장음표시 사용
401쪽
39 et C. SIG. Co M. IN LIB. II.
dicense, quae Catholica se runt , Sirmiense, Mediolanense,& Ariminense, in quibus Arrianorum est defensa sententia.Ordo aut huius historiar sic contexitur. Anno CCCxix Arrius presbyter cum episcopo siuo Alexandro de Trinitate disputare instituit, atque opini nem Sabellianae contrariam intulit. ut enim ille unam, naturam, & persenam esse
patris, & Qij censuit, sic Arrius duas esse naturas, duas que persenas asseruitiac filium ita a patre creatum es.se, ut Bisset tempus, cum
gnae propterea inter epissic pos Orientis cossatae dissensiones essent, recta fides in magnum adducta discrimeerat. Interim Constantinus anno CCCxxi Ii bellum culacinio Orientis domino inijt, atque illud anno CCC civ felicissime consecit. Cum autem ex Thracia in A siam, & Aegyptum transire victor ad eas prouincias ordinandas vellet, tumultus graues ecclesiarum, & caussam eorum 'accepit. atque ita ex Sylvestri tum pontii cos auctoritate conciliu ad eam rem transgendam in
Bithyniam Nicaram indixit. v. nno sequenti, idest
cutionis exercuit: actique in exilium episcopi, Buitu in clericos, animaduersum in laicos, qui se ab Arri
norum communione secreuerant. Quae autem Arriani praedicabant, erant huiuscemodi: patrem Domini instituendi orbis caussa genuisse filium: eo pro pote
state sui ex nihilo, in substa
tiam nouam atque altera, factum Dominum nouum, alterumq;: fuisse autem tem
pus, quo filius non suisset. Igitur huius mali caussa Synodus apud Nicaeam ex to
episcopis congregatis,fides plena conscribitur: haeresisArriana damnatur, Imporator decretum episcopa te complectitur. Arriani nihil contra saliam fidem retractare ausi, se quoque tamqua acquiescentes, nec
402쪽
SAC. HIs T. in catholicos viros odium:
subornatis accusatoribus , fictisq; criminibus appetebant. Itaque primum Α- thanasium Alexandriae episcopum , iurisconsultum , qui apud Nicaenam synodum diaconus adsuerat,aggrediuntur , absentemque condemnant. Etenim ad crimina,quae falsi testes c5- gesserat, aggregabat, quod Marcellum atque Photinu, haereticos sacerdotes , Synodi iudicio condemnatoS, prauo studio recepisset. Sed de Photino dubium noerat, merito fuisse damna tum : in Marcello nihil tum damnatione dignum repertu videbatur: maximumq; ei studium partium innocetium accesserati, quod eos
ticos esse nemo dubitabat. Ceterum Arriani non hos
cccxxv Paullino, & Iulia .nocos episcopi CCCxum conuenerunt, ac formulam fidei conscripserunt, in quaprgier cetera filium genitum, non factum, eonsubstantiatim
patri,'ex natum ante omnia saecula confirmarunt.
