장음표시 사용
81쪽
ω πιαν και φιλοτιμιαν, περι παντος ποιεῖτο
δια πράττεσθαι Καὶ Ἀστυάγης δὲ, o, τι δέοιτο αυτου Κυρος ουδὲν ἐδύνατο αντιλέγειν, μη ου χαρίζεσθαι Καὶ γά ρ ασθε νη-
ut id sibi conficeret Cyrias auteret, quicquid eum rogarent pueri, pro humanitate sua gloriaeque cupiditate, illud supra Omnia spectabat, ut effectum daret. Atque Astyages ipse, quicquid ab eo Cyriis peteret,
recus re nitra poterat, quo manus ei gratificaretur. Etenim cum aegrotarat, nunquan avo liscedebat, neque plorare unquam desinebat ac palam omnibus indicavit se valde pertimeScere, ne moreretur avus.
Nocti enim si qua re Astyages indigeret, primus sentiebat Drus, et omnium impigerrimus exiliebat subministraturus omnia quae graua fore putaret: adeo ut Astyagen penitus sibi devinxerit. Et erat quidem Cyriis paulo
82쪽
αμ α λεν διὰ την παιδείαν, τι ἐναγ γιάζετο
ἀλλων ἐρωτωτο, ι τ ὰγχίνους ει ναι, ταχυ
τις και φιλοστοργια ωστ επεθυμε αν τις
fortasse loquacior, partina ob institutionem, Iod a imagistro et eos una quae fecerat rationei nre adere cogeretur, et ab aliis accipere, quoties jus diceret; PaItina quod, cum discendi stil-
gensi acunien conti iiii TCSpon-d at ita ut ex his omnibus loqiuacitas 1 colligeretur. Sed Pi rnaclinoduini in corpori ibus, quotquot in adolescentia grandes I icti tint, apparet tamen 111 sis iuvenile quiddana, quod Diuorun paucitatena arguit; sta quoque ex Cyri Io*aaestate Non audacia perlucebat, sed sin plicitas et magna quaedam ad imorent propensio ut ex eo qui . plura aestu audire
83쪽
τούτω δη τοῖς με λογοι βραχυτεροις χρῆτο, καὶ τη φωνη ησυχαιτερα αἰδους δὲ
magis Optaret, quam tacenti l nenipe omni ius similiter a adesse. POSi quam vero tem l sultando solent alludere, temere PUR eum, Una cum aucta cor itiden retinuit. Atque ita poris ni ole, ad aetaten pro i quietior sane fiebat, at in con- besti, a. - gressibus omnino TergratuS. Nana quaecunque inter aequales Saepentinaero Solent esse certamilia, in his non ad ea Socio suo proVocabat, quae se melius tenere OVerat, ed C quil iis se inferiorem esse certo sciret , Orum auctor erat, luxerat, qua pulierlatenaciana atting eret, tum paucioribu quiden v Tlbis, voceque sedatiori uteibat ir; atque Verecundiae adeo plenus erat, ut etiam erubesceret, ain olbuIus fieret seniori laus . nec jam ira1Plili cu-ιutorii in . illum anorem, quo
84쪽
ο τι βουλόμενος ου δυναιτό οἱ ζωντα, παρεχειν,
πολλά;ως λεγε προ αυτον, πι παππε , τι σε
δεῖ θηρία ζητουντοι πράγματα ἔχειν, Ἀλλ
ω melius illis facturum inqui tur, ti marsus posset ea lenaens: anique adeo in equo peritius facere, brevi quidem insilire incipillata, vel iacula, assequutus est, ut equitando vel sagittas ex equis emit 8Surus, i par esset aequalibus ; brevi cum necdum equo apte inside I etiam ob res studium, a tergore actinodum sciret clυod si eosden reliquit brevi denique vir ceretur, ipse sibi plurimum i feras viae n hortis erant, pervadens illudesat. Et cum prop- sequendo, emendo, interimenterea quod superareriir, haud ' clo confecit; ita ut Astyages quaquam defugeret ea agere unde feras ei colligeret anili- in quibus fuerat L femor, Rec iis onariberet Cyrii autem Midii in experiendo versare cum sensisset, non poSSem nt.
