장음표시 사용
101쪽
γυν προσελθουσα ειπε, Kαὶ γω κω προς σε, ω ρα- κλεις, ε δυῖα τους γεννησαντάς σε και την φυσιν TV σηνεν Η παιδεία καταμαθουσα. ξέν ελπίζω, ει την προς εμεόδον τραποιο, σφοδρ α σε των καλῶν και σεμνῶν αγαθονεργατην γενεσθαι καὶ ἐμε τι πολυ εντιμοτεραν και ε αγαθοῖς διαπρεπεστερα φανηναι. υκ ξαπατησω δε σε προοιμίοις δονης, ἀλλ' Iπερ ι θεοι δίεθεσαν τα οντα διηγη - 28 σομαι με ἀληθείας. των a οντων γαθων και καλων Οὐδεν ανευ πόνου καὶ πιμελείας θεοὶ διδοασιν ἀνθρωποις, αλ εἰτε του θεους λεως εἰναί σοι βουλε , θεραπευ- τεον του θεους, εἴτε πο φίλων θελεις ἀγαπασθαι, τους φιλους εὐεργετητεον, εἰτε ὐπο τινος πολεως πιθυμεις τέμωθαι, την πολιν φελητεον ειτε ὐπο της Ελλαδος
πάσης ἀξιοῖς ἐπ ἄρετη θαυμάρεσθαι, την Ελλαδα πειρα
τεον εὐ otεῖν, εἴτε γην βουλε σοι καρπους αφθονους φερειν, η γην θεραπευτεον, εἰτε ἄπο βοσκηματων οἰεί δεῖν πλουτίρεσθαι, των βοσκημάτων πιμελητεον, εἴτε διαπολεμου ορμας αύζεσθαι καὶ βουλε δυνασθαι τους τε φιλους ελευθεροῖν και τους χθρους χειροῖσθαι, ας πολεμικας εχνας αὐτάς τε παρα των πίσταμενων μαθητεον
και πως αὐταῖς δεῖ χρησθαι ἀσκητεον εἰ δε καὶ τω σω - ματι βουλει δυνατος εἰναι, β γνωμθ άπηρετεῖν θιστεον
phontis, sessi ipsius Trodici libriarn dum Thena istium Or. 3, p. 289 D iisurpasse credidit Ἀλλ' h γε Ἀρετ et alios, vertio tribuisse significationem
102쪽
κλεις ώς χαλεπην καὶ μακραν δον επι τας εὐφροσυνας γυ νη σοι αυτ διηγεῖται; γω δε αδιαν και βραχεῖαν δον 3o ἐπι την εὐδαιμονίαν ἁζω σε. και η ρετ' εἰπεν, ' Ω. τλημον τι δε συ αγαθον εχει ' τί δυ οἰσθα μηδεν τουτων
ενεκα πράττειν θελουσα; τις Ουδε την των δεων πιθυμίαν αναμενεtς, ἄλλα πρὶν πιθυμησαι πὰντων εμπίμπλασαι, πρὶν μεν πεινην σθωυσα, πριν δε δίψην πίνουσα,
ηδεω πος, οἴνους τε πολυτελεις παρασκευάρει και τουθερους χιόνα περιθεουσα ζητεῖς, ιν δε καθυπνωσ9ς ηδεως, ου μονον τα στρωμνας μαλακας, ἀλλα και τα κλινας καὶ τα πόβαθρα ταῖς κλίναις παρασκευάρει ου γαρ δια το
103쪽
μεῖς. τα Ἀφροδίσια προ του δεῖσθαι ἀναγκάρεες, πάντα μηχανωμένη, και γυναιξὶ τοῖς ἀνδράσι χρωμένη cortia γαρ
παιδευεις του σεαυτης φίλους της με νυκτος βρίζουσα,3 της δ' ημερας το Ρησιμώτατον κατακοιμίζουσα. θάνατος δε οὐσα ε θεῶν με ἀπερριψαι, πο δε ανθρώπων
αδυνατοί εἰσι, πρεσβυτεροι δε γενομενοι ταῖς ψυχαῖς νοητοι, ἀπονως με λιπαροὶ δια νεοτητος φερόμενοι, επιπόνως δε αυχμηροὶ δια γηρως περῶντες, τοῖς με πεπραγμενοίς αισχυνόμενοι, τοῖς δε πραττομενοι βαρυνομενOt, α μενηδεα εν rh νεοτητι διαδραμοντες, τα δε χαλεπα εἰς το3 γηρας ποθεμενοι. ερο δε συνειμι με θεοῖς, συνειμ δε ανθρωποι τοῖς ἀγαθοῖς εργο δε καλον οὐτε θεῖον μανθρωπινον χωρὶς 'μοδ γίγνεται. τιμῶμαι δε φαλtστα
104쪽
παντων καὶ παρα θεοῖς καὶ παρ ανθρωποι οἱ προσηκει, αγαπητ μεν συνεργος τεχνιταις, πιστ δε φύλαξ οἴκων δεσπόταις, ευμενης δε παραστατις οἰκεταις, ἀγαθη δε συλληπτρια των ἐν ἐέρη πονων, βεβαία δε των ε πολεμω33 συμμαχος εργων, πίσWV δε φιλίας κοινωνος εστ δε τοις μεν εμοῖς φίλοις δεῖ με κα ἀπραγμων σιτων κa ποτῶν
