장음표시 사용
391쪽
rum maXime Mercurium Colunt, cui certis diebus, humanis quoque hostiis liata re fas habent. Herculem ac Martem concessis animalibus placant: pars Sue - . vorum & Isidi sacrificat. 3 Unde caussa & origo peregrino sacro, pyrum comperi, nisi quod signum i pliam in modum liburnae figuratum , docet advectam religionem. Ceterum nec cohibere parietibus deos, neque in ullam humani oris spe inciem assimilare, ex magnitudine caelestium arbitrantur. ε lucos ac nemora conseis. Cranis
Mercurium colebant, ostendunt id variae inscripti nes.& illa quam in Gallicana Rheni ripa, apud vetustum castellum anno descripsi. DEO.NER CVRIO. AT TEGlAM. TEGULITIAM COMPOSITAM. SEVERINVS. C. F. EX. UΟ- To. SVIT. L. L. M. Ab Irmine denique
illo eomposita nomina illa fluxere in nostram gentem. D mi ardis Ludovici uxor, lam inarius, Co mes Emporitanus, Irminfitias, Rex Turingorum: Irminota. Gothorum Regis cujusdam filius. Cola,
I Humanis quoqua hostiis J Quod Gallis Germa.
nisque commune t 8c priscis testatum crebro. Π- Iud noto . mansisse eam diritatem etiam inferiori aevo. Procopius lib. II. De Bello Goth. ait Franeos etsi Christum jam colerent, humanis tamen ad suum aevum holibis usos. Utimarus lib. r. Norbmanos & Danos quotannis mense Ianuario dis suis immolatu XCIX. homines, totidem equos cumonibus de gallis: ab eaque harbarie Henricum Auis cupem primum eos abduxisse. Lissiunx Marum concisis animalibus J Non certe Gothi: de qu.bus JOrnandes : Marum se er asperrima pla.
Omnibus scilicet. praeter humanas. Picis . et Unda ea a Cr origo l Et ego juxta tecum, mi Tacite, cum ignarissimis ignoro. Petebam aliquod
subsidium a Plutarcho . sed frustra. An ideo, quia Meroetii filia I sis Sed quis hoc indocto populo
aperuit. Colosis. 4 In modum liburna I Non absurda conseetura. Fuit sane talis forma is dis, quam Pelagiam dixere. Pausanias Corinthiacis: υρι υε ωs ves μὲν πελ νἱαε. σεν 'Aιγυπτίαν ἀντωπ ἐπενεμώζουσν. La. elantius lib. t. e certus dies habetur in Fastis, qtio Isidis nati iriwm eεlebratur e qua res docet non tranasse
illam , sed navitasse. Non temere suspicere hujus Pelagiae Isidis sacra suscepisse Suevos ab ipsis G tae. eis: eos dico Suevos. quae ad Istri ripas habitantes Lepe cum Sarmatis ad Pontum usque Euxinum exiscurrere. Calerus. Isidi quotannis mense Martio na. vitium dicari onustumque muneribus pelago com . mitti solebat. In Kalendario rustico festum legimus mensis Martii. quod Navitium Isidis appellatur. De eodem mei lsidis navigio memoria est apud Apuleium t r. Metam. Laetant. l. r. Fulgentium placiadem in Mytholog. Luciatium in πλ - , Diodotum Siculum. Scioπω.s Nu cohibere paristibus Dras' Id est. neque templis, neque domibus. Cicero ae legibus lib. 2. Nusequor Muot Persarum . quibus aurioribus xerxes Προflammasse templa Gracia dicisti . quod par ιιiιus inclis derent Deos t quilias omnia disarant esse patentia as i bera . quorumque bis mundus omnis templum esset e domus Pichena. Idem Persis iactitatum. Herodo
re non solitos. Cui Strabo conci fius assentit lib. I s.
Persa statuas . aras nam paruum. Saline nux L ctantius l. 2. Dei. cuius spiritωs ae n men ubique diff*sum , abesse nunquam potest . semper ubique imago supervacua es. Plane ex hoc sensu isti nostri proa
vi. Celerus. 6 Lucos ac uomera ea et ram J Fatuam religionem
quam Claudianus item iis opprobrat de laudib. Stil.
Venara tuto liceas . lucosque vetussa Relitrisne truces, o robora numinis instar Barbarici, nostra feriant impune securat.
Sed N Lucanus apposite. in obsidione Massiliae.
Lutus erat, ιongo numquam vi. latus ab avst. -- hic barbara risu Sacra dom. fusti diris altaribus ara . omni in humanis lustrata cruoribus arbor.
Bene ergo & merito Resisiana tνutas eos secit Claudianus : quoniam victimae . imo & homines, ad arbores has te Lucano hauriesi immolatae. Ait etiam . robora numinis in ar. Illustrabit Tyrius Maximus . qui Celtar excelsam quercam eouisse ait, in Iouia nisine sollennitar avellasa. Atque adeo posteriori etiam aevo manlit hie cultus. Luit prandi regis L.ongobardorum lex est : Qui ad arborem .
quam mmci Sanctivum vocanι. adoraxeris . vel m- cantationes secerit. Pomponat medietatem pretii sui in
sacro Dialis. Tacitus hunc ipsum titum saltem indicatum lib. rv. Histor. voluit. cum scripsit Civilem Batavos oecie epularum sacrum in nemus vocaser nec putaverim sane sacri vocem illi e peculiare aut proprium silvae nomen. Haec in Germanis merito nos ridemus. sed cur Romani Z illi in eadem navi.
Plinius de arboribus : Hae fuere naminum templa. Viscoque risu etiam nune simplicis rura dis Aracelli tem arberem dicant. Seneca epistola xLI. Si tibi recurris vetustis arboribus o solitam altitudin- urrim ρεquos lucus, illa proceritat siI-. ω secretum loci, o admiratio umbra, frum numinis facit. Lipsius.
