장음표시 사용
331쪽
ανεχεσῖω μεντοι ἐπεὶ καὶ οι χάντεις λεγονται δη που χλλοις με προαγορεύειν το μελλον, αυτοῖς δε μὴ προοραν το ε πιον. οὐ τος
οστις αν οὐν υ, βουληται γ οἰκονομικος δημηγορικος η στρατηγικος γενεσθαι η μοιος
cIargui, professor sapientiae. Profecto, inquit Socrates, Δ-tiatur sane. Nam et vate seruntur certe aliis a idem futurum quod Sit, denuntiare : Silii vero quod immineat, non Pr Spicere. Atque Hic ejus ermonis finis fuit. Securiclum haec Niceratus: Audite, inquit, me quoque, de iis quae vos meliores effectura sunt, si mec in versat inlini. Nostis e- To M. IX. nina certe, orneriim illum sapientissimum fere complexum Sse poematis suis onane res humanas. Quamobrem quisqui vestrum vel adminis trationis domesticae, vel orandi
ad populum, vel rei ina perat riae peritus siem vult, vel Achilli, Ajaci, Nestori, Ulyε, Sisimilis nae colat, qui haeconinia cognita habeo. Num et regnandi, ait Antisthenes,
332쪽
Νικερατος κρομυων όζων ἐπιθυμεῖ οἴκαδε ἐλ-
laudatum esse ab ipso Agamemnonean, quod rex esset bonus, et bellator fortis. Et iam hoc profecto scio, inquit, quod prope colunanain quidem auriga convertere se debeat: Ille sed inesinet se arearuberSus, in ipso currat: et equunt , ιπιι ncaedat, eiWte simul laaeas perinniittat habenaS. Praeterea quiddam aliud novi, Vosque adeo periculum ejus mox facere poteratis. Dixit nitri Homeriis, cepam Me PD-tus Omlimentum. Quanaol rem SI cepan quis adferat, mox hanc iuditatem percipietis, quod estis majori cum O
333쪽
des Cupit, inquit, O Viri, Niceratus ita redii re donauna, quo cepas redoleat ut uxor ipsius credat, nullum ne cogitasse qui dem ipsum oscul iri. Non profecto, inquit Socrates, sed aliani quoque Ore Sis I inionem ridiculam possinali 2ddere. Videtur enim cepa fit esse conclitarentiam, ut non citati In modo sed Otum quoque Sua
vi orern essiciat ' Quod si iac
rendun , ne quis nos ad Calliani sic accessi fige licat, Ut voluptati ivlul eremus. Nequaquana, ait, ora Oates. Nam in pugnam per enti ceparum uSu conVenit quen)a inrodiim qui lana allio gallos pascunt, cdeinde corranni unt. Nobis alitem hoc consilia potiir mi, ut osculaturi libentius simus, quἀIn proelio congressuri. Ita
336쪽
νος γαρ ρκίζοντος, ἀεὶ μνυοντες καλον με
ira ἐλεσθαι α την βασιλεως αρχγ ν αντι του καλος εἰναι. ὐ γαρ ἐγω Κλεινια ηοιον λεν θεωμαι η ἀλλα πάντα τα εν ανθρωποις καλά τυφλος δε των ἀλλων ἁπάντων μαλ- λον α δεξα γηρ εἰναι η Κλεινιου νος οντος
eius orationis finis fuit. Tum Critobulus: Ergo et ipse dicam, ait, quibus de causis obforrnae elegantiam me efferam. Dic, aiunt. Atqui si forniosus non ero, quenaadmodum puto, merito vos fraudis poenam sustinueritis. Nana semper jurejurando confirmatis, Armo. Slina esse me, nemine id a vobis exigente, in fidem vobis
equidem hibeo, quos esse bonos et honestos viros arbitror. At si revera formosu Sum, ac vobis deni erga me accidit, quod illi erga illum quena fornaOSuna esse puto Deos omnes testor, nolle nae eois imperium potius, quana forniae praeStantiam. Quippe Cliniai nniodo specto lubentius, tiani cetera univerra, clitae Iliciar
337쪽
εἰην, εἰ χου Κλεινια ἁρχειν θελοι Και
sunt in rebus humanis ira alimque caeterariam rerum Omnium, quam ejus unius aspectu carere Nocti etiarn Sor nn que SuccenS , quod eum non
video diei vero ac soli ratiam habeo mininaain, quod Cliniam mihi spectanduna X-hibeat. Equum est etiam, ut nos formogi propter haec illi clite simus animis elatis, quod