Inde Helena in Orientem progressa crucem inuenit. Haec testimonio Eusebij,socratis, Theodotiti , Rufini aliorumque scriptorum ita manifesta sunt, ut conuelli non possint. Neque vero vliter sentit Sulpicius, nisi quod in ordine rerum non mediocriter Iabitur. Nam significat, Helena ante crucem inuenisse, quam Arria na prorumperet haeresis,aut Concilium Nicaenum aduocaretur. Quod sacere non potuit, Licinio usque ad CCC xlv annum Christi . Orieris Imperiu obtinente. Etenim duobus Arrijs cerrimis perfidiae huius a ctoribus Imperator etia depraugtur. J Quaeratur so lasse, qui sint hi duo Arrij. Horum unus suit Arrius a ctor han esis asserentis, Christum a Deo creatum esse ex nihilo. Alter vero fuit Aserius ille secundus, cuius Alexander episcopus in epist Ia apud Socratem meminit,
403쪽
C. SIG. Co M. IN LIB. II. Constantia mortem Conis remouere cupiebant. Itaq; stantino statri Augusto in Imperatorem eo usque cd
rio priori Constantinus co- pelliunt, ut Athanasius exi ciliatus est. & cui Constan- latum ad Gallias mitteretinus moriens testamentum tur. Mox in Aegypto Oct
stantinu specie pietatis aut congregati, corruperunt,aut certe dece Athanasium isa iuste conta periit, cum se cu Catholicis demnatum esse pronuntiat. sentire prolata salsa fidei sormula simularent. Huius presbyteri Socrates, & reliqui memia nerunt, sed seppressis nomine. Veri ni haec , quae ante Nicaenii concilium acta fuisse, Sulpicius videtur innuere, non selum post concilium, sed etiam in extremo Constantini imperio acta sunt. Actique in exilium episcopi.J Vnum tantum Athanasium a cepimus a Constatino esse in Galliam relegatum, ut pacem Ale-Xandrinae ecclesiae pareret. quem etiam moriens paullo post i stitui iussit. Cetera, qua in clericos, & laicos a Constantino, tanquam Arriano, facta dicuntur, apud locupletes auctores no
inve autem Arriani praedicabant, erant huiuscemodi. PDtrem Domini instituendi orbis causa genuisse filium, & pro potestate siti ex nihilo in substantiam nouam , atque alteram factsi Dominum nouum , alterumque, suisse autem tempus, quo filius non miser.J Ex epistbla Alexandri episcopi apud Socratem,Amrius dixit filium factum ede proprio Dei verbo, & sapienti per quam cetera omnia secit. item nostra caussa tictum esse , ut Deus per ipsim , tanquam per instrumentum nos crearet, nemextitiste,nisi Deus nos creare decreuisset. Itaque his verbis oppinsita sitiit verba illa Symboli Nicaeni contra illum constituti. propter nos homines, propter nostram salutem descendit de caelis. Ceterum Eensilit Arrius, filium non ex eadem substacia,qua patrem, neque coaeternum,sed factum,& creatum fuisse ex nihi& suisse tempus, cum non esset. Vnde in laadam epistola pud Epiphanium dixit: Propter hoc Persecutionempatimur , quia diximus , Prisicipium helet filius , Deus vero fine principis es; qDod dicimus: Filius ex iubilo es, eo isod neque los Dei est, neptile μυ-biecti quadam.
404쪽
Igiliis huius mali caussa Synodus apud Nicaeam ex toto orbe comtrahitur. J Constantinus deleto, vicixi , in Bithynia Licinio, euaudisset, Aegyptum, Asiamque turbatam esse diuidijs episcoporum inter se de fide dissentientium,concilium Nicaeam in Bithynia conuocauit exauctoritate sylvestri pontificis. Anno C ccxxv, Iuliano , & Paullino cos . conuenere sere ex Oriente CCCxv I II episcopi, quibus etiam vehicula, & iumenta ad celeritatem itineris Constantinus sirppeditavit. assuere etiam legati Sylvestri Pontificis Victor, & Vincentius, praeterea ex Hispania Osius episcopus Cordubensis. Fidestiana conscribitist. J Fidem appellat Symbolum fidei a concilio Nicaeno constriptum 3 plenum autem , quia illo omnibus haeresibus, quae de patre, & filio ante fuerant,est responsiim, certaque fides plenissime constituta, quod in Symbolo Apostolico non fuerat factum. in illa enim breuiter ita scriptum erat.