392쪽
erant, 3 deorumque nominibus appellant secretum illud, quod sola reverentia vi dent. Auspicia, sortesque ut qui maxime observant. Sortium consuetudo simplex: IO3 virgam frugiferae arbori decisam , in irculos amputant, cosque notis quibusdam discretos super candidam vestem temere ac fortuito spargunt. mox si publice consulatur, sacerdos civitatis; sin privatim, ipse paterfamiliae precatus deos, cactumque suspiciens, ter singulos tollit, sublatos secundum impressam ante notam interpretatur. Si prohibuerunt; nulla de eadem re in eundem diem consultatio. Sin permisi sum ι auspiciorum adhuc fides exigitur. & illud quidem 4 etiam hic notum, 1 avium voces, volatusque interrogare. Proprium gentis, fi equorum quoque praesagia ac monitus experiri. publice aluntur iisdem nemoribus ac lucis, γ candidi di nullo mortali opere contacti, quos pressos sacro curru sacerdos ac rex vel princeps civitatis c mi tantur, hinnitusque ac fremitus observant. Nec ulli auspicio major fides , non solum apud plebem , sed apud proceres, apud sacerdotes. Se enim ministros deorum s Lucas ae nemora J Eadem nemora ceteris etiam septemtrionalibus pro templis suere. Hel moldus de Russis : UA.. hodia troseu ister illos, eum cetera
stianarum acressu. idem scribit Sela vos quercus coluisse . quas ambiverit atrium de sepes accuratior lignis construm. Calerus. Idem Glossarium a Devotus, reueriosus, hold. Hoc autem vocabulum ho. dieque lignum lignificat. Boxiamrus. I Deorumque n minibus avellanι J Quando vero deorum maxime Mercurium colebant. ut mox dictum est , prodit Paulus Diaconus a Longobardis
modum appellatum Mercurium, cogitandum. an donis silva der Odovisti 1 Mercurio no Inen habeat, ut ii Maria Mar ianum nemus, vir Sb arια. alib. Rhenanus. 2 Sol a reverentiat Et hoc prosectorie. Hilarius: Deus religisne inlevetendus es . pietate profitendus est. senis vero persequanda 1 mn es . sed adorandias. Cole
3 Virtam frugifera J Oeralio νaad. M smiae videtur Aaronis virga Exod. 7. & 8. & 9. Diaboli κακοζηλ a ab AEgyptiis ad Medos Sc Graecos Scythasque Se Germanos is ritus manavit. de Med:s Dio& Nieander in Theriacis. Apud Graeeos virga Circes 8e Mercurii. De Scythis Herodotus lib. 4. Convenit de quod de Alanis Ammianus lib. 3r. Futura
miro pras iam modo. nam rectiores virga ι Demina lati gentes, ea qua cam ineantamentis quibusdam fiere. sis proiituto rempore disicernentes. aperto, quid 'ortendatur, norunt. Rugianis Saxo Grammaticus lib. 14.
In legib. Frisiae tit. rq X,chm. tiam his nutum J Etiam nota esse Germanis au picia. nil mirum , cum Cicero lib. 1. de Div.
diserte scribat: omnes reges. populi, nationes utuntur
siphili. Excelluisse tamen hae divinandi arte Pi-hdis. Cilices. Phrygas idem scribit. Ac de postremis etiam Clemens Alexandrinus testatum facit. Pausanias ritus principium ad Parnassum resert. Et dubitat ille ipse Graeculus etiam an Galli Be Germani ullam divinandi religionem habuerint. Ego vero etiam invenisse aio , Ee legendum adeo hic apud Tacitum divino: Et illud quidam etiam his naistum, avium vocet, volatusque in errogare. Justinus
lib. 14. de exercitu Brenni. quem E Gallis de Ge manis constitisse constat: Ex bis portio in Italia tam
sedit, qua π .rbem Romam raptam incendit, o star tis που irai sinus dueibas avibus cnam aviturandi studio Galli prater etiaras valanti per strages barbarorum penes trauit. Diodorum adde v. Colaruns Avium voces volat sua J Originem ἐειν -
νίαι hujus a temporibus diluvii Noemici arcesso. Emiserat videlicet aquarum . quatenus depressiores factae essent, explorandarum ergo. semel iterum que aves Noah ; corvum primo , Ac tres diversis temporum periodis columbast his velut auspiciis.lsensu optimo ae innocenti auguria de aquosis temis pestatibus sumebat. Transiit ad posteros memorial istius rei 3c per daemoniacam παπ.ζ-ias. hae etiam in parte decepti nefandis modis homines pagani. Ipsi etiam Judaei, quod graviter in illis saepe Numen reprehendit. Caeterum gens nulla unquam tam extreme dedita auguriis quam Romani de Dirusci. ααμ.6 Esuorum quo ua prasaeis J Dit marus Luteticis qui veterem superstulonem adhue retinebant hoe idem praesagium equinum adtribuit: sed diversa
paullum forma: Equum. inquit, qui maximus inter alios habetur cr in sacer ab his veneratur . sve fiat in torram duorum eu=iris basilium laver se transmisso m. supplici obsequio ducunt : π pramulis fori, bus quistis id exploravere prius . per hunc quasi divi,
num denuo a Nurantur. Lipsius.
7 Candidi 4 Opinor eam circa equos etiam Per. sarum religionem fuisse. Pervulgatum est de equo Darii regnum auspicantis. In expeditione Cyri iei-mus equos fuisse candidos . summae apud eum regem aestimationis. Ec sacros appellatos. Eorum meminit Herodotus lib. I. 8c 7. hoc modo : μιν ἀ
393쪽
rum , illos conscios putant. Est alia observatio auspiciorum, qua gravium bellorum eventus explorant. Eius gentis, cum qua bellum est, captivum quoquo modo interceptum , cum ciccto popularium suoruna , patriis quemque armis committunt. D victoria hujus vel illius, pro piet inlicio accipitur. De minoribus rebus principes consultant, de majoribus omnis. ita tamen, ut ea quoque, quorum penes plebem arbitrium est, apud principes pertractentur. Coeunt, nisi quid fortuitum ec subitum inciderit, certis diebus, cum aut 3 inchoatur luna aut impletur. nam agendis rebus hoc auspicatissimum initium credunt. Nec dierum numerum ut nos, sed noctium computant. Sic constituunt, sic condicunt. 3 nox ducere diem videtur. Il
lud ex libertate vitium quod β non simul, 7 nec jussi conveniunt, sed & alter, de
tertiushus quotannis tributi nomine exigebat trecentos sexaginta. Eo fere pacto , centum equos niveos Saxones Danorum Regum initio dedicasse te fert Saxo lib. 8. Sed bella hae ea oecasio Senecae locum eorrigendi, quem is lib. 3. de Ira, hi. ex Herodoti lib. i. retulit. is vulgo se legitur. Unus εx
Eandem historiam narrat Fre eulphus Episcopus Lexoviensis: Imp/ium ejus i Cyti) Gγndes scilius securi,
da pos Euphratem magnitudinis inurupit. nam unum regrerum equoriam eandore formaque excellensem, trans .andi Iducia persuasum . qtia per rapacem alveum eqs.κsi vacio versicas attollebantur, arreptum prae irarumqtie merserunt. Colerus.
