장음표시 사용
41쪽
38 C. CORNELII TACIΤInes in ea, interfecto Clodio Macro, contentae qualicunque principe, post experimentum domini minoris. 3 Dux Mauretaniae, a Raetia, Noricum, Thracia, dc quae
aliae procuratoribus cohibentur, ut cuique exercitui vicinae, ita in favorem aut odium 4 contactu valentiorum agebantur. Inermes Drovinciru, atque isse in primis Italia, cuicumque servitio expositae, in pretium belli cessurae erant. Hic fuit rerum Romanarum status, cum Ser. Galba iterum, T. Vinius consules, i inchoavere annumi 1 sibi ultimum, reipublicae prope supremum. Paucis post kalendas Ianuarias diebus, Pompeii Propinqui procu natoris e Belgica litterae afferuntur ; superioris Germaniae legiones, ε rupta lacramenti reetereulis, imperatorem alium sagitare, b senaui ae psephis Rom rno arbitrium eligendi permittore, ouo seditio mollius acciperetur Matiravit ea res consilium Galbae, jam pridem de adoptione secum & cum proximis agitantis. Non sane crebrior tota civitate serino per illos menses suerat 1 primum lia
centia ac libidine talia loquendi, 7 dcin sessa jam aetate Galbae. Paucis judicium,
. aut rarium exigundo vectigali de pecuariis, quae ex Arabia in AEgyptum devehebantur: ut sit illud nomen officii publieanorum. merito ergo Juvenalis Alexandrum taxans, & omeli vilitatem o licit. ut non injuria damnandi sint, qui simpliciter mollem accipiunt, idque editis annotationibus probant. quapropter & in epist. M. Tullius ad Alii cum appellat Arabaretin M. Antonium . quasi PELyptiuin publicanum. extorquebat enim ab illis ingentia veeligalia, unde pertiniam cor aret, quam deinde prodigeret . ut est apud Plutarchum. Alti itis. Tac. Is Ann. Tilerias Alexander iliastris orties Rom. Savilius.
6 Africa, ae letianas in eis. J Plures igitur legiones tune in Afriea 8 Vix opinor. Αdi, si lubet, quae scrips initio libri 4. Annalium. Una
sane ordinaria legio in Ahiea, neque aliter intra numerat aut nominat, hoe ipso anno: Letis in Africa auxiliaque itirandis imp rii stad i. Juvare aliquid hane lectionem videatur lib. II. locus: In Asriea legio cohortistis Lisera a Clo fio Macro, mox a Galba dimus a. quas noVam legionem illi veteri ad unxerit Macer, atque ita sub initia Galbae fuerint duae. Vanae: quia cohortes dumtaxat dilectas a Macro intelligit , non legionem ipsam. igitur inclino ut hic rescribam, Africaae heis in ea. Qipsus. I Ps ex rim/n iam iam ni minoris. J Minores' incipes inclementiae in subditos fama sequatur:& de Macro scribit Plutarch. strenue versatuna ea
.χ Dua Maures L. J Tingitana, & Caesareens . Hanc divisionem Plinius acceptam fert Caesari Caligulae, lib. s. cap. I. Priscipis urrarum, inquit, Mauretania π e rantur. Qqtie M C. Cesarem Germanici F. regna: sthia eitis in duas da.
mira pra ocias. At Dio palam adversus, Claudio
sis. Liplius. m. Maurifania. J Tingitana & Caesariensis. Diali j. Mauritania dividebatur a geograph s in Bocchranam , sive Caesarientem ab ut he Caelarea. quae Iol ante dicebatur, & Bogudiatiam seu Timgitanam ab oppido Tingi. de eo ins lib. 2, s 8.
3 Rheria. Noricum. J in regio eodiee legitur etia, sed mutatum in Meria, nescio an casu. sunt autem duae Mauritaniae, prima & secunda ,sve supelior es inferior. Verum quando ea diis
stimctio nata, incertum. R enantis. 4 Ceneratu vatinitoriam agebanιών. J scripsimus, conruelia vad. Rhenanus. Tae. hoc lib. cili transiti ad proximos er vatiliores. Savilius.s Inchoavere annum mi ultimum. J Eleganter dictum. Solicitant tamen. & nonne, inquiunt. idem est Ultimum ae supremum ρ Fateor. geminanda tamen vox fuit ob sententiam disparem. Non enim certe reip. ultimus annus.
Alioqui dicere percommode potuisse . Hi Oresp. supremum. Non ergo audio adolescentem erudirum, qui per literas me monuit videri logendum , reip. prope primum. quia tantum non vetus. inquit. resp. & libertas inccepere a Galba. Logi aloga. Lipsas. 6 Rura saeramanti Misrenιia. J Ita mei libri . 8c sententia exigit. Rhenanus . dum Budensis codicis corruptam scripturam ur υνιώνων ἱ/υ. o servat, nodum in scirpo quaerit. Idem. Rupta sacramenti reserentia J Liber Corvini regis habet, lisentia , ut rear scripsisse Taeitum , rapti satramonsi lirensia. Rhenanus.
42쪽
aut. reipublicae amor: multi occulta spe, prout quis amicus vel cliens, hunc vel illum ambitiosis Tumoribus deliinabant, Φ etiam in T. Vinii odium. qui in dici quanto potentior, ' eodem actu invisior erat. Quippe hiantes in magna fortuna amicorum cupiditates, ipsa Galbae facilitas intendebat: cum apud infirmum & credulum
Galba. Lego. Zssa ann. hoc est annis in Maia Galba. Movit eum, qui locum cassigavit qui se quis fuit, ut scriberet, dein quod praecedit adverbium , primum. Enimvero non est necesse, ut sequatur linis aut simile quippiam. nam possumus intelligere primum e licentia ae libidine vulgi. sermones jactatos fuisse desessa annis aetate Galbae : quum postea adoptati O ipsa praestaret eidem sermoni agitando occasionem. Rhinnanus. Ego malo, dein fessa annis aratri Vertranius.
