장음표시 사용
381쪽
jecto Laerta patris nomine , eodem Des olim repertam. mmummaque, ct is utis quasdam Graecis litteris inscriptos an confinio Germama Raliaque adhuc exstare. quae 3 n
que confirmare argumentis, neque rescit cre in animo est: ex ingenio suo quisque emat, vel ν addat fidem. Ipse eorum opinionibus accedo, qui Gemmaπιa populos ε -- Iis aliis aliarum nationum connubus infectos, 7 propriam ct sinceram ct tantum sua similem gentem exinti se arbitrantur. Unde habitus quoque corporum, quamquam in tanto . ominum numero . idem omnibus : truces & ccerulei oculi, rutilae comae
Bνitannicum. Rhenanus. Adjiciunt vulgati Graecam l
psio, ut glossema praetermis. praecessit enim nomen isti etiam. Pichena. Sequentem vocem Graecanicam recte omitii cum alais censeo. Nee debuit Rhenanus etiam mutare in ἁν--γ- . quod sane inee cogitatum nee scriptum Tacito. Marcianus Heraclaotes : 'EA 3 ται 'Maiisa τὸ μηκγ ἄρχομυισ
I Monumeκιaqtia υ rumviros P tam J Ne sorte Juniores eredant, synonyma hae esse. sciant. χ- pulchra antiquorum, in tumuli. hoc est . in moniiciui formam facta fuisse: unde sepulchrum insum appellabatur tumulus, qui deinde ei reum dabatur pinrento quodam . aut cespite. aut lapide . aut marmore, pro cujusque fortuna. idque monumen. tuta dictum. Virgil in Culice.
1 G . ii ιιιι, ιθ Litteris sortare, vix eredo lin. gua. Quid aurem mitum de illis, cum etiam Hel. vetii de Galli litteratura Graeca usi sint . Roma nis charactetibus justa cuim imperio ignotis ρ Li. 3 Nequa eonfirmaνι aettim uti Scriptus olim Bil. ruche: meri aes inmo, ut monuimus ad Liv. 11.
4 N. u. νοὸἰών.J Est enim antiquis illis Histoli.
Merito igitur Mettius Florus apud Plutarchum: et, s
Nullis altis aharum nassentim erankbiis 4 Lipsus vocem. aliis . tanquam redundantem tollit. Fodile . nullis ahenigenaram nasionum. Plchena.
Propriam o sntiram J Bamber. per tuam insinceram. Lipsius. Propriam de sntiram Lipsus ex lib. Bambergensi
adducit port/I m ae sntaram. quam ego scripturam propriam magis ae sinceram puto. Perpetuam vocat. quia antiquissima & αυτιχι . Glossarium e
s.stium hule rei accommodatum non videtur. Τtia enim, quae ponit hic Tacitus . nihil aliud sunt quam idem alio modo. majoris affrmationis de χα o. Ita 8e propriss . suus . cum pluribus non communis . eoque impermixtus, sincerus i tantum sui smios. Grun Ovius. 8 vates cy einutili Quales plerisque omnibus Arctois. Caussas indagat & invenit Aristoteles
ovis. Ait septentrionalium populorum oculos ideo caesos esse . quia internus calor cohibeatur 1 stigore externo. ne e Tuat. Curius. 9 riti tomal sive saxae. S colore auri. Idem Aurieomi Baiavi. Silio: Aa puer orieoma jam μmi iura Balaxo. Wandali χorii ἡ- . Procopio dicti. Rusum seneca dixit Di. De Ira: Non ety PT thiopis intre fusi insignitus ratio, nee msus erinis er eoaesas in nodum vici Grmanos. Et Martial:s, Russum ea mente Batavum rsum stili ius . . res D sena sat M. Graeci pletumque Eai ιιι verterunt: et si Galenus Commentario ad Polybum De victu, velit Germanos magis propi:e πιho dici, quam ξα,/,.. Qilpurnius Flaccus Declamat. tr. de hoc German tum connaro habitur Miνamur hane ι .m esse na-ιωνὰ , iat in subes m ινanseant frma quas vias δε-
382쪽
magna corpora, di tantum ad impetum valida. laboris atque operum non eadem
versa sint mortaliam sis. . .ema tamen os stio a
cerissimum quemque E Gallis ad Germanicum
ris studio adsignat Clemens sib. m. o terrorem.
τῶ αματι. Romanae etiam matronae vete. Ies amavere hune eolorem , e summa aer gemia M.tillos eira a ra Iasans. ait Valerius lib. o. cap. I.
Posteriores magis avide . quae ea p:llicium ipsum emebant a Germanis. N pro comis suis supponebant. Ouidius ad puellam:
Quamquam Servium notare video in iv. Virgilii,
sam fuissa. Quo videatur satyricus tespexisse de Mesallina matronam sedulo dii limu ante:
De hae ipsa re doctillimu, Tet tu lianus, libello de
ae pessima fili uti si iconiis, ammeo capita. Nana quod mali auso di ait Eam meum caput: intellegit omen ad fiammas aeternas. Lipsus. Ruitia eo a J Noe quoque E septemtrione est. Herodotus de Budinis: ' ω , ἰυγμι ἰσὶ iis πυερον. Plinius 2. 78. V ad ινώ plaga mundi atquatuciati candida etii. V. tenιιι, satis promissas crini-hus. Apud Callos vero non nasci tantum , sed
etiam fieri s ehant rufi capti ii Lege Diodorum Siculum. Plinius lib. 18. Pνιδ' er sapo. Gadloriam
hit tamen inibi. eodem medieamento usos & Germanos , dc quidem varos ni ag.s quam sceminas
.e, Bambergensis, qui spreta pii Oii voce scribit: pati cnis
eorpera tunsam imp ra maluia. Nam proteritas etiam inter Germanorum proprias notas. Lipsius.
