장음표시 사용
391쪽
Ibidem cap. ultimo iη F . Lib. 3. de AEtema mi
aee. Hinc eri na fluxit, quod praedes. versus finem. Mi nunquam locum illum Ap sus Pauli cuivis non cos. stolicum Deus vult omnes tentioso satis . facilis est, homines salvos fieri ad .ac dilucidus. . . Quis non omnes omnino homines videt , ordinum hic fieti extendi passius fuerit Au- mentionem potius, quamgusixus ulla expen- singulorum hominum onesio tam vaga modernorum que vero ratione caret tria
Scriptorum , non alio ex ta illa distinctio, iton sin- capite , quam ex ista ge- gulos generum, sed. geneonerali voluntate Dei crga ra singulorum notari. . . salutem omnium , , t ex Nunc jactet Pighius , Deum illa sufficientis gratiae, om- velle omnes salvos fierinibus conserendae, praepara- agitatus olim a Petione fluxit: quorum utrum- lagianis fuit locus isterque Augustinus Prosper, clare patet , quam secure Fuventius , & antiqua Ec- Augustinus hanc objecti clesia, veluti, machinam a nem contempserit. : Semipelagianis introdu- . etam repudiavit.
Ibidem ad initium. Sed . Lib. de Occulta Dei pr aliud argumentum Irogra- vid. . xon procul a fine . tia sufficienti omnium pro- Quod citare soletis ex Pa ferri solet, quia Christus to Deum omnes velle sal est Redemptor omnium, vos fieri , quam nihiI e iuxta illud primae ad Ti- rori vestro suffragetur, alimotheum secundo capi et bi; plinum fecis A. mihi v. deor.
392쪽
empii em pro omnibus. Respondetur & hoc argumentum , sicut omnia praecedentia , jam olim ad nauseam usque a Pelagianis, praesertimque a Maiasiliensiibus inculcatum fuit,
.ut mirum sit , Recentiores tanto studio trita haereticorum arnia colligere, &obsoleta recudere.... hinc genuinius , veriusque respondemus, Christum, di ci , se deuise redemptionem pro omnibus , hoc est pro universa sua Ecclesia toto orbe dispersa , &consequenter pro omnibus hominum generibus, regiabus , privatis , nobilibus, ignobilibus &c. Itemque pro omnibus, hoc est pro hominibus omnium nationum , linguarum , & gen
uidem versus sem. Quisquis ergo perit, non ille, ex Augustini mente, Christi sanguine redemptus
Critiηus. deor. Nam certo certius est , Paulum illic non de singulis hominibusta agere, sed intelligere ordines, dc
Andreas Utilistus i Diai . Calvixi breviator i
de Lap. hominis. Apostolus, ut testatur Augustinus, per omnes homines , . omne hominum genus intelligit, ut stiperiores , inferiores, reges , principes , subdi-tOS , ut clare . ex praec
dentibus liquet. Eodem sensit dicitur & Christus dedit se semet redempti nis pretium pro Omnibus, idest pro omnium homirinum genere . Ibidem de repaηat. gener sum . Si Deus omnes h mines salvos fieri vellet,c non omnes. salvarenturpnam ejus voluntati quis re sistit λ Neque hic vetusti rum Pelagianorum. Valet
393쪽
Augustini doctrina, perspiacua certaque fini , nullo anodo principiis ejus consentaneum est , ut Christus Dominus , vel pro infidelium in infidelitate morientium , vel pro just
rum non perseverantium aeterna salute, mortuuS eia
metipsiim redemptionem dedisse , patrem oralle sentiatur.Scivit enim quo quis que jam ab aeterno prae destinatus erat; scivit hoc decretum neque ullius pretii oblatione mutandum esse, nec seipsum velle mu
Ibidem cap. 2 o. Sic explicuerunt eum hostes gratiae Pelagiani , & Semipelagiani. Fons enim err xis istius Pelagius, tu Commentario Epistolae illius ad Timotheum explicat, Deum
Delle amnes famos fieri. σω agniti em veritatis ve-HM . si tamen ipsi voca
Andreas milletus. effugium, Dei voluntatem non impleri, scilicet quia
homo adversatur: ita enim Deo homines potentiores constituerentur. Theodorus Beza.