I Malii Meulta spe. J Libri mei seripti, stulias . uti & in Covatruviae. placet tamen magis vulgata. Lipsius. Matii Occul a st.. J Vocabulum mutii non est in volumine Budens. sed pro ocetitia est illi e evitiana. & stat optime sensus. Patieti isdictam aut Reip. amar sulsa spe . prout quis amicias vel eliens hiane vel illum amittionis ramorutis is nubans. Rhenanus. Florentinus, mititis occursa θα sorte. matiis occulta Jes. praecessit enim pastis. Pich .na. Recte id qui dein, quod ad primam vocem pertinet. Sed an ideo debet scribi spes, quia praecessit ista vox pavidis eum apposita judicium Z Nequaquam: etsi Rychius ei iam ex sua persona ponat s Forte multis oleum a spes. ut Pachena voluit) Quando Tacitus illis praebuit hanc Oeeul. tam ctem. aut ex quo exemplo sngentes rapuerunt ν At tu servabis Tacitum legendo mulsis otia
tuba I i. Modo id patuit. Nee procul ab hoe
1 Ambitionis rumor las. J Verum non negaveris, ambiris s. Lipssus. Hune vel illiam ambiti s rumoribus des nubans JIta Faernus emendabat, non ambitionis, ut erat in vulgatis. Ursnas. Vere Lipsius ambisiosis. Nec ego sane probem alteram lectionem sutia spe prae. vulgata. Caeterum nondum hie Omnia ta inen sana. Vocula deest, quae diversi orationis membra distinguat. Neque enim iidem ocessita spe pariter & amb tiosis rumoribus hune vel illum destinabant. Sed alii occulta spe, alii ambitiosis rumoribus: quos invicem si' i Tacitus opponit. g. primum lioentia ae tibi lina res a Isquendi , d initisa jam aetata Galba . arium in T. Vinii odium vel erium T. Vinii odio. quod malim) si in dias
quans o potenιior, eodem au tu incilior eras. Paucis jussiciam , aut amor c multi occulta sper qui
magna fori una amicoram cupidi ares ipsa Galba faetitia, insand/bat, &e. Acidalius. Inepte antea, Milonis. Pichena. 3 In T. Vinii odiam Avir erant. J parum cohaerens te stio aut sententia . A pristis libris abest
vox d. νι/νant. Et tollam sine ego arbiter, lega inque et hune ies tuum ambitiosa rameν θυι δε nabant. etiam in T. Visai odium. qui in dias, Ne.
Multi, inquit, succetatem delimabant ex sua spe . quidam ex odio Vinii. Non diis inite illud Taciti de Pisone: Iisi ias retenti faiora: er infanscis T. Vinior seu quia erat .s qtita irati ira volebant. Quod si retinendum tamen id verbi sit, mutem& diducam . Etiam in T. Vinii odiam Lin s i runt. Lipsus. Eιiam in T. VIuci ed vim ἀυerierans. J Particulam etiam d. vi fimus in Iam. placet vero ver bum . quod in volumine Budens scriptum est, Hierierant, quod alias in regio codice plerumque Occurrit, ubi nos δυ/riere legimus. Rhena. nus . Inepte ante, o jam in T. Vinii . Lum d venerant. Postremum verbum quoniam is Floriabest, delevi tamquam subditicium, sententiamque pervertens. Idque & Lipsio prohatur. PL
4 Fodam aedia istiGr. J Quid est illud , Actu
invisum us. Ineptiae ..& sermo parum non di- eam lautus. sed Latinus. scribebam sublata ea voce, eadem inti νον erat. genus sermonis notum vel ex uno Plauto . Placuit Jae. Lectit eruditi viri conjectura, eodem aurici. nune mea illa , es Ain fissa latisor. Lipsus. Eodem acta invisor eras. J Verba. eodem anu . depravata censeo. ae s conjecturae locus esset, s- ne ope libroium libenter restituerem. eo caneti inessor erat. Pichena. Varia hic tentent viti eruditi. Ego non dubitem scripssse Taeitum: eodem rarito is visor arat. Eorim valet ea ipsa de causa. quia potentior. Gratias. Alii . eadem inisv μον et vel eo viis fasia invisior: vel . eo eωnetis ini Vior .rat. Sud nihil arridet prae Jac. Leeitii eruditi viri conue eiura ; eodem auerti inii ιν. Fremshemius. . Nonne hians haec eli cupiditas
Freinshemii notae scribendae . qua nihil adjuvat Tacitum, nihil novi adfert Et luxuria quidem
hae e par est, quae in cap. 2 o. eiranditur in vocem similiter in ei pientem aritombus. Talia accepta refer imbecillitati, quam ne Musae quidem possunt deponere. Si u l xciis elegiam Pedonia
43쪽
C. CORNELII TACITIdulum minore metu, & majore praemio peccaretur. ' Potentia principatus divisa in T. Vinium consulem , - & Cor lium Laconem prictorii praefectum. Nec minor gratia 3 Icelo Galbae liberto , ' quem annulis donatum equestri nomine Martia
nis Albinovani , cernes similem di seordiam inversu 113 inter voces ictu .aeta , auesu. Jac. Gro-
I Por/ntia printipatias dii; D. J Sueton. & sex. Aurelius sedibunt Galbam ita una amicorum consilio regi solitum . quos paedagogos vocabant.
2 Et Cornelium Latonem. J Copulativa ista non leg tur in optimo M S. & videtur interposita ab eis, qui Taciti stulum ignorabant, sane quidems ,lerinlime jam involventis, ut tres illos bene daret cognoscendos. sed qui in se eontinet idem ae si dixisset T. Viniam , Corn/sium Laconem. πλetam. Ita patet omnino non requ:ri istam copulam. Iac. Gronaetius.
li nomen valle scriptum. Alibi Imce Ius, alibi Bellus. Vaticanus semper Iralia se quem sequor. Plutarchum in ea voce emaculo, in Galba:
so. Σαι λὶ scriptum: & vel terunt homines do. Mi. Sicutis quidam. At Icelum hune festinatum nuntium fuisse, doceat eos Suetonius Gath. eap. xxii. Lipsus. 4 mem annuΓs donatiam. J De hoe eodem Suetonius : uelas Jacitis ansa anniatis aureis donatus, Ur Marciani evnominis ornatus . er jam summa
equestris gradias eandidulti,. Viri docti interpretantur Summam equestris gradus. Praefeeturam praetorii: haud improbe.. Tamen ego magis intelligam de Procurationer quae propria equestris ordinis dignitas. An libertum promotum iri censeam ad Plaetorii praefecturam , idque sub Galba numquam. Lipsus. Annulis donatum Γἱ rium. J Paulus iuris auetor.
