장음표시 사용
241쪽
male. Vertendum erat, temere. Sic sumit pro temere confingere idem Dionysius p. 6& et II lib. , Se Diodorus Siculus non semel, Athenaeus etiam,Polybius lib. Ia p. 6ss, &-P. 614 Pag. Fo. E'σπεράτi. J Retinuit errorem, qui est in H. Steph. editione. Atqui legendum At M. K in , . J Schol. Comici in Ranas p. 227. Α'λνωοι
in Aristide sub finem Craterum Macedonem appel
242쪽
μ mlε θ καφέν Abri ν, & caetera, quae ad textum Ha pocr. adscripsi, quod confirmat Athenaeus ex orat. in
Neaeram. Θροικιους λως, nam ita restituimus, cum antea legeretur Θωπίους.J Sed legendum est Θυαmους mλως, quarum meminit Hesychius. Thucyd. lib. a ad Eleusinem versas fuisse testatur & Plutarchus Themist. quod hic optime quadrat. At Θωκι mλ , quarum meminit etiam Polyaenus lib. , ubi de Lysimacho, nil ad hunc locum. Porro decretum contra Megareas sic refert Schol. Arist. in Ranas p. 273. Postquam enim re tulit Timocreontis Rhodii icholium, zφελες, ω - φλε
ῆς μητε θαλαίης μητ ἐπιίρου μετεχ ν. Sed & quod alicubi lego, scriptum erat Megarenses a mysteriis arceri, ut notavi ad Harpocr. hoc loco. Sed & alibi legi notatum sic fere. Quanti vero mystcria fecerint Athenienses. patet ex decreto adversus Megarenses. Sed haec nota Schol. potius conveniret ad illa ex Acharnens ubi ctiam repetitur inferius scholion, ubi ait Dicaeop. G-
lat rectius. sed coloco ad νομὰς μου nκὰς alludit, quod non animadvertit Schol. In Scholiis ad uρulis p. 667.
243쪽
Pag. F . De qua videndus Suidas. J Suidas nil habet, nisi ex Harpocrat. Porro ἀνῖακα phi secundo sensu pa
Α'ντίλας.J Aliter ἀνάλ ν sumit Ulpianus ubique, ut legenti patebit, qui etiam aetate posterior fuit Ha pocrat ione , & Christianus: nam in secundam Olynth. laudat Theologi prooemium in Basilium. Sed in Ut plani scholiis multa a recentioribus sunt temere assuta, quale&hoc esse existimo. Ulpiani Rhetoris meminit Eunapius, & Sozomenus, aut quis alius in Hist. E cles Φιλε-J Delendum Φιλε- Nam eo loco sic seribi
.ἄἀ ἀνθ ρωπων ἐπληγη s τουτων γνωρ μων. De Enaeon2 loquitur, qui in convivio a Boeoto quodam percussus fuerat, & iratus ob injuriam acceptam eum interfecerat. Consert ergo sibi illatam injuriam Demost h. ἐγώ θύπ'ν φονjΟ-, εω , ices Che οινω τῶν , Φωτον πιλλων f ξενων S mλπων υσυ Τομί- , 8 -τ αν ἱερω, κ, oi σπλη μοι ia ἀναγκη βαλ ν χορηγο-n. In quibus esse antithesim notat etiam Ulpianus eo loco. Post γνωομων omisi haec, quae necessaria sunt, οἰ τον μὲν κ
244쪽
ΙM NOTAs MAUssACI. 229 Antipatri filius fuit Iolaus, avo cognominis, is qui venenum Alexandro propinavit, cum esset regis Pincerna ινοχογ, ut ait Plutarch. Dio in orat. 6 de fom
οπι τ Α'λεξιυδνον-γ- κύλιξ. Male Calau bonus iο- λαγ legit. Recte enim Ara', id est, minister regius, de Iolao dicitur, cuius nomen taceri maiorem εμφαιαν habet, ut χτων S γον , non Deianiram dicit. Sed obiater monemus eo loci gravius subesse mendum: πις αν ἐλπιαν Γνδών αρξ ν ορεα, Λυδων βαιειλίαν πιι μενοι. Lege κουρεα ex Helladio Besantin.& Diodoro de Liba-mo in orat. ad Antioch. Suidas.J In Α ο κ .Pag. F6. P''αμνύειοι καλοί.J 'o Δῆμγ Pyrilampis filius, καλος dictus Aristoph. in vespis, Hesychio, aliisque videtur fuisse Rhamnusius. Nam Pyralam pes Antiphontis filius dicitur a Plutarcho lib. de daemonio Socratis. Est&Pyrilampes Antiphontis pater apud Platonem in Parmenide initio. Plures fuere Antiphontes, ut notavi ad Xenoph. Pag. 27 .Pap. F7. Stephanus voce ἄγκων. t Et Elymologus in