Ub. de aeterη. Dei prodes. Primum affers eum Pauli locum , in quo dic,
tur , velle Deam , ut omnes salvi fiant. Verum haec fuit Pelagianorum objectio; ne tibi primum in mentem venii se puteS. Mem in Apo Collo. mompestartensis. Paratus sum non solum ad publicam revocationem , sed etiam ad durissimam poenam , si quis ex veteri Scriptore demonstraverit, quemquam damnari possie , pro quo Christus lati ruetit sive eum pro infidelibus morti
394쪽
ti Deo consentire voluerint. Hoc est primum e positionis istius non leve praejudicium, quod omnibus de gratia errantibus
praejudicium est, quod omnes antiqui, & genuini de- Masores gratiae , illam e positionem tamquam diu
probarunt. Inter quos primus est Sanctus Augustinus, qui nunquam illam, nisi quando Semipelagiano errore fallebatur, admittere voluit.
si cap. Ex principiis Augustini quisquis jam fa
cile videt: primo non ponse statui, quod Recentiores plerumque solent, voluntatem quamdam generalem , qua Deus velit omnes homines, in damnatione primi peccati positos , salvos fieri et ex qua voluntate non solum generalia redemptionis r
Dinw. n. I 6. Adducitur Pauli l cus , ubi tradit , Deum velle omnes salvos fieri. Respondeo primum ex contextu palam fieri, quom do velit. Utrumque enim copulat Paulus. quod volit salvos fieri, & ad agnitionem veritatis venire. Si hoc aeterno Dei consilio fixum eise volunt , ut sa lutis doctrinam percipiant, quomodo factum est , ut privaverit Deus Evangelii luce multos populos , &nunquam pura doctrinae, de pietatis cognitio ad eos pervenerit, alii vix obscura quaedam rudimenta gustaverinu Hinc iam elicere promptum erit quorsum tendat Paulus. Praeceperat Timotheo solemnes in Ecclesia precationes pro regibus, & principibus co cipere , quum autem a surdum nonnihil videretur orationes ad Deum fundi pro genςre hominum invia non tantum a Christico
395쪽
yosemus. media , sed etiam suis
cientia adjutoria omnibus etiam reprobis praeparave rit. Sicuti enim talia sufficientia non dantur omnibus, imo nulla omnino post lapsum sunt , ita nec voluntas illa generalis , ex qua promanare dicuntur. Videt quarto , hoc ipso quoque reliquos , qui sic ab illo numero liberandorum seclusi sunt, & negative reprobati , etiam Positive reprobatos dici posse. Non enim sic praeteriti sutit a Deo. , ut quodammodo manserit voluntas ejus, de ipsorum sal te , vel perditione , iuspensae sed 1ic, ut fuerit volun tas fixa eos relinquendi in isto stiitu, ex quo ceteros liberare statuebat; ille autem citra dubium perditionis, ac damnationis est
, Ibidem cap. 3. Manifestissimum est, nullam agno segre Augustinum reproba
Calvinus rore alieni omnes eranr.ed ad regnum eius opprimendum totis viribus enitebantur Qbjicit , acceptum id esse Deo , qui Vea lit omnes homines salvos fieri. Quo nihil aliud profecto significat, quam nulli hominum ordini viam ad salutem praeclusisse.