ris . ut ingeniatis sal resur. Idemque rescripsisse divum Adrianum Ulpianus scribit. concedebat autem solus imperator etiam sceminis, ut natalibus restituerer ur. Ahia us. Id est jure annulo- Ium quorum meminerunt Ioi. Plinius l. 33. ait annulum aureum longo tempore sui se in ligne eorum , qui legati suetant, hisque in publ:, O uti solitos, domi tetrei . Postea annulis aureis uti nobiles. ut ostendit Livius libro 0. 46. post quam autem a senatu ad Equites sunt judicia translata,us Equites annulis aureis. quod non tam Equitum, quam Judicum insigne fuit, teste Plinio. Et postia hoe datum Manumisiis. Sie Vitellius Α- si alicum Iberium aruaulis honoravit. Ad haec cor minis ipsis jus annulorum aureorum concedi colebat, cum tamen ob rem strenue in bello ge
nu stadi, auctore Cicerone in Verrem s. daretur.e2 quo istud Ulpiani ita intelligi debet mulierem iura ingenuitatis posse consequi. Hune Icelum
summae equestris gradus candidatum Sueton. a pellat Galb. I 4. Lutanus. Neminem latet, ex constitutionibus, stivum qui donetur annulis aureis . imaginem ingenuitatis consequi, non esse ingenuum. L. 2. Co. de Jur. aur. an. tibistinis ris quo a viviunt imaginem , non flatum infantiliaris re flat. Prioribus tamen conliitutionibus pleis nam atque persectam praestabant ingenuitatem.
Ulpianus l. Io. I. 3. D. de in jus use. Idem l. 3. pr D. de bon. Liberi. Supra aetatem vero Α- lex. Severi, vel saltem temporibus Taciti, ius annulorum ad equestrem dignitatem spmstabat. Tranquillus in Galba Cap. 14. Idem de ADti- eo in Vitellio Cap. Ιχ. Tac. 2. Hist. s7. Fer
G patribus imouere, ait C. Plinius 31. 9. Quare ante Galbam & ejus temporibus mutis aut eorum annulorum jus . quo jura ingenuitatis se a principe ilibuta sunt, ut libertinitas. lituraque se vitutis permaneret. De Icelo quo de agimus. idem Suet. Gesb. I . Similiter Cornelius lib. sequenti set ibit, Asiaticum libertum equestri dignitate donatum, annulis honoratum luisse, quodi 8e Tranquillus Vitell. Ιχ. reseit. Ut ex illis constet a principio impetii consituti idem 1tia ann
iorum a reorum 6orare, quod in equestrem or
dinem adlegi. Visir nivis. In Hilpania cum pe Diret de morte Neronis nuntium. Annialis δε- nara est aqviori dis nisata ornare. 2. Hastor. IunIe exercitu ι ι ιbersum suAm Maticum eqtioridunt ara donar/ι dcc. inter secreta convivia largitur . honor iisque Asiaticum annuus. Sueton. Vitell. xx. Dici l. 48. πιλειε m , s
ri Id est, Augusus Menam annulis donavis eqvitrum qiae o dini adscripsit. Priscis enim temporibus, quanquam possea crescente luxu frequensauri usus ellei, tamen π ωAM
id jus princeps in suos tantum contulit libertos. sed & alienos quanquam initiis o enoranti spiranis non facile id fieret . aut factum revocaretur & in irritum deduceretiar habuitque annexum DP italis jus, nι Iamen ab hareiuraia
44쪽
in vocitabant. Hi discordes, & rebus minoribus sibi quisque tendentes, ei ea consilium eligendi successoris in duas factiones scindebantur: Vinius pro M. Othone, Laco atque Icelus consensu non tam unum aliquein fovebant, quam alium. Neque erat Galbae ignota Othonis ac T. Vinii amicitia, ex rumoribus nihil silentio transmittentium: F quia Vinio vidua filia, caelebs Otho, gener ac socer destinabantur. Credo & reipublicae curam subisse, frustia a Nerone transsatae, si apud Othonem relinqueretur. namque Otho pueritiam incuriose , adolescentiam petulanter egerat, gratus Neroni aemulatione luxus. ν eoque jam δ' Poppaeam Sabinam principale scortum, ut apud conficium libidinum deposuerat, donec Octaviam uxorem amoliretur: mox suspectum in eadem Poppaeaa inn iami patronus excludemur. Iib, 4o. Digest.
Savidius. I Et rebus misoribus sibi quisqua te dent s. JLegam in in rebus. Praepostionem eam sane de Murenis addi voluerat, ceterum Vocem --
noribus stigmate notaverat . quod illi solet esse vel delendi protius, vel certe mutandi signum. At illa εe minime eorrupta hie 8c maxime necessaria. Triumviri illi discordes semper. Ee alias minoribus in rebus . dum sibi quisque te dit . in tres divisi partes; in hoc adoptionis consilio tam gravi velut eoibant, Ec in duas saltem abibant. Acirilius.1 Pro M. Othone. J Ita edidi, non tam quia Rychius composuit hane notam l Vinius pro Othone Flor. 8e meus pro M. Othom. Sed quia non aliter in Romana editum ab Beroaldo, etiam in Lipsana Plamini anno is 8 I. Certe id petitum ab illis ex MSS. ut sero nos de iis nunc I
3 Non tam unum aliquem fovebant. J Non tam hune aut illum . quam quemcunque praeter Otho
4 Ac T. Vinii amicitia ex rumoribus. J In reis no eodice legitur ; er ex rumoribus, ii est, etiam. Rhenantis. In Mediceo est σ rumoribus, ut notavit Rychius. Unde utique perfectissima existit periodus: em mmorsin nihil silentia trosemit mirum unica Vinio midua filia , scaelebs Otho, Ie r ac socer desinabantar. Quum amicitia Othonis N Vinii jam . ante exercita non esset ignota Galbae, etiam pateretur nune eam inter illos flagrare . tum nune hi rumores exorti erant.
s Duia Vinio vidua sua. J Concinno immissa
vocula: ut mihi videtur, necetaria: quibus stin moribus quia Vinio mi a filia Zce. Acidalius. 6 Namque Ot,o pu/ritiam incuriose. J Iuvenal. Sat. II. pathici gestamen Othonis. Savilius.
λπειρίαν, σχαιρι. i. citro utebarar Othone famili riter ob morti Ascinesos . reprehensusque aliquot es ab ea νι avaritiam erre non tulit. Xiphil. Nerone. δε θ
Nerone versabarar ita familiariter, tam ob similitudinem morum in quoddam nequitia estnsortium , Me eum apiad Neronem excidera mi pateretuν , ita me Casarem videbis 8ce. Sollius. 8 2Emulariora luxus. J Suet. Oth. 1. Per libertIniam aulicam insinuatus Neroni, faciis summum inter amicos lacum tenuiι congruentia morum. Sa vilius.