I Quorum pene: φυι/m arbiιν vim VJ Plebs & po. pulus quomodo distetant, notum est. Ex praesen. te loco colligo, quid per ri Omms significarit ante Tacitus. Non modo Principum, Ducum Comi. tumque ae s milium, sed plebis etiam conuentum; certe etiam consensum : quod contra Grotium pa
2 Apis trine per ρ νιν aesar κιών Contradicit sbi Tacitus. Quomodo enim si apud principes pertractantur negotia, eorum arbitrium penes plebem dici Dorellὸ aut si arbitrium plebis dii. quomodo apud principes demum petractantur ρ Emendo prat ei/ntur. Nam hoc saltem dicit. Minora principes, maiora populus pertractant: sed quae populus, eadem iamen ante & principes traciant. Notarat N Muretus. Acidarius. Caesar lib. 6. in pae. sitis es eommunis magistratus. s. pram ires region timatqva pagorum inter Isos jus iucωnr . comνmersa quem ntiunt Quo tamen magis illa illustrantur, quae insta scribii Tacitust eliguntur in iis rim comita, σφνincis ea qui vita excetiant, qtii jura per tiros pag joiae ν/ddunt. Ita enim adjutus a Bamb. scribo. Eiit itaque vita excellιν. . vitae ac morum integritate ex unium esse: vel etiam, aetate grandiorem cire. Cotimi. Egregiam describit rei p. formam apud gentes in hoc certe non harbaras. Sed quam eorrumpit vox una eorrupta. pro qua scribendum non ambigam 3roraetinIών. Huc ell, quod apud Athe
mae, in Senarii prius consultabatur, quam res seriaretur ad populum. Meminit m ti , & Aristoteles Polit. 4, 14. & 6. S. G Iicis. 3 Inchoatiar lunal Non mirum igitur, si firminae Germanorum vetant Ariovistum, ne pugnami conserat ante Lunam novam Caesar lib. I. ea, ita
4 me More Hebraeorum, qui inde dies Ciam Luna, appellabant. Ut in Esdra: Iesi j --
lib. i. Coti tis. Adde Sirmondum ad Gus ridum Vindoeinentem lib. a. epist. 26.s Nox durare dumi ἰallorum consuetudine id usurpatum est. Caesar lib. 6. Gavi se omn/s db D ta
dies stiisequaιών. sacer etiam ille Moses in sacrauissima Genesi noctem praeponit: Fas umqua est ves
nanus in veleti codice legi a t. nec initiis. ex quo bene etiam seripseras, ritur; si Lipsius.
tur . nee in vis cenisniuns, ut fit sensiis, saepius voeandos priusquam veniant quod ab illis suapte sponte non sat. Rhoanus. M s. quondam Pite heimeri, dein Comitis Arondellii, nee m iussu conisis nitini. Et se legendum, aut quemadmodum Li-l psius, vi tu si Hoc ei . non tanquam ex lege &imperio, ut ad diem edictum religiosa observatione loccurrant; non quasi patentes amperio indicenti vel
394쪽
tertius dies cunctatione coeuntium 3 absumitur. Ut turbae placuit, consdunt a mali. Silentium per sacerdotes, 3 quibus tum & coercendi jus est, imperatur. Mox rex vel princeps, prout aetas cuique, prout nobilitas, prout decus bellorum, proia ut facundia est, audiuntur, auctoritate suadendi magis quam jubendi potestate. Si displicuit sententia, si cmitu aspernantur: ν sin placuit, frameas concutiunt. Hon ratissimum assensus genus est , armis laudare. Licet apud concilium accusare quo-raque. & discrimen capitis intendere. Distinctio poenarum ex delicto, proditores de transfugas arboribus suspendunt. ignavos, & β imbelles, & corpore infames, coeno
ac vel indicentium . sed velut eommodo & arbitrios 3 24siti, iam O e..etin i, J In Artolphi ecidi.
suo. Ut illi advocati plautini, qui literas homina sice legitur: quitus raman coercenta. Rhenanus. per ων l/m modιo magis tar 49 grata ire censebanι. a Provir ista, etiisti. J Claudianus hoe etiam iacro novius. t Getico consessu notat: I Assumitur. st ιώνla platia ι ιι sidunt armati JRecte mihi distincta sunt. Germani etiamsi certa dies praestituta sit, ut aliquo conveniant. insta liber late non patent. sed plerunque imperium minuunt, & in terrium diem procrastinant: ubi poll-' uam turbae numerus placuit, cujus enim praecipua vis majoribus in rebus lib. 4. D. minoribus M. .us principes tonsultant vi majoritas omni,) confidunt armati. At viro doctissmO placent se inteistincta:
μοι armati. Salinetius. Scripsi omnino Tacitus: Ut turba saeui . sua ipsis scilicet. Postquam satis nequentes convenisse tibi visi sunt. Et habet s. pluria is suam venerem. Sae Livius lib. 33. An tiochum trunstro furtim in Europam quum primum ei res stia platui sent, non Δἴ lasans. Liu. 30. Ugi fa
1 Considians armati J De gemino Graecorum &Callo tum ritu Lipsius planum secit. Naso idem de Tomitanis N vic:nis Sarmatis, an Gelis, scribit. Sed qui isti Umbrici sunt, de quibus idem testatur apud Nobaeum Nicolaus 'O .ra, .su ωλλή.
u tria ra ἀπε- ξε,-. Meminit horum aliquor res
auctor ille. Scio quidem ira de Hetruseos illos dici ut apud Mareianum in Periegesit in . ωὶ ωMἱ ρ- π. H. Verum de aliis Nie latam loqui putabam. Quis tam rata de Umhtis illis non piodi diis e)ρ De Germanis eiusdem Nicolai anno.
gra Viisimis deliberationibus armatos conventile n. cilius eli ut credam t imo non nis bello instante Caesar lib. s. Hod mora GaIoram os invium ιAI . quo
lera communi, amnes puberes armαι canzevisa coguntur.
Crinis ris dira patres. Lipsius.s San pluetiis fam/as concari,arJ sie Tacitus nosser s. hist. i . de Germanis Batavisque Cl. Civilis orationem sbi placuisse demonstrantibus: tibi. inia quit. Iona armo tim ιν υ2AOMe. Ba illis mos, apstra. ba asians iuria. Rhenanus lae armorum sono dixit etiam lib. s. histori tr. Fiebat autem, scuta hastis seu gladiis seliendo. Idemque mos etiam Roma nis. vide. si placet. Liplium de mil. Roan. 4. s. 8eri. ubi hunc morem multis auctorum exemplis
6 Imb/lis corpore in m J Hoe lego de Ge manis et feri illi & horridi, Gmineo morbo & molis litie corporis infamesὸ Numquam eredam, di Quinctilianus certe eos purgat in Declamatione pro Mialite. cujus pudicitia tentata 1 Tribuno: Nihil ratinovere Garmani. sanesius apud Oceanum vixi H.
