장음표시 사용
211쪽
stituti, ut debeat quis minus ipsis sestinare, ut res succedat. Deum oro pro tua valetudine, plurimos enim aegros hic habuimus, ita ut praeteritis hisce diebus totus fuerim in invisendis iis, aut literis consolatoriis scriabendis. Redeo ad tuam 23 Decemb. datam, ad quam nondum respondi. Augustini locus, nempe Deum esse inessabilem, pendet tantum a distinctiuncula, quae intellectu sacilis est, tum possumin omnia, qua in Deo Ant, remtau lecti, nec etiam mente comprehendere, ideoque Deus es inessabilis O incomprehensibilis; sid multa tamen μηι revera in Deo, sin ad Deum pertinent, qua
possumus mente attingere, ac verbis exprimere,,mo etiam plura, quam in ulla aba re, ideoque ihρc siense Dein s maxime cognoscibilis o ef-tiis. Verissimum est id quod de refractione hic proponis, nempe quod si pila ab A versus B impulsa, in aliquo lineae A B puncto motum illum totum deperderet, quo a laeva ad dextram semtur, manente illo, qui eam ex alto deorsim pellit, inciperet in illo puncto perpendiculariter descendere; si vero totum illum motum perderet, qui illam ex alto deorsum trudit, manente altero motu, serretur illa a laeva ad dextram
horiZonti parallela; perdito enim illo motu, perditur etiam determinatio illi conjuncta; at vero determinatio perdi potest absque motu. Pro certo habeas nihil esse in Metaphysica mea, quod non credam esse vel lumine naturali notissimum, vel accurate demonstratum.ausimque polliceri me id ostensurum iis , qui illas meditari volent, & poterunt; sed is non sum, qui possim hominibus ingenium largit i, aut ostendere quid in musaei recessu contineatur, iis qui ad dispiciendum intrare
Credo equidem inter corpora Phyca pauca esse . qua non atterantur una ab alius, quia constant ex particulis rariarum figurarum, ct fieri potes ut aeriuvet cui ibet alterius tenuissimi corporis particula sit talis figura, ct incurrat tali modo in particulum auri, vel cui bet ahe rivi corporis densissimi, aut durissimi ut in illam possit agere. Sed inde non sequitur quod minima vis post aliqua rusum moνere id, quat maxime re it. Verum H etiam quod nullam tarpμs
212쪽
ro RE NATI DE s CARTE fmovet, nisi moveatures& tua de magnete instantia non urget; nam regeri potest quod seirum trahitur non ab illo immediate, sed ab aliqua mat ria subtili, quae eius vice movetur: sed etsi hoc verum sit de corporibus, quis dixit illi auctori idem esse de omni alia substantiat nempe nullam aliam agnoscit, sed in eo errat. Quod vero cogitationes non sint nisi corporis motus, aeque verisimile est, atque si quis dicat ignem esse glaciem, aut album esse nigrum, &c. non enim habemus albi & nigri magis diversas ideas, quam cogitationis & motus; nullam autem aliam viam hal mus, qua cognoscamus utrum duo sint diversa, an vero unum idemque, quam considerando utrum diversas duas do illis ideas, an vero unam tantum habeamus. Libenter scirem quis tibi dixerit me habere hic conductos operarios; nam quamvis id sit a vero tam alienum, ut me hic nemo vel tantillum noverit, quin contrarium sciat, tamen perlibenter scirem quis. nam ille sit, qui in re mea mentiri adeo delectetur. Doleo mortem Patris Eustachii, nam quamvis hoc mihi faciat majorem libertatem conscribendi animadversiones meas in ejus Philosephiam, tamen maluissem qus permissu, coque vivo illas secisse. Quaeso certiorem facias D. de Naune me esse illi obsequentissimum, sed tamen nihil sperare ex concavis ejus &convexis vitris; si prosectus suissem in Galliam aestate superiore, ut cogitaveram,illum inter primos invisissςm,meumque iter per Blesas consulto instituissem. & sorsan potuissemus simul consulere de modo aliquo pro
hyperbolicis vitris, illa potius utrinque convexa essiciendo; nam conca- - 'Vum unum, convexum alterum facere, mihi videtur nimis arduum. Non .
licet mihi per tempus responsionem ad obiectiones in Metaphysicam meam abselvere, quare in proximam tabellarii prosectionem differre cogor. Vale. EPIs TOLA LIII.
nen libri cujustam. Varia ad Geometriamstea tia. Deidia. ΦDe accomm nianda Theologia ad Philosophiam suam. De Titulo Meditationum.
