장음표시 사용
221쪽
LIB. IV. CAP. VI. 185λεῖσθαι εκ τούτου γαρ γίγνεσθαι ανδρας αρίστους τε καὶ
τας τί ἔκαστον η τω οντων νόμιρε καὶ τοῖς ἄλλοις ἄνεξηγεῖσθαι δυνασθαι τους δε μ' εἰδότας οὐδεν εφη θαυ
μαστον εἰναι αυτους τε σφαλλεσθαι και αλλους σφάλλειν
δεν νεκα σκοπῶν συν τοῖς συνοῖσι τι καστον εἰη των
222쪽
νόμιμα, καθ' α δεῖ πρὸς ἀλληλους χρησθαι, νόμιμος ανγλ. οὐκουν ι κατὰ ταὐτα χρωμενοι ἀλληλοις ς δεῖ χρωνται Iῶς γαρ υ Oυκοὴν οι γε ς δεῖ χρωμενοι καλῶς χρῶνται ΙΠάνυ μεν ουν, φη. οὐκου οἴ γε τοῖς ἀνθρωποι καλῶς χρώμενοι καλῶς πραττουσι ανθρωπεία πραγ
οριζοίμεθα οριζόμενοι δικαίους εἰναι τους ειδοτας α περὶ ανθρώπους νόμιμα Eμοιγε δοκεῖ, φη. Σοφίαν δε τί ἄν φησαιμεν εἰναι; ειπε μοι, ποτερα σοι
δοκοῖσιν οι σοφοὶ ἁ πίστανται, αὐτα σοφοὶ εἰναι η εισι τινες α μη πίστανται σοφοί επιστανται δηλον τι, εφη. πῶς γαρ αν τις ἁ γε μ επισταιτο, αὐτα σοφος εἰη
223쪽
οὐδε προς ἐν ἄλλο, φη. ο χρησιμον ἄρα καλόν εστι προς λαν p χρησιμον Eμοιγε δοκεῖ, φη. 1 Aνδρείαν δε es Εὐθυδημε, ρα τῶν καλῶν νομίρεις εἰ - ναι Καλλιστον μεν οὐν γω , φη. Xρησιμον ἄρα ουπρος τα λάχιστα νομίρεις την ανδρείαν ς Νὴ Δί', εφη,
προς τα μεγιστα μεν οὐν 'Aρ οὐ δοκεῖ σοι προς ταδειν τε και επικίνδυνα χρησιμον εἰναι το ἀγνοεῖν αυτά;
πολλοὶ γαρ αν ἴτω γε τῶν τε μαινομενων και τῶν δειλῶν
224쪽
ἄρα εἰδοτε ώς δεῖ χρησθαι, οὐτοι καὶ δυνανται Mόνοι , εφη. ι δε οἱ μη διημαρτηκοτες, ἄρα κακῶς Ἀῶνται τοις τοιουτοις υκ οἰμαι, φη. O ἄρα κακῶς χρωμενοι διημαρτηκασιν Eiκος - ἐφη. O με ἄρα επισταμενοι τοις δεινοῖς τε καὶ ἐπικινδυνοι καλῶς Ἀησθαι ἀνδρεῖοι εισιν, οἱ δε δtαμαρτανοντες τουτου δειλοί ' Εμοιγε δοκοῖσιν, φη. ia Βασιλειαν δε και τυραννιδα ἀρχας μεν αμφοτερας γει το ναι, διαφερειν δε ἀλληλων νόμιρε την με γαρ ἐκόντων τε τῶν ἀνθρωπων και κατα νομους τῶν πολεων αρχην βασιλείαν γεῖτο, την δε κοντων τε και μη κατα νομους, αλλ πως ὁ ἄρχων βουλοιτο, τυραννιδα και που μενε τῶν τα νόμιμα επιτελουντων αἱ ἀρχαι καθίστανται, ταυτην με την πολιτείαν ἀριστοκρατίαν νόμιρεν εἰναι, που δ' κ τιμηματων, πλουτοκρατίαν, που δ' εκ πάντων, δημοκραTcαν. 13 E. δε τις αυτώ περ του αντιλεγοι μηδεν εχων σαφες
