장음표시 사용
471쪽
426 ORIGINUM . ET ANTIQUITATUM
vatoris, omnesque sere aerumnas , quibus vexata Ecclesia est, pro se et as esse certo scirent. tamen iis, ceterisque universis, qui si miles eorum erant, non solum non maledicebant nostri, sed etiam misericordiam optabant . Quamobrem vereor ne ab hoc tam vetere instituto Christianorum , tamque miti
agendi ratione desciverint ii, qui ut suo corpori prospicerent, diris homines devovere non dubitabant, qui ausi suissent sepulcra , quae sibi illi posuissent, violare I . Quemadmodum
,, duritiem. Nam si constanter omnia perserisui, quaeeumque in nos hismines, R dum egia mali moliuntur . ita ut etiam inter horrenda a te, . mortem. Ae supplicia iis . qui n- ita ,, pertractant , misericordiam exhiberi precemur . nee euiqisam . ne Liviter quidem repa Miis velimus , ut nobis pracepit novus legislator . quomodo non ea etiam , qua nos nihil lais, , dunt. . . , Tryphra , observaremus , , viae ac ni. m. cxxxa at . p. a 38. Athenagoras Legat.
ceνε . Tertullianus cap. xxv. Aprios. p. 3 3 s. i. Nos soli innoceotes , inquit. Quid mirum , sia nee esse est 3 Enim vero ne eesse est . Inn centiam a Deo edocti . Ae persecte eam novimus . ut is a persecto magistro revelatam , di fideliter eustodimus , ut ab incontemptibili dispectoreri mandatam . viabis autem humana a stimatio innocentiam tradidit . humana item duminatio, , imperavit. Inde nee plena , nee adeo timenda estis discipIina ad innoeentia veritatem . . . - Atque adeo quid plenius dictum est, non occides , an vero ne irascaris quidem Quid peris M sectius, prohibere adulterium, an etiam ab oeulcrum selitaria eoneu piscentia arte te Quid ., eruditiis , de male se ira, an de M i. Loqsio interdicere λ Quid instructius , injuriam non .. permittere, an nec vicem iniuria sne te M Acta Ss. M M. 5eill Ita uorum apud Ruinartium p. ν . . . , eronensis se hahent r, , Nos minime aliquando malum fecimus . neque iniquita is, , tem sequentes in peccatis egimus ope iationem , nee aliquando eviquam malediximus , sed , , inale suseepti a vobis, gratias egimus semper is . simillima horum in Actis plerisque S s. Martyiu n apud BUllandianos , apud Ruinartium , di apud Eusebium legere luet. Sedia hae satis sunto .a Eis autem hae inser Iptiones non tam snt , mea quidem opinione , antiqua . ut earum ulla aequare vitaten, D Oeleriani posse videatur , visa tamen sunt Rei nesci Crast. xx. n. xi. v. de re superstitionem Ethnteorum , qui diris, impie eationibusque xii e sue vel aut . Sic autem habet prima apud Ario hum rom. II Rama subre ν. lib. iv. cap. xxx II. p. 174.
Alteram refert invito recentiorem Fabret tus eap. I. Inseri . Domas. pag. I i. .
472쪽
modum enim contumeliam aut r) sacere. aut dicere cuiquam potuit sent hi, qui bene omnibus precari didicissent pPrecari autem Z Immo vero ut bonum pro malo reddendum a) didicerant , ita reddere consuerant. Itaque cum viderent hostes tam in se male animatos esse , ut fraude , Calumnia , Omnibusque artibus illis, Christianisque ceteris perniciem afferre conarentur, tum si poterant , eis benefacere non praetermittebant. Quod si Deus aliquando de calumniae,
maleficiique auctoribus supplicium sumebat 3 , hoc illi
Hoe est i Loetis s/νim SMisaaeon. Retionari. . quem eo aνamist ab Isoeias Abbatim eum rora Cone regarion sua . Si quis aurem Deum tuum τι oraverit partem habeat eum Iu Gaura jo Domiai nos7ν. Jesu Christi . Tertiam ex se hedis Batbetinis , quae integra non est .i lem exhibet Fabi etiau ibidem , cuius haec est pars extrema .