85쪽
'Eπιpυμ ων δε σφόδρα ἐξαναι ἐπὶ την θηραν,
tametsi cuperet, vivas sibi feras praebere, ita eum saepe alio quebathir, Quid opuS St, ave, tibi molestialia in conquirendisseris crearit Si modo me una avunculo venatum emi Seris, putaverim, quascunque feras videro, eas te milii alere. Cum auten vehementer cuperet advenationem gredi, non amplius ita, Ut cum puer esSet, essi gitare poterat, sed cunctantius avum adibat. Et quae antea Sacae vitio vertebat, quod eum ad aVum non admitteret, in iis ni si ibi ipse fiebat Sacasa non enini adisat, nisi praevidisset, at eSSet tempestivum : Sacamque rogabat, omnino sibi significaret, quando accedendi tempus cpportunum CSSet, et quando non esset itaque an Sacas elim, perimi atque omnes alsi,
86쪽
κίπροι κοί παρδάλεις αἱ δὲ λαφοι, και δορα Οες, καὶ οι ἀγριοι ιες, καὶ οι νοι οἱ
Postquam igitur cognovit Astyages vehenienter Una 2X-tra hortormn Septa Venari cupere, emittit eum una cti In vunculo, et custodes simul mittit in equis aetate provectioreS, qui una a locis inipeditis servarent, atque a ferocior his bestiiS, I ra appareret Cyrus igitur Macri antimo cornites Percunctatus St, qui biisnam serra appropinquan luna non eS-Set, quaSVe oporteret audacter insequi. Hi autem licebant, Urso complures olim qui propius ad eos accesserant, sta-niagse, ite lue leones et apros et pardos cerva alitem, et capreas, et oves sit VeStreS, et asinos silvestres,nihil nocere Addebant et illud, inapessita loca nihilominus quain bestia esse ca-Vendu multos enim aliquando una cuna ipΘis equis per Praeri P-
87쪽
ἡκουσεν, ἐδίωκεν, ουδεν ἀλλο ρων η ποι
τί πτει εἰς γονατα, καὶ μικρου κἀκεῖνον ξετραχοηλι ν ου μην ἀλλ' etraμεινεν ο Κυρος μόλις πως, καὶ /ππος ἐξανέστη. 'Cὶς εύς το πιδίον η λθεν, ἀκοντισας κατα σάλλειτην λαφον, καλυν τι χρημα και ρογα Και
κίνδυνον ἔλθοι, καὶ ἔφασαν, κατερ si αυτο τωπαππω -ουν Κυρος στηκει, καταζεζηκως, και ἀκούων ταυτα νιατο. ος δ' ἡσθετο κραυγης, ἀνεπηδησεν ἐπὶ τον ιππον, ω περ ἐνθουσιων καὶ ως ειδεν ἐκ του ναντίου κάπρον προσφερομενον. ἀντιος ελαυνει και
taloca praecipites corruisse. Haec sane Cyriis omnia prompte lis.cebat: ut vero cervam exilienteni vidisset, oblitus omnium Iae audierat, inseques, atur, nihil aliud spectans, tuam quo fugeret. At equus eiu neScio quo-naodo prosiliens concidit in genua, par unaque abfuit Milia et illum de collo praecipitarit: verum eninavero Cyrii china
equus exsurrexit. GStquam autem in planitiem venit, cervam acuto vibrato Sternit, pulchram sane bestiam magnam-Pae. Ipse igitur avitio exsiliebat: at custodes, cum de-quitassent, una Olbjurgalbant, indicabantque quantum in periculum devertisset et ad avuin rem se delaturos aiebant. Itaque Cyrii S cuni ex equo de
88쪽
διατεινάμ, ενος ευστόχως βάλλει ι τ με-
