장음표시 사용
91쪽
LIB. II 'AP. I. 55 παραγίγνεσθαι Εἰκος γαρ, εφη. ο ὐ προαιρεισθαιτο κατεπειγον μαλλον πράττειν η ἡ γαστρὶ χαρίβεσθαι πότερον ν αυτων θίβοιμεν ον ές τ ὰρχειν, ε φη, νη
Καὶ τοὐτο, ἔφη, rq αὐτω T δε, ἔφη, το αφροδισίων
ἐγκρατη εἰναι, στε μη δία αὐτα κωλυεσθαι πραττε ν ει
αντιπάλων ' τα λοιπὰ ζωα λίσκεσθαι τουτων γαρ που τα μεν γαστρι δελεα δμενα, καὶ μαλα νta δυσωπούμενα, μως , επιθυμία οὐ φαγεῖν αγομεν προς το δελεαρ ἁλίσκεταt, τόδε ποταενεδρευεται Πανυ μεν οὐν εφη. οὐκοὐ καὶ ἄλλα πο λαγνείας, οἱον ι τε πτυγες και ι περδικες, προς την TV θηλείας φωνVν β επιθυμι καὶ βελπίδι των αφροδισίων φερομενοι και εξισταμενοι οὐ τα
δεινὰ ἀναλογίβεσθαι τοῖς θηρατροις εμπίπτουσι Συνεφη
92쪽
πάσχ'ιν τοῖς ἀφρονεστάτοις των θηρίων ωσπερ ι μοιχοι εισερχονται, τας ρκτας ειδότες τι κίνδυνος ω μοιχευ- οντ α τε ὁ νόμος ἀπειλεῖ παθεῖν καὶ νεδρευθηναι κα ληφθεντα υβρίσθηναι και τηλικουτων με ἐπικειμενων ωμοιχεύοντι κακῶν τε καὶ αἰσχρῶν οντων δε πολλῶν τῶν ἀπολυσόντων της τῶν φροδιπίων ἐπιθυμίας εν αδεια, δμως εἰς τα επικίνδυνα φερεσθαt, - ου ηδη τουτο πανTα- ωπασι κακοδαιμονῶντός εστιν Eμοιγε δοκεῖ, φη. ο δε
εἰναι μεν τα ἀναγκαιοτάτας πλείστας γαζεις τοῖς ανθρωπιπot εν παίθω, οἱον τάς τε πολεμικας και τας γεωργικας καὶ τῶν αλλων ο τας λαχίστας, τους δε πολλους γυμνάστως χειν πρός τε ψύχη και θαλπη, ου δοκεῖ σοι
5. σπερ κa A. εἱρκτὰς εἰρκτὰς Α. B. εἰδότες ἀπολυσόντων οτι κίνδυνον εἰδότες τω μοιχεύοντι aκόν τε κa αἰσχρον ὁντων δε τῶν πολυσόντων A. λοφθεντa J ληφθεντι H. Ἱς-εν ἀδεία μως τ' τῶν φροδισίων επιθυμίa ελaυνετac μως Η γρ. r. 6. τίς τε τὰς A. δεiν δε A. B., qui In SEC. ρ δειν πώνυ μεν ουν φ B. In terti R inter VerSUS. 7. τύττομεν τάττοιμεν Η.5. παθεiυ Ex lege 'olonis maritus perversa est et ξιστάμενοι το τ οεινὰ adulterum impi in Occidere deprehen ἀναλογίζεσθαι de bestii dictuin λο-Siurn potuit. 1 briu et ignominiat γοις ineptum videtur. Quod autem praeterea patiebat hi adulter, veluti illa halbuit arm Harpocratio: Δυσω-πaρaτιλμον et aφaνισμόν. In illas ποῖμa ἀντὶ του φοβουμa Δημοσθενης hic inter poenain lege irrogatarii et ἐν Φιλιππικοiς a Ξενοφῶν εν β Ἀπο- ignoin iniuin a marit et civil)tis Ole μν'μονευμύτων miro quodRI CASU Rcranda1n inclusas quis ferata Quare cidit ut ipse ille locus Dentosthenis S tolerari volueri Scripturam vulga Ja in antiqi tu si initi neratus sit lec- rem, ita fere refingendar CenSe : Oras uiditariaento P. 27, 25 ma τούς Κaίτοι κίνδυνον εἰδοτες επικείμενον τω εις ταὼθ πύγοντaς μὴ ὁρῶν ου ὁρ-uοιχευοντι, a τε ὁ νόμος ἀπειλε πaθε ιν ρωδῶ, λλὰ δυσωποῖμaι a εξεπί- ενεδρευθεντa, a ληφθεντ υβρισθqνaι τ δε η δι' ἄγνοta εις χαλεπον πρὼγμα οντων δἰ πολλῶν et reliqua. VeisKio ,πύγουσι