Henrici Valesii notae et animadversiones in Harpocrationem et Philippi Jacobi Maussaci notas ex bibliotheca Guilielmi Prousteau antecessoris Aurelianensis

251쪽

ut supra Mausiacus retulit hac pagina, quibus adde 1 τα

que leguntur. Α'mτκωλων.J Ea est sententia Florentis Christiani in notis ad Aristoph. Vespas, ex quo Mausiacus haec ad verbum transcripsit tacito autoris nomine. Sunt autem haec verissima. Nam & Aristoph. in νεφελους P. II 3.

Nus ut docuerat Heraclides.J N- pro tunc usurpat Demosth. pro corona non longe ab initio & pag. 139. Pag. 63. Λυ-M ιενομ. I . λεια νομεν Θ . Non Placet. Omnino seribe γαηλυ- νόμεν quo utitur Schol. Apollonii. Sed omnino nil mutandum est. Α'miνων leleganter Graeci dicunt, praepositionem

252쪽

IM Noras MAUSSACI. . 239 Pag. 69. Ex Valerio l. a cap. 6.J Imo cap. I, cujus verba sunt: Me quid illadi iuvium Athenarum quam memorabile, quod convictus a patrono libertus ingratus jure libertatu exuitur. In quo autem consisteret illud officium libertorum , docet Plato xi de legibus P g. 9 I s. Pag. II. Δικας τε.J Lege Aκοις πις M. Pag. 7 r. l De locatione praediorum pupillarium locus est illustrissimus apud Isaeum p. 1' , ubi& 2 m μηρια explicat quid sit. Exscribe omnino. Quo resero haec ex Isaeo: d μ α μὲν Ἀ χχεν εξαι τ Σπι μηθέν

253쪽

ἐειυς βαλων. Concise & praeclare Vetus Schol. Soph clis in Ajace Mastigoph. p. zi edit. H. Steph. νομ

de impietate, ut docet Lysias κατ Λ'νδοκοδου ἀσεcέας Pag. IO3. Erant & νομοι ἄπιοι, quorum meminit Andocides etτει μυ νων pag. I F, ubi eos conscriptos fuisse in pilis docere videtur. Eorum meminit Demosth. sis Pissime. Erant & νομοι βασιλι-, quorum meminit X

nophon in Oeconomico pag. 499. edictionis H. Steph. quibus non solum in maleficos poenae intendebantur. sed & benefactis spondebantur praemia a Diis & hominibus. Easdem puto esse cum illis sacris Eumolpidarum legibus, κ βασιλίς mysteriis praeerat. Adde omniuno Platonemrib. 7 legum P. 793. Pag. 7s. Pignora tradere solitum.J Si ita convenisisti; alias non fiebat. Majoris tamen cautionis gratia alia quando a viris dos numerata in praediis collocabatur. Cicero pro Caecinna initio; cum uteretur dote uxoris numerata, quo uxori esset res cautior, curavit, ut in eo fundo dos colIocaretur. Pag. 76. Marito committebat.J Sic Demosth. contra Onetorem prima, ἀλλὰ των τονάτων ενεκα f γάμους

tarchi locum Sympos cap. 3.

254쪽

ΙM Nor As MAUSSACI. 2 rPag. 77. ελιο εραν.J Lego τω, ελα θέρων, vel potius ἡῖς ελαυγροις, si cum πω ν υπς conjungas dii quod si cum δοῦλοι, των ἐλcγρων legi potest. id est, servi, qui cum ingenuis strenue se in praelio gessere, nec tamen una cum ingenuis sepulti sunt. Nam in pugna ad Marathonem in qua tum primum Athenienses servorum opera in bellis usi sunt) una cum Atheniensibus pugnavere Plataeenses ac servi. Post victoriam Athenienses id antiquissimum habuerunt, ut suos cives, qui in bello ceciderant, sepelirent; sepultique sunt per tribus, ac singulis tribubus separata sunt monimenta, in quae tribules inlati fuere. Sepulti sunt seorsum in Marathone Plataeenses, ac seorsim servi, qui egregiam operam navaverant, ut docet Pausanias Atticis p. et . In bello etiam AEginetico servi Ath. pugnarunt, & seorsum sepulti sunt. Pausanias pag. ar initio. In praelio etiam navali ad Arginusas servi conscripti pugnaverunt, ut testis est Scholiastes Aristoph. in Ranis initio. Suidas

post pugnam ad Chaeroneam decretum scripsere Ath.

