장음표시 사용
31쪽
cano, pose principem alibi quam Romae fieri. Sed patres laeti, usurpata statim libertate ι 3 licentius, ut erga principem novum & ab rem: primores equitum proximi gaudio patrum: ' pars populi integra, & magnis domibus annexa; clientes libertique damnatorum dc exsilium, in spcm eirecti: plcbs sordida dc circo ac theatris stacta, simul deterrimi servorum, aut qui adclis honis, per dcdecus Nesronis alchantur, maesti dc rumorum avrdi. Miles urbanus longo 3 Caesarum saer,
mentosbi i s V. Arta ud tim/n o .ss. ait Mucianus apud Gruntata Galle, subito destituit. Sutilia . Tae. 1. hili. Et in universuin postquam semel a pars populi iniura , O magnis. J Attende,
pa: uti istud dominationis areanum evulgante Gal- δc inecum rescribes : pars p. insura, o magnis ha, plures Imperatotes alibi. quam Romae ele- domistis annexi es entes libertique damnatorum. In est. Praeter haee imperii aut dominarionis arcana tegrana partem populi appellat, sinceram & lasci- legimus etiam lib. i. Ann. Arraxa domus Ausi vla temporum non corruptam. Lipsius. f., id eit aulae vel palatio propria & 3. Aran. δε- Pars populi integra, o magnis vim Itis annaxa resa Imperaso m. Savilius. cIAnses dec. J Non renuam cum Lipso legere, i prino em alibi quam Aricia. 4 Olim enim ita annexi cI inres Illertiqu/ damnatoriam. sed cui judicabant, A m mura exempli esse i p ratores legi Tacitus clientes libertosque damnatorum de ex .a5 exercitibus. Oboletin. ausi tuto m comitiorum sulum solum lue nominat Cur hi potissimum in in e tria G protincias, procul ab legibus ni ibi in spem erecti, non etiam eorum , qui damnati de id que, ad uti iurem rem risarem trans exri, ut eIsules non essent, aut cur clientes liberiique eo.
praeclare Livius lib. 16. Sed nunc alia tempora ium portus quam damnati δe exsules ipsi Θ Αnerant, alii mores. Gran ius. vero ctram credemus, clientium & liberiorum.1 SM ri titi. J Cetre id non erat opus scri- qui maginis domibus annexi , patronos omnes bere . quod ample satis tellatus suit in proxime co tempore, damnaros & exsules Θ nullasque tra- antecedentibus. Iraque miror se omnes silere, ginal domos integras & ineolumes fuisse ρ Ni quum in MS. Medieeo legatur Litas; Quod cis i lut absurdius: aliudque huic loco vitium majus, ideri posset suellaba temere repetita ex proximo desecto sine dubio, sed quem integrare nos laci
quod sequitur, contra ratiocinati Oportet de ne- l le porsumus, inserta voce unica, quae quomodorligentia alio: um libratiorum inde exoria, quod petierit, vix adspecta ea, Omnes videbunt. Seti- putarent eam repeti opus non esse. Itaque il-ibo , pars populi AICra, er magnis dom. annexilud in comparativo vetiissimum est , dicitque tibi ira I bertique, qui stie damnatorcim &e. id est, laetitiam primo sui illa in omnibus partibus impe- quotquot damnati. idem valeat, quod damnatorii, sed subii se in x varietatem cogitationum per rum. quomodo hic etiam addita copula scribi po- pleiasque imperii palles. Attamen mansisse laeti- teli, es sorte magis debet. Haec etiam formatiam praecipuam apud patres, S: vehementiorem,sTacito crebrior; de patri in legis. quod eruitum . quam ut paululum eam contiuere plascni, quod quod p dirum , smiliaque alia. Ceterum ex hae apientiae eorum conveniebat: Sed eam validiorem emendatione inierra pars populi non jam cum Li- fuisse, adeo ut e velligio eam te: psa monstrax ipsio accipienda sincera,& jascivia temporum non lint. Utique non minus hoc in alio gradu effer- corrupta, sed incolumis δe cui status suus salvus ri decuit, quam sequens i .entius; in utroque di-ire u os enim opponit auctor exsulibus K Iunxacit eos excetii illa modum, quum contrahere & te-itis. Acidalius. Proeuldubio rectius a Liptio eor gere etiamnum motus suos debuissent. Iae. Gγι- rectum ac distinctum. Male de consule vulgo. novius. Achena. Leserat Lipsius annexi et unte, due. idque 3 Licinitas , ut erga φ int .m no m. J et .hist.sin textum Picilena receperat. sed race Doetiis. Resens Galla I inessurus ransuerans paινει, ut a - virorum dixerim , vulgatam lectionem longe esses atoriam causa nosia, En ν. de 4. hiil. 42. Iam praeserendam. Loquitur de rarie populi hone- vero aetvisureres, delatores, habentur Dor in au istiore, εc annexa magnis dona:bus, per adlua ta mota imierit, non magis absurde quam Locussa tem nimirum . de liberis autem be clien:ibu, d, Claudio de Nerone impetrantibus , nuper venesciitInnatorum quomodo dicitur magnis domibus an- damna diti latur instramenta regni habisa. I 2. nexos satiles Certe illud annixum pertinet ad Ann. Certum enim est, multos bonos principes, i partem populi. causamque continet, cur illa ga aut minus malos pro accusatoribus stetisse. Mu-ivita nece Neronis fuerat: at libe ii clientesquerianus. Vespasiani cis, censuit prolixe pro accusar/-ldamnatorum aut exsulum ideo gaudebam , quod
32쪽
mento imbutus, & ad destituendum Neronem arte magis impulsu, quam suo ingenio traductus , postquam neque dari donativum sula nomine Galbar proinissum, neque magnis meritis ac praemiis eundem in pace 3 qui in bello locum, praeventamque gratiam intelligit, apud principem a legionibus factum , pronus ad novas res, scctere insuper Nymphiuii Sabini priusce hi imperium sibi moirentis agitatur. Et Nymphidius quidem in i plo conatu opprellus. 3 Sed quamvis capite dcfcctionis ablato, manebat plerisque militum conscicntia εἶ Φ nec deerant sermones, i atque aetaritiam Galbiae increpantium. Laudata olim dc β militari fama ccliniata severibtas ejus, Τ angebat aspemantes vcterem disciplinam, atque ita quatuordecilia annis uNerone assuefactos, ut haud minus vitia principum amarent, quam olim virtutes verebantur. Accessit Galbae vox pro republica honesta, ipsi anccps, ' legi a s mili- Iem , non emi. Nec enim ad hanc sormam cetera si ant. Invalidum senem T. Vi-6nius & Cornelius Laco, alter deterrimus mortalium, alter isnavis limus, 3' odio flagitiorum oneratum , contemptu inertiae destruebant. 3 Tardum Galbae iters C arum sacramento imIustis. J Id. An n. Pra torianos toti Caesarum domui obstrictos. savilius.1 Qui in besti. J Placet fere, quod in scripto filius meus Iacobus Oxonii notavit ..undem inpaca . quem in bella Ieciam. Gr novius. Immo non
