장음표시 사용
41쪽
LIB. I. CAP. I. λογιστικον οἰκονομικον η στρατηγικον γενεσθαι, πάντατα τοιαυτα μαθ0τα καὶ ἀνθρωπου γνωμη αἱρετα νόμιρεν εἰναι τα δε μεγιστα των ε τουτοις φη του θεους αυ- τοις καταλείπεσθαι, ν οὐδε δηλον εἰναι τοῖς ἀνθρώποις. ουτ γαρ τω καλως ἀγρον φυτευσαμεν δηλον στις καρπωσεται, ἴτε τω καλῶς οικίαν οἰκοδομησαμεν δηλονοστις νοικησει, υτε τω στρατηγικω δηλον ει συμοερει στρατηγεῖν, υτ τω πολιτικω δηλον ει συμφερε της πόλεως προστατεῖν, ουτε τω καλην γημαντι, ν εὐφραίνηται, δηλον, δια ταυτην ἀνιασεται, υτ τω δυνατους εν Η πολε κηδεστας λαβοντι δηλον εἰ δια τουτους στερησεταί
δαιμονιον, ἄλλα παντα της ἀνθρωπίνης γνώμης, δαιμονανεφη δαιμονα δε και τους μαντευομενους α τοῖς ἀνθρωποι ἐδωκαν οι θεοι μαθοῖσι διακρίνειν, οἱον εἰ τις περω- τω ποτερον ἐπίσταμενον νιοχεῖν π ύεὐγος λαβεῖν κρε -
επὶ την αὐ κρεῖττον λαβεῖν η μη επιστάμενον, - Η
στιν αριθμησαντας η μετρησαντας η TVσαντας ειδεναι, τους τα τοιαῖτα παρα τῶν θεῶν πυνθανομενους ἀθεμιτα
ποιεῖν γεῖτο εφη δε δεῖν α με μαθοντας ποιεῖν ἔδωκανοι θεοι μανθανειν α δε η θλα τοῖς ἄνθρωποι εστ πειρῆσθαι δια μαντικης παρα τῶν θεῶν πυνθανεσθαι τους μου γαρ οἱ αν σιν λεω σημαίνεέν.
vit in B. πιθέμιτα alii plures. νJ In B., qui oli σιν Ἀεω repetit in Ing.
42쪽
io Ἀλλα 'ν κε/νός γε ἀεὶ μεν η ἐν τω φανερω πρω τε γαρ εις τους περισατους καὶ τα γυμνασια lpes καὶ πληθου - σης αγορὰς κε φανερος ην, και το λοιπον ἀεὶ της μερας
ην που πλείστοtς μελλοι συνεσεσθαι και λεγε μεν ως
ν το πολύ, τοῖς δε βουλομενοι ἐξην ἀκουε1ν. Οὐδεις δε πώ ποτε Σωκράτους ουδεν ἀσεβες ουδε ἀνοσιον με πραττο τος εἰδεν υτ λεγοντος κουσεν. υδε γαρ περὶ της των πάντων φυσεως )περ των ἄλλων οἱ πλειστο διελεγετο
σκοπῶν πως ὁ καλουμενος π των σοφιστων κοσμος εχει και τίσιν ἀναγκαις καστα γίγνεται των πανίων,
αλλὰ καὶ τους φροντίζοντας τὰ τοιαῖτα μωραίνοντας ἀπε-
Io πρω Vitiostina πρωὶ notavi ad habet quo defen si possit. De origine HiSt. GI. I, I, 3o eniti et elementi Imundi et corporum Φανερο ην Ide in est quod Da εν naturalium Strenue disphitaverunt pri-τῶ φανερῶ, in pistile versam. SCH. mi Philosopli et aluciani inlitatio II πράττοντος ειδενI De genitivo Scripturam Ἀφυ EX priniere Videtur. cum ἰδεiν et εnενa conjunctos Steph. SCHN Si εφυ verum est, respicitur TheS VOl. 3, P. ales, Io C. Osuiogonia S. Origo mundi naturalis ὁπως ὁ κόσμος Lucian. Ιev. e. 4 p. Secundum Epicureos; in χει, intel-756 Πολλην τιν πaρεῖχε την ἀπορίa ligendae disputatione philosophoriim
σοφιστῶν V. B. 4, 2, I, de Signi Sed εχε melius puto. ERNEST. ficatione duplies imus vocabuli di ἀπεδείκνυ Alienam a Xenophontecenda. fornaam -υε notavi ad Cyrop. 6, 4, 6. κόσμος Est quae antea φύσις τῶν SuStillique eandem 3, 4 I; , II, et Si πάντων dicitur, nec solum coelum et III nihil hic praesidii legitimae est in A., siderii us licitiar Appellationis au ut adlluc iredetiatur, alitii quo quector dicitur Pythagoras apud Plio apud Xenophontem, ut dixi mi leni, tium Biblioth. cod. 659 SCHN. in libris naetioribus in deterioreii de- Cons. Grot Histor. Ol. 8, p. 573. pravatae, Sed liaud ram vel apud re- εχει εφυ, piod Si in nonnullis, centiore servatae.