PAucis ad te scribo, ut scias me non potuisse hac vice responsum ad ob jectiones mittere, partim quia aliis negotiis districtus sui, quae mihi ne unum quidem diem liberum permiserunt, partim etiam qui objectionum
213쪽
Epis ToLARυΜ pARs II. Epist. LIII. rosctionum auctores videntur nihil plane inscriptis meis intellexisse, atque illa festinanter tantum percurrisse, ita ut non mihi dederint locum, nisi ea repetendi, quae jam dixi; quod quidem me magis torquet, quam si proposuissent ejusmodi dubia, quae ingenium meum magis exercerent. Quod tamen inter nos dictum sit, quia nollem illos offendere, & quidem ex sedulitate, qua illis respondeo, videbis me habere gratias tum
priorum auctoribus, tum posteriorum, quas ultima tantum die Martis accepi, quod causa fuerat quamobrem in novissimis meis illarum mentionem non facerem, tabellarius enim noster die lunae discedit. Percurri opusculum D. Morini, cujus praecipuum vitium est, quod
de infinito ubique disserat,quasi illud ingenio suo superaret, illiusque proprietatibus comprehendendis par esset, quem quidem errorem omnibussere communem declinare sedulo sum conatus, nusquam enim de infinito egi, nisi ut me illi subjicerem, non vero ut determinarem quid sit, aut quid non sit. Deinde antequam eorum, quae controVersi sunt, quicquam explicet, in decimo sexto suo Theoremate, in quo aggreditur probare Deum esse, ratiocinationem suam huic uni se perstruit, quod putet se confiitasse motum terrae . caelumque circa illam converti assiimat,
quod tamen ille neutiquam probat; praeterea etiam supponit non possedari numerum infinitum &c. quod neque etiam probare potest; & sic totum illud quod ad finem usque addit, ab evidentia & certitudine Geometrica, quam in initio polliceri videbatur, valde remotum est.
Quod tamen inter nos etiam, si placet, dietiam sit, quia illi displicere neutiquam velim.
Ultimam tuam I9Januarii datam modo accepi, una cum scripto D. des Argues, cujus inventum pulcherrimum est, eoque magis. ingeniosum, quo simplicius; illius enim cum Theoria consormitas haud aestre deprehendi potest, considerando tantum tres primas illas virgas reprae sentare tres lineas rectas in superficie coni, quem umbra Solis illo die describit,illarumque occursum esse in istius coni vertice: triangulum vero concipi inscriptum circulo aequatoris , cujus centrum reperit in concursu duarum perpendicularium in duo trianguli istius latera, atquc lineam, ex istarum perpendicularium concursu in angulorum alterum ductam, esse circuli istius radium, unde caetera liquent. Sed ad praxim mihi videtur duarum istarum cuprearum virgarum usus minus exactus, quam si triangulum ex charta, aliave aliqua materia conficeretur, cujus tres anguli ad tres divisiones in virgis designatas applicarentur, 'prius isthic foramine rotundo qusdem cum styloma-
214쪽
ros RE NATI DAs CARTE fgnitudinis, cuius centrum esset in perpendicularium concursu; stylus enim per hoc foramen transmissus, At ad trium illarum vi rum concurissem evectus in debito suo situ consisteret. Quae δε illum meo nomine saluta, measque illi gratias offeras, quod mei
memor tua mecum scripta communicet. Nondum potui legere tractatum ejus de lapidibus secandis, quia illius schemata non accepi. Si quid mihi impertiaris eorum, quae in Algebra a se inventa est , potero sersan paucis judicare quid sit; quod vero eodem modo utamur signis plus & mi-nm, id semper nos ita secimus. Sum tibi valde devinetiis pro monitis tuis circa Metaphysicam meam & alia. Assero nos habere ideas, non solum eorum omnium, quae in intellectu
