장음표시 사용
131쪽
regione Pacata Sumus, exponi ima in qui Sane est praestantissito. Hoc fili, quaeris, ait, ec iniis, tilbi ibelli socius erit ouam qua possit abs te etiana copiae t ergo nationen siniti naana putas, parandae rati proficisci et gratificandi stititio, et damni lii OIiam Vero magis convenit i metu, non uiuia Olbi Submi- copiae parandae rationen adin i nistraturati t uae fident te veniri, quatri eo qui exerci l coninauniter cuni Cyaxare contui praesit vero una, siderare oportet, Ne quid un- pedestribus copiis hinc disce quani eoruna οὐ deficiat, quae sis quas, sat scio, cum aliis i adesse det eunt. atque etiam longe ines ortibus non Omnau assuescendi cauSa reditu ratio-tares equitatus autem Medo nem excogitare Hoc vero
132쪽
σάφ' ἴσθι, λογους δυνηση τοτε λεγειν, τανπερ καὶ ἐνδείκνυσθαι μάλΩστα δύνη, ποιεῖν
ικανος, και εὐ και κακως. λλ, φη, πάτερ, ἄλλως τέ μοι καλως δοκεῖς ταυταλέγειν πάντα, και τι, ν με νυν λεγονται ληψεσθαι χι στρατιωται, χυδεις αυτων 4maginae omnium mihi memineris, ne unquam rationem res necessaria comparandi excogitare differetis, donec ipsa te cogerit necessitas sed cum maxime rebus onrnit ris abundes, tunc potius liquan ante inopiam excoσita. Nan et Inagr consequeris tib illis a quinu petes, cum non indigere videaris, et praeterea culpa apud milites tuos vacabis hac autem ratione magis etiani ab alii reverentiam consequeris : et si quos copiis tuis vel uvare volueris vel laedere, impensius, duna res necessarias habet uni milites, tilbi navabunt operam : et Oratione, mihi crede, magis ad persuadendum apta te nunc Surum, una naxime etiam demonStrare poteris te et ad juvanduin et ad laedendum esse
133쪽
ἐφ' οἱς αυτους Κυαξάρης γετα ι συμμάχους ο τι δ' ἀν προς τοι Γρη λενοι λαμ.
hi luit, cum alii de causis praeclare mihi haec omnia dicere viderit , tuin etiam quod tu aemodo milites accepturi sunt, eoni ira neni mihi StOruna no-ntine gratiam sit habiturus: sciunt en in quitius coincliti OIai-bus Cyaxares eos ad bini societatem accersat Pi tui vero praeter proritissa illa quis ac-eipiet, id et honori sibi ducent, et consentaneuin est maxiInani pro is, lugienti gratiarin eos laalbituros. Otii autem copias halbeat, quibus et beneficia in antico cori serens es, iis vicissim ipse coiret modi aliquid percipere possit, poSSit et experiri ut si quos halaea liostis ab iis aliqiud Sibi ac liuirat, negligens ut is delirale sit in cornparandis optibus, an nainus, inquit, hoc turpe putas, quam Si quis cuni agros albeat, halbeat operarios iis coloidis idoneos, nihilonii nita terrana incultam sinat esse
134쪽
δευκέναι συ δὲ μα διδους μοι, ἐπηρωτας
inutilem ' Itaque sic de me sentias veli)n, ait, nunquam me in conquirenssis rebus exercitui necessariis fore negligentem, nec in armi comina, nec in hos tium regione. Ouid vero, fili, ait, an et alioruna, a nobis aliquando videbantur necessario non Spernenda esse, meministi t Ouidni memineram, inquit ' quando ego ad te argenti petendi causa veniebam, quod ei persolverem
qui se arte imperatoria me instituisse liceret tu vero Simul id mihi dans, hoc fere naod me interrogabas, Nuna, aiebas, fili, vir iste, cui imercedem adfers, in explicandis imperatoris ossiciis ullam etiam de ratione Onaesticae rei administrandae mentionem fecit ' nihilo sane minusimilites rebus ad victum neceS-sariis indigent, quam qui donat
135쪽
μελειαν ἐδίδαο με, γαν ἔκαστα των πολε μι-
Ἀ τοφησαντος δέ μου καὶ τούτο ανέκρινας αὐσυ και τοoε, εἰ τι, ε παίδευσεν ως α δυναίμην στρατια προθυμιαν μαλε, λεγων οτι το πανδιαφερε ἐν παντὶ ἔργω προῖυμία αθυμίας. - πειο o καὶ τουτ α νενευον, λεγχες αὐ τυ, εἰ τινα λόγον ἐποιησατο διδάσκων περὶ του πείθε θαι την στρατιαν, ως ἄν τις μαλιστα μηχανωτο 'Eπειο o καὶ τουτο παντάπα ν αρρητον ἐφαίνετο, τελος η με πηρου, G, τι ποτε
si ines latrauli. Cum vero ego i rationem docui Sset, ut socii intilbi, vera escens, respondi SSena, quolitie Inlinere Inilitari prae illii in hac de re ne illi idquam Stantissimi evadant. Hoc quoia sane memorasse, mirSum ex nae que a me denegato, denuo per- quaerebas, ecquid mihi de bona j cunctatus es, numiuid me eru- corporas valetudine ac robore diisset quo pacto posset exer- disseruisset uti de quibus ini l citui alacritatena injicere quimperatorem, non Secus ac rite qui diceres in omni si scipia naunere ni peratorio, solicitum endo opere inter alacritatena et esse oporteat Hoc etiam cum abjectionena rani nil discrinion negaSSena, me rurSum interro esse niaximuna Ubi hoc etiani gasas, ecquam me procurandi i abnuissena, Sciscitatus es tu rur-
136쪽
μου, εἴ τι τουτων τυ με διδάξαι ἱκανος εἴης,
α πιοντα με κελευσας τοι στρατηργικοῖς
πυνθανεσθαι, πη καστα τουτων γίγνεται.