υπνος δ' αυτοῖς παρεστιν διων η τοι ἀμοχθοις, καὶ με
ἀπολείποντες αυτον ἄχθονται οἴτε δια τοῖτον μεθ ασι ταδεοντα πραττειν κώ οι με νεοι τοῖς τῶν πρεσβυτερωνεπαίνοις χαίρουσιν, οι δε γεραιτεροι ταῖς τῶν νεων 1μαῖς
ἀγάλλονται, και ηδεως μεν τῶν παλαιῶν πραξεων μεμνην - ται, ε δε a παρούσας δονται πραττοντες, δι με φίλοιμεν θεοῖς οντες αγαπητοὶ δε φιλοις, τιμιοι δε πατρίσιν. οταν δ ελθὶ το πεπρωμενον τελος, ου μετα ληθης τιμοι
κεῖνται, ἀλλα μετὰ μνημη τον ἀεὶ χρονον μνούμενοι θάλ
καὶ ἀπρύγμων in A. ἀπολείποντες ἀπολιπόντες B., mrr. γρ. T. Stob. τὰς
sum Hoc im pertineat et fid si a . διώκει Verbi sun illiustravit h. l. se non videre. Mihi venit in et de hoc loco dixit eindorfius ad menteni respici ad fornaulain ἀνδρὶ Platonis toplaistem p. 25 AL Toν
106쪽
κακοὐ φοβήτην ἀδικίαν παυσαντες. και μην υ ων γε αφροδισιων ενεκα παιδοποtεῖσθαι του ανθρώπους πολ--βανείς, πει τουτου γε των ἀπολυσοντων μεσταὶ μεν α ιοδοι, μεστα δε α ικηματα φανεροι δ' εσμεν και σκοπου- μενοι ξ οποίων αν γυναικῶν βελτέστα μῖν τεκνα γενοιτο, 5 αἱ συνελθοντες τεκνοποιουμεθα. και ὁ μεν γε ἀνθ την τε συντεκνοποίησουσαν αυτ τρεφε και τοῖς μελλουσινε σεσθαι παισι προπαρασκευάρει πάνr οσα ἄν- ται συν-υισεἱν αυτοῖς προ τον βίον, κα ταὐτα ς ν δυνηται
πλεῖστα η δε υνη ποδεξαμενη τε φερει το φορτίον του-
TO, πρυνομενη τε και κινδυνευουσα περὶ του βίου, καὶ μεταδιδουσα τ0ς τροφη ' και αὐ TV τρεφεται, και συνπολλω πον δίενεγκοὐσα και τεκοῖσα τρεφε τε και επι- μελεται, ἴτε προπεπονθυῖα ουδεν αγαθον με γιγνῶσκον
το βρεφος φ του ευ πασχεt, οὐδε σημαίνειν δυναμενον ὁτου δεῖτat, ἀλλ' αὐτη στοχα ομενη τα τε συμφερονTα και
θρεψαι μονον, αλλὰ καὶ πειδὰν δόξωσιν κανο εἰναι tπαtδες μανθανείν τι ἁ μενῶν αὐτοὶ χωσιν οἱ γονης ἀγαθαπρος το βιον διδασκουσιν, Dyὼν οἰωνται ἄλλον κανώ
τερον εἰναι διδαξαι, πεμπουσι προς τοὐτο δαπανῶνTες,
107쪽
LIB. H. CAP. II. 1καὶ ἐπtμελονται παντα πOloυντες πως οἱ παῖδες αὐτοῖς γενωνται δε δυνατον βελτιστο : προς ταὐr ὁ νεανίσκος εἰπεν, Αλλα τοι. και παντα αὐτα πεπOΠῖκε καὶ ἄλλα του- των πολλαπλασια ουδεις αν δυναιτ αυτVς ἀνασχεσθαι την
ηδ πολλο επαθον Αλλα νη Δί', εφη, λεγει- ου αντις επὶ τω βίω παντὶ βουλοιτο ἀκουσα . Συ δε ποσα, φηὁ Σωκρατης οἴει ταυτὶ ὶ δυσανεκτα καὶ ρ φωνε καὶ τοῖς εργοις εκ παιδίου δυσκολαίνων κώ μέρας και νυκτος πραγματα παρασχεῖν, ποσα δε λυπησα καμνων Ἀλλ' οὐδεπωποτε αὐτον, φη, ολ είπα δε ἐποίησα οὐδεν ἐφλω ησχυνθη. ι δ οἰει, φη, χαλεπωτερον εἰναί σοι
μητηρ υ μονον οὐδεν κακον νοοῖσα λεγει, αλλα κά βου- λομεν σοι γαθα εἰναι σα ουδενι αλλω, χαλεπαινείς', Ἀ
108쪽
θεοῖς εὐχομενην ἀγαθα υπερ σου κα εὐχας ἀποδιδουσαν, χαλεπην εἰναι η ς εγω μεν οἶμαι, ει τοιαυτ0ν μηδύνασαι φερειν μητερα, τἀγαθή σε οὐ δυνασθαι φέρειν. I εἰπε δε μοι, φη, πότερον ἄλλον τινα οἰεί δεῖν θεραπευειν η παρεσκεύασαι μηδενὶ ανθρωπων πειρῆσθαι αρεσκειν μηδε
