장음표시 사용
411쪽
nos spe taculorum unum atque in omni coetu idem. Nudi i invenes, quibus id ludiis, crum est, inter gladios se atque infestas frameas saltu jaciunt. Exercitatio artem pa ravit , ars dccorem . non in qu xlium tamen aut mercedem. quamvis audacis lasciviae pretium cst, voluptas spectantium. Alcam squod mirere sobrii inter seria exercent 3 tanta lucrandi perdendive temeritate, ut cum omnia defecerunt, erit remo ac novissi ino juctu de libertate di de corpore contendant. Victus 3 voluntariam servitutem' adit. quamvis jun; or, quamvis robustior, alligari se ac venire patitur. ea est in re prava pervicacia: ipsi fidem vocant. Servos conditionis hujus per commercia tradunt x ut quoque pudore victoriae CX solvant. Ccteris servis, non in nostrum morem descriptis si per familiam ministeriis utuntur. Suam quisque sedem, suos penates regit. Frumenti modia in dominus, aut pecoris, aut vestis, ut colono injungit: & servus hactenus paret. Celena domus ossicia, uXor ac liberi exsequuntur. Verberare s&vum, ac vinculis & opere cocrcere, rarum. Occidere solent, non disciplina di se . veritate, sed 7 impetu & ira, ut inimicum, nil si quod impune. Liberti non mulis tum supra servos sunt. Raro aliquod momentum in domo, numquam in civitate, exin
ceptis dumtaxat iis gentibus, quae rognantur. Ibi enim & iuper ingenuos de hii per, Onobiles asceiadunt: apud ceteros impares libertini libertatis argumentum sunt. Fc
nusvitio praecipue laborant) ut armis, inquit, vix vin-ici queunt . ita metum in se ingurgirando invicti sunt. s indulseria ebri/rati suggerendo quantum concia. pi tini. quid sequitur 3 sauci minua Deae ii s , quam armis vine/nriar. Salineritis Hic sensus est: Germa-lnos ubi processus magnos secerint in potatione, ad varia vitia prolapsos. Nam ut gravissimus Seneca lad Lucillium seribit i Omne tutum obristas er intendis O Lugis. Movet me tamen Lipsius ex libro Bambergenti adducens : haud minus Deile vino. quam armis vinc/nrur. Dicat Germanos ingentem vim meri capere, quod s suppeditaveris, eo hauriendo non ininus invictos cluere . quam armis. Sane hoc loco de bibacitate & ebrietate Germano. rum . non de ipsorum vitiis agit. Ces rus. Quod Bambergentis codex habuit, vino, proposto vide, tur convenientius. Conrimitis. Vix est, ut τι vino non sit a mala Seholiassae manu. Nam iasiis pro sus est nimio νino fle hoe amplius . . . .φλο consequentibus malis. Justitius de Philippo & Αlexandro r ι .ni nimis titir . . i. s. si ει utaris diversa milia. Quorum & Horatius quaedam decantat: Quid non objissa, &c. Vinii autem suas eos mittis dicit, ut apud eundem Juilinum scythae pravi, ebrietate quum b. Io lincuntur. Et Antiochus Horo rex jam liniaria sua a l. latus. Neque enim invi ctos 8e vino & armis signiscari puto, inam s vino invicti . eur erebrae inter vinolentos rixae cur cae dei vino utique sunt haec succumbentium . , ουνό
ν- non κ; .rr. - neque tamen etiam facile armi;
vinci Germanos: sed si quis ea irretire possit eos illecebra. juxta facile vietum iri hoc genere vitiorum suam inexsuperabili vi armorum . quam ammis, id est, ea mule armorum , quibus vinci pos
r Tun a tuis AE J Sidonius de Theodorieo: ρυ-
ea qua sola magna aestiman . arma visus Iradidi it. a. untim alia laesam visam suam potiss.1II x t i es, is , mel feneratoris, ad leat. Drehus cunctat, quod quidam G Imperasori Romano crinitus . m De n tium sotiis His . quod sibi tali sono fui artis inful eat, opsticiis impurasa morsis ex solis tr. Q foeda .
A hathara. & scio apud quosdam septemtrionalium hodie hane insaniam pro parte vigere. Lissius. 3 V tamariam serraturam a Senecat nulla θνυlius
4 1 s fidis et arani J Prave quidem in re prava. sed iamen ipsis in ipso Romanae urbis theatro quo
que visum Nullos morialiam armis aut fid/ an e G manas /g. Tacit. An n. 16. Sueton. Claudio. Id m.
412쪽
nus agitare & in usuras extendere ignotum: ' ideoque magis servatur, quam si uetitum esset. Agri pro numero cultorum ab universis 3 per vices occupantur, quos mox inter se secundum dignationem partiuntur. facilitatem partiendi , camporum spatia praestant. Arva per annos mutant, & superest ager. nec enim cum ubertate& s amplitudine soli labore contendunt, ut pomaria conserant, & si prata separent,
I I rioque mari, servitiari Quid servat ut 3 imo non servatur foenus, nee est ejus usus. Aliquid in hac scriptura vitii: an sponitur, vel s reatur ae tale senientia petit. Aut pro sensi capiendum , qtias de interdicto praeivisset. II m. Id aqua malis servatur J Hae ead votum ignotum reserenda. Illa, inquit, ignorantia magis servatur. id est . minus faeit peccare , quam legum auctoritat. Fit enim ne stro quo humani ingenii vitio . ut magis vetita persequamur vitia. Peccare aurem in leges. .id vero homini hus non familiare tantum . sed naturale etiam. -- ἰς aut ii εώτου, ut praeclare Thucydides lib. 3. Sie vulgatam lectionem defenderim. Ciarius. Lipsus malit θιν. nuar. Et vero sensus hie subest. Sed hunc haud in commode dat etiam illud se Hur. Itaque non eat,3uod mutes: quod & Colero est visum. Conrin is .
