Xenophontis quae extant opera, graece & latine, ex editionibus Schneideri et Zeunii; accedit index latinus

471쪽

πρεσἔυτέρων ἐπαίνοις χαιρουσιν, οι δε γεραί

ε δὲ τας παροίσχος ἔδοντο πράττοντες, ιεμε φίλοι μυεν θεοῖς οντες, αγαπητοὶ δε φιλοις, τίμιοι δὲ πατρίαν is τοι δ' ἔλθη το πε

rem, quana Otiosi ac neque euna excutiente se naoleste ferunt, neque huj l causa, quae sunt agenda, ne limunt. Adolescentes senioruna lati diibus gaudent, seniores adolescentium honoribus delectantur. Ιidem remina lina geStariin memoriari jucunde repetunt, et cum voluptate praesentia peragunt feliciter citi una per me quidem Diis accepti Sint amicis cari, patriis honorati. Et quum Venerit sinis a fato praesetitutus, non inhonorati jacent, oblivioni traditi sed perpetua sui memoria celei rati florent. Huiusniodi, mi Hercules, pareIituna solboles forti una, labo tibias exantiatis, licet tibi vitam agere ab omni parte bea-

472쪽

αγελλοντα χρονον του βιου φροντιζειν. β . ἰσθόριενος δέ ποτε Λαμπροκλέα, τον

Hoc quodam modo Proclicus Herculis sub virtute institutionem prosequitur. Sententias quidem ipsas verbis inulto magis naagni sicis, quan ego nune, ornavit. Quantobrem, nai Aristippe, te decet haec aninio Perpendentem moliri aliquid

magni non orti, ac ea curare, quae iii futuris tenaporibus vitani lionestent. 2. Caeteriin quum animadvertisset aliquatulo Lamproclem, filium Suum natum aXi

natim, naatri Suae succensere:

Dic milii, ait, mi fili, nostine quosdani homines qui appellantur ingratii iunitio, ininquit adolescentulus. Aniniadvertisti ergo, quid illi faciant, qui hoc nonaine dicutitur ' quidem, est nani illos hagra-

473쪽

MEMORABILI IM I in II. 2. Il3δοκουσί σοι ἐν τοῖς ἀδίκοις καταλογίζεσθαι

ζεσθαι τους πιν φίλους, ἄδικον εἰναι δοκεῖ,

ριστέῖν προς μὲν του φίλους αδικόν ἐστι, προς δὲ τους πολεμίους, ἱκοοιον Και μαλα, ἔφη καὶ ο κ εῖ μοι, si υ ν τις εὐ πα θων, ει τε φίλου, τε πολεμMου, μη πειρῶται χἄ-

to vocant, qui assecti beneficias, quum referre gratiam possint, non referunt. Ergo tibi videntur ingratos cum injustis reponere ' Mihi Pudena, inquit. Verum considerastine, Du7uit, an quemadmodum anaico scin servitutem redigere, iniustum esse videtur, ininticos autem, justum; sic etiam erσa amicos in ratum esse, injustuin

sit, erga inimicos autem, ius turn t Onanino, mittit adeoque mihi a quocunque quispi- a1n beneficiis affectus, Sive naico, sive inimico, non conatur gratias reddere injustus esse. Er o, si res ita se fabet, mera quaedani injustitia est ingratitudo. Concessit. Quanto quis igitur majoribus beneficiis Liactus gratiam non retulerit,

474쪽

314 MEMORABILIUM LIB. ΙΙ. e.

εἰναι, τοσαυτα o καλα ιοεῖν, καὶ τοσουτων

ῖε α ικηματα φανεροὶ δ' ἐσμεν καὶ σκοπουμενοι rar έποιων αν γυναικων βελτιστα

tanto erit injustior. Concessit etiam hoc. uos autem, ait, a quibus reperire possinatis majoribus assectos beneficiis, quam liberos a parentibus qui-lbus, quum antea non ESSelit, Parentes existendi causa sue runt, atque tot pulchras ut res cernerent, tot bonorum participes fierent, quo bona honiinibus Dii suppe litant: quae

