B. Sulpicii Seueri Bituricensis episcopi Sacrae historiae libri 2. In eosdem Caroli Sigonii commentarius. Eiusdem de temporibus Hebraeorum catalogus. Index rerum in vtrunque copiosus

발행: 1581년

분량: 507페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

411쪽

no a. C. SIC. Co M. IN LIB. 1Ι.

petere videbatur , q-d tam

iudicaturi. J Concilium P. dicense daremabant eo nomine, quod Athanasium absoluisset.nam tam illum in iuste absolutu fuisse , quam Marcellus suerat, que post

Athanasius, tanquam haereticum, a communione d pulerat. b tirianque Maercellus Sabellianae haeresis auctor extite, 'rat. J Hoc idem scribit Epiphanius libro tertio contra haereses. Quare Arriani bellum ei mouerunt, ut qui Sabellianis aduersentur, nam ut Sabelliani solam diuinitatem in Christo .desei dunt, sic Arriani solam hu

manitatem . Photinus vero nouam hae

resim ia anteprotulerist άS bellio quidem in unione diffisitiens ed initium Christi eae Mariapraedicabat. J Epiphamus inquit , Sabellium docuisse eundem esse Patrem,& Filium, & Spiritum sanctum, ut sint in una substan

tia tres nomectaturae. oti intra vero iioc negauit. quippe uuii Christum non ante suiste, quam Maria Matre, atque ex ea principium habui se, dixerit.Arriam vero Christum creatum ante saeaada dixeruiit . Ilaetus

belliane heresis assertor e stiterat: Pholi1ius vero no uam haeresim iam ante protulerat , a Sabellio quidem in unione dissentiens, sed initiu Christi ex Maria prae dicabat. Igitur Arriani astuto consilio miscent innoxiucriminosis,danationemque.

nasij eadem sententia comprehendunt : illud nimirum apud Imperatorum animoS praestruenteS, Vt non putarentur de Athanasio perperam iudicasse, qui de Ma cello atq; Photino vera sensistent. Veruntamen ea tem

pestate Arriani perfidiam

suam occultabant, non ausi

palam erroris sui dogmata praedicare, catholicos se gerebant,nihil sibi prius agen

dum rati, quam ut Athanasium Ecclesia submouerct, qui semper eis velut murus

obstiterati quo remoto, re

liquos in libidinem sua cessuros sperabant. Sed pars episcoporum, quae Arrium

seque

412쪽

SAC. HIs T. B. SuLP. sequebatur, damnationem

Athanasii cupitam accepit: pars coacti metu & factione,in studia partium coces serant. pauci quibus fides

cara, & veritas potior erat, iniustum iudicium non re ceperunt. inter quos Paullinus, episcopus Treverorta,

oblata sibi epistola ita sub scripsisse traditur, se in Pho

tini atque Marcelli damnationem praebere cosensum, de Athanasio non probare. Tum vero Arriani, ubi doli parum processerant,vi ag re decernunt. Nam quodlibet audere atque agere facile erat, regis amicitia subni

xis, quem sibi prauis adula

tionibus devinxerant. Quinetiam ex consensione multoru inexpugnabiles erant. na omnes sere duarum Pannoniarum episcopi,multimorientalium, ac tota Asia in perfidia eorum coniur uerant. Sed principes mali

istius habebantur, a Singi-duno Vrsatius , Valens a

Itaque Arriani astuto consitio miscent innoxium crimi- .nosis, damnationem, Phut

ni, O Marcelgi eadem sententia comprehendunt.' Arrianiatino CCCLI impulere Constantium, ut concilium Si inium in Pannonia aduoc ret. quo caussa Phorim,quq utriq3 partiimprobabatur, cognosceretur. ibique Pli tinum danarunt,quia damnatione dignus omnibus videbatur ue Marcellum vero ,

quia,ut inquit Sulpicius, ab

Athanasio damnatus suerat ., Athanasium autem, quasi veritatem eandem sequuti, quam in Photino,&Marcello spectarant. De eodem concilio etiam Socrates, Sozomenus, Theodo- ritus, & Rufinus.