aliter fetiptum exstat etiam in Medicet,. Iaci
et Imp.riam fili moliansis agi a tir. J Malim asia ratus. Non enim cum maxime fiebat illud , sed jam ante adventum Galbae faelum erat. Gνοκoticis. 3 Et quamiis capise des otionis abuso. J Ab omnibus exemplaribus diis iens hie pro, o scripsi, Maquamvis c. Nam extrema proxime praeeedentis vocabuli litera est s. ns nancis. 4 Manebas pleri ti. militum consioni a. 4 Conia scientiam quidem necet se est mansisse Omnibus, non tantum plerisque. Sed nimirum emendandum consanita. Solito illo de vulsatillimo ei rore mutuae inter has voces permutat onis, quam notavimus criam in Asrie. Acidatius.s Nequerierant. J Nos , nee deerans. Rhenanus. 6 Mitimari fama e Lirata. J in illo, quem Sueton. Galb. 6. citat . versu: Dis a miles mul Iare, Galla es . non G Iulictis. Savilius.7 Ansebas eo. errans ., v/rerem a s ii finam. JCoa ernantes verbum non hie valde idoneum. Malun eum Mureto simplex aspernant s. nisi tamen nova compositione stirmasse Tacitum crede muς eon, antes. quod meis quidem admodum blanditur. Acidatius. Nempe lux litians nimiserat ingenium Acidalii, ut multa inutilia protuleiit, quum emendata interim fuerit conjectura Nureti. Caulam pa ticipii tantopere aucti vidi Mnotavi in MS. Mediceo, quia versus saniebat hoc lmodo ariebat a, sequens incipiebat aspernant/s, illam literam a nonnulli descriptores noluerunt perire, etiam mutando fabricantes eo, quum tamen manifes h pateret ei se relictam pro nulla &temere ab calamo posita, quum sequentium literarum nihil apponi posset: etiam in superscri-l ptione interlineati tantum scribitur aspernantes. cui adhaereo, quum illud nihili sit. Quo minus dubites, recurrit idem cap. II. ubi snilur ver
sus per has literas supersisione a, & proximus in-l cipit ae lascis. Jae. Gronovius.
S Visture, teretant .r. J Credam verius. rei relan M. Acidalius. Non sperno, sed sociasse melius, reierabansuri Pichena. Apta hete quidem vox redierisantur; sed nihilo inestieacior illa nostra vulgata, ut ostendi exemplo non uno , in farragine Suspicionum. Guterus.
0 Leti a se ργιncipem . non emi. J C ictigavimuς. t LGl a se mi is in . non .m . Qui iupposuit ρκυ- eipem, puravit Tacitum loqui de pisone, queml is Caelatem fecit. Sed praecedit veterem disciplinam, id accipiendum de militati calliensique disciplina. Rhenanus. A legendo enim legio diei a. quod seil. in delectu leguntur milites. Vario de L. Latin. libro 4. Acherra. Io Odio fatisi vim on. alunt. J Sive, ut libri scripti. oneratum. Vox quidem ea retinenda est. male a Beato expulsa. Lipsius. Odio distortim ori rabant J Reeie verbum quod a Rhenano expulsum, a Lipso restitutum: sed
cave censeas, nihil interesse onerarum an enera.
bana reeipiatur. Illud obscuram & alienam saeit sententiain. hoc liquidam he veram: suae cut. ut structuram verborum Taciti in sua membra resolvam : T. Visius morialium διὸ rimtis odio sagittarum suorum onerabat: Core. Lato ignavi simus contempria scia in/jιia dis ti bar. Acidal: us. I 'lorent. l de alii. Gaio flagitiistim onctarum. tamen Rhenal nus sine causa seripsit. onerasant. Piehena. Sie
33쪽
cruentum , interscchis Cingonio Varrone consule designato , & Petronio Turpiliano a consulari. ille ut Nymphidii socius, hic ut dux Neronis, inauditi
atque indefensi, tamquam innocentes perierant. Introitus in urbem, trucidatis tot millibus inermium militum, instullus omine, atque ipsis ctiam qui occiderant,sormidolosus. β Inducta irgione Hispana, remanente ea 7 quam e classe Nero conseritiaverit, eum hissorias inviderit nobis temporis i vita Apollonii Nis . . , . injuria, exacte determinati non potest. Ne ta- mn i. nuntiabis υν Messanae stil. men omittamus, quod illustrando loco faciat. l ubi tum ver labatur Apollonius) fidis Nosnom, utque temporis rationem. alibi a nobis reddi- ο Vinicem cecidio de Neronis morte nun-tam, hic signemus, visum fuit annotare, quibus cius antevenisset illum de Vindicis clade apud impulsi sumus. causas. Primum Galerio Trachi-iMessanenses in Stellia. Intia septimum diem Gallo. Silio lia leo Coss. N apoti de moria Galiarum ba scivit per Icelum quendam Roma protectum ea otiiι Nero die ipso quo matrem ecciderat. periisse Neronem. plutareh. - PUuει Sueton. Neron. 4o. Agrippina autem Occisa erat vim . . .eth m. Dato igitur ad se, sis stularua ratim dissus. Tae. I 4. Ann. N Sue- instruendum tempore Calba videtur iter ingreston. Neron. 34. & Quinquatrus incidunt in diem sus circa Julii initium. & Romam, ut ex con-xix. Martii. Ovid. nil. 3. Constituto ergo tem - jecturis vero propioribus statui potest, circa S pote . quo Vicnna aut Lugduno Neapolis peta-lptembrem insecutum: tardo, inquit Tacit. irin tur, colligere liceb)t Vindicis rebellionem ince- re, via longa & impedimentis gravi. Suillius. risu circa decimum aut duodecimum Martii. i Ciason o Varrone. J Ita selibamus jubet Vati-Prierea Niphilinus seribit regnasse Calbam no- canus, qui non aliter nominat & Plutarchus, cuivem menses & tredecim dies . numerandos scit. est Sed in Taciti vulgatis etiam ab eo tempore , quo accepit imperium in Hispa. labris ita perscriptum, Annali xi it. Censu ras Cimnia, ut ipse Xiphilinus notat. ubi enarrata snit sonius Varro consui disicratias. Est autem hie ipse. Vespasiani tempora , adeo ut Galba mortuus quin-ltipsus. todecimo Jan. Iac. t. hist.) resnare cceperit pri- χ Ioronis Net Iano. J Qui consul suit annonio aut secundo Aprilis. Nero iertio decimo C- urbis D cccxiv. Plutarchum sperno, sive tibi
ω ιουλ ιν μην . Quae duo saxul consistere non istius.
possunt utpote pugnantia. si enim mense Iulio 4 Duae M on , J Advet sus Galbam: Zonaras. mortuus Nero, excedit imperium ejus tredecim idem. Non potest placere illud dis Neronis. Pu-
annos & octo mense . fra hoc tantum tempus re- tem, sia tis fides, Neroni. Neque alter Pluta gni suit, ut natrat Xiphilinus, mors ejus in men-'chus habuisse videtur quod reddi d.t: .m μ. αροι- 1em Julium non incidit. Rursus idem Xi phil. scri- ἄδου, .si ἱμάσι τ αγμόνα et .vr- οῦ - , μισουαινο- ,
is, diu,ῶ διMA. Sed primo Julii die Ve- Gath. quas loci hujus interpres: inii ia.. , - . .
