장음표시 사용
81쪽
ΚΕΦ. . Ε δε δη και ἐγκρατεt καλον τε κἀγαθον ἀνδρὶ κτημαεστιν, πισκεψωμεθα ει τι προυβίβαθε λεγων εἰς ταύτην τοιαδε' Ἀνδρες εἰ πολεμου μῖν γενομενου βουλοίμεθα ελεσθαι ἄνδρα φ ου μαλι ' αν αυτοι μεν σωροίμεθα, τους δε πολεμίους χειροίμεθα, d οντι αἰσθανοίμεθα ηττω
βίου γενομενοι βουλοίμεθά τω ἐπιτρέψαι η παῖδας ἄρρενας παίδευσαι η θυγατέρας παρθένους διαφυλάξαι 'Fηματα διασωσαι, ρ ἀξιόπιστον εις ab θ' ηγησαίμεθ' αν τονακρατη δούλω δ' ἀκρατει ἐπιτρεψαιμεν αν η βοσκηματα ταμιεῖα η ργων πιστασίαν. διακονον δε και ἀγορα
apud Atticos inde a Tragicis et Thu
στε V, εἰτε πρευμενε ις δόμοις μοῖς, ut
alio nuper loco idixi. Aphid enOphontena vero prorsus Oblitterata sunt tune Saepe Servata in libris Platonis et Isocratis ειμεν et εἶτε, ne nisi inter ειεν et εἴησa Scriptura ita fluctuat, ut apud Herodotuim et Thucj di lena, lequi ibi is dixi ad Thes Steps an v. EGμὶ
quum alibi qhioque in iisdem perimulata Sint ει et D. I. προυβίβao J De verbo προβιβάζειν vide dicta ad , 2, 17. I Otiim caput comparabis curii simillina ejusdem argitimenti infra . . SCHΝ. De vert) λέγειν clivi εἰς Conjuncto
dixi ad Ities. Stephanii. I 5 c.
82쪽
46 MEMORABILIUM 3 στην τοιουτον ἐθελησαιμεν α προῖκα λαβεῖν ἀλλα μηνε γε μηδε δουλον ἀκρατη δεξαίμεθ' ἄν, πῶς υ αξιο αυ- τόν γε φυλάξασθαι τοιοῖτον γενεσθαι καὶ γαρ Οὐχ σπερ
οἱ πλεονέκτα των ἄλλων ἀφαιρουμενοι Ἀηματα εαυτους δοκοῖσι πλουτιβειν, ουτως ὁ ἀκρατη τοῖς με ἄλλο ς λαβερος, εαυτῶ δ' ἄφελιμος, αλλα κακουργος με των ἄλλων, αυτοὶδ πολυ κακουργότερος, εἴ γε κακουργότατον ἐστι μη μόνον τον οἰκον τον αυτοῖ φθείρειν, αλλα και το σῶμα καὶ την ψυχην εν συνουσία δε τις αν ησθει τω τοιούτω ον εἰδείη τω ψω τε καὶ τω οἰνω χαιροντα μὰλ- λον η τοῖς φίλοις, καὶ τὰς πόρνας ἀγαπῶντα μὰλλον τους ταίρους ἀρά γε ο V παντα ἄνδρα, γησαμενον την εγκράτειαν ἀρετης εἰναι κρηπῖδα, ταυτην πρωτην ν τὶ ψυχr κατασκευασασθαι τίς γαρ αν ἄνευ ταυτης
μάθοι τι ἀγαθὸν η μελετησειεν ἀξιολόγως τίς ου ἁν
ταῖς δοναις δουλευων αἰσχρῶς διατεθεtη και το σῶμα καὶ την ψυχην εμο μεν δοκεῖ νη την Iρα ελευθερω μενἀνδρὶ εὐκτὸν εἰναι μη τυχεῖν δουλου oloυτου, δουλευοντα δε ταῖς τοιαύταις δοναῖς ἱκετευτεον του θεους δεσποτῶν ἀγαθῶν τυχεῖν ούτω γαρ ῶν μονως ὁ τοιοῖτος σωθειη.6 otαὐτα ίλ λεγων τι εγκρατεστερον τοῖς Ἀργοις τοις
A. ἱκετευτέον toti ILitim ἱκετεύειν, Iod in B. Scriptum in fine versus ἱκετεύ , cui ad liturn aliquid quod γρaπτεον et super N posituri aliquid quod
83쪽
διελεχθη μη παραλιπεῖν. ὁ γαρ Ἀντιφῶν ποτε βουλομενος
κρατε παροντων αυτῶν λεξε αδε G Σωκρατες, εγω μενώμην του φιλοσοφουντας ευδα μονεστερους χρηναι γιγνε σθαι συ δε μοι δοκεῖς τἀναντι της φιλοσοφιας πολελαυκέναι. γης γουν υτως ως οὐδ αν εις δουλος ποδεσποτη διαιτωμενος μείνειε σιτα τε σιτεῖ καὶ ποτα πινεός τα φαυλοτατα, καὶ ματιο ημφίεσαι ου μονον φαυλον, ἀλλα το αυτο θερους τε και χειμῶνος, ανυποδηTOς τε και