κυρcu sunt, quos libros sacrorum vocat Varro i ib. deling. lat. Athenis in libris sacrorum scriptumen καπιωὰ me κω. Vide orat. Lysiae contra Nicomachum scribam, α quae ibi notavi. Polemonis.J E, ἀὼ-E'ωlοιθεν . i. adversi s atosthenem. Hic Polemon libros scripserat adversus Plurimos autores , ut ex Athenaeo & Suida discimus,
245쪽
HEN R. UALAs II NOTAE Τί-ον, qui liber laudatur a Schol. Soph. in Oedip. Colon. p. 27 . idem moli E' ολ scripserat. Unde
corrigendus est idem schol. p. 288. Πολέαων ω τέ- E'ωὶod silus. Lege προς. Hic Polemo Eratosthenem insu is libris passi m lacerabat, quanquam non ita εὐκα5- est Eratosthenes, ut Polemo vult, qui eumne Athenas quidem vcnisse asserebat teste Strabone lib. I. Intelligit autem Strabo libros Polemonis qui laudantur ab intem prete Aristoph. in Avibus initio. Ex hoc maledicendi& reprehendendi morbo Oiλοκώ,' dictus esse Polemo mihi videtur, quod omnes scriptores proscriberet, ἐο-Mrcε. Ccrae haec ratio probabilior est, quam ea, quae a Caseu bono affertur in notis ad Athenaeum, quod scilicet Polemo studiosus erat in colligendis publicis monumentis &inscriptionibus, quae erant in acropoli. Is Polemo Eratosth. reprehenderat, quod κυρ cu τριγωνους esse dixerat, αξονας τῆς γωνους. Suidas in κυ scis. E 'ροι-
bis lucem accipiunt illa Polemonis: ο ς Gm
246쪽
IN NOTAs MAUSSA CI. 23 Ipropositos , sed sua aetate quasdam axonum reliquias ibi asservari, ut Plutarchus. Certum enim est olim in porticu propositas. Isocrates in Areopagit. P. 292. Pausanias pag. II cum Plutarcho sentit. Demosth. in orat. contra Cononem.J Et contra Androtionem sepius.
ei δικοι ὰ, ἡ Θρῆ et θεῖν --, . Α' ατουργια.) Historiam hanc intelligit Nonnus lib. et Dionys p. 716, ubi Juppiter Palladem hortatur, ut Baccho favere adversus Indos velit.
Vide sis Castellanum de sestis Graecorum. Pag. 6O. Πεν οἰνοης.J Etymolog. in κουρεωπς.
247쪽
232 HENR. VALEs II NOTAEoiνοης ψ Mελαίνης habet. Mirum autem est Pausaniam in Boeoticis pag. a 27, ubi originem illius Xanthi refert, ab Andropompo occisum esse dicere. Fuit vero Andropompus Melanthi pater, ut idem in Atticis scribit.
Α'γηλοηρον .J Sisenna hist. lib. 3 apud Nonium in Adesum. LIdem temporibus Asernini duplici fossa sata
loque circundati, flumento adeso, quod ex areis in oppridum portatum m. Α'λοαν igitur est in area fiumentum triturare, quod fiebat silicibus olim apud Graecos MRom. unde Poeta: ct torrere parant flammis is stam gere saxo: & ab AEschine ηατο μεο cειας Pag 6. τω, τους ομηρους λας - καλλο - , id est, obtris rant. Plutarchus in libello de fortibus mulierum gestis, a Thessalis id factum in obsidibus Phocensium scri bit. male Volsius vertit, occiderunt, quasi ab ἀλοια , non ab άλοα,. Vide Xenoph. Oeconom. in fine p. so3. Augustinus de gestis Pelagii; cum videamus exempli gratia is sine tribulis areas triturari, quamvu adjuventadpsint. Suidas in απιμώρῶγ ex . Eliano refert, ου μlta
ωλκης - ἡ νίκη βομένη των πληmον V. Ad illam quam dixi historiam alludit. Zonaras tomo a de Pyrrhi ele
Pag. 6I . Vera sedes verbi απια κJ Imo recte Aldus in editione sua hoc verbum posuerat ante vocem οἰ mis, nec loco movere debuerat Mausiacus, sed potius V ν emendare: est enim verbum compositum F
248쪽
Equestre hoc certamen. Etymol. - ἔαῖκὰς, αγῶ
