장음표시 사용
281쪽
Facies S miseria Romanae urbis. L. Vitellius se cum cohortibus dedidit sed nihilo secius ipse interfectus. Imperium Vespasiano is Senatu Ammiur. De Helvidio Prisco accuratius . insigni viro. de dis iis ejus cum Eprio Marcello. Mucianus inter haec urbem ingreditur. is ci Furnium Pisonem interfici jubet. Initia is motus Germanici belli: quod, duce Civili, Batavi primi sumpsire. Postque eos, Caninefates. Praesidia is ea ella Romana ejiciunt aut exscindunt. Aquilium primipilarem, E; Hs Mumium Lupercum legatum proeliis vincunt. Batavorum veteranae cohortes ad Civilem abeunt. quas transitu arcere Herennius Gaialas conatus, item funditur. Castra vetera δ Civili obsidentur. Sediatio militam Rom. contra Hordeonium. O summa belli Voculae permissa. Is contra Civilem duxit: υ, Irimo Siritus, praeter spem fortuito vicit. Iterum seditio in Hordeonium: quem S interficiunt. Luaedam Romaec, apud patres gesta. jurgia: accusationes. Vitelliani mitites composii. alii in praetorium lecti. L. Pisonis in Africa caedes. Capitolium Romae re- situlam. Treveri S Lingones δ Romanis deficiunt , ct reliquae Galliae nutant. Ipsae legiones cohortesque Romanae parum fidae, lii a GaItis corrumpebantur. Vocula interficitur. Sacramentum Romani pro imperio Galliartim dicunt. Idem legiones fecere, quae ιn Veteribus diu obsessae. Nec Agrippinenses ultra contati, quin se victoribus afungerent. Lingones interea d Sequanis fusi. At Romae, imperium periclitari visum rta Domitianus ipse ad hoc bellum accingitur, cum Muciano. Legiones quattuor satim praemu . Gavi interea deliberant: Si pluribus Manio. D sique cum servitute pax placuit. Petilius Cerialis Treveros magna pugna vicit. defectores pleraque ad Romana Agna rediere. Paullo post acre iterum certamen cum C zili ct Classico: cujus ivitio ainbiguo, ω-
282쪽
ius Romanis I is fuit. Vespasia ni in Hunto facta. V edita ab eo
miracula. itemque de oraculis S sortibus au πω imperium. Gesa illo ipso anno , cujus parte posrema Consules
Nntersecto Vitellio, bellum magis desierat, quam pax coeperat. Armati et
per urbem victores, implacabili odio victos consectabantur. plenae caedi bus viae, cruenta fora templaque, pastim trucidatis, ut quemque sors obtulerat. Ac mox augescente licentia, scrutari, ac protrahere abditos: si quem procerum habitu & juventa consipeXerant , obtruncare, nullo militum, aut populi discrimine. Quae saevitia recentibus odiis sanguine explebatur, dein verterat in avaritiam. nihil usquam secretum aut clausum sinebant, 'teuianos occultari
simulantes. Initium id perfringendarum domuum , vel si resisteretur, caussa caedis. nec deerat egentissimus quisque ex plebe & Pessimi servitiorum prodere ultro dites dominos: alii ab amicis monstrabantur. Ubique lamenta, Conclamationes, & soriatuna captae urbis, adeo ut Othoniani Vitellianique militis invidiosa antea petulantia desideraretur. Duces partium acccndendo civili bello acres, temperandae victoriae impares. quippe in turbas ta discordias pessimo cuique plurima vis: pax & quies bonis artibus indigent. 3 Nomen sedemque CMaris Domitianus acceperat, nondumtad curas intentus, sed stupris & adulteriis filium principis agebat. Pr Hura praetorii, Pencs Arrium Uarum: summa potentiN, in Primo Antonio. is pecuniam sa- miliamque e principis domo, quasi Cremonensem praedam rapere. Cetcri modestia vel ignobilitate, ut in bello obscuri, ita praemiorum expertes. Civitas pavida dcs servitio parata, occupari redeuntem Tarracina L. Vitellιum cum cohortibus, minui COMMENTARIUS.
ratarum habitu, G juvota Duas no. tas Germani militis habebant . pro ceritatem corporis. itemque juventam. N am Germani plerumque proceri ; de milites, a flore & robore aevi colligebantur. Lipsinu. Si quem procerum habit. J Male vulgo, preterum , aburite accentu. Sie intra , ex est purifluι procera puerilia. Pichena. Si quem procerum b. er i. ArspexeranιJ Non est id aptum huic rei verbum , & unde prospectum in caede Galbae Tacitus longe siler liuirpavit i. IIII.
4o. Unde quum neque ex MS. vetere id verbum exortum filiise docerent meae laedae, miratus tui, cur veta Taciti scriptura nuper non ulterius placuerit , quam ut daretur cognoscenda. Hinc re. vocavi ipiam auctoris manum utique longe commodiorem. Iac. GNum tur . .
a Fortuna capta urbi j Non displicet Vertranaidi. vinatio, forma catta ur h. Lipsus. Fortuna rapta urἱus J Malim, sorma. Vertranius. Roma , Flavi nis expugnatur, non ut omni λ agerent & ferrent, sed ut urbs tantum sedilito Vitellianorum eximeretur. lib. 3. hist. urbem senatui aε populo Rom. templa diis reddisa. Verum victoriae temperare dum nequeunt, adeo per urbem grassali sunt, ut ea videretur ab hostibus capta . non , civibus recepta ejusmadi qua elades dc fortunas per
tulisse. Fortuna capra urbιι, non forma capta urbir,
ut Vertranius doetiss. viro applaudente. Valer. lib. I. ex metore sputas uno in ι ivs Hasdrubalis o X. ιini Latritimonii duris ad masrabιlem evrivi fortuisnam deductum. Salinei ius. Nulla ratione admitten- ea emendatio Vertranti, forma: na m forma & θ cιes . vel inimica esse possunt: fortuna non item.
3 Nomo Ccar J Forsan digre tuis e paternis penatibus, e quibus milites eum in Palataim deduxerant. Sa sim.4 Sιd supris is adciliarii J Tae. in vita Agite.