eum, qui viribus polleat, laborando adquirere bona necesse sit; et sortem, pericula subeundori et Sapientem, dicendo :at qui formosus est, etiamsi quiescat, omnia tanae perficere potest. Equidem tametsi norim Ope eSS POSSessionem σratam lubentius tamen ea quae Iea sunt, C liniae dona Iem, quan alia ab altero acciperem lubentius Servus, quana
liber essem, si Clinias mihi ve-
338쪽
τέρους ε καὶ φιλοκαλωτερους ἐν τοῖς κινου-
lit impetrare. Nam sacilius es t et, sint liberaliores in peri--t naihi Cliniae les orare, quana culis laborum et honesti studio- citi ieiena capere ac perii ulti In Siores verecundiores etiam, ac eius notoine lutientilis adirem, OdeStiores adeo quidem, ut citiam expers pericliti viverem l etiam illa, quibus maxime inia Sicili deni ille Cassia naagno triligent, eloqui verealitur. Inpere te effers, quod honaine sani sunt autein, qui non sor- possis iistiores facereri nauit i moso imperatores eligunt. aequitis est nae ad nanem vir quidem cum Clinia vel per ig- tutem hona tires perduicere Nana men incederem, neque dubito quia nos somnos quid lana vos idem mecum facturos. mori destitis inspiranaus, id essi l uarnon rem non est, quod ducimus, ut quod pecuniana adti l bites amplius, mi Socrates, an
339쪽
τνη γε ἀτιμαστεον το καλλος, ως ταχυπαρακολάζον Ἐπει σπιρ γε παῖς γιγνεται καλος, ἴτω καὶ μειρακιον, και ανηζ,
καὶ πρεσζυτης. εκμηριον δὲ θαλλοφορους
το κάλλους Εἰ δὲ ηδ το παρ ἐκόντων
διαπράττεσθαι, ν τις δέοιτο, ευ ιδ τι και
παιδα τόνδε καὶ την παῖδα φιλησαί ira, η υ,
των Σειληνων των ε τοῖς σατυρικοῖς μισχιστος
formae venustas in me bono alicui sit honianibus. Ne hac quidem in parte forma vituperatnda venit, quod cito flos ejus praetereat. Nain ut puer, ita et adoleMeruulus sorinosus eSt, Ut vir, et senex. Ejus res argumentum est, quod Minervae in Thallophoros delegantur forniosissimi senes, quasi forma est omni aetati comes. Quod si jucundiani est a volentibus impetrare, quibus aliquis indiget Sat Scio, mi Socrates, me nunc quoque citius vel tacentem huic puero puellaeque PerSuasurum, ut me Sculentur, quam tu possis tametsi multa sapienter proferas. Quid hoc est i ait Socrates Iactitas haec tu, quaSi etiam ne sis forniosior. Profecto inquit Critobulus : ceteroquin omni- uni Silenomina Satyricor In I
340쪽
προσβροφεζης τουτοις ων - γε νοῦν, ἔφη Σωκρατης, πως μεμνηση διακριθηναι πιρι του κάλλους επειδὰν οι προκείμενοι λόγοι
περιελqωσι Κρινάτω δε μας λη Ἀλεξανδρος ο Πριαμου, ἀλλ' αἰ τοὶ ob τοι, ουσπερ συο ιε ἐπιθυμυεῖν σε φιλησαι. - Κλεινία δ', εφη,
μενος ; - ΕΙ δὲ μὴ νομάζω, ηττόν τι με
Sena tirpissimus Erat autem Socrates lais terquai in Similis. Age Vero, Iulbjecit Socrates, Diemineris liaben luna es e judiciti in de forma, ut i sermones lii, quos institu inclis, circunii Caint Ferat uilitein il liciun
de mollis non Alexander ille Priami filius, sed ii ipsi quos tu osculandi tui cupidos esse itutas At Cliniae. Socrates, judici illi rota pernat aerist aetille. Non tu Cliniae mensinisse desines 8 At si eum non Ominem, an propterea nainus me piatas ipsius meminisse 'Num ignoras, an illustre me Sintulacrum ipsius halbere inaninao, ut si vel fictor, vel plator essem, niihilo minus ei si-nailem exprinaerena, si inaula- Cruria, ac si ipsum intuerer.Ejus sermonent excipiens Socrates Qiiamobrem igitur,