συνθεμνενους ἐπὶ τους χείρους ἰέναι, πάντας α σου ἀγλ

ἐλάειζανον ἐπεὶ ουν κεῖ - οὐκ ἐωσου τουτοποιεῖν, ἐν δὲ τοῖς πολιτικοῖς, ἐν οἶς ἱ καλοὶ

κἀγαθοὶ κρατιστεύουσιν, ουδεις κωλυει, μεθου ἄν τις βουληταμ, την πολιν ευεργετεῖν, πως οὐ λυπιτελεῖ τους βελτιστους φιλους

κτησάρενον πολιτευεσθαι, τούτοις κοινωνοῖς καν συνεργοῖς των πράξεων μαλλον η αντα

num amicis esse usu una eum

pulchri bonique dii osis resis nus poterit, vel ad bene reipublicae facierulum IInus valebit, si pulchri bonique si tili sos coalutores habeat Quinetiam gymnicis in certaminibus patet, si liceat pra stantissimis una conjunctis pe- tofes agoedi futuram, ut ipsi irretis in cera aminibus victores evadam, omniaque praeniaeonsequantur. Quando totishoe istic fieri non permittitur; at in negotiis divisibus, ubi h mines pulchri Ninique studi

praecipuas partes obtinent, quum nemo impediat, quo minus quis beneficio rempublusam, cum quo ipse velit --iniat qui non ex usu sat, ut, optimis antiris comparatis, 'Im

라틴어 텍스트