283쪽
his reliqua belli, postulabat. Praemissi Ariciam equites: agmen legionum intra Villas stetit. Nec cunctatum est Vitelliu5, seque dc cohortes arbitrio victoris per mittere. Et miles insciicia arma, haud minus ira, quam metu abjecit. Longus deditorum ordo, septus armatis, pcr urbzm incessit. nemo supplici vultu, sed tristes truces, dc aduci sum plausus ac lasciviain insultantis vulgi immobiles. paucos erumpere ausos, circumjcoti pressere. cclcri in custodiam conditi. Nihil quisquam locutus indignum, dc quamquam inter adversi, salva Virtutis fama. Dein L. Vite lius interscitur, 3 par vitiis fratris, in principatu eius vigilantior; nec perinde pro 66peris socius, quam advcrss abili actus. I iidem diebus Lucilius Basius cum expedito equite, ad componendam Canadaniam mitti ur: discordibus municipiorum animis, mastis inter semet, quam contumacia adversus Principem. Viso milite quies, & mi. notibus coloniis impunitas: ν Capuae irgio tertia hiemandi caussa locatur. dc 6 domus illustres assiictae , cum contra Tarracin nites nulla ope juvarentur. Tanto proclivius est 1imuriae, quam beneficio vicem e solvere: quia I gratia oneri, ultio in quae I tu habetur. Solatio suit servus , erginii Capi Ionis, quem proditorem Tarracinensium diximus, patibulo assiXus, in ii facio annulis , 'uos ' acceptos a Vitellio gellabat. At Romae s sen.itus cuncta principibus solita, Vcspasiano decernit , laetus ic spei ce tus. quippe φ sumpta per Gallias Hispaniasque civilia arma, motis ad bellum Gemmanis,
iter historiarn. vehementer amplectar. In Genunias labstractus, item ut frater. adversis ejus magis erat I Ariciam equitas J Liber unus, Arriani equites.
quid Z an Attii Vati turmas intellegit 8 Non opinor. 8e magis est ut vera sit vulgata. Lipsius. χ Circum uti pro eJ Faernus legebat, evrsere
et par i ii iis statri J Ila Facinus legebat. Nam fratν is quod est in vulgatis, non ita placet ut fa
4 ως ρε inde trosteris socius, quam adverses in Gemonias tractus J Sic haernus legebat. nam idud a Irra Ius penitus ineptum. Ursinus. Caveant tirones, iocius, quam prosperis fuerat. Acidalius.
vis admodum fuit. neque enim niti a fine Decembris in principium Jan. extenditur. Tertia lipo, μω baris Arrio Varo miles. in D iam remissa , Tacitus alibi, nili alterutro loco notandus sit erroris.
7 Gratia eneri, uti ο in qu/su habenιν J Recte. ne interpretemur. a radi , id est, seiuneius, ves habNur, apud vulguin scit. Nam ut ait Senec. de segregatus: sed quasi in ex tium tractus. ut Ann. l. Ira lib. 2. 32. Non, ut bene iis honestum est merita . clari iudine infausti Ieserit, O paterni, ad Uu for i t mriἔis repensare, ita injurias injuriis. si e vinci turpis
ab Dariu . Pichena. Mite hic nallucinatur Ursinus es, hic vincere. Inhumanum verbum est. π quidem minus intellecta mente auctoris; quam tamen erat pro justo receptum. ul D. Idem de benef. I. r. ita cognoscere ex locis aliis , geminae Dropemodum natura est aratum es; ret alti. intuma quam merita similitudinis. Accidit Vitellio, quod ait Titus in- dessendanm, em illa raro δε ant, has tenax memoria fra cap. 61. Suum cuique sanguinim indisertium; sed custoriat. Pichena. maxime Vincipibus, quorum nosteris er alii s ruamur, I 8 Acceptos a V t. ilia di bat J Praepositionem a
a resa ad seMIissimos pertiniam. Addatur lucis cau. submovimus, subintellectam in ablativo Vitellis. sa cap. 37. lib. I I. Ann. item cap. 36. sub finem de j Rhenanus. moribus Germ. vim vocis abstra uus; egregie ce- 9 Mnotus euncta mine pibus fuit a Vespasiano vicem pit, Taciti vindex singularis. Curtius Pichena. nul Hujus SC. fragmentum exstat ad verbum in. Grut/rtii. Non id concoquo. Abii aetas sive dis. ter antiquitatum Rom. rudera. Mi illus. scit . exl junctus a fratre Vitellius adversis 3 Conjunctus linio, ge, quae appellabatur Regia. De ea Ulpian. in l.
ut rea loquitur. Vereor, ut vox ab arati si cera quae ineletanter etiam opponitur alteri se ius. Sententia quidem se absque ea plena : Nee proinde prosperis socius , quam aIGrm. Ita enim est : magis adversa eadem experiebatur, quam prosperis erar fruitus. Sed quid reliquo igitur vocabulo fiet ne. scio: nisi quia Muretum video, nescio unde. lectionem auctiorem notat se . in Gemonias tractat.
Quam ego ad sensum aptissimam, nec credo praei. Dig. de Corall. Principum : Quod ' incipi placuit,t ii habet siporem: utpote tum lege Ruia . qua de Huri ιrio lata s. populus ei, G in eum omne sevum imperium G potestaιem e nstrat. Meminit etiam Iulli. nian. l. I. f. 7. Cod. de veteri jure enucl. Et adhuc exstat aenea tabula Romae in Capitolio , partem quandam continens illius legis, quae de V spasiani imperio lata fuit. Pichena.
Io Sumpta per Gallias Hi panis uri In bello a
284쪽
manis, mox Illyricos postquam AEgyptum, Judaeam, Syriamque, de omnis proin
vincias exercitusque lustraverant, velut eXpiato terrarum orbe, cepi lic finem videbantur. Addidere alacritatem Vespasiani litterae, tamquam manente bello scriptae. ea prima specie larma: ceterum ut princeps loquebatur, 3 civilia de se, de republica egregia. nec senatus Obsequium deerat. Ipsi consulatus eum Tito stio, presura
Domitiano conssulare imperium decernuntur. Mi ierat & Mucianus epistolas ad senatum, quae materiam sermonibus praebuere: si prιvatus esset, eur x publιce loquere
tur' potuisse eadem, paucor ps dies, loco sentemia dici. si ipsa quoque insectatio in Vitellium , sera & sine libertate. id vero erga rempublicam superbum , erga principem contumeliosum , quod in manu sua fuis imperium , donatumque Vespasiano jactabat.