Neronis mors incidisse debuerit in octavum Iunii ,- κυαωι ανδιαι co ασημου , Savilius. Imo diem. Atque in hane sententiam ire videtur Ta- iam'am nocenses. & hoc Tacitus voluit dicere: cit. hoe eodem lib. septem a Neronis fine men- cujus mentem non a nequare alia correctione .ses stini. Aurel. Victor. dicit , menses septem quanquam innocentes. eisi ejus quoque sententia 27 Ais roririm imperavit Galba computat i forte vera. Emendatio prior etiam Muteto indos scit. a Neronis morte . ut iam dictus exa- mentem venerat. At a Ius. Nihil melius vulgariete colligatur numerus. idem sere tempus. quo to:& mens ejus: haud scio, an nihil peccarint: petiit Nero, vindicem in Gallia abstulit. Primus:certe, ut solent, qui nihil peccarunt, a tyran- autem de morte ejus nuncius in Hispaniam ad nis occidi. nempe inauditi & indefensi Gis ovius
Galbam penetravit, S paucis diebus interpositis 6 DdMD I IAM H spana. J Id est , ut mihi etiam de morte Neronis, incitatissima perseren- quidem videtur, septima Galbiana, conscripta ait uin opera, Plura: ch. Galba. Et constat nondum Galba ex habitis in Hispania dilectibus, ut vos ignisseatam sui illa Neroni Vindicis cladem. Ne- l lunt, Tacitus 3. histor. Dion. l. ss. & Sueton. que enim aliter seri poterat, quin Romae ad illos j Calb. to. quae tamen in t lyricum ante ejus moriai umores suillat i tepidatum. Plillos lu.. t. lib. s. de rem missa videtur Antonio primo legato, ut hoe
34쪽
scripserat, plena urbs exercitu insolito. multi ad hoc numeri e Germania sc Britannia & Illyrico, quos idem Nero elcctos prium isosque a ad clati stra Caspiarum, dc bellum quod in Albanos parabat, opprimendis Vindicis coeptis revocaverat: ingens novis rebus materia, ut non in unum aliquem prono favore, ita audenti parata. Forte congruerat, ut Clodii Macri & Fonteii Capitonis caedes nuntiarentur. TMacrum in Africa haud dubie turbantem, Trebonius Garucianus procurator, jussu Galbae , Capitonem in Gcrmania, cum similia coeptaret, Cornelius Aquinus& Fabius Valens s legati lcgionum interfecerant, antequam juberentur. Fuere .
loco mentionem illius ratio non patiatur. In se- tironibus aut eollectitio milite hie Tactius, ut ditione Othoniana nusquam occurrit Hispana υ- contra, veteranos intelligat, & eleelos sub vexit
sto, non in hoe Taciti libro, neque apud scri- lis. itaque magis dissincte paulo post , Iab Aiptorum quemquam: nis inter armorum turbas, exercitus elisos nominat . m Germanita texitia. Omnia pervagantes , soli ignave conquieverint .lomitto quod notionem eam vocis nobis ingerit. Savitius. sine exemplo. Idem. Quamὲ et s. N.ro.J Iam olim legiones Cras Mutii adhae innumeri. J Emendavimus, mutiis. , si Nummis fides, in quibus video: AN T. AuG. adhoc inntimeri. Rhenanus. Alias, mititas anserat vIR. R. p. c. & parte altera L EG. TvII. CLAs- innumeri. Ferretus. Male vulgo. mtitii ad Me craica. Lip s. innumeri. Astrictus equidem noster est, & contii Mutii ad foe o tantimeri. J Vitium quivisinens verborum , sed aliquando perfluit. l. Is . An n. viderit & sermonis ineptias. imo sordes. QuidiErgo Epicharis pliara m omnia scelera ordittir. nonis enim illud est , mulit O innia H Adstricto no-ine satis erat omnia I at haec matri adhoc innuis stro scriptori satis erat, credo, alterum. Ferret-imeri conveniunt cum iis i. muliatus emendabat, milites ad hoe innumni. Ego si infinisi Hom. lib. I9. Odyss ad quae Eustaverissime ex Faraeliani vestigiis mtitii ad hae nu-ithius, vi δε ti. νἱmM διι csthm. . Amri. τοῦ m A. Ad Me, Sallustianum est: de valet, Etiam, l-i. Illud aurem infiniti iti rasis o Grensio Praeterea. At numeras hie capio cohortes, ma- es mutii. salinetius. Emendavit Lipsius 3 id eicinus, vexilla: Crebrum id verbi sub aevum Ta- Famesian. codicis, idque prorsus Flor. confirmat. eiii. eo sensu. Plinius libro x. epist. de tironi- l PicMna.
bus: nondum ci stributi in niam/νιι erant. Ulpia- l 1 Ad eta ba Caspiarum. J supple potiarum nus: exere tum non unam eohorrem ne sua alam di- Sunt vero ita angustae , ut ea parte vix singulaeimus, sed ntimeros m tuos mitisum. Idem: siquis i plaustra duci possint. panus. Suet. Ner. r'. pa- militum ex alio numero tria vis sit in atium. Sue-irabat Nero) ad Capus perras . Euhion. tonius Vespas e. vi. o tune quidem compressa res conscripta ex Dadicis senum pedum tironibus nova os . re rasis ad Uetam numaris parumper. Clau- legione quam Magni Abranari phalangem appellabat.
