장음표시 사용
211쪽
aos AP Is et o LI Caepheta vero. Hactenus rationibus pugnatum, &i is quidem ex libris Samuelis. Praeterea vero priores se tuentur auctoritate Sirachidae xvi. xxv ibi Samuelem legimus etiam a morte prophetasse, ut abunde constet, non alium credidisse, quam qui, dum viveret,propheticum habuerit spiritum. Nec levi hoc telum amictu exire licet, quibus Sirachides tu Canone est Scripturarum: contra quam ab Hebratis factum. Quique divinam eius auctorita tem negant, eo se defendunt, quod Samuel iste sit mentitus, nec id prophetae conVeniat, praese tim a mone. Mendacium inde adstruunt, quod
Sauli dicat, Cras m ni eris, oe sui tui. Quippe,
inquiunt, Samueli suus iam locus erat attributus intex animas beatM: Saul. Vero quis alius, quam inter eos, quin poenae mauerent aeternae φ Contra
alijs placet, verba ista Samuelis ut Augustinus ad Simplicianum scribit η ad aequalitaten elicita-
is, sed ad parem conditionem monis referri. Quomodo, cum ait, Mecim cris, non aliud qu/m mortem praenuncialit. Et firmat hanc sententiam, quod
non deuno Saule sermo sit ; sed etiam de situ,. Atqui Ionathas yir optimus icit, Samues, post
mortem, aggregaudus ; ut mque hic aqua hae ierit Bernardo. Sed de isto audiendus potius Rabanus Maurus, ac tot alij, B RRHO ca parte magis perspicaces. Sic igitur st/tuimus, verbis illis mortuos generatim opponi yiviis : non vero pa reculatim signari locum se latum, quo solae degant
212쪽
Qu aes et I O N x s. storgant piorum animae. Vt sententia sit, Saulum,& filios, certe morituros, .sereque εν αδει, h. e.
institu ac conditione deisnctorum. Quid, quod ne istud quidem commversia penitus caret, an Saul in aumerum reproborum sit reserendus - de quo mox pluribus loquar. Caeteruin qui verum suisse Samuelem ollina tur, in hoc tamen distet ant, quod nonnali ve lint, Sa.muolis animam vi magica excitatam: alij Vero arbitrentur, Deum ipsum Sauli stitisse Samuelem. Prior est opinio Iustini Martyris di Iogo cum Tryphone Iudaeo , ubi animas a morte superstites esse, eo adstruis, quMPythonissa, uti Saulpostularat, advocant animam Samuelis. A
rum, sib potosatem eiusmodi pirtutum cadere : qua
Sed abhorret animus credere,Piorum, atque adeo prophetarum etiam animas, non in Abrahae sitiit, nec Dei manu, sed diaboli suisse - eoque vi magica potuisse evocari. At, inquiunt,nisi hoc so-ret, non diceret Samuel,se a Pythonissa excitatum sitaque excussumiquiete. Scite isti re pondet Cale tanus,licet vocibus parum scitis: Occas aliter fecerat morere i mi, O adscendere, quampis non es caciter
213쪽
ros EPISTOLI Caeciter, quoniam θlus Deus potuit es caciter movere animam Samuelis. Verum, aiunt, si Deus id egi siet, eo pacto confirmasset magiam, ac νεκυομο ει νοῦ quam severe adeo prohibuerat. Contra hic alij,
facto divino magis delirui magiam: quia, & ΡΡthonissa, & Satanas, impotentiam artis sitae viderent : quippe non fuit ijs permissum, spectrum sistere diabolicum, ut in νεκυομι-τεια facere solerent: sed Deus, amore Regis, 1imulque ad honorandum Prophetam deiunctum, extra ordinem ipsem suscitavit Samuelem, qui Sauli grande Ω-um peccatum Ob Oculos poneret, ut poenitentiam ageret tandem, rebus sitis in extrema, quod dicitur, tegula constitutis. Nempe Deus,qui non Vult mortem peccatoris, noluit Saulem desperatione absorberi, quo nihil seret Satanae exoptatius.QUM re Deus iratus qVidem erat Sauli: sed ita iratus, ut pro infinita sita bonitate, iram misericordia temperaret quo Saul de Regno quidem desperaret, sed non de peccatorum venia: vidensque pinnas