Quartam , δέ quintam resere ibid. Fabe et tus p. 11 I. Atque ex hae quidem rostre res eonstat vetiari, isti xx I. seeuto opprobrium illud ab Ceaeela ad Italos translatum , ut a snci Ins dentes, niscit eauda obversa in ignominiosum via uti triumphum rei dueerentur . Hoc autem genere ignominia notatum a Costantino Coptonimo fuisse Analia sum Constantinopolitanum Patitaria etiam seribit zonaras Ancialium tom. 1 i L C diale ibid. Fabretrum . Atque is riptio illa quinta ad 3 I 3 i. pertinet. De impreeationum in exeommunicationibus quibusdam serendis
Dia , quem nemo resto haverat, ut quinerorum Ribliorum auctor ita te nitatur, agam alloideo 'porti ne I Eusebius lib. I. Praparae. Eman. e . tu . . a a. ed I. an. Is a g. M Ne levi mis qui is, , dem voculis , inqtiir. in mutuis, quotidianisque congressonibus . sese neglἱ gentias habete is v tirunt, sed iti iis etiam ac eurate , quidquid Imutilaevir expendunt, ne quiva Ipsa verbum aut ,, vanum , aut eontumeli cim , aut turpe , minusve compostum exei dat is a Matth. es. v. Euan.
3 Athenagoras Leg. num. xxxv r. p. 3 3 I. ,, Nec made audientibus . inquit , fas est non ,, benedicere . Neque etiam satis est iustum esse, in iustitia enim est par pati referre. sed illud , , etiam propositum nobis est , ut boni, & pallentes malorum smus , , . vide Tettunianum lib. ad Sopulam cap. iv. p. pr. Lactantius es. xxv. Dis. Divin. Inst. p. so. Iom. II. cpp. edit. an. 32 3. quid Christianorum si in hoe genere proprium de selibra, , , , Si sisti ab uno Deo, , inquit , &orti ah uno homine . eonsanguinitati Jure Getamur . omnem hominem diligere,. debemus . Itaque non tantum inferte iniuriam non oportet , sed ne IIlatam quidem vini , , care , ut sit in nobis persecta iunoeenita . Et ideo iubet nos Deus etiam pro inimicis pre- , , cem sacere semper . Ergo animal eommune , atque eonsors esse debemus, ut nos in Vieem, , praestandis , Ae aeeipiendis avxiliis muniamus. . . Ita demum excitaberis ad Opem serendam. ,, s sum se rix eius animum , qui opem tuam in malis constitutus improtat. si quis victu Indis, , set, impetitamur, si quia nudus Oecurretit, vestia inua , si quia a potentiore insutiam sisti.
473쪽
quidem certe numquam petierant. Hujus rei praeclarum est ab Eusebio descriptum exemplum libro sexto Historiae. Nam improbos nescio quos viros tres, qui metuebant, ne accusati apud Narcissum Hierosolymorum ea aetate Episcopum , Poenas flagitiorum , quibus essent implicati, luerent, decrevisse, scribit, hominem calumnia perdere. Sed ut sibi fidem conciliarent, juramento firmandam censuisse accus tionem . Ac priorem quidem dixisse , si sciens falleret, incendio se , alterum pestilenti morbo, tertium caecitate misere periturum . Invenisse autem eos , qui ipsis assentiretur , fere neminem . Cognitam enim omnibus castitatem Praesulis optimi . sanctitatemque vitae fuisse. Nihilominus Narcissum , qui serre infamiam non posset, domo, atque uIbe excedere, inque solitudinem abire, & ascetarum more vivere constituisse . Opportunam vero eam rem fuisse, ut quod diu optarat, perficeret. Abiisse igitur eum, inque iis locis delituisse , quo nemo unquam accedere soleret. Accidisse interea , ut quemadmodum imprecati sibi fuerant, pejerantium prior flammis absumeretur , secundus pestilente sebri corriperetur, tertius cum instare sibi supplicium videret, consessusque scelus suisset) tantam vim lacrymarum , & copiam iunderet, propterea quod resipuisset, doloreque ob injuste accusatum Antistitem affectus incredibili suisset , ut usu oculorum privaretur . Diu post Hierosolymitis Narcisi sum se obtulisse, rogatumque, ut Ecclesiae administrandae onus sibi iterum sumeret, annuisse , voluisseque , ut socius sibi in eo munere iungendo Alexander esset I) .