84쪽
; καὶ κτωμένους εὐφραίνει και κεκτημε υς ελευθεριωτερον τε καὶ διον ποιεῖ ζον ει οὐν σπερ κα των ἄλλων εργων οἱ διδάσκαλοι τους μαθητας μιμητας εαυτων ἀποδεικνυασιν, ἴτω καὶ συ του συνόντας διαθησεις, νόμιρε κακοδαιμονίας διδάσκαλος ιναι καὶ ὁ Σωκρατη προς ταὐτα εἶπε, Δοκεῖ μοι, Ἀντιφων, πειληφεναι με ου- τως ἀνιαρῶς ζην στε πεπεισμαι σε μῆλλον ἀποθανεῖν αν
λε πον γησθησαι τοὐμου βίου. ποτερον τι τοῖς με λαμβάνουσιν αργύρων ἀναγκαῖόν ἐστιν ἀπεργαρεσθαι τοὐτοεφ ἄν μισθον λαβωσιν, μοὶ δε η λαμ βανοντι OUκανάγκη διαλέγεσθαι δε ἄν μ' βουλωμαι η την διαιταν μου φαυλίζω δε ηττον μεν γιεινα ἐσθίοντος ἐμολη σου, ηττον δἰ ἰσχυν παρεχοντα λώς χαλεπωτερα πορίσασθαι
λυτελεστερα εἰναι η ς δίω σοι ἁ συ παρασκευας ι
ηκιστα Ἀφου δεῖται. ὁ δε ηδιστα πινων κιστα του V6 παροντος πιθυμεῖ ποτοὶ τα γε μην ματια οἰσθ' ὁτι ι μεταβαλλόμενοι ψυχους και θαλπους νεκα μεταβαλλονται,
και ποδηματα ποδοῖνται, πως μη δια τα λυποῖντα τους ποδας κωλυωνται πορευεσθαι ηδη οὐ ποτε σθου με
δε φῖχος ἀλλον του ενδον μενοντα ' δια θαλπος μα-
85쪽
ασθενέστατοι τω σωματι μελετησαντες των σχυροτατων ἀμελησαντων κρείττους τε γιγνονται προ αν μελετησωσι και ραον αυT φερουσιν εμ δε αρα υκ οἰεί τ σωματιαε τα συντυγχανοντα μελετῶιτα καρτερεῖν Taντα ραον
φερειν σου μη μελετῶντος του δε η δουλευείν γαστριμηy υπνω και λαγνεία οἴε τι ἄλλο αἰτιωτερον εἰναι η το
νει, ἄλλα καὶ λπιδας παρεχοντα φελησειν ἀει καὶ μην
τοῖτό γε οἰσθα, τε ο μεν οἰομενοι μηδεν ευ πρατTειν OUκευφραίνονται, ι δ γουμενοι καλῶς προχωρεῖν αυτοῖς γεωργιαν η ναυκληρίαν η αλλ ο τι αν τυγχανωσίν εργα-9 ζόμενοι ς ε πραττοντες ευφραίνονται. οἴει υν ἄπο πάντων τουτων τοσαυτην δονην εἰναι ὁσην ἄπο ου αυτον
τε γεῖσθαι βελτιω γίγνεσθαι και φίλους ἀμείνους τὰ - σθαι εγὼ τοίνυν διατελῶ αὐτ νομίζων. εὰν δε
γρ. q. ἐπιμελεσθaι I ibri et Stob. πιμελῶσθat. H ευ B., correctuSγμ. ., ut A. a 3, 5.6 ὁ ποι pro που Scripsi ad Thes etiam s. 5. CLIN. Stephani v. που p. II 6 A, ubi plura raυτα referendum ad iroxinae de hoc vatio. antecedentia: ὁ γεiσθαι βελτίω aυ-7 ἄν V. ad Cyrop. 5 5, 35. Cra τον γίγνεσθαι, alterumque ὁ φίλους Si ab iurariis perpetuo oblitteratam ἀμείνους Ἀτασθαι haec cilietur duo prodiunt etiam rei ae in libris hirbae multo inajoreIn voluptatem PraeStare Anab . , I, 7 censeo Socrates dioin in his virtutis σου μ μελετῶντος De genere, non Studiosi quam qui irOSpero me O- de Antiption te loqui putans Socratern tiorum susceptorum gaudent eventu ErneStu τολμη μελ. Scriptum maluit vel stiecessu SCHN. adeoque edidit, et habet aris. 16 3 dii 4.ilbri inter δὴ et variantesqtiem recte non Si secutus Zeunius. Donnullis comecturam Suppeditarunt cormparat Se Socrates cinnanti pii Onte , qtios vertit BeSSario.
