Aaron del conte I.C. de iure legitimarum successionum nouissimo commentarius

81쪽

C XXII. Quamuis autem naturales liberi non pri i tantum gradus matri , sed ek ulterioris ure repraeleritationis maternis ἔψscen Votibus lucis cedant ' id tamen quoad adscendentes paternos non admittitur; succedunt eniri primi tantum oradus liberi , don Vlterioris , vel 'ti nepotes nepotes, qui lieςt iuste sint ex filio naturais ii su ti, omnino ab aui. vel proaui iacces' sione repelluntur, L. Vt. C. de ua ι lib. liser. Porro quum successio in duas hereditatis uncias filiis tantum sit ex concubinatu ortis Indu.ra inde fit, ut, quotiens viri A semisiae consu tudo eoocubinatui nequeat Recenseri, hira ex ea suscepti minus patri succedant . Quum. Ved concubina eη animi destinatione fiat, D 4. de eoneubinis, si una eastemquet domo cum Uirc thabitet, ita vi domestica sit.& vel ira Mearia ac maritali pene alatur adsecta ; inde tru uet, filios ex surtivo coitu cum muliere hacthito suscepto , quacum constans , & domestic*non fuerit consuetudo, pro si riis esse potius

Pellex principio veteribas Romanis eadem eratri e 1hina vi ex auctoritate Mai Iam tellatur.

. Ea ozbat tuam nunc vera nomine amicam , stare

82쪽

etiam patri succedunt , quoniam eo empore quo quis uxorem habet , eoneu, nam habere non poes , ut ait Ρaultu, sententiari lib. II. eap. .: quod c ab imperatoribus passim confirma.

tum, L. vn. C. de concubin. , L. vis. C. con in

nium de manumissioni . , L. I 8. C. ad L. Int. de adulter. Quumque plures uno eodemque tempore coneubinas habere sit vetitum, quoniam uxoris vite concubina fungitur : si quis eodem tempore non unam, sed plures habuerit concubinas , hoc etiam casu filios patri non succedere diserte statutum est , nouelL LXXXIX. cap. II.

XXIII. Ad successionem nune spuriorum , qui alteram liberorum illesti timorum speciem inormant , deueniamus . Duhii vox aliquando generalis est, eosque eomplectitur , qui ex ille ,

gitima, vel non probata consuetudine nascuntur. Atque ita qui oritur ex eontubernio , ut puta qui ex libera ct semo , melut spurium haberi rescripserunt imperatores Diocletianus & Maximianus in L. 6. C. de suis er legἰι m. , qu si iam contubernium iustis nuptiis non accensetur , ac quamuis certus sit pater, tamen is suit, qui iustus esse non potuit, Apuleio me

83쪽

tarnis b. IV. ra filius natus ex matrimonio cum ancilla a filiosa milias inito sine parentis aues ritate , spurius dicitur' Impares nuptiae, inquit praeterea in villa sine resibus, oe patre non consentiente , factae, legitimae non possunt videri,ae per hoe SPVRIVS ille nascetur . Et imperatores Constantinus & Constans in L. 2. C. Tb. de inceγὶis nuptiis filios ex incestis si atris cum sui fratris uxore , vel cum sorore uxoris suae

nuptiis prosedios legitimos haberi vetant districte ' atque conuenire spurios esse qui nascentur continuo subdunt. Qui igitur ex scortatu, stupro, adulterio, incestu , vel simili alia coniunctione eduntur, spurii generatim nuncupari possunt. At propria spuriorum adpellatione veniunt, qui ex meretricio suscepti sunt , quique alias vulgo quaesiti dicuntur . Senecae dicti publiel pue. νi ). Incerto itaque patre ii eduntur, Sc nonis nisi matrem recognoscere possunt , iuribusque perfrui, quae ex illa manant '' . Spurii vero

'ὶ Spurios vulgo eonceptos veteribus favonIosetiam dictos prodit i sidorus erym. Lb. IX. cap. I. Ueteres enim putabant, quaedam animalia sauonio spiritu hausto concipere, ut idem Isidorus cit. Le.; unde

fauonia ova, Graece υπηνε ιια , ea erant , quae sine initu maris ac sine patre concipi credebantur : ac

proinde spurii fauonii dicti, quasi sine patre. Quantum est in re hus inanel Hue pertinet illud Solini po hist. east. XXXIII.