Eoque iam. J Particula jam quid hie faeiat.
o. Nisi deinceps videro, delebo. Acidalius. Io Panaam Sabinam. J Illud inter Neronem .
Poppaeam εc Othonem negotium quomodo re rit transactum. docebit Sueton. Oth. 3. Plutarch. Galb. variatis modice eircumstantiis recedentes 1 Taciti narratione, qui ita sibi contrarius pugnat, ut hie Iocus eum eo I 3. Annal. conciliχα nequeat. Savilius. ix conscium libissinum. J Annal. I 3. -- so Nerona in amorem Acta , assumpto in consci-tiam Othono. Idem. I 1 Octaviam uxorem amolimur. J Iisdem in hanerem verbis usus est libro xiv. Annal. 8c se mei libri. Cova viae tamen eodex se Budensis, Geloia xxer amoveretur. Quod rectum aeque. et situ amnac Octaviam inerem amoliretur. J Budense volumen manifeste habet . Donec Oriavia uxor amoveretur. quid erat opus hoc mutare Scio quo modo acciderit. Lib. I. . leguntur haec verba. Octa. viamque eonjugem amoliri. quae rursum hoc loco eastigator quispiam supponere voluit . germanalectione erasa. Rhenanus. In Covarruviae libro ,
donas Octavia uxor amowratur. Rescripserim ideo Cometio nostror donec Octavia uxor amolimur.
Fuit quidem librarius offensus, quod scriptum videret - ν-- amoliretur, itaque scripturam i
45쪽
a in provinciam Lusitaniam specie legationis seposuit. Otho, comiter administrota provincia, primias in putes transgressus, nec segnis, & donec bellum fuit, inter privsentes splendidimimus, spem adoptionis illatim conceptam, acrius in diest rapiebat: faventibus plerisque militum ; prona in eum aula Neronis ut similem. Sed Galba, poli nuntios Germanicae seditionis, quanquam nihil adhuc de Vitellio cer
tum, anxius quonam eXercituum vis crum perci , ne urbano quidem militi cons
sus, quod remedium unicum rebatur, comitia impcrii transigit. Adhibitoque su per Vinium, ac Laconem, Mario Celso consule designato, ac 3 Ducennio Gemi no praesecto urbis, pauca praefatus de seua senectute, ' Pisonem Licinianum s aures, ijubet: seu propria clinione, sive, ut quidam crediderunt, Lacone instante. cui apud Rubellium Plautum exercita cum Pisone amicitia: sed callide ut ignotum vebat, & prospera de Pisone fama consilio ejus fidem addiderat. 4 Pilo M. Cruse s
vero Prusirem Imperaιον. Quae a falso numquam excusem, nisi quid mutavit ejus aevo. Straho etiam libro ultimo: duas Hispanias recensere inter eas quae populi sunt, viderur. sed videtur reaque res interpretem decepit qui etiam Hs eiam. l'. ζώ...., id est Uriolarem sive Exteriorem Hispaniam, turpiter Inseriorem convertit. Vellem monuisse eruditissimum Casaubonum , cujus ad Sir bonem probas sane Notas jam nunc vi di. Lipsus In Lusitaniam seposuit. J Deprecante Seneca. Plutarch. Annal. a 3. Deicitur familiaritate sueta .pos contrusu o comitaria Otho, o postremo ne inae Sido inter se νuniam partiviruns, ut scriptum in Floren. ac Veneto reperit Pichena. Colerus.
I In ρνοiis iam Lusianiam. J Totidem verbis Suetonius : spositis es per eatissam tigarionis in TH aniam. Sed opeiae est videre divisione in Hispaniae & Piaeseeturas, quoniam saepe hic intercurrit. Divisa ea ab Augulio in duas provincias, Citeriorem & Ulteliorem. Citerior, Tarraconenssetiam dii lar cui Galba praefuit, eui nune Cluvius Rufus. Ulterior divisa in duas provincias, Baeticam& Lusitaniam. Baetica populi suit. & in eam millus Proconsul. Noster libro I v. vitius serentis titierioris is pania protonsui. non quia tota Hispania i urbe amutatus a eret, procincta L Iania proscitin. ulterior caute legas) proconsuletin habuerit, sed quia ejus pars rectior Baiica. Itaque confunde-hant scribendo sue loquendo. Plinius libro iii.
Prima es spania terraram es, Utierior appellara , ea-rim B. Iea. Non tamen etiam regendo. Nam
duae Caesaris fuerunt, sola Baetica populi. Sit Savilius.1 Ei dome tellum Dis inter prasin /s J Particula una traducta suam& orationi &sententiae eo einnitatem reddideris , in/e Liliam suis G inrer prasentra splendidi, vis. Acidalius. 3 Diate nio Gmino. J Ille est, de quo libro xv. ho dissim te, libro m. N . A τ . v l legis: Exin Nero ires eo utares, L. Pisonem , Dώ-
cennium Geminum , Pompeium marinum vectigalitas ρr ostiit. Lipsius. 4 Pisonam Licthiantim arcer siri Iuler. J sucton. e. II. nonnihil a Tacito discedens scith:r , γλ
runt , malucrat. De utroque non gravare assentiar, quanquam necessario mutandum esse neutium scio. Arari ius. In Florent. legitur : seia tropria eleetione: stia, ut residam .ria is nι. Sed nihil muto. Ach na. Reposuinius ieetionem bis Florentini: er/Iiderunt. Frcinshemius. Lege, aris res. Gronovius.