μεντοι ηδη καὶ Dpίῖος αυτ ἐλοιδορεῖτο, τηνθρασυτητα όρων 'δ αυτου λοιδορουμένου μως ἐδεῖτο, ἄσα αυτος ελαζε, ταυτα
Tον δε Γιον ει πεῖν φασγν, Ἀλλ' ην αἴσθηται, οτι Γιωκες, ου σοὶ χονον λοιδορησεται, ἀλ-λα και μοι, τι σε είων Καν βούληται, φάναι αυτον, χαστιγωσάτω ἐπιιδάν γε ἐγωοο αυτω. Και συ γε, ει βούλει, φη, θεῖε, τιμωρησάμ ενος o, τι βούλει, τουτο μως
χάρισαί μοι. Καὶ ό Κυαξάρης μεντοι τελευ-
naorem Xaudisset, in equum rursus, entheo tanquam furore lactus, insiliit et cuniam natina apruna e adVerso Irrilentem cerneret, Obviana eclliu in incitat; aculoque perite contorto, frontena ferit, aprum ille Pro stravit Itbi vero una avuncu-
Ius etiam, visa ejus audacia, reprehendit. At ille anaen ab eo cita repreheiulente petiit, aninialia ad Uuna afferre ac ei dare se permitteret. Muniaculum autem dixisse ferunt. At si te lup insequutum esse Sentiat, non te Sol una, sed me etiam, qui perna iserina, Olfurgabit. Etiam verberet, inquit ille, siqui lena ita volet, postquam haec ei dederim. Quin tu quoque, ait, avuncule, i
t et, quodvis supplicium de me
89쪽
πάππω, καὶ ἔλεγεν, τι αὐτος ταυτα θηρασειεν ἐκείνω Και τα ακόντια, δεικνυε λεν οὐ,
λαζων διαδίδου, τω συ βουλει, και των ἀλ- λων πόσα θέλεις Και ό Κυρος λασων,
ἐδιδου τε ἀρα τοῖς παισι, και αμα ελεγεν '
sumito modo hoc mihi gratificeris Et Cyaxares sane etandem iii luit, II voles, facito :quippe tu ain quidem rex Oster 8Se Videris. Atque ita Cyrus, illatis feris, et laibat
avo, et se has illi venatiana esse dicebat. Iacula vero non ille qui dena Stendebat, cruelita tamen ibi deposuerat, ubi avunae visuriam putat lat. Styages autem inquit, Lilbenter equidem, fili, accipio, quaecunque To M. I. mihi donasa sed horun tamen nullius sic egeo, ut illi γ υ-tcrea periculun adeunduna sit. Et Cyrus ait, Si ergo tu non eges, i Secro te, ave, ea nihicla, ut inter aequales distri-l tiarn. Sume vero, fili, re pondit Astyages, et haec, et X aliis clitaecunqtie Volt CTIS, Et inter quos tit, visuiu fuerit distribue. Itaque Cyrus ea Sunapta et pueri dat at et si
90쪽
o pueri, ut certe nugabZnaur, una feras illas in septis hortCruin venarentur : Si imite ei in naihi quidena esse Videthir, quena admoduri si ii iis ligata animalia venaretur. Prinaturaeirim in angusto erant loco; deinde tenues et scabiosa et alia quiden earuna clatula erdi, alia nititila. Sed quae in imontibus ferae sunt et pratis, quRII sunt ut clarae, quam magnae, quani nitidae visael AtqueCETVae citi iden , tanquam Volucres, ad coelian saltu tollebat tu apri vero quenaadmodum fortes viros ficere dicunt, adversi prope feret antur et praelatitudine fieri non posset, ut ab iis aberrares pulchriore dentiqite, ait, niihi quidem hae bestiae videntur esse vel mortu C, quam vivae illae septis inclusae Num vero, inquit,