Scribamus igitur gratiam mihi age magna patriclo torpere infamει. Non enim alia mens hie Taci. ri. quam quod ignavos, torpentes, bello inutiles. crate imposita merserint. Idem in eodem verbo
vitium apud Agellium lib. xix. cap. XII. in extre ino: Omnasias et es/mentio istis animi os eiis se Missis in eorpora ignava o quas ore Ia visa consen cunntelibe . ravaro. Hoe mihi certum. 'uatit tamen nonnihil Allienaeus lib. xiii. qui foedum illud vitium remorum a me rursus imponit Germanis. κέλ-
ἰω; ν is μιν zza ινώαὐ- . ἀπ-νsa.. Quem salii tamen scio : nee urtica illa umquam tetigit majores notitos. Austri & Orientis ista infamia sit: quae ne nune quidem Septemtriones habitat. aut sirga dum castum oue hunc orbem. Haec lab sacere conati alii. sed firmavimus in Ex as. A. Corpora infames J Lipsius mallet , torpore infames. Quod mihi certe non probatur. nam torpor & ignavia. proprie infamia vocari non potest. neque ego hie infamiam eo poris interpretor tantummod impudicitiam . sed vitia omnia, quae corpus v, tamque commaculavit, quamvis lib. r. ann. dixe
395쪽
391 C. CORNELII TACIΤIac palude, injecta insuper crate, mergunt. Di versitas supplicii illuc respicit, tam. quam scelera ollendi oporteat dum puniuntur, flagitia abscondi. Sed & levioribus
delictis pro modo poenarum , equorum pecorumque numero convicti multantur.
pars multae regi vel civitati, pars ipsi qui vindicatur vel propinquis ejus exsolvitur. Eliguntur in iisdem conciliis & principes , qui jura per pagos vicosque reddunt. I 3 Centeni singulis ex plebe comites , consilium simul & auctoritas, adsunt. Nihil
autem rit . Casum quendam mimum eorpora infamam. &lib. is . Luintiantis molli corpora infamis. Pachena. Germani ab aversa Venere insanum nune abhorrent: iidemque sit nobis non imposuere) id sch eris proprio nomine non dignantur. Secus olim cum nondum Christi saetis initiati . flagitiis immanibus obnoxii vivebant. noster plane, corpore infamas. cul praeter strabonem qui aperte de Gallis) alii putantur Atis oteles. D: dorus, Athenaeus: quos omnes loqui de Gallis non planum, nee facile probaturnam Graecis nomine Celtarum Germani cententur. Conatur vir doressi hie & in secundis curis pio eo. natu suam gentem ab ea nota vindieare. Vellem pulchre processisset. sed stae castrgatione substituit: torpora infamas, nee finem hie iecit: verum id quoque verbi apud Gellium r9. o. su siecit, ubi no. bis invidet lepidissimum a uetolis senium: sed lega.
mus ea ipsa verba in corpore ignatia εν quasi enervata vira consensicώm. Α pathiae sectatores sa it Gellius)videntur habere corpus sine an :ma. sine vita: non enim dolent. non laetantur, non timent, non irascuntur. Caeterum ea nunc refellenda sunt, qui .hus ille nixus vulgata profligavit. Proseri ex Quintiliano Decl. 4. nihil sati no vera Germani er funesta, apud Oceaniam vivitur. Sed haec an prinias ea tabe. faciunt , quae ipse astruere contendit. Agitur ibi
de Tribuno . qui tironem ante signa stupraverat. Nil tale sinquill unquam accidit apud Germanos puerorum amoribus nimis addictos: solent enim vulgo stagitiis alicujus augendis. gentes eo nomi. ne infames eum flagitioso contendere. ut inde li. queat eas ab illo longe superati. Addit s commv. ne hoe se esus Germanis. qui tam saeviter vindica-hatur Responsio mihi in promptu . quam disti. mulare pietatis esset. non ingenuitatis. Nonnulli Italorum sutinam salio a hoc nomine disseruntur. apud quos nihilo secius haee hominum scelera fiammis tradi solent. Et cur ibi puma non aerior, ubi procliviores homines in sceleta sint 8 Ad ultimum caeso subfrigido non expertes incolae hujus exe-etandi facinoris: nam ibi eius orius, ubi arva sunt Riphaθι ntinquam vidviasa triainis. Audi Ovidium
Salinerius. Corpora infamει haud dubie non vitiis omnibus commaculati, sed detestabilis patientiae. N simus Ua . Deo gratias , o sanes us vivi ων ad Oceanum. non quod nunquam contigerint contin. gantve, sed quod raro. raroque snt impunita. sie Elianus χ. var. 3I. disputat. .m maias τῶν eam Hoc satis ad Fabium eum Tacito in concordiam redigendum. Nam illa Sal nerii nimis adrifros & gantas ea nomina infamas eum flagri ιos ramranda vana sunt & intolerabilia , denique Germaniam ignorantis. Nee vero militem stupraverat tribunus , sed in conatu stuprandi a milite occisus
dice. Etiam levioribus ilelictis, inquit, ex ipsorum modo modus poenae. Haec vera eo ectura. Olim tamen etiam conoee eram . Auetis Di modi poena. rum. Equorum. Acidalius. 3 2ui jura per pagos mico qua raddunιJ In alia verba de sententiam ii lueambergentis liber, qua Ura ριν pates viso vi excitiam. Sed non avellor a vulgata. Lipsus.