temporales, studeret effugero aeternas. Vtrum in vanum haec fuerint, non ita est apertum. Negat Lyranus, secutus Hebraeos: qui arbitrantur, Saulum increpatione, ac dictis prophetae consternatum,mox leris,ductum poenitudine,acreliqua nocte in via situm deploralia peccatum, eiusque Veniam rogasse. Atque hoc eo verisimilius putant,
quod cum posset sibi fuga considere , redierit tamen in castra: quo nomine etiam laudatur a Fla
214쪽
vio Iosepho. Imo ne filius quidem, vel uni alteri
eorum,auctor fuit,ut se proelio subducerent,ac meliori tempori reservarent,quia A'ν ρ ο φευγωνκ, --Nν-αs. Qui sugerit pos denuo puΙhiarerit. Quod igitur cum ijs in proelium procellerit , ubi
pereundum omnibus iciret, id argumendum putant, non modo animi fortis,sed etiam acquiesce tis in voluntate divina. Obiectum, ut impaenitentiae signum,quod sibi ipsi manus attulerit.Sed H tam eo id fecisse aiunt, ne in manus veniret Phili- sttorum quorum irrisiones, in Dei irrisionem, ac iniuriam cederent.Fatentur,ne sic quidem effugere hoc malum potuisse. Sed Hebraei suffcere opinantur , quod Saul praescire isthoc nequiverit, ac meliora sperarit. In hocce varie adeo disceptantium conflictu, petis etiam iudicium nostrum, clarisiime BeverO- vici.Id vero adferre non verebor. Plane eos damno , qui Samuelem illum putant filiise hominem vafium ac versipellem,nequiter simulantem se esse animam Samuelis. Praeterea neque eos probare possum, qui arbitrantur, antequam Christus satis secisset pro mundi peccatis, inque caelos adste disset,animas iustorum, ipsas etiam prophetarum, fuisse in diaboli potestate , eoque in magica potuisse evocari. At nolim nimium contentionis funem ducere, cum ijs, qui putent, filisse spectrum diabolicum: vel illis, qui censent verum fuisse S muelem, h. e. animam Samuelis, non quidem eo
215쪽
aro EPISTOLI Caeindutam corpore , quo suscitabitur extremo die sed vestitam corpore aerio, cum quali Angeli brahae apparuerunt: neque vi magic1 compulsam,
ut se sisteret ; sed volentem paruisse Deo , a quo Sauli adduceretur ,uti Chrilio Mosen, & Eliam, stitit in monte Thabor.Vlteritis si postis,utram eX duabus hisce sententi, magis probem , prim quidem dixero , malle me controversiam nanc alijs decidendam relinquere et ut quibus eam ad rem
tum ingenij, & doctrinae 1 tum etiam othsit -- plius. Sin porro urgeas, ut & ipse, sicuti Iurisconitati loquuntur, fgnem responsium: non gravabor hoc amicitiae nostrae dare, ut perstribam, quid maxime arrideat. Videlicet ijs lubentius me aggrego, qui posteriorem sequuntur. Ac primo eo moveo quod Scriptura semper nominat Samuelem; aliter nuspiam.At a proprietate vocum non est recedendum, ubi ratiotion compellit.Non dissiteor,
verisimilia quaedam pro tralatitia significatione adferri. Sed nee minus mihi verisimilia videntur, . quae alij respondent.Longe vero alia est ratio eius, quod diabolus dicitur serpens: clam apertum sit, serpentem loqui non posse, nisi alieno spiritu m
Vente z ac praeterea semper de eo Ecclesiae convenerit, invidia Diaboli peccatum esse ingressum in mundum, & bt Christus ipse ait Ioati VIII. .