nostro sunt, sed eorum etiam omnium, quae in voluntate nostra. Nihil enim velle possumus, quin sciamus nos id velle, neque id scire, nisi per aliquam idem , sed vero ideam istam ab actione ipsa diversam non
Theologiam ad meum Philosephandi modum sicili negotio accommodari poste opinor; nihil enim immutandum video, nisi quoad trans- substantiationem, quae ex principiis meis admodum clara est & facilis;
illamque in Physica mea una cum primo Genestos capite explicare necesse habcbo, haecque etiam ad Sorbonam mittere mihi proposui, ut antequam in lucem prodeant, examinentur. Si quae sint praeterea, quae integrum Theologiae θ stema requirant, illudque aggredi votis, id gratiae
loco mihi erit, teque in omnibus, quantum potero, juVa . Novcram olim Flexiae quendam D. Chauvem Melodunensem; vellem scire annon ipse sit, qui Mathesim Parisiis doceat; sed credo illum se Jesultarum familiae addixisse, amicissimi autem eramus. Accepi quibusdam abhinc hebdomadis librum Domini R alium in decimum Euclidis Gallice redditum; sed ut verum satear, quia D. 1 Z. antequam illos ad me mitteret, praemoniterat nihil in illis exquisiti haberi, & praeterca quia aliis negotiis districtus eram, iussi illos quiescere, postquam in priori per biborium aut trihorium legendo, nil nisi verba reperissem. Non credo esse immutandum quicquam in iis, quae de N. in Metaphysices meae initio scripsi, hac enim de re minus dicere neque potui, neque dicendum duxi. Fuissem enim in meipsum injuriosus, si id silentio praetermisissem, cum scriptum ejus in plurimorum manus Venerit, quod utrum in lucem prodeat necne, haud magis laboro, quam de Pentalogi , quem vidisti, impressione. Opinor ergo non abs re sere hoc Metaphysicae meae initio praefigere, ut pateat eadem hic, sed iusius, a me tractari, e quae
215쪽
EpisTOLARUM PAR s II. Epist. LIV. ro quae in dissertatione mea de Methodo. Verum in exscribenssis exemplis, satis erit incipere a compendio, quod ad te mis. Mihi pergratum erit ut &quam multae & quam fieri poterunt, validissimae objectiones proponantur; hac enim via spero fore ut veritas tanto clarius eIucescat; sed quaeQ ut responsiones meas una cum objectionibus, quas iam accepi, ostendas iis, qui novas molientur, ne mihi ea objiciant, ad quae fuerit jam responsium. Deum esse rerum omnium creatorem, &reliqua ejus attributa, disertissime probavi; eius enim existentiam ex idea, quam de illo habemus, demonstravi; imo & exinde quod idem istam in nobis habeamus, evici nos ab illo creatos fuisse. Sed video titulorum rationem haberi in libris, magis quam reliquorum. Quo fit ut putem in secundae Μeditat nis titulo, de mente humana, posse addi, quod ipsa sit ratior quam corpus, ne putet quis me voluisse ejus immortalitatem ibi asserere. Deinde vero in tertia de Deo, quod existat; in quinta de essentia rerum materialium; atque iterum de Deo , quod existat; in sexta, de existentia rerum materialium; ct reati mentis a corpore Astinctione; ea enim sunt, ad quae attendi potissimum velim; sed alia multa hisce admiscuisse me puto. Et fatebor inter nos, sex illis Meditationibus omnia Physces meae sundamenta comprehendi; sed hoc, si placet, apud te pereat; qui enim Aristoteli favent, illas aegrius approbaturi essent; & ero fore ut qui eas perlegent, principiis meis paulatim assuescant, eorumque veritatem agnoscant, antequam animadvertant Aristbtelica ab illis evertio EPIs T OLA. LIV.