Ceterum invidia in occulto, adulatio in aperto erant , multo cum honore verborum,
Moeiano . triumphalia de bello civili data : sed ' in Sarmatas expeditio singebatur. Adduntur
Galba de Vindice adversus Neronem gesto. Sa - funebamur. sina cinuli veberemur. Savilius. sius. . . . . S Pubim laqua tur J Id est publicas ad Senatumi Mox I riso1J Calligavimus, mox Illyrico. Rhe-lliteras mitteret . quod principis fuit. Luanias. nanus. 6 Ipsa quoqna insectatio in Vita m I Flor secutus et Ea mima syeis forma J Ut immensam interpo-ireposui. in Ciuilium. vulgo, in Vuialiam, veti- lationem eodicis sui commendaret Rychius. negatimnile enim est. Mucianum imperii sere socium. in vulgata lectione sensum ullum. Quis eredat siclin ipsum tantummodo Viresium invectum suisse: aliquem aberrare posse quum tot viri docti hunciat illius duces quasi indignos sua inscistatione judiis Iocum legerim. & certe cum sensu bono, alii perlealle. Piciana. alias linguas interpretati sint, di in noltro sermone 7 Sera, o sina libartarat sera. quia jam afflicti ediderint ιεβbramen ali mandιν Hoetho. Dis I ia ut nulli erant : non libera , quia sine periculo viante hadian αν in 't erese Mnesen. Nempe quialmortuis vel invalidis insultabatur. Lipsius. pro clarissimis praeteriit paraphrasis paterna , im - μνa m sna ιibretata I Bra . quia jam de bello natur sibi nequivisse ab patre sensum illis dari, transactum : ideoque vanum ac stultratorium . in is aut certe fatetur ipsum non vidisse sensum. Cae lectari victos. Sine tinnare. quoniam Mucianusterum intolerandi sunt, qui mox scribere sustinent sua insectatione . non prae se ferebat amorem e civilia da se . d. rep. erroris , inter quos eminet Pi-hramque reip. a Vitellio laceratae , t ita enim hoecbena in totum delirans. quum cerneret in MS. sensu capienda videtur vox libertatiso sed potius se exstare δε ρ π R. P. egredia, quod communiter per ipsum magnificabat extollebatque. Vel libertatem typos expressum π rep. urma nefando ausu auri- interpretemur , quando quis citra odium di am buit vulgo. Nulla parte melior vel Muretus velirem. quicquid sentit loquitur, eo praesertim tem- Acidalius. quum salinerius in cap. seq. citaveritipore, quo aliquod periculum ex libertate sermoniscitalia de se G Rop. nescio quo relegans votem egre lipsi provenire potest. At cum Mucianus maledigia. Rychius in principio notarum quoque sic exhi-l ceret victo. & 1 quo nihil jam timere poterat. .
sens de Repub. erregia noluit latendo procedere, si l le 'te . De Martara eum inle ciui .. dicebatur. Pi- qua alia interpolatio in illo libro exstiterit. Sic con- eLena. 'tinente tractu possunt se invicem decipere viri in- g Triumphalia da Lllo civili dataJ Tor. d. b.lti ti- signes. Nam Ms. Medi us praeclare indicat ma- vilium. quod corruptum videtur. Irim. Et qu num Taciti esse, tete m ωι prine's ιaquabatur iam imodo an ut putens prae graveolentia deseri metia de s. πνε ubisa erregia Iae. Gronovius. reatur nec debeat attingi ρ Sic certe ipsum vide-3 Citalia de se, da rep. inruis moisi. VM m--consulere . ut ignoret selicitatem, quam eigo. π νεν. et a M. Pichena. bjur. civilia δε se. Alpraebuit conspectus & quotidiana familiaritas cum rep. ureba. Acidalius. tam venerabili membrana. Immo sit corruptum:
4 Consulare i iniu-J Intellegit potestaum C su sed quod ita appellare licet. eonemur vellete in larem , ut Suetonius loquitur , Domitiani cap. I. melius. Et quam lacile id suisset ipsi 8 Vel stili
Casar consalutatus . honorem Prasura urbana , cumicogitatio cap. 72. eum expedivisset in vemis Asio
oti t. Consulari, suseepit. Lipsius. civili ritu , ut habent editi, quum in MSS. st Ω- Consulare amperium J Dio lib. sq. duo ejus capitalυiam , idque Ryckius perinde ac Pichena indicat. exprimit .. δ. I-- να:δοκ ἀεὶ καὶ παντα - Nonne haec similia Z Certe. sed suum euique adhi-
si es M. i. quia Gaditim ipsis fasces θρα per Ur quovis i vocem civili additum vides iam ; unde scribebam dira praserremur . G in miaio estram ν qui sonsulaια ' δε ιιlis civili non dasa , sed in Sarm. Nam quod
285쪽
Adduntur primo Amomo consiliaria, Cornelio Fusco, in Arrio Varo, pratoria insignia. ν Mox deos respexere. restitui placuit Capitolium. Eaque omnia Valerius Asiaticus , a consul designatus, censuit. 3 Ceteri vultu manuque; pauci quibus conspicua dignitas , aut ingenium adulatione exercitum , compositis orationibus assentiebantur.
Ubi ad Helvidium Priscum pra torem designatum ventum, prompsit sententiam,
Ryerius notat de Sarmatis, est mera paraphrasistrum. lib. 3. trist. Mora Cr Dacorum gens, nunquam paterna , cum ipss locis ex hoc bc praecedente li-ima , tune sina mesu , abducto ὲ Maesia exercitu &e. Dro. λι. Granου-L jamqua capra legionum exscindere parabor, ni Mucia. 9 In Sarma as expedirio J Quae fuerit, non dixit:inus sextam laetionem opposuist flec. assuit ut sapa alia neque debuit. nam appa et exiguum aliquid fuisse.Jfortuna popuIi Rom. qua Mucianum vir qua Orientis
Atque hoe factum opinari licet ipso civili isto bel lilluc tulit. De qua elixm Primus lib. 3. hiae nιqualo . eum Mucianus lento itinere in ThracIm dctocora gloria eorum . qui Asiam interim composis ivt. Moesiam venit. lapsus . tuis Maesia pacem, Ne. At Daci alii 1 Salmatis. non In sarmatas expedisio fingebatur J Triumphi, iis inficior, verum Cistoboci Ptolemaeo sunt inter D dem suffecta Triumphalia ornamenta , decerni iis eos, quos Capitolinus ti Marcellinus Sarmatis adissolent, quorum insignia erant in rem p. merita, &istribunt. Salinorius. Mirum hoc de Sarmatis. An Iost patias ex hostibus externis victorias illustriores. quia invidiosum erat & contra sis, triumphalia de altem nemo in Rom. imperio triumphos de civi-lcivili bello cuiquam a senatu decerni e Ideo autem hiis victis asseelavit. Valer. lib. 3. L. ita, qui plu-lin ea sententiam senatus addiderat . in spem Liu-
ima Mila civilia tensecit, eum μ summa1a ac con arae victoriae Sarmaticae istos honores Muciano e st uera porretia sua triumphum duceret, ut Gra ae linulatos ' An quia Mucianus Dacos, Romanam
Asia multas urias, ita cisium Rom. nullum oppidum ripam jam insidentes εe caltra legionum retandere moxit. Caesar consecto bello civili , quanquam inlausos repulerat Illud quidem neminimi tumul-0ς elem abstineret triumpho de civibus vires, prae-lderi debet Daeos, Getas. Sarmatas eodem nomi- tenderetque nomen Iubae titulis Africani triumphi,ine aliquando appellari. hine certe honorum ist potius quam Scipionis. Catonis, aut Astanti, qui rum origo Muciano. Egregium ejus facinus non
duces adversus eum militaverant, ulterias tamentiacet Tacit. lib. 3. Moram Dacorum gens, &e. lib. quam Sulla processit, de circumductis in triumphol . Hist. Vulgato rumore a Sarmatis Parisque Masea imaginibus eorum . excitavit in populi Rom. ani-sae Pannonita hi Drna Ercumsiriri. Colerus.