nysius lib. 7 in fine, ubi ludos Circenses, qui magni di cuntur, fuse describit: post Pompam, inquit, certamina inchoabant. Primus locus erat quadrigis, bigis, & singulari equo, ut olim fiebat in Olympico agone, suoque etiam tempore factum ait Dionysius. Addit deindedito veterum Graecorum instituta adhuc a Romanis observari studiose, alterum ex illis sunt trigae, quarum usus desitus cst in Graecia: Heroicis vero temporibus usitatissimae fuere, iisque Graecos in praeliis utentes Homerus inducit, ψ ι-οις ἐζα γμενοις, ον Γὼγ γνυθ σαωωος, τυτ γ -ρε πιν --, ον- ζ παρη- ωρῆοἶς - σαωεθυ lego ροὶ σπαρνωρον κάλουν οἰ -λωοί. Alterum ex illis institutis est vectorum, qui ccατ' vulgo, tam cάτ' ab Athen. dicun
αλλήλους. Cum hoc insigni loco comparandus est locus Livii lib. M. Mos erat tum nondum hac erisione circi inducta bestiis omnium gentium circum complendi, varia spectaculorum conquirere genera, nec semel quadricis , semel de stultore misso, vix uniuN horae tempus utrum-
249쪽
a 34 HENR. VALEs II NOTAEque circulam complebat. Sesastor ad verbum est, qui Dionysio, sed desultor apud Rom. dupliciter sumitur, tam pro de quo diximus, quam pro qui scilicet binos aut ternos aut quaternos equos transilit. Ut Florus de Teutobocho. Isidorus lib. I S de Circo: Desultores nominati, quod olim, protis qui que ad finem cursus venerat, desiliebat ct currebat: Is est sera ἔατης. Sive quod de equo in equum transsiliebat: is est μεGcατης: de quibus Livii locus intelligi potest. Hyginus: unde se Romani institutum servant, cum drisastorem mittunt vide Cassiod. lib. 3 ep. FI) unus Hos equos habet Opileum in capite, de equo in equum transiit, quod Age Pollux) Da ct iraetris vice fungatur. Vetus Epigramma: Casioribus simpli rite dicantur equi Simpli equi sunt desultorii seu singulares) Graxis κε-
Iatinis etiam selgaris, teste Suida. Vide Harpocr. in Singulatores tamen seu singulares equiates differunt a desultoribus. Glossae: sii uiator κελης, &ita apud Dionysium, hic, de Isidorum loco est. distinguuntur. tamen , cum de equis dicitur, tam de desultoriis quam de singularibus dicitur. Sed & de desultore κεληχων dixit Homerus in. . & ibi Eustathius. Aliud sunt ἀναcά - . quorum meminit Pausanias E
Pag. 62. Contra est Pollux p. 399. cui consentit Schol. Comici in Vespas. κωλακρε ς θ κα-
tionem nominis dari. Sane Colacretas dispensatores fuisse
250쪽
IM NOTAs MAUSSA CI. 237 Andocidis meκωῖ, dicitur a Lysia in orat. contra Andocidem.
Dicuntur & ἔκμιθοι Hesychio, cui contrarium ερι λιθοι Suidae. Pag. 6 f. Α'mμιθωμάτων ἐθυον J Pag. 288. Dionysius Halicam. de Romulo lib. 2 p. 82. δ,ελων τ μ ν πια-
-λιπων. Templorum Ueectigalia Tertullianus in Apologet. & de Idololat. appellat. Idem Dionysius lib. 3P. IIO. χωρος τ ὰρων κlημ α των , εξ ων - θυσίαι τά- θεοῖς ἐγινονγ, apud Albanos scilicet. Censorinus de die natali initio: Itaque cum perceperant stetes, autequamqvocerentur, diis libare inclituerant, ct cum agros atque urbes deorum munere possiderent, partem quandam templis sacelnsque, colerent, dica verunt: quidam etiam pro caetera bona corporis valetudine crinem Deo sacrum pascebant. Aristides Panathen. initio: χωρος πις
Excedamus.J Falli videtur Didymus, qui μιβ οὐ-
ματων interpretatus est ex vectigalibus templorum. Neque enim merito reprehenderentur Athenienses
ab Isocrate , quod ex reditibus templorum sacrificarent, quippe cum id recte fieri possit. Malim interpretari ex locatione. Uidetur enim moris fuisse, ut Magistratus, hostias & sumptum omnem sacrificii locarent ei, qui minoris licitatus esset, quod vocamus donne aurabais: quod fieri in sanctissimis templis merito indignatur IBcrates, cum in festis peregrinorum deorum, dc sacrificia & epula magnificentissima fierent.