liberamus Tacitum . nam sensu caret, quod editum est. S.Imastis. Quomodo at/Uantur, si sibi est ar notam ρ Loquendi ratio elliptica est . nee infrequens apud auctores. maxime apud Graecos : Sumen. dum igitur aliquid is.. kanu. Magis ergo servat ut mos ille non agitandi scenoris & in usuras exten. dendi . quam si vetitum esset. Quare magis serva. tur quia iis est ignotum. sic Homerus: . Us επει
ii Q, πι ι ἰ a. Aia c. scilicet. Sophocles Electi a
, οῦ δ .ia . scilicet. Apostolus ad
eis octu an vir. longe alia, nee deteriore sententia. Lipsius. 3 peν vices rectitantur Quomodo vicissitudo haee intelligenda est An qu a plerumque contingeret. agrum aliquem ab uno populo derelictum . N ab
alio vicissim oecupatum An qu a per annos arva mutant Dubilo . an rect .us legas . ter vieos. id est . vicatim. Pithina. Quomodo id factum sit , quoerunt viri do Missimi. Caesarem id declarare exi. simo lih a. ubi de suevis. si cinrtim patos salarodeuntur . ex quisus quotannis singula minia a mas artim , ιιl unda ea ulti . suis ex sinastis e crant. νιliatii Ami manen ι. pro se atque illis calant. Ai rarsus in ii.ε.m anaes ms in amis rant . illi domi remanan/. An enim hoc non est Is ros per vices occupari a pagr
seu vicis 3 Ne blanditur quidem altera lectio ijbrinam bergens s. De xicariis Mulmodi agris Getarum
versim occupant: eas deinde inter se per landos dividunt. Se ne ea de Beneficiis lib. 4. Fine, Assa-
Forte scribendum per titios. Quae ratio agri colendi planior est 5: propiu, accedit ad ea, quae Caesar de eadem narrat lib. 6. lmo optime convenit cum illa, quam subiungit Tacitus. partitione inter sngulos. Prima sol. agri in quolibet populo diviso
fuit secundum uicos . altera inter singulos secundum dignationem. Consentit conjecturae meae PD cliena dic Cyia verius. Conri'. Satis placet Iur itera. Caesar l. 6. Gall. Asrieulsura non student a naqua quisquam arri modum rarium ae In/s p=oprios has/ι sed manstrarias in amus si ulos s/nsibias niuion vis tia A manum , qui re e teνum, quanaum eis o quo Les stim s. attributins agri, atqu/ anna 's alio Irin ira eorunt. Ergo 'quia nulla perpetua possessio, de quotannis aluis, tribu ς patri laesamilias in alterius arationem succellio, mites. Si e tieps exeipere succedere Phaedro. Idem de veteribus Is gynitis Herodotus lib. . Taυψα sisti sta ἱ-- ωια I ίω a.) n
ris est , Φ, πυώγα Simile quid de Dalmatis Strabo. etsi vices istae octo annorum essent. lib. δὲ
6 P,uta sesarinι J Nisi fallunt annotari uneulae quondam exceptae, legitur illic, prata sepiunt. Rhenanus. Sie libri meliores. Rhenanus tamen reposuit. sepianι. quod ego improbo. Sensus es t populos illos, in magna soli ubertate atque amplitudine, solitos non fuisse, pomaria eonserere, hortos rigare. N prata a reliquis agris separare animi causa : sed segeti tantum operam insumere, ideoque semper supererat ager. Pi A na. Restituit ex lata vet. Rhenanus, sepiant. Mihi videliat vis quae . dam licta Tacito, in transpostione verbolum, &primitus ita exaratum fuisse censuerim: uι pomaria
413쪽
viro C. CORNELII ΤACIT Idc hortos rigent. sola terrae seges imperatur. Unde annum quoque ipsum non in totidem digerunt species: hiems dc ver dc aellas intellectum ac vocabula habent: au ,σtumni perinde nomen ac bona ignorantur. Funerum nulla ambitio. id solum obser
vatur, ut corpora clarorum virorum certis lignis cremcntur. Struem rogi nee vestibus, nec odoribus cumulant. 3 sua cuique arma , quorundam igni & equus adjiciatur. Sepulcrum cespes erigit. Monumentorum arduum & operosum honorem,s ut gravem desunctis, aspernantur. Lamenta ac lacrymas cito; dolorem & tristi. tiam tarde ponunt. O Feminis lugere honestum est; 7 viris meminisse. Haec in commune de omnium Germanorum origine ac moribus accepimus. nunc singularum genistium instituta, ritusque quatenus disserant: quae nationes e Germania in Gallias comis 18 migraverint, cxpediam. Validiores olim Gallorum res suisse summus auctorum a diavus Julius tradit: eoque credibile cli, etiam 2 Gallos in Germaniam transgretas. Quaγι serant, mala Atent, hortos sepiant. Non aeque Pisis meminis J A te. senem communitet notae irrigationes hortorum ac sunt pratorum. De ita praecipit, epistola c. a minis perleviret, itigera sepibus horiorum plena manu Columella passim id simus. Lipsius. Unde & ipsi horii sepes dicuntur. virgilius: S. . 8 Dιυtis Ititius ιυδιJ Eius verba sunt comm. 6. sui in no jij. Sed appositissime Tertullianus adver-aae Dis an ea tempus qtiam Gινmanos claui mirrist. -- sus Marcionem : 1 usurus δε spibus, non do praso. μυγιm. Muro niti iasrrent. ae prepter hominum
terus. . mutii danem, atriqua inopiam trans Rhemum colonias
i Sola maria seras imera urJ Elegantissime r i m. mi ιιν M. Et subdit paulo post: nane quod in aarimperat enim agricola. de parent arva. O quamvisJἱκvia. e restata, patienιiaque Garmani permanam. G-
awuo Iarerent arva colono. Salinertus. . Am viriti π eulati e peris uruntiar, Gallis aurem pro
raditis in nurrimentum rogi jiab tanta taliterque apis , o Gallo, in G/rmaniam ινaηρνσοι J Sane T. Li- omnes meris a Raetis ιransmitterent. Idem . ivius s. 34. quum Ambiguus B:turix rex Celtarum4 Aracium O e rosum honorem J in eodice legi. magno natu ipse regnum praegravante multitudinetur tantum v. osumst non. φινσιν/sum. Rhenanus. exonerare cupiens, quae jam vix regi videbatur pos-
In nonnullis antiquioribus legitur. μνοιν iam, for- se . Bellovesum ae Sigovesum Solotis filios impitasse non spernendum. amat enim similes voces gros iuvenes. missurum se esse in quas dii dedis- Tacitus. ut Ansa. is. μηδε -- am/νium. & eo- sent auguriis sedes, ostendisset, Sigoveso sortibusdem libro juxta veteres t bros, μνωπ ei ιicta. Pi-l datos Hercyn:os saltus. Caeteriim quos Gallorumo na populos secum eduxerit, non commemorat nomi-e Arvaiιm d iantast Cassigavimus, vis grave anatim propter institutam de primum transcensis Aud funes i. Rhenanus. pibus narrationem . id quod a I loveso factum. 6 F.m ηιι ι .re hon. Τώm .set J Seneca epist. 64.'At mihi fit probabile e Cel: is Sigovelum habuisse
