Grammatica Arabica, quinque libris methodicè explicata a Thoma Erpenio, Arabica, Persicae, etcaet. linguarum Orientalium in Academia Leidensi professore

51쪽

At particulae inseparabit o l

dictionibus praefixae non censentur i in medium coblocare : ut S pam, is anmire t Elis mobile in fine dictionis post diuam in I post i ii Keste in t mutatur: ut Sio cara, pro, imist, pro . Sed si interceditu vesquiescens manet, pia' scriptum. ut lata, in est,

erit.

Elis mobile post phatha antei quiestim saepe in III

mutatur, sed non adscripto hamae:vt ab

quit,quippe quae consenantis nihil habere potest nisi vocalem possidea 'o e ...' φ .i l ' lQuiescit autem post Phatha,cum quo vocaIem lam

52쪽

gam constituit: ut ou Mi,Mae magis etiam producitur bac figura ,quae 3α Medye dicitur,m- perscripxa, quoties sequitur hamete, ut

i, iam, i ac breuitatis causa iuc interdum non

pingitur, ut si es bl quod passim

occurrit: sicuti nunquam comparet cum phalba Prae

in cedens in quo quiescit,alterius elis est, ut G I pro' i- πιιώ- secundum hanc Regulam: Elisquie-

53쪽

tura sua est mobile: ut pro h 'I

- Tria itaque iidivniuersum sunt τοῦ hamae officia. 1 Appositum M l motum eius indicare, siue actua Iem, si adsit vocalis, ut interrogauis: siu e potentialem, si vocalem non habeat, habere tamen inser-

dum natura sua idoneum sit, viata se in b. I

3 το di re adiunctum significare eas. vicarias esse, seu vice.elis natura fid mobilis venire: ut d

-. Vnde p3is nihil esse aliud quainseruum Inat sitae mobil6,ypod propterea illius nomine Hamete appellari solet a Grammaticis.Nςc alia quoci simoiscia habet: nam quod interdum literis et Q π apponi, easque fortifieare dicitur, error est. - Notandum aure uestietis naxm suamobilὸ cum Quiescit propria forma, post phatha, vel vicarii post assiam vel Resre,assemere posse degm, concra atque in literis quiescentibus fieti debere supra dictum est

54쪽

G R A M. A R A B. L I B. I. simpliciter quiescit seu vocalem longam constituit sed focum etiam occupat literae quae syllabam mixtam , constitueret, atque adeo deZm necessario haberet, si robusta e sset. Tertius status I est Vnionis, quo nec mouetur, nec quiescit, sed vocali propria abiecta omnem sonum amittit: quod ei solum accidit interdum in principio dictionis, cum habet post se gj eam , & ante se vocalem seruilis praefixae vel vocabuli immediatep nissi, cum qua gjeamata eam sequens in syllabam unam coalescit: in cuius coaIescentiae indicium haec figura quae o AP esion id est unis vocatur,super

bilinsani in homine pro O bielinsani.

Vinon autem non raris omittitur, bd absentia - vocalis τῶ l dictam unionem satis ines t. 4 M. , Est autem tale Elis triplex γ' υ a Verbale i sie Imperit,id est sermativum Impera-

cum in praeteritis imperativis & infinitivis penta. Eram matruum .di hexagrammatorum at

55쪽

Nominale in subiectis nominibus.

nates, mulier, μή,

Articulareserticuli JI G, τι quo pertinet rela tiuum in Oecli & casibus eius. In hisce enim omnibus i initiale vocali sua priuatur

cum sententiam non inchoant .aut intcise assumunt Iiteras seruiles:quin hoc casu ipsum etiam elis non raro excidit, Vt Mao pro nomine τ quod per-- P v I ιυ

petuum est in articulo II quoties o seruila praefigi ture vico II pro domino, H3 pro aedes μα

Hactenus de Elis : I & duos tantum agno scunt status , Motus scilicet de Quietis. tarum motus

56쪽

obtinent cum more consonantium mouentur vocali,

vel propria,ut jedon mansu, waddon amor, vel aliena,consonantis scilicet praecedentis ut I a mel, ei idest i quietis autem, cum propria vocali destitutae quiescunt in praecedente homogene/, ut

Des notandi canones sequentes.

o giesmatum post Keste in mutatur: ut pro 'is : sed si contingat Kesie illud poni sub I unionis,& excidere post literam quae Κeste non habeti. quidem in scriptura manet, sed in pronuntiationes re

ducit uir ut abo meel im,quod scribitur pro bl , se Nisu time , quod pronuntiatur μ'PH, ac si

57쪽

2 finale post Kesro in LX mutatur: Vt O V pro G Lob cupiuit. - finale post phatha, abiecta sua vocali quiescit, in III l mutata si tertia sit dictionis litera: ut FbH pro

o seruile in fine dictionis he eam te inet adscise V scit l otiosum: vi I . - a arimi, II in s iecerunt,

post dsnam in I mutatur , si vocalem habet, la- I.

58쪽

II. penultima dictionis habens sub se Κeste in quo Ialiud quiescit abiecto Keste sequenti per testa id inseritur, quae ut duplicari possit phatha assumit: ut, : α pro ι λά super me. III. I finale post phatha nequit moueri, sed abiecta sua vocali, & reiecto cid phatha Nun vocali, si quod

I V. t hias finale post heste non fert dmam vel hine , sed&ς. loquor autem de inproprid non vicario, E i

59쪽

Vx xi puer. quod & in praecedentibus obseruandum.

De utroque autem hi canones sint notandi.

. finales post elis seruile in hamete mutati-

& eta mobiles ante literam mobilem positae im- H. mediate post phatha saepe in i quiescens mutantur: ut

est sed instar i quiescens, leguntur enim baselon;s titon, et Maton: idque ex eo sciri potest, quod neZm nullum adscribitur r haec enim est certissima regular & post phatta voeali destitutae,si eam non hilient, instar elis ouiescunt. Sed & in melioris notaecodicibus , aci certius & manifestius indicium pbath illud perpendicul/riter pingitur .hoc modo

. . a a

60쪽

per tesdid coalescunt:Vt, pror, , με a copro . iv I & itemque i in vocalibus homogeneis quie- stentes excidunt cum sequitur Jitera eZmata et ve

sequenti per tesdid inseratur ut oia extendens. Atque haec quidem sunt quae de harum literarum natura & permutatione generaliter hic visum fuit annotare , quae talia sunt ut sine eorum notitia taliciter nemo possit arabicari. particularia suis locis in se

Quiarifariam Ar bica scribuntur. . 1 Prorsus impelfecte,expressis nudis tantum con-mnantium corporibus, hoc modo: : .