Veruntamen ea tempestate

Arrianiperfidia suam occul

tabant, non ausi iam erro

ris sui dogmata aedicar Catholicos se gerebant. J Arriani inconcilio tres fidei fbrinulas protulerunt. in quibus diuersis verbis remota substantiae mentione filium Patri simile affirmarunt, non

dum ausi dissimilitudinem asserere, quod postea sec

runt . illud rebus omnibus ante serentes, ut Athanasiuante remouerent, qui tat quam murus conti a se pro

413쪽

Catholicis stabat. suo re- Mursa, ab Heraclia The moto reliquos sectio sibi φη dorus , Stephanus Antio' clienus. Acatius a fama,

reconsentirent, Semlam Menophanes Ephelo, eorni , te, Epipli ni0, dicti olus Laodicea Narcissus a sun Neapoli. Hi ita palatium occuptarant, ut nihil sine eo

sed praecipue Valenti dedi

studio Arrij Athanasiit con tus . Nam eo tempore quod navit,altera inexu ς'δ apud Moriam contra Magnentium tarmis certatum, notior erat, Atlimas 1 dam Constantius descendere in nationi assensum, ut iniun conspectum pugnae non auita, praebere detrect basilica martyrum

extra opidum sita, Valente

'Ceterum Valens in

bare. J Inter ceteros, qui ve lide per suos dalpoluerat, utritatem sequuti sunt, ruix o sis proelij fuisset euentus, primus cognosceretivel grala egauit.Ηicvemimeta D tiam regis captans , si prior politanus in Gallia suit, vir bonum nuntiiundetulillet fanctus in primis, α ς sel vitae cocstilens, antia car

pturus fugiendi j uni, si

414쪽

iustium a Constantio obtinuerint , quod ab illis deprauatus prauis adulationu

bus erat. uin etiam ex eonsensio in

ratore anxio, primus nun- non assientirentur, in exi

tiat hostes fugere. Cum ille is

indicem iptum intromitti que agere fatale erat, reris posceret, Valens ut reueren amicitia Abnixis, quem Mitiam sui adderet, angelum stibi Pisse nuntium respon cur facile edictum tam in

dit . Facilis ad credendum Imperator, palam postea dicere e st solitus, se Valen

tis meritis, non virtute exercitus vicisse.Ab hoc initio il muisorum inexpu b leae lecti principis extulere animos Arriam, potet Latere' animo in Athanasium con siis usuri,ubi auctoritate sua iurauerant, ac Palatiu Prin-paru valuis lat. Igitur cum si sententiam eorum, quam de mali Uniis Athanasio dederant , nostri hab/bantur a Singidum Vmnon reciperent, edidium ab sa a ses, ab imperatore proponitur, Ut Ahisbebisui, inata a qui in damnationem Atha - caesarea, Menophanes Epheis nasita non subscriberent , in Georgius Laodicea,

exsilium pellerentur. Δ aura ne ab

nasio ipso in secunda apologia,& in libro de fuga sita.Qubnia vero uno in loco vocat Narcirsu a Neroniade Ciliciar,in altero Neropolitanu,proptπea legeridum putarim Nyrcissus . 2 Lemnipoli. hic autem subsiripsit concilio Ancyrano, Neocaesariens, Nicieno, & Antiocheno, eissus odiadis,s Abranipolis cilicia, . Obnoxius quidem omnib-fedpraecipue Valenti deditus. 2 smi more ore , q- VM Mursam contra Magnentium armis eertor .a Constantius cum ceteros omnes, tuni maxime valentem adrniurabatur, magna svictitatis eius opinione concepta ex eo, quod

415쪽

o 6 C. SIC. Co M. IN LIB. II.

primus sibi victoriam contra Magnentium nunclauiti quod ille fraude assecutus est, non virtute. Constantius pugnauit contra Magnentium, qui Constante Imperatore fratre suo in Gall1a 1nterempto imperium sibi astumpserat, atque eum ad Mursam in Pannonia vicit. res multis verbis a Zosimo declaratur. Doli autem,quo usias est Valens in praeripiendo victoriae nuncio, solus Sulpicius auctor est. hoc initio Electiprincipis extulere amimos Arriani.J Redit unde digressiis erat.Arriani, ubi doli in concilijs adhibiti parum processeruiit, vi agere decreuerunt. atque edictum ab illecto, siue decepto principe Constantio obtinuerunt, ut qui damnationi Athanasij non subscriberent, in exilium irent.

CONCILIUM ARELATENSE

ET BI TERRANS E.