dianus: l Addit Niphilinus, de suscipienda quoque in E
Ragnorum Iractat numerss. euneosque retenset. thiopiam expeditione deliberasse. Salitia . Nee cohortes solum in hoe nomen, sed paulla- l 3 In uniam aliquem prono Diora ira audantipatim venere etiam ipsae legiones. Aecredo hoc SO-irata. J Legendum pararo. neaepe favore. Acida-
voeant Numeros. Ae Capitolinum ita accipio in abetat recte ab optimo libro. & passim ita Tu Macrino: Timuis avi em O eotiuam, na ipse imp/- bandi verbo usi ptisci. Lipsius. rara ctiperet, quod se ver unitis niamari eo e vis ae- 1 Legati tigio m. J Legati triplex hoe lib. est oderes; neque ipse recusaret, emnes cupidii eisgnificatio. Prima notat eum qui in publica cauia curarent. Quin noster ipse Tacitus hae voce ite-isa alio occupandus mittitur. Censuerunι Patres ruiti usus, an Agricolar euamquam transacta a-imittendos ad Germaniciam exercitum tigatos. Se- ι , spars per provinciam nώmeri. Haec quidem eunda, legatus aut tigastis Consularis, aut Consa- proba 5e certa. sed illex ista libido eorrectorum , luris praesdem designat, aut illum qui cum vica- ignara quiescere etiam in certis. Itaque rescribit rio imperio imponitur tegendae provinciae aut quidam . multi ad hae innumeri. id est . inquit, exercituit Othonem in proianeiam LM tantam spe- qui in numeros legionesque nondum relati. Acu. cia legationis seposit. Horrionius Flaeotis Co utaris meti l quod sateor superfuisse illi juveni, magis luatias aderat. Infarioris Germania legionas iuuitia quam judicium: nisi quod aetas tamen id eor- sae Consuri Dere. Tertia, qua legatus legionis . texisset. de direxisset. At tantum abest, ut delavi tigatus Paroravis , aut betasus simpliciter in
35쪽
iiii crederent, Capitonem, ut avaritia & libidine foedum ac maculosum, ita cogitatione rerum novarum abstinuiste: sed a legatis bellum suadentibus, postquam im
pellere ncquiverint,3 crimen ac dolum compositum ultro: dc Galbam mobilitate limgenii, uti ne altius scrutaretur, quoquo modo acta, quia mutari non p terant, comprobasse. Ceterum utraque ca des sinistre accepta: - 5 inviso semel principe, seu bene seu malo secta premunt. 3 Jam afferebant venalia cuncta praepotcntes liberti. Scin orum manus subitis avida , dc tamquam apud sciacm sestinantes. 3 cademque
teli tur scircumsantiae singulis significationes ducernunt) praeseetus legioni , unde tot erant llega ti legionum , quot legiones. Caelitis legatus it sim ti ionis in Asrie. ubi de eadem legio- ire eo de inque viro agit: Quippe tiratis Consularibus ximia ae formidolosa erat. nee legatus pratorius
alter esset tigatus Conjularis, alter tigarias I idinis. Savilius.1 Cν m. n de auum. J Alibi, crimen ae mox in-saias: adeo ut duum cormpositam esse ex aequo va-lcre videatur H Idem . et I ι ines o se εἰ trincipe. J Rotun de . neque ego is sum, qui ab auld novandum censeam: solum prurit iere manus mulare ineram primam voculae primae: ut i i o. ae si causain indicet, curiatiaque caedes odiosa. Male inter ina Annibal Scottus , qui ed:tioni suae invexit : C, inii momel principem. Gi uterus. Jure tamen communi, prout quisque conatus suit aliquid ab antiquis membranis suppeditarum rem vere, ut sua nova possent quali sui noro incedere ; in tantum, ut Lipsius etiam citare suilinuerit a Polit. 7. inmissi s. principes. an hoc melius est illo, quod Scotus supponebat indicante Gruieto 3 Ryc ius lscribit illum Scorum ita male concoxisse vulga- ltam , ut se ederet. An ergo pronunciab:turaliter de Lipso 3 Absurdum certe illud , & de neutro se loquar. Sed insignes viri quum cen- lierent pii ma verba debere jungi eum verbo φυ- ακt , hinc tam pervet se in hoc loco versati sunt: pari errore, quo ille qui emendavit ae descripsit Ruc ii librum, in eodem offendens, quum
nollet priora mutare, mutavit polletius vel bum , ut esset premunitiae, inani sciatia .ma interpolatione.& quam plane non vel exculat vel tuetur exemplum ab Ityclito oppolitum , nihil docens, nisi verbum primere conitrui cum quarto casu. Nonne id laudabile admodum At qui ex viris do- iis ediderunt inviso sinu prius se reor omnino attend: 1se aliqu: d. quod ex Tacito sectarentur, qui ii terdum praemittit talem ab ativum, quem poterat in quatri, casu efferre , de quidem, ut vulgo xideri potest , mollius de congruentius.
S; e q. an Io. Precante reo tredem moram, damnovae artusator consulasti aἴliis . adversarus est Casae. Nonne alius doceret precanti Quid ρ nonne Ir. v. ediro passim Regressoque Bardani deditur Sel Mela. At regrestus ille utique non filii ad hanc urbem, sed ad quamcunque regni regionem , ut non ei , verum ducibus ejus oppugnantibuseesierit. Sie dedita est. Ergo MS. Mediceus hahet clare La duee. Sic & isti. Caeterum hoc agi oportuit , ut animadverteretur , quod . in vetusto illo Mediceo seribitur prini I. Id v rum puto . & dativus erat jungendus voci Dela, in iis semel prin ipi seu bene seu malefreta ,
premtint, ut augeatur invidia magis quam minuatur per ea qualiacunque. Mox in eodem legitur: ipsa aras Galba iraifui ae fas Io eras. Quam nitide mutarunt Θ Iac. Gro Uus. 3 Iam a serebaκt menalia cianesa. J Verbum as, , Dei quid sibi vult 3 nullus hic ei locus. Non sententiam modo corrumpit, sed re sermonem inscit soloecismo. Quin mentem non video: nec dicere dum audeo. quanquam absque eo locus ab omnibus sane patrihus integer videtur: maximes ita distinguas. Iam venatia cuneta, I r potenses luerit, sertiorum manias stibili, utii 4 rile. Acidalius. Non tantum libellos vena laeun ista artulisse crediderim , sed & plerosque interiores Principis amicos. infra enim ait, principatus pinentiam di visam suilIe in T. Vinium consulum, & COm. Laconem praetorii praesedium: nec minorem fratiam tu ille Icelo Galbae liberto. ergo amici potentiores libertis. Ideo legendum de distingueniat dum puto : Iam a seruanstir et enalia lux D. Pra- potentes Liarii. pichena. Vix est ut integram hanei se iionem putem: ad scribam autem eam, quam pro legi: ima Tacito rellituo. ut ex utriusque colla: ione velitas appareat: Iam aspretana ieras iat eun far prapotentes tiberiir servorum manus. lhaec, inquit, Omnia atque singula movebant animos.l aique iram aiserebant. Sic afferre ransii sitim , cunctationem , curam formia xem alibi dixit. Frei nitimitis.l a Miserum manes, stibi is acidae J Ad ea au&renda, quae subito fortunae munere Ohvcnerunt. Pithena. Expresit plane Ovidius in Epitiola Leandri, quam lacitus videtur imitari: i Do Delicii spartam nobis ad furta dulatur, Isse magis es caurum, ne fres tritici iners. Jac. Gronovius.s mis
36쪽
novae aulae mala, aeque gravia, non aeque excusata. Ipsa aetas Galbae, & irrisui &sastidio erat, assuetis juventae Neronis, & imperatores sorma ac decore corporis ut est mos vulgi comparantibus. Et hic quidem Romae, tamquam in tanta multitudine , habitus animorum fuit. E provinciis, Hispaniae praeerat Cluvius Rufus,
s Eademque nova aula. J Sententia nam alios involvere video eadem mala novae aulae Galbianae fuisse, quae veteris. id est Neronianae :sed non aeque excusata. Quid itat quia Nero o tu N natalibus Princeps, quia juvenis, quia in plebem etiam gratiosus. Itaque plusculum ei licere volebant, & ignoscebant. Non sie in Galba, qui electus: qui senex. ideose prudens esse debebat ; qui denique parcus, tristis, & per omnino paucis gratus. Lipsius. Eademque noυa rada mala. J An intestigit. sui Dis tunc eadem mala, quae in nova aula solent Verior sensus videtur, in nova Galbae aula, eadem mala suisse , quae in Neroniana: sed non aeque excusata, nempe ob principis senium . dc intempestivam severitatem. Contra sub Nerone, populus assiduis voluptatibus laetus, vitia ejus excusabat. Pichena. Bene haec explicantur a Pichena, cujus tamen interpretationem rejectitiam, habuerim ego pro eximia, Ob vocabulum, ea
I mbitus animorum fuit. J Mediceus clare edit sit. Et sane illud fuit videtur Tacitus distulisse,
donec concluderet Omnia in fine capitis I I. hie vero scripsisse. Ει his quidem Roma. habitus animorum. Sed e provinciis. Jac. Gronovius.
