장음표시 사용
11쪽
forensi 'actu. aetate , paene iure id bilis
innorum. librorum, non .solum cogxitio, verum etiam lectio 3 tanta limguarum pDritia a tamque exquista eruditio reperire, tur Ouibus egregiis , nostraque bac aetate minus frequentibus, excellentissimi. animi dotibus effectum, est , ut eadem Regina, quae quantum sapientia amptissmorum υλrorum merita potest expendere , tantum clementia remunerari. solet, Te Eustri
boc, cui praees, Episcopatu libentissime
condecoraverit. Deinde vero , quum tota
haec controversa e usmodi sit , ut facillimo
dirimi queat , modo aequum remm aestim torem fabeat, qui rationum momenta eo, quo par es mentis acumine, valeat expem derer ' ingenii υero tui praestantissima vis, qua de unaquaque re, litteraria praesera
tim , sapientdsime judicas, miri jandis
perspecta , nunc in .mnium oculis .plane Oersetur nibit antiquius , babui , quam ut Te hujus meae caussae Pudicem advocarem . ratus futurum , ut pro eo pio ra
12쪽
-taris ira re, posita tan pes nimi lame tui propensione , 1ententiam eam pro nuntiares V quam ratio ipsa, veritas postplarent. i. Hanc ego 1ementiam s. pro pittam tandem expertus fuero, mHI me hercule morabor quidquid aut infimi, aut etiam medii subsellii homines de me jud, eent, illud pro certo habens , omnes mecum sensuros, qui vere sapiunt; Teque tino contentus, gratulabor ipsemet mihi, laetaborque, S recte sensisse me, cun- Ra sententiae oppositae fundamenta penitus eυertisse. Tin autem res alio casura st neque enim tantum mibi tribuo, ut me quoque veri speriem pro vero ipso amplecti potuisse dolear illud saltem consequutus ero, ut publico aliquo signo, quod jampridem flagrantissime cupiverum , omnibus palam fecerim , quae mea sit de
Te opinio , quam praclaram benemerendFdesderium, quanta denique animi revorentia Te colam supra ceteros atque obsedi
vem. Vale igitur , CELTII SIME
13쪽
PRINCEPS, ω Me voluntatis erga
Te meae, qualecumque demum fit, tesse monium, pro ea qua es animi magnitudDne, atque erga bonas litteras . amore , ibbenter excipe.
Roboreti VII. Kal. Februar. MDCCXLVIII.
14쪽
xoratum. Auctoris His oeinstitutam. I. Status quarsionis. Praecipua funda. menta, quibus P. Cacciarii sententia nititur. II. Praemittuntur ab Auctore Isitiones quaedam adversus eandem. Positisprima. III. Iusti Fontanirili cavillationes retunduntur. IV. Positio secunda. U. . Possis tertia. VI. Postis quarta. VII. Postio quinta. VIII. Ex prae. missi consectaria deducuntur contra P. Caci clarii opinationem. IX. Eadem evidentius conis sellitur plurisus exemplis adductis. X. P. Caci
clarii efugium praeciditur. XI. XII. Alphonsi Salmeronis conjectura improbatur. XIII. Simgula ejusdem P. Cacciarii argumenta infirmam rur. Responso ad primum. XIV. Responso ad secundum. XV. Ioannis Christophorsoni, et Sumidi Petri palmaris error detegitur. XVLTertium P. Caeciarii argumentum refellitur. S. Hieronymi locus explicatur. Doctorum circ. ram calculi circa RUini Ver em reficiuntur
15쪽
Uanti intersit in hominum: factis; rerumque ac temporum vicissitudinibus eruen dis explicandisque, quo fundamento, quibusque audimribua confirmes quidquid si, serueris, nemo est auo in Historiea, aut in Critiea arte vel leviter exercitatus, qui igno. raret merito possit. Scilicet quum Historia universa hominum testimonio nitatur; hoc vero eiusmodi sit , ut nullum intellectui lamen ac claritatem asserat , voluntatem autem 'eatenus : ad assentiendum inclinet, quatenus vel maior est, vel minor narranistis auctoritas; hinc est, ut iis, qui fide apud cunctos potiuntur maxima, firmiter adhaereamus , secus vero accidat, si vulgo
16쪽
levior &- exigua sit hominis existimatio iuuare fatendum utique est, utilem certe, ne dicam necessariam, Reipublicae Litte.
rariae operam eos omnes navare, qui inveterum monumentis perserutandis ,' conse.