D tantvim as imprium tali a I scribit Jussin Parthos intolerandos fore. s quantus his impetus est, vis tanta ac petie veranita esset. Quod de Ger manis hie Tacitus, etiam Gallis Florus 1, 4. N Livius 38. 17. tanquam similis utriusque seniis lia. binis. iri buunt. sie etiam lib. 34. 47, & 3 s. s. Apparet igitur Gallos illos veteres de Germanos mire convenisse . quantum ad naturam quum cor porum tum animorum attinet. Enimvero satis indicat Caesar comm. 6. jam tum Gallos, ob propinqu:tatem & transmarinarum rerum noticiam mul. ta ad copiam atque usus larg entem , imbelliores redditos. ae paulatim assuefactos superari, multisque victos pice iis . ne se cuidem iptos cum Germanis virtute comparare. De iisdem Tacitus Λ-gric. I l. Quod tamen in vetustissimos illos Gallos minime competere potest. de quorum sortitu-d ne post missas in Asam colonias apud Livium 38, i . Cn. Manlius. Rutilarum comarum magnorumque artuum argumento Caledoniam Britanniae habitantibus Germanicam originem vendicat Tacitus. De cantu Germanorum quum pugnam sunt conserturi. ibidem. Et o quis negabit Cel. tas illos vetustissimos Germanis smiles& vere Germanos suisse ut olane dubium sit. num sicut Belgicas regiones, id quod Caesar tradit ita ei iam Celtarum terras olim luis Germani sue Teutones e loniis repleverint. Nam propria Regulorum nomina apud Livium Lia aritis. Daresaetis . Cembola martis: apud Caesarem Litavicti . & Ami furtim vox pro clientibus Germanicam etymologiam habent. De Belgarum nominibus minus mirandum. At dii botii quantam murationem affert tempus,
eduratio, disciplinat Gallos longa pax adeo emolliit, ut dicas stirpem illam veterum Celtarum Irorsus exoletam esse. Id quod apud Germanos Saxonibus accidit praecipue di Germaniam secundam incolentibus nationibus, quae lamen primum Fran. corum . deinde Saxonum, bellicosissa inarum geni sum soboles existunt. Nihil vero pugnacius olim Saxoniblis. Galli certe mitescere coeperunt, posteaquam provinciales facti sunt. Quia Romani praeis udiis externorum militum Gallias ex majori parte tutabantur, operam dantes, ut ipli provinciales quieri de ocio per voluptates assuescerent. quod tam sedulo factum est in Galliis . ut non modo Romanorum mores induerint, sed etiam linguam acceperint, sua fastidita, ae nomen. unde Loth, tingi omnes hodieque se Romanos, suamque linguam Romanam velut a Romanis aceepram appellant. Hanc artem mitigandi subjugandique populos, qua Romani suum in provinciis diversis 1m
pelium stibiliendo sunt usi, modii Tacitus in A.
si te. xi. Idem ibidem de Garis cap. D. Magnam itaque mulationem in Gallis Dictam videmus, quo- Bbb 1 m m
383쪽
patientia: minimeque sitim aestumque tolerare, frigora atque inediam caeso sol sve assii everunt. Terra 3 etsi aliquanto specie dissert, in universum tamen aut silvis horrida, aut paludibus sceda: humidior qua Gallias, ε ventosior qua Noricum a Pannoniam aspicit: ν satis serax, frugiferarum arborum impatiens, si pecorum sce-cunda, 7 sed plerumque improcera. ne armentis quidem tuus honor , aut gloria
frontis. rum imperium post Romanos Franci inclita Ge
ma notum gens potissimum occupavere. At Germani sui similiores permanserunt. Ec quanquam post illam infelicem apud Tolbiacum pugnam . quo tempore divisa in duas factiones Germania Franci osti:s Rheni, Alemanni fonti qusdem amnis pro pinquiores . velut duo proci. de Gallia contenderunt . victoribus Francis aliouandiu parere coacti fuimus, tamen quum 8c Cari ingorum stirps exolevisset . qui post Mero vingos in Gallia regnarunt originis Germanicae, jamque Parisiorum comes Hugo Capetus invasisset principatum , respiravimus paulatim. 8e in pristinam nos libertatem ipsi vindicavimus. Nec vero et t. cur Gallos istius mutationis poenitere debeat, quando optimas leges,di:ciplinam ae civilitatem a Romanis acceperunt. adeo non nocuerunt devictis a se populis quum
magnus Alexander tum Romani. Nos avitae se rociae plusculum retinemus. Rhenanus. Idem Annlib. 2. de iisdem Germanis: jam ravus, ut visu torvum . . ad bravem impetum validam. Columella lib. 3. Germaniam decoravis assissimarum hominum oviuitibus. Sic Pausanias de Galatis in Phocicis, alii. Cotirus. Forte meliuς, siae Bambergensis, ramum impetu valida. Acidalius. r Minimeque sitimi χ. Hist. Adiacentia Tiberi Ger.
manstrum Gallorumque obnoxia morbis corpora, fumi
nis aiaditas cir alius impatientia. Similia apud Li. vium Se Plutarchum. Colerus. et Cala se time a sueutrum J Suetonius Paulinus Othonianarum dux partium, quo nemo illa tempe state militatis rei callidior habebatur. apud Taci. tum nostrum lib. 2. His . si cium ac moras trahendi belli suadens. Germanos ait, quod genus militum apud hases atratisimum sit, tracto in astatem bello.
fluxas eorporis mutatronem soli extique haud toleraturos.
Ac videmus Italos, Hispanos. ae etiam hodie Gai los in alienis terris commode habere , nostrales
contra ad omnem plerumque externum coeli amatum languescere. Rhenanu .
3 Et si aliauanto streis difνιJ Nescio quid idem
Iiber sibi velit. es alaruando specta arat. Λn, variet rLipsius. 4 Ventasior qua Ner eum J Vix fides. Lota certes r. ae humida 8c ad mare, magis obnoxia ventis, quam sicea &mediterranea, quod utique verissimum experimur in omni Germaniae illo tractu . qui ad Septemrionem. Sed nec ventorum proprie hic resessi de humore agitur, aut siccitate Anne verru/si, , ausin legere id eli magis alta 8e montana Mela quidem ita dii parat, in hae ipsa terra describendar Ierra multis ιm trita sum buι, muris xxontibus aspera . cir magna ex parta silais axe lapiduus inita. An frustra an si mur se ventosam accipi. pro sicca atque aerea. simplieius Se verius fit Irim. Ventosor qua Nericiami Lipsius docte arguit vul/gλtum , denique Hrticosior reponit: nisi ventosiost capiendum . siccior ac mapis aerea. Ego vara sior amplector: aut . quod eodem significatu ex iis lem vestigiis aeque facile fit, montosiori sed Zecontra in prioribus pro Famidis . Fumiliae rescribo: Acidalitas. Angitur hie doctiss. Lipsus. Sed caussa non erat. Ventosum vocat Noricum 8c Pannonias, non tantum quia ficta illa loca, sed etiam quia ibi silvarum ae montium copia , omnisque regio e celsior. Strabo de illa ipsa Germaniae parte. 'Et
s Salii frax J Sata accipit, pro omnibus quae seruntur. Idem sere de Africa Sallustius in Jug.