λεγειν, ἀλλ' ἄνευ ἀποδείξεως τοι σοφώτερον φάσκων ει- να ον αὐτος λεγοι ἡ πολιτικωτερον ἡ ἀνδρειότερον - ἄλλο
τι τῶν τοιουτων, επὶ τὴν ποθεσιν πανηγεν α παντα τον
225쪽
λ λεγουσιν αὐτοῖς φανερον γίγνετο ἀληθες. πότε δε αὐ- τος τι τω λόγω διεξίοι, δια των μάλιστα ὁμολογουμενων
δε προσηκε ἀνδρι καλω κὰγ G t δεναι, o τί με αὐτος εἰδείη, παντων προθυμοτατα δίδασκεν του δε αυτὸς
I, II ma δι' ὁμολογουμένων γε, Δ Σώ- a. πράγματος, Negotii ex docuina κρατες, ἰώγος μ ιν χωρε i. et scientia pendentis. SCHΝ. I. αυτάρκεις Quod promiserat cap. γεωμιετρὶν J Cons. M . ΤΠ 37, 7.
226쪽
ποτε δεησειε γην μετρω ορθῶς V παραλαβεῖν η παραδουναι διανεῖμαι η εργον ἀποδειξασθαι. υτ δε τοὐτο ραδιον
μάτων γεωμετρίαν μανθάνειν ἀπεδοκίμαρεν ο τι με γαρῶοελοίη ταυτα υκ φη ὁρὰν καίτοι υκ ἄπειρος γε αυτῶν ην. ε η δε αὐτα ἱκανα εἰναι ἀνθρωπου βίον κατατριβειν και αλλων πολλῶν τε και φελίμων μαθηματων ἀποκω -
4 λύειν. εκελευε δε και στρολογίας εμπειρους γιγνεσθαι, και ταύτης μεντοι με ι οὐ νυκτος τε ραν και μηνος καὶ
τιμὶ Cogita agri portionem dividendi inter plures mensura definiendam. USUna militare L explicati Plato Re-
a. ὁ τι De sententia Socrati a Sic
ad h. l. Ze unius Socrate non Omnino itiali robabat geornetriae et RStronomiae Stii VIII, Sed playSicorum Suae aetati morem, qui omnem operam
collocabant in quaestioni titis disti-ciliori ibus de figura terrae etc. neglecta prorsus philosophia morali. Cum Xenophonte convenit ipse Plato Phaed. c. 46 Se l. Atque Sane ab usu
lam spectabaa philosophus, alienuin
mirabimur sententiam Socratis, qui mores hominum excoli malebat quam victum atque ingenturm artiuui Subtilitate. Hoc ipsum argumentum tractans Isocrates in Oratione περὶ ἀντιδόσεως, insigniter nilper alaeta P. LI7Seqq. edit . rellianae, de tussi et USI geometriae et astronomiae Inulto moderatius Sentit, ita taImen, ut Onania ad horminis civilis virtutem referat. Concludit orationem vectis his : Δια-
ἀποκωλύειν, misit aθ'μάτων. Sed auctoritas Themisti potest etiam ad s. Meti refelTi. SCHΝ. Sem at Eusebius, sed id ei S. 4. ineptum os. 4. στρολογίaς Recte fortasse Eu-
