Xenophontis quae extant opera, graece & latine, ex editionibus Schneideri et Zeunii; accedit index latinus

발행: 1811년

분량: 743페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

431쪽

κρατησαι δ' ατ τελευτῆ του βίου γενο- λενοι βουλοίμεθά τω ἐπιτρεψαι η παῖδας

in potestatem noStram redige re POSSemias num aliquem legeremus, qui aut a gula, ut a vino, aut a rebus venereis, aut a labore, aut a somno vinci e pateretur Et quinam Statuere ovemus, ejusmodi homi nem vel saluti nostrae OnSulere, vel victoria de hOStibus potiri posse irata deni Si vitae fine nobis inaminente, committere vellemus alicui ve liberos mares emi liendos, vel filias virgine cuSto siendas, vel servandam pecuniam; Iim hominem intemperantem in his de dignum Sse putaremus ' Et sera vo intemperanti uni vel pecora, vel penti Ira, Vel ut per praeesset, committeremus 'Nun mini Strum, et obsonatorem ejusmodi vel gratis accipere vellemus t Enimvero sine servum quidem intemperaR-

432쪽

terri accepturi inius, qui non operae pretium sit cavere, nequis ipse talis fiat ' Etenini non ita, queret adiri aduna avarithomines, qui, una alii pecunias ait mant, Seipsos videntur collocupletareri Sic et inteniperans aliis qui lena nocet, silii

vero ipsi prodest sed ut aliis Perniciosus est, ita silai ipsi multo Periaiciosior si qui lena

perniciosissi nauna St, non a d res suas seniliares destruere, sed corpus etiana atque ani-naana. Caeterunt in consuetudine santiliari quis es' sino lihoni in delectetur, quela et de obsonio, et de vino naajoretii sciat voluptatena capere, quana ex amicis nazigiεque scorta ili-ligere, quani Socios t Nonne quemvis laonii neni, qui notit

433쪽

MEMORABIILIUM LIB. I. 5.

σει ἀλλα καὶ της διὰ ,ων χρημάτων, νομί-

temperantiam virtuti esse fundamentuna, hianc primuna

in arsinna Sua parare decet tQtiis enini absque hac vel boni aliquid discat, vel exercitatione consequatur Otiis voluptatibus serviens non turpiter tum corpore tum aDinia assectus siti quidem ita profecto statuo, homini libero optandum esse, ut hujusmodi servuna non

voluptatibus ejusmodi servit, Deos SSe lasecrandos, ut donii nos bonos nanci Scaturri nam hoc modo tantum vir talis sauviis esSe possit. Talia quum diceret, longe se tenaperantiorem PS re, quam oratione, demonStrabat. uippe non solum sis Voluptatibus Superior erat, quae corpore percipiuntur, rae L etiam rea, lude ex opibus D existimabat

434쪽

γαρ Ἀντιφων ποτε βουλόμενος οὐ συνου

Σωκράτει, παροντων αυτων, λεξε τάδε. Σωκρατες, εγω ρον μην του φιλοσοφουντας ευίαιμονεστεζους χο ηναι γιγνεσθαι. συ δέ μοι δοκεῖς ταναντία της σοφίας ἀπολελαυκέναι c=ς γουν ουτως ως υ μ εις ουλος υπο δε σαώτη διαιτωμ ενος μει νειε σιτία,

'nirn illi in , qui a quopiam pecunian acciperet, do nutum ibi colastitueIe, ac crvitutem servire ulla alia turpiorent. 6. Fuerat autem Opeiae pretium, ne illa qui lena praeterire, qtiae cuni Antiphonte Sapientiae Professore disseriait Antipho nina, iii una alicii and sa naili 'res Soci tith s ab eo vellet ah, lucere, ad Socraten .l cullens. ipsis claru Praesentibus, hac usus est Oratione arbitrati ai ego, Socrates, eos,

qui liilosopharentur, elicio

res fieri oportere at tu mihi videris contrariis quadam ratione mictum ex sapientia ita percepisse. Sic enim vivis, quo pacto si vel trivis servus sub lomino victitaret, non maneret. Uteris cibo potuque vilissinio, neque tantiana veste