Credo in Deum patrem omnipotentem creatotem caeli, & te rati in hoc vero plenius. Credo in unum Deum patrem omnipotentem, factorem caeli, &terrae, visibilium omnium, Rinu, sibilium. Ibi erat: Et in Iesiim Christum filium eius unicum , Dominum nostrum , qui conceptus est de Spiritu Sancto, natus ex Maria virgine, passus sub Pontio Pilato, crucifixus, mortuus & sepultus. descendit ad inferos, tertia die resi1rrexit amortuis.ascendit ad cetos,sedet ad dexteram Dei patris omnipotentis, inde venturus est iudicare vivos, & mortuos. In hoc vero omnia uberius. Et in unum Dominum Iesum Christum, filiuDei unigenitum, Deum de Deo, lumen de lumine, Deum verum de Deo vero,genitum non fictum,consubstantialem patri, per quem omnia facta sunt, qui propter nos homines,& propter nostram tautern descendit de caelis, & incarnatus est de Sniritu sancto,& homo factus est. & quae sequuntur. Quae vero ad Spiritum sanctum pertinent,ea tum intacta relicta, ac post Chalcedonensi concilio pluribus explicata, & aucta. Haeresis Arriana damnatur.J Et quidem his verbis. Qui dicunt,
Erat,quando non erat, Opris uamgigneretri non erat,aut quod ex
1 tufa tas est,aut ex alia substantia, vel essentia, dicentes esse aut creatum,aut alterabilem silium Dei, hos tales anathemati. Catholica, edi ApostolicaEcclesia. Dicitur autem anathema, teste Socrate, sententia contra alicuius blasphemiae auctorem pronunciata ,
quod perinde nota fiat ac si in colana incisapublicὰ proponatur.
405쪽
Imperator decretum visicoporum narratEusebius,persecto concilio Constantinum misisse litteras in omnes prouincias ad episcopos, eosque certiores secisse de ijs , quae in Nicaeno concilio constituta erant,de quaestione Trinitatis,& diei Paschatis celebrandi sinuitque edictum litteris adiunxisse, ut omnes ei decreto assentirentur. Eusebius, Socrates, & ceteri. Arriani nihil contra sanam fidem retractare ausi,se quoque tan ouam acquiescentes, nec aliud sentientes , Ecclesiis mi puerim:. J Ilisuere Eusebius episcopus Nicomediensis ,& pauci alij , qui post
aliquot annos cum libellum poenitentiae porrexissent, ecclesijs suis, quas damnati amiserant, restituti sunt. Manebat tamen in pecturibus eorum infitum in Chatholicos viros odium,ct aduersius quos de me di putare non poterant , eosβεον accusatoribus,siciis' criminibus appetebant. J Qui sint Catholici, aut unde vocentur,& quemadmodum opponantur hireticis,pluribus docuit D. Patianus in epistola ad sympronianum Nou tianum. quam de industria de Catholico nomine scripsit his vexbis. Sub apostolis, inquies , nemo Catholicus vocabatur. esto. sic sise-νit. vel isiud indulge, cumpost apostolos haereses extitistent, diuersis linominibus columbam Dei, atque reginam lacerare per partes, ctfindere niterentur, nonne cognomensuumplebs apostolica postulaba quae incorrupti populi distingueret unitatem Et post. Christianus mihi mmen est, catholicus vero coenomen.illud me uisncupat, istud ostendit. hoc probor,inde significor. Et si reddendapoctremo Catholici vocabimii ratio es,ct exprimenda de Graeco interpretatione Romana, tholicus ubique unumvecvt doctioresputant, obedientia omnium mincu-cupatis mendatorum, filicet Dei. unde Apostolus,Si in omnibus obedientes estis. Et iterum. Sicut enim per inobedientiam unius peccat res constituti sunt multi,sic per dicto audientiam unius iusti 'nstituentum multi. Ergo qui Catholicus,idem obediens,idem est Christianus.αμ que ita Catholiem chrisianus est. mare ab haeretico nomine noster populus hac appellatione diuiditur, cum Catholicus nuncupatur. Sedo quod catholicus ubique visu est,sicut superiores puta id ipsum David indieat dicens,Apitio regina veste aumat se varietate circunda M.hoc es una in omnibus. Et in Cantico Canticorum sponsius haec loqui sum. Vna es columia mea,perfecta mea, una es matrissae , electa sienti ricis x. Ergo in omnibus una, e una seger omnia . Haec ille.
