장음표시 사용
421쪽
i et Q. SIG. Co M. IN LIn . ΙΙ.quenti anno Constantium, cum Mediolano Romam venisset, matronae Romanae a viris iis impias, rogarunt, ut sibi Liberi si pontificem redderet, quod Felix, qui suffectus ei fuerat, non placeret. itaque biennio post Liberius redijt, Felice sede a populo
deturbato. Socrates, SoZomenus, Theodoritus. Ceterum exules satis constat totiis orbissi diis celebratas.J Athanasius ad selitarios: Disivi pol pergentes ex urbe in urbem, liceris vinculis estent, euangeli ant , piam quidem fidem praedicam res, Arriamam vero haeresim anathemate damnantes, O perfidiari Ursici,ae Valentis infamia notantes. res. illa insidiatoribusplane
in contra um abiit. quanto enim longius in exitium ibositanto malis odium aduersi , insidiatores concitabant. iteri, sanctorum non nisiρ dicatio erat contra Arrianam haeresim. quis enim eos.in itinere co=ὐ Eus non ut confesseres admiratus es , O istos non ut impios cum oο- minatione, vel potius , ut carnifices, homicidas auersatis est 'Eusebius episcopus Vercellensis cauea conclusius Scythopolimi mistus dicitur in vita eius, atque ibi Ab Ariomanitis crudelissimὰ cruciatus. unde scripsit epistolam ad Patrophylum, qua extat, miserias narrans suas. Atque haec quidem ad Mediolanense coneri in pertinent.
Interea Arriani non occuLre, ut antea, sedpalam, acpu
bliee haeresis piaculapraedic bant.J Iam transit ad exponenda duo concilia a Constantio indicta, unum Arimini in Italia, alterum S leuciae in Asia. quae propterea habita sunt, quia Arriant,principibus Catholicoruin exilium actis,palam, ac publice filium non consio rialem patri praedicabant, verum in hoc staudem adhibebant. nam primum simulan
culte, ut antea, sed palam ac publice haeresis piacula praedicabant: quinetiam Synodu Nicaenam pro se interpretates , quam unius litterae adiectione corruperant , caliginem quandam iniecerant veritati. Nam ubi οὶ σιον erat scriptum,
422쪽
473 illi οειριουσιον, quod est similis substantiar, scriptum
dicebant: concedentes similitudinem, dum adimerent unitatem: quia multum ab unitate similitudo distaret. verbi gratia, pici ura humani corporis esset homiani similis, nec tamen haberet holminis unitatem. Sed quidam ex his ultra processerant, Anomoeousiam, id
confirmantes. Eoq; his certaminibvsiprocessum ,
terrarum implicaretur. ha Italiam, Illyricum, atque Orientem Valens & Vrsatius, ceterique, quorum nomina edidimus, infec ant. Gallias nostras Saturninu*Arelatensium episcopuli,
homo impotens & facti sus, premeb*t.Osium qu que ab Hispani a in eandem perfidiam concessisse, opiniosuit:quod eo mirum at- Mite incredibile videtur , qui* omni sere aetatis suae
tes se consentire eum se cilio Nicaeno,quod usu erat hac voce homousi5. i.cosubstantiale,vel unius substa tiae,illi uno tota addito h molusion scriptu fuisse dicebant.i. similis substantiae. &quanquam vere similitudia
ne no concedebant, in prae stare putabant,eam concedere, ut unitate tollerent.deinde audacia prouecti ancino
iusion etia,idest dissimilitudinem substantiae patris, & filii intulerunt. Narrat etia So
Constantium ab Arrianis deceptu, cu diceret, ide esse homousi5,& homolusion. sed Illud dici in corporium,n c
in rebus corpore vacanti . concedentes Dissimatne dum adimeret unitatem. quia
multum ab unitate similitudo distaret. ut verbi gratia pictu' a humarii eorporis esset homini similis, mee tamen haberes δοminis veritatem. J vox De ritatem ferri potest,se4 mihi loco apta non videtur, ac pro ea unitate rectius reponi posse censerem. Similitudo
inquit, distat ab vestate , quia similitudo duo corpo
luti pictura hominis habet similitudinem , quia duu
423쪽
ri,idest naturali. quanquam autem pictura hominis , &homo habent inter se simi