Sincere praeterea omnia , pure , integreque agebant.
EST vero satis perspicuum, consulere eos paci, tranquillitatique societatis hominum solere , qui sine tu co , &fallacia in republica versentur. Nam fraudem , constat, per turbationum caussam esse, integritatem autem pacis semper,
474쪽
CHRISTIANARUM . LIBER III. 629
dissensionum autem, & eonfusionis in ea. quae bene sit in stituta , civitate numquam . Itaque quum Christus & quantum conserat integritas ad virtutem, ac sanctitatem, dc quae ex illa commoda oriantur, perspiceret, suis omnibus, ut quae sentiant, candide , sincereque I in pronuncient, jussit, cavere que ne mendacio quemquam, neve simulatione circumvenire, ac decipere conentur . Id autem quanta cura, diligenti que servare studuerint, explicare mortalium quisquam vix a) potest. Non enim solum mentiri palam non audebant, sed ne circuitione quidem verborum . Ancipitem enim , &ambiguum sermonem aversabantur, quamquam eo se declinare mortem posse Prospicerent. Atque Anthimum 3) Episcopum Nicomediensem ferunt, cum Maximiani Caesaris jussu quaereretur ad necem , milites, qui illius capiundi caussa in ejus domum invaserant, nec ipsum cognorant, hospitio re
cepi sse , vocasse ad prandium, Comiter, lauteque, ut Poterat , tractasse, ac tribuno , qui nescire Gebat se, ubi nam Anthimus ageret, respondisse, ut bono animo esset, Comederet , atque biberet; se namque, ut in militum potestatem
a Iust. Martyr Apriuia a l. ntimis a v. ag. 3 .seq. ,, Dieam , inquit, cur . . . interro ,, gati , imFavide eransteamur . . . Interrogat; non negamus, tum quod nullius nobis mau,, conscii us , tum quod linpium existimemus v MvΛigia iv o MMi aut NoN D e cum ,, id Deo gratum esse se iam us . tum etiam q-d .cia opinione inique anilei pata nune liberallex, studeamus ,, . Et A log. I . p. 43.nti m. v x xl. ,, Vestia autem eauea hre a ncibis dicta essc., en eo intelligite , quod in nobis situm si negate , eum inter togamur , sed vivere nolumus,. obstricii mendae Iti . Et erna enim ae pviae uitae eupidi ad domicilium eum Deo universorum,. Patre . ac opifice Promidiam eontendimus,, . Itaque Tertullianus nimis perietibisam Chri stiano ese mereatu tam faeere sensuit, quod vix a menda elo liber mereator inveniri posse ut deatur. Cap. n. is Idololas . N.gr. - . an. ιν. . vin Clem. Alexandrinum lib. v. Srra
maleon pag. s sa. erit. an. 374r. Clemens Romanus de virtutibus . quibus praealti ante illud tempus, quo Epistolam scripst . Corinthii fuerant, agens num. xl. pag. 1 o. edit. Cotitantigom. i. eoilis. Dissol. Romanor. Ponti . M Pax alta . Inqait, di praelata dabatur omnibus , ,, di insatiabile benefaciendi des derium, ae pie Spiritus Sancti effuso super omnes erat, reseris, , iique sanct e voluptatis , bono, atque alaeti animci eum pia iiducia extendebatis manus ve ,, stras ad omnipotentem Deum supplicante, illa, ut propitius esset, si quid inviti peceaG,, tis . . . INCERI, de s i MFLIC a sua etia Se... Rursum Tertullianus lib. ad Senulam e. 14. p. ν . Pro veritate, inquit, 'emamur. Conne Midue tum Felieein GEDυ. pag. 3 I s. ed . an. rara. ubi , , Hostias , inquit, di uictima4 Domino osseram . quas in usum mei protulit, ve,, teileiam ei suum munus Ingratum est, eum sit litabili, hosita bonus auimus, deputa , mens , at Nega A conseientia . Igitur qui innoeentiam colit, Domino suppileae, qui iustitiam ,, Deo libat, Ma ν RA υDiaus AasTi Max , propitiat Deum , qui hominem perieulo subripit.,, Opimam victimam eadit . Hare Nos illa a Ae ιν ieiA . hae Dei saera sunt, , . Eusebiami, quoque lib t. Pr . Evang. cap. x v. p. g. I .