ψos autem putamus Catholicum dici, qui fide catholica imbu- tui est fides amem C olica est, quam Catholhca tuetur Eccle- sia.
406쪽
sia.quod nomen apostoli in symbolo fidei a se consecto posuerunt, Etsanctam Catholicam Eceti m. Vt autem epistolae Cath
lices dictae sunt quae non uni sigillatim, sed in uniuersum multis, aut uniuersis sunt missae, sic fides Christiana Catholica dicta est, quae legem continet non Hebraeis tantum a Deo datam, ut lex Moysis,sed Hebraeis,& gentilibus,& ceteris omnibus. Qui ergo Christianus cum Catholica sentit Ecclesia , is vere catholicus , qui ab ea paullulu disiidet, haereticus appellatur. Apostoli enim, fidem a Christo traditam breuiter in symbolo digesserunt. quod postea subortis haeresibus patres interpretantes magis dilatarunt. ac sanctam Catbolicam Ecclesiam eam, quam apostoli constitius
seni,'prodideiunt. Itaque imi Obanasiam Alexandriae episeopum iuri consulti qui apud Psicaenam Synodum assuerat diaconus, agrediunturbaverarem , condemnant.J' Haec vix intellisi possunt. nisi pluribus verbis explicentur. Post res Nicaeno concilio constitutas Eustathius episcopus Antiochenio scriptum edidit, in quo consubstantialem patri filium,quod negauerant Arriani, defendit. Cui Arriani responderunt. ita recrudescente odio concilium ad eam rem Antiochiae habitum est, in quo Arriani Euilathium Antiochenum,& Athanasium Alexandrinum episcopos, Catholicorum principes,confictis criminibus accusarunt, atque Eustathium obiecto adulterio ecclesia depulerunt. Athanalium inde aduersiis falsa aduersariorum crimina Constantinus defendit. inde cum manu mortuo Arsenio desecuisse, sacrum calicem confregisse, & stuprum commisiue obijcerent, ad ea; res concilium Caesaream anno CCC cxx Iu aduocauit. Athanasius autem, qui illi concilio non affuerat, postero Tyrum accessit , ac refutatis criminibus, concilio nondum dimissio ad Constantinum se contulit. atque ita absens,quod citatus ad Caesariense concilium hon affuisset, damnatus est. Haec ex Apologia Athanalij &Socrat ceterisque,
Etenim ad crimina, quae Di i restis congesseram ,α Nabaim,quod Marcesium,atque Phorim,m haereticos sacerdotes Synodi iussicio con demnatos tr Uiudio recepisset. De Photino dubium mn erat, meri-ιὸfuisse da natum. In Mamcello nihil tum damnatione dignum reper; .J Mire hoc loco res, & tempora a Sulpicio confunduntur cnam Graeci, quibus haec tradere praecipue curae fuit,lisc ipsa post mortem Constantini facta rettulerunt,quae a Sulpicio praepostero ordine in aetatem Constantini rehciuntur, & quidem hoc illi
407쪽
ordine. Anno CCCxxxv vivente adhuc Constantino, teste S crate, Marcellus Ancyrae episcopus contra Asterium quendam , qui tum editis libris Ati ij dogma asserebat, librum conscripsit. S dum errorem eius coarguere voluit, imprudenter sese ita contrarium induit, quippc asserens Christum, uomodo Paullus S atro fatenus censuerat, solum hominem esse. Cum autem eo an- .no episcopi Hierosolymis conuenissent, Asteri j', ut hominis pri- uati,nullam rationem habuerunt, sed a Marcello,ut ab episcopo, libri sui rationem re poposcciunt, eaque re comperta, ut sententia desisterer, pr sceperui.ille libium se combusturum promisit. concilio inde Constantinopolim a Constantino aduocato rursiis de Marcelli causa disiceptarunt .atque eum, contra quam Promise rat librum se comburere velle recusantem, ecclesia spoliarunt. ac loco eius Basiliu in Ancyram miserunt. Eusebius autem Pamphyli tribus