Henrici Valesii notae et animadversiones in Harpocrationem et Philippi Jacobi Maussaci notas ex bibliotheca Guilielmi Prousteau antecessoris Aurelianensis

231쪽

ἔγνον - φερομ ενων ait Harpocr. Verte, quae in eranum inferuntur. Sic iranum usurpat Plinius lib. x epist. P. I Fo, quem vide: hunc enim collationum morem

unice declarat. . Lysias, Αυοκροτους. πτυχ' - δεροι e

Stipites.J Stipes. Pag. 29. MQ-φονὼ Lego μενάν-α. Sic Mausiacus in Appendice. Κερκυων.J Item Choerilus Ath. tcste Pausania in Ataticis, Xοιυλω θ Α' ην ω δρομα - -2 Α'λο 'ν. Ita etiam Harpocration hoc loco &c.J Ita & Diogenes Laertius, ut memini. Pag. 3I. Α'ααδοκω. t Amadoci a Seuthe Thracio, qui dux copiarum Amadoci erat, occisi meminit Aristat. Polit. lib. scap. X. Xenophon lib. ε'. . P. 3I6. Amadocum vocat Odrysarum regem. Idem lib. F κύρου ανας. ΜηδοGν eundem vocat: & Diod. Siculus lib. 13 in fine Μηδοκρν κ, Σic Thracum reges appellat, ubi pugnam ad AEgos potamon describit, & lib. I pag. 3o8. Li-Vius 7s9 Amo uni Thraciae quendam regulum vocat, sed ibi lego Amadocum. In nominibus autem barbaris

observavi sepe A literam initio praeponi, interdum omitti

232쪽

Ιs Nor As MAUss Acr et 1 omitti selere. Toto 7 libro Xenoph. Κυρου ἀναζ. M δο-κ dicitur, item apud Dionysium Halic.

Duplex autem Amadocus: alter Cotyis filius, Beri ladae de Corsobleptis frater, de quo Demosth. in Aristo. alter Amadoci hujus f. Pag. 32. A ια ον ον J Sic Suidas & Plutarch. Theseo. Diodorus Siculus lib. vocat Α - νειον. Erat& Α'μα ολ λη, cujus meminit Plato in Axiocho

initio. Pag 33. Αγιπποι.J Α, φιαπῶ οι dicuntur in vetere lexico vocum militarium, quod ad calcem Ammonii

Livius lib. 23 sic describit. Numidae in dextro locati cornu, sed quibus desultorum in modum binos Irahenti bus equos inter acerrimam saepe pugnam in recentem equum ex fesso transultare mos erat p. 367. Suidas in

Suidas in ἄμι ποι. Eademque habet Eustathius quae Suidas, in ο'δ. ε pag. I 3 ex Pausaniae lexico. Apud 2Elianum in Tacticis Amphippi dicuntur barbari, qui Danubii ripas accolunt, quod ex equo in equum transiliunt. Προγνομαι.J Προθομοι hoc loco sunt serentarii seu Ie vis armatura. ἔκθομοι dicuntur a Xenophonte lib. ἐλλίω. pag. 3Io, qui hostes persequebantur adjunctis equitibus, ut ibi docet Xenophon. unde ἄρο- οι dicti. Xenophon lib. I P. 279

233쪽

218 HENR. UALAs II NOTAE Pag. 3 . 'Iμε uti κ. J Sic scribitur illud nomen apud Plutarchum in x rhetorum vitis, ubi de Demosthene. Frater erat Demetrii Phaleraei teste Athenaeo. Pag 3 s. Α'μμωνίς J Add. ἐπιδῆ τω Α μιμωνι Π αυής τας

navigabant, qui dicebantur λωροι. Plinius lib. 3s cap. x de Protogene. Athenis secit nobilem Paralum ct -- monida, male vulgo Hemionida. Huius Parali, quam pinxerat Athenis Protogenes, meminit Cicero lib. in

Verrem arti μου θνου. J Pighthnes filius Hystaspi Sardium prae

κ, id τῶν κούηώνῖπν. A De Amorge vide diligenter orationem Andocidis et ς Λωιεδ. ἀρία ης P. 2F in fine. Pag. 36. Δροφοι φιον.J Δρομάμφιον lege. Sic Poeta quidam, Callimachus sorte, in hexametro posuerat metri causi transponens compositum ἀμφιθοαια. Sic Pro φιλοχωρειν χωροφιλειν dixit Demost h. rhythmi aenumerorum gratia: Crat enim eo loco numerosius, ut notat Dionysius Halic. Pag. 37. Pausanias in Heliacis.J Heliac. a. Sed &Dionysius Halic. in Iseo: Α,αξιμενω θ τ Λαμψακἱωον ἀ- -ς F ἰδεως των λογων προάγωνον πινα ῶνα βουλο-