de AEthiopis Garamanticis, quibus feminae communes erant : Garamanti et AEthtipes , inquit , matria monia priuatim nesciunt; sed omuibus υusgo in vene

84쪽

sic adpellantur παρα τεν σποραν, hoc est a sat one, uti putat Modestinus L. 23. U. de statu homin, . Haec autem originatio viris doc is non placet, utpote generalis, quae liberis etiam conuenire potest ex legitimis coniunctionibus prosectis: idcirco existimant nonnulli ita eos nuncupari , quasi σποραδην, id est sparsim, vulgo , promiscue conceptos, ynde Sporades insulae dictae. Ita Sc opiis natus est auct3ν libri de nomin bus o praenominibus a Iulio Paride epitomati, qui ad calcem Valerii Maximi edi solet. Spurii patre incerto geniti cluas στορ αδ ut legendum ex emendatione Cui acii: itemque Institutionum paraphrastes Theophilus: quae notatio optimis quibusque e iurisconsultorum republica commendatur, praeterlim elem-

νem licet. Inde est , quo I filii matres tantum ree Ruincant, nam paterni nominis nulla reverentia est. si is euim Derum patrem nouerit in hae luxuria ince-sι lasciuientis P Eapropteν Garamant ei AEthioper inister omnes populos degeneres habentur z nec immerito ς

quia afflicta eastitatis disciplina successonis notitiam

ritu improbo perdiderunt. 'b Sunt, qui spurium diei eontendunt a fluxio, quo nomine Sphini muliebrem naturam adpellabantequam ori inationem quillam priscae' Larinitatis seriptores emaxerunt. ea ue deinceps a dores quibusdamaagmta Se probata ud , inter quos sunt doctissimus I uruebus aduersae. lih XXIX. eap. i3. , & Iosephus d caliger ad Festum in nothus .

85쪽

cedere, quum incertus sit , eumque citre ne. queant ρ Matri tantum succedunt s matri spurii non sunt 3, dc quidem pro aequo una cum liberis ex iusto matrimonio susceptis, L. I. q. a. D. ad senatuscons Ter ll. .' quod ius certe manat ex senatusconsulto Orphitiano , a quo filii indiscriminatim omnes ad maternam successionem vocati sunt . Anne & reliquis succedunt adscendentibus maternis 8 Modestinus iuriseon lautus in L. 8. D. unde cognati respondet, spurios& auiae maternae succedere : quia ius , ut recte opinatur Cuiacius obseruat. lib. XXVI. cap. 23. , non ex senatusconsulto Orpbitiano, sed ex prinis

Aliter huius vocis etymon tradit Plutarchus quae ston. Romanar. cap. XI. Scribit is, a Romanis pra nomina primis dumtaxat litteris verbi initialibus latibi solita, una, duobus, vel tribus ; veluti Titum T. , Gneum GN., Seruium SER., eodemque m σpraenomen Spurium SP. scribi consueu:sse : quod Iraenomen plures legitimis ex nuptiis editi & vel in maximis dignitatibus constituti homines ferebant . Livius lib. II. cap.3.: Duos tamen cum eo pudor tenuit, Spurium Lartium, ac Titum Herminium , ambos clarostgenere fastisque. occurrunt etiam in hil oriis Spurius Papyrius, Spurius Furius, Spuriu: Carvilius, aliique maximis dignitatibus aucti . Iam vulgo coneepti iiDdem etiam notis designabantur , nisi quod illi SP., hi vero puncto inter sino S. P., hoc est fine patre,

non quod patre carerent , sed quia ex vulgi uaga venere concepti essent , eorumque pater esset incertus. Factum deinceps, ait Plutarchus, errore vel ioco est,

ut, qui vulgo concepti forent , spurii quoque diee

rentur .