libris editis opinionem eius redarguit. Haec Socrates . Hos ego Eusebij libros nondum typis impresses legi,a Ioanne Curterio viro doctilsimo, Seiusinodi monumentorum ii dagatore diligentissimo mihi datos. Anno C ccxxxv I Cosantinus nouis Arrianorum climinationibus in Athanasium intentis permotus ipsit m Treviros an Gali ia amadavit.Anno C C CX xxvuCostantino mortuo Athanasius Constantilii iunioris ope ad Ecclesiam Alexandrinam se rettulit. no CCCXLI Arriani episcopi Antiochi e conuocau Athanalium episcopum ecclesia depul runt,qudd iniussu episcoporu ad illa se recepisset. Anno cccxLia Marcestis Ancyrae episcopus Romam prosectus Iulij pontificis litteris ecclesiam suam recuperauit. Anno cccxLIIII Photinus episcopus Sirmiensi, Marcα discipulvi supradictam haeresim renouauit,neque cum Catholicis, neque cu Arrianis utique congruentem, nempe filium nullo modo ante iacula genitum suisse, ted ex Maria primum initium habuisse, atque hominem tantum modo esse, cum Catholici genitum ab aeterno dicereiat , Arriani vero tum factum,cum creare Deus inundu constituit. Anno inde cccxLvo i Concilium Sardicae in Dacia Masiae Catholici h buem ut ita quo fidem Nicaenam,quae oppugnabatur, coismaudirunt, atm Athanasium,ac Marcellum ab Arrianis, ut diximus, damnatos abibluerunt, Photinuni vero vixere haereticum condemnarmat. tum vero Athanasius Marcellum abselutum in communionem recepit, Photinum damnatum non item. Haec hoc ordine gesta esstiostendit Socrates,& Sozomenus. Q perue ei elata
408쪽
relata esse a Sulpicio constat.Falsium est.n. Arrianos vivente Coi Bantino A than sio obiecisse, quod Marcellum,& Photinsi clamnatos recepisset. neos enim Athanasius Marcellu recepit in communioneian, nisi postquam Sardicensi cocilio absolutus est,m tinum autem nunquam. Et Photini causa vivente Constantino tractari non potuit cum post eius mortem haeresim suam intulerit. Arriani autem eum neque Hieroselymitano, neq;-Constantinopolitano concilio, idest vivente Constantino, absoluerunt. sed post Sardicensi concilio absolutus est a Catholicis. Maximes eistudium partium innocentium accessera quod eo demistos iudices, a quibus fuerat condemnatus, haereticos scinemo dubitabat. J Catholici maxime eo nomine ad absolutionem Marcelli inclinarunt, quod is ab Arrianis haereticis sucrat condemnatus.
Ceterum Arriani non hospotius, quam Athanasium remoum e cu- piebant. Itaque Imperatorem eousi; compellunt, ut Athanasius Gu
latum ad Gasitas mitteremr.J Quam vellem, hanc partem nunquam attigisset Sulpicius. confundit enim tempora Constantini patris hominis Catholici cum temporibus Constaniij Arriana labe imbuti. quod postea secere quoque alij,hanc historiam multis erroribus deprauantes. Athanasius enim a Constantino Treviros in Gallias relegatus est , antequam Photini nomen in E clesia increbesceret a Mox in Aegπ:ο octoginta epi Popi congregati Athanasiam iniuste condeninatumsuisse pronunciant.J EIesus concilij nemo praeter hunc alius meminit.
CONCILIUM SA RIDICENSE CATHOLICUM
Res ad Constantinum refertur. iubet ex toto orbe apud Sardicam episcopos congregari: atque omne iudiciu , quo Athanasius damnatus suerat,retractari. Inter lisc Constantinus mori-
Res ad Confitantinum refertur, iubet ex toto orbe apud Sardicam episcopos con Samri.J Nihil fingi potest peruersius. Nam Concilium Sardicense rogatu Constantis, & permissu Constantij actum est in Dacia anno decimo , postquam Constantinusi pater vita deces at .