inde μηνος μερ'. Huc pertinet locus
Platonis Rei p. 7, p. 527 6 Τρίτον θῶ
227쪽
ενιαυτου δυνασθαι γιγνωσκειν νεκα πορειας τε καὶ πλοῖ καὶ φυλακης καὶ ὁσα αλλα η νυκτος η μηνος η ενιαUTOὐ πράττεται, προς αυτ εχ ιν τεκμηρίοις Ρησθαι, τας ρας των ειρημενων διαγιγνωσκοντας. και ταυτ δε αδια ιναι
μαθεῖν παρα τε νυκτοθηρῶν καὶ κυβερνητῶν καὶ ἄλλων
καὶ τα περιόδους καὶ τὰς ιτίας αυτῶν ρητοὐντας κατατρίβεσθαι, σχυρῶς ἀπετρεπεν. φελείαν με γαρ οὐδεμία οὐδ εν τουτοt εφη ὁρῶν καιτοι Ουδε τουτων γε νη- κοος W εφη δε και αὐτ ἱκανα εἰναι κατατρίβεt ἀνθρω-6 που βίον και πολλῶν και φελιμων αποκωλυειν. λως δετων πανίων, I καστα ὁ θεος μηχανῆται, φροντιστην γιγνεσθαι ἀπετρεπεν υτ γαρ εὐρετα ἀνθρωποί αυτ ενο-
Genus nocturnae vendiis ni πυρευτι-
κ est apud Platonem in Sophista
p. 22 D. Frustra dilam tentarunt νυκτοτηρῶν, ab Stephano in margine positiun ERNEST. 5. μέχρι τούτου-μέχρι οὐ Platonis Leg. 2, p. 67 Dci εχρι γε τοσούτου πεπat δευσθαι σχεδον ἀναγκaων, μέχρι του δυνaτὁ ειναι. Addit Heliadorfius
tur Eclxvarcis. SCHN. πλάνητας Perpetua in libris accentus inconstantia in hoc vocabulo Sic Si componenda ut πλάνητες reStituatur ulli de stellis dicitur, nisi quod recentioribus relinquemlum πλaνητaι, ut Cosinae OpOgr. ClimSt. P. I9 E, nisi fallit Script Ira. Gσταθμητους στερac Planetas interpretantia Brodaeus, Erner iii aliique rectius una rodae 'Veislcitis Olmetas, ad OS liue I erba aς ἰτίaς αυτῶν praecipue refert. Diogenes enim Apolloniates ἀστέρa εἰνa τους κομῆτa Statuerat, teste liliarcho de Plac Phil. 5, 2 et Pythagoreor Π aliqui adeo conaetas docuerant διά τινος ὼρισμένου χρόνου περιοδικῶς ἀνaτελ- λειν. Ons Olympiodorus ad Meteorol. AriSt. P. II a. SCHΝ Non incoinnaode interpretetur aliquis, Stationem non faeientes, ut Plin. de Martis sidere, quod ipsum qUOque X pla- Netarum numero St, dicit, nunquam id stationem facere 2, 17. V . Steph. Thes. Ασταθε ις voluit qu1 σταθμῶς. Quod alieni in ab Attici S ut εὐστaθqς. περιόδους Tempus circulari eOriim motuS, UO confecto ad idem punctum redeunt, non pSam viam re perio luna interpretatur Veislcius.