4 Ceni et smisit Hoe est quod in lege Alaman
Germaniae . veluti palatinatu. Francoma Aee. judicia criminalia , quae appellantur Ronuerithre eorumque praeli des Zourast. n sive rinis reven r Beassessores Gnishnsn sive Zenoch nen r eausae vel ea sus ad ea pertinentes δ/ntselis . vel 2.nuarasM. Id antiquissmum hoc Germanorum institutum su:t. 5c a numero assessorum sue eomitum centenario sc dictum. Rant ricla. quale centumvirale j dicium Romanis. Eourassen comites centenarii. praesides & principes Mus judieii. qui & censenarii in antiquis Germanorum legibus dicuntur : ut cenis tum varis praes debant Romae decemviri. mn scho/nn, ut Romanis centeni judices. & quod primo numerus fuit. deinceps nomen & honor. ipsum vocabulum δεηι territorium sive districtum cujusque
396쪽
sutem neque publicae neque privatae rei, nisi armati agunt. Sed arma sumere non ante cuiquam moris, quam civitas sustinurum probaverit. Tum in ipso concilio 3 vel principum aliquis, vel pater, Vel propinquus 3 scuto frameaque juvenem ornant. haec apud illos toga, hic primus juventa: honos: ante hoc domus pars videntur, mox rei publicae. insignis nobilitas aut magna patrum merita, o principis di gnationem etiam adolescentulis assignant. F citeris robustioi ibus ac jam pridem probatis aggregantur. nec rubor inter comites aspici. Gradus quinetiam S ipse comi
tatus halest, judicio eius quem sinantur. Magnaque dc si comitum aemulatio, 7 quibus primus apud principem suum locus: & principum, cui plurimi & acerrimi comites. Haec dignitas, hae vires, magno semper cicctoium juvenum globo circum
que judicis centumviralis fgnificare videtur: tin-luctus, aggregant, non Ira mari quod Taciti &r na in legibus Alamannorum. Nee obstat numeritveterum phias in Olet. Lipsius. Judi eum live Scabinorum discrepantia. Nam dii Ceteris robustioribus, ae iam pridem propalli arer Romani non praecise centum, sed centum & quin- tantur 4 Lipsius mallet rator. at ego vulgatam l que, terni scilicet ex singulis tribubus, suerunt: &lctionem non sperno: intelligit enim, eo dem ado- eum postea is numerus ad iso. aueius eget. tinalescentulos. dignationem principis assecutos, cerum Uroram tamen appellatio mansit. Men seras. teris robu': oribus iiincipibus aggregari, eosque Restituendum vere reor: orii sintil , Ex lue comi tanquam comitcs sectari solitos , donee ad robutis. Ubi enim vel vestigia saltem apud Tacitu missam setatem pervenissent. Pithina. Elegantius, aut alios de comitibus centenis 3 Kire m. fragant, non inficior, quam aurorantur. sed quidr Nisi arma i agunιJ Quem eumdem molemiratur; sbi vult an comites aggregari principibus Craecis priscis sitisse . eosque soli ros jam probatis 3 at id Tacito jam dustum. EQυηιών Thucre des notavit. Idemque de Gallis. Liuius in limis raneisis principes , qui jura pre pares mi-
Iib. dixi. Un his nova ιρον λ αυε specu, iis est, qua leo u/ reddunι εec. Sequamur igitur vulgata, quo- armati tita n os sensis in e miliam venerunt. Quinarum sensus ex adytis eruendus non est. Cornelius
convivia etiam Germani adibant in armis. Tacitus sibi familiati plane scribit, prinei pes ut hoc iussi libro : Tum ad κ/gotia . nεe minui sp. ad plurimum eos fieri, qui robustiores & virtutis jam
c.MAIa ρν tetana arma Athenaeus lib. iv. n.lspectarae, nihilo secius autem in eum numerum mulos a stiri re vel assedisse eonvivantibus iis vult ladolescentes al: quando cooptari , qui nobilitate , cum seuto, lancea . & jussis armis. Και . μι,, ait. aut patrum meritis ins gnes. Salinreius. Nihil mus ιλ ικ τοῦ ἔπι- πωιtra .. οἱ θ ltem, imo ex libro l .ipiti lubens ita constituam lo- , euia et , misλω, leum: C.r.νis rQHlioribus ae ram pridems, satis agai Asπισα. συι εο ς,ται. Denique templa ipsa a die. ίνε runt. Pendent enim haec a superioribus, aere armari Panegyris es: N e majores τὸ in rem lis eiusmodi serientiam postulant: quod nobi itas illi λην A. an tiν ni a armari. 1 ipsius. lde magna patrum merita, illos auolescentulos, ce-2 Ini prwtipum aliquis. xvi paιεν, τὸ imatisquis,J lieris probatis aggregent. De principibus adhue lo- Exemplar illud sic habebat: mel ρjincipum isti ut, . tqui Tacitum, alia verba palam arguunt: λ/e rubremes ipsi ιιι propinetii. Scribendum aibitror Tum iχ ii r comis., assies. Colerus. Si bene consideres t hoc. et Asrimi um at qui . α ii, pro inqui 3ee. Ita - laum. fatearis ita legendum esse e pris sis Aetnatisque pronomen expunximus. Rh na s. Mu- nem Miam adolescimur ι assignam e caιeri nempe qui- retus haec brevius , sed non melim': i ι s mei tim bus non tanta nobilitas, aut merita patrum J νι aliquii. ter tropinqui Icuro 3ce. Attaalius. Ilioribus a Ircantur Sc. nam de illis, qui plinei pis et Seuro frameaque 4 Originem molis vides avis dignationem nacti sunt , non dchere capi, arguis nostris ad insaniam amati. Equites creandi. Fa Jmento e Il . quod dicat anter comites hos alpici.lor, aut tangat cum pse Diaconus in Longobardi- Fra semias. Ceteris scit. quibus aggregantur. qui cis . lib. i. cap. xv. Scitis non esse apiad m, eon vita. busque principis d gnarionem assignant, at lignania aenim . ωι reflis lius tum taιra prandeat. nise Wius a tur. & arrogantur rob toribus ultra aetateria adole-ν. insis exsera a ma susciperit. Adde , s lubet,lscentem progressis. Granovius.
caput sequens. Lipsius. 6 Comitum amulatio J poterat videri l gendum a priviis is denari sem altissmiulis agisno J Li-Iesse: Gmuiam Uimari . Sed abs meo manum .
xius lib. 2. Anius inser patres lictus. haud ira retitio quia nefas ella censeo in tam gravem seri prorem . i iis principum Aetnationem pervenis. id est habitus line veterum librorum auctoritate infercite emensuri inter principes cives Romanos. P ch na. Mu. latiunculas. Colorati.
