장음표시 사용
111쪽
UB. II. CAP. III. 75 γιγνομένους φίλους, ξ ἀδελφῶν δε υ γιγνομενους. καὶ
μην προς φιλίαν μεγα μεν παρχει το εκ των αυτῶν ὐ- ναι, μεγα δε το μου τραφηναι, πει καὶ τοῖς θηρtotς ποθος τις εγγιγνεται των συντροφων προς ε τουτοις καὶ
ο αλλοι ἄνθρωποι τιμῶσί τε ἀλλον του συναδελφους λοντα των ἀναδελφων καὶ ηττον τουτοις ἐπιτίθενται. HV Xatρεκράτης εἰπεν, 'Aλλ' εἰ μεν. Σώκρατες, μη μεγα εἴ τοδιαφορον, ἴσως ν δεο φερειν τον ἀδελφον καὶ μη μικρῶνενεκα φευγεt w γ ον γαρ, σπερ καὶ συ λεγεις, αδελφος
αρεσκει Διὰ τοῖτο γαρ τοι, ἔφη, Σώκρατες, ἄξιόν
εστέν μο μισεῖν αὐτον, ὁτι ἄλλοις μεν ἀρεσκειν δυναται,
ωσπερ ιππος τω ἀνεπιστημονι μεν, εγχειροῖντι δε χρη-
νον με ἀνιὼν υκ ἁ δυναίμην ού ελλεγειν δε ε ποιεῖν, αλλ οὐδε πειρασομαι. και ὁ Σωκρατης φη, Θαυμαστα γε λεγεις, Ἀαιρεκρατες, εἰ κύνα μεν, εἴ σοι ην επὶ προβάτοις πιτηδειος καὶ τους με ποιμενας σπαρετο, σοὶ
112쪽
οίης Δηλον τι καὶ οὐτον προτερος ποδεχοίμην αν, σπότε ελθοι Ἀθηναβε και εἴ γε βουλοίμην αὐτον προθυμεῖσθαι διαπράττειν μοι φ α κοιμι, δηλον ὁτι και τοὐτο14 δεο αν προτερον αὐτον κείνω ποιεῖν. Ιαν ἄρα συγ ταεν ἀνθρωποι φιλτρα επισταμενος παλαι-7πεκρυπτου ὀκνεῖς, φη, αρξαι, μη αισχρος φαν9ς, αν προτερος τον ἀδελφὸν ὁ ποιyς και μην πλείστου γε δοκεῖ νηρ παίνου θος εἰναι, ὁ α φθανη τους μεν πολεμιους κακῶς ποιῶν, τους δε φίλους εὐεργετῶν. εἰ μεν οὐν δοκε μοι Xαιρεφῶν γεμονικώτερος εἰναι σοὐ προς την φιλίαν αὐ-
113쪽
την, κεῖνον αν πειρωμην πείθειν προτερο εγχειρεῖν τω σε φιλον ποιεῖσθat νυν δε μοι, δοκεῖς γουμενος ἀλλον
λεγεις ώ Σωκρατες, καὶ ουδαμῶς προς σου, ς γε κελευεις εμε νεωτερον οντα καθηγεῖσθαι καίτοι τουτου γε παρα
κρατης Ου γαρ καὶ ὁδου παραχωρησαι τον νεωτερον πρεσβυτερω συντυγχανοντι πανταχου νομίρεται, και καθημε νον παναστηνα , ac κοίτη μαλακη τιμησαι, καὶ λογων
Tαὐτα ποιοῖντος κεινος μηδεν βελτίων γίγνηται T γαραλλο, φη ο Σωκρατης η κινδυνευσεις συ με χρύστός τε και φιλαδελφος εἰναι, κεινος δε αὐλος τε καὶ Ουκίζιος ευεργεσίας ἀλλ' οὐδεν οἰμαι τούτων σεσθαι νομίζω γαρ αὐτον επειδὰν αἴσθηταί σε προκαλούμενον αυτον
114쪽
78 MEMORABILIUM δαιμονία τοῖς ἐπ φελεία πεποιημε ις επι βλαβη χρη- σθαι καὶ μ' ἀδελφω γε δε εμοὶ δοκεῖ, ὁ θεος ἐποίησεν