43쪽
σαντες ἱκανῶς δη ἀνθρωπινα δέναι ερχοντα sera o περὶ τῶν τοιούτων φροντις ιν η τα ἐν ἀνθρώπινα παρεντες, α
I3 τειν. θαυμαρ δ' ει μ φανερον αυτοῖς στιν τι αὐτα υδυνατον ἐστιν ἀνθρωποι εὐρεῖν επε και τους θιστον φρονοὐντας επι τω περὶ τουτων λεγειν υ αὐτα δοξάρειν ἀλληλοις, ἀλλα τοῖς μαινομενοις μοίως διακεῖσθα προς I αλληλους τῶν τε γαρ μαινομενων του μεν οὐδε α δεινὰ
δεδιεναι, τους δε και τὰ ' φοβερὰ φοβεῖσθαι καὶ τοῖς μενουδ εν ὀχλω δοκεῖν αἰσχρον εἰνα λεγειν is ποιεῖν τιοῖν, τοι δε οὐδ ζιτητεον εἰς ἀνθρωπους εἰναι δοκεῖν και τους μεν ω ερον με βωμον ού ἄλλο τῶν θείων οὐδε τιμῶν, τους δε και λίθοος καὶ ξύλα τὰ τυχόντα καὶ θηρία
σεβεσθαι τῶν τε περὶ της τῶν παντων φυσεως μεριμνων - των τοις με δοκεῖν εν μονον το ὁ εἰνat, τοι δ' ἄπε/ρα τοπλῆθος ' καὶ τοῖς μεν ἀεὶ παντα κινεῖσθαι, τοις δ οὐδεν αν
44쪽
TTOT κινηθVναι και τοῖς μεν παντα γιγνεσθαί τε καὶ ἀπολ- λυσθαι, τοῖς δε μ ν γενεσθαι ποτε υδεν ουτ ὰπολε- Ι5 σθαι. σκοπε δε περ αυτων και ταδε, ρ ῶσπερ οἱ ἀνθρωπεια μανθανοντες γουνται τουθ ο τι α μαθωσιν ἐαυτοῖς τε κα των ἄλλων ἴτω, βουλωνται ποιησειν, OUτωκαι ι τα θεῖα βητουντες νομίζουσιν, πειδαν γνωσιν αις αναγκαις καστα γιγνεται, ποιησειν, ταν βουλωνται, καὶανεμους καὶ δατα καὶ ρας και ὁτου αν αλλου δεωνταιτων τοιουτων η τοιοὐτον μεν οὐδεν οὐδ' ελπίρουσιν, ἀρκεῖ αυτοῖς γνῶναι μόνον η των τοιούτων καστα γίγνεται. 16 περ μεν οὐ των αὐτα πραγματευομενων τοιαῖτα λεγεν
αυτος δε περὶ των ανθρωπείων ε διελεγετο σκοπῶν τίευσεβες τι σεβες, τί καλον, τί αἰσχρον, τί δίκαιον, τί αδικον τι σωφροσυν , τί μανία, τί ανδρεία, τί δειλία, τίπολις τι πολιτικος, τί ἀρχη ανθρωπων, τί αρχικος ανθρώπων, και περ τῶν ἄλλων, α τους μεν εἰδότας γεῖτο καλους καγαθους εἰναι, τους δ' ἀγνοοῖντας ἀνδραποδώδεις αν δικαιως κεκλησθαι.
