장음표시 사용
381쪽
I senius. telligat, iit hoc in omniabus omnino fidelibus observetur. Noverat enim,
hoc non exiguum esse divinae gratiae beneficium, quod propterea quia gratia est , non promiscue cuilibet etiam credentium tribuat. Haec igitur omnia plenissime , planissimeque demonstrant , nihil ei se in S. Augustini doctrina certius ac fundatius, quam esse quaedam praecepta, quae
hominibus non tantum infidelibus , excoecatiS, O
duratis , sed fidelibus quoque & justis , volentibus,
conantibus secundum prae sentes quas habent vires,
sunt impossibilia , deesse quoque gratiam, qua fiant possibilia. - Lib. a. de Gratia ciri icap. q. Alterum adjutorii
Cuisinus. Phreneticos nihil moror, qui gratiam pariter & pro- miscue expositam esse ga
riunt. Ibidem cap. 3. num. Io.Qua gratia non quoslibet promiscue dignatur Dominus , quemadmodum
fallor , Occamicum, eam nemini denegari facientiquod in se est. Ibidem cap. s. n. 6. Qui pro ingenti piaculo ducunt , si dicatur legis observationem eme impossibilem, validissimo scilicet argumento insistunt , frustra alias datam esse legem. Perinde enim loquuntur ac si nusquam Paulus de lege loquutus esset. Quid enim quaeso, ista sibi volunt, legem propter trania gressiones positam esse, legem peccatum efficere, subingressam esse , ut abu daret delictum. Idem lib. s. de Libero ambitrio tertiae edit. Geneven
382쪽
genus est quo , simul ac sis pag. ro 3. re, Aliud datum fuerit, fit essectus, est , inquit A Wimus ,
di si non datur nunquam adjutorium aliquid fiet. Nempe quia tantae ne- non fit ; & aliud est adcessitatis est , ut sine illo jutorium quo aliquid fit. non possit effectus fieri; Primo itaque datum est tantaeque efficaciae ut hoc homini adjutorium perseipso quo datur, continuo verantiae , non quo fieret fiat. ut perseveraret ; sed sine quo per liberum arbitrium
perseverare non posset. . . . Augustinus non tantum
. velle , testatur si quis oblatam gratiam respuit,
ubi Ala, sicuti Augustinus vocat , indeclinabilis , &insuperabilis gratiae actiopuidem cap. is. Haec it iam lib. 3. Instit. cap. que est ratio & radix, cur aq. n. I. Hac gratia , quae nulla omnino medicinalis occulte humanis cordibus Christi gratia effectu suo tribuitur , a nullo duro careat, sed omnis efficiat, corde respuitur Quid ut voluntas velit, & ope- est , omnis qui audivit aretur Haec iratia, Patre , & didicit , venit quae occulte humanis com ad me ; nisi , nullus est dibus tribuitur , a nullo qui audiat , & discat aduro corde respuitur. Quod Patre , & non veniat adest perinde ac si apertis- me Θ Si enim omnis , qui
time diceret Augustinus ρῆ audivit a Patre
383쪽
yansenIusis nunquam illa caret effectit suo, ideo quippe tribuitur , ut duritia cordis, seu voluntatis ablata , qua sola impeditur operatio,
Unde statim adjicit: quando ergo Pater auditur, σdocet , ut veniatur ad j lium , aufert cor lapideum, hoc est voluntatem duram , & inflexibilem. Ibidem lib. 3. cap. I. Dum igitur facit gratia Christi, ut omnis, qui audivit, ac didicit, veniat, profecto satis ostenditur &possibilitatis profectus, &voluntatis affet tus, & atri nis effectus. Lib. a. de Gratia Christrap. 2 3. Laudem boni op ris , bonaeque voluntatis partiri cum Deo, impium esse ex eo patet , quod post lapsum hominis tota laus bonae voluntatis , a que operis in solam gratiam refundenda sit Mid est. Deus operatuz
Dinus. cit, venit ; profecto omnis qui non venit , non audivit a Ρatre , nec didicit. Ibidem lib. a. cap. 3 cn. II. Neque secus accipi
sententia Christi potest: omnis , qui audivit a Patre meo , Venit ad me, quam ut efficacem a se
ipsa Dei gratiam doceat, quemadmodum Augustinus
contendit. ': Lib. 3. Insit. cap. a n. 7. Quod si aperte impium est , inter Dei gratiam , & voluntatem hominis bonum opus Parti xi ; non dubitemu& nostris voluntatibus nihil telis quere. m. a. cap. 3. n. 7. Ideo . non recte a Chrysostomo scriptum est nec gratiarn sinu