A antim seminia ad ι .ndum eo λι-re majoras, non & Andegavos . quando horum nomen hodiequetis ram Lia D: ν nr. sed na diutris. Viris nudium ti. extat in Hercynio saltu. otia Galliam aspectat. ori emptis est . quia nullum ληιμ m. Idemiquidem amoenistimam vallem ea in illam . quae est epist. Ic . Vis prurim m. κύ. terseverat, taetere driloppidulo Noppenatigiae vicina. subjecta Cniebiso sciam. Pichena. N:hil Tacitus de opinione Gernna. monatariolo Benedictinae saetionis, vernaeula Cesenorum. carca animae flatum et quod miror. Crea manorum lingua An iras appellat. In cujus extre-dchant enim cum Gallis animas esse immor rates .imo thermae repertae sunt aetate patruin nostrorum. Ob quam caussam formiuinae etiam in acie pugnan.Jrecentibus vulneribus sanandis mirum in modum tes, vitae satis prodigi erant. Appianus co nomi. conducibiles. Quod si liqueret Belovacos quoque ne de iis scripuit τὼ τόλμα, Θ arce M. . tiaile Belgis una cum illo transisse Rhenum , tribueres Q. εκ sara* Maxm a. iaci, M. f. Mesa de mus illis vicinam vallem, quam vulsus Via censem Druidis 3. a. unum exiιs, aua prati uni, in xvii tis vocat, quasi dicas Beluacensem. a Voluaco seu . suis, vittiter tis for/κι ad s.lla maliores, aterna 69liluvio, seu oppidulo. hoc e l. Belo uaco. Ut seianianas, tuam cie atieriam qua manes. Colerus. nonibus Gallis proximam Hercynii saltus partem. quam
414쪽
Quantulum enim amnis obstabat, quo minus, ut quaeque gens evaluerat occuparci perimitaretque sedes promi lcu.is adhuc, & nulla regnorum potentia divites' Igitur inter 3 Hercyniam silvam, Rhenumque & Moenum anancs Helvetii; 1 ult riora Boii, Gallica utraque gens, tenuere. β Manet adhuc Boiem nomen , signi M
aeum penitioribus isos. cultioribusque locis habitasse ad Nierum fluvium argumento Decensis arcis inmostris rerum Germ. lihris annotavimus. Atque hie observandum ab idoneas esse relatum autorihus . inde nomen Alpium ortum , quod sua lingua montes Galli vocent Atlas. itaque montis . qui Nicro fluvio vicinus est. & haud procul Rui elanga astenditur. illa longe lateque patens planities. tritici inprimis terax . indubie etiamnum Aιba no .men a cultoribus olim Gallis retinet. Sulpicorque montem hunc a Flavio Vopiseo de lignarum in vi ta Probi Imp. e sis At mannarum in Gasi a mia ιιι milliatis , Hiιquias vitira Nicrum sic etiam illie legi. mus, non Nigrum er Ailam Gisia ramosaa. Signi. icat enim probum eos, qui ex Alemannis supere. rant , in ultetiorem Germaniae regionem. dc ιυχί eνinam live ut hodie loquimur ara mecaranum at . que ιν nia lanam Duratus Witient Mensis partem submoville. versus Danubium . cui propter securitatem Galliarum praestabat illos esse viciniores quam Rheno. Et Rhaetiar provinciae ser iliciti minus erat periculi a Germanis. Siquidem de Albi incilio sumine non videtur accipiendum, quem a recentio.
1ibus Albiam vocari haud ignoro. Sub Augusto certe semel contigit ut Albas esset limes imperii Romani, qui mox Varci Quintilio occiso vix in Rheno lleiit. Et Tacitus notum olim titisse dicit.
ticae laudes Claudiam Pan gynuae ad historiae veritatem υλiuue sunt trahendae. Quanquam vero Probus ipse in epist. ad lentium gloriai ut susat Iam
que regos tentrum δυεν artim ad suos ριδει strasos ia-ιuis. Arbitror tamen quod ri submoria ν.tiqvis n. dieat Vopiscus, accipiendum de Alemanni quam Germanis interioribus i eum quibus di Flan cis aliter intervenire pax potuit. nempe per foedus aut certas conditiones. Igitur de numero senilis i. morum Getinaniae loco tum circum Hercynium
salium, in quibus Teciosage, seu caeteri Galli consederunt, illa Aua est. pars postea Manianariam si rum. Sic enim plurative Marcellinus appellat. indicans per has Julianum Aug. transi: te . quum Danubium ex Rauracis adat ei, navigaturus in Illy.
probum seio. Lipsius. 3 Horiniam sit -J Ore mam appellasse Greeos Caeiar scribit lib. 6. Ptavius eriam quam Latini. Hi enim Germanicum vocabulum. Harmonisula, in saltum Hercinium haud dubie commere. significat autem ea vox eervorum silvam. Alii de hae silva
η Manumqtia ammi l Ante Tacitum & plinium paucis dietum hoe flumen. Atqui post Danubium. Rhenum . Albim , praecipuum Germaniae. His enim iribus hoc quartum addo: cum ita etiam haud dubie sentiat Marcianus, qui scribit in Germania
esse Maria M. ι . σαμ M a . Maenim appellat Mela lib. 3. Gunt herus, Regino, alii posteriores Mot' m. Hine Moguntia ei nomen , quamvis veteres maluerint Maguntiaeam. Idem .s Uriariora Bos 4 ipsa illa lora esse . quae nune Boiemia dicitur, non amplius est quaerendum. Haec regio ut ita Moeni fontes continuo incipiebat, Her- ciniaeque hona parte insinuabatur. Strabo lib. 7. ex
τερει. Eo autem commigraverant Boii . eum a Camillo pulsi Pannoniam eique vicinas regiones occupavetant. Lege Appianum in Illyri eis. Pausaniam in Phocide. Justinum lib. 33. Athenaeum Dipnosopli tib s. Mim. o a amr adhue Baismi nom-J Latere aliud videtur in scriptura Bambei gensi. Uno adhue Boii,
es rem ipsam. straho quadem clare Bura . . regiam Marobodui nominat a quam dictam a notis vult nunc noster. poliis & Boaim,.- scribere. verius prominque ad elymo n. quasi Boiorum domum. Lippus. Rouini nomen J Populos hos esse Germaniae. non Tacitus ianium, sed & Ptolemaeus auctor est. Hi ex Germanorum instituto sedes mutaverunt. monian Olque locos occupavere jux ra Albis euuti sontes. Serva rur adhuc nomen, ut Pium poni. non parum ad rer, de eorum oragine sabulosa quaedam memoriae plodentem & id in historia. Al M. ι . Ueli Parerculus BoisAemum vocat. Bram live s/,m Germaniae vox patriam fgnificat & λ LOIium. Unde ntisquam non obvia: locorum appellationes in Germania. Depravarum Pauli Diaconi eodicem , in quo se legitur historiae Langob. r. . d. . iantur xli hu Anιhad G Banisadi tari modomu undat. 3er anno, aliquot φGrilio, tu sic emenda: .lnum αν posΓM Ani Banshaim, tari mo-
415쪽
Catque 3 loci veterem memoriam, quamvis mutatis cultoribus. Sed utrum Aravisci in Pannoniam ab Osis Germanorum natione; an si ab 3 Araviscis in Germaniam commigraverint, cum eodem adhuc sermone, inlli tutis, moribus utantur, inceristum est : quia pari olim inopia ac libertate, eadem utriusque ripae bona malaque erant. β Treucri & Nervii circa assectationem Germanicae originis ultro ambitiosi
sunt, tamquam per hanc gloriam sanguinis, a similitudine & 6 inertia Gallorum se. parentur. Ipsam Rheni ripam haud dubie Germanorum populi colunt, 7 Vatagio-
ἰ sumianahaim & hoc est. An f νώm. Vanae erum t ut sae sonιhaim pro Vomi im) atque Burgundiorum regiones. Loquitur de Langobardis e Scandi navia progressis. Quemadmodum enam Tacrius hie Boismuis dixit. se possemus juxta I.arinam in sexionem, Anthemum Burgundhemum usurpate Sunt autem hae veteres Burgundionum sedes prius ouam per Germaniam in Sequanos commigrarunt , S: e etiam restituenda stini illa loeorum nomina. quo tum fit in lege Salica mentio circa principium, ubi mendose scriptum a libratiis Gallicis in loco eos.