6 Pisa Λ1. C ago em se, bonia onisus. J Puto itulo M. Crasso Fiugi, qui consu: fuit cum C. Leis canio Basso, ncccxvi. sub Nerone. qui ipse Erutila o Mnasui, aliis Principi, Aa icia populo ν Lela es, o misit vir in eum proconsul qui hab/ι quastorem G tuarum. reliqua aurem Hispania Ca- , is o. miliuntur in eam duo legari, Prat rius er Cons. iaris. Addit deinde, Proetotium Lusianiae praefuisse, cum utii co Legato: Consula- Iem reliquae, cum tribus Legatis tribusque legionibus. Consentit & D:O I:hro Lari. qui diserte Baiitam popula adsignas, LusIaniam o Tarraconensem Casari. Quid igitur Appiano in mentem venit scribere, De bello Hispaniens, extremo Ab eo ιι Ora quo Cantabri ab Augusto victi)Romani si riam , qua hodie V pama dicitur, in tres partes diti rura coepi se misi etiLnivir, in quartim i Calpurniis Rugi, in Liciniam gentem adoptione iam annuos magista;us Mnatui mittit, in mersiam transit, ut ex cognou ine apparet: sicut hic noster
46쪽
so & Scribonia genitus, nobilis utrimque, vultu habituque moris antiqui,& aesti. matione recta severus, deterius interpretantibus tristior habebatur. ea pars morum ejus, x quo suspectior solicitis, adoptanti placcbat. Igitur Galba apprehensi Pilonis manu, in hunc modum locutus sertur; Si te privatus, lege curiata apud Pontifices, ut moris est, adoptarem di, V 3 mihi egregiam erat tunc, Pompeii N M. Crasssubosem in penates meos a sciscere 'ta tibi insegne, Sulpiciae ac Lutati.e decora, nobilitati tuae adjeci D. Nunc me deorum homisumque consensu ad imporium vocatum, pr.eclara indoles tua , cI amor satriae impulit, ut principatum, de quo majores nostri armis certabant , bello adeptus , quiescenti osseram; exemplo divi Augusi, sui sororis stium Marcellum, dein generum Agri am, mox nepotes suos, postremo Tiberium Neronem ister iterum 8 Liciniis ad Calpurnios ivit. Quod
autem de Scribonia addit: ex eo vides perperam in Plutarchi Galba legi. Κνά- ιγ .ia: & ex nostro corrigendum. GDus. Piso M. Crasso ex Scrιίonia genitus. J Emendavimus , π Scribonia renitus. Rhenanus.1 Quo suspeetior sollicitis, a d tanti placebat. JSeio qui contendebant legendum, qua, praeter omnem rationem. Omissa hic quoque particula, quae alteri quo responderat. quo su celior solliι, tis, eo magιs adoptanti placebat. Acidalius. 2 Lege curiata, ut moris est. J Veteri jure causas arrogationis subesse oportuit, quas Pontifices considerabant : puta , aetasne arrogatoris liberis potius gignundis idonea, bonane ejus qui arta fatetur, infidiose petita essent. Causis probatis, comitia quae curiata appellantur prrubita sunt, arbitris quandoque ipsis Pontificibus. Tum a magiitratu, qui ad populum serre legem posset, veluti consule, lata suit rogatio his fere verbis. Vel, tis jutealis, Luirites, uti L. Valirius L. Titio tam jure tu qur bilus mi set, quam si ex eo patre matreque familias eius narus esset: urique ei visa ne- ei ve in eo polonias siet. uti patri endo Aio est. meisa usi dixi, ira vos, ct uirites, rogo. Quae sunt apud Geli. s,i9. N liquent ex ea Ciceronis pro idomo sua. plane quod hic ait Cornelius adopta. rem , de arrogationa ejus, qui sui juris esset, accipiendum eli: de in libi is civilis studii arrogatio vocabulo adoptionis continetur. Vertranius. Nescio an , glossographo illa, ut moris est. Acidalius. 3 Mibi egregium erat tunc. J Non placet extrema ista vocula, quam suspicor emctam fuisse ex corrupto praenomine Pompeii , ut scribendum
sit; mihi egregium eras C ι Pompeγιr eum etiam Crasso pronomen suum addatur. Heimhemius.
Hoe sibi quoque attribuit Rychius, si per M
sas licet, nec Freinstem: i meminit. Sed Deins- hemius prave causatur praenomen Crassi, quum magna sit differentia. Nam Pomprius excellenter d: estus ita bene intelligitur. In Crassis suere multi & pares, ut praenomine distingui interfue
mireris, si uni interdum addatur praenomen. Et quam reetum Medicet eodicis illud nune ρ Ital enim habet. quum res ita fert. etiamsi tam lente ael tarde , quocunque tamen tei'pore: itaque illud π ύκis, & quod vix eredi por eru, eo tempore tamen exortum & praesens iterat mox Sr excellius
proclamat Nune me Deorum. Iac. Gronovius.
Ee tibi insigne, Sulpicia ae Lutatia decora. JIta scripsi. Riananus. Plutarchus agens de Galbae genealogia inquit , μεγε /ἰ εἰκεν ἀγενεια σάξώυυμ τ Σιρὼων eis.ν. i. ex illa vi Serviorum genta trahebat natalium splendorem. & Tacit. 2. H,
i stor. Pos Iulios, Claudios , Servios nonnihil improprie usus cognomine pro gentilitio ad significandam Sulpiciorum domum; de qua fusius age tem vide Sueton. Galb. x. & 3. Sed Galba, i
quit Plutarchus, is ἰά τν τοῦ Κατλου συόν. a. i. ingentes ei spiritus faciebat Catulorum stirpsi cum Q. Lutatius Catulus. esset et avus maternus. Quod ex Liviae Augustae cognatione descenderit, ex lectione mihi non succurrit, quamquam verum sit, eum obstruasse ante omnes Lia viam Augustam, cuius G viva gratia plurimum v luit, in mortua te mento pene ditatus est. Sueton. s. Sed cognationis ne vestigia quidem apud scriptores extant. ut fidem facile ita sentienti ab-judicem. Novercam tantum habuit Liviam Oeel linam, in cujus nomen ex adoptione transiit, a pellatus L. Livius Ocellinus usque ad tempus im Hrii , si non erronea est Suetonii in Gai, 4. sententia. a Ullius. Familιas intelligit, ex quibus ortus Galba, ex Sulpicia genus nomenque paternum ,. ex Lutatia genus maternum ducebat: quil ex Mummia Achaica natus, statuarum titulis pronepotem se Q. Lutatii Catuli Capitolini scripserit, uti resert Sueton. in Galb. 3. Veraranius. Nihil video, quo haec referri possent, Sulpicia ac ιalia; nec dubito scripsisse Tacitum Sti icia ac
Lutatia decora. quomodo sere aestum genus iup. 3. 72. 8c magis etiam longa decora praeferentes, h. e. multos avos, multas imagines, sup Ι4. s 3. Simile est quod Florus x. 8. trabet: Romana prodigia atrue miracula. Freulauemius. Omnia sana
47쪽
.ignum, in proximo Abi fastigio collocavit. Sed Aregusus in domo successorem quae
vis 3 3 ego, in republica. Non quis 3 propinquos aut socios belli non habeam: sed ne ti ipse imperium ambitione accepi, judicii mei documentum sint, non meae tantum Miat studines , quas tibi post qui, sed S tuae. M tibi frater pari nobilitate, natu major, dignus bac fortuna, nis tu potior esses. Ea aetas tua, quae cupiditates adolescentiae jam est gerite ea vita , in qua nihil praeteritum excusandum habeas. Fortunam adhue tam tum adversam tulisti. Secundae res acrioribus simulis animos ex orant: quia miseri toleramur, felicitate corrumpimur. Fidem, libertatem, amicitiam, praecima humani animi bona, tu quidem eadem constantia retinebis ; sed alii per obsequium immiuueni. Bompei adulatio 3 ' blanditiae pessimum veri offectus Tencnum 3 sua cuique utilitas. x Et
sunt, si, ut oportet, illa, Sulpicia ae Lutatia, referas ad id. quod sequitur, nobilitari. Hie enim subintelligitur, nobilitatis. BOxhornius. I Augusus in rumo successorem quaserit. J Id est, Augustus quaesivit inter suos, inter propinquos , inter eos qui sui nominis atque gentis essent. ego inter cives 8c in repub. Ferretius. Hinc discas. Principibus in sueta re eligendo virtutis quam propinquitatis rationem habendam. Plin. Pin. μαεjorem de sinu Muris aecipias summeque
potestatis haeredam . tantum intra domum tuam qua-ras' aeon per totam rivismem cireum stras oculoMe W
hune tibi proximum, hune conjunetismum existimas, eum optimum , quem diis simillimum invina. ii. Vopiscus in Tacito: Ingens es stiria morientis Principis remp. magis amare, quam filios. PIchena. et mo in Rep. J Huc alludit, ut videtur, D galaiphus Comes stabuli apud Valentinianum: ringante anim Principe, quem in regni consortium adscisceret, tespondit. Si tuos amas . habes fratrem,s Ra . a iam quare. Marcell. l. 16. Sacilius.