475쪽
veniret Anthimus,curaturum. Cum factus finia prandendi enset, in medium prodiisse hominem, dixisseque, illum esse An. thimum se, quem Maximianus quaeri imperasset. Mirari initio milites, quos ipse sibi beneficio tanto devinxerat, doleis re inde . post hortari Anthimum , ut abiret, seque in locum
aliquem abderet . Si enim sequutus eorum consilium esset, promittere eos fore, ut evadere posset periculum . Nam ubi paullulum quaerere se s mulassent, reversuros ipsos ad Caes rem , eique confirmaturos, inventum fuisse neminem , qui ubi Anthimus versaretur . sciret. Ad haec Anthimum , laturum aequo animo se , negasse, ut sibi, cujusquam mendacio , vita servaretur. Artem quippe simulandi, quam illi proponerent, quid esse, dixisse, nisi mendacium p Itaque desinerent hortari, imperata iacerent, ipsumque in carcerem ducerent. Igitur vinctum, atque in carcerem abductum , & non diu poli extremo supplicio affectum , martyrem decessisse . Traditum
quoque ab Augustino Episcopo Hipponensi viro doctissimo, atque sanctissimo est sa) , venisse ad Secundum Tigi sitanum
Antii item ab Curatore Provinciae Numidiae milites, qui saera Biblia exurenda peterent, eisque Secundum respondisse, Christianum se, atque Episcopum esse, non proditorem . Cumque illi instarent, ut libellum aliquem, chartasque offerret , quae nihil sacri continerent, morem eis gerere noluisse
imitatum Eleaetari Machab et exemplum, qui suillam se manducasse , ne fingere quidem voluit. Est illud etiam commemorandum, quod idem Augustinus de Firmo Thagastensi Episcopo testatur in eo libro, qui inscribitur de Mendacio a) .
Nam cum ab Caesare Apparitores venissent, qui ex ipso quaererent, ubi nam vir, nescio quis , delitesceret, etsi facile erat, sese ab interrogationum laqueis circuitione verborum expedire , respondisse tamen Firmum , scribit, nec mentiri se polse, nec virum prodere, qui ad se confugisset. Ergo comprehensum , & ad Ethnicum Imperatorem adductum . accerbissimis suppliciis excruciari, quam implicare mendacio se , vel alteri nocere maluisse . Atque Imperatorem ad
476쪽
miratum Episcopi di candorem, S magnitudinem animi, ipsi ut ad Episcopatum rediret, ac transfugae, ut impune Viveret, concessisse. Quod si ne verbis quidem,quorum anceps esset significatio , abutebantur, quid est, quod eos quisquam aliud voce pronunciasse, aliud animo credidisse putet 8 Qui autem voce nolebant, opere quidem certe simulare . ac fingere noluerint,
necesse est. Quapropter Tertullianus in Apologetico 14 de rideri ab Ethnicis Christianos consuesse narrat . quod cum a crificare. & illaesi abire , quin recederent ab sententia , ponsent, tum edi in se omnia cruciatuum exempla sinerent. Sed quidam , inquit, dementiam existimant, quod cum possimusti sacrificare in praesenti, & itIaesi abire manente aPud animum proposito. obflinationem saluti praeseramus . Datis scilicet consilium . quo vobis abutamur M . Hujus autem tam perversi consilii non alium , ' quam malum daemonem auctorem esse subdit . ., sed agnoscimus unde talia suggerantur .