quum debeat esse. Salinethaim. Mili sthaim, &viai di haim, ut intelligas Satinerum, Ebium m. R id forum i eos live tractu . Nam Fianci, quum germaniissimi Germani fuerint. hujusmodi appella. tionibus inferioris Germaniae loca. in quam primum transgielli sunt, in ligni vete. Nee at ud est ibidem Suiuas. sive Viaia o. quam sulis artim sive Valabusrum pro. A. s. Sed de his in nostiis rerum Germ. libellis amplius. Rhenanus. Strabo l. s. as au
antiquioribus lib legi erva iiiii mi viri telles sunt. Quo nomine hodie rora natio appellatur, nee du-hium quin a veteri illo Boiaemo, i vel Boi emo Puto Teutonas illos dixisse Boihaim. i 1 ghihardus:
niam etiam habitacle ai. Strabo. Ob cur populi, taleor. Nee temι rarium eli viros doctos de mendo sit spicari. Liber vetus Casa uboni R. λὰ ., habet. Cinam legerat apud Sirabonem Mutius
in chronico. Colerus. I Loei υ/ιιram mamariam l Voculam inserit Bam. bergens xserim via memoriam: qua quid faciam, sum incertus. LUstus. Iditi t. i. em l Bambergens s vocula auctiori et e rerem etia memoriam. videant eruditi an non veram excogitaverim lectionem. hoc telo non esse ablurdam : pini cuiqv. L. uom vicinia mem a. νω m. Fuerit ita per compendium literarum seri .ptum ethιnia. Si bene conircio. vult Tacitus indi . . care se ut be in & vieinam regionem dictam sui lentii aemum. Nam Strabo νMaam. α Paterculus νε roram nominar. Viduant. inquam . an probe
I ecerim doctiores de Multores. h go me nonnes, commemini sub Parnaso somniasse, unde se reis
pente vates prodirem. Celerus.1 .4 Veritimile est ab his populis M. ursam
Francema appellatum . ut sueti furatim. Verisini-lius sane quam a posis. ut a Nolatur Rhenanus, se F amo uri,in Ec Has furiam a populis trajicientiabus idem flumen. Colertis
3 Araia i J Geniem Gallicam intelligit manismsto. At nulla hoo nomine, quod st: am. usquam. plane Taiara H legendum aut intelligendum eerte videtur. Hi cum Boiis ejectis postea ad propioralliro loca se contulerunt. Strabo lib. s. Plinius eos a tergo montis claudi collocat 3. D Ptolemaeus ad Carpathum montem. Stephanus eum Strabone
4 Inopia ae literi i/J si animum diligentius hic advertas. D ile legendum esse suspiceris inopia aduheνrare. ita aptius ad illa cadent: ravim viri qua νψa b na malaque. Quibus postremis imitatus est Sallullium Calai. quia Lobn radim , qua mahi, bona maluitia esse int/IJexi. Colerus.l s Treveri J Apud Strabonem legendum lib. η.
mate R. νήι, tu scribit. sed Io.iaxos rectius Plinius. Ammianus. Mela . itinerarium vetus. & Inscriptiones appellant. Li ut Salvianus quoque dixerit μιι G IDium Traiis. Horum virtu, lita maxime in equitatu. ideoque vicinis Nervi: s, Belgarum fori illimis ae inuti l .li in asserenda origine Germanica. Haud dub e enim Neivios Strabo quoque Germa. nos facit ori a vis, inquit ,- αἰ νωra Appianus de ipii, δι τοῦ, Κινι- λω. M. ι Thin. - ἐπιγε ει. Et Iulio Caesare l. 2. C
6 Ino ita GaI um J In Agric. nam Gallos quoquo
7 Varii nes t C ar alio ordine Tras res. Vians nes. ωmeris. Appellatio populi Germanica. quasi cap:otes holitum denotat Varier. sive Fan r. Gaudebant in Mores illa nostri nominibus a militari aliquia facinore sumtis de ad terrorem factis. In illum snem Ane,itiaria O U. .ui co inposita sunt vocabula , quotum illos An 'iser. hoe et t. excursores de in principiis consuetires: hos in is . . id est. praelii aut certamina pollulatores interpretari non
416쪽
LIB. DE MORIBUS GERMAN. isnes, Τriboci, 3 Nemetes. 3 Ubii quidem, quamquam Romana colonia esse me ruerint, ac libentius A 'rippinenses Conditoris sui nomine vocentur, 3 origine erubescunt, tranigressi olim, dc eApcrimento sdei super ipsam Rheni ripam collocati,
verear. Vangionum urbs α; τυι αγγ Ptolemaeo est. In veteri Itinerario Bor tomis iam. Quod i m. petite quidam eonsuderunt eum Brotomago , inter Tres Tabernas & Argentoratum sto. ut in tri-nerario videre est , te apud Ammianum. Hodie Vormat a detritis & detoriis.hterulis , ut st. Colm
3 DANil Ita scripsi , ut idem Tacitus. hist. 4
Sunt autem Treboci in serioris Altitiae populi, atrihus scillan pastis, quos haKilabant ita diui. Ter-lminat ira erat frequens Baeis irae tum de civitatum. Inde Triboei sonant, quali THMιhr. Fallor an illis ipsis Trihus Tabernis ab eadem caulsa nomen In Tribocis enim sitae fuerunt. Colim et ita didit populi inter Vangiones NTribocos positi quasi dicas raptores hcilliu in . Nomen enim rapere significat Ex praepostera Caesaris N Taciti relatione. dodii viri novam hoe loco populo tum transtraptionem comminisci non debuere. Illud mimis notum in vulgus Nemetum civitatem.& Novio magum dictum tuisse. Hoe ila esle sdem facit vetus itinerarium . quod vulgo Antonini est e ferunt. In eo iter a Medi lano Mogunt iacum usque hoc urhium ordine dii inguitur e continuatur:
j ei ius ille notus. de igni, iam hoe Novi Om Igum esse Nemetes ρ isam aurem Rauconicam nonne On nh imium esse dicemus Alterum Novio in a. tum Belgicum videtur Carlar N met connam appellare lib. 0. ιιι rasia, eonfinia ad tu ei in Berniam 5areeipiι. Olernavitque N. moloe nna. Forte ira legen. dum aliquoties in ii ineratio veteri pro mmetatum quamvis haud nesciam doetissimum Sumam emenclaile ibi As uriatium. Gὸuna Linta in vicinia casul Norici hodieque oppidulum vocatur. Ana Cennis populis Germaniae 3 Apud Xiphilinum lego C-- nos Κελτικον appellari. Ad Novi Omagum redeo. Viderint utraque hodie non ignobil:s civitas. an non mihi nomen suum . jam prope vel uitate abolitum te uinulurn acceptumque metrio reserant.