Arrianum. cetres a nostris tum apud Arelate, edi Bite'ad oppida Galliarum episeoporum Con.

cilia fuere. J Edicto Constaniij publicato episcopi Gallici , & maxime Catholici

Arelate,& Biterris cum Arrianis conuenerunt. quo rum Arelate est in prouincia Viennensi, Biterrae in Narbonensi. quorum con ciliorum meminit S. Hilarius, & S. Hieronymus.Hoc acta sunt anno CC CL D I. Petebatur, viniussi amin Athanasium subscribere co mentur. J Catholici petebant, ut ante de fide, quam de persona Athana' agere

tur.neque enim aequum eia

st sapoliqua de peribita iudicatu ineudere. cogdostere.

4 dCeterum a nostris turn apud Arelatem ac Buteras opida Galliarum, episcoporum concilia suere. Petebatur, ut priusquam in Athanasium subscribere cog rentur,de fide potius disic piarent:nec tum demum de recognokendum, cum de

persona iudicium constiti siet. Sed Valens, secijque eius, prius Athanasij dam

nationem extorquere cupiobant,de fide certare non au

si. Ab hoc partium confliactu agitur in exsilium Paullinus.

416쪽

Sed Vaiam. J Tum Valetis,& secij eius, quorum principatum gessit Saturninus Arelatensis epis opus, cuius postea mc minit, inquiens: Resistebaisanis cons diis Saturninus Arelatensis epi scopis, i sanepessimus, ct ingenio malo,rauos; hi,inquam, restiterunt postillationi Catholicom,ac de fide cernare non ausi prius Athanasi, damnationem extorquere cupierunt. Ab hoc confictapartium agitur Pausimus in exilium. Paullino addendus fiat etiam Hilarius Pictauorum episeopus a saturnino damnatus. Siquidem Hilarius in libro contra blaxentium, dein libro de Synodis, se a Saturnino Arelatensi lepiseopo concilio Biterrensi damnatum ait. Quare S Hieronymus in libro de scriptoribus ecclesiasticis scripsit, Hilarium factione Saturnini episcopi Arelatensis concilio Biterrensi esse damnatum . Quin eligidem Hilarius in libro ad Constantinum inquit, Eusebium Vercellensem episcopum post Arelatensem synodum iussum esse Me

diolanum venire.

CONCILIUM MEDIOLANENSE.

Interea Mediolanii con

uenitur,ubi tum aderat Imperatori eadem illa contentio nihil inuicem relaxabat. Tum Eusebius Vercellensium, Lucifer a Caranalis Sardiniae episcopi relegati. Ceterum Dionysius Mediolanensiu sacerdos, in Atha nasij 'damnationem se con

sentire subscripsit, dummodo de fide inter episcopos

quaereretur. Sed Valens &yrsatius, ceterique, metu

plebis,

Interea Messiolanum comvenitur,ubi tum aderat Impe

rator. J Vbi res conuenire non potuit, Constantius rogatu Arrianorum cocilium Orientalibus,& Occidentalibus episcopis Mediolanuindixit. Id vero anno cccLvhabitum est, praessente Constantio. quo concilio Arriani victores fuere , principibus Catholicorum iii exilium pulsis Eusebio Vereellensi, Lucifero Caralitano, Dionysio Mediolanensi , Paullino Geuirensi,Hilario Pictavensi, Liberio Romano, Osio Cordubensi, &Rhodanio Gallicano episco

417쪽

pis, quia damitationi Ath, na' siibscribere noluerunt. De quibus sic Athanasius in epistola ad selitarios: Comstantiis vocatis ad se Pausi no episeopo Treuirorum, quae Galliarum metropolis es , Lucifero metropolitam Samdiniae, Eusebio Vereellis esu tate Italiae , Dionysia Medistant,quod ipsum metropolis 63 Itali mandaui ut contra Athanasia JUcriberent,

cum haereticis communionem inirent. atque i s dicentia

bus id non esse ecclesiuisiciem numis, si biecit.at quod ego vosi, pro canone sis. ita enim me loquentem Syriae visi pisu

stinent. aut igitur obtemper is re,aut vos quoque exules esto

re. Ita sanui viri excusso Dianere, O oculis in Deum comnersis nec caesaris minas tiamuerunt,nea; obstrictos enses meritatem prodiderunt ,

exilium veluti ministerii sui incium acceperunt. Itein in apologia ad Constantium. Vbique iactabat riLiberium Romae episcopum, Hispaniarum Osium, Paullinu Galliarum, Dion um, O EU