quis totum hoc agitet . di quomodo nune astutia suadendi, nunc duritia saeviendi ad constantiam nostram deiiciendam operetur. Ille scilicet spiritus daemoniacae, di angelicae pa Taturae , qui noller ob divortium aemulus, & ob Dei gratiam invidus de mentibus vestris adversus nos praeliatur, occul inspiratione modulatis, & subornatis ad omnem , quam in primordio exorsi sumus . & judicandi perversitatem , dc sie viendi iniquitatem .... Ingratis resistimus ut aequales, & re Pugnamus perseverantes in eo, quod oppugnant. & illos numquam magis detriumphamus , quam cum pro fidei obstinatione damnamur is . Mirabile igitur non est, si rogatus ab
Irenarcha Herode Polycarpus Smyrnensis Episcopus , ut diceret Domine Casar, & sacrificaret, & ita salvus evaderet, risivsum, inquit facturus, quod mihi persuadere sa) eonamini. Est praeterea auctor Eusebius in libro octavo 3) Historiae , Diocletiani aetate , cum exquisitissimis suppliciis nostri homines Christianae Religionis caussa cruciarentur, quosdam se mi vivos
477쪽
mi vivos correptos, atque humeris gestantium sublatos , projectos , ut mortuos suille . Illos humi jacentes tractos per longissimum spatium fuisse, interque eos computatos, qui sacrificassent. Horum plures clamasse, & testatos contenta voce fuisse , se Ethnicorum sacra repudiare. Nam Christianos se esse . Quare nec sacrificasse se , nec esse umquam sacrificaturos. Sed hos a numerosa militum manu ad id comparatorum pugnis in os caesos , ac silere coactos , genis , omnique facie verberibus contusa expulsos violenter fuisse . Adeo pietatis hostes permagni utique aestimabant, si id quod voluerant, periecisse saltem viderentur . Verum haec adversus sanctissimos
Dei Martyres parum prospere eis cessere . Neque vero solum eum de religione, verum etiam cum de re quacumque ag
retur, sibi veteres Christiani a mendacio, & simulatione temperabant. Nam et si Origenes s I in , & Clemens Alexandrinus a) Platonem sequuti , ob alterius cujusquam utilitatem .itque salutem homini mentiri dicerent licere , tamen non est
eorum antiquis Patribus s3ὶ imprimisque Iustino, probata sententia. Quid Θ si Augustinus svi ubi de Firmo Thagastens egit,
eontinuo addit Z Sed ait quisquam timidior: paratus esse possum ad quUibet serenda tormenta , vel etiam mortem obeundam, ne peccem. Quum autem peccatum non sit ita
inretiri a s κm posse Οὐι σι ιντas juxta sopiastias . Si caim luxta sophistas, non sua hae illum opinione assirmare censet . sed sophistarum . Nam p. ras. Clemens se haberis sed neque propter ρν imum mentietur , uri aliquiu transtνederuν , quom d disit Hliuore .es,aris no sit familiastis . Praneν se ipsum autem muιto mi s aut mansierar , aut pejer hil O e. Cotilei orsum L c. seq. qui aliquot Patres numetat, qui sequuti Origenem fuisse vi
s Vide Ivistini Maruris testimoniaim , quod ea Apsiora paullo ante descripsi . Laetantium tis. 1 v. Divin. Insis. ωρ. xv ar r. p. Es edat. an. 1748. rom. 1 . ubi M Est nens , inquit, ,, eum , qui vetitati studeat, in aliqua re esse saliaeem , atque ab ipsa , quam sequitur vell- ,, tale Eiscedere . In hae itis Itiae , virtutum ae omnium via nullus mendacio loeus est . Ita- ., que viator ille verus , ae iustus non dieet illud Lue ita oum: hominiam/eo . aes miliarii. non es mentiri meum . sed etiam inimico, atque ignoto, existimabit non esse mentiriis suum , nee aliquando committet, ut lingua interpres animi a sensu , di cogitatione di- ,, seordet,. . Adeundus orsus. qui Eusebii casariensis , Basaii Magni . aliorumque Patium dictis veram sententiam eonfirmat. Ibid. cap. iv. num. II. p. 23. seqq. De Mendatio es. xi a. rem .v I. p. p. 31δ. edit. I o I.