mis moeroretii. Augustus post superatum Actiaca et Mox Deos res era restituiqua CapitoliumJ Repo- pugna Antonium & Cleopatram , maluit sceminalsui, Mox ἀισι res xero. restisai Capitolium. Rhenan. quam viro inngniri triumphum, ἐν μίαι --. χ Consuι designatusJ Super re ad Senatum a Co Res certa est, quoties ab externo hoste victo levesistite relata primus erat, cujus audiebatur sententia. suppeterent causae , nec quae ducendo susticerentISaxula . triumpho. neque verecundia cives nominari pate- 3 Ceturi, vultu manuqu/J Ratio assentiendi mretur, quae filios fuisse , ut hic. colores. Savdius,lSenatu, Voce aut Signo. Signo dupliciter, Pediu Quae fit expeditio ista adhuc quaero. Si transacta mibus aut Manu. Pedum in discessione usus. Manus intell:git, nullum antehac in sarmatas bellum gestet iam in sellione aut statione , Cum ea exporreetist Mucianus . qui Syriae tantum praefuit. nec fiu.Jsgnificarent talem sententiam se approbare. Vo-prx de alio Sarmatico bello fit mentio, nisi quodlpiseus in Aureliano. Delari aliis AMNUS PORRI- sub Ottione. confecit M. Apstnius Moesiae rector,tGENTIBUS. aliis tedibus in sinuntiam euntibus, pti ob hoc triumphali :tatua donatus . ut I. r. hist. Si rifrua verbo consentum bus μηῶωm es maiuscenso de fututo atque imminente intelligendum , quo stum. seiteca epistola Vm. Non vidor tibi plus pr. molo ante susceptam expeditionem triumphali alisse, quam si in M Iu eandidato vocem π manum tribuuntur e potius suspicor, vere de civili bellolcommodarem p Isid'rus hanc noram ad exercitum Muciano data, neque id Senatores sinulare volui LIquoque trans seri, lib. I. Mer es militaris, vi quo se: finxisse autem, non propter anteacta illius me itus consentiat exercisur, quia υνce non potes , MANUrita tantum dari, sed quia Resp. tanti viri operalpromiuar. Lipsius. indigeret adversus Saxmatas hostes, quorum mo. 4 Promisit sentanium' Aut mihi mens, authuletus fingehantur. ideo necesse suille. tali honore loeo aliquid defit. Quid enim hic, sin quo Helis licet insulto, illum decorare. nihil tamen firmo.lvidius offenderit e Sed nee illa ipsa sententiola imSusspectus enim mihi locus. Pic na, H Me non me-itegra i scripseritque Tacitus , ut honorificam in M. diocriter sollicitayere Pichenam vIrum doctrinaeinum principem .. ira adulationis expertem. Certe mem- minime vulgaris, quasi nunquam expeditio Mucia-Ibrum tale aliquod requiro. Rodolphus enim non no in Sarmatas fuerit: quodque non facile eredat lexplet, qui legiti ἀι εν- f. in bon. Principem, ita
triumphalia insignia permitti in spem suturae vidio. Disa Mesa . qui I teduam sequentem debilitat de
286쪽
ut honoriscam in bonum principem. Falsa aberant, & studiis Gratus attolle. hatur. 3 Isque praecipuus illi dies, magna: Offensu initium, & magna: gloriae suit. Res poscere vidctur, quia ε iterum in mentionem incidimus viri supius memorandi, sui vitam studiaque ejus, ec quali fortuna sit ustis, paucis repetam. Helvidius Pii. stus, regione Italiae, Tarracinae municipio, Cluvio patre , qui ordinem primi pili
I Ut honor eam in bonum p incipem J T. ut tute mendationes declinemus veritatis nota est in A-Nic. Menam insulam us v res rebellibus ministrantemm usus. de qua lib. I . ann. igitur Monam insulam incolis validam o recepiaculum perfugarum. Et idem
est ae si scripsisset honι istam in bonam principem. Sententia vero. Helvidii fuere laudes adulationis expertes, quae bonum principem Senatus decerent, de quae 1 Pliseo effundi par erat, qui mstribus soceri nihil aque ae Iliar atem hausit. At a vespasiano aegre acceptae sunt, qui licet civilia da se Cy rep. ta. men ut princeps laruabatur. Sensit aliter Suetonius Vesp. I s. de Prisco, sed Comelius eiusmodi virorum praecipuus est lautor. Verum Pichena causas offensionis ejus eas fuisse putat, quae post a Cornelio recensentur: nempe ejus sententiam super legatione , super praetorum postulatione superque Capitolii restitutione. Dissentio. qui enim verum esset f falsa abιrant iis sanatus aIl IlebanIur.
De legatione enim scribitur, vicis pars qua fraui
legatos malabat, etiam mιd is patrum annitenιibus υ- snara morem. De postulatione Vulcatius Iartullinus
tris unus pubis intircusis, na quid super tanta re princi pa absenta Drueretur. Itaque incertum . placitura senatui suimet nec ne , Crispi sententia. De restitutione , eam sentenιiam modestissimus quisqua sibirio, deinda oblitio transeni'. Salinerius. Nebulae satis densae huie loco. Dispellam. transposita minima vocular promsit sententiam hono eam , ut in bo. num principem. Quasi innuat, non more suo fecisse Helvidium, sui alias sententiam in senatu satis libere severeque dicere solitus esset, quondam soceri sui exemplo. Vespasiano sane non nimis amicum vixisse Priseum illum doceat Xiphilin. & vide Sueton. & Plinium quadam epistola de hoc Helvi.dio. Celirus. Placet mihi, quod Rodolpho placuisse notat Lipsius: sed vocem attolluantiar εζ cum ea sensum leviter muto. ut fiat: promμ sententiam, ut honor cum in bonum principem , ita fassa aberanι.Fι studiis senatus attollebatur. Id initium ossenta Prisco suit , quod sententiam duxisset severam Sc
adulationis experiem : deinde quod ob id ipsum
magnis senatus laudibus ae favore celebraretur. Grorius. Tantum locum ita formem . ut honorificam in bonum prini em , ita falsia abιrant. G studiis Sce. quomodo video de olim placuisse Rodolpho Agricolae: quanquam dissentiat vir doliis l. qui non putat expleri hoe modo sententiam. Ego autem nihil deesse arbitrer: hoc enim vult honorificam suis. se orationem Marcelli. ut in bonum principem .
eum esset laudis materia: nec tamen adulatoriam,
sed abfuisse salsa. Nee est ut quem moveat istaJol quendi ratio : uι hono i tam in bonum principem, ital salsa aberant. Nam 8e alia hujusmodi supra ad ii.