Aper frugum sertilis, bonus pecori, arbori in Gundur. Piehena. 6 Poeorum fecunda J Et pascuis quoque minime destituta. Plinius tr. 4. Nam qiud laudatius Germa nia pabulis ν O tamen flaιim arma rurist. Colerus. Forte excidit vocula hae r ut leetum laetiti sed Horumque bat inprocera. Nihil tamen muto. Camimintius.7 Plerumque improteraJ Malo , pleraqua. De re ipsa autem, ita hodie contra est, ut armenta no stra Bataviae aut Frisiae . palmam poscere audeant contra omnia Europae. Lipsius. 8 Ne arm/WH quriam suus honor aut it,ia fra iii J Innuit Germaniae boves parva habuisse cornua , quae honorem Domis appellat. Horatius de cauda pavonis I. Sat. II. coriova num ador fianον irime
Plinius Paneg. ad Trajanumt jam 'mitas. jam
proraritas eo oris, iam honor ea itis, er dis nuas oris. Honorem eapitis vocat. decoram & ornatam Trajani eaesariem. Quod autem Lipsius proceros bovea hodie esse in inferiori Germania testatur . idem ego in nonnullis provinciis superioris praelertim Hun- ariam versus. Juvat adscribere locum ex Cassi
'IO Var. 3. ep. sci. Ido prasiemsus itemimus i stitutis. ut Alamannorum boves, qui viaeηIur preti serar propter eouaru grandisatem . sed itineris io tanquitate d acti sunt, commutari mobiscum Noricis scit. tueat, mineres quidem membris, sed idoneos ad laborem ἐν ut G aliarum Vosmo sanioribus animaliabus adjuvetur. vestri atri armentra trandioribus i mantur. Pachena. Honor nitorem & pinguedinem
significat. Sie ληιsti tori apud Virgilium . Horati
2. Senaa. Cottiis num ases honoν lim. Verbum non
384쪽
srontis. numero gaudent. 3 eaeque solae & gratissimae opes sunt. Argentum & auarum propitii an irati dii negaverint, dubito. Nec tamen assi averim, nullam Geriamaniae venam argentum aurumve gignere. quis enim scrutatus est 3 3 possessione &usu haud perinde assiciuntur. Est videre apud illos argentea vasa legatis & princi pibus eorum muneri data, non in alia vilitate, quam quae humo finguntur: qua, quam proximi ob usum commerciorum aurum & argentum in pretio habent, formas que quasdam nostrae pecuniae agnoscunt, atque eligunt: interiores simplicius &antiquius 3 permutatione mercium utuntur. si Pecuniam probant veterem & diu notam, 7 Serratos, Bigatosque. Argentum quoque magis quam aurum sequuntur, nulla
non Deirim , nisi Pichena nuper honor m cornua interpretatus esse . eum per Iloriam frontis cornua denotaverit Cornelius. Colarias.
ne Hispanorum rege scribit Justinus: Armanta Gmmonis . qua dii, ramordias Ioti vas hab/banrtiae. Rhe. nanus. Caesar lib. 6. de Eburonibus: Magno meri numero, mitis μαι e liusmi sarbari. Coletus 2 Auentum m auram pressit an basi iui κερ- ΚηιJ Augustinus de Unitate Eccl. eap. 30. Muirideo irata Oxaudiuntur. .. ibas diris Apostolus, Tradidis illos Davis i. eonea piseontias reris iam . π imultis Deus prvitias nos conci a quod motant , ut quod Miti est ινibuas. Idem serra. s s. de verbis Domini in Evang. Joannis cap. 7. Aliquando Datis ira rus dat quod petis. π Dιus propitias negat quod prati. Plinius 34. I. tradit. aeris metalla suo tempore in Germania reperta. pisiana. Negat inventam auri aut argenti venam in Germania suo tempore. Idem ta. men Ann. it. scribit Curtium Rufum in Germa. nia . in agro nimirum Martiaco reclusile spe squaerendis venis argenti. Quod longe ante quam
Tacitus hin seripsi, Dictum esse eonstat. Conciliat controversiam saeculi nostri deeus, & uniciis harunce Inium literatarum arbiter Julius Lipsius Saturn. 2, t. Addo autem nee aes soli solitum apud illos Germanos, nisi quod Pliniusseribit lib. 34. r.
Farum qua nuper is Germania etiam notamia r errum. Colertis.
tui sentus t interiores ac rudes Germanos, nondum avaritia comaptos, aeque possessionem atque usum auri argentique parvi pendere solii s. quod etiam verba sequentia satis ostendiint. Idem ergo erit. haud parando aθι κιών. quod . perinde haudasferuntiar. Pichena. Subaudienda particula, quasi esset: sed post sono. Hatia prelari, puta ac nos RO.
mani & omnes sere aliae nationes. GranoM-.4 Si ruitis G antiquiti, J id est, justius. Maxl.
μών. DGνιι committi Strabo quoque testatur. Sic autem Mela de Sarmatis r Suνmala auri em seroti
maximarum lutitim agnari vice rerum commercia exercant. Vicem rerum vocat prima λ. v m. Quam Sa.
hinus & Callius quoque Iureconsulit antiquistimam este ex Homero probarunt. Cosses.s Parmaimum m/rcium J Quod moribus apudi Germanos valebat, lege Lycurgus instituit apud Lacedaemonios. Iustinus lib. 3. Emi sinula . novit t/cunia, sed eo .nsatione morium seu a r auri aetam lique tisum. vetit omnium statoriam marisiam, susu lis. vide mutarchum in Lycurgo. Disse . . o Paeaniam probaκι mererem a Quae semper lecto nova r at id nominis me commonefacit quam su 11igide hae e plauti verba a doctasI. Lambino accepta sint. Baechi d. Sid Pjiamus bis mtitio uti pro vi e nan quinquin
illos quinquaginta filios ex justis nuptiis procrearat. Homerus lib. ult. Iliad.