μενον,

234쪽

ximenes Rhetor inter viros illustres, quos tulit Lampsacus, resertur a Strabone lib. 3. At Anaximenis historici nulla mentio, nisi apud Diogenem. Pag. 38. Α,μίμων.J Apollodorus lib. I bibliothecae. οἰνά ς θ βααλά ων Καλυδων' γένυας Α'λθαίαν HU Θεωκs γνα Τοξέα e Θυρεα e Κλυμενον ε θυγ έω Γοργην , ita Α,--πιαων εγημεν. Idem Paulo post scribit Andraemonem Oeneo ibcero succestarem regni fuisse. Aristoteles in Peplo. Pag. 39. Lexicon quoddam rhetoricum.J Idem lexi- con rhet. laudat in αλιι ωρ & in φαγγ D, in βακη

λις. in

Pag o. Ire redhibitionis causa scilicet, ἀναγωγηredhibitio est Platoni II de legibus.J In pignoribus quoque locum habebat redhibitio, ut patet ex Lysia

ilia,υέν nil aliud est apud Harpocrat. quam , κἀφ ν

Λ,αμὰ maluimus ut responderet τω eναγεῖς. J Livius pag. s 8. Proficiscentibus deinde indignatio oborta, se ut consceleratos contaminato sique ab ludis, festis diebus.ca tu quodammodo hominum deorumque abactos esse.

235쪽

aro HEN R. VALEs II NOTAE . Esthinis porro locus in oratione contra Ctesiph. is est pag. 67 edit. Aldinae. HχVηγε ε , ω ανθες

ει εο α φρονειτε, siri αν ωνομάζεγ τουνομα . λαουτ A ναίων ω τήςδεν μεριυς , ἀλλ' ώς c. αγῶ εξ γεlε F liρου. Lenάναγεῖς ex Harp. certe eναγεῖς tolerari non potest: id nim tantum admisisse Athenienses dicebantur, quod clypeos in aede, quae nondum dedicata fuerat, consecraverant, ob quod unicum admissum quis ci αμις vocaret Athenienses 8 οναγεῖς Vero pag. 66 sacros &detestabiles vocat A schines. Idem Livius pag. Io9. An esse ulta major aut in mor contumelia poIHI, quam pam rem ciUisatis zelut contaminatam indignam connubio

Baberi Pag. I. Proprium in ανακαον.J EX Etymologico sumpsit haec Mausiacus in άνάκπιον. Locus Xenoph. est p. 33 A μιν sine diphthongo maluisset Coprogenius m gister&c.J Ex Suida in ἀνωγον. Sic sane Athanasius in disputatione de Nicaeno concilio contra Arium

Pag. 2. Περσω,.J Non solum de calculis, sed etiam de talis dixit Alexis in φαοῆγRδω apud Stobaeum a s .

236쪽

hien insa chance. quo utitur Plato in Gorgia teste He sych. in τὸ σαρον. Cicero calculum reducere, ut in II H-let siriptis, dixit, quod est ἀναγat, ut notat elegantinsimus Muretus lib. a cap. 13 var. ubi verba Platonis in Hipparcho proseri, confertque cum verbis Ciceronis. Idem Plato I mλήων. ἀλλα με ιθ ώμεθα. κινδ-ά ομεν ι ορ Θως τ Φίλον η ἐχθρον θέο . Apud Stobaeum vero serm. 278 inter Socratis dicta illud recensetur, mίεέα. mu εοικεν ο βίς - , S ωαπερ et ηφον πινα ἡλιος π συμπινον. ου mo ἐςν ανωθεν βαλειν ου δὲ θεάς τ ikῆφον. Alias ἀνα εο τ ψῆ φον legitur. Plutarch. in Romulo initio de aedituo Herculis, προυθεν τλον2Ἀκυς civ. Mox: τας μεν αδερ ν Θεου πιθεὶς , τας δι' Geta V ά- ψηφους ἀνεφάνη νικωμεν . Narrat Plutarchus in Pyrrho sub finem, Antigonum Gonatam dicere solitum de Pyrrho, malo & imprudenti aleatori simillimum sibi videri. fausto quidem, sed qui selici jactu suo male utatur. Scasu diseer dicit id ibi Plutarchus. Xenophon ψ. ,Σαμν. initio, ριεὼτ εκ - ε ρημενα, dicit eadem translatione. Philo in legatione ad Cnum initio.