uia i Hi quasi risii ducti apparem . quas tu
2ι τι ἐντιι τῶ rvis. An potius a transalu Rheni appellati Us j enim Germanis transtum fgnificat. Fuisse e Germania non dubito. Coo s. a Condiferis Da nomine i Agrippam intellegit, qui Rhenum eos primus traduxit. N in iis sediti ut eol. locavit. illa tamen non eli Coloniae conditor . neque auctor nominis: ted ab Agrippina id habent. eius filia. ut Taeitus clare in xii. Annalium seriis psit. liaque dubitavi, nil in conδιονιι stia legerem riaeque novum , ejus flexus verba in foemineum etiam genus usurpari. Virgilius de Junone r
Ovidius de Venere ruo ιν nititis star Ha dii Aa δεῖ Et plura sunt eiuriuo di. Losius. Cona sorti scii l Salva regula sermonis posterior vocula abesse potest, ut intci iratur Agrippina non Agrippa huic urbi nomen dedisse. secundum testimonium Tacui Annal. ιχ. Claudiam etiam a Ppellatam, Lipsius docuit. Coli tis Ormina erubescunι l lino vero, non erat μου Quamvis . inquit. Ubii nomen mutarim. & eoi nico iam jure. libentius Agrippinentes dicamur. 1 conditore: tamen nee Germanicar cirigines eos D det. libenterque se iis inserunt. Is itis ιηι ulti cωnι l Non ulus est negatione. Ubii licet de nomane matris Neronis malint Agrippinenses vocari; tamen se te probro ducunt haberi pro Romanis. seque dies irant c ei man s. qua prama tiab.νιarti sat ira, dura os . avidius quam taurias sumis
psemus, ut notia, rateri qua Germania consanguineis no
tis. ω cond ον. m. quae etiam impulere Treveros de Nervios . vi illine sua principia ducerent. Tr i. i νxiι tirca af elutio nam Germanica oririnis ιιι ro a mitrio iώηι. λt Riamam squamvis immeritoὶ apud multos de originis obscuritate male audiebant. Dionysius lib. i. Aniiq. viris tia ἁλη-
ius. Optimo iud cio Lipsius negativam inserenis dam putat. nam superiora verba , qvam Mam. Ecdeinde . at iuhentius, id om nrno postulare videmitur. Eeo iuspicor. plura huic loco deeile . cumllenientia vellet, orgine cos Germanos luisse, neque ea eru' eluere. Salinetius vulgatam lectionem l conatur defendere. Sed quod originem Utiliarum te fert ad ipsam coloniam . non placet, nam locus
417쪽
, ut arcerent, non ut custodirentur. Omnium harum gentium virtute pnecipui Batavi, non multum cx ripa, ted insulam Rhcni amnis colunt, Cattorum quondam populus, & seditione domellica in eas sedes transgressus, in quibus pars Romani imperii serent. Manet honos, & antiquae societiatis insigne. nam nec tributis con-
Originis proprie dicitur, ex quo quis est otiundus, . primumque prosectus , non in quem commigra-lvit. Sie in vita Agricolae: νώιil. Calid iam hasia l
m. χι. Pichena. Rectisti me Lipsius negatione in .serta, non erusUeunt. Ego particulam etiam aliam inseram. sed momenti minoris: Agrappinenses e con . dis/νn rus nomine te Liquet mihi, non aliter scripsisse Tacitum. supra: Maseo ινει sito, aserant, re
ctissime Lipsius censet voculam non excidi ile. Quare autem non erubescunt 8 Rarionem aliquam red.
dii vit eruditi limus sed rem Oti r cauila illa vi. detur suilla. iura scis ad experiendam fidem illo. rum . cum Germanaei essent sanguinis , adverPus Germanos collocati fuerunt in ipsorum solo . ut scribit Tamius Annal. Germani vero illi stierant
mittendam 5e Lipso quidem visum eil eam pinnete ante e lestiana. Sed enim eum rellei in editionum pii ina: Nuhii Μυr rim: quivis videt dactionem illam resolvemiam in duas: N. Ubii qualem. Cp rare neque ob lat quod sequitur: Ira ijsi olim
non ad caulam, cur et u helcant sui Lampugna novi uni: silentioque deinde Lipsi, tantum non confirma. um verum cur facta suerit colonia Romana Se itur enim earum plerasque tali titulo donatos. ut custodirentur, non ut arcerent: in poenam . non in praenuum. G torus. Lipsius eumque lecutus Chr. Coleriis . oν ina non erub/stiant. Ubios enim maluisse Germanos eenseri. Et vero ita est: nec tamen est, cur mutes quidquam. Loquitur enim Tacitus de origi Ubiorum, non illa Germanica.