επι μει ονι φελεια αλληλοι η χεῖρε τε καὶ ποδε καὶοφθαλμω και τἄλλα οσα αδελφα φυσεν ἀνθρωποις χεῖρες με γαρ, ει δεο αυτα τα πλεον οργυιας διεχοντα ἄμα ποίησαι, υκ αν δυναιντο ποδες δε οὐδ' αν ἐπι τα ργυιὰν διεχοντα ελθοιεν ἄμα οφθαλμοὶ δε οι δοκουντες ἐπὶ πλύστον ζικνεῖσθαι Ουδ αν των τι ἐγγυτέρω οντων τ εμ- προσθεν αμα και τα οπισθεν ἰδεῖν δυναιντο ἀδελφω δε
ων μοιγε δοκε μαλιστ αν τις φελεῖσθαι προς φιλων κτησιν τε καὶ χρείαν. τοῖτο μεν α δ πολλῶν φηἀκουειν ως παντων κτηματων κρατιστον η φίλος σαφης και αγαθος Ἀπιμελομενους δε παντος ἀλλο ορὰν φη τους πολλους η φίλων κτἹσεως. και γαρ ικια καὶ γρους
δε, ο μεγιστον αγαθον εἰναί φασιν, ρὰν φη τους πολλους ομε πως κτησονται φροντίβοντας ομε πως ο οντες εαυ-3 τοι σωρωνται ἀλλα καὶ καμνόντων φίλων τε καὶ οἰκετῶν γῆν τινας φη τοῖς μεν οἰκεται καὶ ἰατρους εισαγοντας καταλλα τα προς γίειαν πιμελῶς παρασκcυαύοντας, τῶν δεφιλων λιγωροὐντας, αποθανοντων τε ἀμφοτερων πι μεντο, οικεται ἀχθομενους και ζημίαν γουμενους επὶ δετοις φιλοις οὐδεν οἰομενους ελαττοῖσθαι, καὶ τῶν μεν ἄλ-
115쪽
LIB. II. CAP. IV. 79λων κτημάτων οὐδὸν ἐῶντας ἀθεράπευτον Ουy ἀνεπισκεπτον,4 των δε φίλων ἐπιμελείας δε μενων ὐ μελουντας ετ δε προς
ποῖον κτημα των ἄλλων παραβαλλομενος φίλος αγαθος Ου αν πολλο κρείττων φανείη ποῖος γαρ ππος ' ποῖον ὐεὐγος Ουτω χρησιμον σπερ ὁ Ἀηστος φίλος oto δε
βοηθεῖ, τα μῖν συναναλίσκων, τα δε συμπραττων, καὶ τα
τούς SCUN. λεπὰ πάντη cit aptis Platonem Leg.
rigere videtur Christophiorsonus,aγ- avi. SCHΝ.
116쪽
μὰν συμπείθων, τα δε βιαζόμενος, καὶ ε μεν πραττοντας πλύστα εὐφραίνων, σφαλλομενους δε πλεῖστα πανορθων. α δε α τε χειρες ἐκαστω πηρετοὐσι και ι φθαλμοι προορῶσι καὶ τα τα προακούουσι καὶ ο ποδες διανυτουσι. τούτων φιλος εὐεργετῶν ουδενος λειπεται πολλακι δε α
ου διηνυσε, αὐθ' ὁ φίλος προ του φίλου ξηρκεσεν.
ὐμελοὐντος αυro καὶ ἄλλων πολλῶν, Am, εφη, ντι- σθενες, ισί τινες ἀζίαι φίλων, σπερ ικετῶν των γαρ οἰκετῶν ὁ μεν που δυοῖν μναῖν ἄξιός εστιν, ὁ δε οὐδ' ημι - μναίου, ὁ δε πεντε μνῶν, ὁ δε κώ δεκα Νικια δε ο Νικη-
ρατο λεγεται πιστατην εἰς ταργυρεία πρέασθαι ταλαντου.
117쪽
Mκα των φίλων εἰσιν ἀξίαι. Ναὶ μα Δί', εφη ὁ Ἀντισθε-
την πονηρον πωλη, ἀποδίδοται os εὐροντος, ἴτω και τον
πονηρον φίλον, ὀταν ξγ το πλεον της ἀξίας λαβεῖν, πα-
118쪽
γωγον , ἀποδίδοσθαι. πους δε χρηστους υτε οἰκετας πανυτ πωλουμένους ορῶ με φίλους προδῶομένους.