86쪽
1 Πάλιν δε ποτε ὁ Ἀντιφῶν διαλεγομενος τω Σωκρατειεἰπεν, ' Ω. Σώκρατες, εγώ τοί σε δίκαιον με νομίζω, σοφον
μίζων ἀργυρίου ἄζιον εἰνα ουδεν α μη δτι προῖκα δοίης, in ἀλλ' οὐδ ελαττον της ἀρίας λαβων δηλον δ' ὁτι ει και
ελαττον της ἀξίας ἀργυριον πραττου δίκαιος μεν οὐν ανεὰς, τι υ εξαπατας επὶ πλεονεξία, σοφὸς δε Ῥυ αν, i, μηδενός γε de επισταμενος ὁ δε Σωκρατη προς ταυταεἰπεν, ' Ω Αντιφῶν, παρ μῖν νομίζεται την ἄρα και την σοφίαν μοίως με καλον, ομοίως δε αἰσχρον διατίθεσθαι
ειναι την τε γαρ ραν αν με τίς ἀργυριου πωλκ' τω βουλομενω πορνον αυτον ἀποκαλοῖσιν εα δε tu 3 ἄν γνῶ καλόν τε κἀγαθὸν εραστην ὁντα, τοὐτον φιλον αυτωποιηται, σώφρονα νομίζομεν κα την σοφίαν σαυτως τους μεν ἀργυρίου βουλομεν- πωλουντας σοφιστας
87쪽
νομιζομεν α - καλῶ κἀγαθή πολίτl προσηκει, ταὐταa ποιεῖν. γ δ οὐ καὶ αυτος, Ἀντιφων, σπερ αλλος τις η mr αγαθω η κυνὶ ' ὀρνιθι δεται, ἴτω και τιμὰλλον δομαι φιλοις ἀγαθοῖς, καὶ αν τι χω γαθον,δtδασκω, και ἀλλοις συνίστημι παρ ων ν ηγῶμαι φελη- σεσθαι τι αυτους ς ἀρετην. καὶ τους θησαυρους των παλαι σοφῶν ἀνδρῶν, ους κεῖνο κατελιπον εν βιβλίοις γραψαντες, ἀνελίττων κοινηὶ συν τοι φίλοις διερχομαι, καν τι ορῶμεν αγαθον, ἐκλεγομεθα, και μέγα νομίζομεν
κερδος, αν ἀλληλοις φελιμοι γιγνώμεθα. εμο μεν θ
ευφυῶ Florentini tres et Parisini quattuor. -υφυῆ A. H. Stol . lay ἔχοι
88쪽
εργον γε οὐδαμο ληπτεον - εὐθυς ελεγχθησεται γελοῖος
ων καὶ ου μονον αυλητης κακος, αλλα κώ ἄνθρωπος λα-
ζων. καίτοι πολλὰ μεν δαπανῶν, μηδεν δ' ωφελούμενος,
προς ὁ τούτοις κακοδοξῶν, πῶς υκ επιπόνως τε και ἀλυ- σιτελῶς καὶ καταγελαστως tωσεται; ς δ αὐτως εἰ τις βουλοιτο στρατηγος αγαθος μ ῶν φαινεσθαι η κυβερνη-της, εννοῶμεν τί ἄν αὐτω συμβαίνοι ὰρ υκ αν, εἰ μεν
89쪽
I IB. I. CAP. VII. . 53επιθυμῶν του δοκεῖν ἱκανος εἰνα ταὐτα πραττειν μη δυναιτο πείθειν, τουτ δε λυπηρον, ἡ δε πείσειεν, τί ἄθλιωτερον
δηλον γαρ ὁτι κυβερνῶν κατασταθὼς ὁ μη επισταμε ς
στρατ λγεῖν ἀπολεσειεν α Ους κιστα βουλοιτο καὶ αὐτος αἰσχρῶς αν καὶ κακῶς ἀπαλλαξεtεν. σαυτως δε ac τοπλουσίον καί το ανδρεῖον καὶ το ἰσχυρον μη οντα δοκεῖν ἀλυσιτελες ἀπεφαινε προστάττεσθαι γαρ αυτοῖς φη μειρωῆ κατα δυναμιν, καὶ, δυναμενους αὐτα ποιεῖν δοκοὐντας 5 ἱκανους εἰναι συγγνώμης ου αν τυγχανειν ἀπατεῶνα δ'εκαλει Ου μικρον μεν ει τις ἀργυριον ' σκεῖος παρα του πειθοῖ λαβων ἀποστεροίη, πολυ δε μεγιστον στις μηδενος αύιος ων ξηπατηκοι πείθων ς ἱκανος εἴη πης πολεως