397쪽
dari, in pace decus, in bello pr. aesidium. Nec solum in sua gente cuique, sed apud
finitimas quoque civitates id nomen, ea gloria est, si numero ac virtute comitatus mineat. cxpctuntur enim legationibus, & muneribus omantur, & ipsa plerum, que fama bella profligant. Cum ventum in aciem, turpe principi virtute vinci, turpe comitatui virtutem principis non adaeqilare. Jam vero infame in omnem viis tam ac probrosum, superstilcm principi suo ex acie recessisse. Illum de sendere. tueri, tua quoque istia facta gloriae cjus alligi rare , 3 praecipuum sacramentum est Principes pro victoria pugnant; Comites pro principe. Si civitas, in qua orti sunt, longa pace & otio torpeat: Φ plerique nobilium adolescentium petunt ultro eas nati nes , quae tum bellum aliquod gerunt, quia ec ingrata genti quies, x dc facilius inter ancipitia clarescunt, magnumque comitatum non niti vi belloque si tueare. 7 exi gunt enim principis sui liberalitate illum bellatorem equum, illam cruentam victricemque frameam. 3 Nam epulae, dc quamquam incompti, largi tamen, apparatus pro stipendio cedunt. materia munificentiae per bella, dc raptus. Nec arare
terram ,r Ipsa plerumqu/ fama J Cum fama bella eo nitent. Liv. lib. 27. cum fama Metam conficis parva mom/nsa in spam metumque importanι animos. De
sim, illa bellica . illud etiam Germanos adtingit, quod Justinus de Gallis, hoc est, Celiogallis scit.
hit: D ni3tia neque restas Or audii sena mare arao GaI. lorum exιrcitu ulla tilia gesserim, nequo ραζi runs ad Lias quam ad Gestis confugarint. Colertis.1 biversirem principi ' Celtiberi etiam nefas esse dueehant ptatio superesse , cum is oecidiiset, pro
cujus salute spiritum devoverant. Val. Maximus a, r. Plutarchus in Sertorio. Similis sere devotio Sol. duriorum apud Gallos D:t, de qua Caesari Nequaaritie laminum memoria reperιus es qciij quans , qui ea ister6rio. cujus se amicisia d. Us ι, mori racusaris. Nieolaus Damascenus apud Athenaeum nragis etiam illos devotos laudat, appellatque , Graecis , scilicet 'Eυκώβ. α νι dictos. Sed ibi seri. bendum Sesodunos. Cetrae appellabant, reor, SOLGκὸν. quasi si pendiarios. Durat hodieque vox Mi ιν, At Sol diarum vel portus Soliduniam. Helve liorum celebris civitas. Cotirus. 3 pratistium μινamenium J Libcr se liptus, principum serii ex itim Lipstis. pratipuum sui am n um J Morem Romanum tan-lgit, quo sacramenta militaria cesta habebant capi.ia. t raecipulina erat in salutem Imperatoras jurare. At comitum illorum praecipuum crat sacranaen. tum , sortia nim sua gloriae principis adsignare. Coti tis. Hoc ita Observant. ut religiosius non pos.sent, si primum ae praecipuum caput sacram ei;ii, quo togati sunt, quoque se princapibus devove. te vitam. sunt et . Ma e liber ille . qui Hrarripi. m. id enim foret, quo pi incipes quasi a populo rogatielIent. non a principibus clientes. Gronsitas.
a Iueri rue nobilium aritiscentium J Apud Livium 31. 34. Phi ippus Macedonum rex objicit Atolo. rum principi Alexandro in colloquio . quia audii
Pictena. Placet scriptura Cod. Veneti, quem su inde Pichena citat. Nee est dubium alteram lecti nem ab ingenio & manu Rhenani esse. Visum mihi iam pridem Cornelium more suo . familiarem suum Sal ullium aemulari, qui de Iulio Caesare se ait: sibi magnum imperium. em titiam, latriam novum eae petulas, usi lirius enit sere posset. Colerus. Haud dubie ιυυγι elegantius: 3c se etiam habetur in Aron delirano. Ipse Taerius lib. 6. AEaros tγἰκ- ipis senos extubera inicitum. anceps: nee i mo ad equare. Hoc opusculo : Inro impor/nras er validus falso ραρι stas. Gron Ovius. 6 Tu unt seriptus. ιMara. Lipsus.
Exi tiri enim a pristi is dee. Alida iras. allimant. penatiant, aceeptum ciue adeo te seiunt Principis sui muniis renitae. Ad illas donationes respexit etiam
saxo Grammaticus lab. 2. Diatonacos. talia armillil lue nisenses. Lo ita ιati immisse, quas caniticis olim nultio Dis. Adde Diodorum Siculum s , 9. Colerus. 8 Nam esu a s conti eius qciam quam incompti, Ia isti tam n apsuraiώιJ sustulimus d et ionem contactus. quae in codice non erat. nam integer sensus est si legas : nam epula , quamquam ineompti, laeti ra-mrn apparatus, pro si pendo ceduas. Rhenanus. Ali
compti. largi raman apparaιtis. Quae leotio fortaste non est improbanda . ut . iacit apparastis. sit sociandus carus singularis numeri. Pliae . Cum superius praecesserat amin , malim h:c am , id est. pono,
398쪽
terram, aut expectare annum, tam facile persuaseris, quam vocare hostes & uuia,cra mereri. pigrum quinimmo di iners videtur sudore acquirere, quod posis sanguine parare. Quotiens bella non incunt, non multum venalibus; plus 3 per olium transbigunt, dediti somno, ciboque. Fortissimus quisque ac bcllicosidimus nihil agens, delegata domus dc penatium & agrorum cura feminis senibusque, & infirmissimo cuique ex familia, ipsi hebent: mira diversitate naturae, cum iidem homines sic a
porro, praeterea &c. Atiualias. I ris flara anniam J Anna, apud Latinos sese, iis tempus dicebatur. quod quia exoptatum deside ratumque, eo longius videbatur. Hi ne provem it cum Occupavit, Annus, pro longo tempore apud Comicos . Apud Ovidium, Annua lux, dies longa anni instar hahens. Notus est verseulus Juve. valis 1 Exstinandus eris , ertii lites inthoes , annus. Colerus. D. Jacobus in Epist. cap. ult. 7. . γε--
2 Nen multum ima ilus J Pugnam cum Caesare hic video, imo cum usu & ratione. Caesar ait: vita Germanorum omnis in innat onutis, at 3αι in diis rei mii raris eresimi M. Iterum de Sue vis: mai-rtim stina in i/nationibus. Usus etiam & ratio suadent gentes acres. feras, ubi silvarum copia, venatui addictas. Nec aliter in hae ipsa gente hodie.
Pacem vera emendatio faciet: quoius bella non ia- eunt . multum venatibus. negatione deis . . quae
haud dubie male geminata di petita e prioribus verbis. Lipsus. Non mutium t/nat δώ, J Negationem delet doctiss. vir. quod Caesar de Germanis seribat: Visa omnis in τιna ionibus arqua in stimis Ni militaris con- is Quodque vero propius sit, venatus iis esse cordi. qui natura seri incolunt saltus & silvas. Ue. rum Cornelius haud ambigue dicit, Germanos parum venationibus inset vire , quia plus φιν otium ιν an si una Haihi serens ιil ti/. 8ce. Faciuntne haec ad labores, quos venando subimus 3 At Caesar pugnat. Legerat eum Cornelius: summus audiorum D. Iciliυι ινadis. Nec vetitus est alibi quoque ab eo dissentire. Hae e tamen Tacitum in Caesarem non inconci iant . alii enim mores Germanis Caesare. alii Tacito selibem e. sal χMLj. Sustulit Li. psius voculam non. quod cuin Caesare & ratione Ipsa pugnet. At recens eorrector Itali eus legendum
rianI. Videtur certe tale aliquid debeti verbo transuunt. Nam απλῶς positum Jureconsulti sibi vindicant. Ego vero 1:e emendabam i Quorios bHrumon in tina . et ita mulium , ptia ρεν aritim transtunt.