3 Proinquos aut socios belli. J Augustus Agri pam 8c Tiberium adoptavit, tanquam balli socios. alios ut propinquos. Sic Galbae Otho erat s eius helli & Dolabella, quem Plutarchus tradit, ut se loquar. ex adoptionis titulo propinquum misese. Tac. Corn. Dolabella propinquitate Galba mom ratus, si, ut arbitror, Plutarcho consentiens eundem intendit hominem. Savilius. 4 Ei judicii mei documentum. J Sententiam a . te involutam, filo le fide Vaticani eodicis apte evolvi. Hoc dicit. Neque ego ambitione aut malis artibus imperium quaesivi: Ec quod te judicio successorem eligam. signum posthabiti non solum mei amici sed Ee tui. Lipsius. Ea juricii mei documentum R. J Castigavi , ut iviaicii mei documentum R. ubi malim sint. nam sequitur, nacestudines non mea sed tua. Rhenanus.s V tibi frater. J De quo libro iv. Historiarurn : Ferebatur Antonius Scribonianum Crassum , regiis inaioribus .m fraterna imagine fulgentem, ad capesenciam rem . hortatus. Lipsius.
Miseria tolerantur.J Quoquo modo seruntur.
8 Per obsequium imminuent. J Ita diserte Uaue. 8c Venetus: nec quidquam pote non me qui
dem arbitro lectione hae melius. Rhenanus tamen turbat, mutat. 8c exemplaria ut haberent fecit. alii licet λιν obseqvium annuant. Lipsius. Dd alii per obsaginum imminuent. Irrumpet adulatio. J Hie locus scede corruptus est. Restitutiamus ex volumine Matthiae Corvini in hune m dum . sed sua licit per obsequium annuant. Irrum per adulatio. Expone, licu hoc est datur. cone ditur , permittitur , ut alii per obsequium an
9 Blanditia 'simum veri assenus venenum , suamque utilitas. J Verba haec prorsus ἀαm .hasvσα. Nee sensum evolvas verum quidem: nee structuram videas aliqua ratione concinnam. Non multo insequentibus particula etiam ad sensum facit. Quae omnia si auferantur hine, reliqua inter sepulcherrime congruant. 8c nos locum vidimus, quo ista rursus, audaci quidem, sed necessiria trajectione, reponenda: Sad abi per obsequium imminuent. Irrumpet adulatio , blanditra, pesmum veri adfectus venenum. Ego ac tu simplisis a i ter nos hodie tiliaimur . ceteri libentius cum fortuna nostra , quam nobiscum. Nam si Ara priscapi.
48쪽
Et jam ego ac tu sinplici me inter nos hod Joquimur; ceteri libentius cum for Ina nostra, quam nobiscum. Nam suadere princia quod oporteat, multi laboris: visentatio erga principem quem mque, sne assectu peragitur. Si inimes,m imperii corpus sare ari 6 librari sine rectore posset, dignus eram, a quo respublica inciperet. Nunc eo nec Patis jampridem ventum est, ut nec mea senectus conferre plus populo Romano post, quainbonum Auccessorem; nec tua plus juventa, quam bonum principem. Sub Tiberio, D, ω Claudio, 3 unius familiae quas hereditas fuimus e loco libertatis erit, quod eligi 'empimus. Et frita Puliorum Claudiorumque domo, optimum quemque adoptio inveniet. Nam generari N nasci a principibus fortuitum, nec ultra aestimature adoptandi judicium integrum; A velis eligere, consensu monseratur. Sit ante oculos Nero, quem longa Caesarum serie tumentem , non Gndex cum inermi provincia, aut , ego cum una latione, setasua immanitas, sua luxuria cervicibus pubacis depulere. β neque erat adtae damnati principis exemplum. 7 Nos bella, ab aestimantibus asciti, cum invidia quamvis, egregii erimus. Ne tamen territus fueris, s duae legiones in hoc concussi orbis in tu nondum quiescunt. Ne ipse quidem ad securas res accesse audita adoptione, des nam videri senex, quod nunc mihi unum objicitur. Nero a pessimo quoque semper deside rubisar: mihi ae tibi providendum es, ' ne Giam a bonis de eretur. Isinere dititius,
nequauod op/rtest, multi laboris: as Maiis erga princiapem quemcunque με aselu peragitur. Sua cui rua inniras. Etiamsi Ecc. Hic illa, Da cuiqua utilitas, sententiolae loco post aliquantam respirationem a Galba interjem, quibus transitum N aditum adsequentia sibi faceret, pi aecipua totius orationis, ut quibus utilitatem εc prope necessitatem hujus adoptionis 8c electionis vult demonstrare. Acidalius. Verba haec ad sequentia pertinere arbitror. Ideo distinguerem: Irrumpet adulatio, blanditia :pessimum veri afetus veneniam ,sua cuique Utilisas. Pichena. Vir Eruditus distinguiti blandisiar disesmum τιri aseius venenum, sua cuiqua utilior. me non adsentiente, qui credam blanditias potius hae infamia notari. quam 8c mereri, vel PI tarchi libellus fidem fecerit, quem de adulatore, ab amieo dignoscendo scripsit. Frrinae us. I Etiam ego ae tia simplici mo inter uos bodis ιoquimur. J Illud, etiam , in hoc loco supervacuum de ineptum videtur. ae suspicor ad antecedentia pertinere. Sic ergo legerem: sua cuiqua utilitas