2 E provinciis. J Puta Caesaris, quas hic sp ctari arbitror. Augustus enim post pugnam Actia- eam . cogente scilicet Senatu cum accepisset principatum , coepit dividere provincias: atque illas quidem pacatas, neque hostibus obnoxias, Senatui populoque tradidit; hasce inimicorum terris
oblectas, & ad extrema imperii remotas, cet rasque lacile rebellionis de armorum metu turbandas sibi retinuit, abiitque in successores institutum. In speciem quidem id agi videbatur, quasi derivatis in se molei liis de periculorum inccriis,
Senatui indulgeret non suspectam securitatem. sed clam intendebat, inermi Senatu, veteranas sub signis cohortes habere. .Senatus & populi provinciae, ut Strabo libro i . Dio libro 33. sembunt, mox enumerandae , quas Tacit. I 3. n.
nili me conjectura fallit piaticas procinctas vocat : suerunt dua Cons.lares. Africa cum Numidia & Asia , sic dictae, quod iis regendis imponerentur Consulatu functi: cum in reliquas suificeret gessisse minores magii iratus , quae erant δε-cem pratoria, Baetica, Narbonensis, Sardinia cum
Corsica , Sicilia, Epirus, Macedonia. Ain acum Thessilia Ecc. Creta cum Cyrene, Cyprus, Pontus M Bithynia. Provinciae quas sibi retinuit. fuerunt Hispania Tarraconensis, Lusitania, Galliae Lugdunensis, Belgica . Aquitania, Syria &c. Cilicia . AEgyptus , Dalmatia. Maelia, Pannonia, & Rheni ripa Gallica, nomine superioris de
inseri Oris Germaniae cognita, etiam in hune usque diem Germania appellationem servans: sed
quam in sua descriptione Caesar Galliae attribuit
eum magna Belgicae parte. ignarus alterius Germaniae , praeter eam, quae apud scriptores consecutis deinde temporibus Γι-ροανίαι με, id est, magnae Germaniae. ad differentiam , titulum accepit, Rheni interiori ripa terminatae; cum tamen Tacitus hoc lib. vocabulo Germania complectatur semper duas illas alias provincias, scappellatas, quod Germani frequente Rheni trat situ in ii a regiones deductis migrarent coloni:s. 3c paulatim trantiatum quoque haereret locis nomen. Caesar l. 2. Com. Dio libro s3. pag. SO3- Tac. I. An n. & De moribus Germ. 18. Haruml duarum Germaniarum superior, ait Dio, erat ἐl AP m- is m. M. u πημαι. id est, ab exortui fominis Rheni porrigebatur Mogunt iam Ver-l lus aut potius confluentes; muνior μιχυ νῆάκεα-l ,. ad oceanum usque Britannicum. PIM
ter dictas provincias quicquid pollinodum Romano adjiceretur imperio, ut Britannia sub Claudio, Pontus Polemoniacus π Alpes Cottia sub Nerone, Dacia sub Ti ano &c. allignatam ex d: ilione commemor ala imperatori augebat portio-l nem mi αὼ αεγεά. 2 e ex is, Dio. Provinciae S inatus, tam Praetoriae quam Consulares, Procon
sulum cura regebantur, sive illi Romae gessissent Consulatum, live non. Qui gubernandis Imperatorum provinciis imponebantur, legati, aut . legati Consulares aut prostratores vocabantur; nisi quod Procuratorum quandoque titulo matterentur, ut antea observatum de minoribus provinciis.
Dio l. s3. Tacit. hoc libro de provincia publi-
ea . Gallia scit. Narbonens. Vinius, inquit, Pr ' ransulatu Galliam Narbonensem severe rexit. qui Con: ut fuisse non legitur. Video ann. I. Granium Marcellum vocari praetore in Bithyniae, quae exprima divisione inter publicas provincias rece setur, neque posterior quicquam aetas mutavit, ut colligitur ex Plinii libro io. epiit. 64.ss. Ibidem Tacit. meminit Quaestoris. ignotae dignitatis in Imperatorum Provinciis: Ec sub Claudio
damnatus is e repetundarum Cadrus Rufus accusan
tibus Bis, nis; qua actione , si quid judico, nun-E qua in
37쪽
Rufus, vir sacundus, y dc pacis artibus, bellis ineXpertus. Galliae, super memo riam Vindicis, obligatae recenti dono Rona anse civitatis, ta in posterunt tributi levamento. 3 Proxima: tamen Germanis cXcrcitibus Galliarum civitates, non eodem honore habitae, quaedam ctiam sinibus ademptis, pari dolore commoda aliena aesuas injurias metiebantur. Germani exercitus, quod periculosissimum in tanti, viribus, i soliciti& irati superbia recentis victorix, & metu, tamquam alias partes fovissent. Tarde a Nerone desciverant: nec statim pro Galba Verginius. an im
uuam pultabatur legatus Principis , qui munus lsuum obibat imgis ex speciali mandato, quam jure ossicii. Sed propraetorem quod attinet, res manifesta est, I 2. Aim. 3I. 8c de eodem cap. o. Vitellius hoc libro appellatur borius Consularis
inferioru Germania 3c 4. Ann. L. Apronius 3ns Horis Germania proprator. Sueton. Neron. MO.
duce Iulio Vindicι. qui tum eam provinciam δ' traire obtinebat . id est, Galliam Lugdunensem,
Imperatori ex divisione dicta sepolitain. In Africa Cajus Proeonsuli, erat id honoris nomen loco: superinduxit legatum , qui suo nomine mili tes curaret. 4. histor. Dio l. s9. Solus ille, qui
AE pto praeerat, nec legati nec protratoris ap- re latione censetur, dicitastque Praseelus Erinii aut Praefectus Augustalis. Alia nomina, ut Prasidis, Mnaris &c. utrique provinciarum generi fuere communia. Deinde habuerunt provinciae publicae additos procuratoribus Quaestores, Imperatoriae Procuratores solos. Dio I. s3. In provi etas Senatus o populi Duastores mitruantur sorte
laesi. & I erator Procuratores mittit in em l provincias tam suas quam populi. Savilius.