Pag. 3. Παγκλὼ Παροικῶν usurpat Aristoph. in Lysistrata non semel eo senili p. 8so. κακῶς et ρεξω, φ προπιιινηα - . Vertit Florens Christ. dabo hoc maligne nec me habebit mobilem. -ιπιινμιος eodem sensu usurpat in Ῥοφορ. Ovidius, quod socio motu femina virque jumant. Et in Λυm p. Pag. 8 . ἐὰν ἀδαὶ πνViri, et ρεχ ν - η καιως. Et Artemidorus cap. M.

237쪽

ιαά, - ἡ πακώας ἐπόοις hinc Py thagorici diccbant virum sic debere tractare uxorem, quasi stipplicem ab ara & foco deductam , teste Aristotele lib. 1 de re famil.

- γαμουμενοις Tri οχωίγων, - πταροχους τους α νυμφους κάλουν. De hoc autem ritu sponsam ab ducendi ab ara Vestae seu foco vide Pollucem. Pag. f. E, V -ἀώ J Add. θατερω θ, ει το επι ἐγ-

rebatur in ea oratione, utrum foetus, qui in utero gellatur, homo sit. Si enim hominem esse constat, reacst mulier, quae partum medicamentis abegit, homicidii. In quam sententiam sancti Patres eunt omnes. D. Hieronymus. Plutarchus in Timoleonte. Mis Iseαν ψ

238쪽

dem sensu dicit Callimachus in hymno, pariter

τω νυμ ω η νυμφη. Sed quomodo deduceretur sponta, videndus Suidas in ἐριιμνεν. Tritopatreus. J Fuere & quidam tritopatres dicti, qui Athenis colebantur, de quibus docte Suidas in τρι-

239쪽

Schol. ΣΞschyli in Prometheo Vincto p. 2F ait , cum decennali jam bello cum diis bellum gelli stent Titanes,

etρε /ε. Sic & Palaephatus. Hos primigenios vocare possis ex Censorino. Anactes.J Anactes& Anaces confundit Mausiacus. unde facile est contra eum argumento ad hominem probare Pollucem & Castorem esse Anaches. Nam ut aut est Plutarchus Theseo, Anacos dicti sunt Castor & Pollux, ubi etiam nominis originem affert. AElianus lib. Var. Hist. diserte αν-ς appellatos esse a Menestheo - γῶρος narrat. etiam cpitheton fuit Apollianis, ut ex hymnis apparet in eum conlcriptis&omniabus diis commune apud POeras. Pag. 6. Διοσκύρων J Διο ιουροι etiam λc,smλοι dicti sunt Zethus & Amphion, teste Schol. Homeri οδ. τ. Pag. 7. A νωλν A . &c.J Sensus est: c' eII ce --

240쪽

Is Nor As MAUss Ac L 22smissiores. Ibi enim habitabat Pasio, de quo supra

dixerat proxime ante haec verba, μεθ' ἡμέραν ει ου σωφρων,τ θ νυκ G, εφ' οἰς θανούγῆ θμια, ταῶπι πιιῶς. id est,gras saris, latrocinaris: deinde ut eum demonstret auditoribus, subjicit mνηρος Hic ille est malus homo, de quo fortasse audivistis, qui ex templo Dioscurorum, ad quod habitat, noctu grassatur. Pag. 48. Α νοικέω.J Ita Hesychius in Πολυγνώτου. Sed Pausanias in Atticis p. Ia Διοσκουρων ἱερον vocat. i. Castoris ct Pollucis, ut ibidem indicat clarissime , cum de Polygnoti pictura loquitur. Ruit ergo argumentum

Mausiaci, quod hoc ariete insuper evertemus. Α,ακειον est templum Διοσκουρων Α'νάκων. sic enim requirit analogia. At Dioscuri Anaces sunt Castor & Pollux, ut

Quomodo Diostori Castor & Pollux pingerentur, docet AElianus apud Suidam in Διοσκουροι. Locus est clegans. Dioscuri simpliciter Castor & Pollux intelliguntur. Varro lib. de L. L.&AElius Dionysius, ac Pausanias Lexicographi apud Eustath. in ἰλ. α sub finem

P. I 2 '.