Xenophontis quae exstant opera, Graece & Latine, Volumes 7-8

671쪽

και κληρονικους γίγνεσθοι τους συνοσας οὐκεσπιυσεν, αλλα, πρότερον τούτων ωετο χρῆναι

σωφροσυνην αυτοῖς ἐγγενέσθαι τους γὰρ ἄνευ του σωφρονεῖν σαυτοι δυναμένους αλκωτέρους τε καὶ δυναιτωτέρους κακουργεῖν νομιζεν ἶ-

φρονας ποιῶ τους συνοντας ἄλλοι - ουν αυτ προς ἀλλους ουτως μιλουντι πιι αγε-

turbabat sed quam simplicissime et clarissime exponebat, quae pistabat eum scire debere; et quibus operam dare, esse optimum. 3. Non isse quidem sarnili re suos itisserendi, agendi, ingeniose machinandi aliquid peritos reicere festinabat, sed prius existimabat oportere animi sanitatem ipsis indi. Nam ut sine animi sanitate his re- u. Valerent, eos et injustiores et ad nocendum potentiores esse arbitrabatur. Primum profecto. enitebatur hoc efficere, ut familiares sui erga Deos animo sano uterentur. Ea alii quidem, quum ipsius ad alios sermonibus interessent eos exposueriant: ego ero deram, quum ad Euthyde- trium hujusmodi quaed in di

sereret.

Dic mihi, mi tithydeme, ait, venitne tibi in mentem co-

672쪽

siet EΜΟRABIMUM LIB. Iv. s. ἐσηλθεν ἐνθυμηθηναι - ἐπιμελῶς οἱ θεοὶ, ων οἱ ἄνθρωποι δέονται, κατεσκευάκασι Καὶ ος, Μα τον Δί, φη, οὐκ ἔμοι γε 'Αλλ' οἶ ρα , ἔφη, ἔτι πρῶτον lari φωτοὶ δεομεθα,

γ', ἔφη, καὶ τουτο χάριτος ἄξιον Οὐκοῖν

καὶ ἐπειὸ ο - ηλιος φωτεινος ων τα τε ας της μέρας μῖν καὶ ταλλα πάντα er

φηνίζει ἡ ωνυξ, δια νο σκοτειν εἶναι, ἀσαφεστερα στὶν ἄστρα ἐν τῆ νυκτὶ ἀνεφηναν,

ritare, quam diisente Ditia. raverint ea, quibus homines invisent Et ille, Minime

profecto, ait, mihi. At nosti, ait, minum nos Iucis eσere, re, quam Dia nobis suppeditarit Profecto, inquit murari nisi haberemus, caecis essemus similes, quun nostri citiu in oculi maxime viilerent. Atqui quum quiete etiam digemus, noctem nobis Iarguuntur, commodissimum quie cenes temptis. Hoc eci , inquit, omnino gratias meretur. Quia vero Sol lucidus est, ac nobis horas diei adiaque Innu cletu e demonstrat nox autem propter tenebras est obscurior astra noctu secerunt apparere, quae noctis hora n uas indicarent, quo fit, ut multa, quae necesse sit, perficiamus. Ita est, inquit, anim-

673쪽

ου μνον της. νυκτος, ἀλλα και του ληνος, τα

σας προς τουτο παρέχειν α ἡρών ου ριόνον νδεομεθα πολλὰ και παιντοῖα παρασκευαζουσιν, ἀλλα καν οἰ ευφρανόμεθα Πάνυ, ἔφη,

καὶ ταυτα φιλανθρωπα. ο δὲ καὶ Aὸωρ

φυειν τε καὶ συναυξειν τῆ γῆ καὶ ταῖς ραις πάντα τα χρησιμα ηρον, συντρέφειν δὲ καὶ