228쪽
μιβεν εἰναι υτε χαρίβεσθαι θεοῖς ν γεῖτο τον ζητουντα α κεῖνοι σαφηνίσαι υκ ἐβουληθησαν κινδυνεῖσαι δ ν
εφη καὶ παραφρονησαι τον ταυτα μεριμνῶντα ουδεν φον
Ἀναξαγόρας παρεφρόνησεν ὁ μεγιστον φρονησας επὶ
τω τα των θεῶν μηχανὰς εζηγεῖσθαι. εκεῖνος γαρ λεγων
μεν TO UT εἰναι πὼρ τε καὶ λιον γνοει τι το μεν πυρο ανθρωποι αδίως καθορῶσιν, εἰς δε τον λιον ου δυνανται ἀντιβλεπειν, και πο μεν του λίου καταλαμπομενοι τα Vωματα μελαντερ εχουσιν, πο δε του πυρος ου
ηγνόει δε και τι των ε της γης φυομενων ἄνευ μεν λιου αὐγης οὐδεν δύναται καλῶς χεσθαι, πο δε του πυρος θερμαινόμενα παντα ἀπολλυται φασκων δε τον λιον λι-
θον διαπυρον ναι και οὐτο γνοει, τι λιθος μεν εν πυριων με λαμπει με πολυν χρόνον ἀντεχει, ὁ δε λιος τον πάντα χρόνον πάντων λαμπροτατος ων διαμενει ἐκελευε δε και λογισμους μανθάνειν και τουτων δε μοιως τοις αλλοις κελευε φυλάττεσθαι την ματαιον πραγματείαν, μεχρι δε οὐ φελίμου παντα και αὐτος συνεσκοπε και συν-
διεξ ει τοι συνοῖσι προυτρεπε δε σφοδρα και γιείας
επιμελεσθαι τους συνοντας παρα - των εἰδοτων μανθα- νοντας ὁποσα ενδεχοιτο και εαυτῶ καστον προσεχοντα
δια παντος οὐ βίου τί βρῶμα η τί πῶμα η ποιος πονος
συμφεροι αὐτω, και πῶς τουτοις χρωμενος γιεινοτατ νδιάγοι οὐ γαρ ούτω προσεχοντος αυτ εργο εφη ιναι
6. θεοις θείοις B. βουληθ'σaνJ βουληθ σΩ B. 7. τι Eusebitis, οτι ς Η. λιθος ὁ λίθος Η τον πάντa χρόνον πάντ τον χρόνον Eusebius m. συνδιεξήει συνδείξεισι B. s. προυτρεπε L,ibri προετρεπε γείas B. et infra γείαν ἐπιμέλεσθaι L.sbri επιμελεῖσθaι. γιεινότατ' ἄνθύγιεινότaτα B. επι τω Anaxagoras enim iiii l de λίθον διάπυρον Solem metiti esse sole statuerit, mox dicetur Praeterea μυδρον διάπυρον ab Anaxa Ora testa- studiose sideriaim magniti Idines, inter turmi Og L. 2 8 Schol. Eurip. Orest. Valla, cursu anquirebat, Cic. Tusc. 5, 82, et alii. Μυδρος vero hic non est 4 Statuetia lunam esse terram, Plat ferrum candens, ut Cassim Dian. 49, Apol. I 4. Seu Seeundum Diog. .. , sed lapis sive globus lapideus igneus, 7 in liuna esse οἰκήσεις, λόφους, ψά ut Socrates h. l. et Plat Apol. 4. c- ραγγας idem docui esse itinae,aτaυ- cepit. Cui consentit AOl. Eurip. l. c. γaσμους et σκιὰν, Plutarch. 1e. e. 23. Et Suidas V. Ἀναξaγόρaς -υτός εστιν ZEUN V. Ρrinsterer Prosopogr. p. ὁ τον Ἀλιον εἰπων Ῥύδρον διάπυρον,39. τουτέστι πυρινον λίθον ZEUN. 7. εις τον λιον-ἀντιβλέπειν ISi 8. συνεσκόπει atR, non συνεπισκotatior constructi cum προς, ut apud πετιν, ut hic nonnulli, dicere Atticos Theophr. D. I De Sens. I et alios ad ostendunt exempla ad hes Steph. Thes Steph. citatos. Citata.