vili, sed eadem quoque ro

435쪽

αυτ θερους τε και χει λωνος, ανυ πόδητος τε

καὶ ἀχίτων διατελεῖς. Και μὴ χρηματά

γε ο λαμ ζάνεις, α και κτωμένους φραινει, και κεκτη μενους ελευθεριωτερον τε καὶ ἔδιον ποιεῖ P. ει οὐν ωσ περ καὶ των ἀλλων ἔργων οι δάσκαλοι τους μαθητας μιμητὰς

ἐαυτων ἁ ποδεικνυουσιν, υτ καὶ συ τους συν-

σκαλος εἰναι.

Και ό Σωκράτης προς ταυτα ει πεν, Δοκέῖς

aestatem et hyemen indueris, et semper calceis tunicaque cares. Praeterea pecuniam non accipis, quae et comparantibus est voluptati, et iis qui jam comparamini, liberalius jucun-ssiusque vivendi caiisan praebet. Quamobrem, Si, quemadmodum reliquorum studiorum magistri viscipulos suos unitatores sui essiciunt, tales tu quoque familiare tuos reddes; putare debes, infelicitatis te magi StriIua SSe. Ad ea Socrates suspicari inihi videris, iii luit, Antipho, tam aerumnosari me vitam clegere, ut equidem persuasus sim, malle te naori, quam meo more ViveIe. Age igitur, dispiciamus quid in mea vita a cerbi deprehenderis an quod

436쪽

7si, MEMORABILIUM , in I. 6.

πωτερα ποοισασθαι τα ἐμα διαιτημα τα τωνσων, οι το σπανιωτερά τε και πολυτο στε-

εδιστα πίνων, ηκιστα του μη παρόντος ἐπιθυμει ποτου; ά γε μην ἱμάτια οἰσg τ οι μεταζαλλομενοι ψυχους καὶ θάλπους νεκα

neceSSe it, eos, qui pecuniam accipiunt, hoc ipsuna praestare, cujus causa aerceden accipi unt: citi una naihi aercedent nullam accipienti necesse non sit ad euin m Sserere, quem nolim An vilena victuna esse meiana putas, qui nati ius salubritius veScar, ac tu, ciliaeque Ininus roboris stippe liteirit Anquod ea cona paratu dissiciliora Puta esse, quibuS ES ULMOr, clitana quilius tu vesceris, quod et rariora sint, et D ajoris pristii An ea, quae tu paras, tibi juctuuli ora eSse, quar quae eirona et nutat ' uni agnoras, quod ii suavissinae vescitur,

mi Dinae indigeat obsonio; iii

Sunina cum voluptate bittit, naininae potuna alasentena desideret Vestes qui deni iii coninautant, frigoris eas aestus que causa conanivitare noci;

437쪽

ἔτερα ἔχειν τουτων ηδίω λου μόνον ἐν χρεία

et calceis pedes muniunt, ne

propter illa, quae pedes lae ldunt, iter facere prohibeantur. Dic igitur, quaeso, si quando

me comprehendi,ti, aut frigOris causa plus ullo alio domi manentem, aut aestu aratia pro uibra cum alio contendentem, aut propter pedum dolorem nona radire, quocunque vellem An nescis, eos qui a natura sunt corporibus maxime imbecillis praediti, posteaquam Se exercuerant, in iis ad Praecianoae e Xercuerint, robustissimo quOSque, qui exercitatione neglexerint, Superare, et ea facilius ferre t Me autem perpetuo memet eXercentem, ut quae corpora accidant, ea perferam, nonne putas omnia ferre facilius, quam is, qui Seipsum non ex