rendisque desudant, proprias cuiusque scrip. toris dotes ac merita expendunt iustisqv limitibus circumscribunt , suis auistoribus quae eorum legitima sunt , vindicant, quae vero iisdem perperam attributa pari diligentia secernunt, quo nempe veris rerum
sontibus patefactis, certaque veluti nota distinetis, primigenia earum origo in propatulo sit, omnisque impostoribus praecidatur occasio viliores pannos, ac seru a ipsa pro exquisitissimis mercibus venditandi. Porro hic idem scopus, hici fini unicus est huius nostrae Dissertationis, in qua Ru finianae Uersionis indolem , 5c pretium ad trutinam revocare constituimus. Nam quum Rufini auctoritas multo. infra Eusebii auctoritatem i consistat , : minorisque: ponderuapud doctos omnes haberi: soleat , non parum sane reserr praesertim ad tantiquorum scriptorum sagmenta, quibus .Eusebius pases m abundat, integritati suae restituenda, :& sincera Martyrum acta dijudicanda, quae
17쪽
unius , quae alterius sunt, aceurate separare; atque id in caussa fuit, cur studiosis omniabus operae pretium me faeturum existim
rem, si argumentum hoc pro virili parte distutiendum mihi proponerem. Quod qui
dem eo libentius facere adorsus sum, quod nuper haud defuerit, qui typis vulgare non erubuit Rufinum nostrum, si S. Hierony.mum excipias, praestantiorem fuisse illius aevi scriptorem. Scilicet, si hunc audiamus, Ambrosius , Augusti hus , Chrysostomus , aetatis illius Iumina, cum Rufino comparati'. pumiliones sunt , interiorisque nota homines; quo nescio an cogitari quicquam , ne dicam seribi possit absurdius, sive demum Rufini scripta ea consideres , quae Theologiam, & lacrarum Scripturarum explicati nem spectant, sive quae ad Historiam Ecclesiasticam pertinent. Qui igitur veritatem sedulo inquirit, serioque amat, diligenter profecto sibi caveat oportet, ne in tanta aetatis nostrae judieiorum diversitate , scribendive licentia, turpiter sibi imponi patiatur. Sed ad rem accedamus.
II. Saeculo XVI., quod Criticum merito appellat VP CL. Ioannes Vincentius Gravina in oratione De Sapientia Universa, inva-
18쪽
luit inter eruditos opinio, Lxtinam Frinis sIationem librorum. Historiae Ecclesiasticae Eusebii Caesariensis, quam Rufinus: Pres 'ter tueubravit. a Gnaeeo Caesariqnsistriographi textu saepius quam sengissime re cedere, atque Iaterpretem libertate suae usum, multa identidem demere ,: addere. &m ut re Iieitum sibi duxisse ; adeo ut Mossus interj reliquos asserere non dubitaverin Rudni inamVersionem, ne paraphrasin .quidemidici post ei sed proprium esse Rufini op , in:quo tameu 'Eulabium plurimuna exseripserit.: Id i in caussa fuit, cur ab eo tempore plures doctissimi.
eruditissimique: viri, inobiganeus Musculin.
Ioannes Christophorsticus , Henricus deniquet Valesius novas Eusebiante Historiae verso qad Graecum textum , diligentius eXaetas princudere conati sint, quarum postrema praeseritim summis laudibus , ingentique gaudio a doctis omnibus excepta est, maximoque Rei publieae Litterarim no saepius aecusa. Sententiam hanc, omnibus qui eruditione,
ingentiquae acumine: ι praestare. exterri/f isthmantur ceteroquin communem nupeτ . falsi arguere adnisus est p eruditus Vip Petrus Thomas Cacciarius Carmel ita Romae in
legio Urbano Propagandae Fidei primarius
19쪽
RUFINIANA. 27 Theologiae Leotor, atque apologetica pro Rufino Dissertatione edita, quam Rufinianae versioni Notis a se illustratae, ac Romanis typis excusae anno MDCCXL. adtexuit,
receptam passim opinionem convellere, Rufinum vero ab ea nota penitus purgare totis Viribus, inagnoque apparatu eit aggressus. Quae is sparsim ad Rufinum suum contra tot clarissimorum virorum accusationes t tandum meditatus est, ad haec ferme capita
Primo quidem Rufinum apud veteres omnes, si unum excipias Hieronymum, ma-Ximam consequutum fuisse latine interpretandi laudem; quod Augustini, Gennadii, Honorii Augustodunensis, Sidonii, & Victoris Vitensis testimoniis confirmat. II. Undecim &lius saeculorum spatio. universam Lati. nam Ecclesiam Rufini versione usiam fuisse, eamque. auctoritate sua comprobasse. III. S. Hieronymum, qui reliquas Rufini ve sones vellicavit, Eusebianae Historiae Translationem ubique intactam a censura praeteriisse, quum tamen visam ab eo fuisse pro certo habendum sit, quando annos XVI. vixit ab illius evulgatione. lv. Rufinum in Palaestinam, ubi Eusebiana Historia prodiit, tum com C ees,
20쪽
cessisse, eum vix duo supra triginta anni elapsi erant ab Eusebii obitu, ibique triginta
sere annorum spatio commoratum ἔ adeoque dubium non esse, Graecum codicem, quo usus fuit, aut autographum suisse, aut cerisic minime vitiatum ab oscitantia , sive malitia amanuensium; ac proinde si qua nunc appareat discrepantia inter Rufini versi nem , & Graeeum Eusebii textum , eam non Rufino, sed vitio posterioris aetatis tribuendam esse, qua exemplaria Graeca comrupta suere, ut communis etiam fert doctorum hominum querela. V. Quaedam proseisto legi in hodierno Eusebii textu , minime vero in Rufiniana Versione; quae quum nulla occurrat caussa , cur a Rufino Praetermissa censeantur, indubitatum sit post Rufini tempora Graecis exemplaribus accesssse : uti contra quaedam ex iisdem exemplaribus librariorum audacia perperam de- tradi a suisse , evidentissimum est. Quod pluribus exemplis confirmat. VI. Recenti rum versiones maximis vitiis laborare. Mus,
culianam redargui a Sustrido Petro , Edω vardo Cod salso, Ioanne Curterio, & V lesio; Ch istophorsonianam ab iisdem Curisterio & Valesio, nec non a Petro Halloixio;