1 Stu Διι senatus attollibatur J Sie remus visumi ex Flor. quam ut vulgo, attollebantur. ut ad Helvidium ipsum reseratur. Pichena.
3 Is M anpuus illi dies magna usense J Superiorat verba integra esse non asseveraverim. Quod aut tem Lipsius quaerit, quid sit, in quo Helvidius ODl fenderit: mihi videtur in iis, quae inferius perscimbuntur. Primo, cum eligi. non sortiri, legatos censuisset praeter mores. Secundo, cum aerarii impensarumque curam Senatui delegaret, non Principi reservaret. Tertio, de Capitolio restitiaendo. Ex quibus sententiis nulla comprobata , atque in iis Principem, ae nonnullos etiam Senatorum, qui adversi suetunt, offendit, quamvis apud Senatum gloriam adeptus incorrupta libertate. Sed Tacit ux, postquam dixit, diem illum praecipuum Helvidio
uisse magnae offens e . ac magnae gloriae . ante.
tquam senatus acta subjiceret, aliquid de ipsius Helvidii genere ae vita praelari voluit: cum in Q. perioribus verbis de honoribus tantum imperatori ducibusque tribuendis actum suerit, nihil de seriis., Pichena. 4 Iterum in mentionem ejus incidi s I 2. hist. nam
in Annalib. saepe oecurrit. Savilius.s Italia siptima, Tarracina municipio J I.oeus nee bonus nee firmus. de firmissimo viro. Nam libris abest vox. septimae quam nos tamen inseruimus. sententiae utcumque sulciendae. admonitionibus Vertranii & Ferreiti. Scimus enim Italiam totam in xl. regiones divisam ab AuSusto. itaque cum resionis hie mentio: υλον- , Munt, numerum ejus a Cornelio expressum. Sed jure ambigo. primum quia non Tacita . non aliis historicis usurpatum . ut in Opidi mentione regionem Italiae adjunsant.
Et ut id in loco ignotiore fiat; quid opus in Tarracina , municipio tam vicino urbi, tam noto pDenique libri etiam in illo ipso verbo vacillant.
Nam vaticano est , Tarentium municipio Farnes. Tarani ιnae fictis editionibus, Tarentino. Mirum vero . si libri omnes in opido toties jam ante sine errore ullo nominato, hic demum offendant. At pro, regione Italia , si ibit opinari , erigina Italicia. Non exterum scilicet suisse, ut tunc in Senatu plu-timi , non solum multi. Lipsius. Re ione Italia , Tarrarina municipio J Veteres libri Iegunt Regione Italia , nullo prorsus numero , qui discriminet, addito, Se Tarracina municipis dubi
scriptura . non minquam Tarentinum munuipum. in-
287쪽
duxisset, ingenium illustre altioribus studiis juvenis admodum dedit: non ut ple. rique, ut nomine magnifico segne otium velaret, sed quo firmior adversus fortuita ,
Sane mirum videatur adeo illos operose venari in designanda Tarracina, celebri, quodque fama ignorari non patiebatur. Oppido, dic in illa Romae ubcinia. Sed quicquid tandem fuerit, majori admiratione dignum. quibusdam Tarracinam hie i gentibus inseri explendo sensui βρι ima, ab alias δε- unda , cum tamen luce clarius iit trima contineri Italia ratum. Nam Italiae ex Augulii divisione undecim fuerunt regiones. Plin. 3, I s. Regio prima Τiberi fi Surrentum usque patet, aut potius adsumen Silarum ultra triginta milliaria sistius enim partis fines dubie Plinius agnosciti complectiturqxie Latium . Campaniam , de Picentinos. Ragio se- ωnda 1 Metaponto in linu Tarentino porrecta ad amnem Tifernum in mari Adriatico includit Sa . lentinos. Calabriam, Apuliam Sce. Regio rima Silarum inter & Metapontum sita circuinlcribit Lucanos, Bruticis se Magnam Graeciam. Regio quarta a Tiferno ad st. Alternum . itidem in Adriatico . procurrens habet Ferentinos. P clignos, Samnium&c. Regio quinta ab Alerno ad Anconam extenditur. in qua Sc Picenum est. Ruioni sexta assigi, tur Umbria, de quae Anconam inter de Ariminum ora. R/ rionem septimam coni lituit Hetruria inier n. Maeram de Tibrim. Regio inava est tota illa regio, quae ab occidente limitibus sextae regionis adsidet, inter Apenninum 5c Padum , continetque Ariminum, Ravennam. Bononiam, Brixellum. Mutinam. Parmam, Placentiam 5cc. Regis nona, fluviis Maera & Varo terminata . comprehendit Li. suriam. Reri mem dicimam Occupat Uenetia . EcRetionem iam timam Gallia Transpadana. Savisiui. Deeli βι unda; in xi. enim regiones divisit Augustus italiam. Ferrestus. Cornelius regionis Italiae non aricino numero, mentionem habuit. Quare
vitium exscriptoriim accuso, qui notam septenarii numeri praetermiserunt. Eli enim apud Plinium 3,
s. Sura flamen o ens oppidum Tarracina lintia Ilai scorum Anxur , intra regionem Italia septimam εα δε-
scriptiona Au'um itaque si e repono , regione It lia septima Tarracina &c. Dicitur autem Tarracina municipium pro oppido , non ex veteri nominis significatione. Sic infra eodem , tacis opera haud procul eastri, in modum municipii exstrue a. de ita sorte supra Hill. 1. Antipolis municipium dicitur. Veritranius Surima non est a libris. neque Tarracina in septima regione Italiae , 8c insuetum Tacito regionem adjicere . nec necessarium noto municipio Tarracinae. Quin de libri variant, Ze aliud quaerendum. Meri s. Venia mihi a Uertranio opus.