αυτους ἡ λας, καὶ λιγνύριενον πασι τοῖς --

vero Luna non solum noetis, sed etiam mensis paries nobis patefacit. nutino ait. Quid autem quum nutrimem egeamus, quod illud e taediora n his pria lucant, et ad hoc anni tempora convenientia tribuant, quae nobis non modo quibus indigemus, multa atque onm moda parant, sed ea quoque, quibus delectamur ' ma nhaec, inquit, magnae sunt Deorum erga homines benevolentiae. Quod item nobis aquam

largiantiar, rem dein pretiosam, ut et producat et aay Muna cum tetri et eum anni temporibus omnia, quae nobis usu sunt; simulque nos etiam alat, ac nutrimentis nostris Imnitiis admista faciat, ut et z-- fici ea facilius Osinu, et utiliora sint et suavior' quod . . que maxima nobis eandem

674쪽

TVM καὶ το πυρ πορίσαι ρον, ἐπίκουρον ρον ψυχρους, ἐπίκουρον δε σκότους, συνεργον δὲ

ενεκα ἄνθρωποι κατασκευαζονται; ώς γὰρ συνελοντι εἰπεῖν, οὐδὲν αξιόλογον ἄνευ πυρος ἀνθρωτο των προς τον βίον χρησίμων κατα

tibi in livem a converiit, a cede iis naec quidem maturas, illa vero exNceat, quom in Mi-

675쪽

Oτα α πάλιν απιων γενηται ενθα καὶ ἡμῖν δῆλόν ἐστιν τι, εἰ προσουντέρω α πεισιν, --παγην μεμ πο ου ψυχρους, πάλιν α τρέ- πεμμι καὶ προσχωρεῖν, καὶ νταυθα τουουρανο αναστρέφεσθαι, ἔνθα ν λαλιστα

νοις Το δ αδ lπειὸ καὶ τουτο φανερον

id perseest non eoedit propius aia avertit sese, cavens ne ampr amnium nos ea--iemis laedat; ac Mum eo receiat, ubi arvis manis imm-t, somui frigore congelarentus, si eoeli pariem revertitur, ubi nobis plurimum pratilest y rim secto, ait, etiam line virusino videndiu hominum eissa fi m. Quod item quin hoc tinni Inm uestum sit, non posse nos ne aestum nee Bigus -- lerare, I repente illa fierent sol ita paulisim credat, at- quo ita paulat- M scedat, ut nosmet lateat ad utraque hamentissima iam eonstitutos t

676쪽

ἄρα τί ἐστι τοῖς θεοῖς ἔργον η ἀνρρωπους

καὶ ἄλλα ζωα ταύταν ριετε πει. οὐ γαρ καὶ τουτ, φ ο Σωκράτης, νερον, τι καὶ ταυτα, ἀνθρώπων ἔνεκα γίγνε- σαί τε καὶ ἀνατρέφεται ι τί γα αλλο ζωον αἰγῶν τε καὶ υῶν καὶ σπων καὶ - καὶονων καὶ των ἄλλων ζώων τοσαυτα ἀγα/α ἀπολαυει, ιτα ανθρωποι ἐμὶ ρον γαρ δοκειπλεα τῶν φυτῶν τρέφονται γουν καὶ χρημνα-

alitulae quippiam sis sit ne-Mtium. iam ut hominibus in-rviant. Nam illud solam mihi est impedimento, quod haec animalibus elisun aeteris

communia sint. - ver non perspicuum est, ruit Socrates, etiam haec animalia hominum ausa nasci et nutriri Quod enim aliud nitima tot eqmmoda percipit ex eapris, suibus equis, bobus, asinis, animalibusque caeteris, quot horninec Musi videinvidetur, eos pium eae niveia ...us c. mus , Mari ex plantis pere. Nam et aiuntur, tibi rem facium non thinus ex his faniη-- m ex pars hominum nascentibus e terra non utitur in cibum, sed pecudum lacte, caseo, moenibus

677쪽

νων πολυ δε γένος ἀνθρωπων τοῖς μυεν ἐκ της γης φυομενοις, τροφην ου χωνται,, πο si βοσκημάτων γάλακτι καὶ συρω καὶ κρέα ra τρεφόμενοι ζωσι πάντες δὲ τιθασσευοντες καὶ φλάζοντες τααρ G M των ζωων, εἴς τε πόλεμον και εις ἀλλα πολλὰ συνεργοῖς χρωμται. ρογνωμον σοι καὶ τουτ ἔφη Ορωγὰ αυτων καὶ τα πολυ ἰσχυρότερα ηρ is, ουτως ποχείρια γιγνόμ ενα τοῖς ανθρωποις, ἄστεα ρησθαι αὐτοῖς οἰ- αν βουλωνται.