πείθεσθαι μητε στρατηγο- μητε ἄλλω ἄρχοντι es Ναὶ μαa Δἴ εγωγε, φη Οὐκοὴν, φη ὁ Σωκράτης, καὶ τω εἱ-
του δεβ, καὶ γαθοὐ τε σοι γίγνηται συλληπτωρ καν τι σφαλλόμενος τυχρς εὐνοῖκῶς εγγυθεν βοηλ σοι Ἐγω γε, φη. T δε συνοδοιπόρον η συμπλουν, - , ἄλλωεντυγχάνοις, οὐδε αν σοι διαφεροι φίλον η χθρον γενε-
σθαι η καὶ της παρα τουτων υνοίας οἰει δεῖν επιμελεσθαι; 3 Ἐγωγ', εφη . ἰτα τούτων μεν πιμελεσθω παρεσκευασαι, την δε μητερα την παντων μαλιστα σε φιλουσαν Ουκ Τει
δεῖν θεραπευειν ; οὐκ οἰσθ' τε καὶ η πολις ἄλλης μεναχαριστίας ουδεμιῆς πιμελεται οὐδε δικας ι, ἄλλα περιορα
109쪽
ILIB. II. CAP. III. 73νεας η θεραπευχὶ, τουτω δίκην τε ἐπι τίθησι και ἀποδοκιμαζουσα ου G αρχειν τουτον, ὼς με αν τα ἱερα ευσεβῶς θυομενα περ της πολεως τουτου θυοντος με ἄλλο καλῶς καὶ δικαίως οὐδεν, τουτου πράξαντος καὶ νη Δία εάντι των γονεων τελευτησαντων του ταφους μη κοσμη, καὶ τουτο ξετάβει η πόλις εν ταῖς των αρχόντων δοκιμασίαlv. i συ ουν, es παῖ, αν σωφρον9ς, τους με θεους παραιτησει συγγνωμονας σοι εἰναι, εἰ τι παρημεληκας της μητρ0ς, μησε και οὐτοι νομίσαντες ἀχαριστον εἰναι υκ θελησωσιν
εὐ ποιεῖν, τους δε ἀνθρωπους φυλάξει μη σε αισθόμενοι
Xαιρεφῶντα δε ποτε καὶ Νέαιρεκρατη ἀδελφὼ μεν ἄντε
110쪽
νων οντων του δε φρονίμου, και των με βοηθείας δεομε- νων του δε βοηθεῖν δυναμενου, και προς τουτοις ων μεν πλειόνων παρχοντων του δ' ενος θαυμαστον δε καὶ του - το, εἴ τt τους μεν αδελφους ζημίαν γειται, T ου και α
των αδελφῶν κεκτηται, τους δε πολίτας οὐχ ηγεῖται ζημίαν,
λογίβεσθαι τε κρεῖττον συν πολλοῖς οἰκοὐντα σφαλῶς
τἀρκοῖντα χειν η μονον δlαιτωμενον α των πολιτῶν πί- κινδυνως παντα κεκτησθαι, επι δε τῶν δελφῶν αυτο3 τουτο ἀγνοοῖσι και οἰκετα μεν οἱ δυναμενοι νοῖνται,
ἴνα συνεργους χωσι, και φίλους κτῶνταt, ς βοηθῶν δεο μενοι, τῶν δ' ἀδελφῶν ἀμελοῖσιν, σπερ ε πολιτῶν μεν
χρησιμώτερον Intellige χρημα vel
Simile vocab ilium S IAN.αδελφοῖό Non immerito Suspicetur aliquis ἀδολφόν. Verus nec deest aliqua ratio excia sandi οὐ δε φρονί- μου, licet δελφούς praecesserit' ut videlicet perinde sit ac si dixisset,
bus ne in hiri sinailisus, praecipue illud τοὐ δε ενός. Exempla cum hoc loco
Cornparata a vir docto plane sunt aliena Ceteritim post aδελφους Inhllta excidisse suspicatus est Veislcius. Vecta eniin τῶν μεν φρόνων ντων ad χρημaτ minu apte referri, si fiam Siputes mentionen j IIIlentorum, armentorian et PeCO II AnteceSSiSSe. Quod vero idem ait, nimis abruptam esse Socratis orationern nec ex Cliae recratis respon Sion alisi lacliptAIN, nec justa narratione de causa simul atis fratri1In lectoren praeparatium in medium quasi etiana proripi, nullam
potest salbere vim ad Suspicionem illam confirmandam. Ipse enim bene animadvertit capite antecedente alane
ἀγνοοῖσι Cuna praeceSSerit εἴ τις δύνaτat, non mirum nec inusitatu inest sequi pluralelm vecti Una eruΠ3. Coimparant interpretes Hieron. 4, 2