eorum . Novem π vicem ex tina utaro . Cauros misi
in domistis muturas pepererun/. Cicero lib. I. Tuscul Ar quinquaginta priamur . quorum vitam e spumex io a iaxara naιi sunt. Non eonsentiunt de numero legitimorum, eausam de me ne petas: at tu
eodem distidio Euripides, apud quem se He
ba suas miserias deflet. Hecub. 'Nμ- ὲ amito. δή Ti. m. i. nos viro quinquapinta orba si id νj,. Dicamus Hecubam vi doloras celenitam omnes quinquaginta falso sbi vindieasse. Virgilius vero non quinquaginta modo. sed centum priamo fuis. se scii fit, lib. a. AEn. V d. me.sam tensam e --νtis. Solvit Servius, sed morose. Quid si reniam Oratorie, non Latine. Sanarius. 3 soraro . Bisai quo J Diu hos Serratos numismos quaero, homo alias non appetens valde numismum. Nam vulgo leviter desunguntur. 8c Serra
ti, inquiunt, nummi quibus serrae forma impressa sive incula . ut Bigari quibus Bigarnm. & de his
quidem clarum est. Oeola me docent cottidie. at dedi erralis, quis obsecro in tanta ista eo pia num m rum veterum unum al: quem protulit aut proseret eum serra Non vidi, non legi. Fulvius sane V sinus, in gente Manlia nummum repraesentat. eu-jus in pystica parte caput urbis. N inscriptum ROMA. SER. quod ipse interpretatur Serratum. sed quo argumento Mille nummi cum illo capite. in
385쪽
nulla assectione animi, sed quia ' numerus argenteorum facilior usui est promise ua e vilia mercantibus. Ne ferrum quidem superest, sicut ex genere telorum colli ia itur. 3 Rari gladiis, aut majoribus lanceis utuntur. 1 hastas, vel ipsorum voca. ulo frameas gerunt, angusto dc brevi serro; sed ita acri & ad usum habili, ut eo. dem telo, prout ratio poscit, si vel cominus vel eminus pugnent. & eques quidem scuto frameaque contentus est. pedites & 7 missilia spargunt, pluraque singuli, atque
quis nihil tale. & potius id reserendum ad Setrani
cognomen, quod ex alia gente haerere huic potuit per adoptionem. An lectici soli eitanda in Taetio Θan aratos. aut raritos, aut Semianos legendum 3 De prioribus quid fuerint, clarum et Servianos autem anterpreter veteres regios , quos in pretio fuisse notat Suetonius Augulio. servius certe primus re .gum . aes lignavit. Adde quod in codice Bambergens S. Mos. An servamus lectionem. & eapsemus serratos eos. quorum ambirus dentatus atque disper sit in modum serrae Θ quae proba nota, & nihil periisse longo usu aut meictione. Nummos ego quosdam argenteos ita formatos usurpasse his oculis suin certus. Spectasse autem id eos in nummis vulgo. ratio & Tertullianus addocente grvii Und
Iana. prias nummum quo Persamiar examinanI. Re
nahιus, neve se s. n. a tire sis. Sed tu erudite Iector cogita. nam de me Tullianum illud habe. Cedo. eia maniam solio. Lipsius.
aereatos Utalos u. J Nora arsensi inquit Plinius 33, 3. fuere bieta a que quadriga. o deind/Ligarιecia.drigatique dis i. porro argenti hilari ex Gallis Boiis. item ex Liguribus Romam allati saepe fit mentio Livio: Nee aliter apparet Serra os ab impressa se
rae nota appes atos. Rhenanus.
I Numerus aeton eorum facilior Otii oJ Magis pla. it. Deilior. ut in Veneto ae Bon. quam, satilio. ri, ut in vulgatis. Achena. a Ne sprum quidem J Cum tela eorneis aut osseis etiam cuspidibus nonnulli acuerent. Plin. M.
fixa hi, pila cuspidans. Non dubito hare de Germa. nicis populis aecipienda esse. Nam & illud de poculis alibi mihi lectum. Sed polarunt etiam Onychinis illi patres nostri. Idem Plinius 36, 7. 5id in Germania paro, ita mas, iari Desu rimum , d in μου Ha i. Ioram flati M. Colerus. 3 Rari gladii, visun/ώνl lis ille grandibus & oblongis . Plutarchus de Cimbras: ἐκαὶ sta ἰακ μ αὐαα. Caelar lium . Livius. N Hi .ssorio passim. Illud dignum nota e milichindo:
vetii ate etymi nescio : illud scio. salces oblongas& grandes frumentarias eo nomine etiam hodie nobis dici. Lipsius.
pati itiinis 4 Scire licet. Sidonius de Cimbris:
studiisqus gravitai Ansa manus telas itiss storiara ea ranas. Suspicor fuisse proprio quodam nomine Mais teres dictos , quam vocem Gallicam esse sisenna ait. Cultrum hodieque propter similitudinem reor. appellitare consuevimus Messis seu Massis. Eadem ratione a stam ea veteri Teutonico vocabulo dicimus adhue Frim . sutorium an sartorium instrumentum . 8c minuto pugioni non dissimile. Col
4 Major ut Iant. ιζ Mirum . quod hie ratum id
telum facit: at in Annalabus vultrat. Ut lib. i. de Cheruscis: Hosa in mes, ad uuenera quamvis pro evii satianda. Et Ii. universe de Germanis: --
ore. Nusquam de ii iis brevibus . quas Frameas vocat. Lipsus.s Hasas . vel ipsorum voeabtilo fam/as' Quod genus teli suetit, quaero. Isidorus vult glad um
pho. Valde a Tacito abit . qui clare appellar Hastam : & addit . eodem telo cominus eminusque pugnasse. Non ergo gladius. Numquid Romphaeaρ nam de hoe addidit. pariterque clossin veteres.
dete, si Valerii quidem descriprio haec probar A
Facit enim genus teli, in quo hastile & mucro pari suetint longitudinis modo. Tacitus autem aliud suisse in sua Flamea docet. quini si aruit Gisia marium feres. itaque magis est ut ad exemplum Haisitae sue Spiris. noiliae fuerit, breviore tamen ligno.