3 IV ania prorat Cluvius Rufus J Id est , Hispaniae Tarraconeris: haec enim sola ex tribus, in quas pa: lita est omnis Hispania, provinciis militem alebat, prop:ieque eam hoc Tacitus loco intelligit, seclusis quas pacatas nec praesidiariis c hortibus insessas postea appellat inermes. Cluvius Rufus oratoria laude emoruit , scripsitque istius temporis historiam, r3. 3c I 4. ann. citatam, qui licet dignitatis suae ornamenta deberet Galbae, inter prunos Othoni sacramentum dixit. I. His .imperiumque auspicante Vitellio Romam redi:t,
non adempta Di pania, quam rexis absens. Tac. 2.
Hist. Plin. lib. p. Ep. I9. occurrit mentio habiti inter Verginium Cluviumque Rusum colloquii.
I Eι pacis artibus billis inexpertus. J Correximus , o paeis artibus, bella inexperius. Expone &pacis artibus, subaudi expertus, belli artibus i expertus. Rhenanus. Videtur deesse vox elarus, quam addebat Faernus. legebatque; opacis artibus clarus, belli inexpertus. &c. Ursinus. Defectus indicem stellulam Muretus apposuerat, iis vocibus, pacis anibus . tanquam aduenda iis aliqua vox tensui explendo: quod tamen si Tacitum cogites, non necesse: apud quem non exprimuntur multa talia, sed latraudiendae omittuntur. Idem an hic fuerit, in dubio nihilominus etiam apud me. Acidalius. Attamen quod experulit Rhenanus, legitur in Mediceo bellis, 3e probat mira Taciti varietas. Haee vincit. Etiam ratio
significationis addum ab Rychio, sed ope indicisi Freinshemiani: ut id tenuerim. bae. Gronavius.1 Recenti dono Romana civitatis. J Quomodo
recenti Θ & nonne jampridem Galli isti comati id adepti a Claudio clarum id e Taciti libro x r. Sed expedio. Olim quidem jus citum adepti,
non tamen promiscue . sed proceres tantum. Caute ibi Ze circuna specte Tacitus: primores GaIlia , inquit, qua Comata appellatur. idque mihi notes. Sed nunc ecce a Galba distulam id jus ini Gallos omnes, qui pro Vindice stetissent. Pl l tarchus apertissime : EA τουτου ἡ m. 1 totiωι
me, ia Uur facta reprehensionem habuere: sicut da Galiis, qui Vindicι adha terant. V si enim illi non Principis benignisate, sed pretio emisse a Vinnio remissionem tributorum, o civitatem. Lipsius. 3 Proxima tamen Romanis exercitibus. J Scripsit mus, inmanis exere. Rhenanu. Id debuerat Rhenano pro exemplo esse ad notam sequentem.
Germani exercitus quod J Nos Germanici ercitui. Rhenanus. Et quaret quum tantum quod aliter in Tacito consuluerit. In Medicco prorsus est Germani. Vane vides circa hanc paricin ii terpolatum codicem Rychii. Iar. Gronori itas.s Soli ratio irati. J Haud temere mutem. aptior tamen membrorum connexus & responsio, ii legas, soliciti π elati. Metu nempe soliciti, victoria elati. Lipsius.
Soliciti o irati superbia. J Lipsus audacter si liciti , o elati. Verius scripsit Tacitus: Soliciti ei irritati. Et tamen vulgata lectio fortastis verissi-l ma. Suet. Galb. cap. I 6. Sed maxime fremebat suisl perioris Germania exercitus. Et ipse Tacit. instat sibi seripturam vindicat : In Britannico exercitui nihil iratum. Ita saepe correetorum oculi nimisi aperti. ubi satius erat caecutire. Colerus. 6 Nec
38쪽
perare voluisset dubium : delatum et 1 milite imperium conveniebat. Fonteium Capitonem occisium, etiam qui queri non Poterant, tamen indignabantur. Dux dc- erat abducto Verginia per simulationem amicitiae: quem non remitti, atque etiam
3 reum esse, tamquam suum Crimen accipiebant. Superior exercitus leg.uum Hordeonium Flaccum I pernebat, senecta ac debilitate pedum invalidum, sine constantia sine auctoritate: ne quieto quidem milite, regimen. adeo furentes infirmitate retinentis 3 ultro etiam accendebantur, Inferioris Germaniae legiones diutius sine consulari suere: doncc missu Galbae, A. Vitellius aderat, censoris Vitellii ac tereonsulis filius. 4 id satis videbatur. In Britannico exercitu nihil irarum. Non sane aliae legiones per omnes civilium bellorum motus , innocentius egerunt: seu quia procul & oceano divisiae; seu crebris opeditionibus doctae hostem potius odisse. Quies & Illyrico : quamquam excitae a Nerone legiones. dum in Italia cunctantur Verginium legationibus adissent. Sed longis spatiis discreti exercitus , quod faluberrimum eli ad continendam militarem fidem, nec vitiis nec viribus misceban-6 Me stasim pro Galba Virrisius. J De Galliarum defeetione, ductu Iulii Vindicis, discrepant
auctores. Tranquillus motas C. Vipsanio 8e Fonteio Coss. ut ad extremum Ann. I 6. retuli. Xiphilinus ex Dione scribit Gallias sub finem imperii Neroniam defeeisse. Hoe verisimilius est . si Virginius Rufus . Cornelio & Xiphilino, eum Germaniae praees t. Vindicem depulit, sibique
toties oblatum imperium recusavit, cupiens decus prisimum S. P. Q R restituere. Quod ut praeclare factum , sepulchro suo his versibus instri hi jussit: His silui est Rufui. pulso qui Windloquondam Imperium aseruit non sibi, sed patria. Plinius epist. 6. Virginium autem . si, quod videtur, vetius est, revocavit ipse Nero. qui illum
ob nominis claritudinem expulerat. teste Cornelio Ann s. Caeterum qui patriae imperium assereret, iecte dicitur hoc loco, non statim a Galba iterisse. Vertrantur. I Etiam qui que i non poterant, tamen anssi.