384쪽
JA N s E N I A NI.' P. II. DUentus. velle nisi Deus op ratur ipsam nostrae volunt iis determinationem. Non Crgo ex homine homini est ista suae voluntatis doterminatio , sed ex Deo, gratia sua hominem deter
Ibidem et . Qua propter Dei gratiam Augustinus ita victricem sta- titit supra voluntatis arbitrium , ut non raro dicat, hominem operanti Deo PQr gratiam non posse et iistere. Lib. . de Statu nat. lam. cap. a . Peccandi Vero necessitas , quam Augustinus tradit, sublataque libertas benefaciendi , non repugnat arbitrii libertatim . e. . sed in eo tota hallucinatio sua est , quod cum audimus liberum volunt iis arbitrium , solemus imaginari indisserentiam quamdam voluntatis ad bonum , & malum, quam semper hominibus adesse
Culoinus. sine voluntate, nec voluntatem sine gratia quisquam posse operari; quasi vero non ipsam quoque volun
talem operetur gratia. Isidem n. Io. Non enim
docet Apostolus , oiserre nobis bonae voluntatis gratiam, si acceptemus, sed ipsum velle in nobis efficere; quod non est aliud, nisi Dominum suo spiritu cor nostrum , dirigere, sectere, moderari, & in eo tamquam in possessione sua
voluntatem non qualiter multis . saeculis traditum est, & creditum , ut nostrae postea sit electicinis motioni aut obtemperare, aut refragari , sed illam efficaciter afficiendo. Illud ergo toties a Chrysosto-mo repetitum repudiari nectile est a quem trahit volentem trahit: quo in
nuatur, Dominum porrecta tantum , manu expe- . x
385쪽
yaUenius. mordicus asserebat Juli nus, inficiabatur Augustinus , α ipsa veritas Catholicos inficiari cogit. Haec imbecillitas imaginandi in Catholicis,& sentiendi in Pesagianis ex Philosophorum Gentilium institutione
cap. 62 Duplex autem in doctrina ejus pecessitas Te peritur , una quae Opera
tur effectum suum , etsi nolis, seu quantuncunque renitaris : altera qua simplicitex necesse est Hiquid fieri sine renisu .voluntatis. Prima repugnat Voluntati, atque funditus perimit, non autem illa necessi s , quae est simul voluntaria. Isidem cap. Vides ergo , nihil omnino adactum liberum requiri, nisi ut actus sit voluntatis in ratione i deliberata
ctare , an suo auxilio i vari nobis adlubescat. T lem fuisse hominis adhuc stantis conditionem concedimus , ut potuerit ad alterutram partem per indisserentiam γ inclinare.
sinantur , cui obsequi, vel repellere liberum sit, ape te excludi videmus. Ibidem cap. 3. num. s. Quod voluntarium, etiam
cessitas , cum voluntaria sit , excusare valeat V luntatem , nec VoluntaS,
cum sit illecta certe per delectationem 4 excludere
possit necessitatem. Est enim Hec necessitas quodammodo voluntaria. P
nos premi iugo , non alio tamen quam voluntariae cujusdam servitutis r ideo pro servitute esse miser biles , pro voluntate in excusabiles, quia voluntas
386쪽
. Ibidem cap. et . Sexto, iopus esse laude, vel vit perio dignum , merito-σium , vel demeritorium ex hoc quod est voluntarium, spontaneum non coactum , tametsi sit dete minatum ad unum .. Ibidem lib. 7. cap. I. Hactenus declaravimus gemneralem libertatis rationem , a qua dictum est liaberum arbitrium commune bonis ac malis , in eqsitam esse, quod immune sit a necessitate coactionis, ut Sanctus Bernardus , Magister sententiarum , & c
loquuti sunt ; vel a ecessitate , quae non es in
nofra potestate ,sed etiamsi nolumus e cit id , quod
potes , ut S. Augustinus, quamvis idem diceret, i
. Ibidem cap. 3. non poterit amplius de ejus A
. eum libera esset , servam se peccati fecit.
ἱ Distinctio inter eoini nem, & necessitates ' p sita fuit , unde liqueret,
eum, dum necet latio peccat , nihilo tamen minus voluntarie peccarc. Lib. x. Insit. cap. 3. n.