6 V I e minus vel eminust saxo Grammaticus hue
uidetur respexisse lib. I. Mamra raria Macem te mbis. Deseribit & Diodorus Sieulus: & nescio an etiam Plutarchus in Mario. ubi de equitibus Cimbrorum : A ωέ. . . siati ei Q. . ...eώ ἰ.βύλ. . Sed aliud hoe videtur sui se telum: ni m. bipennis illa. quam postea creberrime Franci usitavere: unde & apud Gregorium Turonensem Fonrasia dictae. Talem Sidonius intelleait: ι Σιωσίβ ιisus moiam pre in naόιpennes. V plaea prasi σου Doti . Breve telum fuit uittarum etiamnum quibusdam in Germania. Idem Tacitus haud dubie innuit Ann. 2. ubi Germanicus inter missilia Germanorum numerat pravisa auι se
386쪽
que in immensum vibrant: nudi aut sagulo leves. nulla cultus jactatio: 3 scuta tam tum lectissimis coloribus distinguunt paucis loricae: 3 vix uni alterive cassis, aut ga lea. Equi non forma, ' non velocitate conspicui. sed nec variare gyros in morem nostrum docentur. 4 In rectum aut uno flexu dextros agunt, ita coquncto orbe, ut nemo posterior sit. 7 In universum aestimanti, plus penes peditem roboris: F eoque
Dtatas colore ratisias. Ait duplicem fuisse scutorum materiam vimina 8c tenues tabulas. Talia e vimi. nibus aut cratibus plerisque etiam Scythiae gentibus fuisse legimus. Et Persis tribuit Herod rus. unde sumsit veteris Glossarii auctor: ἄ- Περσικοῦ. Crasas. Plutarchus equitibus Germa. norum lectis etiam galeas adsignat . ferarum ricti-hus he cristis insignes. Colertis. et rix tini alteriis e si aut ratia ' Nihil ambigo ouan esse debeat, talia. proinde cie se emendavimus. Occasonem errato dedat mox sequens voeabulum quod incipit ab . litera. Rhenantis. Isd rus Elymol. I 8, 4. se discriminat: quod Cos. d. Iumina os . Gaba A eoisio. Pichena. 4 Non τευ irati J Labore tantum boni. Casar
s Nee variare tyras J Qui mos Romanorum nee laude, nee fluctu suo eatuit. Tangit eum virgil. 9. Georg.
6 In ν. um J Equestria proelia loca flvestria Aea pera aversari: directo autem impetu hastatos in pluere solitos seribit Leo Imp. e. i8. Nam quaei tu de Langobardis loquitur. de Germanis accipio.
ι assa crιdibile .s. Idem. 8 pN, ρεπιι ρε di ιm J Infra de Catiis: Omea int, i ta rebuν. 8c addit deinceps : Ario, ad praelium iramidias. Carros ad bellam. Ergo plus in pedite mo. menti esse. miam in equite censuit Cornelius. idem magis explesse seribit HIL I. Namqua nurum dieis, mixti
hii ad Dalastram prinam tam igna m. Plus enim prosecto omni hus eorporis partibus virtus se in podite. quam in equite exserat. Disertissimns & pe ritissimus Xenophon lib. 3. Risu ina/. ει μιι vae ἐφ'
stri pedestri illa militia. Aristoteles tamen equitem ut priorem, ita usu potiorem facere videtur Politi
exercitio & meditatione quadam hellica . etiam extra proelia utebantur Germani. An non ipse quωque Caesar exemplo Germanorum iisurpavit 3 1ettibit sane alietibi de se: F uisasum omκes. Garmanosque pedises Ixmma volse/raris omnis is eos a solium pra tris. Musmodi pedites in proelio equitibus mi- sevisse se. & uelitum loco habuisse ipse satetur. Alia Gallorum ratio fuit equestris militiae . hodie, nam nostram nonnihil referens. Dr ea belle narrat Pausanias phodie. Verba pluscula sunt & ira a me versa : S mrtilis . . tutis adfliii famuli duo. aDura mi afris M. ἀοι-hna ρεν' nari. Hi domiκis labor ribui , in extarioνi alia prastolamas et tisin serm bane. ωι . s furta tu. aquum amisiάμι. suum subvirent. S. ipse erit lisses . illi fueradaran . Si merqua totis/ te is
earint vel stippiauanι. Hane equιiam equostris pnna insiliari ιm . moea vernaciata vim arti iam voeant. Equiam anim Maream indigitan/. Gallicana etiam vox erat Mariscalcas. quae equorum custodem .
aut servum cui equorum cura. fgniscabat. Revereor ne scripserit potius, aut cerae scribere debuerit Pausanias Maνa pro Maria. Imo non debuit . vel Pimio suadente , qui Maream Celtarum lingua equum macilentum interpretatur. Najor,bus nostris Seuritim servum sui te appellatum . docent pristae linguae nostrae fragmenta, ab aliis istigata
387쪽
mixti proeliantur, apta & congruente ad equestrem pugnam velocitate peditum, quos ex omni juventute delinos ante aciem locant. Definitur Sc numerus: cemem ex singulis pagis sunt: idque ipsum inter suos vocantur. & quod primo numerus fuit, jam nomen & honor est. Acies per cuneos componitur. Cedere loco, dummodo rursus instes, consilii quam formidinis arbitrantur. 3 Corpora suorum etiam in dubiis proeliis reserunt. Scutum reliquisse praecipuum flagitium. 3 nec aut sacris adis esse, aut concilium inire ignominioso fas. multique superstites bellorum, infamiam laqueo finierunt. si Reges cx nobilitate; duces ex virtute sumunt. 7 Nec regibus
infinita aut libera potestas; & duces exemplo potius quam imperio, si prompti,
si consipicui: si ante aciem agant, admiratione 'xsunt. Cetcrum ' neque animadvertere , neque vincire, ' neque verberare quidem nisi sacerdotibus permissum:
non quasi in poenam nec ducis jussit, scd velut deo imperante , quem adesse bellan
gata. sie Gotis latium ministrum Dei recte interpre- . diua, vos mos es sioui isti r nee ἀβψInam modo, tabimur. Dithmarus de ejus appellationis Episco- mplum etiam a me teIera. severe haec exemispo Frisingensit Nomo eum re possid/ns. Unde osten. pla a Ducibus suis exeg:sse Germanos non est d
r Creunt .ae sinuli, pari J In libro veteri legitur.Jsi quid ramis ses ad Uum, deseria miserabui si M.