Nam cum ille simplici tantum coniectura ductus suppleverit; ego vocem , praeter fidem omnium librorum additam sustuli. contentus stellula potius locum notasse . quam arbitrario jure auctum m ferre. De oppido quidem Tarracina, Florentinus consentit. Sed verba, regi a Italia cori upta esse. nemo est, qui ambigat, vel Lipsit argumentis. N que ego sum tanti, qui ea corrigam , quid tamen mihi in mentem venerit. licet ineptias. proseram, praetermn cum communium literarum vestigiis non longe mea divinatio aberret. HelvidissPH- Icus igitur, natus Tarracina municipio. Certe aliquid simile sententia poscit. ae sotiasse alii meliorem l ctionem excogitabunt. Pichena. Regia πελ ριον est de inter caetera idem cum Provincia. Curt. lib. s.
Ame in regionem Media transiis. tibi supplementum no ustrum m Ilitum , e Cilicia occurriι. Quid ergo ad-
mus. Hε idius Priscus is tur natus Tarracina munici.
ρω. sal merus. Recte judicaverat Vertranius, d l esse numerum regionis: illud autem minus recte.
legendum . rutam Italia septima : nam nec Voceml tam longam, cujus nulla in libris vestigia repertu i tur . temere in eri receptum est: de Plin 3. s. Tar-l racinam non in septima quidem Italiae regione .l sed in prima videtur constituere ; quapropter ita potius scriptum fuisse suspicer: repone L Italiar hoc est, regione prima Italiae. Sequentia quoque mel lius ita constitui eredam. Tarracina, municFior sic ut dicitur Patria Gibinar natura Druse Zc similia. t Frrinitimius. I Intentiam illastra Cicero Caelium appellat ado--entem illustri inremo . industria , gratω. Valerius Maximus lib. p. cap. rχ. de C. Licinio Calvo: ilia
t morum elegantia π in/nio illustri. Nihil aliud de hoe quam lib. 6. de Vibio Mario dicit: illustri, stadiisl erat. Illustre igitur insιnium est eloquentiae speciminibus celebratum. Lib. hoc quarto hili. ignotum adhuc ingenium c nullis desonsionibus expertum. Lib. I 6. annast. ne rue famosi carminis. quia protulirit ingenium. i. specimen doctrinae atque eloquentiae ediderit. Appuleius in Apolog. de accusationibus nobilium reorum : qui mos incipientibus auo camulisas Arusrandum in i florem apud anxiquos concessus.
Nimirum postquam eloquentia docteque dicendiae scribendi arte inclaruisset, ad Ph:lolbpluam euinis vult contulisse. Gronmms.
2 ἀNon ut Iliraque ' Disce juventus, Ad vide v j rum finem quem Sapientiae studiis proponas. LA Uui. Sic licet ostentet latque utinam multi attendant ρὶ non tamen magnopere eum oblectavit,
quin lib. r. Politicae Doeir. c. io. rursus hinc excerpens daret me ut nomino m. n. Certe praeter hanc monstrationem requirebatur ab eo . ut in hoc pimmario monito non tolerarit remanere laedum aliis
quid εc deterrens ab sectando illa eximia. Ruid enim Z si verus finis hie est. eum disco ex lectione ambigua, ingrata, nec perpolita Sed forsan ne- seivit, quod Rychius ex scedis meis publ: cat, ne mispe posterius ias nullum esse in bis. Mediceo. tam ferus, ut existimans solere subintelligi. etiam ex
288쪽
rempublicam capesseret. doctores sapientiae secutus est, qui sola bona quae honesta,
mala tantum quae turpia: potentiam, nobilitatem, ceteraque extra animum, neque bonis neque malis annumerant. Quaestorius adhuc, a Paeto Thrasea gener delectus, e moribus soceri nihil aeque ac libertatem hausit: 3 civis, senator, maritur, gener, amicus, cunctis vitae ossiciis aequabilis, opum Contemptor, recti pervicax, constans adversus metus. Erant quibus appetentior famae videretur, ' quando etiam sapienti σ
bus cupido gloriae novissima exuitur. Ruina soceri in exsilium pulsus, ut o Galbae principatu rediit, Marcellum Eprium delatorem Thraseae accusare agereditur. Ea ultio, incertum major an justior, senatum in studia diduxerat. Nam si caderet
Marcellus, 3 agmen reorum sternebatur. Primo minax certamen, di egregiis utrius. que
eontextu expulerit, quum nequeat in tali genere leguntur apud Simplicium in Comm. ad Epicleti
t Dinora, satiratia seeutu νJ Stoicos scit. ut, quo ima tunica reliquorum Ubeetuum iacitur gloria eupidum. rum lchola istas procudit opiniones. Laert. Leno-lpro lina quod alus sapa exvior. ipsa magis diutins Mne lib. I. Cicero Paradoxis. 8c alii. Savibus. animo a araseat. Ergo cupido gloriae, velut proin 1 2 storius anae ' Quaelior autem fuit sub Ne-iverbio Stoicis c ἀτω νοῦν πα3ων χιτὼν . sive μιν
rone. 8e Actsam adminil ravit: quod Scholiastes ma absimum tuniea dicebatur. Atque eo alludens in Sat. v. Juvenalis prodidit. At praetor demumtexuen si vocabulo hie usus est Tacitus. Boxhernius. sub Vespasiano. diserte ita scribente Suetonio, cap. 6 In exilium pulsust Tacit. I 6. Ann. Savilias. xv. Nominatur tamen Tacito missidius Priscus k- 6 Galba primipatu rediiti Unde Apollonia. Illieratus leporis, anno urbis ore v. lib. xI . quem, ex enim in exsilio egit: quod nos docet Scholiastes in more ejus aevi, praetorium legatum suilla probabi-l Sat. Juvenalis v. Vinium Priscus, poli damnationam te est: quis ergo iste 3 non noster, quia tune sub sereri Pati Thrasia, inserdicta situ Italia , Apolloniam Claudio nec Quaestor. An pater ejus non, quialeoncessu. Lipsius. Tacitus hie Cluinum illi patrem dat dumtaxat Pri- 7 AI-n reorum strenabaturJ Dum appellasse Lais piaram. suspicor avunculum Hille. N ab eo initinos Scriptores illum, de quo quaereretur, qui ea nomen & samiliam adoptatum. Nam unde alio-lsam diceret . qui lege aliqua teneretur. qui aliqua
qui Hειν dius e Cliavio patre Notandum hoc sane culpa argueretur. passim observamus. Unde raum
est ad viri magni notitiam item illud. quod aliam fatara pro accusare dixit Cic. in Verr. in Orat. pro etiam uxorem ante habuerit, & ex ea HAυHiumlPlancio , pro Sextio . de Ar p. resp. N ad Atti juniorem, quem Domitianus interfecit: Plinio &iquod pariter Iurisperitis receptum. l. a D. de a Tacito laudatum item , & patre dignum virum .deusit ita etiam & agi reus . eodem sensu dictum