diabolum suis. homicidam ab initio, h. e. a mundi origine : ut mittam,quod propterea in Apocalypsi draconis magni nomine non alius, quam di botula
216쪽
bolus,possit intelligi. Num paris aliquo,vel supparis momenti possunt adferri, cur per Samuelem, Samuelis imaginem iandi μεταφοροςν signari credamus φ Quid quod in Samuele sesum seret m taphora: in serpente etiam metonymia concurrat, cum in serpente vero delituerit diabolus; non item quod ipsi agnoscend in vero Samuele. Ut omnino imaximum inter eas Iocutiones discrimen sit
apertum. Praeterea plurimum commoveor auctoritate
Sirachidae: non quasi in canone sit Hebraeo, quod aliter est ; sed quia magna eius temper auctoritas fuerit tum inter Iudaeos Hellenti as , tunc inter' Christianos.Quam eo minus detratam illi ire debemus , quod ijs vixerit temporibus, quibus de communi Hebraeorum sententia maxime potuit constare. Siquidetii liber is Hebraice scriptus a Siracho, Graece autem redditus ab Iesu Sirachi illius nepote. Ac nepos quidem claruit temporibus Ptolomaei Euergetae,qui Philadelpho successit. Sirach
autem tempore Ptolomaei Lagidae,qui unus ex A dexandri M.ducibus fuit. Sane paullo ante tempora Alexandri M. Prophetae desierunt. Nam Mal chias,ac Nehemiari aequales fuere: at meminit Nehemias,tum Satanaballati,qui extremis Darij Co- domanni temporibus Samariae praesectus fuit, dc templum in Sarissim construxit: tum etiam Iaddi, sive Iadduae,qui,mortuo aliquanto ante Nehemia.
Alexandro M. obviam processit ; ut ex Iosepho
217쪽
212 EPISTOLI Caescimus.Iadduae in Pontificatu Maximo successit filius Onias ; nempe eo tempore , quo Seleucus Nicator,unus ducum Alexandri M.diadema in SPria adfiimpsit. Hunc excepit Simon,cognomento Iustus: illum filius Eleagarus, qui extremis claruit
Ptolometi Lagidae , ac primis filij eius Ptolometi Ρhiladelphi temporibus. Atque hic Elerata est, a
quo missi dicuntur LXX. ad Scripturas GHce ixania ferendas.Eo tempore etiam Sirach virit: imo,ut a quibusdam traditum,& ipse e numoro erat L .interpretum.Vti vero,desinentibus Prophetis,coepit
Synagoga magna ; ita desῆt eadem in Onia, Iacidi
filio: ut cum Sirach claruerit sub Eleagaro, Onienepote, Iaddi pro nepote , sati clarum videatur, quantillo tempore idem abfuerit a Synagoga magna , imo ipsis Prophetarum temporibus. Iccirco non possiim aliud in animum inducere, quam Optime Siracho constitisse, que de Samuele illo opinio suerit Hebretorum, imo Sc Synagoget magi ε, atque adeo iplorum Prophetarum. Addam his & aliud argumentum, quod Veteribus Ecclesiet doctoribus, longe plures Samuelem illum verum putarint. Nam,ut prῆteream Io sephum in v I. Antiquit.cap.XV. nec repetam, quq
de Iustino antea dixi ; et h'c sententia Basilij Epist.LXXX. quq ad Eustatium medicum Ambrosj item in caput primum Luce & Hieronymi in
cap.VI I. Iesail. Imo oc Augustinus,Vtcunaque fluctuet a non modo in memorato siveritis opere ad
218쪽
Simplicianum ; sed etiam ad Dulcitium lib. V ID.