orat. I F. Plutarcho in Hyperide. Pag. 78. A rap-ν.J Α'ποῖ unu vulgati libri habent

Pag. 79. Α'πιφορως. J Graeci villas suas servis qocabant, ut docet Plato I legum pag. 8o6. Ammonius:

255쪽

des praestare consuevere, neque instructioris neque instrumenti appetiatione continentur. Addit Suidas: - 2-φορ-- Ηροδοτω η πιλυιε,η Hὰ τ δουλων τοῖς δε αποτμς. 2Eschines p. 18. Artemidorti, cap. 78 lib. I, &lib. 3 cap. I. Myron Prienensis lib. a Messeniacorum de Elotibus loquens. - μοο-ς -οῖς ἀώε ξ- μοῖρον ita ι τοῖς άνοι em ν άώ Laertius in Cleanthe: GV ελευεν οcολον Φελων-Quod autem ait Ammonius, cam dici vulgo αναφορον, testis sit A temidorus lib. I cap. 33. δουλω θ ελα λυαμ προαγορ ci

nandor apud Suidam in φορεαφορ .Pag. 8o. Manu scripti A-εσρατου. 4 Sic MS. Vaticanus, teste M cursio lib. 3 lect. Att. Dionysius Halic. Vocat προς Α'pχε έον, ut idem notat.

Illud

256쪽

ΙM NOTAs MAUsSACI. 2 3 Illud absolvere, sive αφμνα . J Imo & probare. Sic Nora ληφίσαι νομον pro probare legem a Leptine latam dixit Demosth. contra Leptincm in fine: cui opponit

Pag. 8 . Πευ FE'ωlοιθίνους 'Ews.J Eratosthenes librum composuerat carmine, qui 'ερWis dicebatur. laudat Pollux aliique. Plutarchus in libro, quod etiam mulier erudienda sit, apud Stobarum 23 F. Α υπις non ille Pythagorae usθ ἀναγνοῦς τ E'ωlοάενους 'EowD, H h a τοῦπν

257쪽

Pag. 86. E ' Α'ψας,1 οχουμεν .J Sed & Helladius Begantinous in apud Photium , ubi quid sit

Hγως. Alteram tamen lectionem agnoscit Macrobius. Erat porro άvάcη beatiorum hominum, ut indicat Lysias p. Issi. Etymologus, ἀvάcη δ μαίους ει- ρὐ ξυλίνου &c. ut Hesychius. Glosae, ainaba: σαοῦς, - . Isidorus in Glossi A aba. Iabelia, in qua pedes requiescunt. Demosthenis ἀψαcu memorat Ori-hasius de machinam. cap. l. Eustath. in οδυμ. α P. I lo. ά άc . Ο σηπιήνἐ ἀλλαν f σαγ λάργον. Pag. 88. Γωμρι-ώλα dixerit.J Suidas καμ ειάνιον &καμμαπέ- τε αμζολωον CXplicat, itemque in oλωον. Elymol. ait esse τἰώ μκ ἰν δὲ lori Sic saepissime Demosth. Theophrastus in charactere His επικρολογίας usurpat πις Ne v Ν1κοος pro loculis. At Vero καμμαὶεῖα pro loculis nusquam legi, neque apud Atticos, neque porro apud alios, nisi Grammaticos. Porro quid sibi vult apud Harpocr. - αλα, μαρυωα.