s. Haec igitur distinctionisiumma observetur, hominem, ut vitiatus est ex lapsu , volentem quidem peccare, non invitum , nec coactum , atactione. ammmi propensissima, non Vi lenta coactione , propriae libidinis motu, non extra xia coactione. c. Ibidem n. I . inod .au
387쪽
ST sT EMATH '. Uenio. qua eum sentire , & comsanter docere diximus, Irubertati arbitrii solam necessitarem coactionis, seu quae , etsi nolumus , effi
contrariam , omnemque actum voluntarium , seu
spontaneum, hoc ipso esse liberum. Hoc enim ipsum
ve terrena ), quod voluntatem sponte velle , seu consentire facit , hoc eam, ut vidimus, etiam liberam facit. undem lib. 6. cap. 3 q. Sed sicut ex istiusmodi Scripturae testimoniis perperam concluderetur, esego Deus libero arbitrio caret , ergo Angeli , e go beati homines , ergo Demones libertatis expertes sunt, ergo ipse , Christus Dominus ..... ergo neque recte concluditur, Rinun rationalis volunt
. Gisis foIuntatem sed ex mala mutari in bonam , & cum bona suerit, adjuvari; significat tantum, hominem non ita trahi, ut sinem tu cordis , quasi extraneis impulsis seratur , sed int sic affici, ut eru corde o sequatur Docet quod per eandem gratiam, in preta delectationis impetu , ad perpetuitatem conformetur , quod illa gubernante, nunquam excidat . deserente protinus
3. Si Iiberam Dei voluntatem non imp dit , quod necessie est ilialam ag*re ; si diabolus nonnisi male agere potest. voluntate tamen Peccari quis homiMm ideo minus voluntarie peccare dicet, mod si peccandi necessi rati obnoxius in certe agnoscunt lactores, nihil me novum actere, quod olim ex piorum hominum consensu prodidit;
388쪽
Ibidem cap. 38. Veteres non obstante immutabili necessitate ; omnem omnino' rationalem , V luntatem , hoc est voluntatis motum, & liberam,
posuerunt , sola exclusa violentia , coactionisque necessitate .Fidenter dico ; quicunque doctrinam istam a nobis tr diram , erroris in simulare ausus fuerit , non Augustinum , non Bernardum, sed Philosophiam Aristotelis, ducem , ac patronam habiturus est.
hixus. Augustinus , & mille sere annis postea in Claustris
Monacorum retentum fuit. Lombardus autem , quum necessitatem a coactione distinguere nesciret , pe nicioso errori materiam dedit. - therus. Lib. de Servo arbitrio. Sequitur nos necessario op rari r necessario vero dico , non coacte hoc est, homo cum' vacat spirites Dei, non quidem violentia , velut captus obtorto collo , nolens facit ma
lum ; sed sponte, & libe ti animo facit.
389쪽
cap. 2I. Objicietur fortassis adversus istam gratiae,& liberi arbitrii i conco diam , eam a sententia Calvini non difkrre Respondetur , non omnia, quae haeretici docent, sunt haeretica Haec sunt, quae Ecclesia in Calvino, Quantum ad hanc materiam gratiae, & liberi a bitrii improbavit. Primum est, quod Calvinus negat,
fronte retecta tandem docet , Ron esse in homine liberum ar titum, ipsus que nomen inane , & e terminandum esse Ibidem lib. 6. cap. S. Itaque libera est voluntas, hoc est volitio, ratione sui, quia est essenti liter tib ra. Implicat enim contradictionem , ut Voluntas non sit libera, sicut implicat, ut volendo, non V Martinus Buerus.
Lib. de Concordia doctriana. Pacem futuram esse non dubito , Catholicos inter , & Lutheranos , si sola coactio libertati repugnat. Quod enim Catholici dicunt , hominem est e liberi arbitrii , inte ligi debet de arbitrio liabero a coactione , non a necessitate. Quod vero dicunt Lutherani, hominem non esse liberi arbitrii, accipiendum est de libero arbitrio a necessitate non a
Ca inusis Lib. a. de Libero arbitrio adversus Piglium. Si coactioni opponitur libertas, Iiberum elle arbitrium, &sateor , & ait eVero , ac pro haeretico habeo quis quis secus sentiat. Si hoc, inquam , sensu Iiberum
390쪽
Ecce a radicibus ostensum, impostibile esse , ut volitio non sit in nostra potestate , vel non sit libera.
cap. et O. Prima igitur e positio est , ut dicatur, omnes homines velle salvos fieri , accommodata scilicet distributione, omnes qui videlicet salvantur Secunda expositio est , quam etiam praeformalse videtur Augustinus , in verbis Apostolicis intelligendam esse distributionem , non pro flvulis generum, hoc est pro omnibus omnino singularibus hominibus , sed pro geπeribus 'segnismum . hoc ostpro omni genere hominum ς pro Judaeis, & Gentibus &c. quia ex omni genere hominum aliti pret
Cuminuae. Vocetrir , quia non cogatur , aut violenter riahatur externo motu , sed
Liberi ergo arbitrii hoc modo dicitur homo , non quia liberam .habeat boniaeque ac mali electionem, sed quia male voluntate
Ibidem cap. n. s. Ideo simpliciter velle, hominis; male Velle , corruptae naturae ; bene velle , gratiae. Porro quod libertate abdi- Catam voluntatem - dico, necessitate in malum vel trahi , vel duci , mirum est sicui videatur aspera locutio , quae nec abs mum habet quippiam, nec a Sanctorum usu aliena est. Offendit autem eOS,