478쪽
mentiri, ut neque cuiquam obsis, neque salsum testimonium dieas , & prosis alicui; stultum est , & grave peccatum voluntaria frustra sustinere tormenta . & sortassis utilem salutem , ac vitam in cassum saevientibus proijcere . A quo quaero cur timeat, quod scriptum est : salsum testimonium ne duas . de non timeat, quod Deo dictum est : perdes Omnes , qui h-quuntur mendacium ... Horum ergo timorem sic accipio, ut i
men illum laudabstem virum , qui nec mentiri voluit, nec hominem prodere, & melius arbitrer intellexisse quod scriptum est,& intellectum fortiter implevisse is . Hoc scilicet illud in caussa fuit, cur primorum temporum Christiani,
cum convenirent, obstringere sese sacramenti religione solerent, promitterentque , numquam commissuros se , ut fidem
fallerent IJ . Nam si mendacio uti, ac fraude Christianis fas fuisset, fidem etiam datam circuitione verborum , novoque aliquo invento fallere interdum licuisset.
Non erant acceptores personarum. M Qui praeterea nostri erga omnes erant. Namque a majori-αλε bus acceperant,esse acceptorem personarum neminem Opo tere sa). Ergo tales erant, quales eos esse Christus voluerat. Nullam enim rem , ut magis uni, quam alteri hominum placerent, administrabant. Deo si grati fuissent, hoc sibi satis esse arbitrabantur . Quamobrem iidem erga Imperatores, qui erga amicos, & propinquos, & ceteros mortales erant sa). Haec omnia, quae partim ad pietatem erga homines ceteros ,
a Iaeoh. D. cap. II. v. 'φ. 3 Clemens Romanua Corinthiorum mores , quibus ante scriptam Epistolam vivebant n. t. p. xo. tom. i. Collact. Dim Rom. Ponti c. essit. Cout. νάντα ι-- a inisqvit, euncta sine personarum aeceptione faciebatis ... Tertullianua φυια. cap. m. i. eae t. an. 1 4 . an Aps eia. NulIum bonum . inquit, sub exeeptione personaeum adminiis G stamus , quia nobis praestamus . qui uon ab homine aut laudia . aut praemii expensum ea. ., ptamua . sed a Deo exactore , di remuneratore indifferentis benignitatis . Iidem sumtia Im M peratoribus . qui & vleinis nostris . Male edim velle , male facete . male dicete , male eois,, gitare de quoquam ex aeqnti vetamur . Quodcumque non licet in Imperatorem . id nec in quemqnam . Quod in neminem . di sors tan magis nec in ipsim , qui per Deum tantus est .
479쪽
partim ad justitiae virtutem pertinent, cum inter nostros vigerent , qui tandem fieri poterat, ut omnes incredibili pace , concordia , tranquillitateque non fruerentur Nam Clemens
Romanus in priore,quam ad Corinthios scripsit, Epistola cum virtutes , quibus Corinthii ante praestiterant, descripsisset , tum ex earum cultu summam pacem fuisse prosectam testatus est i) . Sed quoniam de Iustitia tempus admonuit, age, quanta eam cura, diligentiaque veteres Christ aut coluerint, videamus .
De Iustitia erga omnes homines. qua majores nostri
EST vero virtus tribuens suum cuique sa) justitia , sine
qua constitui, regique non potest humani generis consociatio. Atque ea quidem non in opibus modo , reque familiari, sed in rebus etiam omnibus , quae cuique debentur , servandis . tribuendis, reddendis versatur , sive ad
honores spectent, sive etiam ad dignitatem . Itaque & honorem adhibere , & obtemperare , & tributum pendere Principi proprium ejus virtutis est, ad eamque pertinent universa, quae sunt erga conjuges , filios , dominos, subditos , servos, hominesque ceteros ex jure prosecta ossicia. Sed a Principibus
a Num. II. v. o. rom. s. Ollos. 'hi. Ram. Pontis edit. Cantan I. . a oti,i ex Justitia paeem set ibit Clemens Alexandrinus lib. I v. Strama 1 ean '. s 4s. M.f. m. is a. ,, Justitia es pax vita .ru stabilitas , R Danquillitas, . De qua virtute adeundus Lactantiva lib. ν eap. x x . Inme. Daυin. p. 4a . tom. a. edit. M. a 48. Re Iustos quidem primorum temporum Christianoa sire omne, suisse , assii reant Tei tuitianus Iab. ad Sopulam eap. a v. pag. I. adit. ari. et 44. 4e Minucius Felix an Octav. pag. 3 s. iast. an. to a. verum apud hos latius patet notio hululee virtutis, ut qui videantur omnem virtutem iudicare iustitia nomine . Ad rem propiti spectat . quod Ethnleus Iudea apud Prudentitim de Christianis dieit . Nam erant nostra deereta quadam Ethniela explorata. ex qui x poterant erita intem religionis eosnoscere . 'inna i l. ετ φάνων v. 14.seqq.,, sle dogma vestrum est , audiui,, suum quibusque reddito . ,, En Caesar agnoseli stium, , Numisma numini 1 inditum ... Quia Casaria citi . c. at ' a, Da . nempe sustum postulo.