TVL ἐπειὸ πολλα μυεν καλα και φάλμμα , διαφέροντα δὲ αλληλων ἐστὶ προσθεῖναι

σοῖς ἀνθρώποις αἰσθησεις αρροπτουσα πρὸς ἔκαστα, Γ ν απολαύομεν πάντων ων ἁγα

nuariti vivunt. Animalibus, quae utili sunt, cicut ana Miamisis, oretines in bellum aliaque multa utuntur, veluti e adjutoribu In hoe etiam a sentior tibi, ait. Nam interea video tuae tam longe nobis

fortiora, adeo tamen in potes. tatem hominum redacta, ut ex siuamcunque ad rem velint, utuntur.

Quod item Dra quum Inuuta sint pulchri et utilia, sed inter se siveris sensus hominibus ita siderint ad inmiscong uentes, per quos bonis omnibus huimur tratem quod

rationem nobis a m ira O cesserint, qua, de rebus sensilibus ram mmdo et remimiscendo, discimus, ad quae si

678쪽

Σώκρατες, ἐοίκα- ιν ισι φιλιαωτερον η τοῖς

et mala depellamus. Quod imiam, per .aan invicem omninbona Inter nos docemis communicamus, et logos nobismataptis serimus, et rempublicani administramus. Omnino ridentur, mi Socratas, Me mmam tui prospicem non possumus, quod ipsi nos in hoe ita ivvunt, ut per divinationem consulentibus istum hi cent, et quo pacto mae optime, o Mant Te Iidem, ait naici erates, etiam familiarius uti,

679쪽

ἔργα αὐτῶν ορῶντι, δεύεσθαι καὶ μαν - θεους -οει δὲ, τι καὶ αὐτώ οἱ θεο ουτως υποδεικνύουιπιν' οἴ τε γαρ ἄλλοι μῶν τὰ ἀγο - διδόντες, οὐδὲν τούτων εις του φανες

ιοντες ιδό-ιν, καὶ ο τον λον κόσμον em - τάττων τε καὶ συνέχων ἐν πάντα καλακα ἀγώα εστι, καὶ ε μεν χρωμένοις

ἀτρις τε καὶ για καὶ γηρατον παρέχων, θαττον ὸς νοήμετος ἀναροορτήτως πηρετου

ciendum vel non faciendum sit. At venam me dioere etiam tuintelliges,si non exspectaver. is, donee Deorum orn- Ἀ- tuearis; sed Mageeerit inspiciu

enti eorum opera, tum vener ri, tum honore prosequi Deos.

Cogita etiam Deo ipsos ita in onere. Nam et si caeteri, manina bona nobis largianis

tur, nihil homirn ita lar ii

tur, ut in apertum prodeant; et IS, qui mundum universum composuit et continet, in iopessira et bona omnia sunt, quique utentibus eo semper experiem detrimenti, et mocti, et senectutis exhibet atque etiam coitatione celerius obsequentem sine ullo errore is, inquam maximi quaeque e

680쪽

προσιοντων αὐτων αἰσθανόριεθα ἀλλα μην

καὶ ἀνθρωπου γε ψυχ η, εἴπι τε καὶ αλλο τῶν ἀνθρωπινων, του θείου μετέχει οπι ἀν

consilio agere conspicis . hoc tamen universum memans, a nobis cerni non potest. Acogita, quod sol, quis etiam omnibus convicuus esse vide tur non emittit hominibus, uti se accuriae aspreram; dia citra eum recti. oculis intumri conetur, visum adinsit. Sed et Demini ministi os conspici non posse reperies. Ru fu, men desuper densiti patet re omnia, in quae incissit, vim re non tamen vel quum γcessit, vel quiuisserit, ver tuum recedit, cernitur. Nec venti videntur, quanquam oriam effecta nobis conspicua ni et accedentes eos sentiamuruQuinetiam si quid remundi Iaamariam aliud mirata hominis certe de clivina natum Par-