litudinem , non tamen ha bent iubstantiae unitatem, Ni sint unus homo. Hac de hecum loqueretur Epiphanius triaci tertio sic dixit. Exprimunt, itastae fatuar, Mimilarit magines ex ali
militudinem habem , ni hil απιγ iura aequalitatem x- prestor .aequa sitatem dixit,
fraude iuuenta totum Orbe Christi motum deprauarus. Nam Italiam corrupit Auxentius Dionysio Mediolani successbr datus,Illyricu, idest Pannoniam,Dalmatia,S Graeciam Valens & Vrsa liusue Orientem, idest Asi , syriam, Aegyptum reliquisoch eorum, quos supra nominauitue Gallias Saturninus Arelatensis episcopusuellispinias Hosus, cum propter aetatis infirmitate a Catholicis disecisset, domumque
se recepisset. Hostium qitoque ab Hi psenia in eamdem perfidiam com
tempore costantissimus hostrarum partium, & Nicaena Synodus auctore illo cosecta habebatur: nisi fat scente aeuo etenim maior centenario fuit, ut S. Hilarius in epistolis refert d litauerit. Quibus rebus perturba o orbe terrarum , & morbo quodam Ecclesijs lan guentibus,segnior quidem, ted non minus grauis cura principe exercebat: quod licetArriani,quibus fauebat, superiores viderentur, nec dum tamen de fide inter G piscopos convehiret. Ι - tur apud Ariminum, urbe Italiae, Synodum congrega ri iubet: idque Tauro praefecto imperat, ut collectos
re quam in una fidem c6sentirent: promisso eadem consulatu , si rem effectui tradidisset. Ita missis per Illiricum,Italiam, Africam Hispanias, Galliasq; magi-stiis officialibus , acciti aut
424쪽
macti quadringenti & alia quanto amplius Occidentales episcopi . Ariminum co
uenere : quibus on inib sannonas & cellaria dare Imperator praeceperat. sed id nostris , id est Aquitanis Gallis, ac Britannis inde cens 'visum: repudiatis fiscalibu , proprijs sumptib vi uere maluerunt. Tres ta tum ex Britatinia , inopia proprii, publico usi supt,' cum oblatam a ceteris eoia lationem respuissent: sanctius putantes fiscum gra uare, quam singulos.' Hoc ego Gauidium episcopum nostrum, quasi obtrectantem referre solitum audiui. longe aliter senserim:
laudiq; attribuo episcopis, tam pauperes fuisse, ut nihil proprium habet Fiat, neque ab aliis potius quam a fisco
sumerent, ubi nemine grauabant tadia utriusque egregium exemplum. De rei
quis 'nihil memoria dignutraditur. sed redeo ad ordi
sint. Concilium Nicaenum prope auctoritate sua confecit . Sardicensi quoque gregiam operam praestitit Sirmiensi vi adesse coactus Arrianae sormulae verberibus compulsus subsclipsit. Mediolanensiab Hilario co firmatus no cessit. inde aeta- vacillante ad partes A rimas concessit, & similiti dinem substantiae in Hispo nia dὀcuit.Haec ex Eusebici, Socrate, & SAomeno, &
him maior cia Aiarios.Hilarius in epistolis referto dialis auit. J Fatifici te dixit, pro deficiente: vir, citus libro MurExercituspis inopiam , O labbres setifc baut carne pecudinprout Ρ- re famem coacti.Locus Hil, xij, ubi dixerit, cc renatrio
tum maiorem Hosium , non inu nitur. at vero con
deatur non bene cle illo existimasse. Itaque sitspicor verba illa flossema esse. nunquam enim alias nominauit aliquem nomine Sancti, ut S. Hilarius. & alibi Hil rium tantum dixit. Qibus rebus perturbato
sie Isidorus in libro de uiris illu-
425쪽
terminum verustatis,idesisscente u primum anni a in
inse iam limine vitae a mei mitibus Dbruens serpentis
iaculo concidit 2 accer*sus a constantis primipe, mi nisq; perrerritus, memensa ne senex, ct diues da na remavel exilium pateretur, illico Irriame impietati consili vocabulum homosson, quodsimul cum patribus Ianxiis ecclesiis sequendum ιra ridera arreptus impietatis sorore damnauis . cuius quidem
delis finiuit . . Porio autem de excessu. etiam eiusmemorabili placet asi re quae ide scripserit ex Marcestino presbytero. Po A impiam,