De certitudine morali. Utrum Deus sessore aut mentiri possit. De indissertivia in Deo, ei que concurse. De significatione racis Amma. De ideis variisque illarum generibus. N Ullas ad te dedi duabus hisce aut tribus tabellarii proscmonibus , partim quia pauca erant, quae ad te scriberem, partim etiam quia rurestris secessus me paulo quam antea indiligentiorem fecit; investigavitamen quaestionem Domini des Argues, modus enim, quo illam proposueras, talis erat, ut non potuissem sne incivilitatis nota ab illa cessare; sed quia superi're hebdomada nondum ab lueram, quum ex tuis intellexi
Dominum a Robo illam invenisse, mihi visum est nihil esse, cur illi diu-
216쪽
1o8 RE NATI Dss CARTEItus immorarer, est enim calculi admodum prolixi de dissicilis, & reviri ab illo tempore de illa non cogitavi. Loci ex D. Augustino a Domino Arnaldo laudati, habentur in pag. 2.Iι b. 2. de libero arbitrio, cap. 3. Deinde pag. s. citat de amniis quantitate
cap. I s. & siota. I. cap. o. Sed in praecipuo loco, qui in penultima pagina habetur, tria enim sunt ut sapienter monet Augustinus , oec. oblitus emia brum citare. Quod aὸ Metaphysices meae approbationem &impressionem attinet, omnia tibi permitto, scio enim te ista diligentius curare, quam ego ipse possem, & praeterea cum praesens sis, multus judicare potes, quam absens ego, quid in rem sit. Doctorum vestrorum objectiones demiror, nempe s undum Philosophlam meam, nobis non constare certo utrum Presbyter teneat hostiam ad altare, aut aquam ad baptizandum habeat,&c. Quis enim unquam dixit, etiam inter Scholasticos Philosophos, aliam, quam moralem ejusmodi rerum certitudinem haberi; & cauamvis Theologi dicant
esse de fide, quod corpus J. Christi sit in Eucharistia, non tamen dicunt esse de fide quod in hac particulari hostia existat, nisi quatenus
supponitur ex fide humana, quod sacerdos habuerit voluntatem consecrandi, o quod verba pronunciarιt, o fit ritι ordinatus, ct talia qua nullomodo sunt
Qui vero dicunt damnatos a Deo indesinenter falli, & posse etiam nos ab illo perpetuo falli, fundamento totius fidei contradicunt, nempe, Deus mentiri non potest. Quod apud Augustinum, Thomam aliosque t ties recurrit, ut mirer Theologum quempiam id inficiari, & certe omnem omnino certitudinem abjiciant necesse est, nisi hoc pro axiomate admittant, Deus sallere non potest. Ex eo quod scripsi indifferentiam in nobis potius desectum esse, quam libertatis persectionem, non sequitur rem eodem modo in Deo se habere; neque tamen novi esse de fide, quod Deus sit indifferens, spero autem Patrem Gib. mihi hac in re apprime patrocinaturum, nihil enim scripsi, quod cum ejus libro de libertate non congruat. Nusquam dixi Deum ad omnia immediate non concurrere I atque in meo ad Theologum responsis contrarium diserte asserui. Non existimavi essie fusius respondendum Antio, quia objeetiones ejus mihi visae sunt vero tam absimiles, ut si lanus reipondissem, illas pluris aestimare visus suissem, quam aequum sit. Quod ad Doctorem illum attinet, qui dicit posse nos dubitare utrum cogitemus, non minus quam de quavis alia re, in lumen naturale tam
217쪽
EpisTOLARUM PAR s ΙΙ. Epist. LIV. 1ος graviter impingit, ut mihi persuadeam neminem in ejus sententia sutu-
Tum, qui aci verba eius attendet. Monueras antehac me in meo ad Andum responso vocem ideae ter aut
quater, paucis verbis interpositis, reposuisse; sed quia ad diversis ideas refertur, non mihi videtur abundare repetitio, quae quemadmodum quibusdam in locis dura est, ita in aliis non est invenusta. Alio sensu includo imaginationes in definitione cogitationis, alio sensu excludo, nempesernia spes'ecies corporea, qua debent esse in cerebro ut quid imaginemur , non fuηt cogitationes; sted operatio mentis imaginantis, fre ad istasstetits se convertentis, est cogitatio. Intercidit epistola, in qua objectiones circa conarion scripseras, nisi forsan illas scribere sileris oblitus, nihiLernm circa hoc habeo , nisi quod ab eo tempore scripsisti, nempe nullum nervum ad conarion usque protendi, atque illud esse nimis mobile, quam ut sit sensus communis scindes; sed sane haec duo pro me omnino faciunt; cum enim singuli nervi ad sensum aliquem, aut motum particularem destinati sint, alii ad oculos , alii ad aures, ad brachia, &c. si quis illorum ad conarion protenderetur, alii vero non, inde concludi posset illud non esse sensius communis sedem, ad quam scilicet omnes eodem modo referri debent; im- . possibile autem est ut ad illam omnes reserantur , nisi ope spirituum, ut in conario fit. Porro etiam certum est sensus communis sedem debere esse admodum mobilem, ut impressiones omnes a sensibus advenientes accipiat , & quidem talis esse debet, ut moveri non possit, nisi a spiritibus impressiones illas transmittentibus, conarion autem selum tale est. Anima latine significat aerem, 'e oris halitum, unde credo translatum
suisse vocabulum iasignificandam mentem, eapropter dixi quod sape uinitur
Axioma hoc, quod potest facere maius, potest etiam mim s. intelligitur
in eadem ratione operandi, vel in iis, qua requirunt eandem potentiam; quis enim . inter homines dubitat quempiam posse elegantem orationem concinnarz, qui tamen laternam conficere nequeat.