7 σα μεν οὐ μη φανερο ην πως γίγνωσκεν, οὐδενθαυμαστον περ τουτων περ αυτο παραγνῶναι τους δικαστας ὁσα δε παντες δεσαν, Ου θαυμαστον ει μη τού 18 των νεθυμηθησαν . βουλευσας γάρ . ποτε, και τον βου-
defendebat Zeno Eleates, qui mundi , , O 3 8, 3 4 3 9 4 4 5, ortum et finem simul negabat SCH. 4, 6, I, conserim t. Histor. Ol. 8, ἀπολέσθαι missensium veterrimo P. 557, 596. ruin lab Sicorum et arietatena opini σωφροσύνη Platonis Alcibiades , Onum nemo hodie miratur, multo mi p. I a C Tb aίνεσθa χρύ γε πε-nu inde arsumentum adversus utili Daντίον σοι δοκε τω φρονεῖν, Plato talem situlli ejus potest duci. SCHN. Reip. I, p. 33 C. et τις λάβοι aρa15. αὐτῶν Physicos intelligit. SCH. φίλου ἀνδρος σωφρονοῖντος πλa, εἰ
nonduim in ceteris, in tonitrilbris certe Aaλους κἀγaθους Vulgo Sic appel- et nitiminit, is imitandis vi electrica labantur viri potentes in civitate et adhibita praestiteratnt Pitysici nostri publica negotia a luainistrantes o- Superest ut praevi ter haec et cavere crate autem ad VirtuteIn Orne re-nOXam liuorundani discanalis. SCH. Drefiat. SCHN.
45쪽
του δημου παρα τους νομους ἐννέα στρατηγους μια V φωτους αμφι Θρασυλλον και ρασινίδην ἀποκτεῖναι παντας, ου ηθελησεν επι φισαι, οργιζομενου μεν αυτω του δη- μου, πολλῶν δε καὶ δυνατων ἀπειλούντων ἀλλα περὶ πλείονος ποιησατο εὐορκεῖν η χαρίσασθαι τω δημω παρα1ντο δίκαιον και φυλάξασθαι τους ἀπειλοὐντας. καὶ γαρ επιμελεσθαι θεους νόμιρεν ανθρώπων οὐχ ον τρόπον Ο πολ-
tur. Vide annot ad Hist. Gr. SCHN. Plura de judicio lucuna, Ut in Proe
τους-μφὶ Θράσυλλον a Ἐρaσινίδην tanῬaam ab interprete ad lita latrinarunt Uptonus ad Arriani E-Piet. P. 24O. VOl. 2, p. 86 Schw. et valchen aritis. Trajecta sunt verba ita
N EST. Hoc qui dein patet etia711 sine loco illo Thenaistii, iiDilivi Libanu vol. 3, p. 67, P. Tῶν ἀμφὶ Θράσυλ-
praeserti u in Drrnilla τους ἀμφί Sed hic verba non apte interposita schol liliat ent peliena, ut non sine ratione audicavit Valelcenamus, assentiente Orae, ne dicaa etiar in Plat Apsis a P. 32 Η, nomina ruitii.
ψηφίσασθαι SCHΝ. Citat ex h. l.
I9. πιμελεσθaι Nulluiri infinitivi hujus formae vestigium in io libro aut in codicil)us aut apud Stobaeuin, qualia nonnulla certe Supersunt in Cyropaedia, ut dixi ad , , IO, et in
46쪽
λοι νομίζουσίν ουτοι με γαρ οἴονται τους μου τα μὰν εἰ δεναι, τα δ' υκ εἰ δεναι Σωκρατης δε παντα μεν γειτοθεοῖς εἰδενat, τά τε λεγομεν καὶ πραττομενα και α σιγηβουλευόμενα, πανταχου δε παρεῖναι καὶ σημαίνειν τοῖς ἀν
θρωποις περὶ των ανθρωπείων παντων.