inquit , Hos, iraeuaricari nem di m S. G egorius Iliberitanus episcopus in cordi n sem urbem iuxta Imporia edecretum sol ser adtactis, ac
vicinio , ut mitto et eum in exiliam. iste non oderi
ut supra dictum, in unum collecti sunt, fit partium secessio . Ecclesiam nostri. obtinent, Arriapi tum Edetum de industria vacantu, orationis loco capiunt: sed hi non amplius quam octoginta. Reliqui nostrarum partium erant. Igitur frequentibus concilijs nihil actum,nostris in fide mane tibiis, illis de perfidianon cedentibus. Ad postremui placuit, decem legatos mitti ad Imperatorem, ut quae 'esset partium fides & sentetia cognosceret, sciretq; Pacem cum haereticis esse non posse. Idem Arriani. iaciunt, mittuntquo nume
tore costi rent.sed ex parte nostroruleguntur holes adolescentes paru docti,&Patu cauti. ab Arrianis autem missi, senes, callidi, &ingenio valentes, veterno
426쪽
Arrianis communione ini mimmisse ιm tuumqui pro
dictis ecce repente Hosius residen actus, quasi regalis imperissentemtia conaretur exprimere, os venit distorquenspariter se ceruicem. Odesisse in terram eliditur, atq; illico expirauit. Tune admirantibuπcunctis etiam clementinus iri gentilis expatuit . edi beet esserindex, mem timem, insesimilesiupplicium iudicaretur, pro bauit se ad pedes sanm viri, obsecrans, visibi parceret. qu/ in eum diuinae legis ignoratione precuset, O non tam proprio imperio, quam mandati imperio. inde es quod soliis Gregorius vindicantium integram fidem nee in am versius est, nec assius est exilium. unusquisque.n. tim it de illo viserius iudicare. His de causiis Constantius, cum videret non solum Arrianos a Chatholicis disseiitire , quod Catholici un1tatem, Arriam similitudinem praedicarent, sed etiam Arrianos inter se discrepare, 'quod alij sinailitudinem, alij dissimilitudinem affirmarent, animo anxius nouum concilium indixit , unum Ariminum occidentalibus,sterum Seleuciam Orientalibus. Concilium Ariminense prodidit Rufinus, socrates, Sozomenus, raeodoritus, S. Hieronymus contra Luciferianos. veru Sulpicius multa quae apud illos non leguntur, adiecit. Vitur apud Ariminum urbem Italiae synodum congregariis bet,
i , Tauro praefectuimera JActa concilij Ariminensisaggreditur, in quibus nagandis multa ab alijs praetermista prodit. Taurum aute praesectu praetorio Italiae intelligit. erant aute in occidentali Imperio duo praesecti praetorio, unus Italiae, alter Galliarum appellatus. quibus reliqui magistratus parebant. Tauri praefecti praetorio per Italiam meminit Marcellinus libro xxi. Eum velo . h Arimin siprafuisse concilio adiicit. Vale, Murtimus episcopus, qui eam formulam conscripserat praesen-
427쪽
te Tauro praetori j praesecto, qui iussit regis synodo aderat , pr
sestiis est, se Arrianum non este. Haec acta anno CCCL IX. Promis, ensem constulam, si rem essectui iracsidisseς. J Verisimile id videtur, si quidem Taurus biennio post cum Florentio conuulItaque masper Illyricum, Desiam, Africam, Hispanio , Galli-πιλ mari iris secialibus acciti, aut coacti quactingen:ι, . amplius Oecideruales enisicopi Ariminum conuenere.J Prouinciae,qura nominat, Occidentalis Imperij Herunt. Magistri ossiciales sunt, qui magistri ossiciorum appellantur. de quibus in libro, qui dicitur Notitia utriusque Imperi j. Marcellinus in historia, & poli Laepe
Sulpicius Accitos significat Arrianos, coactos Catholicos. Ouibus omnibus annonas,ocellaria dare Imperator Vraeceperat. JMalara dari, ne subaudias, Tauro. annonae, & cellaria idem iunt, atque,quod Romani dicebant, loca, lotia. cellaria enim pro hosjiciis,sive cellis hospitalibus accipio. . , Sed id nostris, idest Aquitanis, Gallis, ct Britannis, indecenscum. repudiatis Ucalibus Uriis sumptibus vivere maluerant. J Au- im assirmare, illa verba ides Aquiranis, Gallis, O Britannis, esse glossema imperiti alicuius, quod ex marginula textu irreplerit diam Sulpicius ferme cum dicit, 2 Myros, Catholicos intelligit, non Gallos. & si Osiri pro Gallis essent accipiendi, cur Brit imos nominaret iam vero cum Galliarum prouinciae tum essent septemdecim, atque Aquitaniae duae inter eas numeraretur,