την πόλιν, inde etiam πί- Omnis locus a vectis inde σπερ οἱ Ουσιν retiis Harpocratio. Qiuod μοιχοὶ a Socratis consilio, qui a cinn praeter libros Optimos Otura omit-plici et sedata oratione quasi repentina tentes redargitit ipsius Petri erSitnS. in signatione albreptiis ad contentionem Celemini tale interpretari Harpocra declarmatoris adversus Inoeelio tranSit, ionein δυσωπεis θaι, quod Versari et responso Aristippi εμοιγε δοκεῖ plane rei tenditi in illis, ani imadvertit Au- alienus visi is est. SCHΝ. Sediuini g. eriis. Singularis etiam hiSUS vel bilii locu inde a b . , υκοῖν ὁ ἴτω aptis Xenoption te a de I eStus. πεπaιδευμ-ος S. , εμοιγε δοκεi εφ', 6. εν πaι ω Phryniciat p. 25 Inon soluim non desideraretur, si abeS praeeel thum 7Yπαιθρον μη λεγε, το δε Set, Sed etiarn pariun apte interponitur υπaίθρων τετρaσυλλύπως, soranulam hal)eisque nonnulla vix digna Xeno εν ὁπaίθρω non spectare ani naadvertit phonte. ain et coinparatio οὐ oυτω ILOlaeckiuS. πεπat δευμενου una τοῖς λοιποῖς ζωοις
93쪽
εις ποτέραν των τάξεων τούτων σαυτον tκαίως ν τατ-
8 of 'Tγωγ', ἔφη ο ρίστιπιrος, και Ουδαμῶς γε ταττω ἐμαυτον, πην των ρχειν βουλομενων τάξιν. και γαρ πάνυ μοι δοκεῖ ἄφρονος ἀνθρωπου εἰναι το μεγαλο εργου
οντος του αυτ τα δεοντα παρασκευα ,ει μη ἀρκεῖν τοὐτο, ἀλλα προσαναθεσθαι το και τοῖς ἄλλοις πολιταις, ων δε- ονται πορίβειν και εαυτω με πολλα ων βουλεται ελλε πειν, της δε πολεως προεστῶτα, α μ παντα σα πολις βούλεται καταπραττ9, τουτου δίκην πεχειν, τοὐτο
πῶς ου πολλη ἀφροσύνη στί; καὶ γαρ ἀροῖσιν αἱ πόλεις
τοῖς ἄρχουσιν σπερ εγω τοῖς ἰκεται χρησθαι. εγω εγα ἀξιῶ του θεράποντας εμο μεν ἄφθονα τἀπιτηδεια
παρασκευάς ιν αυτους δε μηδενος τουτων ἄπτεσθαι, o si τε πόλεις οἴονται Ῥηναι τους ἄρχοντας εαυταῖς μεν ως πλε στα ἀγαθὰ πορίβειν αυτους δε παντων τουτων ἀπεχεσθαι.εγω is τους φεν βουλομενους σολλα πραγματα Ἀχειν
94쪽
μεν γη δεσία in σαι μεν ἄρχουσιν, αρχοντα δε Συροι και Φρυγες και Λυδοί εν δε r Εὐρωπη Σκυθαι με ἄρχουσι,
Mαιῶται δε αρχονται' εν δε τη Λιβυρ αρχηδονιοι μεν ἄρχουσι, Λίβυες δε ἄρχονται. τούτων ουν ποτερους διον οἴει των Ελληνων, εν οἱ καὶ αυτος ι ποτεροί σοι δοκουσιν διον, οι κρατοῖντες η οὶ κρατούμενοι, ην ira Ἀλλ εγω τοι, φη ὁ Ἀρίστιππος, ουδε εις την δουλείαν Φαυτον ταττω, ἀλλ' εἰναί τίς μοι δοκεῖ μεση τουτων δος,
ην πειρῶμαι βαδίβειν, υτ δι ἀρχης υτ δι δουλείας, ἀλλα δι ελευθερίας, περ μαλιστα προς ευδαιμ0νίαν ἄγει. 12'Aλλ ει μεν εφ' ὁ Σωκρατης, σπερ υτ δι ἀρχης οὐτεδια δουλείας η οδος αὐτη φερει, υτω μηδε δι ἀνθρωπων,
σως αν τι λεγοις ει μεντο εν ἀνθρώποις se μητε ἄρχειν ἀξιώσεις μητε αρχεσθαι μηδε του ἄρχοντας κων θερα
πευσεις, ἐμαί σε ορῆν ως πίστανται ι κρείττονες τους