Est autem totus locus factus ad effgiem illam sallustii r sia multi moriatis Hiri ventri atqui somno. indocti Utique. sevii t regrinantes illam transigere. cindum etiam Caesariana controversa composta. Ait enim . Germanis omnem vitam in venalioni-hus luee ilrdio tei milituis esse. Nihil aurem de illo
torpore ac comessationibus. Sed Taeitus de omni-hus German: s. Caelar tantum de Suevis & Rhenanis populis loqui videtur. Jam vetius septentrio. nem plures alii Tacito innotuerant, quorum reis giones ob paludes 8e flumina minus venationibus aptae. 8: reor illos ipsos maxime ista insumi ignavia insuitos. De sarmatarum etiam & Sclavorum inertia extra belli tempus, smilia reperias, antiquissimis seri proribus comperta Fe annotata. Celiras. 3 per otium Iransutini J Benignior hujus otii apud
νγ, ἄφι/ca, quibus interdixerat atrihus sordidis. N pecuniae quaerendae nulla erat eura, &agrum colebant Ilotes. Itaque Laco quidam Athenis πιθήMMes a xkαι - γι- ληκύνα, rogant peto-
Cicero lib. 1. de Orat. Mihi Lbιν non vittitur, qui non aliquando nihil aetis a re qua permaneo senIentia , meque cum sue eteni. Me ipsum nisu ager. π φ lanaculare Hlectar. Cron Ovius. Pythagoras apud Stoboeum p ii 3. Σοῦ, ανεῖν τὼ iso ἔπὶ κανα ε
codice est , ipsi Hi ni mira Διιψιara. Rhenanus. Ita melius distinxi. Vulgo , ex familia ipse 1sior. Pichena. Farne sanam hane scripturam Lipsus testatur; nec dubitari vult, quin permana. Est vero ea germana lectio, sed si alia adhibeatur distinctio. CO ungenda hae e cum praecedentibus: Forii μαιθώθθυι at b Itiessotis nihil alιns. d luata domωι 4 ponasium υν agrorum cura seminis senil qυε. σissmismo cviique milia, Vs hebens, mira διεν-ssare nariarae &e. Pendet enim oratio . Loνtismatquisici. ae ian v mcis ipsi h lιnt. Murcius evulgata . ipsi habιηι miram ditiestatem natura, aliam concinnabat deletis illis. ys sal ni. 8c reliquis eum adm: ratione prolatis. miνam iudiersitar/m n ιών sed nisi stultus. alteri hane nemo praeferet. Vide apud Senecam Hippolyti ors. quem in hunc sensum emendamus & totidem verbis explicamus.
399쪽
-nt inertiam , dc oderint quietem. Mos est civitatibus ultro ac viritim conferre principibus vel armentorum vel stugum, quod pro honore acceptum, etiam ne cessitatibus subvenit. Gaudent praecipue finitimarum gentium donis, quae non m do is si nobilis, sed publice mittuntur: electi equi, magna arma, phalem, torqueseisque. Jam & pecuniam accipere docuimus. ' Nullas Germanorum populis urbes habitari,
hal ωι miram δων Ast/m. Lipsus. s quid, cui respondet subsequens qua l. Ita tape apud
Ulij. ae tiratim confora J imminutum locum Graecos: nuc raro etiam Latinos. Horar. 8. Sat, lib. 2. Interra sustino graves aurea ruina,
In latinam fecere, trahensia pulteris arri Quantum non Aouilo Camansi excisas agris.
Hie itidem ad ρώlieris aut subaudis tantum. Acida ialius. Nelcio quomodo haec mihi quatuor verba vel armentorum vel f Ium glossema redolent. Est enim probe Latinum confirre pime Idus. quod qui nes iit, lattassean i; a supervacua in sarcienda putavetit. Graeci eodem modo usurpant. Et in veteri Glossario scriptum memini t Συiti dici victitationem facio, eensero. Coletus. Brevitas Taciti haudquaqua in sollicitanda. Talia sunt Varronis lata
3 Magna amna J Et haec non tam avaritiae, quam honoris causa appetebant. Philosophus: παιγαρτα
tensibus f et ibit Nicolaus: p a b io εαλα πι-
a Nulla, G rmanorum popuIs vites J Diutius retinuere Germani priscam illam & rudem smplicitatem . nam & Athenienses pagatim olim habita lopriusquam in unam urbem contribuerentur, Livius auctor est. Et ex Trogo resert Justinus. Gallos a Massiliensibus Graecis . ulum vitae cu tio is deposta & mansuefacta barbarie, & agrorum culiatus. & urbes moenibus elugere didici isse q3, 4. Verum Germanis niti l tale contigit, quia mediterranei sunt & Oceanus ille Germanicus navigatu perieulosus, ae ignotus: raris ab Italia Graecias tὸς navibus aditur. Et Galliae quidem posteaquam innumerum Rc in . prctvinciarum venerunt, cisitioris esse res Se ferino ipsi clamani. Rhenanus ex velli-giis, ut ait, libri . nitro equitium eo ιννι. Et scio vocem Equitii probam. Jurisconsultis usurpatam :& morem ipsum in Armeniis etiam obtinuisse qui equus regi alebant in tributum . Xenophon id me docuit lib. v. De expeditione Cyri. At ne se qui dem pendentia verba firmaveris. quae sequuntur. An equitium armentorum dices an tiugum ridiculum. m: lii nora excid se videbatur x. quae Decimam significat, vel Decimas: sicut eadem geminata XX. vigesima in , in lapidibus saepe. scribesque meo sensu : utiro ac viritim x. ea e re. Quinnios quidem l le etiam hodie Obtineat apud pleio seque . de conserendis Decimis an nobilitatis ulum, negati non potest. Vel explere etiam possis: MI frugum, quod pra. Idem . Uroro ae tiritim conf/νro rint ibu J pro ae ibis M. ex priori collat: One reperi seti pium in margire voluminis mei. sed literis pene fugientibus exolestentibusque, attiirium sive et iarium. Dubito num potius germana sit ledito, e3Mirium . hoc modo,
tiro ei: iιium eo ore prine. nam mox inter dona
primum equi locum habent. I heli, inquit, equi. Porro dignum inprimis principe hoe honorarium
donum ea. Significat autem equitium , equorum armentum. Nunc apte sequitur de caetetis pecori. hus , quae praecipue ad esuin spectant. Ini arm/n. roriam mi frugum . quod Iro Lonora accipium , esiam
n tris rasilus subvenis. Expone, quod armentorum vel frugum : nisi libeat subaudire pronomen. id, ut ali uiae Rhenanus. Desectum hune loeum assemat Lipsus. atque adiiciendum putat, i ν timae id ell, decimaam ea .rre. Notii utcumque in . teger vidctur, S commode subititelligi aliquid vel armentorum vel frugum. pichena. MMirium ac δε- ιima n parcite viri magnia hine deterreo sine sperestitutionis. Alius plane scrip .ilet: tierro ae tir tim cons. rast y incipitas tu mei arm/ntorum . vel fria. sum . quod &c. Sed non Thucydides lib. 2. ω ἰ
iri A lita. Ad cujus speculiim lib. a. hi l. se noster
Itio. vel exc dit acia uia. salinetius. Lipliri deesse aliquid visum , uti N Rhenano : eulus damnata conlectura ipse inserit . utiro ae 1iνirim x. id est, decimas) eo 'ri Non male id. Sed aio, nonne.