ridiculum videtur, Aquitanos a Gallis distinguere , quasi vero Aquitam non sint Galli. Addo etiam, Sulpicium in hoc modestiam Castolicornm laudare velle, non Gallorum. Iussit ergo Constantius, dari omnibus annonas, idest Catholicis, &nis, sed nostri, idest Catholici repudiatis fiscalibus, proprio vivere maluerunt, praeter tres tantum episcopos ex Britannia. Tres tantum ex Britannia impiaprofrjpublιco usi t, ctim oblitam a ceteris collazioncm rest istent, sanctius utantes, s cumo sere, quam gulos. J Tres tantum episcopi e Britanniassierint Ddeo inopes,ut de suo se alere no possent,adeo modesti, ut ab aliis episcopis non admodum sociasse abundantibus, sed tamen OG ferentibus, quae necessaria sibi erant, accipere noluerint, Led a imsco potius ceperint. collationem vocatiquam Graeci & Latini quo
episco' nostrum quasi obtrectantem refer
428쪽
sebium audiui.J Nostrum intellige aut amicum, aut eiusdem prouinciae, aut earumdem partium. Quaerit autem, num recte illi fecerint, cum a fisco, quam ab episcopas, capere maluerint. ac primdponit Gavi dij sententiam, qui illorum factum increpuit, iudicans aequius esse,episcopii ab episeopo,quam ab Imperatore accipere . deinde suam sententiam ad ij cit, atque eis contra duplicem laude tribuit, unam paupertatis, alteram. modestiae,quddgrauare fiscum, quam priuatos, maluerint. Unde e o, quae
sequutur, Im mmrituq; egregium exemptim lego, vitae in Q ιrii line regium exemplimi, ut utramque vitam intellexerit, paupertatem
in habcndo, & modestiana in capiendo. De reliquis nἰhil memoria dinu:m traditur.J Reliquos puto intelligi Arrianos, qui nullum virtutis exemplum ediderint, qualia cathol1ci, nam aut nihil ab Imperatore simpserunt, aut ubi coam fiunt, scum, quam episcopos, grainare maluerunt. Quod si hac re ad Gallos rettulisset, id esset cum ceterorum Catholico rum ignominia. quorum laudi seruire, res admonet. Quod si ita,ut ego setio, legas,omnia in laudem Catholicorum recidit l,& probrum Arrianorum. Sed redeo ad redinem. Posteaquam omnes, visiupra dictum, in et νmmeodectisunt, sipartiumsecessio. J Redit adacta concilij RH- minensis explicanda. Vbi conuenerunt epilcopi, inquit, extemplo in duas partes secesserunt. Catholici ecclesiam Christianoruoccuparunt, Arriani aedem gentilium tum de industria vacantem . Uerum cum essent quadringenti, octoginta tantum erant Arriani, reliqui, idest CCCXx erant nostrarum partium, nepe Catholici. Igitur sequentibus conciliis nibit actum, nostris in fide manetibus, illis de perfidia no cedentib.J Concilia vocat couentus, quibus inter se disceptabant in unu locum conuocati. Ac Catholici quidem homousion tuebantur, neque ab eo dimoueri poterant, Arriarii vero homolusion sic enim intestigendum est ex praecedentibus. Ad ex emum placuit decem legaros mitti ad Imperatorem.J IJuius legationis totius ordinem exposuit Athanasius, a quo siumpsere histfrici. Assere Catholici legatos decem ad Constantium Constantinopolim , atque exposita controuersia petierunt , ut sibi tandem paupertate laborantibus reditum ad ecclesias daret. Arriani item decem alios miserunt: qui ante uerse itinere ante ad eum, quam Catholici, peruenerunt, & Cathoi cos ilium D D 1 larunt,
429쪽
larunt, quὁd formulam fidei a se propositam, &ab illo Sirmij cis
firmatam repudiassent. Quibus verbis ille incensus Catholicos accedentes audire noluit. Socrates, & cetera. At Sulpicius hane 1ormulam post legatos auditos propositani est.