Θαυμάζω ουν πως ποτε πείσθησαν Αθηναῖοι Σωκράτη περὶ θεους μη σωφρονεῖν, τον ἀσεβες μεν ουδεν ποτε ού εἰπόντα με πράξαντα, τοιαυτα δε καὶ λεγοντα
λέγοντα λέγοντα A. πράττοντα Dπερὶ θεῶν uldunt libri.ptio Attica l. 97, i, apud Rangat iέ
Alteriim cliti probet, credat licet jain Philonem haec legisse, qui iterum P. I 82, 23 Kat a γην a ἴδω κοὶ
est superstitionis Xenophonti aut in his aut in infinitivo trilbuere utriuS-que alternatione in forinae quam Thucydidi alit Platoni.
ησaμεν. Ubi iten nonnulli ουδε πώποτε et οὐδεποτε. περὶ τους θεούς ante υτ εἰπόντa,tan saarn ex antecedenti titis tenaere repetita, auctore Reificio teleta ab Ernesto, nihi non Oluna tenaere rePetita esse videntur, sed iminus etianagraeca. Nam περὶ θεῶν εἰπεῖν aὶ πράττειν dicitur graece, ut Statiua Se- qiuitur, mini in vero περὶ τους θεούς:Contra εὐσεβειν, σωφρονεῖν et ἀσεBεῖν περὶ τους θεοὐ graecum est. SCHN. Deleniluin etiarn περὶ θεῶν post πράττοντα. aIn ne hoc a uideria graece dicitur, hi λέγοντG.
47쪽
JLIB. CAP. II. 11ΚΕΦ Η. Θαυμαστον δε φαίνεταί μοι και το πεισθηναί τινας ς Σωκρατη τους νεους διεφθειρεν, οὐ προς τοῖς ρημενοις πρῶτον μεν φροδισίων καὶ γαστρος παντων ανθρώπων ἐγκρατεστατος ην, εἰτα προς χειμῶνα και θερος καὶ πάντας πονους καρτερικωτατος, ετ δε προς το μετρίων δε σθαι πεπαιδευμενος οὐτως στε πανυ μικρὰ κεκτημενος πανυ αδιως χειν αρκοῖντα. πῶς οὐν αὐτος ν τοιοῖτος
αλλους αν η σεβεῖς η παρανόμους η λίχνους Ἀφροδισίων κρατεῖς η προς το πονεῖν μαλακους ποίησεν ἀλλ'
επαυσε μεν OUTων πολλους, αρετης ποιησας πιθυμεῖν και ελπίδας παρασχων, αν εαυτῶν πιμελωνται, καλοῖς
3 κἀγαθους σεσθαι καιτοι γε οὐδεπώποτε πεσχετο διδάσκαλος εἰναι τουτου, ἄλλα τω φανερος εἰναι τοιοὐτος νελπίβειν ποίει τους συνδιατρίβοντας χαυτῶ μιμουμενους 'κεῖνον τοιουτους γενησεσθαι ἀλλὰ μην καὶ os σώματος
μεν οὐν περεσθίοντα περπονεῖν ἀπεδοκίμαθε, τ δε σα
48쪽
ηδεως η υx δεχεται, ταυτα ἱκανῶς εκπονεῖν δοκίμαρε.
ταύτην γαρ την ξιν γιεινην τε κανῶς εἰναι καὶ την Vς
πτικός γε υδε αλαζονικος ν ου ἀμπεχόνη οὐθ' υπο σειουτε τη-λλn διαίτy. ου μην οὐδ' ἐρασι ηματους γε τους συνοντας ἐποίει των μεν γαρ ἄλλων ἐπιθυμιῶν επαυε, τους 6 δ' ἐαυτου πιθυμοῖντας οὐκ πραττετο χρηματα τουτου δ' ἀπεχομενος νόμιρε ελευθερίας ἐπιμέλεσθαι τους δε λαμβανοντας της μιλιας μισθον ἀνδραποδιστας εαυτῶν πε- καλει, δια το ναγκαῖον αυτοῖς εἰναι διαλεγεσθαι παρ ῶν
λάβοιεν τον μισθόν. θαυμαρ δ' εἴ τις ἀρετην επαγγελλόμενος αργύρων πράττοιτο καὶ μη νομίζοι το μεγιστον κερδος ξειν φιλον αγαθον κτησάμενος, ἀλλα φοβοῖτο μη
γενομενος καλος κἀγαθος ετ μεγιστα ευεργετησαντι
μη την μεγίστην χαριν ε οι Σωκρατη δ επ0γγειλατο
των ε αυτ τους ἀποδεξαμενους περ αὐτος δοκίμαθεν εις τον παντα βίον αυτ τε καὶ ἀλληλοις φιλους ἀγαθους εσεσθαι πῶς οὐν αν ὁ τοιοῖτο ἀνη διαφθειροι τους νεους; ει μη ἄρα η της ἀρετης επιμέλεια διαφθορα εστιν.