et Gnsus quam formidinis aνιὰν nrari Locutiolinfra. magistratus qui ei besti prasnι. O ilia n.ti Tacito familiaris. de qua ante admonuimus iniqua habeanι φοιε starem risi πιών. Sed Caesar de talis castigationibus Annalium, & in ejus operis initio .lli tempore tantum: nostet in pace intellexit. L. MEnantis. Idem de Cattis scribit lib. I. Ann. Nonipsius. aufo hosti reua abeuntium lacessera; quod illi moris, Nequa animari/raera, nequa ineir. Pugnantem uestes astu magis quam ριν Iarmadmem cust. Colervs.lCaesaris locum affert Liplius: idem eonciliare ita 3 Corpora mortim' Contrarium plane in exercitu studet, quasi Caesar de belli tantum tempore, noia Brenni accidisse seribit Pausanias lib. Io. lium. ster in pace intellexerit. Vane. Clatissimum ex a setitam νιι quis. praestium flagitiam a Magis sequentibus verb)s de belli etiam tempote Taetium enim illis curae erat, ut milites corpora defende-lsentire. Quid enim ai: ud ex iis colligasi Nisis quasi
Mantineam saucias raversus ex acie, conquirebas Io Nequa verberare quidemJ Scrabe, M vribuara
Prima setitum e quod cum vidissis propias, tiιior. vii uirim. Cronovius. v neris insori se qui animam inir suus amisiebas, II Non quasi inpaenam4 Cur ita λ quia nefas quodia laesiarum estpei formidatiis. Idem ex Iustino lib. 6.ddam videbatur. puras sacerdotum manus rerum ca-Fiesrea. Exemplo quodam Lacedaemoniorum .dpitali uin damnatione pollui. Vide plutarch. in Nine illa moribundi Epaminondae vox Olorina. antQuaest. ROm. Cotiras. scutum suo m esses. Et Lacaenarum matrum as 32 Intas Deo imperanti J Serium &pium Geima monitiones: ἔ α ι, : ἔ.ἰ . . Cotirtis. norum militutum. Usi eo Romani quos: aliquans mi istit sat J An leviorum etiam criminum do, sed assute N per sucum; di auAoritat s. non poena fuit, sacrorum interdictio λ lx νώ6M qui demisupplicii caussa. Hine .iEgeria Numae. Cu la Capi
apud Nicolaum Φ- αχών-ται τῶ ii ἀι απι . . tolina seipionis. sullae imaguncula Delphiei. Ser-Fuere autem oratia illi Scyrhae, quibus cum Ger-atoni cerva. Nec obscurum quid apud Graecos Mimanis communia sexcenta. Irim. nos, pili iratus, Lycurgus, Zaleuetis sapienter sa-6 Re ι .x nobilitati' Quam recte aut prave, d delitarint. Graeci enim potestari Regiae saceldmeeat Aristoteles s. polit. io. ILm. tium exaequarunt Apud Romanos i lamini Diali Nu rudus infinita J Satis tamen pollens, prae- jus vinciendi & coercendi non quidem fuit. insignatis . 'fuit ante Caroli Magni tempora etiam gnia tamen potestatis & honoris usurpavit, id est .apud Gallos. Lege Eginhardum in vita Caroli. lietorem & sellam curulem habuit. Hel moldus deIδm. Rugianis scribit: Flammam suum non minus. qciam 8 Exim AJ Panegyricta vetus: Dux consilio esse. RQιm veneranιMr. Et de sclavis r Ris aptiu eos maia
388쪽
bellantibus credunt: 3 essigiesque, & signa qu. aedam detracta lucis in proelium serunt. Quodque praecipuum sortitudinis incitamentum est, non casus, nec sortuita conglobatio turmam aut cuneum facit, sed ' familia: & propinquitates. & 3 in pro . imo pignora unde feminarum ululatus audiri , unde vagitus infantium . hi cuique sanctis limi testes, hi maximi laudatores. Ad matres, ad conjuges vulnera serunt: ' nec illae numerare, aut exsu3ere plagas pavent. Cibosque & hortamina pugnantibus gestant. Memoriae proditur, quasdam acies inclinatas jam dc labantes a femi- ὀnisi CIstis M. O si ni vas. J sublatelligendum
e figies 3e signa serarum. Quem morem clarius expressit a. hilt. une meraran,iam eaborrium Mna,ind. dorompsa sies, lini uaseraνώm imaginti, ut cur que genii intra praestatim mos es. Plchena. χ Familia er propinqώita ιι J Gorgias Thebanus animadvertens, quanta etiam in hello. esset vis amoris eohortem ex trecentis desectis vitis inter se amantibus, in lituit . quam Saινam cusνtem appellavit. ut tradit Plutarchus in Pelop. & Max. Tyrius serm. 8. Putina . Simili fortitudinis irritamento, sed non aeque solido Be efferaci usi sunt quondam Thebani, oui trecentos deleetos ti dilee os
invicem vel ut Plutarchus loquitur πιι ἰρώμέ- - constituere. Euri cohortem mutuo amoris nexu eo unctam Satram iis i dixere. Illius prae-mntiam de invictam sortitudinem ad proelium usque Chaeronense durasse seribit ipse Chaeronensis
Plutarchus. Curtiust Amnsas Andromanis ab An-ι arro Mat.Antim pedis,m sex muta adduxit quin en-ras praenea eiusam Iinois equites. Videtur illud dicere, gentilium N eognatorum turmas etiam in exercitu Macedonico Auxandri suisse. Nisi veriusti si triplicius ejnsdem generis dies existimemus .ejusdem generis Maee donici equites. ut frustra dei ius loci sententia aliter senserit vir doctus apud
Vegetium l. h. e. 2. Courus 3 Iu 'roximo pignora .. ωκῶ smisaνum ulularias Britannis quoque mos, eonjuges ad bellum duce. te. Tacitus in Agrie. nudia Romanos est viges accredunt. N Ann. 3 s. animo adeo sero, til eonjuges suaque testis violaria secum traherana, plausνι qua imp nerans. Idem de Thracibus 4. illi, extrema jam sa- . a is fensas φυνφqua matros er confugas, earumve timenta, addans unimos. Pichena. Atqui eumma inbus in proelio extra aciem collocari in ear is solitos scribit Caesar lib. i. Gad. sed hoe fortasse tantum atroci minis proeliis de rebus desperatis. Orosius lib. 6. de Sue uis ae sicambris: LMονωm ex ea
Ita Rhenanus t spectarque tactus ille ad medicinam Homero etiam non ignoram : qui de Machaone Iliad. p. vers. 2I8. A ta ἰὰμ 'ἱ ι, ἔτ' hηπια φ .ia avi filae e
Farnes tamen eodex 8e Rom. Misera. quod robur foemineum magis exprimere videtur. tamquam illae non numeraverint solum plagas . sed exegerint ; ex pollutarintque cum suis si illaesi redissent. tamquam ignavi & vitae suae parci. Lipsius. Nec illa utimerare . nee extetera puras' Restituimus. 6utere, nostrum seculi judicium. Quia vero paristi cisa , nae, non erat in eodice cum quo eontulismus, arbitror seriptum fuisse, Nec illa numerare. Nare plagas. Rhenanus. Probat Lipsus alteram lectionem ex Farnes an 8e Rom. codice, exigera plagas. Mihi autem vulgara melior. Non est ve-Numile mulieres Teutonicas tam avide a suis vul. nera exegisse . quippe quorum sciebant impatienistissimos esse, quam diligenter eurasse. Germani.