x Sub Taberio. π Cais , or Clodio. J sed eur Neronem omittit Credo quia Tiberius. 8e C jus . M Claudius, qui successionis continuatione Principatum tenuerunt, ejusdem familiae Claudiae erant. Nero autem in ea tantum per adoptio
3 Unisi familia. J Claudiae scit. Ferret tus. C. Iulius adoptabat Augustum, Augustus Liviam Ze Tiberium. hic Germanicum, cui filius Cajus,
frater Claudius, tandem Claudius adoptabat Neronem, in quo exst inela Juliorum stirps. Ausonias. AEnodum genreis qui sextus . Misimus hares εἰ it, o clausit Iulia sacra Nero. Savit. 4 Adstandi iussi iam integrum. J Proprium, liberum , non commune cum fortuna: bc si volu ris eligere , inde cognoscitur , quod consensus omnium sequitur eligentem. plerumque enim et etio est plurium Sc optimi. FerreΠus.s Cum una legione. J Una tantum Atqui antea tres, in illa parte Hispaniae. 8c νε atras legiones cita vertere interpres debuit. non co- rartes collocat sub Augusto Strabo. Etiam sub Tibeuo noster. initio libri 4. Annal. VJama. inquit, retens perdomita tribus habebantur. Sed iis ipsis verbis adsignificat id imulatum, Se imminutas legiones, animis ejus gentis tempore imminutis se stactis. Itaque in Tarraconensi , cui Galba praefuit, una tunc legio. Suetonius in Galba , cap. Io. ostendit exercitum fuisse legionii ἀ-nius, auraem duarum, trium cohortium. Lipsius.
Ego eam una legione. J Sexta nempe. s. hist. Priseipem Galbam sexta lutonis aueIoritate factam. Savilius. 6 Netua erat adhuc. J Scil. ante Neronem, qui relatis is eursora Phaontis liberii sui cossicitiis. legit s. hostem a Senatu judicatum, quam ut punis
tur mora majorum, ait ille. Vertranius.
7 Nos bello cr ab assimantibus astiti. J Qui judicio id fecerunt. Farratius. Illud, nos . ad utrum. que reserendum videtur. Ideo iste retor, ipsum Galbam bello astitum Imperatorem, pisonem autem adoptione 1 Galba aestimatum. At aestim tio etiam de utroque intelligi potest, eum initio
hujus orationis dixerit. Nune me deorum hominumque consensia ad imperium vocatum. Pichena. 8 Nec tamen terrarus fueris. J Scripsimus, na
9 Ne otiam a bonis issideretur. J Vox ultima,
49쪽
neque temporis hujus es, impletym est ονα- consilium, s te bene elegi. Utilissimissis
id is ac biremissimus bonarum malarum7ue -Mu delectus es, φ cogitare quid aut ueris sub alio principe, aut nolueris. Neque enim his, ' ut in ceteris gentibus, quae regnantur, certa dominorum domus, cu ceteri se Oz sed imperaturus es hominibus, qui nee I i aut strvitutem pati possent, nec totam lioertatem. Et Galba quidem, haec ac talia, s tamquam principem faceret; ceteri tamquam cum facto loquebantur. Pi nem ferunt statim intuentibus, dc mox conjectis in eum omnium oculis, nullum turbati , aut exsultantis animi motum prodidisse. Sermo erga patrem imperatoremque reverens, de se moderatus: nihil in vultu habituque mutatum : quali imperare poliet magis, quam Vcllet. Consultatum inde, ' pro Rostris, an in senatu, r an Mostris adoptio nuncuparetur. Iri in casra placuit. honori cum id militibus fore , μι- rhin D rem ut largitione N ambita male acquiri, ita per bonas arIes haud spernendum. Circumsteterat interim palatium publica eNspectatio magni secreti impatiens, &ma-8le coercitam famam supprimentes augebant. Quartum idusJanuarias, foedum imbribus diem, tonitrua dc fulgura dc Caelestes minae ultra solitum turbaverant. ε Observatum id antiquitus comitiis dirimendis, non terruit Galbam, quo minis in castrape si nemo desideret, imo oriatur lacies orationis longe jucundior; meis quidem oculis.
la non radat electio , vulgarem seriptionem suspicor corruptam. Chirographo regio deest maia m. Sie igitur seribo : Util smtis Uem qui ινε- etismus sonarum νεrum riterius: cogita qtiid aut nolueris Db alio princi , aut molieris. Particulam quidem patritus sum : ae sustulit neminem enim . Opinor, latet, quam multa snt in auctoribus passim interpolata. Vertranius. Ditissimus id/m aedec. ita malo quam quidem. Talem Trajanum suum Plinius facit panegyrico r M/ministi qua optara nobi tim, qua sis queri solitus. Nam privato u- dicis principem raris, meliorem imo se praesas. quam tibi aliam tralabare. Acidalius. Vulgo, OAὐ Miouidem, Mutavi, quoniam stor. & plerique alii veteres habent , idem. Ex eodem etiam Flor. restitui .s, quod interciderat. Pichina. et Culia,. quid sub alio. ' Vel debes vel cogita. Ferre ius. Melius se ex Hor. Quia aut motureis sub alio principe, aut nolueris. Viago inverso Ordine. Achena. 3 Ut in ceteris Πnsatis.J Aliae editiones habentrariis. Haec varietas facit eam vocem suspeetim.