Hum Italiae, Luciferum Sardiniae episcopos , alios, com- . Ilures exterminatas esse,qiad contra vos subseribere recu

iti plebis,quae catholicam fide egregio studio coseruabat, non ausi piacula profiteri, intra palatium congrega tur. Illinc epistolam sub Imperatoris nomine emittunt,

omni prauitate refertam: eo nimirum consilio,ut si ea aequis auribus populus recepisset, publica auctoritate cupita proferrent. sin aliterfuisset excepta,omnis inuidia esset in rege, & ipsa --nialis:quia etiam tum cat chumenus, sacramentum si

dei merito videretur potuisse nescire. Igitur letham in Ecclesia epistolam populus auersatur. Dionysius, quia non esset assensus, urbe pellitur: statimque eius in locum episcopus subrogatur. Liberius quoque urbis Romae, & Hilarius Pictauorum episcopus, dantur exsilio. Rhodanium quoque, & Dosanuantistitem qui natura lenior , non tam suis viribus , quam Hilarij societate non cesserat Arrianis eade condicio

418쪽

dicio implicuit: cum tamen Galliaram metropolit G

homines parati essent Atha

nalium a communione sum liaestimes bonAetnaeclari vispedere, modo ut de fide iis siopi in exilium aguntur nulter episcopos quaereretur.

Sed Arrianis 'ptimum. Vi--Horum calum1um, praestantissimos viros aduersum nos 'bscriberea certamine submouere.Ita δε - ο O

pulsi in exsilium, quoSQ-

ginta, Arbetione & Lolli

no coiuulibus.Sed Libertus si vitium scriptum reliquit. paullo post urbi redditur , Tu Pollinum beatae memo- ob seditiones Romanas. O blamimento filiciterum exsules satis constat totius orbis studijs celebra 'erdote spoliasti. Hilarium eos, pecuniasque eis in sum Mediolanensi conci

pium affatim congestas, i thin zz

gationibus quoque eos ple- sem Maxentium Mediol bis catholicae ex omnibus ni sibi probra loco obiecis, sere prouincios frequent quisu/mnatus a Satum

L . A nuio fuisset, negans ipsum' propterea, ut episcopum, audiri debere. Excepere inde ha e dicta, & in historias rettulere Socrates, Sozomenus,&Rufinus. qui ita scribit. Ob hoc apud Mediolanum episeoporum concilium conuocatur. plures decep i. Dionysius verὸ , Eusebius , P Llinus, Rhodanius, Lucifer dolum in negocio esse proclamantes , asserentes, quod subsim, o in Athanasium non ob aliam caullam , quam derimendae fidei, moliretur, in exilium trusi suur. His Hilarius μους irixeteriis vrier' uouo vel mn edenti, rau

dem. ceterum

419쪽

Ceterim Dionysii/s Meiolane lum sacerdos. J Socrates scribit, Dionysium tabulis arreptis scribere fidem suam instituisse , v rum Valentem, & socios impedimentum attulisse, ac mox se e Dominico in Palatium contulisse, quod ab Hilario sumpsit e libbro ad Constantium. Metu plebis, Carbolicam fidem evegis studio conseruabat, non ausipiacula ργοφ:eri. J Valens,& socij fidem sitam profiteri, utpote nefariam, metu populi Mediolanensis, qui Catholicus erat,

non ausi in Palatium recesserunt. Illinc epistolam sub Imperatoris nomine emittunt omni auita refertam.J Haec epistola formulam fidei Arrianae complexa est, de qua nemo meminit, nisi illa sit,quae Ariminensi concilio quoque prolata est,in qua filius patri similis assirmabatur.de qua post.