Multi quidem , ac si invidiam a Deo repellere vellent , electionem ita. fatentur , ut negent quem
quam reprobari ; sed inscite nimis , ac pueriliter , quando ipsa electio, nisi reprobationi opposita non, staret. Dicitur segregare Deus quos adoptat in salutem ; fortuito alias adipisci, vel sua industria
acquirere , quod sola electio paucis confert , plusquam insulse dicetur. Quos ergo Deus, praeterit , reprobat et neque alia de
causa, nisi quod ab haereditate , quam filiis suis
396쪽
JANfEN I A N I. P. u. JaUenius. tionis causam , nisi massae perditae meritum, seu peccatum originale, quo tota massa periit : & hoc esse
causam , non tantum negativae reprobationis, seu non praedestinationis , sed etiam positivae.. Ibidem Q d si
Vero comparative de re probationis causa disquirendum est , cur ex duo bus , quorum uterque originali culpa maculatus est, sic non, iste reprobatur a Deo r rei illius nulla om nino causa ex parte hominis a nobis dari potest, sed pendet a puro neplacito Dei. Ibidem cap. s. In hoc autem postremo loco
quoque derelictionem, seu desertionem , qua Deus non miseretur , nec gratiam tribuit , qua peccata caveantur , esse effectum re probantis Dei. Nam ideo talibus misericordiam , dc
, calvisus. praedest1nat, illos vult exHcludere. Ibidem cap. 23. n. Im aerunt qui fiat , ut ex duobus, quos nullum meritum discriminat , alterum praetereat in electione sua , alterum assumae Deus. Ego vicissim rogo, putentne in eo, qui assumitur esse aliqind , quod Dei animum ad ipsum in elinet Si nihil fatebuntue quod necesse est in , seque
intueri , sed a ' sua bon, late rationem petere 1 cunilli benefaciat. Quod igitur hominem unum eligit Deus , altero reiecto , id non provenit ab hominis respectu , sed a sola eius misericordia , cui liberum esse debet proserre se , ω exerere utri , & quoties
placet i x iuidem cap. II. n. II.
Si non possumus rationem assignare , cur suos mise
397쪽
I vi ferias.. gratiauu tu tempore negat; quia aequitate occuluissima abjecit eos , ne perveniant ad regnum suum. utilem lib. 9. cap. 6. Haec est igitur ratio cur Augustinus timulatque peritior factus , electionem gratiae, seu gratuitam, sub rationeclectionis, etiam in aequalibus locum habere posse didicilles, plurimis in locis explicat , id eatenus cile verum, quia Deus per suam grδtuitam electionem, illam ipsam distantiam faciti , atque ita eligiti
atque diligit, non aliquid aliud quod in hominibus eligendis, inveniti, sed id quod in illis ipsemet fam
Ibidem lib. 3. cap. uitiamo circa medium. Et alio in loco docet Augustinus pro illis tantum elle pata suim Dominum, quOS ML
oone sua oves , fecit. . . . .
Qua n doctrinam Sanctus Augustimu in sacris litta Cuishini. niam ita illi placet; neque
etiam in aliis reprobandis, aliud hahebimus , quam ejus voluntatem. Quum enim dicitur Deus vel iu- durare . , vel misericordia prosequi quem Voluerit,
eo admonentur homines nihil causae quaerere extra ejus voluntatem. .
Ibidem n. Io. Si electio, teste Paulo fidei materest ini eorum i caput re torqueo argumentum, ideo non esse generalam fidem,
quia specialis est electio. Ibid. Ideo Christus alibi dicit, oves sequi pastorem,
quia noverunt vocem ejus, alienum vero non sequi, quoniam non , agnoscunt Vocem. alienorum. Unde
autem ista discretio , nisi quia divinitus, perforatae sunt illis aures, E nemo enim se em, sed formatur coelesti gratiai.
Habet Chrysostomus alicu-bi: quoniam bona mala
398쪽
frequentissime inculcant, Christum pro fidelibus suis, ovibus suis , populo suo salvando, mortem subiisse. . Ibidem cap. zo. Quod pro ista Recentiorum interpretatione nimirum Deum omnes velle salvos
fieri , quantum in s es, aut si etiam ipsi Oelini
multi veteres proseruntur, non multum ei conciliat
authoritatis. Quid enim juvat, quod istum sensum Chrysostomus , Oecumenius , Theophylactus, aliique Graeci secuti esse dicantur, cum Chrysostomus, quem sequi solent , ante subortas de divina gratia
difficultates , commenta rios suos exaraverit ; nec
Camisus. in nostra Deus potestate posuit, electionis liberuni
donavit arbitrium, & invitos non retinet, sed vota lantes amplectitur. Item: saepe qui malus est, si v luerit , in bonum mutatur : & qui bonus' , per ignaviam excidit , & fit malus , quia liberi arbitrii
esse naturam nostram fecit Dominus ; nec imponit necessitatem, sed congruis remediis oppositis, totum jacere in aegrotan iis sententia sinit Diaxerat autem priuS, ut non
totum sit divini auxilii, si-imul nos aliquid asserto
oportet. .... i. . vides certe λ
iis sententiis homini plus quam par erat ad virtutis studium illos esse largitos
limus sententias, esse fata sissimas , post constabit. Porro tametsi Graeci praealtis, atque inter eos si gulariter Chrysostomus, in tollenda humanae volum .