ηττονας καὶ κοίνn και ἰδία κλαοντας καθίσαντες δουλοις a χρησθαι η λανθανουσί σε ι αλλων σπειραντων καὶ φυ-
ρουσαντων τον τε σῖτον τεμνοντες κω δενδροκοποῖντες και
95쪽
14 πανταχοῖ μι. καὶ ὁ Σωκρατης φη, ουτ μεντοι δηλεγεις δείνον πάλαισμα τους γαρ ξενους ε ου τε Σίνις και ὁ Σκείρων καὶ λ Προκρουστης απεθανον ουδεὶς ετ ἀδί-
κεῖ ἀλλα νυν οἱ μεν πολιτευομάνοι εν ταῖς πατρίσι καὶ νομους τίθενται, να μη δικῶνται, και φιλους προς τοῖς ἀναγκαίοις καλουμενοι ἄλγ ους κτῶνται βοηθους, και ταῖς πολεσιν ἐρυματα περιβαλλονται, και πλα κτῶνται οἱς αμυνοὐντα τους ἀδt κοὐντας. καὶ προς τουτοις ἄλλους
πολυν χρονον διατριβων, εἰς Ἀποιαν δ αν πολιν ἀφίκη,
96쪽
επιτέθεντα οἱ βουλομενοι ἀδικεῖν, μως δια το ξένος εἰναιου αν ξει ἀδικηθονα Qtοτι αἱ πόλεις σοι κηρύττουσιν ασφαλειαν και προσιοντι και πίοντι, θαρρεῖς διοτι καιδοῖλος αν Otει τοιοῖτος εἰναι οἷος μηδενὶ δεσποτη λυσιτελεῖν τις γαρ αν θελοι ἀνθρωπον ἐν οἰκία χειν πονεῖν μεν μηδεν εθελοντα, τη δε πολυτελεστατη διαίτη χαίροντα; 16 σκεψωμεθα δε καὶ οὐτο, πῶς οι δεσπόται τοῖς τοιουτοις οἰκεται χρῶνται. ἀρα ου την μεν λαγνείαν αυτῶν λιμώ
σωφρονίζουσι κλεπτειν δε κωλύουσιν ἀποκλθοντες ἴθεν αν τι λαβεῖν G οὐ δε δραπετεύειν δεσμοῖς ἀπείργουσι την ἀργίαν δε πληγαῖς ξαναγκάζουσιν ν η' πῶς ποιεῖς,
λαύω, ἐφη πῶσι κακοῖς, ως ν δουλεύειν αναγκάσω. αλλα γαρ . Σωκρατες, ο εις την βασιλικην τεχνην παι δευομενοι, ν δοκεῖς μοι συ νομίρειν εὐδαιμονίαν εἰναι, τί διαφερουσι τῶν εὐανάγκης κακοπαθούντων, εἴ γε πεινη σουσι και διψησουσι ,αι Ῥιγωσουσι και ἀγρυπνησουσι 18 και τἄλλα παντα μοχθησουσιν κόντες οἱ δε ώ δερίστιππε, ο Σωκρατης φη, ου δοκεῖ σοι τῶν τοιουτων διαφερειν τα κουσι τῶν κουσίων, I ὁ με εκὼν πεινῶν φαγο αν ποτε βουλοιτο καὶ ὁ κων διψῶν πίοι και ταλλαωσαυτως, ω δ Ἀναγκης αὐτα πάσχοντι υκ ξεστιν
i θηρία θηρῶντες ελπίδι οὐ ληψεσθαι ηδεως μοχθοὐσι και
97쪽
τα μέν τοιαυτα θλα των πονων μικρου τινος αρ εστι τους δε πονουντας ινα φίλους αγαθους κτησωνTαι η πως χθρους χειρωσονται, η ινα δυνατοὶ γενόμενοι κω τοῖς σωμασι και ταῖς ψυχαῖς καὶ τον αυτῶν οἰκον καλῶς οἰκῶσι και τους φιλους εὐ ποιῶσι καὶ την πατρίδα εὐεργετῶσι, πῶς υκ εσθαι Ῥη τουτους και πονεῖν δεως εἰς
τα τοιαυτα καὶ ρην εὐφραινομένους, ἀγαμενους ἐν ἐαυτοῖς, a επαινουμενους δε και ζηλουμένους πο τῶν ἄλλων ser δεα ι μεν αδtουργίαι καὶ κ του παραχρημα δοναι με σώματι ευεξίαν ἱκαναί σιν ἐνεργάβεσθαι, A φασιν οι γυμνασταὶ, με ψυχη επιστημην ἀξιόλογον οὐδεμίαν εμποιουσιν,α δε δια καρτερίας ἐπιμέλειαι τῶν καλῶν τε κἀγαθῶν εργων ζικνεiσθαι ποιοῖσιν, ὼς φασιν οἱ γαθοὶ ἄνδρες. λεγε δε που και ΙΗσίοδος,
Tην μεν γα κακότητα καὶ ἰλαδον εστιν λέσθαι
μαρτυρά δε και 'Eπίχαρμος εν τωδε'
Tων πόνων πωλουσιν μῖν πάντα τὰγαθ' οἱ θεοί.