ηγεῖσθαι. μοὶ μεν οὐν δόκει κώ-οὐ ἀλαζονεύεσθαι ἀπο
εδόκει-προτρέπειν et hic et initio sequentis libri post inscriptionem B. . δοκῶν Existimari Fama se l. lescente, qui ad rem publicam geren-IVE ISK. clam accedere volebat ni illa vel Sci-5. ξηπατηκοι POSui Pro ξηπατηκει entia vel Po1dentia civili praeparatus. Optativus enim antecedit et per totuna SCHΝ. locum Socrates Sic loquitur, non Sig τοιάδε τοιαυτ et , , I, τοιάδε, ut nificat certum factum. VEISK. Veislcius, pro τοι aὐτ Pluyger apud πόλεως χγε ισθαι I Minoe sequitur Obetuna p. 69I. Eadem conliis 2, Sermonern utSse tal)itum cum adO IO, I 3, 3, I 4 4, a.
90쪽
γνειας και πνου και ρίγους καὶ θαλπους καὶ πονου. γνους δε τινα των συνοντων ἀκολαστοτέρως χοντα
προς τα τοιαῖτα, Εἰπέ μοι, ἔφη, Ἀρίστιππε, εἰ δεοι σε
παιδευειν παραλαβοντα δυο των νεων, τον μεν, πως κα-νος σται ἄρχειν, o δ', πως μηδ ἀντιποιησεται ἀρχης, πῶς αν κατερον παιδεύοις βούλει σκοπῶμεν, ἀρξάμενοι ἀπο της τροφης σπερ ἀπο των στοιχείων και ὁ Ἀρίστιππος φη, Δοκεῖ οὐ μοι ' τροφ' ἀρχη εἰναι' ουδε γαρ ζω γ ν τις ει μη τρεφοιτο. οὐκοὐν το μεν βού
A. B. a Om. A. εἰ ante βούλει rubricator in A. γοῖν γαρ A. a. σίτου ἄπτεσθa D. ρ. r. in marg. ἀμφοτέροις ἀμφοτέρους A. I. προς Ἀπιθυμίaν, Bessarione pulcro, alieni ab Aristippo animi in- omissa, delevit Jacobsius, Ut ἐγκρύτει dicium al)et Is priuatis Socratico- tam de temperantia dicatur quam de uti discipulOrtim mercede philosO- patientia, ut ἐγκρατη S. 7, et Π. I, phiam dolint tradente Phania apud 2 8 St: Διδάσκουσι δε ea εγκρύτειαν Diooen. I, 65 Auctor igiti ies Epi-γaστρος 'ab ποτου Eις Ἀπιθυμίa stolae Socraticae P. 43. qui Aristip- utervi liber Victorii, a autern ante piam dacit aenophontis hospitio in τοιαυτ mittit Oistinianus apud Scilliante Utentem, minus commode Montesale Bilbi. Oisi. p. 99, n. 389. finxisse videtur Rulankenio. SCHΝ. γνους δε Seriem rationi S a Pos- ωσπερ πο των στοιχείων ἈνὰD-thilare, quod vertit Bessario, annotat nientis litterat in Vertit Iietronnius Veislcius. SCHΝ. apti l laairi pollion. Precis, systente Ἀρι στιππε Haec cum Aristippo hiseoglyphique p. 388 ed. sec. li Sphitatio, hi altera . , de l)ono et