399쪽
yansemus. ulli imperfectius de gratia quam Graeci locuti sunt, nec ulla difficultas de gratia magis lubrica sit, quam ista , in cuius intelligentia & ipse Augustinus , usque ad Episcopatum hal-
Iucinatus estZ Cais1ηπι eatis. facultate modum ex cessierunt I veteres tamen omnes , excepto Augustino, sic in . hac re aut variant, aut vacillant , aut perplexe loquuntur , ut certi fere nihil ex eorum scriptis reserre liceat.
2s . Non valeo sane hic calamum cohibere, quin Sancti Augustini plura afferam testimonia , quibus ca- Iumnia adversus Graecos Patres , & praecipue magnum S. Joannem, Chrysostomum ultimo loco a Calvino , &Jansenio prolata . dissipetur . ac manifestum omnibus fiat hujus di iniquos viros nonnisi temere , atque impudentissime discipulorum Augustini nomen sibi vindicasse. 6 Quod quidem eo: vel maxime, praestandum est, quod, uostris .quoque temporibus nequaquam . destiat,
qui Magno Ecclesiae Patri Chrysostomo , ea qua possunt. ratione , insultare neutiquam erubescunt. Conrula tur enim vero Index operibus S. Doctoris appositus in editione ultima Parisiensi anni et i 8. Pluribus in Iocis, ubi de Gratia , agitur Lectores monet indicis aut G ute Chrysostomum lagendum fore, signanter, distiisectisque characteribus subdens: Lege caute. Haec.m aeruditio in antiquioribus, quas vidi, editionibus, sane sideratur e hae tamen. abundant, . ubi illa deficit , in in andis iis a S..Scripturae textibus . . quibus S. Pater
400쪽
IAN sv N I ANI. P. n. 3 prasus est , non oniittentes praecipue illam S. Pauli seniatentiam .primae ad Timotheum cap. a. Qui vult omisies homiκes salvos fieri , ct ad agnitionem veritatis
venire , 'uae revera , ut a Chrysostomo intelligitur. calvini , & Jansenti nondum natis erroribus maxime adversatur. Nemo equidem non videt , notam illam 4n bono etiam sensu accipi a nobis posse: verum quare in alterius Patris editione eamdem nequaquam placuit apponere Fortassis quia nullus in eo palliis occurrat,
qui pravo in sensu queat intelligi ὸ Non sane. Is dumtaxat , qui in hujus nostri saeculi vicissit Minibus per
grinus omnino sit', ignorare poterit, cur aliis libentis. sime, atque eciam' meo iudicio prudenter parcens Indicis Author, voluerit severa nimis cum Magno Chrysostomo diligentia abundare. Commoda sunt haec, quae Ecclesiae a systematibus , a partium studiis, a Scholast, cis contentionibus veniunt nimis acerbis. Ut igitur ora obstruantur loquentium mandacium, videamus quid de Graecis Patribus, quid de Chrysostomo prascrtim , S. Augustinus, nulli systemati, sed Ecclesiae dogmatibus as
Lib. I. contra 'filiamin Pelagianum v. a . ait: Non est ergo cur provoces ad Orientis Antistites, quia& ipsi Christiani sent, & utriusque partis terrarum sedes ista una est, quia & fides ista Christiana est. N. Is . Sed non tibi deerit magni nominis , &fama celeberrima illustris Epistopus etiam de partibus
Orientis, cujss eloquia ingentis merito gratiae , etiam in linguam latinam translata usquequaque claruere. S dcat ergo cum istis Patribus etiam S. Gregorius Na-Zianaenus , & eum eis tuae criminationis inanem pati tur invidiam ; dum tamen cum eis contra RoVitiam