장음표시 사용
121쪽
ρ των πολεμίων ἀνοία μη ψευσειν με ταυτας
τὰς ἁγιιθὰς ἐλατίδαις Ἀλλὰ θαρρουντες ορ-
et bellatoribus aptissimam in animos vestros condidistis quippe qui laude magis quam nanibus aliis rebus gaudetis. I audis autem amatore ne -- cesse est ejus adipiscenda' gratia laborern omnena, Omne M periculum libentissime sub contigerit ut vosmet tales non praestetis, in me quic- quid defuerit recidet. Ve- rum et experientia, et bene- volentia erga in VeStra, et hostium amentia fretus On-- fido, bonas hasce spe me non frustraturas. Fidentibus igitur aniniis proficiscamur, ire. Quod si haec ego de praesertina cum hoc procul a vobis, aliter ac sentiam, dico, nobis absit, ut aliena per in-
122쪽
το δοξα των αλλοτρίων δίκως ἐφίεσθαι. mυν γαρ ερχονται με οἱ πολεμ ιοι, ἀρχοντες ε ιοίκων χειρων καλουσι δὲ μας κούρους οἱ φιλοι. T οὐν ἐστιν η του λεξασθαι
mostes enim nunc adveniunt, inui primi bello lacessunt: amici vero nos ad peni fe- rendam arcessunt. Quid er- 4 vel justius est quana Vina propulsare, aut honestius quam amicis opitulari t At vero ea vos de causa non paulo fidentiores esse arbi- tror, quod nini ira m diis mini- me neglectis expeditionem
tum mecum versemini, non naodo res magnaS, Sed etiam
parvas aggredientem, ini- tium a diis senaper Die facere novistis. Tandena, ait, Quid pluribus verbis opus es t At vos lectis qui dena assumptisque viris, caeterisque rebus paratis, ad Medos pergite: ego vero ad patrem reverSus, eo uti Pie ia)n proficiscor, quo de rebus hortium laam
123쪽
ῖαι. κτων δὲ φανέντων, οὐδὲν et ἀλλο
celerrime quale eae Sint e 'ς doctus, iiiicquid potero Vo- bis parent, ut quam praeclaris-
si me dei juvante, dimice- onus. Et illi quidem haec
6. Cyrus autem domuin reversus, precatu Sque Vestam patriam, et JOVena patri uim caeterosque deos, in expeditionem profectus Si eumlue pater To M. etiana deducebat. Ac post quana dona egressi essent, ful-ghira tonitruaque fausta ei oblata fuisse pectit entur. Quae cui apparuissent, alio praei rea nullo captato augurio perreXere, quasi nemineria naaximi dei signa latere OSSent. Cyrum vero progressientena
pater hujusmodi verbis alloqui coepit: Quod quident, fili, dii
124쪽
og καὶ αυτος 'Eγω γάρ σε ταυται ἐπιτη-
σιν είης, εἰ βουλοιντό σε ἐξαπαταν, ἔτε
stat riun coelestibus signis id quod et ipse etiarn nosti. Haece ro nitri te de industria edocui, ut ne per alios interpretes deor in consilia intelligeres, sed ipse ea, et quae videnda sint videns, et quae altilienda avitiens, cognosceres, et ab hariolis non penderes, qui te, si vellent, decipere possent, alia licentes quana quae sivinitus portenderentur : neVe rurSUS, si clitando hariolus non adesSet, quid de signis divinis statuen- duna esset anabigeresa sed Vaticiniandi arte percipiens quae civinitus consulerentur, eisdem obteimperares. Et Cyrus quiadem, pater, inquit, ut dii pr pitii nobis consulere Velint, quantum potero ex oratione ilia nunquam non curabo. MO-
125쪽
ἀριστα πράττοι, τοτε μάλιστα των θεων
μεμυνωτο καὶ των φίλων δὲ ἔφησθα χρυαι
παῖ, διά γε ἐκείνας τας ἐπιμελειας διον πιν ἔρχη προς τους θεους δεησόμενος, ἐλατίζεις
προς φίλους μοι τους θεους όντας υτ διώ
mini enina ex te aliquando audisse, merito illum etiam a diis, quemadi nodum et hi hominibus, aliquid facilius inpetrare, qui non tunc ueniunt, cuin adducitii in angustias, aduletur, sed cuni felicissima utitur fortuna, tunc deoruni maximei neminerit et amicor mitiani aiebae eodeni modo haberi lana esse curaria. Ergo ain, fili, hiquit, libentius deos accedis To M. I. supplicaturus, propter illa tunin ι culmutis Studia : et speras te magis ea a petieri con-Secuturaim, ii Od tibi sic conscius esse viaeris ut qui nunclitana eos neglexeris. Sane qui dena pater, inquit, Sic erga deos una assectus ut qui illii antici sint. Quid enina, fili, inquit, naenunistin illa, de lai bus inter no aliquando Onveniebat ' Duirit in ea quae dii
126쪽
κασιν ι θεοὶ μαθοντας ανθρωπους βελτιον
largiti sunt, homines si didice.