quod Lipsius existimavit. sed ciua colonia coepit esse Romana. Eius, quamvis honoratae, tamen Ubios pudu: r. ita si capias . non Opus laetit vel illa Gruteri medela: N. GA qisivim 3ce. Contingitas. Meo judici ci Grutetu. hic Q.; δισMου; . σσουσι Sie N ipsi Olim conjeceramus. GAIO sine dub.o est avita statio Ae incolatus Germaniae. antequam colon a fierent. Nam pudere quem quam populum . quod coloniae Romanae honorem adeptus esset, praeserit m Ubios i qui essent sponte
ellent in oblidione ipsi. sed ut seque commodius tuerentur ac fines Romanos. & xium imperantis populi pars. non scrvientium accesso forent: qui
aliter Vitelli & Vespasiani arma Galliarum limul re
Batavorum desectione & coniuratione grassante tam constantes in fide atque intesti manserint &specioso nomini liberiaris praesentia praetulerint: qui denique Agrippinenses quam Chii vocari mallenta
nemo Romaniarum . illo utique seculo, diceret. Necessatio igitur requiritur negandi particula: quam melius poni a fronte hujus orationis , quam ubi ipsius inseruit, non obscurum esse censeo eonsi. deranti H qtiidem. Hoe libro : na I atribus quid mmansuram eoni. νdiam. Ne Ubii quidem , inquit. l patra am curant aut Germanum sanguinem sedem que vererem di isten ruri eis ad id nobilitatis eve est . ut aus coloniae ineritas de beneficiis erga populum Romanum impetraverint, placeanique tibi
mag's, cum Agrippinenses quam cum Ubii salutantur. Est autem haee nimium vuleatis vanitas 3e hominum & p pulcitum, ut successibus suis deesse auctoritatem existiment, si humiliora prima incre
νι. Varii illi e libri veteres apud Liplium. in lib. Budenti scriptum: In viam ivitas a stum. Et: Insulam vacasi tam . in aliis legebatur: Ins iam to aram sitam. Furi, quidem loci nomen elle apud eundem Tacitum non ignoto. Et insta sic locuius eis de Astyis: In ιν mari a qua in ipso ζιον. δε-gian . Ut ut ell, vix te elici vulgata sincera aut ge mana Cornelii sit. Legendumne igitur, doctilium e Lipsi, te interrogo. simulatio inscitam Batavam vi. es . Dio a mea sententia non alienus. imo pro
In promptu et at . conterun/ών. sed parum elegans, cum idem verbi statim sequatur. noe publicanus aris iis ι . . Ferri 8e vulgata potest. Nam quibus tributa imponuntur. hoc ipso, ut victi . pro contem iis habentur & despretis. Steph. Pighius, an Hercule Prodicio, malet. contentiansur. Lipsius nutilis ean/.mntinrae t Suspicor a Tacito seri. plum . condimnantur. Nam dum n νι Livius etiam pro multare ultiryat . ut lih 3s i . mulsos petua ira damnariant. Nisi qui malit . comminuuntur. Rhe nanus. Paullo poli videtur legendum: me t/istitis
sinus. Non tantum hoc Latine . sed etiam eleganter dictum. Et ntinia profecto eura magni Lipitii si licet hoe saltim minutum ejus non proba re, non placet. Tertullianus nescio quo libro: Iri ιrisura enum. MIoνes; O hominum ιWiιa stipendio e/nsu, ignobiliora. nam ha Iunt nota captiviratis.
418쪽
temnuntur, nec publicanus atterit. e Xempti oneribus & collationibus, & tantuma in usum proeliorum sepositi, velut tela atque arma, hellis reservantur. Est in eodem obsequio & 3 Mattiacorum gens. Protulit enim magnitudo populi Romani 4 ultra Rhenum, ultraque vetercs terminos 1 imperii reverentiam. Ita sede finibus. que in sua ripa, o mente animoque nobiscum agunt, cetera similes Batavis, nisi
Coletus. Lipsus in notis posteriobus iudicat posse runque s ne discrimine a scriptoribus usurpentur.
serti hane lectionem. Idem seniit Chr. Colerus. proprie tamen telis ferimus, armis tegimur. Salia Videtur tamen Lipsius malle eontinentur vel coniun-llust. in Iug. neque his, seus arque aliis armis, adueria Δηι- Jamdudum ante illum Rhenanus suspica - βι ιιla horum munita. Livius lib. i. A ma si, iis batur legendum , eondemnansων vel comm nuuntur. l perara, galea. elveum, ocrea, lorica . omnia ex ara, Step. Pighius in Hercule Prodicio maluerat conte i hac, ut tegumenta torsoris cor; ιιι ia hos . hanuantur. Verum hoc posterius quidem admittit a / in non potest, quum paulo post sequatur: me pubi eunus arterit. Ego vel non sollicitaverim vulgatam lectionem, vel aliquam illarum vocularum admiserim a Rhenano . Pighio. Lipso adductatum. Cen initis. Post omnes σὲ ἐπὶ dari μῖ/M Lud. Aurelius . consternantuν. Recte Coleriis & διώ/u, ο ιν Lipsi. Placuit antiquis verba se H πιγω
α nauausias , oris puta vocem aut animi sensum s.
gnis cantia ita transferre interdum, ut sacta de πon. strent. Ut ob vi ara ferula, celapso . s ν s. nuda . emi, supra hoc libro . inem parasativi apud Horum, petauro qua Menia mori superire cubi male conjiciuni iuvini ) apud Petronium, iussum as Disara taminibs ratio & smilia. Laudura armis est in honorem alicujus colliss armis sonitum edere . quod valet atque est pro lau8e. Inersare sariti, transilire, quod signum est arguentis atque improbantis Ae opus &vetitum. Gluclara flagro. severe atque aspere ac cipere verbere, ut verbis & vultu fit in juts o. Sic tributis contemnera est tributa imponere , quod ellinsultantium victis & pro vilibus, ignavis, obnoxiis eos tractantium & contemnentium. Velleius a 39. de Galliis r quina ιμι ducta a pitii qua instas apsene id/m . quod torus ortis , ignavum consνuns sti. pen 1i m. quod etiam frustra tentatur. Ignatum sti. pendium, quod argumentum est in bello segnes mi. nusque fortes constantesque suisse atque esse, quod non sacerent, si viri ellent. Ipsum verbum etiam
se Cicero 4. Altie. I . In monumentum illiad. quod tu toltij. latissitas sol/las, tit fertim laxaremus i Q. qtia ad atrium Libertatis expliearemus, eontemssimias
sextentis, si ritum. id est . vile habuimus . N li. heuter erogavimus, impendimus, unde apparet tantum pecuniae prae issius monumenti adjectione ad aream sori Caelatiani vile nobis & contemptum fuisse. Simillimum Claudian. de hello Cet. Destiesnr/m Itim Momana saltu. Grono ius.1 In usum proeliorum J Lib. 4. his . n e erigvis Romani, , stet/tata malidiorum ad risi visos tunsiam ast. ma qua imperio misserant. Et alicubi Batavi . s si καn tributa , sed Ursus res ini 1 In priori exemplo inutilem arbitror vocem τι Romanis. Co.
ue υ stilius. Pichena. 3 Martiae νωm vnsJ Mattiacos locat circa Artanum & Novesium oppida Ptolemaeus. Martialis Marsiacas pilas, lemmate celebravit. iis rufaba tRomae eapillos. Inde & aliud ejusdem distichon
interpreter Catisita Teutonitos ate nius spuma capillos e C iiii, poteris euhior esse comis. Plinius 3i,2. Stim π Masriaci in Germania fonIιριrans Rhenum . quartim hostis triduo fertet. Qui Mattiacos illos Marpurgo convenire arbitrantur,
nae illi parum fidei Ptolemaeo & Plineo gravissimis
auctori hus, tribuere videntur. Cουν s. In Zelanis diam quidam Geographi historicique hos reposuerunt. Sed primum, non ratione situs, sed reverent rae At obsequii jungit Batavis Mattiacos Tacitus. Deinde non mosso citra medium Rheni alveum, sed & ei ira Mosam fit a Zelandia est. Teristium non tam solo suo quam salo potius Oceanoque cireumfusos undique Lelandos aretas animari dic re debuisset noster. Adde quod plinius lib. 3r, a. calrdas trans Rhenum partes in Germania Mattiacis assanet: quod ad Selandos trahere attributum nequeas. Erunt igitur Mattiaci quaerendi trans Rhenuin, ex adverso Moguntiaci. Plura Pontan. Orig.