Sane Siliae adeo maximi a. enda ducinius, ut omnes impriniis eoruna amissionen refugianius Civitates quoque maxiniis sceleribus tortem in poenani Statuerunt, tiod gravioris mali niet iiij ustitiam coercere nequeant. Nec Verolioni es rei venereae caussa liberos procreare existinaes. Nam Ortiua, quae ab illarii ien,

475쪽

υ ποοεξαμ νη τε φερει το φορτίον τουτο, βαρυνομυεν τε και κινδυνευουσα περὶ του βίου, καὶ μυετα διίουσα της τροφῆς η καὶ αυτητρεφεται, καὶ συν πολλω πον διενέγκασα

και τε κουσα, τρεφει τε και επ Θελεῖται, οὐ τε προ υπονθυῖα ουυ ἐν γαθον, υτ γιγνωσκον

το βρέφος, υν του εὐ πάσχει, ουδὲ σημαι-

νειν δυνάμενον, του θεῖται ' λλ αυτ στοχαζομεν τά τε συμφεζοντα καὶ κεχαρια

vis liberent, plena Viae, plena

lupanaria. Praeterea manifestum est, conSiderAre noS, ex

cujusinocti anulieribus liberos

optinaos Suscipere POSSimus, quibuscum congressi liberos Procreamus. Ac vir qui lenaeam, quae in procreatione cooperatur, nutrit, sterisque nascendis praeparat Omnia, quaecunque ad Vitam eis conis ductura putat, eaque quam ρο- test plurima mulier ver exceptum onus hocaeStat, cum gravamine vitaeque periculo; alimentumque Suppectitans, quo alitur et ipsa, posteaquam magni cum labore gestavit ac peperit, tum nutrit, nullo prius affecta beneficio tum currat insantem, non agnoScentem a quo beneficium accipiat, neci ue

476쪽

116 MEMORABILIUM Lin II. Q.

να πειζῆτα εχ πληρουν, καὶ τρέφει πολυν χρονον, και μεζας και νυκτας πομενουσα πονεῖν, ου εἰδυῖα τινα τούτων χάριν α πολη-

ψ/εται. Καὶ ου αρκί θρεψα ριόνον, ἁλλα καὶ ἐπιτειδαν δόξωσιν κανοὶ εἰναι ι παῖδες

νεῖς ἀγαθα προ τον βίον, διδάσκουσιν - δαν ιωνται ἀλλον ἱκανωτερον εἰναι διδάξαι,

πεμπουσι προς τουτον δαπανῶντες, καὶ ε πιμελουνται, πάντα ποιουντες, πως οἱ παῖδες αυ- τοῖς γενωνται δυνατον βελτιστοι.

Πιρος ταυτα ό νεανίσκος ἔφη, Ἀλλά σοι

ει ταυτα παντα πεποιηκε, και αλλα τουτων

πολλαπλάσια ουδεις αν δυναιτο αυτῆς ἀνα- σχεσθαι τυ αλε Aoτητα. Καὶ o Σωκράτης,

valenteiri truscare, qui ibus egeat; sed ipsa quid ei conducat, ac grat una SSe OSSit, conjectura colligens, Xplere nititur, et longo nutrit tenapore, ac noctes calesque albores perfert, tuam pro his gratiana reportatura Sit ignorans. Neque tant una nutrire susscit, sed etiana,

ut, ad discendurn aliquid ido-tiei videntur aes.e liberi, siqua parente ipsi tenent ad vitam

utilia, docent clii libus vero docerulis aliunt lapis idoneum esse putant, ad huIre eos naagno una Sunaptu littunt, In Dique conatu dant operan , ut liberi reddantur, litant ut sieri potest, optinii. Ad haec siil jecit adolescentulus Tametsi haec ninia secerit, aliaque his multo plura,

477쪽

θον, Ἀλλα νη Δία, φη, λεγε ἁ υκ αν τις ἐπι τω βιω παντὶ βουλοιτο ἀκουσαι. t σε πόσα, ἔφη p Σωκράτης, οἴει ταυτη δυσάνεκ- τα, καὶ τη φων καὶ τοῖς εργοις, ἐκ παιοιουδυσκολαίνων καὶ μερας καὶ νυκτος πράγματα παρασχέAG ποσα δε λυπησαι κάμνων;