cus apud Tacit. de Germanis: Cortur si visum tomism cI al bretem im sum validam, se nulla muti rum pasiresia. Colerus. Placet axi ere, sed ut sanatella exh/νa, ad Ammam verisasam itis a grea. Quasi laxare ac plus aut minus in illis virtutis agnoscere. Vide observ. I, 8. Grano itis.s Cdostia υ Κν amino J Quae illa hortamina Virium reor, aut certe potum vini loco adhibi tum, qu:ppe non tantum firmandis, sed etiam in citandis sessis militibus vino Ae aliis calidioribus potionibus iracundiam audaciamque lacillime provocari scripsere Aristoteles, Plutarchus. Athenaeus. Sed de vino, quid ni adfirmem, tum id importatum Germanis . cujus erani haud dubie cupidisti mi. Mialites Nigri apud Spartianum e mnum non accepimus . pugnara non postiamtis. Paulanias de Thracibus lib. v.
ώ και Multa communia Thraces 8e Germanos liabuisse notavi alibi. Forsan 8e hoe. Cur autem hortamen quoddam sortitudinis vinum diei queat. pulchre Seneca docet lib. I. de Tranquill. vitae. Diamtie non solum ob litantiam lingua dieris o lavinιιν mini, sis quia liberat seriatia curaram uni
dens Taeitum ludere in verbo gulara , quod aliter iaccipit ut quum refertur ad cibos. aliter cum ad 1-ι-ina. Haec enim se os stir . ut sertur sata . ut tortatur ara. plautus poen. Salviamus te, se a. quanqtiam hane salusem δενιmus intati rui. Martialis. Eι mas saeum persas impius auri Et cibos eis mini. . Ccc urant,
389쪽
nis restitutas, constantia precum & objectu pectorum , dc monstrata cominus 3 captivitate, quam longe impatientius seminarum suarum nomine timent : adeo ut efficacius obligentur animi civitatum quibus ψ inter obsides puellae quoque nobiles imperantur. Inesse quinetiam sanctum aliquid, di providum putant: ε nec aut consilia carum aspernantur, aut responsa negligunt. 7 Vidimus sub divo Vespasiano Vel- Icdam sit rant, inquit, & verbis stimulos ad virtutem ad
I Cens restis φνιeum J Caesar idem scribit de mu. Iierculis Gallicanis l. r. de Assyriis Xenophon Κυιου
1 Ohiesis 'esarum J Plutarchus Marior
3 Capti υhat. J Quam morte etiam graviorem longe ducebant Germani. Xiphilinus in Caracalla
a Inter si 2.ι tu/lti quoquar igitur ad Germanos reseram , quod generarim a Suetonio scriptu in . in
pignora sciniat. Et si cur id Tranquillo novum 8 Romani ipsi virgines obsides portenae olam dederunt. interque ea, Chri iam. Athenaeus id primum inventum Cleonymo Spartano vult . parum vere .
ι sse. Fieri potest , ut Autinia. suerit, quam a
Romanarum legionum in inferiori Germania praeis te e tum agens . aliquando consuluerit. aut certe jam potitus rerum pollea conlutendam curant. nam Uepeda Bi uetita suit. Rsenanus. 6 Me ransi a rariam 4 Hocne supererat ρ heu ipsos parum firma mente, qui eam quaesivere apud a mentem sexum i Et lainen adeo vera Taciti adias rinario , ut plutarchus narret. consultationibus omnibus apud Celtas sita Germano x Graeci vocant de pace deque bello , ideminas adhiberi, & lites eum finderatis aut sociis populis exortas earum interventu decidi. verba ipla in re parum eredibili dabo. In libello De Virtutibus mulierum: 'Eκ τίνου
μ, ιὶ isti β α'-χ,-. Lipsius. Nee ιonsilia eorum 4 Plutarchus eadem in Gratis..tim Sed ibi eriam de Gallis Cisalpin:s intelligendum. Eadem numinarum auctoritas apud Salmatas fuit . quibus ipsi , ut tellatur Nicolaus Dama
mens Alexand. lib. t. Stromat. p. 3os. 'E... δὲ
r Vialidum J De qua multa noster lib. xv. Histor. quam captivam de in triumpho pollea duetam eo,
ligas ex diatio: Non vacas Aeetias accis Rhmum qua rebertim Capi aqua prae/ι V uri. qui nomen tamen id corripit: cujus germanam seri piutam sui illa censeo ιM M . Huic luccellii indignatione & divinatione Gauna . sub Domitiano celebris: Dio in Frag. H x. Κουι Pa ---ου τ., ni θα. ἱ. et K, risi Θι ς - : Gauna iis . t se Iricidam. in Ge mansa. divina ιιs. Addit. ad Domitianum ventile. N praemiis ab eo asse-etam. Quae ipsa ex Dione Suidas uacito nomine. ut solet) in voce st.. asa. L I us. F.dimus μι Δυο V o sano ri: Iam J Haee virgo Bructetae nationis erat . ad quam non fac cle quisiquam admittebatur. Imbirabas enim in eiusa ιαννε . d sinus . prop)nquis conscia responsuris tit inresentiniaxa portabar. Sic enim eum Taciti locum ea-lligavimus. Rhenanus. De Veleda Taci rus supra lita4. ab excessu Neronis ita scribit: ammmias Lupe eus iuvius legionis inter dona missus Veledae. Ex virgo nationi Bructerae late imιritabar. Stari ut sit v. lib. r. Captivaqua 1 recas Inlida. Reminae autem
quanto in honote apud Certa an os suelint, ex his
390쪽
ledam, diu apud plerosque numinis loco habitam. Sed & olim Auriniam, di complureis alias venerati sunt, non adulatione, ' nzc tamquam facerent deas. 3 Demo
etiam inti quis inseriptionibus intelligere possumus. dicendum Z Vere, non adulatorie pro deabus hi