86쪽

principalibus constitutionibus derivat, quum Seipli legitime nati liberi auiae non succedant . nisi ex principum placitis . Sed an & auo ma4terno succedunt λ Non succedere putat idem Cu- iacius eii. Ioco, ea de caussa; quia Modestinus de auia materna tantum loquitur , non de auci materno; & quod nulli bi constitutum inuentis tur , spurios ad materni etiam aut successionem vocari. Cui acii sententiam amplexus est cla rissimus Bynkershoekius quaeston. iuri priae. liri III. cap. II. . At ex meliori sententia Ant nius Matthaeus de successionuν. di putari XIV.

num. Io. existimat, eos auo etiam materno seca

eedere . Quamuis enim apud Μodestinum incit. L. 8. unius auiae mentio occurrat; tamen quia ad auiae successionem admitti spurios ramuquam crinatos iurisconsultus respondet, & auiae

maternae aeque ac auo materno cognati sint,

eos ad aui quoque rhaterni successionem admitatendos esse colligitur. XXV. Vno casu spurii nequeunt matri succedere: nimirum si mater si illustris , cui non aliter saecedent, quam si iusti filii noti exstiterint: quum hi muIieribus ἱngenuis ρο ι lustribus quibus eas talis obseruatio praec uum debitum es nominari spurias saris iniurivim , Iatisque acerbum , γ nostris temporibus indignum esse iudieamus, ait Iustinianus in L. f. C. ad senatuscons. Orphit.: quo in textu verba ἱngenuiso si syribus coniunctim sunt accipienda , Ut scilicet non quaelibet ingenuae , sed ingenuae illustres hoc gaudeant iure: quod scite obseruat

87쪽

Vtricus Huberus ad lib. III. Instit. de Dedes ne ab intes. ex nouel. CXVIII. Mulieres illustre sunt filiae, & uxor eius , qui est aliqua dignitate auctus, veluti praescaus praetorio, pra positus sacri cubiculi, praesectus Vrbi , comes sacrarum largitionum, similes Sed moribus hodiernis receptum est, ut mulieri etiam illustri spurii succedant, eam ob caussam, quod reo spectu matris spurii non sunt. Conser Leeurum censur. forens pari. I. lib. 3. cap. I 8. ., & Groe-newegen in L. f. C. ad senat eous Ombitian. . XXVI. Postremo loco de liberis ex damnato coitu susceptis edisserendum est. Qui ex

damnata coniunctione manant , vel, adulterini sunt, si fuerint ex adulterio concepti, vel ince-

si , si ex incestu , vel sacrilagi , si ex eoitu

cum personis Deo sacris habito , vel tandem nefarii , si ex nefaria, iureque tum naturali tum gentium prohibita adscendentium cum descenden-

Sed quid est eaussae, ut soli spurii , non a

tem naturales . illustri matri, eui iusti non desint filii, succedere prohibeantur ρ Nimirum coneubinatus mulieris splendori ossieere non videbatur , utpote coniunctio, quae per leges nomen sumpserat, quaeque vel uti semimatrimonium erat. Hi ne concubina uxorem imitari dieitur luliano Constantinopolitano antecessari, & in antiquis lapidibus viceconiux audit ; uti etiam fem coniux adpellatur a Zonara in Miebae -

88쪽

tibus admistione editi sint . Horum omnium conditio nouissimo iure Romano misera nimis , ac deplorabilis essest quippe Iustinianus imperator odio plui quam Vatiniano succensus eos ab omni laecessione repellit , etiam testamentaria, imo, quod mariamum est , alimentis ipsis priuat, usuraque vitae in nouel. LXXXIX. cap. I s. Omnis , qui ex complexibus sunt eius verba aut nefariis, aut ine6tis , aut damnatis processerit οῦ isse neque naturalis nominatur, neque alendus es a parentibus, neque babebit quoddans ad praesentem legem participium . Sed , quaeso , alimenta quorsum illis denegantur, qui non propria voluntate, maleficioque, sed sola parentum suorum improbitate tam foede nati 'sunt

Alimenta iure naturae debentur liberis i ) , dc qui alimenta denegat, necare videtur , ut docet . raul,