480쪽
Priscipibus , ct Mari iratibus Chrisiani . ut par erat .
I. Honorem tribuebant ; a. Pro ipsis orabant; 3. Iisdem parebant, modo ne quid contra Deum , ejusque sanctam reIlionem praeciperent; 4. Tributa
pendebant , quod ita Chrisus jussi set. a C Criptum autem a Paulo in Epistola ad Romanos est i),
in reddi omnibus, quod cuique competit, oportere; cui tributum tributum , cui vectigal vectigal, cui timor , timorem, cui denique debetur honor, honorem. Principibus vero. ac Magistratibus , ut qui potestate praediti sint, honorem esse tribuendum constat sa). Omnis enim potestas a Deo est . Quare eum, qui resistit. honoremque non adhibet homini, qui praeditus est potestate , Dei orclinationi resistere , idem est auctor in mox indicata Epistola Paulus . Igitur Christiani jam usque ab initio Eccleliae , ita honorabant Imperatorem , ut hominem colere, ac venerari 3) decet, non ut hon rare , atque adorare necesse est Deum . Qua in re rim erant
a Cap. a tr. v. 7. a Patilus Apostolus avi. v. a. seqq.3 Iusticius Martye- .n-.xo . p. 4.. ,, Nos solum Deam adoramus . vobis sta is tem in rebus aliis laeti servimus , Reges , ac Principes homi a m esse agnoscentes. ει sit ul , precantes , ut cum regia potestite sanam quoque mentem obtinere eomperiamini is . TM ianuε orat. eontra Graeas num. lv. p. aso. e. v. IM'. . . t νε . Cur tamquam is scelestissimus jure habeor Iubet Rex tributa pendere Parat tuai siauete . Servire . N,, ministrare Dominus Servatatem .an. c. . Homo a re UT MOM M M D.L.π.- Nnus . . a set , solus autem Deus metuendus ,. . Athenagoras Lee t. pro rarim ras p. a pr. n. r. ., NM qui Christiani dicimur . quia non etiam nobis provide is , sed nihil ageates mali. .ei., potius omnium . ut progressa orationis patebit, sanctissime , di aequissime de Deo, ae de Iri se perio vestro sentienses , exagitar l. r pi, ac ve ari sinitis die Theophilus Antio lienis ιιb. . M Aulio m eap. xi. p. 367. is Regem igitur Potius colam, non tamen eum adciis , rans, ted Veces pro eo iandens . verum autem di vero cxsistentem Deum adoro . eum Re-- gem ab eo actum seiam. Diees igitur milii . cur Regem non adorax Quia non ideo Rex is tactus est . Madoretur, sed ut Iegitimo honore observetur . Neque e nim Deut est . sed se homo a Deo eoaltitutus non ut adoretur , sed ut Iuste iudicet . . . Regem igitur cole sed ., eunt diligendo cole . eique parendo , di orandia pro eo is . Tertullianu alo . eat xxvia.. νε. edit. an. - 44. is Anend. is ventum est ad secandam titulum iacae Augusticitia maia. statis. Cv. xxx. p. 1o . . Nos pro salutς Iu per tOIum Deam invoc Inus aeternum . Deum