Tubingensis ille Mathematicus est Schichardus, cui magis decorum putavi civitatis strae, quam proprio nominare nomine, quod nimis durum est& parum notum; qui vero dicunt me praeter observationem ipsam, quam citavi, multa ab ipso desumpsisse, aberrant. Nam in Germanico ejus libello, quem hic apud me habeo, ne unum quidem ratiocinii verbum extat, quod in usum meum possem convertere, quemadmodum neque
in Latina epistola, quam D. Ga. ad D. R. de hoc ipso P nomeno scri- Dd . psit,
218쪽
χro RENATI DE s CARTE fpsit, judico enim illum esse, qui hunc tecum sermonem habuit. Sed immerito fit, si ipse offenditur, quod veritatem scribere sim conatus in re de qua ipse chimaeras tantum antea scripserat, aut si existimavit debuisse me illum hic citare, ubi ne verbum quidem ab illo sum mutuatus, nisi quod Phaenomenon illud Romae observatum, quod ad Meteororum meorum finem halbetur, per ipsum ad Dom. Ren. & per hunc ad me, tanquam per tabellariorum manus, nullo ipsius consilio pervenerit; majoremque illi iniuriam me facturum suisse existimassem, si lectores monuissem illum de hoc Phaenomeno scripsisse, quam id silentio, ut feci, praetermi
Quantum ad objectiones, quae in Metaphysicam meam ulterius proponi poterunt, illis ut & prioribus conabor respondere, & puto satius sere ut imprimantur eodem quo fictae sunt ordine, ut maneat historiae veritas , quae lectorem magis oblectabit, quam perpetuus discursus, in quo eadem illa dicerem. Credo me omnibus literarum tuarum capitibus h ctenus respondisse. Nondum respondeo duabus objectionum schedulis, quas ad me mi sisti, qu ia scribis me posse illas adjungere reliquis, quas nondum accepi, quamvis ad me octi duo abhinc missas; sed quia ille qui rogat quid per v cem idea intelligam, plures objectiones polliceri videtur, & modus quorem aggreditur, spem facit illas sore inter praestantissimas&validissimas, quae possint proponi, si sorte meum ad hoc responsum expectet antequam novas mittat, hoc illi summatim respondere poteris, me per vocem idea in telligere quicquid in cogitatione nostra versari potest, triaque illius gens ra distinxisse, nempe, quaedam sunt adventitiae, qualis est idea, quam de Sole vulgo habemus; aliae factae vel factitiae, in quarum numerum referri potest idea quam de Sole Astronomi ratiocinatione sua vulgo formant; aliae denique innatae, ut idea Dei, mentis, corporis, trianguli, &generalia
ter omnes, quae aliquas essentias veras, immutabiles & aeremas repraese
tant. Jam vero si ex idea facta concluderem id quod, ipsam faciendo, e plicite posui, esset manifesta petitio principii, sed quoci ex idea innata alia quid eruam, quod quidem in ea implicite continebatur, sed tamen prius in ista non advertebam, ut ex idea trianguli, quod eius tres anguli sint aequales duobus rectis; aut ex idea Dei, quod existat, M. tantum abest ut sit petitio principii, quin potius est secundum Aristotelem modus demona strandi omnium persectissimus. nempe in quo vera rei definitio habetur pro medio.