cepta tra lidisset de concilianda exercitus obedientia, qua quis potissimviri . ratione id possit efficere. Cum vero de hoc quoque nihil omnino esse dictum pateret, postremo inteITogabas, quid tandem docendo lisciplinam ni peratoriana semihi tradere diceret. Tum autem respondi ego rationes 1nStruemli exercitus Risisti hic tu cyi Ou, et singulis istis propositis, mihi percurrendo ostend/sti, exercitus instratendiartem militibus nihil prodesse, absque relius ad victum nece sariis. Qiuid autem abSPae firma valetudine ' Quid absque illariim M tium Scientia, Maae ad belli usuri sunt inventae touid absque obessienti ad Climque adeo perspicuuna missi iaciasti, rationem acies instrii eiulae
137쪽
τους σοὶ δε τουτου μεγαλο πρε πεστερα ἔσται
neris imperatorii partem, atque ego rogassem, an tu idoneus SSe qui a quidpiam horum doceres, ut albi rena hortatus es et illis cum viris dissererem qui rei in peratoriae per iti halberentur, deque jura per cunctarer quo pacto horum .singula fierent. Ex eo igitur tenipore cum illis ego . rsatus sum, quos in priniis esse harum remana pria dentes audiebant. Ac de victi quidein, mihi persuastitii est satis id sub utrum, quod Cyaxare nobis sit praebiturus : de bona vero Valetudine, quod et audirem et viderent tum civitates eas, quae quo bene valeant operain dant, In dicos eligere, tum imperatores militum gratia medicOSeducere, ita et ego, postquatin mihi ni nus hoc mandatuni filii, statim
138쪽
μη αμὸν Ξι το στρατευμα, τουτου σοι δει
δέ που χρόνον τινα μυελλης ν τ αυτ μενειν, υγιεινου δεῖ πρωτον στρατος os V, αμελη- σαι τουτου δε υκ αν ἁμάρτοις, ἄν et ζ
οι ανθρωποι περι τε των νοσηρων χωριων και
των γαινων λάρτυρες δε σαφεῖς κατεροις
αυτων παραστανται τα τε σω χατα και τα
in hujus rei curam incubui et opinor, ait, Pater IrOS ' te artis medicae admodum gnaros mecum habere. Ad hoc pater respondit, Verum, fili, inquit, medici, quos dicis, isti, quemadmodum Sunt vestium laceratarunt sarcinatores quidam, ita et ipsi tu ira denium, cum aliqui in noctum inciderint, medenturis: at ea quae tibi incunal et bonae valetudinis cura eo quod exercent tedici ossicio praeclarior erit hoc enim tibi curae Sse oportet, ne exercitus Ornnino in ioctos incidat. Et qUanam Via, pater, ait, incedens, hoc praestare poteres Niminini si tutius in eodem locosis mansurus, primum negligendum tibi non erit ut castra in regione ponas salubri quod quidem facile adsequeris, Si
curae tibi fuerit. Etenim nuΩ-
139쪽
ciliana loqui desinunt honainestarii de mori,idis locis quams:ilui, rilbus testes autela evidelites his utrisque adsunt, tun corpora una Olores. Deinde, regiones considerare non satis erit, sed ad mei Moriam revocare debes quo pacto Studeas tui ipsius curana gerere, Ut recte valeas. Et Cyrus liquit, Pri-nauna quidem hercle, operam do ne iamluam in itini nae To M. I. repleam; an graVe et mole tuna est deinde qui intrarunt cibos latiorando timer ita eii in mihi videtur et valetudo naagis permanere firma, et ro-bia accedere. Ita igiti ir fili, inquit, et aliorum curan gere oportet. Num et oti una, pater, ait, nailiti laus ad exercenda corpora Suppetet y Iino vero, reSpondit Pater, non naOdo otium erit, Sed etiarii necesSi-
140쪽
λος εἰναι. ον δέ γε ἐργάτην στρατηγον ἐγω, ἔφη, αναδεχομαι η μη τις θεος
ἔχοντας τους στρατιωτας ποοείξειν, και τα σωματα ἀριπτα εχοντας παρασκευάσαιν. Ἀλλα λεντο τ γε μελετασθαι, φη, καστατων πολεμικων ργων, γωνας αν τινας χοιδοκεῖ, ὼ πάτερ, προει πων κάστοις, και ἀθλα προτιθεις, μαλιστ α ποιεῖν ευ σκιῶσθαιε καστα, στε ώ ποτε Ῥεοιτο, ἔχειν αν παρε-tas id postulabit. Nam certe Oportet exercitum, si officio suo sit satisfacturus, nunquam desinere vel hostibus damna vel sibi ipsi commoda adferre. Etenina difficile est vel unum hominem otiosum ubi Inulto etiam difficilius, fili, est, totam familiana omni uni vero mT- illiniunt, exercitum Otiosum alere. Plurima enim sunt in exercitu quae comedunt, quaeque tenui admodum contaneatu instret cla in belli ni feruntur, et quaecunque ceperint, si largissime utuntur: idcirco nunquam convenit exercitum esse otiosum. Dici tu, pater, inquit, ut mihi videtur, quemadmodum iners agricola nulli sit usui, ita et imperatorem desidem nulli esse usui. Atqui ego quidem imperatorem,