'rist. v I. postea tamen fuisse Samuelem verum statuit - ut liquet ex libro de cura pro mortuis cap. XV.Scio, contrariam sententiam reperiri lib. I I. de Mirabilibus Scripturae,item lib.Quisl,Vet.& NO-vi d es amenti. Sed neutrum volumen esse genuinum, eruditioribaein confesso est. Et sane, quibus placet, larvatum fuisse daemonem, eo potissimum moventur , quod extremi sit impietatis dicere, quod, ut Procopi j v ar ve b s , πευεργων επ
habeant, tu animam Sanctorum in qOs, dum Pirerent, nulla erat daemoribus tenus. At nihil nos ea res tangit,quibus placet sententia,quam idem Procopius postea memorat his verbis: Tινές γέ φααν οφλνοα an οντως τὸν Σο uin1λ, ἀλλα Θεου τὴν ψω ν
ναγαγών ψ Mια λεγει γ φή. Nonnulli autem dicunt, revera quidem Samuelem apparuisse: sed Deo hanc antimam repocante,non Pythonissa. Scriptura enim tantum dicit,ab hac visim Samuelem, non revocatum. DiXeriS, ex ea consequi ab illa revocatum , quod Samuel conqueratur, se ab ea inquietari. Sed enim,ut antea ex Caietano dicebamus, hoc non vltra extendendum , quam quod occasio fuerit, cur Samuel non in quietis sedibus permaneret. Si enim Saul non accessisset Pythonillam,ac Samuelem eXcita
219쪽
4 2r EPISTOLI cae , xi petiisset: nec Deus hac occasione 'sus foret aqverum Samuelem, Angelorum ministerio, sistendunt Regi t hunc deliciorum commoneret eique mala imminentia nuntiaret. se satis expositisse mihi videor,quo maxime inclinet animus in hac quaestione - ubi, quia fidei controversia non est , modestε inter sedissentire
Christianis,& licuit, & licebit semper. I ibi vero
eximie & vir, & amice, si forte aliter videatur, caussas perscribe .Equidem, quo magis eluceat Veritas, dummodo animo magis licuerit esse otioso, ulterius reciprocare hanc serram non gravabor. Sed praeterea ree te atque ordine feceris , si iudicium exquiras urbis vestrae Theologi praestantis, amici communis, Andreae Colaij,viri variae admo dum eruditionis, quem merito maximi iacere se- leo. Addo necessarium, ac propinquum meum Amplissimum Iacobum Cornelij XVittium Ι. C. Virum consularem, egregium Vrbis vestrae ornamentum : quem intelligo tecum Hagae Comitis nunc agere in Illustrium Hollandiae & West-Frusiae ordinum Delegatis. Nolo te onerare multis,& mei amantibus, salutem meo nomine dicendo. Sed duos non possim praeterire Amplissimos vi-
ros,Iacobum Corputium,Vrbis Vestrae,ut nunc loquimur,Scabinum Cornelium Somerum Senatorem ac Medicum illum arctissima, ac gemina assinitate , hunc etiam sanguine coniunctum. Amstelodami Kal.Ianuarijs anni CLD. IDCICLIV. quem
220쪽
quem tibi,familiaeque, atque ijs, quos dita,& vniversae urbi Dordrectitanae, prosperum ac felicem
Vis clarissimcinae rogas multa super malarunt ipsis mundi nascentis incunabulis terram i habitantium , μακροβιοτηὼ: Quamquam lassius ab hodierna temone,non committam tamen,hesterni promissi immemorem ut arguas. Nihil enim magis in voto Uestessiurgio, quam viris omni doctrinarum genere praestantibus, qualicumque labore gratificari. Sane maiorem recentis quam senestentis mundi vigorem fuisse , in aperto est: at non aeque ratio insistitae illius vivendi prolixitatis: Nos illum in breviores illius temporis annos, nostris omnino impares, quique mensis tantum spatium exaequarent, non conqcimus, apage ridiculam & sacris literis iniuriam opinionem. Abrahamum legis plenum, & saturum dierum, valida in senectute,naturae concessisse, natum scilicet annos Irs. qui ex istorum hominum sententia annos dumtaxat essicerent I &s. quis non rideat talem