Xenophontis quae exstant opera, Graece & Latine, Volumes 7-8

511쪽

Mλον, τι καν πολε ε τις τινὶ πιγελμώχων λησεται, καὶ τούτων πλειονων, αν καλοῖς

κἀγαθοῖς ἀντιτάττηται καὶ μην οἱ συμμα χεῖν ἐθέλιοντες ε ποιημοι, να θέλωσου προθυμεῖσθαι πολυ δὲ κρεῖσσον σου βελτίστους

ελάσσονας εὐ ποιεῖν, η του χείρονας πλείων Ἀντας οἱ γαρ πονηροὶ πολυ πλειονων εὐεργεσιων η οἱ raηστοὶ ονται , Ἀλλα θαρ

νεσθαι, και τοιουτος γιγνομενος, θηραν επι-

χε ῖζει τους καλους σε καγαθούς ἴσως δυντι σοι καγὼ συλλαζειν εις την τῶν καλά. τε αγαθων θηραν ἔχοιμι, δια το ἐροντικος ει ναι. οεινως ἀρ,- αν ἐπιθυμ, em ανθρωπων, λος ωρμημαι επὶ το φιλων τε αὐτους αντιφιλεῖ

pilli eam aliquis administret,

Mque iis potitis oesis et coMujutoribus gerendarum rerum, quam adversariis utatur Enimvero patet hoc etiam, vellum aliquis adversus alium gerere velit, ei sociis opus es-βe illisque pluribus, si pulchrivonivis situsiosis se opp6nat. At venefiesis Sesendi sunt, qui opitulari volunt, ii sint melius est, optimis, tranei si pauciores sint, benefacere, quam deterioribus, qui plures sint. Nam improsi multo pluribus beneficiis, quam pro Di egerit. Tu vero, mi Cmtobule, fidenti animo bonus e se enitere, atque ubi talis fae- tua fueris, pulchri bonique studi'sos venari coneris. Ac fomlassIs etiam ipse nonnihil tibi conferre ad hanc viromun puI.

512쪽

ela bonique tussi oriun nationem --, propterea Mod ad morem prope usaum. Nam quoscianque homines Mnem, totus ardeme in hoc seror ire eos diligens, uia vicitatin Miderer ει ----tionis i idus, Hessiun e ore video, inquando cum quia macia veri. Nam quum s cere stud in illi qui mihi placet, nunune venam hinnii imperitum me esse inuror. Atqui, ait Critobulus, rum artium V, an Socia jamdudum victis auaena praesertim si erusin mihi scienti, suffecerit ad eos, qui numebonitate praestam et qui cor poris elei ua. - vero, ii

513쪽

inquit. -- ha s, quod ad

514쪽

καλοι καλεισθαι Καὶ ο Κριτο υλος φη, 'sa τους - καλου φιλησουντός ρων του δἀγαθους καταφιλήσοντος, θαρρων λαινῶν φίλων τα θηρατικά. Και. o Σωκράτης

βούλν γενέσθαι, ἐάσεις με κατειπεῖν ero 'κ-υνον, ἔτι σου - τε αὐτου, καὶ ἐπιθυμέ.

φίλος αὐτου Imri Κοιτηγόρει, ἔφη ο Κριτ

. Unurarium ei, Fura utile sit, dixissi Nam qui pulchri sunt, rari non sufferunt: at quila . sarines, lubenter aulanitiunt, existanmnes, propter animam . pulchros appellari. Et Critobulus, Age, intimo alacri me creo, inquit, ter vena si umicos; quandoquidem pulchros Gamalaturiis, honestos ex--ulat amararum at Sora ales, Ubi in Critobule, an tiam cum aliquo, inquit, eontrahere velis, an nihi periniues, ut ad ipsum deferam, te Maeni, o rem ipsius esse, atque Intesti- an ejus expetere ' Defer, in Critobulus quippe neminem novi, qui se laudantes oderit. At si praeterea deferium ait, quod prae admiratione ipaeus

515쪽

ΜΕΜΟRABILIIIΜ Lis ΙΙ. 6. I55 ἔχειν προς ἐμέ. Ταμα μὲν δη, ἔφη ο Σωκράτης, ἐξέσται ι λέγειν περὶ σου, προς ους ἄν βοόλ' ί--λους ποιήσασθαι. ἐὰν δέ - εν ἐξουσίαν ές λέγειν περὶ σου, τι ἐπιμελης τε των φίλων εἰ καὶ οὐδενὶ ουτω χαίρεις ως φίλοις ἀγομιοῖς, καὶ ἐπί τε σῶς καλοῖς ἔργοις των φίλων

ἐτὶ τοῖς γαθοῖς των φίλων χαίρεις οὐδεν

ηθον η ἐπὶ τοι ἔαώτου, οπως τε ταυτα γίγνηται τοῖς φίλοις, ου αποκάμνεις μηχανω- μενος, καὶ οτι ἔγνωκας, ἀνδρος αρετην εἶναι, νικαν σου ρον φίλους ε ποιουνται, τους δε

ἰυρους κακως πάνυ a οιμαί σου ἐπιτηδειον

Rhintun te putabis a me mi-- Atqui in meipso, irrat ut, . tan citur, quos animis in me benevolis esse suspicor. Hae totur inc Sorarates, mihi de te dieere licvit ad eos, quo amicos emere velis. duo ia mihi praeterea potestatem amas cilicencsi de te, quod nulla re sic delecteris, Misque bonis amicis quod ob minor impraeelara lacinora non minus exultes quam ob tua; quod ob amicorum coanna lanon minus ga Misas, quam ob tua; quod conando, ut anxies ea consequantur, non defatig'ris; quodque nosti hortassis virilitem esse, beneficiis mucos, auricos vero inal ab

516쪽

μι - αλληλους τε καὶ την προμνησα Δένην.