98쪽
et και ΙΠρόδικος δε ὁ σοφος εν τω συγγραμματι τω περὶ
περὶ της ἀρετης ἀποφαινεται, δε πως λεγων, σα γωμεμνημαι φησὶ γαρ ΙΗρακλεα, πεὶ κ παίδων εἰς βηνώρμῆτο, εν ν οἱ νεοι δη αυτοκρατορες γιγνομενοι δηλουσιν εἴτε την δι αρετῆς δον τρεψονται π τον βίον is τὴν διακακίας, εξελθόντα εἰς συχίαν καθῆσθαι ἀποροὐντα ποτεραντόστω linea su itus di icta notavit minricator in A. μ -εχης μὴ τι μύλακaμώσης ω μὴ, σκληρ ἔχεις A. μὴ τι μάλα κaμοσωμίτας κλῆ ἔχοις B. μὴ ταμ aλaκὰ μωεο μὴ a σκληρ εχ εις SilperScr. I. tertia. εχ' ambo ictorii. 2I. 3 ρaκλεους τοὐ ρaκλεους Stob. ωσaυτως κa addit A. οἱ νέοι γηθη δ' οἱ νέοι tot i. γιν A. B. ποτέ 'aν ὁποτέρia Stob et codd. nonnulli. κa εν ἴλλω-εχης Totus hic locus a Bessarione imissius iit pectil)et Ze initis, etsi adest in ed. Stephani et aliis illitis interpretationis et a Socratis consili alientis, a recentiore philologo adjectus in largine visus e StValci cenario ad Herodot. 2, I set Schol. in . . Ol. I, p. 98), qui Seriptoriam reterum ulli τόπον de loco libri aut scriptoris liciun negat, que I Sequor. SCHN. Nihil credibilitis Xenophontis esse quae praecedunt inde a aρτυρῶ, ut animadvertit G. Din dorsitIS. μῶσο Ε Hes liti l . : Μωσοῖ, τε i l. e. Μωσο, ζήτει, restitiae ram id Thes Stephani vol. 5, p. 629 C, item
δεφελ τεον floruin S. Cantabrig. meinoratur 'atalogi Ol. 3, p. 72I. Πρόδικος Ceius, quem Socrates ipse audiverat Athenis, ut ipse profitet ir
τάδρaχμον Xenophon hunc Theliis captiviis audiisse dicitur anne ipsani narrationem de Hereule tradenteni a Pliilosti ato Sopia ist . it. I, 2, et ii-lbarii p1M Oera te p. 238 ed. Morellii.