409쪽
na est confirmata, Athan sus, & Marcellus absiluti,
Phocinus condemnatus. Inoer haec Constantinus moritur. J Moritur Constantsenus anno CCCXx XVII,
Concilium Sardicar habetur anno CCCxLvi I. Vide, quam haec omnia labent . Synodus cnnσregata iam constantino Imperatore, thanasium absoluto, Marcellus inuoq; episcopatui redditi m. JVerum utrunque, falsum illud, Sardicae vivente Constantino episcopos conue
nisse. 2 de Photino episcopo Sirmiensi. non est rescissas
iudieio haereticus probaba--γ.4 Quoniam Photinus de filio neque cu in Cathesios,nem cum Arrianis co 1esitiebat, propterea Catholici damnationem Arrianorum non rescideiunt, sed confirmarunt. si modo verum eis, eum ante Sardicense concilium condemna
Et Misen hoc ipsum Mareotam grauabat, quia Pi otianus auditor eius fuisse in ado-
usicentia videbatur. J Hoc idem tradunt Graci, Photinum discipulum Marcelli fuisse. Quare mirum fuit, abloluitur. Synodus congregata ta Constantino Imptratore , Athanasium absoluit: Mar- cellus quoque episcopatui redditur. Nam de Photino episcopo Sirmiensi non est rescissa seluetia, quia etiam nostrorum iudicio haereti cus probabatur. tamen hoc ipsum Marcellu grauabat, quia Photinus auditor eius fuisse in adolescentia videbatur. Veruntamen ad Athanasij absolutione etiaillud accesserat, quod Vrsatius di Valens,principes Arrianorum, cum post Synodum Sardicensem videretura comm nnione secreti, co- ram positi, a Iulio Romanae urbis episcopo venia poposcerunt, quod innoxium condemnassent: meritoque eum sententia concilii Sardicensis absolutum profesti sunt. Interiecto deinde tempore Athanasius, cum Mar
cellum parum sans fidei ebse penitus comperisset, icommunione suspendit. ha
410쪽
SA C. ΗIs T. B. svLP. 6o Ibuitque ille hanc verecun- absolui magistrum, eodem diam , ut tanti viri iudicio fit distipulum . veram
notatus,sponte concederet. Ceterum antea in noces, po nio ad Sabellianam propius stea deprauatus, videri po- V debat, Photini ad Pau- terat iam tum nocens fuis-
la,cum de eo fuerat Iudica- stat nem etiam Hud Les
Athanasius in Apologia, &repetiuit Socrates. factum est autem anno cccxLvMI. Vrsatius Sin donis Moesiae, Ualcias Murne. Pannoniae episcopi fuerunt. Iulius post Maraim pontifex fuit. Interiecto deinde tempore.Athanasius,cum Marcellum parumst me fidei comperisse a commmonesuspendis. J Huius rei Sulpicius status est alictor.Epiphanius autem inquit, Athanasium a sede Marcello interrogatum ita respondisse: ut neque defenderit eum, neque arguerit, sed leui risu edito ostenderit,haud magnum illum flagitium elle, ut qui semetipsum purgasset.
CONCILIUM SIRMIENSE, RRIANUM. Nadii ergo Arriani istiusmodi occasionem conspi Liant,penitus Sardicensis Synodi decreta subuertere. Etenim eis color quida suppetere videbatur, quod taminiuste fuisset pro Athanasio iudicatum, quam Marcellus fuerat absolutus, qui nunc etiam Athanasij iudicio haereticus esse probar tur. Namque Marcellus Sabelli 2 i ergo Arriani eiusmodi occasionem consi ranipemtus Sardicensis S nodi decretaperurnere. J Graeci scribunt, Arrianos Constantis Imperatoris morte excitatos , & Constanti j leuitate confisos consis a cociiij Sardicensis peruertendi cepisse. Sulpicius vero alias se lasse, quibus nos caremus , inuutus historias, iudicio Athanash Marcellum coimdemnantis adductos tradita Etenim eis euor quidas p. CC pete