Sed nos bis mandatum, ne qcio modo cum Arrianis communionem
inirent. J Ideis, ne legati horum cum legatis illorum congrederentur, & omnia integra concilio reseruarent. quod non seceriit.
CATHOLICVM CONTRA ArrianOS. Interim in oriente exemplo occidemialium Imperator iubet cunctos iere episcopos apud Seleuciam Isauriae oppidum
congregari. J Interserit nucacta concilii Seleuciensis , quod eodem tempore ab Orientalibus episcopis actu est Seleuciae in Isauria, quo alterum Arimini ab occidentilibus in Italia. auctor S crates, & ceteri. Qua tempestate Hilarius quintum iam exili, annism in Phrygia agens inter reliquo episcopos pervicariis, acρω- fide data euectionis copia adeste compellitur.J Ex Notitia Imperij Orietatis Vparet, Phrygias duas fuisse Pacatianam,& Salutarem, atque s duos, quos nominat,magistratus, Vicarium, & Praesidem habuisse. id verosit euectionis copia deci ratur cx Codicis libro XII. de cursu publico. Euemo -
Interim in Oriente ex plo occidentalium, Imperator iubet cunctos sere episcopos apud Seleuciam Isauriae opidum congregari. Qua tempestate Hilarius, quartum iam exsilij annum in Phrygia agens, inter reliquos episcopos, per vicarium ac praesidem data euectionis copia adesse compellitur; cum tamen nihil de eo specialite mandasset Imperator. iudices tantum gen ratem iussionem secuti, qua omnes episcopos ad concilium cogere iubebantur , hunc quoque inter reliquos voletes miscere, ut ego cob
430쪽
disceptandum erat, intereiasti. Is ubi Seleuciam venit,
magno cum fauore exceptus , omnium in se animos& studia conuerterat. ac primum quaesitum ab eo, quae esset Gallorum fides: quia
tum Arrianis praua de nobis vulgantibus , suspecti ab Orientalibus habebamur , trionymam solitarij Dei v-nionem secundum Sabelliucredidisse. sed exposita fide
sua, iuxta ea quae Nicaeae erant a patribus conscripta
stimonium . Ita absolutis omnium animis, intra conscietiam communioniS, nec non etiam in societatem receptus , concilioque ascitus est. Agi deinde coeptum: repertique prauae haeresis auctores , atque ab Ecclesiae corpore auulsi. In eo nume
ro fuere, Georgius ab Alexandria, Acacius , Eudoxius, Uranius,Leotius,Theo
num copia;n, eum Vicisendi ad nos neeest ι fueris, ferr-nitas nostra largita est. Eri oVicarius,& Praeses Phrygiae data euectionis copia, idei tuti itineris fide, Hilarium quoque in Phrygia exulantem adesse compulerunt. licet speciale de illo euocando mandatum ab Imperatore non haberent. Iudices tantum generalemissionem sequuti, qua omnes episcopos ad concilium cogere iubebantur,hunc quoque inter ceteros volentes miscuere. Jego malim Huentem. visit iudices vi generalis manda ti,quo omnes episcopos cogere,idest aduocate ad concilium iubebantur , Hilariu
quoque inter ceteros, quia volebat, miscuere. quasi ve
ro si abnuisset, vim facturi .
non fuerint. μι ego eυn icio, Dei num
hagestam, vi vir. J Illa verba, vς ego conlisio, alij ad superiora retulcrunt. ego adsequentia malim, ut coniecturam suam a cit de Dei consilio. Is ubi Seleuciam venit. JHilarius in Concilium Seleuciense ab Orientalibus magno fauore excePlus , duo haec salutaria obivit, v-num,quod testimonium oreidetalibus fidei rectae per