438쪽

ε αυτον τε ηγεῖσθαι βελτίω γίγνεσθαι, και φίλους αμ είνους κτασθαι; ἐγω τοίνυν δια - τελω ταυτα νομ.ίζων. α δ δη φίλους η πο- λιν ωφελῶν δεη, ποτέρω αν εἴη πλείων σχολητουτων πιμελεῖσθαι, τω, ως εγω νυν η τω,

aliam veriorem e83 Putas, quod gulae, somno, lasciviae non Servio, quam quod his alia quaedam has eo suaviora, qIIae nota solum in usu exhilarant; verunt etiana hoc ipso, quod comnio si perpetui pena faciant i Praeterea scis, eos honai ne qui nihil prospere sibi suc

cessuruna ex stiniant, non 8Se

Iaetos quum illi, qui praeclare sibi vel agriculturam, Vel naviculatoriam, vel quid aliud,

quo occlipati sunt, succectere putant, quasi qui rei us utantii prosperis, Voluptatem capiant. Tune vero de his omnibus tantuni voluptatis percipi putas, quantum e eo, quod aliquis seipsiana meliorent reddi putat, et amicos meliores consequit quod equiden nunquan non de me statuo Ianis vel antici juvandi sitit, vel ipsa civitas, cuinam plus oui fuerit ad ea procvrmdad elae,

439쪽

MEMORABILIUM Ll B. I. 6. πολυτελους διαίτης ζην, το παρον ἀρ

ΓΙάλιν δέ ποτε Ἀντιφων ιαλεγομενος τω Σωκράτει ειπεν ' Σωκρατες, εγω τοι σὲ μεν δίκαιον νορχύι ζω, σοφον δὲ Ουδ πω

qui, ut ego, victitat an Maiillo modo, quem tu beatum prae sicas Uter facilius militiam perferat trasne, qui nequit absque sumptuoso ictu vivere, an cui satis est id quod adest Uter citius expugnabItur Isne, qui Maod inventussissicilirnum sit requirit an qui eorum usu, quae facillime obvia sunt, abunde contencias est y Videris, Antipho, felicitatem deliciis rae sumptuOSO

apparatu metiri : ego ero arbitror, nulla re hi gere, divinum Sse quam paucissimis, proximum Dei naturae: acclivinum quidem quod sit, praestantissimum SM; quod autem clivino proximum. id etiam praestantissimo proxi

Rursus Antipho disserens aliquando cum Socrate, ait :Iustum equidem esse te jussico, mi Socrates sapientem au

440쪽

ἀλλο τι, ν κεκτη .ι, νομίζων αργυριουὰξιον ιναι, οὐθενὶ αν ἴλη τι προῖκα δοίης,

δη τι ει και την συνουσίαν ἰυ τινος ἀξίαν

Ξιναι, καὶ ταυτης α ου ἔλαττον της ἀξιας ἁργυριον πράττου. ἱκαιος μυεν οὐν ἀν εἰης, οτι υ ἐξαπατας επὶ πλεονεξία, σοφος εου ἀν ροηδενός γε ἄξια ἐπιστὰμενος. Σωκράτης προς ταυτα ειπεν, O Ἀντιφων, παρ ων νομίζεται, την ζαν καὶ την σοφίαν μυοιως ἐν καλον, μυοίως εαἰσχρον, διατίθεσθαι ει ναι την τε γὰρ ραν

ter minime' quod etiam ipsentilii non videris ignorare. Nam nemine ierce leni exigis eo non1ine tio tectin VerSetur. Atque Si hancce vestena, Vel domum, vel aliud uuldana, quod in bonis thiis est, pretio cligiiuni esse putares; noli dican gi .itis, Sed ne niua ori qui- dena accepto pretio, quan quanti ea res esset, dares. Ita que patet te, si existimares ullius esse pretii doctrinam tuaria, ex dignitate Us pecu ilian exacturunt. Si ergo Sane justus, quod ob avaritiam liena inena decipis nequaquam Ver Sapiens, quunt nullius pretia Sint ea, quae noSti. Ad haec respondit Socrates: apti l nos Antipho, existinaatur eodena modo posse aliquem et fornia, et sapientia, vel honeste, vel turpiter uti Naui

SEARCH

MENU NAVIGATION