εφη, χαλεπωτερον εἰναι σοι κουειν ων αυτηλεγει, η τοῖς ποκριταῖς, τα εν ταῖς τραγω-

nemo tamen ejus asperitatem perferre possit. Et Socrates, Utrum existimas, inquit, toleratu esse clifficilius, seraene saevitiam, an matris i quidem, inquit, matris actitror, quae sane talis sit. Ergone unquam vel Mordendo vel recalcitrando te laesi est cujusmo si a bel- tuis multi perpessi sunt. At enim profecto, inquit, ea loq

tur, quae quis ussire vel ob Omnem hanc vitam nolit. Tu vero quam multa, inquit SocrateS, aegre toleranda te illi negotia, tum voce tui facto, tuna inter si tum noctu, a prima usque aetate molestalido putas exhibuissea quantum doloris attulisse, quoties aegrota

res tot ego illi, ait, neque dixi, neque feci quidquam, cu-

478쪽

iis MEMORABII I LIM 1 u. II. d. διαι αλληλους τα ἔσχατα λέγωσιν ἁλλ',

3his me Iulet. Quid autena, ii uiuit, molestius esse putas, tibine audire, quae dicit ipsa; an histrioitibus i ahina in tra- voediis alter alteri convicia extrema dicit ' Enimvero aruitror eos, quia non existiniant vel Iluna vi redarguit, laedendi caussa redarguere, Vel minanteio damni al: ciijus inserendi catissa minari, ae Illo d. a serre ninio Tu vero, quum plane scias, 1atrena, quae si iscit, non modo nihil mali cogitantena dicere. Sed etiana Optantena tibi tantuni boni, quantum alii nulli inique fers t an existinans matren esse tit, naalevolant ' Non equidenr, inquit hoc certe non arbitror. Et Socrates, Ergone tu illani, ait, quae tibi benevola est, et,

quani naaxinae potest, aegrotantein curat, ut valeas ac re

479쪽

του του δεη, και γαθοὐ τε σοι γίγνηται συλληπτωρ, και ἀν τι σφαλλομ ενος τυχης, εὐνοὶ

necessaria nulla egeas, praeterinque haec, multa Dii bona prote Ovet, ac vota persolvit, saevam esse dicis Equidem statuo, si matrem ejusmo si se re non poSSis, non posse te bona ferre. Dic autem mihi, ait, utrum tibi alium cluenipiam colendum putast an ita comparatus es, ut nemini hominum placere Otudeas, Aemulem requi, ngulini parere, sive Sit Imperator, sive magistratus alius L aequi lena profecto, ait. Ergo, inquit Socrates, etiam vicino placere velis, ut ignem accendat tibi, quum opus erat, teque in aliqua re bona adjuvet, ac si

quid adversi accidare, e propiD- quo tibi benevole Succurrat tEquidem, ait Ouid autem tnisi interesse putas, comitem itineris, aut navigatio is, vi

480쪽

ido MEMORABILIUM I, in. II. 2. λω ἐντυγχάνοις, οὐθεν ἀν σοι διαφέροι φίλον

η ε ρον γενεσθαι η καὶ της παρα τούτων

μιῆς ἐπιμελεῖται, ουδὲ δικάζει, αλλα περιο-

Piempiam, in quem incideris, anticum an in inaicum habeas vel potius eoruna ctiam benevolentiana consequendam esse putas i quidem, ait. Ergo cornparatus es horurn halbere

rationeni, matrem Vero, quae

te plus omnibtis hisce diligit, colendam tibi non existinia tAn ignoras, civitatem alterius quidem nullius ingratitudinis

habere rationem, nec in aniactionem dare, sed usque deque ferre, si beneficiis affecti gratiam non reserant: at siquis parentes nou colat, eum poena multare, rejectunaque imagistratus obire non pati, quod at illo pro salute civitatis non possint neque sacriscia pie sacrificari, uec aliud quic. quani bene aut juste agit tiam hoc profecto, si quis parentum 1Ortitoriini sepulchra