4 Uri a Rh/num J Ergo non sunt Mattiari tutdoriis uiris visum) qui nune Zelandi appellantur:
et si Matio m vox . familiari appellatione , inter eos duret. Tacili haec luctra: abnuet. atque ultra Rhenum propinqui Batavis, an ubi pars NMIhol. iandia nune est. & vicini situs 3 Lipsi a .s Impινῶ νιυρο siam J Ex quo tempore Ge manicus illos Transrhenanos populos debella vetat.
D:μα ricli. Referte volebam ad Domitianum. sed deterruit, conatum infamia illius victoriar. Picheiana haec omnia ad Traianum refert. quod nihil me movet. scio enim illi in limitis & impetii Romani amplificationem Phlianam, ad orientem potius& rubrum mare, quam ad Germanos spectare. Otosus lib. 7. de Traiano e modi Germaniam trans Rh/num in /κ reum sarum redvixit. Ita est. non limi tem promovit . sed praesdia nova imposuit. Colreus. 6 Minti animoqua nobiscum agunιJ Cassi odor ux s.
419쪽
quod ipso adhuc terrae tuae 3 solo & coelo acrius animantur. 3 Non numeraverim inter Gcrmaniae populos, quamquam trans Rhenum Danubiumque consedcrint, eos 4 qui Decumates agros exercent. Levi stimus quisque Gallorum , & inopia audax, 3 dubiae possessionis solum occupavere. μ MOX limite aucto, promotisque praesidiis, a sinus
epist. Σ. ut in Oceani litorisui constituti, cum nastram nIejMngamini. Pi liena. solo estro J Feroculos adhuc esse ait Martiacos & Batavis acriores. quod veteti solo & coelo animentur. In Batavos aurem eadere illud Graeco
et Acria, animanruo Quia mari 3e frigori pro torcs. Neque opinor equidem vel ex hoe Tacii ioco , Zelandos esse . sed utiνa Rhmum. Septem trionem verius populos : qui nunc in Frisiis . aut γινιλ lanis censentur. At mare multa abra sit. Lirsus. Ac ius animansur J Id est . aeriorem & serociorem animum gerunt. soli coelique natura. Atiliam erus Germanus an Commcntario suo ad hunc li bellum ait i ut solum ipsum uigidius . & aer crassior est, ita homines crassiores. duriores. ac tole. rantiores edere. Plinius paneg. Iera ginus. non ιιlis magis . quam sua caelo , suo stare armantur Pichena. 3 Non numeramus J Reposuimus ex auctoritate vetustioris illius editionis, Non numeraverim. Rhe
4 2 d mmma ιι Errate censeo. qui pro . prium hie gentis aut loci nomen quaerunt. Quomodo vero iidem populi sive a os t. trans Rhenum di Danubium simul sint ρ quod tamen ponit no-ser. Ego communirer Decumates agros interpreter . qui decumas solvunt. Cicero Decumantis di. xit: omni . inquit. ἐν Sicilia teumanus UT Nam hi agri non aliud sunt, quam trans limitem capti
ab holle . & militibus dati, si qui ex iis studius Oui haud multi aut uberes, quoniam ho libus ex nosti. N ut ipse ait. dubiae possessionis id solum. Tacitum de his ipsis loqui Go l entio xi i I. Annali:
o militum usui se oras ius ritire. Hos ipsos agros non tructu laurum, sed mancipio militum ei sussit imp Alexander. de quo Lampridius. Sola de hos bus eas a sum . imo sanus auristi mis risu Anax ιι, ira us h radam es ηι. s rireris mi iturini
nec unquam ad pridatos sartinerant. Adiit san. hi animalia π sir s. ut possent colere quia acceperans
Videntur autem id securitatis caussa iecisse Romani,& ne hostes aut suspecti prope colerent. Itaque vacua loca, ad multa miliaria, tape relinquebant. In Fragm. Dionis lxxiv. Ciam incidus imp. Auris populis Germaniae ea lege, inret alias, pacem dat:
priscis . Caesar simile lib. v r. Iipsius.
Eos qui Decumares a rei ιrare iis j Hi atri indieari cerre non possunt: sea lamen sue:e propinqui Rheno . argumento Gallorum occupantium. Mihi. quod aure dixi. non contigit anspicere codicem ve-t ullum manu scriptum, qui nos hic adjuvaret. nam feri potest ut pro siuinares at quis scripserit D/ώ- mares . quod postea versum sit in D tumores. Ut
fortasse Datii nam acci pratur pro Davens a. Datia.
num vocat Ptolemaeus in illa consula Germaniae oppidorum nomenclatura. bed tu e re frustra toria queas . n: li ansam eOg .landi praebeat scriptura veisi ulla. Adjuvare quoque poterit, quod addit, sinu, imp. i. Ergo Rhenus, ut videtur, illie situ in faeit. Sed 3e immeniorum lacuum prope Frisio, insta facit mentionem Tacitus. Paulo post . ubi
nos habemus intela re oti ones, i lie erat ne u a- ιιι. lib. I. An n. iussosque aeria cum μιnrio accip/ o, temporis ae netussatis monet. Rhenanus. Congrua inierpretatio Lipsana & opido quam erudita. Eo ipsi, autem quod Decumates agros colerent. Gesematiis minus annumerandos censuit Tacitus Tan-lum enim a3erat . ut alienos agros occuparet possideretque colendi causa, cupad sima belli gens, ut etiam proprios susque deque faceret. At apud Callias singulare studium fuit agriculturae. Quod Germani usque eo non probarunt, ut ob id Gallis
inertiar nomen imponerent. Cetirus.
ue Dasia psis nisJ Eodem argumento alibi usus
Coleius. Ferax & foecundus inter Danubium Rhenumque ac Moenum amnes ager. audaciores leviaitate de inopia Gallos ad occupationem suio Μουι illex: t. Jam enim Sequani , jam Rauraei.