MATRONI s. RUMAE ABUS. SAC ic. L. V ἐ-lbebamur. va facere enim de iis dieiuni , qui non TELLIVS. CONSORS. EX PO. LEG. V Llvere dii Vel ipsis cultoribus. Iuvenalis Sat. io. S dVICTRI. Item: T. FR A TE RN US. MATRLit. No set adeam sim ins, ei qua loeamui. Poia Brs. G A LI AICν S. V. S. L. M. Ursinus. A-lsis naum his Tacitus illos Oblique perstringit. qui piid Germanos veteres V. l. aut Vella significat vi lse duos dici voluerunt. nec exempla procul erantraginem. Id mihi eonstat ex Glossario , de quo petenda. Suci. I 3. Domitianus enim eum re is jam dixi. M S. quod aliquando in lucem emi isit -I 'μm seu rum nomina formalim didIaνιι e solam. μrus sum. Hi ne tortean illud hodieque Belgis no coepit dominus υ riui noster. Salinetius. stris frequentatum : het ii ren flom πιι, cum de vi, 3 Mercurium c. ni J Plura igitur ae eertiora de Tagine loquuntur. Boxhrenius. relὶ Onc Getm norum Tacito nota, quam Cael i A.,iniam J Farnes liber, FIuriniam. Putemtri, qui Contra scribit lib. ur. Disrum namaro os s fuisse, Are,inium. Quod Iornandes mihi auctor initii ducum quos virint, Solem, Vulcanum, o Lunam ;rehus Gothicis, non proprium nomen, sed com-ireliquos ne fama quιdem aecep .nt. Falso. Nam n mune omnium sagarum fuisse. Re perit, inquit, ster etiam in Annali xt i t. scriptum reliquit: ab in populo quasdam magas mulieres, quat patris sermo-l Hermund ris riversam aciem Marti ae Mareuria Dian. Aliarianas ipsi estinominat. De fatidicis autem foe-l cratam. Paulus Diaconus l. r. notat Longobardis
minis Germanorum . praeter Caesarena lib. I. Plu liii Rutem Germani in modo Mercurium appellari. tarctium in Mario Ze Caelare, Strabonem lib. v l .l ego legerim am , vel monstam i a luero scili. vide etiam Clementem Siromate I. Lysiui. le , cui pr est, Majoribus quidem noliris ita di- Auri amJ Ita quoque Latrolinus legerat apud i ctum , craret vel ex Mercurii die . qui veteri deTacitum : Eiolat Hocinio ad su . ei Aurinia laco. gemili appellatione nobis in stricia Lipsius. Lipii ut ex Jornande non impcob et Alta unam. Ubil Distrum m. xima Mercurium colant J Idem iisdem potius legendum crediderim, Alitrunar, quasi di-l pene verbis a Caesare Gallis attribuitur lib. 6. D. um
cas vetulas tunas, sive sagas. Excellcntiores au-lmaxime Mercuriom colunt. notat vir doetiis Taci
tem sagarum colebant. veluti Deas. Sc consulun-ltum Caesare meliu ealluisse mores Germanorum. tur tales hodieque iii multis locis velut quaedana Si iidem ibid. Deorum numero eos mos ducum . qua
byllae. Si e Guιh unam . honam sagam recte inter-lce n 't . CV quorum v bus aperte juvantur. Sobm, pietere apud Saxonem Grammaticum lib. 8. Vme-ler UM 'um , o Iunam, reliquos ne fama qiarim eam, eui Gutriana erat vetabulum, consulunt. Ne ia: Vetunt. Quid si Caesaris tempestate reliqui non.
scio etiam ob quam caussam majores nostri Man- duin erant cogniti. qui tamen postea per hospites Mars am. Alti unam appellitavere. credo quia ve-iinnotuere e Salimrius. Quem Paulus Diaconus V neficiis & ine1ntationibus adhiberetur. Colerus. Auadam appellat. Sed mallet ibi Lipsius: Nondam vel rimam quod spectat, id vocabulum conetractum ii Oli Von m. Non ita me Musae ament, signoscat dem Belgis etiamnum in usu est. sagam enim. m: hi vir summus, quem ego unice amo & eolo fatidicam S: divinatricem, Aunire , vel mollius, volentibus Mulis. Gotest idus Viter bieti sis in Chro.
nur vocant. Boxhornius. Sagam vetulam 3c nin ir inico : Vo am quidam Getam au edia lurea d. x. M. muratricem. Runo elai m. antiqua vox actum su-r se es, qui opus Romanos dicitur astro iis, O nune surrandi notat. Hularum nai vero Ricardus Argen- ab uni persis clarinois, ut mus a Mabatur. unda MFtinus: nec longe aliter Gela erus vocat Hellerunas,lque harie Got Teutonica lingua dicitur Deus. Apud i. cum inferis & daemonibus secreto murmurantes. eundem Gotest idum Lociacus quidam antiquita- Doctissimus Lindenbrosius & veteri Glossario LMatum, ut ipse ait, commentator. Vandali Misti notheotisco Magni Etruriae Ducis profert, Heli acerinus ad Idolum suum Godam . Geloriam da Vmnu. runa. Quidam Atr N IDlγrunar ab opinione san-ltis' 'utaverunt. Idem Sigem diis Presbyter in bre clitatis. HiIγ enim veterum lingua sanctus. Ad ι- viario suo seripsit. Gre ergo a Vandalis N Longo- νυουαι Jo. Magnus 6. Goth. 24. & Alrunas egregiussbardis Vocλbatur Mercurius, qui Saxonibus Irmin. Loccenius i. Antiq. Sueogoth. 14. Eteni in Runa Elus templum cum columna evertit Carolus Maia Gothis ars. saepe magia. Asironiam ex Aventinoignus, ut in vetustis Annalibus Francicis scriptum i&Tritii emio. aque Hebraeorum radice, quasi ex-LIrmi aut, id est . statua Irmin s , appellabatur. celsorum arque heroum in praelio eantatrices Sche lVerba Annesium illa sunt: Ereibu tum eorum cadius Σ. 43. crchmater. pit. M tu qu/. qMd Irminsui a Saxonibus volaba. 1 tan suam facerent dea 14 Si interpreteris easItur, e Nit. Apud Regionem recentiori nomine loco numinis habiras non esse . Cornelius minimetue mansos dicitur. Unde cognoscas semis N Hιν-
sibi constat. Supra: Inos. quintilam suntlum aliquialman idem apud illos fuisse. Graeeum autem id&e. Tum : Vidimus jub Di est caua Vcaciam nomen plane est Mercurii. In Matiam puta Ge diu apud pliro ue isto numinis habitam. Quid ergolmanorum passim etiam Romani apud eos agentes