An vult dicere, in ri' ἄλλα, G Oiς μονον γράφουσδ. μαρτν- et καλῆνα 8 An verba sunt epitomasiae, qui notabati

quae sequuntur, sunt testimonia ex variis autoribus p tita

258쪽

Pag. 9o. Αν Μ .J Hic est, qui perstringitur ab Aristoph. in Pluto, ut mollis & ἀρρέοππιος, de cujus Ore impuro rursus loquitur in c-ιληπιαζ P. 7 3. Pag. 9 i. Ex Myracillio. Imperite Maussacus haec

vertit. Nam Wlροκυλιον est I, Gramκαῖς pro κιον, adolescentulus. Demost h. adversus Midiam. ἐνλα, τὰς

Εt contra Aristocr. in fine: ο θ Κερωολεάης ὀ ν-ιβααλcων μ ωκυMιον G. Et at ibi saepissime legitur. Sed hunc errorem deprehendit & emendavit Mausiacus in Appendice ad notas Harpocrat. ubi & locum AElchinis de Aristione laudat.

eta Aicto προν dicit, locum Athenis innuens. Pag. 92. Elymol J In V. meo λιά. A'απονδοαπιῆ. J Lege ἀ-δοπιιῆ ex Polluce pag. . . Caeterum hc errat Mausiacus. Neque enim dicit Pollux Lysiam scripsisse decreta. Porro Lysias officinam scutariam, seu mavis, clypeariam alebat, unde , τω νιαῖ7oo clypeos sibi a 3o tyrannis ereptos esse dixit per vim atque injuriam, tum, cum fratrem pole- marchum indemnatum occiderunt, domum utriusque exhausere. Legendum autem hoc loco, Craterus d cretorum autor. Is enim inter caetera retulerat & decretum Atheniensium, quo virgines, antequam nube

rent, jubebantur. Ejus decreti meminit Suidas

259쪽

rari HEN R. VALEs II NOTAE in Postquam enim ursam mansuem Dianae sacram interfectam esse a juvenibus quibusdam retulit. ob id que iratam Deam Atheniensibus luem immisisse hane historiam refert Eustathius in a Iliad. pag. 33 rex Pausaniae lexico. ait Embarum quendam ut videtur Thessalum Munychiae Dianae templum posuisse, in quo cum ursa quaedam ab Athen. esset occisa, Deam Atheniensibus pestem immisisse; qua tum demum liberatum iri oraculo responsum est, si Dianae quis filiam immolaret. Εmbarus facturum se id recepit, modo sacerdotium Dianae sibi ac posteris perpetuum traderetur. Itaque cum filiam ornasset, eam quidem in adyto

occultavit, capram vero ornatam eius loco mactavit.

Unde adagium es o subjicit tandem jussum

δεκαετῆ Ἀονον

260쪽

alienum est, quod scribit Plutarchus in Solone: άδι' ἡν

Pag. 96 Altera de qua Demosthenes. J Haec Artemisia in funere mariti agones celebravit Olymp. Io 3, quibus certavit Isocrates, & de laudibus Mausoli orationem habuit. Gellius. Plutarchus in ejus vita. Deserie generis Ecatomni Strabo lib. I sic scribit: Ecatomno Cariae regulo filii tres fuere, Mausolus, Idrieuso Peridarus: Aliae duae, Artemisia atque Ada. M solo natu maximo soror Artemisita nust, ac defuncto viro absique liberis, ipsa ex testamento regnum tenuit: paulo pos prae dolore, quem ex viri fratriique obitu conceperat , contabuit. Cui successit Idrieus, qui sororem Adam in matrimonio habebat. Is moriens Adae regnum testamento reliquit. Jed Fexodarm statim eam ejecit, ac Persam quendam satrapam voca.it. Is ubi accessi, accepta in matrimonium Ada Pexodari f. quam ex Aphneide quadam muliere fuse eperat Pexodarus, res Cariae pro imperio administrabat. Verum Ada Hecatomni f. non multo pos ope Alexandri magni, qui in

Persas erat profectus, in totius Cariae regnum restituta eLI. Haec Strabo. .Hic Satrapes Persa Pexodari gener. Orontobates dicebatur, teste Arriano lib. I, ubi&licuisse scribit ex moribus institutisque Cariae sorores in matrimonio habere. Plutarchus in Alexandro initio. Pexodorum eum Cariae dynastam appellat, cujus fi

liam , Adam scilicet, Philippus Macedo ab Pexodoro