99쪽
et των ὁδῶν τραπηται καὶ φανηνα αυτ δυο γυναῖκας προσμιεναι μεγαλας, την μεν τερα ευπρεπη τε δειν και λευμ- ριον φυσει, κεκοσμημενην το μεν χρῶμα καθαρειότητt, τα
δε ομματα αἰδοῖ, το δε σχημα σωφροσυνη, ἐσθητι δε
λευκτὶ, την δ' ἐτερα τεθραμμενην με εἰς πολυσαρκίαν τε καὶ α παλοτητα, κεκαλλωπισμένην δε το μεν χρῶμα στελευκοτεραν τε και ερυθροτεραν του οντος δοκεῖν φαίνεσθαι, το δε σχημα στε δοκεῖν ορθοτεραν της φυσεως εἰναι, ταδε ομμύτα εχειν ἀναπεπταμενα, σθητα δε ε ης α μά- λέστα η ρα διαλαμποι κατασκοπεῖσθαι δε αμα αυτην,επισκοπε ιν δε και εἰ τις ἄλλος αυτην θεῆτat, πολλακι δε 23 καὶ εἰς την αυτης σκιαν ἀποβλεπειν. δ' γενοντο πλη-σtαίτερον του Ι ρακλεους την με πρόσθεν ρηθεῖσαν ἰεναιτο αυτον τροπον, την δ' ετερα φθασαι βουλομενην προσ-
φίλην ποιηση, την δίστην τε καὶ ράστην δον ἄξω σε,
καὶ τῶν μυε τερπνῶν ουδενος ἄγευστος σεt, τῶν δε χαλε-
100쪽
ἀκουσας τερφθείης, τίνων αν οσφραινομενος λάπτομενος ησθείης τισι δε παιδικοῖς μιλων μαλιστ αν εὐφρανθείης,
ψυχνὶ αὐτα πορίβεσθαι, ἀλλ' οἱς, ο αλλο εργάζωνται,
G γυναι, φη, νομα δε σοι τί στιν δε οἱ μεν μοι φιλοι, φη, καλοὐσι με Εὐδαιμονίαν, οἱ δε μισοῖντες με
24. διοίσει διεση B. Stob. ἐσησ - διώξεις ed PariS. n. I 54 I. σιτιονJσiτo A. Stob. ευροις εἴρεῖν A. η ἀκουσa Stob. v τί ἀκουσας A. B. τερφθείης ' τινων τερφθησγὶ τινῶν Stob. Oza1ss ησθείης τίνων ν L. Hτίνων. 25. σπάνεως πόλεως A. το . in maror. Ubi erasa fere επὶ τοπορίζεσθαι τον A. B. Stob. εργάζοντα A. χρησει χρηση libri et Stob. a δυνaτον ' τι δυνaτὀ ει τί A. aντaχόθε B., corr. r. συνοῖσιν Stob. ΙLibri ξυνοῖσιν. 26. φίλοι ἔφη l φίλοι A. ποκοριζόμενοι - το ὐποκορίζεσθa επι κακοῖ B. νομίζουσι) νομίζουσί με B. 24 διοίσεις, ut Eur inlaes. oo apparet ex locis Photii sive Suidae et i εἰ διοίσει νύκτα τηνδ ες aύριον 982 Ety111Ol. . . uti vectum ποκορίζεσθaιπις στις ἱμὴ μ' xaκῶς λογίζετat, an aις interpretantur διaσίρειν. Quae notio διοίσει, κοὐ τεκὼν θάψει τέκνa, Otiu qua ratione e vera illa et nativa, quae quam διοίσει, ut Soph. Aj. 5I Σοὐ satis fuit a viris doctis ad h. l. expli- διοίσεται μόνος, Bastius ad Gregor cata, derivari possit, nena facile do- p. 895, qui recte ducticaret διέση quod celsit Quare etiam illa vectum id Sohaeserus non Senserat non minu suspectiana est. SCHN. De usu vecti eSSe absurduin quam εἴσειμι, non de V WΠten I ad Plut p. 56, , quisendi inepti Graeculi exemplo. Sic hic ποκνιζόμενοι, et ses. Stephani, autem ySiae p. 4 , a libri οὐδεν ubi quae assata sunt Xempla Imnia δεησε pro διοίσει. ejusdem Sunt generis qualia ποκορι- Ω posv τινων ad silit Obetus s. μοὐ ponitariStot Riaet 3, 2 Ut χρυ-693 Iisi delendum σθείης σιδάριον proe χρυσίον. λοιδορημάτιον 25. σπάνεως . abesSet, non deSi et νοσημάτιον pro λοίδορί et νόσημα, deraturus erat Valet enarius fuit qui qui λareo πονε καὶ το κακον κaὶ overba ἀφ ι, ἔστa τaὐτ Spuria cen- γaθον non quale hoc, ubi non immiseret. SCHN. nuitur ὁ γaθον, Sed in contrarium ξυνοῖσιν pro συνοῖσιν illatum O convertitur, neque huius, sed illius estiari adci, 3, 4. liuod Jacohisius aster Theodori e-26 ὐποκοριζόμενοι Bessario Imi Sit, Ochi. 3Iisc. p. 786 Προς υβριν ὁπο- et delendum censiuit alchenarius κοριζόμενος Σέλευκον μεμελεφαντάρχην, apud Ilersonum ad Noerin p. 38Ι. Πτολεμaio δἐ ναύaρχον-.τ. λ COIΠ-Verum antiquitas dectionis vulgari paranda vero Sunt etiati verba The