Eo consilio,vin ea aequis auribuspopulus recepisset.J Aperit staudem nouam Arrianorum, qui nomine Imperatoris epistolam protulerunt de fide agentem . nimirum, ut si a populo improbata suisset, culpa omnis in eo resideret, sed leuis, qdia adhuc catechumenus omnia sacramenta fidei nosse non potuisset. Christiani diu catechumeni erant, antequam baptismo inficerentur. Catechamemim vocabant, qui prunis fidei rudimentis imbu batur. Vnde dixit S.Augustinus libro viri Confessionum. E mus in ecclesiam, Chrotianiis volosει i. At ille non capiens se Letitia porrexit cum eo . Vbi autem imbis:us est primis instructionum sacrimenti non multo post nomen dedit, ut per baptismum regeneraret r. Neque enim solam Constantius,qui post morti. vicinus ab Eu-Σoio: episeopo Arriano In nomine Patris per Filium tinctus est, sed etiam Theodosius maior,& Valentinianus minor Imperatin hres, praeterea S. A mbrosius,-& S. Martinus episeopi serd admodum baptizati similia nomine patris, & fiiij,& spiritus stacti. Igitur lecta in Ecclesia episeo inpopulas aversa: r.J Et hoc apud selum Sulpicium scriptum reperitur. Diony us, quia non esset assetisus, urbe pellitur, statim' eius in locismepi copus subrogatur.J Athanasius in epistola ad solitaria vibiam agentes: Auxentita. n delatorem potius, quam Christianuλλι Gustantius e Cappadocia Mediolanum misti,c expulso indeo iam in riseri piclaram Dionum,eum ibi epscopum consiliuit, hominem ne Roman e quidem linguae, sed commmodo haereseos peritum. Huius meminit saepe S. Ambrosius in orationibus ad Valentinianum. Idem traditur a Socrate, Sozomeno, Theodorito, S. Hierony

420쪽

A C.

mo in Chronicis. Apud Sulpicium suspicor deesse nomen xentii, ut in eius Acum Auxentius episeopus Dbroga r. Ab hoc inde Arriana labe insecta Liguria est. Liberius quoque urbis Romae, O Hiserius Pictauorum episcopu damtur exilio. J Liberius aberat a concilio Mediolanensi. Quare ceteris in exilium putas Constantius Liberium quoque euocauit,& venire recuAntem vi adduci praecepit quo nihil fieri potui: indignius. atque inde constantia retinentem, & sebscribere recusantem in exilium egit: auctor Socrates, SoZon .enus, The

doxitus, qui etiam longum dialogum cum Constantio de fide habitum adijcit. Hilarius autem, qui ante Biterrensi concilio factione Saturnini damnatus fuerat, inde hoc concilio in Phrygia

relegatus est. sic enim ipse loquitur in Apologia contra Auxentium: cum disere singi, fidem negari, Deum, atque homines illudi, iubeor de Mediolano procissi, cum eo pendi mihi in ea inuito rege nulla esset libertas, quia damnatum quondam a Saturnino audiri, episcopum, non oponeret. Et in alia apologia: Ego grauissimumsdei periculum longe antea prouidens ps salictorum virorum exilia Paullini, Eusebii, Luciberi, Dimses ij quinto ab hine anno a Saturnini ridentis,et Vrsat, communione me eum Gallicanis episcopisseparaui. Eundem in Phrygiam relegatum scribit una cum Sulpicio S.Hie

ronymus. '

Rhodanium quoque,tor DUanum antistites.J Rhodanij episcopi Cum ceteris, qui lupra nominati sent, pulsi meminit Rufinus ibbro primo,& S. Hieronymus in Chronico. Dosanum, quod legerim, nemo prodidit. mare suspicor legendum esse Hosium. hunc enim Athanasi inter ceteros pulsunt nominauit, qui falli non potuit, ut supra diximus. Adde, quod ei conueniunt illa verba. Qui natura lenior non tin viribus suis , quam Hilari socierare, non cest. nam qui concilio Mediolanensi propter lenitatem naturae Iabauit, is paullo post Ariminensi corruit. Cordubensis hic episcopus suit. qui praeclare se concilio Nicaeno, & Sardicensi pro Catholicis gessit.

Ita pulsi in exilium, quorsu a memorauimus, abhinc annos qui que quadraginta, Arbetione,in Logiano cost.J His cossconuentus Mediolanensis est actus, teste Socrate, anno CCCLv. a quousque ad Stiliconem consulem anni sunt xLv. is enim anno CD

consul fuit. Sed Liberiusiatu losvrbi reddit in obseditionei Roma nas.J SNquenti

SEARCH

MENU NAVIGATION