' Iure naturali liberis alimenta deberi pro comm .perto est. Qui enim filium gignit, quum eius existentiae caussa sit, consulere ei tenetur de omnibus, quae necessaria reputantur ad humanam vitam transgendam, hoc eli naturalem & socialem : pro qua homo compara tus a Deo est . Parentes , inquit Puffendorsus de . iure nat. gent. Iib. IV. cap. xl. , geuerando υi- 'dentur sese vltro obstrinxiusa , quod. qua utum iu δε est, operam velint dare , it, quam dederunι , vita conferis Nare ν'. quod & ipse nouit iustinianu S in L. υlt. 3. C. de honιs quee Iιber. dum ait Ipsum autem ,

filium x et filiam. Finis , vei filias, re deiηceps, aleis re patri necesse est, non ραρIeν ι ν editates, sed proρterissem naturam. Et Euripides in Pici=e tragoedia apud Stobaeum de alendis liberis legem esse ait, quae Omul hus νο

89쪽

Paullus L. 4. D. de adgnoscem alend. IIberillinc non desuere viri docti , qui tales liberos vel ipsis alimentis priuari aegre serentes, Iustinianeam constitutionem emollire sategerunt. Sunt qui opinantur, eius sensum ita esse coangustanis dum, ut alimenta, vivis tantum parenti 5ub , non ipsis mortuis ex eorum bonis, deneganda sint

Aliter istius caussae defensionem adgreditur Ul-ricus Huberus ad lib. III Iussit. de Decus abistest. ex nouel. CXVIII. Putat vir doctus , V rosimile non videri rem adeo atrocem ita obiter decernere , ac crudele supplicium in insontes paruulos irrogare eum, qui parentes tantum p nire cupit , quique semper fuit mansuetudinis R. clementiae laudis appetentissimus. Atque hanc ob rationem opinatur, imperatorem esse empba.

rice loquutum, ae plus, quam senserit, scripsistis. Quippe hereditas, inquit, naturaliter liberis debetur , quia debentur eis alimenta . Qui autem hereditate sunt indigni, nec iis alimonia deberi quodammodo videtur. Ex quo infert, legislatorem , qui de successionibus liberorum

PerώVna communis est, tam ad homines inter se, quam ad Cetera animalia pertinens r eui concinit Diodorus Siculus lib. II. eap. 3o. : Optima magistra natura es cunctis Mimantibust, non tantam ad fai , sed re ad prolis suaὸ consera tionees , Ot cognata hae caritata continua succusio ad aeternitatis eirculum ferumiae a Atqui iura , quae ab ipsa nitura m1nant, nulli mutationi sunt obnoxia , aeternumque stabunt , quum us ei uile civilia quidem iura , non naturalia mutare

90쪽

pertractans aliquos pronunciat alimentis Indi t gnos, nihil in eos sancire videri, nisi multam hereditatis. At is prosecto pessime hanc tueture cauisam vi enim mittam imperatorem aperte, sari . nec eius verba ullae subiici interpretatio in x ni posse , quae ipse in medium proferre conaritur, suo abutens ingenio, tam intulia , ae ine pia sunt , ut mihi respondendi modus delit Aa ratio: adeo dissicillimum eth , ut apud Cicer t. nem me lectitasse memini , ineptiis reipo

XXVII. Violenta & alia est interpretatio, qua idem Huberus explicari hane constitutionem posse arbitratur. Etsi enim, ait, natis ex dam . nato coitu alimenta deneget Iustinianus, ne tam- , quam legis beneficium petantur, prout ea idem . imperator naturalibus liberis indulserat ; tamen , . existimandum non est, eam Iuttiniano suisse mentem, ut ne iudicis quidem ossicio parentes ad alimenta illis praestanda adigi possint et quae . quid ineptius, quaeso, poterit essingi' ossicium a namque magistratus non adeo late patet, ut Ie. gem mutare, vel corrigere possit arbitratu suo,

' quum eius sit in sententiis proserendis legum

sectari tenorem , earumque obseruantiae conlulere : qua ratione , magistratum esse ιοquentem' segem, legem autem mutum magiβratum, ait CI-cero de iet 4. lib. III. eap. 2. Nec potest um- , quam iudex arbitrio uti suo , nisi quotiens lex ipsa eius religioni rem commiserit aestimanisi di dam. XXVIII. Alii legem meridiana Iuce cla- riis Dissiligoo by Corale