Mere pro in arbitror aptum me ab eonvenat Tena bonorum meorum fore. Q inmobrem, a Critob IIus, hoe mihi ominemoras, quasi non penes te in ut de me, quod velis, reas Nonor meto, uti mare ego do A ran inurando Eudiri. At viseris Don leones M. qu-mun veritate bona commen- ut Plurianum ad murcilian. dam inter homines assinis tem alere quae vero menti-tur, e claudando nuxu pro dire. Qui enim dempti inuit, oderim mutuo, atque etiam eonelli amem .man. Q quum ita esse Persuasus rim, recte initror nilui inihi dweressere in laudent inni, quini non vere dieam. Nimiram tu, mi Socrates, ait Critob aura, talla minis . nillil ut me in

517쪽

μαλλον φελεῖν ra, τα vitia ἐπαινῶν,

oraeui laudibus an, persu deam, ut vir ianitia eis clud

pereuasus a me, Mon imperiis toti si hernandam commisistat ali ullae quiaquam Periire posias, quam te tum navem tum teipsum exitio damma rve rein mi ain civiratio Nise persuasero mentiens, ut se tibi. anmamn viro artis is premtoriae, Iussiriorem, rerum que rivali in perito omni

518쪽

τι αν ι ει σαυνον - την πόλιν - eros

καὶ ἐπιριελεῖ, τα αυτῶν ἐπιτρέψαι, ἄρ'

οὐκ αν, πέψαν διδους, αμα σε βλαι--ρος ει ης, κα καταγέλαστος φαίνοιο δελ-λα συντο πάση τε, καὶ ἀσφαλεστάτη,

ἀρεταὶ λέγονται, σα-ουμενο ευρήσεις -- σοις μαθησει τε καὶ μελέτ' αυξανο Δένας.

te civitati eventuriunt ei, privatim milius nonnullis per

suadeam, idque mentiemis, ut tibi res suas credant, tanqluunadministrandae rei familiaris perito, atque industrior annon, periculo facto, damnosus simulque ridiculus esse appMebis At vero in maxime comPendi a tutissima, et pulcherH- quocunque tinnis Me videia Velia operam des, ut etiam υν-ntia sis. Quaerimque autem apti l hornines vinules appellantur, eas omnes a consideres, doctrina et exercitatrem augeri animadvertes. Atinue foemodo, nil Critobule, nos amicos venari ponere arbitror: tu si aliter jussie , doce. Et Critobulus, Me vero Pudeat,

inquit, his contrassicere, mi M-

519쪽

unμην αν, ἔφη, ω Σωκρατες, ἀντιλέγων του- τοις οντε γὰρ καλα, οντε ἀληθη λέγοιμ ἄν- . Κοι μην τὰς πορι- γε - φίλων,

τά μιν π άγνοιαν, ἐπειρατο γνωμ' ἀκύσ--θα ι σας δὲ λ ἔνδειαν, διδάσκων κατα δύναμμ αλληλοις ἐπαρκειν ἐρῶ δὲ και ἐν τουτοις, συνοιδα αυσω. 'Αρίσταρχον γάρ ποτεεζῶν σκυθρωπως ἔχοντα, λικας, ἔφη, Ἀ

ζίσταρχε, βαρέως φέρειν o. ἡ δὲ του βά-

ζακ μετώβόναι τοῖς φίλοις' σως γαρ ἄν σε σε καὶ μέῖς κουφίσαιμεν Καὶ ο Ἀρίσ- αρχος, Αλλοι μην, φη, ὼ Σωκρατες, ιν πολλῆ γε εἰμ ἀπορία ἐπεὶ γαρ εστασίασεν

πates nec enim honesta, nec 7. Et profecto anxicoriuntione provenirent, consilio mederi conabatur: quae vero exegestate, docendo ut pro Iribus inmem subvenirent. Di-ς- Rutem, quid liM etiam inpari mihi de ipso constat. Nam quum aliquando Arisi rava tristem emeret, Videris, ait, mi Aristarche, qui D,

tam moleste ferae Deses autem molestiam hanc cum amicis ommunicare fortassis enim nonnihil etiam nos te sublevaverimus. Et Aristarchus, Enimvero, mi Socrates, ait, magna in aciestati versor. Nam quin se sitiones hac in EGUItate morae sunt, multis in Piraeum confugientibus, con-

520쪽

pereuntes aia fieri non p. ram, tot hominea viae. Hae quum viliami Me res: Quid est ausae, Inquit, quod Ceram complures iam non solum atque allis p pessitare ne maria potest mimum renuun praeter