Dabamur. J Intelligit eos, mea quidem syntentia, qui proditione Inlamaverant, aut alioqui in necem ejus consenserant. Savilius. Non de aliis loquitur auctor, quam de Germanico exercitu. Itaque rescribe, etiarnsi queri non teterant. Con-jecerat se & Muretus. Acidalius. Σ Reum es. J Non legitime, aut ordine ju
diciario; quantum recordor, απιρριμμένον α' in ε
abesse ab Medilaeo rite notavit Rychius. Ex quo magis etiam credo gavisimi sis lectorem Taciti restituto VitelIii in prima iis appellatione praenomine. Nam per eundem codicem reposueram quoque, donu missu GalA A. ritellius , quod praenomen Aulus hia quidem videtur requiri prorsus, ut cap. sa. Sed quum in MSto extaret tantum Galba a Vitellius, illam lueram habuerunt
inspectores pro non scripta. itaque reposui bc ipse. tur.Alia res est fle ratio inseriorum , ubi jam Princeps est: nune fratres A. N L. per praenomitia distingui debent. Iae. Grenνυius.
4 Id satis viribatur. J Dictum videtur, quali milites, titulos & imagines tantum Vitellii spectarint, se p1ternae ei virtutes processerint pro suis. Alias non male sonasse, fastis: ut missionem hane Vitellii eaelesti consilio adsignet, quae ad imperium scilicet via. 'Lipsius Id satis videbatur. J A ut Galbae, ut legatus mitteretur, aut militi pronis in electionem ejus studiis, qui tam splendidis esset natalibus. Savilius. In his non negem apte scribi posse, fatis: vere,
per nego. Etiam vulgati sententiam vereor ut explicatione sua Lipsius satis expresserit. Hoc quidem epissionemate illo Tacitus vult , Satis videt batur, si pro consulari, filius toties consulis mitisteretur. Diu fine consulari legiones suerant: tan- dem Galba mittit, nee ipsum quidem consularem . sed filium saltem consularis. Id enim satis videbatur, quando aspectu Patris ter consulis vi deri filius poterat velut consularis. Acidalius. Abia tinendus calamus ab loci istius emendatione rnam se iterum locutus alibi, ut produxi in Suspicionum libellis: neque nune occurrit. Sed neque id satis videbatur, applicandum militibus. ut alii faciunt: verum Galbae. ipsi nimirum satis videbatur retinendis in officio militibus, mittere Vitellium; eum habituris tantum non pro Co sulari, ob titulos & imagines paternas. Estque hoc unum de arcanis imperii, uti frui prole degenera. nam eum istis paternae virtutes procedant pro suis; adest ipsis auctoritas, abeli principi metus. Secretum hoc fere enuntiat Sueton. rit. 7.
Innocentius egerunt. J Et in Vitellii tamen partes transierunt, aἁ uneto Britannico Grecisuri- ullius &o Savilius.
39쪽
ititur. Oriens adhuc immotus. Syriam & quatuor legiones obtinebat Licinius M cianus, vir secundis advel sisque juxta famosus. Insignes amicitias juvenis ambitiose coluerat. mox atteritis opibus, lubrico statu, suspecta etiam Claudii iracundia, in secretum Asiae repositus , tam prope i. exsule fuit, quam postea a principe. Luxuria, industria, comitate, arrogantia, malis bonisque artibus mixtus. 3 nimiae
voluptates, cum vacaret : quotiens cXpedierat, magna: virvutes. 3 Palam laudares, secreta male audiebant. Sed apud subjectos, apud Proximos, apud collegas, variis illecebris potens: ε & cui expeditius fuerit tradere imperium, quam obtinere. Bellum Judaicum Flavius Vespasianus ducem eum Nero delegerat in tribus legionibus adininistrabat. Nec Vcspasiano adversus Galbam votum , aut animus. Quippe Titum filium ad venerationem cultumque ejus miserat, ut ' suo loco meia morabimus. occulta lege fati, & ostentis ac responsis destinatum Vespasiano liberi GI Mox attritis vibus. J Etiamne monebo Grammaticum & leve est. tamen in fido illo V,
tic. seriptum, aueritis. Et sane crebro ita veteres. ut Tibullus in eodem hoc verbo: Aut operi insuetas atramissa manus.
stitisse. in pandectis: & murisum pro Haustum in Apulejo. Et notavi plura talia, quae vix promam quin rideant aut irrideant magiitelli noliri. Quid tamen hic rideant ρ ecce a Florentino jam codice scripturam hane stabiliram. Lipsus. Mox atr/risis opibus. 4 Pro vulgato verbo. at-ιritis, placet Lipso priscum artarisis. in Vat. repertum. quod libentius recepi, eum etiam habeati ror. Pleiana. Sed Ryctius laudat constantem Ortographiam. se scribit eam voeem,) &quia alibi usurpatur artristis, ex suo codice id reposuit. Sed serus ille post claram tot saeculorum sidem,& eerte interpolatus, quum scriba ille librarius non ferret istam antiquitatis notam. & nesciret, quam horam potuerit tune induisse Tacitus, quum haee ipsa seriberet. Suffcit tam vetera exemplaria id testati. Apparet vero . hoc Cornelianum N erudita Lipsi ignorata fuisse Iaborioso eoli elati omnium, quae ad Tibullum pertinent. &crebro dicta sunt, hujus regionis anonymo alios libenter nominanti, & certe non laudando. Iae.
a In secrarum Am. J In Lyciam, ut opinor, specie legationis. Colligo h Plinii lib. I x. cap. 1.Lkisitis asticianias tir Consi. o nuper provincia
νω. more suo & aliorum omnium in hae te. Aestatius.
3 Nimia voluptates. J Cogitandum an legi pos-
st , nimia mota aris. Item , magna virtutis. Rhenanus.
4 Quoios . .disrar. J Quoties expeditiones ageret: ut ad illud reseratur: Nimia motastases eum vacarat. Ferretius. Expedite hic fgnificat in expeditionem , sive ad bellum proscisti. sic inst.
eod. lib. magnam consularium panem Oho, non
participos , aώι mini os Milo, sed emisum suis . secum ex iure iubar. Pichena.s Parum iuvidaras , strata mala audiabam. JQuandoquidem eodex regius habet , palam Ius res serara male avidi/ιar. videtur hie esse Graeca construictio, secreta mati avidiabat . id est . in se. cretis, sue propter secreta. Alioqui hujusmodi lectio queat erui. palam laudari, infiniti um prol praeterito imperfecto. Setrato mala aulaebat. Rhe
6 D eia expia sitis Disas. Iradere imperium. JSententia horum satis expedita. vereor ut ipsa ex Taciti sententia. Ille Muciani potentiam extolle re vult: haee deprimitur. Valde scit. porens M eianus, si ei facilius alii imperium tradere, quam sibi obtinere. Incongrua etiam alia & majora sunt, quae non excutio. Satis, corrupta demonii rasse. Jam medicina in promptu & facillima . immisinsone partieulae negantis in hune modum: in etii Laud avati sitis Daras . Ne. Haec enim mens rnon dissicilius, sive tam facile Muciano suerit sibi obtincte imperium 4 quam Vespasiano tradere. nisi paullo alia sententia transponi verba magis placeat: in evii ex disias fueras oblinere imp/rium. quam tradere. Lib. 4. ita loquitur: quod in manu sua Dissa imparium , donatumqua ris sano jam- ιοι. Acidalius. Et otii e eLitus fueris. Sic Flor. Vulgo, fuerat. Pichena. Vox fueris, supervacua videri queat. eerte si ejiciamus, inoffensiore
cursu processerit oratio. Gruterus. o loco memorabamus. J Ma'e antea, mem
ν imias. Nam haec qi, em narrat initio lib. II.
eredo & sciri ab unoquoque, nee vel mirari vel succensere quenquam aut mutatum velle: ut nutrita causa esse videatur. cur aeui istimus hic scriptor voluerit eam rem ita notaram conspici. Idem
profecto di fuit in aliis de sepotatim in Gaudio.