219쪽
ordo sextarum objectionum. Excusetis Cartes erga Gasndum. Emplicatio quorundam locorum ad ejus Metaphysicumstectantinm. De ictis. Statas obiectiones una cum responsis meis ad te remitto, & quia illa constant ex variis fragmentis, quae variis temporibus misisti, illas manu mea exscripsi eo ordine, quo omnium commodissime jungi posse
videbantur; nempe, duos novos articulos in epistola quadam tua ad me miseras, quorum unum, prout monueras, ad quinti articuli finem adjeci post verba, non poterit reperire; alterum vero, cuius locum non indicaveras , visum est in duas partes dividere, & ex priore septimum articulum Constituere, alteram vero apponere ad finem teriit. Denique novam o jectionem in secundo, quod miseras,rescripto inveni, ex qua octavum articulum feci.
Quantum ad errata Typothetae, scio illa non esse magni momenti, &habeo tibi gratiam pro opera, quam in illis accurandis navasti, non minusquam si nullum plane fuisset relictum. Scio enim non potuisse la absque molestia praestari, atque esse moraliter sero impossibile, quin irrepant sphalmata nonnulla, maxime in alienis scriptis. Placet valde quod rescideris id, quod ad finem mei ad D. Amaldum responsi alccoram, praecipue si approbationi impetrandae possit conducere, quae tamen si don egetur, non magnopere laoorabo.
Dominum Cassiendum admodum injurium censerem si meo response ostenderetur, studui enim sedulo ne illi aliud quam par pari referrem , tum in ossiciosis ejus verbis, tum in ludicris, quamvis apud nos proverbii loco obtineat, primam plagam esse geminis ulciscendam; ita ut quamvis illi retulissem duplum, tamen iusto minus rependissem. Sed sorsan responsis meis tangitur quod veritatem in illis agnoscat, me vero contraria pa sus de causa illius objectiones neutiquam tetigerunt; certe si ita est, culpa non est mea. Quod vero dixi me posse si tu commode rel=οη re, Vox commode non respicit vim rationum, sed selum facilitatem, qua
resimnsum invenio,& sc non significat aliud quam faciIe, sed modestior camini videtur. Per illud vero, existentia Dei partem ditis. essentia facit, planum est me non intelligere de parte phy sis, sed Alum existentiam esse, ut
220쪽
loqueris, de intrinseco con tu es la divina. Qui vero ex istiusinodi minutiis argumenta vellent petere, hoc ipsis testarentur nihil sibi esse Q-lidi, quod objicercnt, & uc plus sibi facerent lvjuriae, quam mihi. Caeterum Hyperaspitem tuum legi, ad quem libenter respondebo. Verum
quia responsa ista eo animo concinno, ut imprimantur , & porro aequum est ut lectori consulam, cui taedium afferrent repetitiones, aut res a proposito alic nae, quaeso roga auctorem meo nomine, ut suas objectiones recognoscat, easque rescindat, quibus jam alibi satisfeci, nec non illas in quibus mentem meam non est assequutus, ut in octavo suo articulo, &alibi; aut saltem si non judicet debere illa rescindi, sinat imprimi nomen suum, quod me apud lectores absislvat; aut denique illi respondebo, &rogabo te ut mea illi responsi ostendas, aliisque qui objectiones ejus viderunt , sed non ut imprimantur, ne mihi crimini detur, quod liber si
Non bene capio quaestionem, quam proponis, utrum ideae nostrae simplici aliquo termino exprimantur; nam cum voces sint ab hominibus inventae, semper unica vox aut plures adhiberi possunt eidem rei significandae; sed in meo ad primas objectiones responsb explicui quomodo triangulum quadrato inscriptum pollit pro una idea suini, aut pro pluribus. Denique existimo illas omnes, quae nullam negationem aut assi rismationem includunt, esse nobis innatas, sensuum enim organa nihil nobis tale reserunt, qualis est idea, quae illarum occasione sormatur, &sic idea ista debuit esse antea in nobis. Vale. EPIs TOLA LVI
De modo animam recte concipiendi.
Q Uod vir tui meriti sit mei memor, pro maxima gratia habeo, multumque de me meritus cst R. P. Gibleus pro opera, quam mihi commodare dignatur. Iam dudum suam erga me benevolentis multi; argumentis signiscaverat, ut & certe virtutis ejus & doctrinae excellentia me jamdudum impulit ad ipsiim honore prosequondum. Fama etiam R. Patris de la Barcle ad me usque in desertum pervenit, & quidem verulem satisfacere posse tribus articulis, de quibus mones ipsum potissimum
dubitare in brevibus illis, quae delimavi, Μetaphysices speciminibus; sed quia