Sed utraque media vox abest ab Mediceo. Et sanequam plena est petiodusi Nerue enim hic,
ut genιibus. qua regnantiar, certa dominorum Aiamus 3ce. Sie Civi is 4, 66. Clara mora, Non ideo, inquit, beriam sumpsimus , tir Batali π Trevirigentilias imperieret. Jae. Gronovius. 4 Tansuam principem faceres. J Id est, Galba consilio. alii adulatione. Savillas.s imperare posses magis quam vellit. J 3. hist. de Iunio Blaeso. Nauius repentini honoris, adeo non Principatus appetens, ut parum eguerer, quin d
An in eastris. J Locus hie explicatione indiget , cui, quantum in nobis est, lucem adserre conabimur. Castra vero hie accipiuntur squaea sueton addita epitheto praetoriana dicuntur in Gaud. xx. pro loco illo , qui teste Plinio erat in extrema urbis parte . in quo Praetorianae e hortes eontinebantur: quae a Tiberio sint constituta, eum vagae ante id tempus , Nper hospitia dispersae essent. in illis porro castris adoptio laeta est. Statim. Iri in eas a placuis e sonori tum id miti ibas fora. Tum . Atud feruensem Bee. Ex quo apparet solennia adoptionis non requiri in hisce militum adoptionibus, quae in testamentariis. In his enim oportebat scriptum haeredem .& ii tum, si ratum id haberet, no inen, in quod erat adoptatus, apud Praetorem prosteri, ne cui postea nominis muratio fraudi esset, ut Oct vium post Julii mortem, & apertis ejus tabulis secisse tradit Appianus. Horum castrorum mentio si a Tae. in fine l. 3. hist. atque hoc libro
50쪽
pergeret; contemptorem talium ut sortuitorum; seu quae sato manent, quamvis significata, non vitantur. Apud sicquentem militum concionem, imperatoria brevitate, adoptari a se Pisoncm, 3 more divi Augusti, de exemplo militari, quo vir virum legerct, pronuntiat : ac ne dissimulata sed: tio in majus credcretur, ultroas evertit, 3 quarum 6' duodevicesimam legi es. paucis sediti is auctorittis, non astra et eris ac Tores errasse, G breeti in ossicio fore. Nec ullum orationi aut η lenocini uim addit, aut pretium. Tribuni tamen centurionesque, ' di proXimi militum, grata
cum populo agi nefas esse. Philipp. s. Iove tonanteram populo agi non ege fas quis ignorat ρ a. de divina t. in nos ris commentariis It prum habemus. γου si urania Comitia popul4 Ausera nefas. Paulo postr Comiliorum soriam vitiam est fulmen, quod Idem omnitas retus uti istam optimum habemus. sisniseriam Deris. Savilius. Modus loquendi Livio familiaris. lib. I. ni degeneratum in aliis, huic quo. qua dees,i o setisses. lib. I. diu non pertisatum t
nuerat Dietat/νemi, ne ansa meridiem signum dare posset. & in serius r ntatum domi per Di rararem, tis ambo patricii Constitis crearantiar, rem ad inre regnum perduxit. pichena.
I Conr. rorem tarStim , tit. 3 si e Iulius Caesar ne religione quidem a quoquam incoepto retardatus est Alexandrum quoque serunt contemptorem religionis su sse. auctore Anaxarcho phil sopho , ut scribit Jula inus lib. I 2. Lupanus. 2 Quamvis significata non mirentur. J Elatenda vimus 3e dia linximus , quam ias signi cara , non
3 Mora D. August. eb axem to mili uri J Tra- ljectio Dicta vocum videtur: quam odoratus In lmilius Ferrerius, legitque, Exemplo D. Augustier mora militari. me quidem utraque manu adsentiente. Lipsus. Nora Hii Augusti. J Malim , axemplo divi Augusti . eis mora militari. Ferretius. Ego quoque, ut amilius, scribendum puto. Et si enim C. tutius Caesar belli GaIl. lib. i. κegat se more π exem-su populi Rom. s. his tirli φὸν proiiaeciam dare e Tacitus tamen initio Galbianae orationis dixit: Principatum quiescori 6 seram, eramplo ditii A. susi. Quod aurem adoptare se pisonem more militari, quo ii mirum Itiiset, Galba pronunciavit, id ex militiae Romanae antiquis moribus explicam dum est. Apud maiores miles quandoque non
ex lege, aut en censu per conqtiisti mem et levistumve scribebatur. sed sive domi cogeretur ex e eitus , sive pars copiarum praeliatuta cum hostibus, in expeditionem mitteretur, eum gliscerent pelicula, ex iisque graviores timerent. alti suere milites sal li notos sibi singulos lege. re, quos antea ex praeclari; lacinoribus satis spe- Etitos putarent. Quad hodie militibus in more, legitur quoque apud Livium lib. 9. Hrusci lite sacrata coagro exercisti, eum vis virum legisset, quani ris nianrtium alias ansaa smul co D, smal animis dimitarunt. Eodem alludit M. Tullius, ut quil dam observavit ad illa verba Milonianae: Illi quil semper sitim scorta , semper exoletos , semper lupas
ducelaritim xeminem . nisi ut virum is viro lo- etiam s. di eras. Vertranius. T. mos & exemia
piam eadem fere possunt. Plaut. Bacchid. Multimore isto atque exemplo innuunt, quos cum ti east Tui amiso . roperiunturfusa falsimoniis. Caesar lib. r. Gall. negaι se more. π exempti populi Rom. posse ise ulti per proianeiam dare. sint hae e igitur per me sne trajectione. Salinerius.
4 suo vir mirum tigeret. J Modus ex militia talis est, quo primus sumeret secundum in aetesibi proximum , secundus tertium, & se porro omnibus ad extremum usque velut socios sibi adlegentibus. Exercitus ad eam instruictus formam omni pene vi major videbatur illis temporibus: certe plurimum in hostes valebat. Liviux lib. V.
Paene apud Xenopli. r. ia. par est descriptio instruendi apud Persas exercitus, seu vere atque ex usu, seu quod dux mi,itia clarus eam judiearet aciem valrdis sinam. Cyrus nobilillimum quem que . numero ducentos, exereii arae industriae legebat, stipuli ex ducentis sibi quatuor alios, donee mille nobiles ille incrementi Ordo daret. n
hilium deinde singuli trigata milites gregarios
optabant, decem totidemque fun- ditores, & lagitiarios pari numero. facilitis.s mariam cr duo G vicesimam tu ones. J VU-go, duodeviresimam. falsum , ex libi is, & hist ria. idque etiam in Flor. repostum suetat a reiseentiori manu: sed tamen apparet, scriptum an-l te a sua se, duo ι Utesimam. Pichena. Sed videt ad caput Is.l 6 Lonocinium acidit, aut prestam. J Ita scrips ,
t Flor. indicante qui habet, adviIa tit pretium . Vulisl go etiam non male: additum aut etiam . pichena. D proximi militum grata auditu respendeηI. J Mendosus locus est. Castigavimus , Et proximi militum iratabundi respondent. nam gratandi ve hum etiam alibi Tacit. usurpat. ut lib. s. D
Librorum vetulum lectionem licet suspe tim. malui restituere, quam Rhenani aberrantem con-