Vide quae noto in fine Agricolae. L seus. quo accusari Valer. Max. 6.8. incesti raαι agebasur.3 Cisis, sinatari Magnae laudes : & quae jurelfe 8. I. Plinius junior . Dum illa peragitur reus , -- nos rapiant in admirationem viri. Cui Tacitum dimus. His sic se habentibus obscutum N impro- ipsum perfamiliarem fuisse. mahi liquet. Non mi-lprium videtur. quod Tacitus delatores rasa appel-nora de eo elogia sparsim repetias in Dissertationi. laverit, quum potius actorat essent dicendi. Dela-bus Epicteti apud Arrianum : Sc Plinius eriam initorem autem fuisse Marcellum Eprium . praesertim Epistolis celebrat, plus uno loeo. At tam illustreisub Nerone, constat ex Tacito supra & infra: cuin sidus theu, quid speremus I in tenebris paene ia, jus potentia si cecidisset, siemebatur actio delato-cebat. absque una hae Taciti face. IAm. rum aliorum minus potentium. Hunc scrupum sie4 Quando etiam sapiauribus t Verissimet taec mu At illi posie censemus. Rem pro tite antiqui dixere. andum. omnes adlectus facilius a Sapiente exuun- unde illud Cic. contra Joos in Oru. Muraeniana itur, quam haee cupido: & in magnis viris δει bomines . tam ingenuosos statum non potω se . in tu sola animum molemqua peruris utrum rem an litem disera o νιμι. Et Varro lib. 6. Gloria. de L. L. L uam rem seu istem ritana vorses. Hine Plato ad hane mentem aptissime: Την κDa. ἰαν, ὼς rem amittera est litem amittere. l. . de restit. in in πι -- χrrinia. . πέφν- ἀπενἈσγαι. Cu-4teg l. 22. F. penult. D. rem ratam haberi. A rapidinem gloria , velut ultimam tunicam , anima selint autem, id est. lite, reus dictus antiquis & Mus nona. Aon. . Et noster in Agricola e Fama, cin sva linodo accusatus & conventus. sed Ac accusator Bestiam boni indulgent. Idem . actor appe lati. Ge. a. de Orat. Reos appello non eos LMando etiam sapientitas evido gloria noviqi a i modo. qui arguunιών. sed omnes. quoeum de re Ase
289쪽
que orationibus testatum. Mox dubia voluntate Galbar, multis senatorum dem cantibus, omisit Priscus: variis, ut sunt hominum ingenia, sermonibus, moderationem laudantium, aut constantiam requirentium. Ceterum eo senatus die, quo de imperia Ves asiani censebant, placuerat misi ad principem legatos. Hinc inter Helvidium, & Eprium, acre jurgium. Priscus eliga nomina ιm a maguiratibus iuratis ;7Marcellus urnam postulabat, quae consulis designati sententia suerat. Sed Marcelli studium proprius rubor excitabat, ne aliis electis posthabitus crederetur. Paulatimque, per altercationem, ad continuas & in sellas orationes provecti sunt, quaerente Helvidio, quιd ita Asarcellus judicium magistratu m pavefcerti s esse ilia pecuniam, ct
eloquentiam, vir mulsos anteiret, ni memoraa flagitiorum urgeretur. Sorae ct urna mores non discerni e fusti agia in existimationem senatus reperia 3 3 ut in cujusque viatam famamque pentararent. pertinere ad ut ιtitatem reipublica , pertinere ad k espasiani honorem , occurrere illi quos innocentissimos senatus habeat, quι honestis sermonibιιs aures Imperatoris imbuant. Fuisse Vespasano amicitiam cum Thrasea, Sorano, Sentis r qu rum accusatores, F etiamsi punir/ non oporum, ostentavrs non aebere. hoc senatus iudicio, velua admoneri principem, quos probet, quos reformdet. Nullum majus boni imperia instra mentum , . quam bonos amicos. E se fatis Asarcello, quod Neronem tu emtium tor in Mocentium impulerit. Frueretur praemiis ct impunitate , Vespasianum melioribus relinque-8rra. Marcellus, non suam sentemiam impugnara, 7 sed consulem designatam censuisse diacebat, secundum vetera exempla, κε sortem legationibus posuissent, ne ambitions aut inimicitiis
Reus es , qui eum alio Eum eonisatam habet, sis ii 4 Souimo' Male. sateor fuisse Herennium S c it, si is ciam eo actum es. Ex quibus mani Iesium necionem in lignem virum . sed quem Domitianus est, rus olim fuisse . qui nune litigatores seu liti JOcciderit, non Nero. Sequor igitur libros scriptos, gantes, de per consequens. nomine m non solumiqui hic, Sentior etsi virum ignoro. Lipsius. aceti artim sed se delatorem intelligi posse , sicque ju- Cum I brasea , Sorano. Semio J Congruit etiam re optimo Tacitum , Marcellum Eprium , licetiFlor. cum aliis, qui habent. Notis. idque Lipso delatorem. Res nomine vocare potuilla , sicuti &Imagis probatur, quam . Sι- a. ut in vulgatis.
uterque ex contrahentibus reus appellatur a Jois, Picheis.
l. s. f. conventionales. D. de verb. Oblig. Adda- s Etiamsi puniri oporteat J Addidimus negativam mus tamen. Eprium 8c alios, qui sub Nerone de-lparticulam , non . sua hie opus est , etiamsi punilatores fuere. assurgente Ve asiani imperio. re iri non vorarat. Vide Helvidii modestiam. Men
ete a Taeito reos appellatos, Ec proprie, quia inanias.
judicium vocabantur . ut de illis supplicium sume- 6 Duam Mnas amissa. u. 6aris Maresti J Aliterretur. Mareel Donatui. Multi enim inter Sena-Jdistinguunt Florent. ac Venet. Luam bonos amicostores iplos inveniebantur. qui ea ratione accusave- esse. Satis Marcilio. Pichena. rant, ac, si Marcellus caderet . eadem ruina pro- Sed eon*lim visi natum tensuisse dicebas. Dd με- sterni timebant. Pichena. eundum J Alterum sed expunximus ut legas. Sedran-8 Testatum J Nostri libri. Visum Rhenano, cre-lsuum d ignatum rensias Leelat beluintim Me. RM-
Et inum uir rue orationibus testitum J Seripsi-lta . sed vet/ra . quod ferri posset . ut tueretur semus, NIris armisnabus urriusque eertarum. R lae-lMarcellus. 8r auctoritate Consulis designati. & ex. nanus . Muretus corrigit, utrimque: idque Tacitustemplis veterum. Res quidem eodem redit altera. ipse firmare videtur, qui paulo infra : hae magniali Gitone manente , Verum vis aliqua subest repeti utrimque contemtonibias iae ata. Pichcna. to illi sed. Gruterus. I aeuis multos anteiret i Ablativus quis non est in 8 6 undum vetera exemtla J Hoe virum doctum libro manuscripto. Rhenanus. valde anxium habuit: qui negabat de more eo se a Ni mem eis Deitiorum ueteretur J Non matellegisse. Ego ita accipio. non quali semper lcgati etiam vulgati. ursMat. tamen Hor. ae Uen. laetio sorte olim missi, sed saepe. de in eam rem exem- mihi potior. Pictima. pla liaee reperio. Ciecto ad Atticum lib. r. epist.