xint naelius facturos, quam si eorum sint imperati et si operentur, plus effecturoS, quan Si sint otiosi et si curant ad 1-beant, securius Vitam actUTOS, quana si horum sint negligentes adeoqtie praebentes Seip-SOS quales oportet, Sic noliis iis lebatia oportere ioslibet bona a d iis petere. Profecto, inquit Cyrus, memini quidem ex te haec audisse : et sane neceS- se erat huic tu sermoni adsentiri. Etenim novi te dicere solitum, ne fas quidem esse a diis petere vel eos, iii equitandi artem non didicerint, ut equestri praelio victoriana adipiscantur : vel eos, qui Sagittare ne-Sciant, ut a litandi peritos sa-gdiando superent vel guber-
127쪽
ἱκανως Ἀχοιεν. P δε, τουτου μεγάλου ἔρ-
nandi rudes precari, Ut naves glubernando serventra Vel OS, qui ruta lentuna non eraIlt poScere, bonum ut sibi nascatur frumentuni vel denique eos, citii in laeti sibi non caVeant, salutent petere' hujusmodi enim omnia esse contra leges divinas eos vero, qui a laae non fas sit precantur, par Sse aiebas lae a diis optata non consequi, atque ab sonainibus nihil impetrare eos, qui ea quae legibus adversantur rogant. Illorum vero, fili, ait, olblitusne es, Paae aliquando inter nos a gumentando concitidebamus t sat magnuna scilicet ac praeclarum esse honninis opus, si quis stumo suo perficere possit, ut et ipse insigniter honestus pro- iisque evadat, et ut Niniunt ad victuna necessarionina assatini sit una ipsi tina antiliae
128쪽
ἀρχειν και νυν, ἔφοη, ταυτά μοι δοκεῖ
nia ad victuri necessaria illis abunde Suppetant, et tales ut sint Onanes quales oportet, id sane nos, is adnairandurn esse videbatur. Profecto mendini, pater, inquit, hoc quoque te dicere: itaque mihi simul videbatur, iligens arcthiumque S- se puS, recte imperare. Et nunc quidem, ait, idem de hic niihi videtur, una ad ipsum munus imperatoriuiri respiciens naecum ipse considero. Cum vero in alios hornines intuens perSPeXerim, luales sint qui in imperi permanent, et quales qui nobis adversarii futura sunt, Omnino inihi turpe videtur, hu-Ju Sinodi quosdam formidare, ac non libenter ad certante cum sis ineundum procedere quo.
129쪽
νους' ους, φη, ἐγω αἰσθάνομαι, αρξαμενος ἁ-
χο λενων, ἀλλα τω προνοεῖν τε και φιλοπον sis
ego, inquit, intelligo, ab amicis hisce nostris initio facto, existimare oportere principena sibi subjectis in eo differre, ut et sumptuosius coenet, et domi plus auri halbeat, et diutius dor-rniat, et Onanino ni agi otiosequar subditi legat. Ego auten , ait, arbitror, principeria non desimos vitani agendo a sui, litis distare debere, sed et rctus suis alacri animo prospiciet tilo et laboribus stititiose toleranssis. At Vero, fili, inquit Hic sunt hi aedaria, in qui biis non cum hornini ius certandum est, sed una ipSi rebus, quas qui leni lia ad facile est cominio- de superare. Ac Primurn qui- dena nosti, inqtiit, ni Si exercitus coinrmeatum albeat, imperiunatu una statii nitituriana. At qui
haec, pater, inquit Cyaxares, praebituri in se dicit nantibus
130쪽
hinc proficiscentibus, quotquot fuerant. Ergo tu, fili, ait, iter ingrederis his opibus a Sunt apud Cyaxarem confisus t Sic, equidem, inquit Cyriis. Quid auistin t ait, nostin quantae sint illi opi i Minime profecto, inquit Cyrus. Et liisce tamen incertis, ait, fretus es t Ouod autem multis tibi erit opus, atque magnos etiam alios siti Vir sjam necesse est inpendere, illud non vides ' Video, inquit Cyrus Ouod si ergo deficiat
illurn sumptus suppe litandi copia, vel etiani sciens fallat, quomodo tibi sese res exercitus habuerint ' Certe non bene Caeterum tu, pater, ait, si quain parandae copio rationem Iaea nae quoque possit adferri per- Spicis, an mirrhi, dum adhuc in