iam Helvetii aliique incursonem secerant in dubiae possessionis solum: quod ita dici 'ur, non quali ad Germaniam non spucta: Iei liquido, i continebatur enim intra Germanorum limites Danubium Rhenumque) sed quod a eo inplui ibus Galliae nationibus, alias superantibus idenradem aliis . aliquamdiu tenetur Puerintne autem universm Alemanni di-l cii. regioque tithaec num artiriquissima Alemannia quae lio inritearior est , de qua Cluverius G. A. 3,
6 Mox t mira auero promor; ue tro tiJ Emendavit Lipsus, audio. Male vulgo, aero. Oilendit enim Taci ius. Traiani tempore . quo ipse hunc libellum scripti t. audios imperii l mi: es, de utierius. quam antea, Romana praesidia promtita. S e lib. 2. An n. Exin tenιum Ale haminem , ae Sγιnem. Iatis a olim Romani imperis, qvid nunc Rubram du
420쪽
sinus imperii, & pars provinciae habentur. Ultra hos Catti initium sedis ab Her
cynio saltu inchoant , non ita e musis ac palustribus locis, ut cetcrae civitates, in quas G crmania patescit. R durant siquidem colles, paulatimque rarescunt: & Caticis suos saltus Hercynius prosequitur simul atque deponit. Duriora genti corpora, liricti artus, minax vultus, & major animi vigor. Multum ut inter Germanos) 3 rationis ac solerti .e: praeponere electos, audire praepositos , nosse ordines, intclligere occasiones , differre impetus, ε disponcre diem , vallare n6ctem , sortianam inter dubia, virtutcm inter certa numerare: quodque rarissimum , ν nec nisi ratione disici
mara locis. Hue refertur etiam quod dixit lib. 4.iνum G IArtaris extramos racessus ipse ae sinu, fama qua ιum Romana copia an a mis. qui socii Reos . qtian-j id est , recessus orae habitabilis Asndis. Ubi sinis rosit angustia, impolia mi scilicet. prae quam hoc patrem secretam & locum maxime remorum no . aevo Tra ani: nam is fines tin petis promovit Pa. i ta . Lirismater. ena. Nil mutem. Nonne eadem forma Caesar di et Dujaηι siquid. J A Ibertus Krannius locum ait, visos ιυνο, at ra Virgilius aetera i. Z-lhunc ita disti nictum apud Tacitum legetat: Non hanem ' Coleriis. Alii legunt iiMira acinis. Et vetolosusis ae palust istis locis , uι ceIera ciαιιaras, in quas Traiani Tacitique aetate promora erant praesidiatGermania paresis, durant. siquidem colles paula& audii Romani imperii limites. Curiatis . Cet-itim rarescunt. Magis clara sen rentia. Loquitur Ta- te promotis prodiis dixit Tacitus. ει tamen I i aicitus de civitate . quae initium sedis & caput gentis acto. non auero. proprium enim id verbum. &lillius suerat. Corus. non potest sine eulpa mutari. Agrimensores pag. 3. 3 Rations ae stirii. J Quae hic largiter in lau- Sabinorum ager. qua dieituν qua lorius. eam timiι bus dem Cattorum ei rundit, ea idem Albet tus ille Sa aetis Δυiseriam. pag. 10. Da tia limitilias ariis eumixonibus unde vi imperi: enda esse contendit. Quodrantiaria eximis/nitie. Pag 161. habes limites adlia .inihil aliud est , quam quae snsulis populis deben. Hos & tinauras. Et . h. qtii suns νιν Ulam piastitamitur singula . ea universis promascue tribuere. ANmiurarem ae i. pag. 187. Miatii ριγ ttios timii., et.. qui Taetrus supra testatus est, se singularum gen-runt. Et sequenti: ptarimum .nim agensibus pj. fusilium mores Be instituta exposturum , qui ne cheis arii similis peυιιὰ r.es M. Pag. 163. quem aditi, Ii-iruscos quidem. Usipetes, Tencteros. Sicambros. ιιibus qtiibus tia lateretiti, quinquHena jut ra inertis. IChaucos vicinos Cattorum hujus laudis compotes runt. Frontinus r. Strateg 3. limi ilui φὸν lico .lsacit. Tanta nonnullorum ambitio est, ut vel fal- pals uos ad M. N cap. s. ab adrera limis m μινι coepit,llatii fieri praeoptent, dummodo patriam peregrinis tanquam per eum ενοι urias Sie uirobique recte p.l& alieniscnis laudibus extollant. Coti LScraverius Alludunt Virgilius lib. io. Διι ιι ριγ a Dio rura dum J Suetonius in Tiber. xl. ferra
stes ex ductis ad ea p. so annalis primi. Hoe ergolam Asponis.. pichena. persus Sat s. Una otia ersignificat. extra praesidia Romana, quippe transirequiem partiar disponimus am/o. Plinius lib. 9. epist. Rhenum Danubiumque . iacuisse spatiuin eam pil36. grua is quemadmodum in Thusci, dum asia dis diu inculium . dum N Romani omittunt, neque ponam. Idem ordinare diem Senecae ep. 32. Geon barbari. quippe nimis vicinum castellis & praesidiislvias. ripensibus . vindicate audenti donec ab hominibus f Men. Oιi n. aesciri a J Bambergens I, Me quibusdam temeratiis N inopia audacibus Oeeupa inψ Romana d se plana. Et neutram sane te etionem retur concessu quodam N eonniventia hine Roma jure spernas. Lipsi ui. nurum . inde Germanorum i tandem transgresso, Rationa disciplina contusum J Bambergens s sane utrumque amnem Romanos, nee eontentos natu scriptura non etiam spernenda , nec nis Romanaralibus terminis vindica ile alteram ripam . & qua.s δίιφ. &c. Sed ego magas de verbo ron usum sum tenus ipsis visum fuit limitem egisse manu . qtitit ollicitus: pro quo vide an melius scribi possit hombarbaricum a Roman disterneret. ae pro tuo visseis vim o quod non nisi ratione disciplinae in con-prasdia: quem intra limitem quaeque intra μαs.lsensum venit, in quod sola ratione & disciplina dia recepti decumates illi agri cultoresque pals pro . consenserunt. Vide ne . ωψι m sit non , permisi vinciae c ermaniae Romanis & pnias ι ινιi. hoelsum. sed, concessι. Possium apud Senecam Here. est. extremum 5e quasi reconditum aliqvid habean. Oetaeo s90. Et spitiis a eam.lsa D . Alitea mγδει
r Sisis, im νύ S istis hoe loco dars ultima &lsi vii jussa sagitias. Totum pinnis et lata Lem. Ite. extrema velut lacinia , expositore Cl. Grono vio I .lrum concessa. lic ibid. Vers. 36s. Dateria Priami n/m Oblerv. 4. Sic in vita Agricolae noster: Nos inra-lha Dardan ι soror uncissa famulo est. dee. Et sic pass-