3 o uniuscurusque vitam famam penetrarentJ NOS, j xv I . Senatus deerarit. ut legati cum auelaritate misisfamamque. Rhenanus. Flori tit in cujusique ustam δε- te nitie. Addit post pauca: mc non queo pra eris. mamque. Uulgo, ut uni: sum .e ιιι m. Pichena. tum vi consauribus mea νrma sors μ λ , una υ-
290쪽
isimisistis Deus forat. Nihil evenisse cur antiquitur 3 ituta exolescerenti aut principis honor in cujusquam contumeliam Uerteretur. Ossicere omnes obsequio. id magis vitandum,3 na pervicacia quorundam irritaretur σπι-ι novo principatu suspensus, ct vutius quoque ac sermones omnium c cumspectam. Se memιmme temporum, quibus natus sit, quam ciuisaris formam patres furque s tituerιπιοῦ ulteriora mirars, praesentia squir bonos ima peratores voto expetere, qualescumque tolerare. Mn mog ι sua oratione Thraseam, quam .
Ddisio senatus asillum. Samιiam Neronu per hujusmodi imagines illusisse. nec minus sibi anxiam talem amicitiam, quam altis eUID m. Denιque constantia, fortitudine, Caiasonibus 9 minis aquaretur Helvidius: se unum esse ex illo senatu, qua vi ferrierit. 7 Suadere etiam Prisco, ne supra principem scσnderet, ne Vespasianum 3 senem triumpho. Iem , juvenum liberorum Patrem praeceptis coerceret. uuo modo pessimis imperatoribus sinesne dominationem, ita quamvis egregιιι mstdum libertatιs placere. Haec magnis utrimis
que contentionibus jactata, diversis studiis accipiebantur. Vicit pars quae sortiri le
gatos malebat, etiam mediis patrum annitentibus retinere morem. Et splendidissi. mus quisque eodem inclinabat, metu invidiae si ipsi eligerentur. Secutum aliud censtamen. Praetores aerarii snam tum s a praecoribus tractabatur aerarium) publicam paupertatem questi, modum impensis postulaverant. Eam curam consul designatus, ob
soaius frequens retinendum me in urbe censuit. E quihus sortitionem illic fuisse, clare vides. Dio lib. s9.
tigatos bis da rebus, alios quidem sorte. Claudium v/rosa rniis Aectum miserunt. Plura exempla avide quaesivi: sed, ut verum fatear, clamavi Hylam. Lapsius. et Principis bonae in tui quam contumeliam verteratur i Passive honorem accipio, qui scit. principi
habebatur, legatos ad eum mittendo. Piciana. Σ.Id magis vitandum i Titandum non est in eod.
Bud. Posset etiam addi vel subaudiri. Id magis scit.
4 D m minisset Malim legere pronomine se expuncto. maminisset temporum, quibus uarus sit. q. c. f. p. a. i. ulteriora mirari. subaudi. mι minisset. Idem .s Uriuriora mirari J Tempus nimirum liberae reip. satilius.
6 ριν hujusemodi imatinas illusisse. J Bene ita libri.
Hoe enim dicit Eprius: Non se magis auctorem interficiendi claros viros Neroni fuisse , quam senatum universum qui eos damnaverit. Sed Neronem videlicet hoe quasi , - - - -- bus, ut quae sponte jussiarus erat, ea per accusatores N Senatum exerceret. atque ita imagine quadam jussiliae hominibus vere illuderet. Vulgo est, ivaxis. Lipsius. Suadara etiam Prisco J Et Helvidius. quod Eprio Marcello meliora monenti detrectasset obserui, interemptus est sub Vespasiano, bono femo-erato principe. Sueton. vesp. mitidio Prisco, qui ratiosum ex Syria stus privato nomina Vespasianum Iutaverat . ω in natura omnibus edictis sine M - as memione ulla trangm erat, non antν Iucunsaert, magni quam altercationibus insolent f ι ρεna in ordinam radadlus. Hunc relegatum primo , Linda intre iri j sum , netio qui perculseres re care νι servasset: nsa
iam pertisa ruat a nuntiatum essest. Probus. Helvidius Priscus pos damnationem soceri Pati Thrasea, intera,cta sibi Italia . lolloniam MNGι , sed pos intεν 4eiam Neronem restitutus a Galba, nen aliter quam ι,
bero civisaris statu uit. Adeundus quoque Arrianus lib. I. c. 1. differt. Epicteti. Savisius. 8 tinem triumphaum J Nam rebus in Britannia, tempore Claudii. bene gestis vespasianus obtinu rat triumbalia ornatrienιa , Ies ante Suet. Vesp. 4.
9 A pr Ioribus tractabatur ararium J Hae de rei multis egi ad Annal. I 3. ubi saepe immutatam aer Prii servandi formam Tacitus ait, quousque Nero viros praetorios . experientia probatos, aerario praeposuit. Quod bellis civilibus non irritum, Ve-ipasiano de filiis probatum . ad Traianum duravit. Hic vero quos iudieici probaret luo, Praesee os LE. rarii ereavit, ut Publicium Certum . Pliruumque Caecilianum : N ita translatum a praetoribus 1 lpraesedios, ab his gestum munus est subleculis plinis cipibus Hadriatio . Antonino Pio & Marco Philosopho - Σ Mus enim consultum Hadriani tem p
ribus saetum . delatoris a piae tecto aeratio adessiejussi. meminit l. t s. D. de jure fisei. Sub Pio Aburnius Ualens Ious refert Arrianum Severum praefectum aerarii pronunciasse. l. 42. D. de jure fisci. Maleus item Philosophus causam ad praelectos ratarii mist, teste Papiniano I. IE. D. de his quae ut indignis auferuntur. Sub quibus Gellius eruditissimus scriptor inquit : euod ρεν Quastoras Axi. inre