cessatio : Nitiit enim inculcandum . sed suhintellistendum ad vcces amotarum ιιι fugam scilicci ali-ifactu sunt. at de Germania in provinciam redi
400쪽
habitari, satis notum est, ne pati quidem inter se junctus sedes. Colunt discreti ae
diversi, 3 ut fons, ut campus, ut nemus placuit. Vicos locant, non in nostrum morem, connexis & cohaerentibus aedificiis r suam quisque domum spatio circumdat, sive adversus casus ignis remedium, sive inscitia aedis candi. Ne ciementorum qui . dem apud illos a aut tegularum usus; materia ad omnia utuntur informi. & citra speetem aut delectationem. Quaedam loca diligentius illinunt terra ita pura ac splendente, ut picturam ac lineamenta colorum imitetur. Solent & 3 subterraneos speia
cus aperire, eosque multo insuper smo onerant, suffugium hiemi & receptaculum frugibus: quia rigorem frigorum ε ejusmodi locis molliunt: & si quando hostis advenit,
genda eo lavit quidem Augustus. & tentauit aliuid Di usus Get manteus; posterioribus seculis Po umiis N alii quidam Germaniae particulam, quae
est inter Moenum. Nicrum. & Rhenum aliquamdiu possederunt: verum res successu earuit. amilla strenue recuperantibus Germanis. Deinde post ingeniem illam cladem apud Tolbia eum vicum Ubio Ium acceptam, ita pressere nos Franci, ut respirare non nicuerit, donee exoleta stirpe veterum Fran, corum , auspiciis primum Othonis Saxoniae Ducis& Chutin radi Osti stanci atque Henrici Saxonis mox Magni illius Gihonis, qui inter imperarores Germanicos primum obtinet locum . in pnii inam libertatem nos ipsi vindicavimus. Tum urbes inprovinciis, quum ad Rhenum tum ad Danubium Jam olim occupatis sitae, amplificari pali alim , Nuiei veteris Germaniae . de quibus Tacitus loquitur . moenibus cingi coeperunt. Judaeam quoque vicis abundasse, Taetius auector eii s. hist. Maetna pars Iuda a ticis ius/ν,ιών. Rhenanus. Conveniunt seripiores diu nullas urbes inhabitasse Teutones. Tametsi ergo Ptolemaeus amplius xe. in Germania iv anti numerant, nil quicquam tamen aliud, quam vi eos non munitos, intellaxisse putandus et . Nec quisquam eorum . qui Romanas in Germaniam expeditiones sese descripseriint, audiorum vel ver. hulo ut bis ullius per Germaniam usque ad seculum
a nato Servatote quintum meminit. Herod antis
Gordiani temporibus & anno Ch 244. decilis po. tius in silvis, tabernacula quaedam , alboribus in. ci fis, ramisque solo defixis es frondibus aliis superiei iis, Rheno proximos Germanos incoluisse pro.d dit. Sexto demum feeulo a Caroli M. tempori
bus, postquam eum religione Chrilliana. paulatim ad mansuetiora teducti essent, ad urbes vel novas extruendas vel a Romanis ante ad Rhenum in pti.
mis conditas. temporum injuria dei ructas . itorum aedificandas animum a ecere. Xtrihm e . I Ut fons . Mι tumus . tit nemua placuiι 4 Hinc
crebrae locorum appelJationes a bath, siau es λια Rheninus. Et ab illis tribus ut bes. Oppida. vici,
cauella nominata pleraque apud Germanos, Bron. F. d. in II. ait sem l ae quoque nobiliores. Apud Florum T ioboethus Latine dicitur, qui erat. Cp nor , luis Tetitabathus, sue, Duri buth. Colerus.
inepte scribitur arundinitus toris tia. Quod vitiatum esse Lipsius quoque viderat, sed vitium non sustulerat in Militia Rom. Ceterum de ad sciis an
liquorum Germanorum consule etiam Herodianum lib. 7. Fuere etiam vestitui cortices non pauis eis gentibus. Pl: nius lib. I a. hine primum alimentum, harum frondi mollior streus, libro vestis. Etiamnum tentis se fluunt. Colertis.
3 Subterraneos spectis ira J Idem Pomponius Mela de Sarmatis. A qua ab sis hiemis adsidua. Am Ua in Atimum sessistis , sp/tus aias stis O habitant. Xenophon de frigida Armeniorum regione. lib.
si ubarum cita Dirmarat & illa aetas appellant) petunt istine. quid enim similes uuae tamen antiquae:& nisi talior. Iuliano intellectae in Antiochim,
ubi de Lutetia urber Es Me τε ei τι Aviavi as
quam N Romanos aevo Senecae nescio quid tale commentos reperio: effectu quidem pari cuin stubis, non prorsus sorma. Seneca de providentia, cap. Iv. fruim specularia semper a fatu vinci tana.
loν rem ratis. Quod fieri solitum, per ambientes quosdam tubis. idem epistola xci. 2..dam n lj ija rimum pro ille m/meria stimas, ut fpatularia νum iam . us f p. uras barris m, c impressos ps, eribus tubos per quos circumfunderetur eal ν, qtii ima simul O summas res aequalisὸν Quos tubos vidissere notaste me in ruinis balnearum Romae, probe memini. Ceterum quod hie legitur. sma onaranten Bambergensi est. smo ο νιω M. Lipsius.