40쪽
berisque ejus imperium, post sortunam credidimus. Egyptum copiasque quibus I Ieoerceretur, jam inde a divo At usto, equites Romani obtinent 3 loco regum. Ita visum expedire, provinciam aditu dissicilem, annonae secundam, superstitione ac lascivia discordem & mobilem, insiciam legum, ' ignaram magistratuum domi retinere. 1 Regebat tum Tiberius Alexander Rusdem nationis. β Africa, ac lcgiones quem futurum Principem fortuna in occulto te- tor in quos I 6. Ann. vocat, equites dignitato Soanebat, ut seribit 3. ann. I 8, 3e nunquam aliter teria, accessu prohibito; . nee injussu Pi incipi si in imperio, in quod succedere potest extra- admissos: ne fama urgereι Italiam, qui tiis eam neus. Itaque iam Oecupatur auctor in illis, quae promisciam &e. insedisset. Arrian. lib. 3. putat R millus ignorat, Se quotidie fieri agnoscit quisque. manis in ordinanda AEgypto exemplum Alexan- Oeculia est lex fati, & quae fatis constant, igno- dri Magni fuisse propositum. Saesitas. Vide quaeta esse mortalibus potuit Alexandro Magno de- ad lib. a. annal. cap. sq. Freinssemius. clarare Anaxarchus apud Iustinum lib. I a. sed 3 Loeo Regum. J o in m ι sto V.,
non fuit Tacitus tam absurdus. ut adeo plebeja se- πιι eta Rama; a mei, Strabo lib. I . So-ctaretur. In tam conspecta ineptia quis existimet viliantacere omnes λ praesertim quum eximia illa Medi- 4 Ignaram magi ut m domi. J Quae nullos era membrana prorsus ignoret vocem tige. tan- unquam habuisset. novissetve magistratus, nisitum habens oeetitia fati m. Quod ut est exquis texternos: assueta Regibus plane placere. Ferre tum; ita agnoscis aliquam , ac si dixis rus. Veneta editio, instam iuiam, ignaram ma-set occulta fati, hoe est, ostentis ac responsis de- si ratuum. at Vaticana in scientia tigum, ignaram stinatum V. imperium &e. Idque est Taciti, ut ex magniratiatim. optime . meo quidam animo. dum- eo notata sunt Metitia coniurationis, saltuum, de opem modo compingantur duae primae dictiones in ra ossensuram 3. h. 6s. Ita plenissime nunc extulit, narra: mseloria Ie m. ratronem aeddit, cur aequamvis in alio negotio, idem quod mox cap. 38. grius pareant magultatui, aitque fieri quod leges dicit, qua Iaso manant. quametis sani cara sive nesciant. Vox ea excidit item Caesaris Comine ostentis sive prodigiis, non visari. Jac. Gronov. lariis. Gruterias
i Pos soritinam erediiumvis. J Id est . postquam Domi retinere 4 Id est , per procuratores suos Vespasianus principatum adeptus est. Sic ins administrari. Alibi Lipsius docuit. Piu. . Ut
lib. 3. Et Iris sano ante fortunam amicus. Pi icohibente metu externa non respectarent auxilia. chena. Metilius. Nondum haee. N propter ea, superiora
2 Adin tum, iam ind/ a D. Antigo. J supra parum intelligo. Acidalius. it. Annal. Nam Augustis, inter alia domιnasianis s 1;larius Ai/xander. J Ego hune illum puto. Me m. vertiis, nisi premissu , ingredi Senatoribus qui in eauris Se gratia Corbulonis. libro i . Dia , aquiluus iliust btis Romanis, seposuit Angulum. paeta, Tiberius Aiaxundar, illusin eques Romantis. Amanus id consili exemplique ab Alexandro Ma- miniso Milo dastis .m Vitiantis Annitis Ian/ν Cor gno esse censet. qui s ut lib. m. notat in μα- GJιnis, in Osris Τενidasis Cenara. Qui N Judaeae
res prissetis AE IUtvim d tribuit, mirarias naru- Procurator, apud Josephum l. 2 o. e. m. Paterram regionis cir munimenta, nequa tutum Hi exi- ejus, item Tiber. Alexander, qui Alabarches Α-stimans ianitis imperio toram AEl ptum eriati Ae lexandriae, & frater Philonis Iudaei, cujus nune deinde additi Est Romani mihi ita niar ab Alexam i seripta habemus. Lipsus. dro Mela custodire Adurum . nae quemquam Se - asurum regebat Iib. Atixandri. 3 Hune laeeram ordinis eo mistrea, sed aliquem ex equestri. rari satyrico carmine . crediderim: Atqua trium- Cautio igitur ah Alexandro esse potuit: non ta- psatis, inire quos a fias subara Nesio qtiis risulos AE
men imitatio. quia ille in plures, isti uni permi- lturius. atia Arusaretis. Eusebius enim lib. D. serunt: sed infirmo. Lipsus. 1 taerae historiae Arasa ch/n fuisse hunc Atiaeandram Intum equiies Rom. ιιιimnt. J Dio s. s I. i scripsit, idem & Josippus in antiq. Jud. ΣΟ. lib.
Ciam anim ad animum revoeasset . quantam in urbi- apud quem, Rufinus inepte Araiarchea interpre-ιώ, edi pabis populi areres multitudin- , quamqua tatur salis tras Ivim quasi άλ.-eia is legerit. Ex--flatiles ine.iarum animi usent, quomodo IIa- tat Impp. VM. Grat. Ths . in haee verba eontiam friamento alerat, opibu qua polieres, non modo situtio: Usurpaιionem totius licenita . submovemus ., Sanararitus neminem proelii . sed ne morari qui- ebea macteai Arabarchia ρον Durum atque Arim in ea passus ali, nise lenia impetrasa. Tae. 2. Iustariam eonstitias iam , nihilitia super tuan due Fo-Αn n. scribit non modo Senatores, sed & equitesina animariam vinitati permittimus. quae verba
Omaηνὶ tu,sras id est ut ego quidem interpre- l indicant Arabarimn , prae rectum su: sse de scii: tu .