Ἀλλα νη Δία, ὁ κατηγορος φη, περορὰν ποίει των
49쪽
τονας λαβας αμαρτανομενα ποιεῖ των περὶ την πολιν αμαρτανομενων τους δε τοιουτους λογους παιρειν φητους νεους καταφρονεῖν της καθεστωσης πολιτείa naclo ποιεῖν βιαιους εγω o οἰμαι τους φρονησιν ἀσκοῖντας καὶ νομίζοντας κανους εἰναι τα συμφεροντα διδάσκειντους πολίτας κιστα γιγνεσθαι βιαίους, ιδοτας τι τη μεν βια προσεισι εχθραι και κένδυνοι, δια δε του πείθειν,κινδυνως τε και μετα φιλιας αὐτα γιγνεται. οἱ μεν γαρ βια- σθεντες ως φαιρεθεντες μισοὐσιν, οἱ δε πεισθεντες δες κεχαρισμενοι φιλοῖσιν. O Oυν των φρονησιν σκουντων
το βιαρεσθαι, ἀλλα των ἰσχυν ἄνευ γνώμης εχοντων O
βιαύεσθαι τολμῶν δεοιτ αν Οὐκ λίγων, ὁ δε πείθειν δυνάμενος οὐδενος καὶ γαρ μονος γοῖ α δυνασθαι πείθειν.κα φονευειν δε τοῖς τοιουτοις κιστα συμβαίνει τίς γαραποκτεῖναί τινα βουλot αν μαλλον η ζῶντι πειθομενω
ni Antiquit. IIa, I 49. Alcibiadem ex eadem, Diodoro, e-
50쪽
νετο, Ἀλκιβιάδης δε α των ἐν τη δημοκρατια παντων
13 ἀκρατέστατος τε και βριστοτατος και βιαιοτατος εγω δ,
γησομαι την δὲ προς Σωκρατη συνουσίαν αὐτοῖν, MyIδ γενετο, διηγησομαι. γενεσθην με γαρ η τω ἄνδρε τουτω φυσει φιλοτιμοτατω παντων Ἀθηναιων βουλομενω
τε πάντα δι αυτῶν πραττεσθαι και παντων νομαστοτατω
γενεσθαι. δεσαν δε Σωκρατ α ἐλαχιστων Αν χρημάτων αυταρκέστατα ζῶντα των δονῶν δε πασῶν εγκρα
τεστατον οντα, τοι δε διαλεγομενοις αυτ πασι Ρωμενον
15 ε, τοῖς λόγοις πως βουλοιτο ταὐτ δε ὁρῶντε κα οντεοῖ προείρησθον, πότερον τις αυτ φ του βίου του Σωκράτους επιθυμησαντε καὶ της σωφροσυνης ην κεῖνος
16 πραττειν; εγω μεν γαρ ηγοῖμαι, θεοῖ διδοντος αυτοῖν ζ ν λον τον βιον σπερ ζῶντα Σωκρατη εωρων η τεθνάναέ, ελεσθαι, αυτω μὰλλον τεθνάναι δηλω δ εγενε- σθην εὐων πραξάτην ' ς γαρ τάχιστα κρειττον τῶν
συγγιγνομενων γησασθην εἰναι, εὐθυς αποπηδησαντε Σωκρατους πραττετην τα πολιτικα, νπερ νεκα Σωκρατους