229쪽
LIB. IV CAP. VIII. 193 εὐρεῖν ἰατρον τα προς ὐγίειαν συμφεροντα αὐτω ἀλλον
io Εἰ δε τις ἀλλον η κατα την ἀνθρωπίνην σοφίαν φελεῖσθαι βουλοιτο, συνεβουλευε μαντίκης επέμελεῖσθαι τον γαρ εἰδοτα δι- ο θεοὶ τοις ανθρωποι περὶ των πραγμα- των or μαίνουσιν Οὐδεποτ ερημον φη γιγνεσθαι συμβου-
λω στερον τελευτῆσαι τον βιον εἰτα ὁτι το μεν ἀχθεινοτα τόν τε του βίου και εν ω παντες την διανοιαν μείοὐνται ἀπε-
λιπεν, ἀντὶ δε τούτου της ψυχης την ρώμην επιδειξάμενος
εύκλειαν προσεκτησατο, την τε δίκην παντων ανθρωπωναληθεστατα και ελευθερίωτατα και δίκαιοτατα ειπων καὶ την κατάγνωσιν του θανατου πραοτατα και ἀνδρωδεστατα ενεγκών. ομολογεῖται γαρ οὐδενα πω των μνημονευομενων ανθρωπων καλλων θώνατον ενεγκεῖν. αναγκη μεν γαρ γε
νετο αὐτῶ μετα την κρίσιν τριακοντα μερας βιῶναι δια
230쪽
δενα ἀν δημοσία ἀποθνησκειν ως ν η θεωρία κ ΔηλουεπανελθΗ, καὶ τον χρονον τουτον απασι τοῖς συνηθεσι φανερος γενετο υ δε αλλοωτερον διαβιους η τον εμπροσθεν χθρονον καιτοι O εμπροσθεν γε πάντων ανθρώπων μά
3 καὶ πῶς αν τις καλλιο η ύτως ἀποθάνοι η ποιος ἄν εἰ θανατος καλλιων η ν καλλιστα τις ἀποθανοι ποῖος δ' ἁ γενοιτο θανατος εὐδαιμονεστερος του καλλίστου; A
ποῖος θεοφιλεστερος του εὐδαιμονεστάτου. λελ δε καὶ
βόντες aυτους. ρχη δ ἐστὶ της θεωρίας, επεδὰν ὁ ἱερεύς οὐ 'Aπόλλωνος στεψητην πρυμνaν οὐ πλοίου SCHN. De annuis his Deliis, a quil)us siversa penteterica, v. Hermann Antiq. Gr.
ἡ θεωρία Stephantis et RuliniceniuSθεωρὶς corrigebant, quo nomine navi Slegationem aerarn, θεωρίaν, Vehen Sdicta fuit; et Bessarionis versio ni prius a Delo navi Sacra rediasset habet; sed vulgata potest tamen defen-
a. Sedet mihi adlati sententia eadem, Uam in prima editione publicavi, quaIDCIII iisdem Verbis repetana: Consilium hoc praefatur en Optaon, demonstrare se velle, de daemonio quod sibi semper, quae agenda atque omittenda essent, si nisi care Socrates amona bat, mendacii non fuisse On- victum in diastici illo, quo morte dum-natiis hierit, quod alicui possit idem. Veruta argui Denta, quae Statim ab initio sequuntur, non pertinent ad Suspicionem vel Opinionem hanc redarguen lain, sed illa demium, quae Sectio . et Sequente referunt, ubi Socrates admonitu ab amicis, ut, quid in iudici accusatori bius re Spondeat, cogitet, bis Se jam ea de re cogitare voluisse refert, at inuisse tamen aemoni una atque in te se coepi SSe intelligere, diis etiam placere ut vitarn potius morte placidissima nunc et honestis sina concludat, quam in Senectutem forte nolestissimam et gravis- Firmata Servet et procrastinet. 1)eindermultis rationiblis et vitae ante actaeargiumentis docere conatur benevOlentiana eoruna sibi etiam ex hac daeinoni sui adimonitione fieri manifestam. Quaeri itur ante SectioneΠ 4. traduntur, Saltem Praepostero ordine pOSita nemo facile non sentiet.' Addo nunc Sectionem inprimis tertia in relictitas ineptiis sophisticis lictionis superare Uale nil est illud πῶς ντις κῶλλιον η υτως ἀποθάνοι η'oiος a εῖ θύνaτος aλλιων ον κάλλιστά τις ἀποθύνοι ubi alteritim membrum continet ineptaria interpretationem, quis sit θύνaτος xaλος, cum gradatim potius adscendere conclusio deberet. Deinde ἴτως refertur perte ad narrationem de morte Socratis, quae praecedere debebat, hic vero eo uitur.