σκοπεῖν ἄρα πρῶτον μεν ζητητεον, στις αρχει γαστρός τε καὶ φιλοποσια κα λαγνεια και πνου καὶ ργίας γαρ π τουτων κρατουμενος ει αὐτος αυτ δυναιτ αν
ρος ν η υταρκης στὶν, αλλ ει των πλησιον δεῖται, και λαμβανων με μη δυναται ποδιδοναι, μη λαμβανων δε τον μη διδοντα- σεῖ, ου δοκεῖ σοι καὶ obτος χαλεπος
δυναται, πολλῶν δε χρηματων πιθυμεῖ, και δια τωὐτοδυσσύμβολος εστι, και λαμβανων μεν δεται, ἀποδιδοναι δε η βουλεται. Eμοι με δοκεῖ, Ἀφη, Obτος τι πονηρο- τερος κείνου εἰναι T δ' oστις δια τον ερωτα του χρηματίρεσθαι μηδε προ ε αλλο σχολην Otεῖται η πόθεν αὐτος τι κερδανεῖ Ἀφεκτεον και τουτου, ως μοὶ δοκεῖ' ανωφελης γαρ αν εἰη τω Ρωμενω T s; στις στασιωδης τε στι καὶ θελων πολλους τοι φιλοις χθρους παρεχειν i Φευκτεον νη Δία και τοὐτον. E. δε τις τούτων
119쪽
LIB. II. CAP. VI. i 83μεν των κακῶν μηδεν ἔχοι, ε δε πασχων ἀνεχεται, μηδεν φροντι ζων του ἀντευεργετεῖν Ἀνωφελης-ν η κα ου- τος ἄλλα ποῖον es Σωκρατες, πιχειρησομεν φίλον ποι - λεῖσθαι οἰμαι μεν, στις τἀναντία τούτων ἐγκρατη μεν
εἴη των δια του σωματος δονῶν, εὐνους δε και εὐσυμ- βολος ων τυγχανε καὶ φιλονικος προς το μη λείπεσθαι εὐ ποιῶν τους εὐεργετοὐντας αὐτον, στε λυσέτελεῖν TOTQ
ορῶμεν του πρόσθεν ανδριαντας καλῶς εἱργασμενον, OU- τω πιστευομεν καὶ τους λοιπους ε ποιησειν Καὶ ἄνδρα
δη λεγεις, φη, b d τους φίλους τους προσθεν υ ποίῶν φαίνηται, δηλον εἰναι καὶ τους στερον εὐεργετησοντα Καὶ γαρ πποις, φη, ν β ορῶ τοι προσθεν καλῶς χρω- μενον, τοῖτον κῶν ἄλλοις ἐμαι καλῶς χρησθαι Εἰεν,
εφη οὐδ' ἄν μῖν ἄξιος φιλίας δοκῆ εἰναι, πῶς χρη φίλον
τοὐτον ποιεῖσθαι ΓΙρῶτον μεν εφη, τα παρα τῶν θεῶνεπlσκεπτεον, εἰ συμβουλευουσιν αὐτον φίλον ποιεῖσθαι.
δες χαλεπον δε και δησαντα κατεχειν σπερ οὐλον
εχθροὶ γαρ ἀλλον η φιλοι γίγνονται τοιαὐτα πασχοντες.
120쪽
Θεμιστοκλης δε πῶς ποίησε την πολιν φιλεῖν αὐτον; α1 Δί' υκ επαδων, ἄλλα περιαψας τι ἀγαθον αὐτp. Δοκεῖς μοι λέγειν, es Σώκρατες, p, εἰ μελλομεν ἀγαθόν τινα κτη- σεσθαι φίλον, αὐτοῖς μῆς ἀγαθους δεῖ γενεσθαι λεγειν τε και πραττειν a K ου, φη ὁ Σωκρατης, οἱον Ἀναι J5 κα πονηρον ὁντα χρηστους φίλους κτησασθαι . Εωρων
στaro pr. Additur autem correctioni liuio et plerisque dehinc aς i. e. ἀντί- γοαφ διωρθωμενa, a ciuilbus distinguensiae PSi a conjecturae correctoriS, eum οἰ at inter luna propoSitae. πολιν φιλειν aὐτόν πόλιν φιλεi ἔaυτόν Η. ὐτον ibi A. i διώ γε A. I . μέλλομεν Lillari μέλλοιμεν κτησεσθa C. κτησασθa A. B. πράττειν πράττειν ευ A. ΙΙ. ων ἐστιν ἀρχὴ Haec omnia una halbere putatur, applicatur vel ap- cum versu Holnerie Odysq. M. 184, penditur, quod περίαπτον et περίaμμα litteratore aliquo, non Xenoplionte, vocatur, bene animauvertit eunius.